TECZKA
DIAGNOSTYCZNA
ADRIANA, 11lat.
Kamila Rudzka
Grupa: 8
Nr indeksu: 62284
SPIS TREÅšCI:
DIAGNOZA:
1. Diagnoza klasyfikacyjna
2. Diagnoza genetyczna
3. Diagnoza znaczenia
4. Diagnoza fazy
5. Diagnoza prognostyczna
NARZ
DZIA DIAGNOSTYCZNE:
1. Wywiad środowiskowy
2. Niedokończone zdania
3. Wyspa szczęścia
4. Rysunek symboliczny
5. Rysunek naturalistyczny
6. Niedokończone opowiadania
7. Koło Shalita
BIBLIOGRAFIA.
DIAGNOZA KLASYFIKACYJNA
Adrian ma 11 lat, mieszka tylko z mamą ponieważ jego tata nie żyje. Jest
uczniem V klasy szkoły podstawowej. Chłopiec jest jasnym blondynem, dość wysokim
oraz szczupłym.
Jego mama Agnieszka ma 44 lata i pracuje w fabryce mebli na stanowisku
kierowniczym. Pracuje w godzinach od 10:00 do 18:00 więc syn większość czasu
spędza u dziadków.
Tata Adriana zmarł kiedy ten miał 2,5 roku ale był bardzo pogodnym i zawsze
uśmiechniętym mężczyzną. Bardzo kochał swoją żonę oraz długo wyczekiwanego
synka. Adrian był jego całym światem.
Adrian mieszka z mama w domu, który niedawno pobudowali. Ma swój własny
pokój i jest z niego bardzo zadowolony. Ich dom jest bardzo ładny, zadbany oraz
zawsze jest tam czysto ponieważ Pani Agnieszka nie lubi bałaganu. Posiadają również
Psa- Mikę, którą znalez
li kiedy budowali swój dom. Pokój Adriana jest bardzo ciekawy
i Å‚adny jednak panuje tam nieporzÄ…dek. Pani Agnieszka ewidentnie stara siÄ™
wyegzekwować od syna, aby posprzątał jednak pomimo tego, że nie jest leniwym
dzieckiem, zazwyczaj tego nie robi. Pomijając fakt nieporządku, w pokoju jest dużo
medali za osiągnięcia sportowe, jest tez wiele książek oraz ubrań, ponieważ Adrian
bardzo lubi dobrze wyglądać.
Chłopiec jest bardzo inteligentny i dojrzały jak na swój wiek o czym świadczą
między innymi odpowiedzi na pytania. Jak wynika z wywiadu zarówno Adrian jak i
jego mama uwielbiają spędzać razem czas. Mama Adriana dużo pracuje, jednak kiedy
tylko może, stara się wynagradzać to synowi. Wieczorami często oglądają razem
telewizję lub rozmawiają. W każde wakacje wyjeżdżają razem za granicę lub w
ciekawe miejsca w Polsce.
W szkole Adrian radzi sobie bardzo dobrze, chociaż jak sam mówi
(niedokończone zdania) nie przepada za odrabianiem lekcji a jego ulubionym
przedmiotem jest WF. Adrian jest bardzo wysportowany, chodzi na treningi piłki
nożnej i należy do drużyny piłkarskiej w swoim mieście.
Chłopiec ma dobre kontakty z rówieśnikami, ma wielu kolegów z którymi gra w
piłkę oraz gry komputerowe. Bardzo lubi spędzać czas z kolegami ponieważ się wtedy
nie nudzi.
W domu, Adrian nie ma zbyt wiele obowiązków. Jedynie czasem wyrzuca
śmieci lub pomaga mamie przynosić drewno. Jak wcześniej wspominałam nie
przepada za sprzątaniem swojego pokoju. Na pierwszy rzut oka jest szczęśliwym
dzieckiem jednak z wywiadu jasno wynika, że ma problemy z lękiem po stracie taty.
Bardzo boi się, że straci również mamę.
DIAGNOZA GENETYCZNA
Powodem złego stanu psychicznego chłopca jest jak już wspominałam utrata
ojca. Adrianowi zdecydowanie brakuje autorytetu i męskiej ręki. Jest bardzo delikatny
i wrażliwy, co może wynikać z tego, ze wychowuje go sama matka. Adrianowi bez
wątpienia brakuje ojca jednak nigdy nie mówi o tym wprost. W żadnym z
przeprowadzonych narzędzi diagnostycznych nie wspomniał o ojcu. Ani na wyspie
szczęścia, ani na żadnym innym rysunku a nawet w niedokończonych zdaniach.
Uważam jednak, że sam nie zdaje sobie do końca z tego sprawy. Jego tęsknota jest
podświadoma.
Adrian wyraz
nie potrzebuje zainteresowania ze strony swojej mamy, pomimo
tego, że nie ma go mało. Pani Agnieszka często rozmawia z synem, pomaga mu
rozwiązywać problemy oraz bierze czynny udział w życiu dziecka. Jez
dzi na wszystkie
mecze, w których Adrian bierze udział. On jednak podczas wywiadów nie raz
podkreślał, że chciałby spędzać więcej czasu ze swoją mamą.
DIAGNOZA ZNACZENIA
Fakt, że Adrian jest wychowywany tylko przez matkę, wywiera znaczny wpływ
na jego zachowanie, odczuwanie emocji i psychikę. Adrian bardzo dba o swój wygląd,
fryzurę. Jest to spowodowane tym, że codziennie patrzy na mamę, która spędza wiele
czasu na malowaniu się i ubieraniu. Dziecko nie ma męskiego przykładu przez co
przez niektórych może być odbierany jako mało męski. Brak ojca sprawia również, że
Adrian potrzebuje znacznie więcej uwagi ze strony matki oraz dziadków. Jest mało
samodzielny w życiu codziennym, lubi mieć wszystko podane jak na tacy. Moim
zdaniem jest taki, ponieważ rodzina bardzo go rozpieszcza chcąc mu w jakiś sposób
zrekompensować utratę ojca.
DIAGNOZA FAZY
Problem z lękami Adriana raczej nie powinien się pogłębiać, ponieważ
uczęszczał on na terapię. Póki co przerwał terapię ale Pani Agnieszka nie wyklucza, że
jeszcze kiedyś będzie chodził. Stan Adriana po terapii znacznie się polepszył chociaż
nie znikł do końca. Adrian w tym momencie jest bardzo  wychuchany przez rodzinę.
Wszyscy go idealizujÄ… i rzadko kiedy wypowiedzi na jego temat majÄ… charakter
negatywny. Bardzo widoczna jest również mobilizacja Adriana do nauki, a z racji tego,
ze jest on bardzo grzecznym i ambitnym dzieckiem nadal ma bardzo dobre oceny.
DIAGNOZA PROGNOSTYCZNA
Działania, które według mnie powinno się podjąć, aby utrzymać lub polepszyć
obecny stan rzeczy:
·ð spÄ™dzanie z Adrianem jak najwiÄ™cej czasu
·ð kontynuacja przerwanej terapii w celu caÅ‚kowitego zniwelowania problemu
·ð mniejsze idealizowanie dziecka
·ð wyznaczenie Adrianowi pewnych domowych obowiÄ…zków, które powinien
wypełniać aby nauczył się dyscypliny
WYWIAD ÅšRODOWISKOWY
DZIECKO:
ImiÄ™: Adrian
Data urodzenia: 16.01.2004
Wiek: 11
Klasa: V
Matka:
ImiÄ™: Agnieszka
Wiek: 44
Wykształcenie: Wyższe
Praca: Kierownik salonu meblowego
Ojciec:
ImiÄ™: Tomasz
Wiek: Ojciec dziecka nie żyje, miałby teraz 44 lata.
Wykształcenie: Wyższe
Pytania o dziecko :
1.Czy dziecko jest w rodzinie pełnej?
Nie, tata Adriana zginął w wypadku samochodowym, kiedy Adek miał 2.5 roku
2.Ile osób liczy rodzina?
Mieszkamy sami ale Adek dużo czasu spędza u dziadków ponieważ ja pracuję.
3.Czy dziecko ma rodzeństwo?
Nie.
4.Czy dziecko ma swój pokój?
Tak.
5.Czy zadawala Państwa sytuacja materialna i mieszkaniowa Waszej rodziny?
Tak.
6.Czy otrzymują Państwo pomoc, proszę podać z
ródło?
Nie.
7.Czy w domu mieszkają inni członkowie rodziny? (jakie są relacje?)
Nie, jak już wspominałam, mieszkamy sami.
Historia rozwoju dziecka:
1.Czy dziecko było planowane?
Tak, nawet bardzo długo. Adrian urodził się dzięki invitro.
2.Czy podczas ciąży wystąpiły niepokojące okoliczności, które spowodowały że Pani
stan psychiczny i fizyczny uległ pogorszeniu ?
Nie.
3.Czy pracowała Pani w czasie ciąży, jeśli tak jak długo?
Nie, całą ciążę byłam na zwolnieniu.
4.Czy w rodzinie występowały choroby genetyczne?
Nie.
5.Czy dziecko urodziło się w planowanym terminie (naturalnie czy przez cesarskie
cięcie)?
Tak, w planowanym terminie, naturalnie.
6.Ile punktów w skali Abgar otrzymało dziecko? Jaki był wzrost i waga dziecka?
10pkt, 3kg, 50cm.
7. Jak się Pani czuła po narodzeniu dziecka?
Dobrze.
8.Czy rozwój dziecka po urodzeniu przebiegał poprawnie? Jak się rozwijało?
Wszystko przebiegało prawidłowo.
9.Czy dziecko było karmione piersią, jak długo?
Karmiłam piersią przez 8 miesięcy.
10.W którym miesiącu dziecko zaczęło siadać, chodzić, mówić, czy miało częste
kolki?
Kolki nie występowały często. Zaczął siadać gdy miał około pół roku, chodzić zaczął
kiedy skończył rok a mówić- mniej więcej rok i siedem miesięcy.
11.Czy dziecko było spokojne, czy często płakało?
Syn chorował na AZS (atopowe zapalenie skóry), miał rany na całym ciele, więc często
płakał. Dochodziło nawet do tego, że zanim włożyłam mu piżamkę, musiałam trzymać
ją w zamrażalniku, tylko to sprawiało mu ulgę. Kiedy choroba mu nie dokuczała był
spokojny.
12.Czy dziecko śpi spokojnie?
Tak.
13.Czy dziecko śpi, spało z Panią? Z czym to było związane?
Po śmierci taty Adrian był bardzo niespokojny, lękliwy, z resztą do tej pory jest. Spał
ze mną do 7 roku życia chociaż zdarza się, że czasami nawet teraz śpimy razem.
Sytuacja rodzinna:
1.Jakie są mocne, słabe strony dziecka?
Adrian jest bardzo wysportowany, chodzi na treningi piłki nożnej. Jego mocną stroną
jest również to, że dobrze się uczy. Nigdy nie miałam z nim żadnych problemów.
Oprócz tego jest bardzo grzeczny i posłuszny, myślę, że to również można zaliczyć do
 mocnych stron
Jeżeli chodzi o słabe strony to na pewno to, że jest bardzo zapominalski i bojący.
2.Jak wygląda Państwa dzień?
Wstajemy rano, co wcale nie jest takie proste bo obydwoje uwielbiamy długo spać.
Następnie jemy śniadanie, myjemy się. Wszystko robimy w ekspresowym tempie
ponieważ często zdarza nam się zaspać. Wiozę Adka do szkoły, sama jadę do pracy.
Po szkole syn wraca do moich rodziców. Tam odrabia lekcje, je obiad i spędza czas,
kiedy ja jestem w pracy. W międzyczasie chodzi tez na treningi piłki nożnej 2x w
tygodniu. Po godzinie 18, kiedy ja wracam z pracy, jemy wspólnie kolację u moich
rodziców po czym idziemy do domu. Zazwyczaj kiedy wracamy jest już dość póz
no,
więc chwilę porozmawiamy lub pooglądamy telewizję i Adek idzie spać a ja sprzątam
w domu lub czytam książki.
3.Czy dziecko ma obowiÄ…zki domowe?
Raczej nie ma. Czasami chodzi ze mną po drewno lub wyrzuca śmieci. Staram się
wyegzekwować od niego, aby regularnie sprzątał w pokoju ale wciąż nad tym
pracujemy.
4.Czy stosuje Pani nagrody wobec dziecka ?
Tak, często nagradzam syna za dobre stopnie.
5.Czy stosują Państwo kary wobec dziecka, (za co i kto karze?)?
Stosuję kary za zapominalstwo. Jeżeli zostawi coś w szkole, zgubi, zapomni o czymś.
Staram się nauczyć go zorganizowania. Zdarza mi się ukarać go również za inne rzeczy
ale nie jestem w stanie przytoczyć nic konkretnego, ponieważ Adrian zazwyczaj jest
grzeczny i rzadko zdarzajÄ… mu siÄ™ takie rzeczy.
6.Z kim w ciągu dnia dziecko spędza najwięcej czasu ?
Z babcią i dziadkiem. Nie mieszkają z nami ale jednak całymi dniami Adek jest u nich,
więc można powiedzieć, że to domownicy.
7.Czy rozmawiają Państwo z dzieckiem o jego problemach?
Tak.
8 .Jak Pani/Pan spędza czas wolny z dzieckiem?
Latem jez
dzimy rowerami, chodzimy razem na basen, oglÄ…damy telewizjÄ™, chodzimy
do kina. Faktem jest, że tego wolnego czasu nie mamy zbyt dużo. Jedynie weekendy.
Ale w wakacje czy ferie zawsze wyjeżdżamy gdzieś razem (nie licząc kolonii czy ferii
na które syn jez
dzi z innymi dziećmi).
9.Czy wiedzą Państwo gdzie i z kim spędza czas dziecko?
Oczywiście.
10.Czy zdarza się, że musicie Państwo skorzystać z pomocy specjalistycznej (jakie
instytucje i przyczyna)?
Adrian chodził na terapię do psychologa ponieważ miał duże lęki. Wciąż ma, ale
wydaje mi się, że mniejsze. Bardzo często były sytuacje, że dzwonił do mnie, ja byłam
zajęta i nie mogłam odebrać. Kiedy oddzwaniałam, był już cały zapłakany. Panicznie
się boi, że coś mi się stanie i mnie straci. Kiedy dłużej nie wracam z pracy również
płacze. Podczas imprez pracowniczych jak wigilie czy inne święta bardzo często
muszę odbierać od niego telefony.
Sytuacje szkolne i obszary pozaszkolne:
1.Czy Pani dziecko chętnie uczęszczało do przedszkola?
Nie powiedziałabym, że chętnie ale nie robił problemów z tego powodu.
2.Czy u dziecka występowały trudności z przystosowaniem do grupy?
Nie.
3.Jakie wyniki osiÄ…ga dziecko w nauce?
Bardzo dobre.
4.Czy dziecko chętnie odrabia prace domowe?
Nie.
5.Czy dziecko należy do jakiejś grupy zainteresowań?
Tak, Adek bardzo interesuje się piłką nożną.
6.Czy dziecko uczęszcza na zajęcie pozaszkolne, (jakie?)?
Dodatkowy język angielski oraz treningi piłki nożnej.
7.Czy zdarzyły się przypadki wezwań do szkoły, (jakie sytuacje?)?
Nie.
8.Czym siÄ™ dziecko interesuje?
Przede wszystkim piłką.
WYWIAD ÅšRODOWISKOWY
Z Panią Agnieszką umówiłam się na wywiad w sobotę, kiedy Adrian był na
dodatkowym angielskim. Zależało mi na tym, aby nasza rozmowa była szczera dlatego
przyszłam, kiedy dziecka całkiem nie było w domu.
W domu było czyściutko jak w pudełeczku. Na ścianach wisiały piękne obrazy,
bardzo starannie dobrane do wystroju całego wnętrza. Zdecydowanie na pierwszy
rzut oka widać, że Pani Agnieszka ma dryg do dekorowania wnętrz.
Kiedy przeszłyśmy do badania Pani Agnieszka wyglądała na lekko spiętą.
Wytłumaczyłam jej dokładnie, na czym będą polegały poszczególne narzędzia
diagnozy oraz zapewniłam o anonimowości. Stresowałam się przed tym wywiadem,
jednak kiedy tylko zaczęłyśmy widziałam, ze Pani Agnieszka jest szczera i rozluz
niona.
Miała do mnie zaufanie ponieważ znałyśmy się wcześniej. Zadawałam pytania i na
bieżąco zapisywałam je w swoim laptopie. Myślę, że Pani Agnieszka odpowiadała na
moje pytania zupełnie szczerze ponieważ nie zastanawiała się długo nad swoimi
odpowiedziami, wszystko szło z jej wnętrza. Słychać było w tych wypowiedziach
czystÄ… prawdÄ™.
Z wywiadu wynika, że Pani Agnieszka wraz ze swoim zmarłym mężem
Tomaszem byli bardzo udanym małżeństwem. Długo starali się, aby mieć dzieci
jednak nie było to takie proste. Zdecydowali się więc na zabieg INVITRO. Niestety
pierwsze próby nie przyniosły efektu jednak się nie poddawali. W końcu urodził się
długo wyczekiwany synek. Adrian chorował gdy był mały na zapalenie skóry i Pani
Agnieszka jez
dziła przez długi czas do wielu lekarzy w wielu częściach Polski aż w
końcu udało się wygrać z chorobą. Kiedy Adrian miał 2,5 roku, podczas wspólnych
wakacji w Hajnówce zginął Pan Tomasz. Wydawałoby się, że takie małe dziecko
jeszcze nic nie zrozumie, jednak bardzo mocno odbiło się to na psychice Adriana.
W tym momencie Adrian jest uczniem piątej klasy szkoły podstawowej, bardzo
dobrze się uczy, przynosi same dobre oceny. Jak mówi Pani Agnieszka, Adrian jest
bardzo dobrym dzieckiem. Nie sprawia żadnych problemów wychowawczych, jest
bardzo grzeczny, posłuszny oraz mądry. Niestety jest bardzo wystraszonym
dzieckiem. Boi się odstąpić mamę na krok, płacze, kiedy długo nie odbiera telefonów
lub się spóz
nia. Boi się, że ją straci tak samo, jak stracił tatę.
Kiedy skończyłyśmy wywiad postanowiłam poczekać na Adriana, aby tym
razem porozmawiać z nim. Czekając na Adriana wypiłyśmy z Panią Agnieszką herbatę
w bardzo miłej atmosferze.
NIEDOKOC
CZONE ZDANIA
1.Z moją mamą lubię& & .spędzać czas
2.Moim ulubionym przedmiotem jest& & .WF
3.Jestem smutny gdy& & .mama długo nie wraca z pracy
4.Marzę o tym& & .żeby pojechać na mecz ulubionej drużyny
5.Razem z& & .Kamilem niedługo jedziemy na mecz Legii
6.W szkole czujÄ™ siÄ™& & .dobrze
7.W wolnym czasie najczęściej& & .gram w gry komputerowe z kolegami
8.Najlepiej wychodzi mi& & .strzelanie karnych
9.Nie lubię gdy nauczyciel zadaje dużo pracy domowej
10.Gdy rano wychodzę do szkoły to& & .bardzo się spieszę
11.Najbardziej kocham& & .mamÄ™
12.Gdy siÄ™ nudzÄ™ to& & .gram na telefonie
13.Zdarza się, że koledzy w szkole& & .mnie denerwują
14.ÅšmiejÄ™ siÄ™, gdy& & .coÅ› mnie rozbawi
15.Gdy będę dorosły& & .będę miał dużego psa
16.Boję się& & .zostawać sam w domu
17.Czuję się winny& & .gdy zapomnę odrobić lekcji
18.Nie lubiÄ™, gdy& & .mama na mnie krzyczy i siÄ™ na mnie denerwuje
19.W odrabianiu lekcji pomaga mi& & .babcia
20.Gdybym miał dużo pieniędzy to& & .kupiłbym sobie dużo rzeczy, butów, ubrań i
pojechał bym w podróż za granicę na ciekawe mecze
21.Gdy dostanę złą ocenę to& & .bardzo się martwię
22.Gdy zrobię coś złego to& & .mam wyrzuty sumienia
23.Gdy nikt na mnie nie patrzy to& & .BRAK ODPOWIEDZI
24.Mama najbardziej kocha& & .mnie
25.Płaczę, gdy& & .mama długo nie odbiera telefonu
Kiedy poprosiłam Adriana, aby dokończył te zdania, nie robił on żadnych
problemów. Widziałam, że długo zastanawia się nad odpowiedziami. Mam wrażenie,
że wynikało to z tego, że Adrian jest bardzo ambitnym i mądrym chłopcem, bardzo
dojrzałym jak na swój wiek i chciał na wszystkie pytania odpowiedzieć jak najlepiej.
Oczywiście tłumaczyłam mu przed zadaniem, że tu nie będzie dobrej i złej
odpowiedzi, żeby pisał to co akurat pomyśli. Nie poganiałam go, pozwoliłam robić
wszystko we własnym tempie i cierpliwie czekałam.
Postaram się dokonać analizy tych odpowiedzi grupując je.
RELACJE Z RODZIN

Jestem w stanie opisać tylko relacje z matką, ponieważ pytania dotyczące ojca
pominęłam, aby nie zasmucać dziecka. Z wywiadu wynika, że Adrian bardzo kocha
swoją mamę, jest dla niego najważniejsza na świecie i jak widać w pytaniu 24
doskonale wie, że mama odwzajemnia jego uczucia. Wyraz
nie mówi o tym, że lubi
spędzać czas ze swoją mamą i nie lubi, kiedy mama się na niego denerwuje.
SZKOA
A
W wywiadzie środowiskowym Pani Agnieszka wyraz
nie powtarzała
niejednokrotnie, że Adrian jest bardzo ambitny i jest bardzo dobrym uczniem. Ze
zdań, które dokończył Adrian wyraz
nie wynika, że raczej nie przepada za nauką,
chociaż w szkole czuje się dobrze. Wyraz
nie podkreślił, że nie lubi, kiedy nauczyciele
zadają dużo pracy domowej oraz, że czuje się winny gdy zapomni odrobić lekcji.
Można zatem wywnioskować, że Adrian jest bardzo obowiązkowy ponieważ pomimo,
że nie przepada za nauką i odrabianiem lekcji ma same dobre oceny.
EMOCJE I UCZUCIA
CzytajÄ…c odpowiedzi na pytania dotyczÄ…ce emocji, wyraz
nie widać, że prawie
wszędzie Adrian wspomina o mamie. Jest smutny, gdy długo nie wraca z pracy i
płacze, gdy nie odbiera telefonów. Podkreśla też, że najbardziej kocha mamę. Jest to
zapewne związane ze stratą ojca. Mam wrażenie, że Adrian boi się mówić o swoich
emocjach. Jego odpowiedzi dotyczÄ…ce tego tematu sÄ… bardzo oczywiste. Åšmieje siÄ™
gdy coś go rozbawi czy płacze gdy jest smutny.
ZAINTERESOWANIA
Adrian uwielbia grać w piłkę, we wszystkich pytaniach dotyczących zainteresowań czy
też planów na przyszłość zawsze wspominał o piłce. Najlepszy jest w strzelaniu
karnych, jeśli byłby bogaty pojechałby gdzieś daleko na mecz. Piłka nożna w jego
życiu jest niewątpliwie bardzo ważna. Adrian nie wspomina o żadnych innych
zainteresowaniach.
WYSPA SZCZ
ŚĆIA
Kiedy poprosiłam Adriana o wykonanie tego zadania widać było, ze nie jest
zbyt zadowolony ponieważ nie lubi rysować. Przyznał, że rysowanie nie jest jego
mocną stroną ale ze względu na sympatię do mnie postara się zrobić to jak najlepiej.
Wyspa Adriana była dość duża. W pierwszej kolejności narysował mamę, która
jest zdecydowanie największa. Póz
niej narysował babcię i dziadka. Na swoją wyspę
Adrian zabrałby swój telefon komórkowy oraz komputer ponieważ bardzo lubi grać w
gry z kolegami przez internet oraz pisać z nimi smsy.
Obok komputera i telefonu Adrian umieszcza na wyspie swojego kolegÄ™ Kamila,
z którym siedzi w ławce, bawi się, gra i bardzo lubi jego towarzystwo.
Nie wyobraża sobie oczywiście życia na wyspie bez piłki nożnej więc rysuje
również ją.
Jako ostatnie Adrian narysował przeróżne słodycze, przede wszystkim batony i
chipsy. Tłumaczy, że nie wyobraża sobie życia bez słodyczy, bo uwielbia je jeść. Mówi,
że może nie jeść nic, przez cały dzień tylko słodycze. Jedzenie takie jak mięso czy
chleb mogłoby dla niego nie istnieć.
Adrian odłożył na chwilę kredki, zastanowił się i po chwili domalował w wyspie
jeszcze swojego psa- MikÄ™.
Poza wyspą Adrian nie namalował wiele rzeczy. Jako pierwszą zaczął malować
swoją szkołę oraz książki i zeszyty.
Na koniec domalował swoją koleżankę Julkę, ponieważ twierdzi, że jest
zarozumiała, wredna i bardzo jej nie lubi.
RYSUNEK SYMBOLICZNY
Kiedy po raz kolejny przyszłam do Adriana z kredkami i kartką, widać było jego
złość, której starał się mi nie pokazywać. Poprosił mnie jednak, aby to był ostatni
rysunek jaki będzie wykonywał. Od razu zaczął się usprawiedliwiać, że nie chce mi
sprawić przykrości ale naprawdę tego nie lubi. Jednak kiedy opisałam zdanie jakie ma
do wykonania bardzo mu się spodobało. Widać było entuzjazm na jego twarzy, kiedy
zastanawiał się, kogo ma jak przedstawić.
Jako pierwszą oczywiście narysował mamę w postaci samochodu ponieważ
mama zawsze wszędzie go wozi oraz zawsze jez
dzi samochodem. Odkąd pamięta
mama zawsze z nim jez
dziła więc postanowił przedstawić ją w ten sposób chociaż
wyznał mi, że przez chwilę zastanawiał się, czy nie zmienić samochodu na telefon
ponieważ mama bardzo często rozmawia przez telefon. Pozostało jednak na
pierwszej myśli.
Następnie Adrian narysował swoją babcię jako garnek i powiedział, że babcia
ciÄ…gle sprzÄ…ta i gotuje a na dodatek zmusza go do jedzenia.
Swojego dziadka Adrian narysował jako krzyżówkę i długopis ponieważ dziadek
w wolnym czasie cały czas siedzi przy stole i rozwiązuje krzyżówki.
RYSUNEK NATURALISTYCZNY
Jak już wspominałam podczas opisu rysunku symbolicznego Adrian poprosił
mnie na wstępie, aby to był jego ostatni rysunek. Nie chciałam się jednak poddać i
postanowiłam spróbować jeszcze raz. Zapytałam grzecznie, czy nie zechciałby
namalować jeszcze jednego rysunku podkreślając, że do niczego nie będę go zmuszać
ponieważ to co robi, nie może być dla niego męką. Zapytał mnie na czym ma polegać
ten rysunek po czym stwierdził, że skoro to już ostatni rysunek, to go narysuje.
Cechy rys. Matka Dziecko Babcia Dziadek
poszczególnych postaci
Rysunek postaci w
X
pierwszej kolejności
Powiększenie postaci w
X
porównaniu z innymi
Największe zdobienie
postasci
Rysunek postaci w
X
ostatniej kolejności
Wyraz
ne pomniejszenie
postaci z innymi
Najmniejsze zdobienie
postaci
Wyraz
ne odsunięcie
postaci
Pominięcie
postaci
1. Opowiedz mi o rodzinie, którą narysowałeś, co to za rodzina?
Narysowałem swoją rodzinę.
2. Powiedz i pokaż kogo narysowałeś na rysunku?
Na rysunku jest moja mama, ja, babcia i dziadek.
3. Kto w tej rodzinie jest najbardziej dobry/miły i dlaczego?
Wszyscy zazwyczaj sÄ… dla siebie mili.
4. Kto w tej rodzinie jest najmniej dobry/miły i dlaczego?
Sam nie wiem, może babcia bo każe mi jeść do końca obiad i odrabiać lekcje.
5. Kto w tej rodzinie jest najbardziej szczęśliwi?
Wszyscy jesteśmy szczęśliwi.
6. Czy chciałbyś coś zmienić w tej rodzinie?
Chciałbym, żeby mama częściej była z nami niż w pracy.
NIEDOKOC
CZONE OPOWIADANIA
W poniedziałek rano chłopiec wyszedł do szkoły. W szatni spotkał swoich znajomych.
Jak myślisz co było dalej?
Podszedł do nich, przybił piątkę i razem poszli na lekcje.
Pierwszą lekcją była matematyka. Chłopiec został poproszony do rozwiązania zadania
przy tablicy, którego nie potrafił rozwiązać.
Jak myślisz jak się czuł?
Wstydził się, że nie umie tego zrobić.
Jak zareagowała klasa?
Niektórzy się z niego śmiali, ale potem nauczyciel wziął do odpowiedzi tez ich i
okazało się, że też nic nie wiedzą.
Zadzwonił dzwonek dzieci wybiegły na przerwę. Chłopiec usiadł na ławce...
O czym myślał?
I razem z kolegami sobie żartowali.
Lekcje dobiegły końca to był ciężki dzień dla naszego bohatera. Opuszcza szkołę...
Gdzie teraz pójdzie?
Do domu.
Po powrocie do domu chłopiec jest smutny.
Jak myślisz dlaczego?
Pewnie dlatego, że jest sam i mu się nudzi.
Komu o tym powie?
Nikomu.
Chłopiec pomaga mamie przy obiedzie, nagle...
Co mogło się wydarzyć?
Zbił talerz.
Po wspólnym posiłku chłopiec udaje się do swojego pokoju.
Co będzie tam robił?
Odrabiał lekcje.
Kto będzie pomagał?
Mama.
Jest póz
no chłopiec jest zmęczony położył się do łóżka. Zgasło światło
O czym myśli?
O tym, jaki będzie jutro dzień w szkole.
Czy jest przy nim ktoÅ› kiedy zasypia?
Nie.
Adrianowi bardzo spodobało się to zadanie. Z tego zadania wynika, że Adriana
pozycja w szkole jest stabilna, nie czuje się on w żaden sposób zagrożony. Jest lubiany przez
kolegów ponieważ na wstępie podkreśla, że przybija piątkę z kolegami i razem idą na lekcje.
Z bajki wynika też, że Adrian jest dobrym uczniem ponieważ jest mu wstyd, że nie
potrafi rozwiązać zadania do którego został zawołany.
Jego dobry kontakt z kolegami można stwierdzić również po tym, że nie przejmuje się
wyśmiewaniem kolegów z jego niewiedzy ponieważ sami tez nie wiedzieli. Moim zdaniem
można stwierdzić zatem, że Adrian jest jednym z najlepszych uczniów w szkole i zazwyczaj
jest przygotowany tak samo jak reszta klasy lub lepiej. Nie boi się wyśmiewania ponieważ w
życiu codziennym tego nie doświadcza z uwagi na dobre oceny.
W bajce Adrian mówi o tym, że chłopiec po szkole wraca do domu i jest sam. Jak
wiadomo z wywiadu, Adrian boi się samotności i zawsze po szkole wraca do dziadków.
Można stwierdzić więc, że być może Adrian chciałby wracać po szkole do własnego domu,
jednak jego lęki mu na to nie pozwalają. W wywiadzie wspomniane było również, że w
lekcjach pomaga mu babcia, w bajce natomiast Adrian jasno mówi, że chłopcu pomaga
mama. Zapewne Adrian bardzo by chciał, aby jego mama miała czas na wspólne odrabianie z
nim prac domowych.
KOA
O SHALITA
Postanowiłam, że o wykonanie tego zadania poproszę tylko Panią Agnieszkę.
Stwierdziłam, że pomimo swojej wysokiej dojrzałości Adrian jest jednak jeszcze
trochę za młody na obiektywne wypisanie wszystkich cech.
Oto wyniki mojego badania:
1. Uczciwy ++
2. Grzeczny ++
3. Ambitny ++
4. Zapominalski - -
5. Uprzejmy +
6. BojÄ…cy -
7. Pracowity +
8. Niejadek - -
9. Bystry +
10.Szczery +
11.Ciekawski 
12.Kapryśny 
Pierwsze trzy cechy, jakie wymieniła Pani Agnieszka są nacechowane bardzo
pozytywnie co świadczy o tym, że ma ona o swoim synu dobre zdanie. Twierdzi, że
jest uczciwy, grzeczny i ambitny. Jedyne cechy jakie uznała za bardzo negatywne to
to, ze jej syn jest zapominalski oraz mało je.
Pani Agnieszka mówi o swoim synu zazwyczaj tylko dobrze, o jego wadach raczej
mało wspomina. W kole najpierw wypisała same dobre cechy a z wypisaniem tych
negatywnych miała problem, dość długo się zastanawiała co może świadczyć o tym,
że bardzo idealizuje swoje dziecko.
BIBLIOGRAFIA
1. Ziemski S.: Problemy dobrej diagnozy, Wiedfza Powszechna, Warszawa 1973
2. Braun- Gałkowska M.: Test rysunku rodziny, KUL, Lublin, 1985
3. E. Jarosz, E. Wysocka.: Diagnoza Psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i
rozwiÄ…zania, Warszawa 2006