Agitator

file:///C:/DOCUME~1/colargol/USTAWI~1/Temp/_tc/Zoszczenko%...

1 z 1

2007-11-17 18:27

Ze zbiorów -

Biblioteki Sieciowej

Numer katalogowy - 00085
Autor - Michail Zoszczenko

Tytuł - Agitator

Tłum. - Halina Pilichowska

Opracowanie -

Jaroslaw Basaj

Wo

ź

ny szkoły lotniczej, Grigorij Kosonosow, pojechał na urlop na wie

ś

.

- Có

ż

, towarzyszu Kosonosow - mówili do

ń

przed odjazdem przyjaciele - pojedziecie, to ju

ż

, tego ten, poagitujcie ano

troch

ę

w tej wsi. Powiedzcie kmiotkom,

ż

e to, uwa

ż

acie, lotnictwo rozwija si

ę

... Mo

ż

e kmiotkowie na aeroplan si

ę

zło

żą

.

- Mo

ż

ecie by

ć

pewni - powiedział Kosonosow - poagituj

ę

. Co jak co, ale o lotnictwie rzekn

ę

, nie trapcie si

ę

.

Do wsi przyjechał Kosonosow jesieni

ą

i pierwszego zaraz dnia udał si

ę

do sowietu.

-

ś

yczenie takie mam - powiada - poagitowa

ć

.

ś

e to z miasta poniek

ą

d przyjechałem. Czy nie mo

ż

na by zebrania

zwoła

ć

?

- Czemu nie - powiada przewodnicz

ą

cy. - Było nie było, zbior

ę

jutro kmiotków.

Nazajutrz zebrał kmiotków koło szopy stra

ż

ackiej.

Grigorij Kosonosow wyszedł do nich, ukłonił si

ę

i nie

ś

miało, jako

ż

e niezwyczajny był tego, zacz

ą

ł mówi

ć

dr

żą

cym

głosem:
- A to tego tak... - rzekł Kosonosow - lotnictwo, towarzysze, wła

ś

nie...

ś

e to wy ludziska, wiadomo, ciemni, to tego, o

polityce powiem. Tu, powiedzmy, Niemcy, a tu Cherson. Tu Rosja, a tu... w ogóle...
- Ty niby tu o czym, mile

ń

ki? - nie zrozumieli kmiotkowie.

- O czym? - obraził si

ę

Kosonosow. - O lotnictwie przecie. Rozwija si

ę

, uwa

ż

acie, lotnictwo. Tu Rosja, a tu Chiny.

Kmiotkowie ponuro słuchali.
- Nie marud

ź

! - krzykn

ą

ł kto

ś

z tyłu.

- Ja nie marudz

ę

- rzekł Kosonosow. - Ja o lotnictwie... Rozwija si

ę

, towarzysze wło

ś

cianie... Buduj

ą

aeroplany i lataj

ą

potem. Po powietrzu niby. No, poniektóry, wiadomo, nie utrzyma si

ę

- buchnie w dół. Na ten przykład towarzysz

Jermiłkin. Frun

ąć

- frun

ą

ł, a potem jak fikn

ą

ł kozła, to a

ż

bebechy wyleciały...

- Nie ptak przecie - powiedzieli kmiotkowie.
- To

ż

powiadam - ucieszył si

ę

Kosonosow - wiadomo, nie ptak. Ptak spadnie, otrz

ąś

nie si

ę

, jak gdyby nigdy nic i dalej...

A tu na

ś

ci, u

ż

yj... Drugi, tak

ż

e lotnik, towarzysz Michał Iwanycz Popkow. Poleciał pi

ę

knie, ładnie, b

ę

c - z motorem

klapa... Jak fiknie...
- Ej

ż

e?... - spytali chłopi.

- Dalibóg... A jeden jeszcze nadział si

ę

na drzewo. I wisi nieboraczek... Spietrał si

ę

, drze si

ę

, opera... Rozmaite bywaj

ą

wypadki... A raz znów krowa u nas pod

ś

migła si

ę

napatoczyła. Szast-prast i na miazg

ę

. Gdzie rogi, a gdzie w ogóle

brzuch - niepodobna rozpozna

ć

... Psy tak

ż

e czasem wpadaj

ą

...

- A konie? - spytali chłopi. - To i konie wpadaj

ą

? Powiedz nam, miły.

- I konie - powiedział Kosonosow. - Całkiem jasne.
- Ciewy, dranie, pies im mord

ę

lizał - rzekł kto

ś

. - A to wymy

ś

lili! Konie patroszy

ć

... I có

ż

, miły, rozwija si

ę

toto?

- Powiadam przecie - rzekł Kosonosow - rozwija si

ę

, towarzysze wło

ś

cianie... Wy, tego ten, zbierzcie si

ę

do kupy i

ochfiarujcie co.
- Niby na co, kochanie, ochfiarowa

ć

? - spytali chłopi.

- Na aeroplan - rzekł Kosonosow.
Z ponurym

ś

miechem zacz

ę

li si

ę

chłopi rozchodzi

ć

.

K O N I E C