88

9/2003

Przedstawione na poprzednich stronach zestawy głośnikowe proponowane są z różnymi urządzeniami.

I tak do AV−703 dołączany jest amplituner AV−501, a wraz z AV−707 i AV−860 sprzedawany jest AV−502. Ceny

obydwu modeli doskonale znamy − 950 zł i 1100 zł − bo dystrybutor sprzedaje je są również oddzielnie. Żeby

zaintrygować Czytelników jeszcze bardziej, wspomnę tylko, że AV−501 i AV−502 wcale nie są najtańszymi

amplitunerami firmy Koda...

NIEPRZYZWOICIE tania elektronika

Zarówno AV−501, jak i AV−502

wyposażone są w dekodery DD, DTS,

DLPII i DSP z czterema ustawieniami.

Funkcjonalność jest identyczna,

a obsługa piekielnie prosta.

AV−501 nie posiada kompletnie żadnych podłączeń wizyjnych,

a żaden z amplitunerów nie ma choćby jednego wyjścia audio.

W

W

W

W

W

AV−501 starano się zreali−

zować ideę “slim”. Amplitu−
ner jest więc bardzo płaski,
a na przednim panelu znaj−

dują się jedynie najbardziej potrzebne
funkcje. Front zrobiono z aluminium, a
środkiem przebiega lustrzany pasek
pleksi. Siedmiu klawiszom i gałce steru−
jącej głośnością towarzyszy punktowa
matryca wyświetlacza. Display nie jest
zbyt duży, ale całość wypełniają znaki
informujące o ustawieniach. To ważne,
bo

AV−501 nie posiada wyświetlania fun−

kcji na ekranie.

AV−502 prezentuje się bardziej trady−

cyjnie, przedni panel ma normalną wyso−
kość, imponujące są także pozostałe ga−
baryty − ten niedrogi amplituner może
uchodzić za model znacznie droższy,
zwłaszcza że i tutaj przednią płytę wyko−
nano z grubego plastra aluminium. Duża
gałka służy do regulacji głośności, mniej−
sza do zmiany źródeł. We wgłębieniu
znajduje się rząd przycisków, realizują−
cych zarówno podstawowe funkcje, jak
i te bardziej zaawansowane. Również
AV−502 nie oferuje wyświetlania funkcji
na ekranie.

Wyposażenie obydwu modeli w de−

kodery dźwięku dookólnego jest iden−
tyczne. Obejmuje Dolby Digital, DTS
i DLPII (Movie i Music), a także cztery
tryby DSP. Liczba programów radiowych
jest ograniczona do 20 stacji. Urządze−
nia znacznie różnią się liczbą i rodzajem
podłączeń. Wyjścia głośnikowe w

AV−

502 są wykonane na zakręcanych termi−
nalach, a w

AV−501 na zaciskach sprę−

żynkowych. Okolicznościami łagodzący−
mi dla

AV−501 jest oczywiście cena oraz

fakt, że zwykłe zaciski trudno byłoby
wcisnąć na wąski panel tylny. Jedak w
naleśniku najbardziej fascynująco pre−
zentuje się dział wideo − nie posiada on
żadnego wejścia ani wyjścia wizji. Przy−
znam szczerze, że po raz pierwszy
ujrzałem amplituner AV z takim (nie)wy−
posażeniem. W

AV−502 jest już znacznie

lepiej, bo użytkownik otrzymuje dwa wej−
ścia kompozytowe i dwa wyjścia w tym

Próby porównawcze odbyły się
przy użyciu zestawu Koda

AV−

860. Tańszy model − AV−501 −

zagrał bardzo spokojnie i dostatecznie
równo. Niby wszystko jest na swoim
miejscu, ale średnica nie ma odpo−
wiedniej siły, basu nie wystarcza, by
stworzyć potężne podstawy akcji, a gó−
ra jest nieśmiała i odrobinę zmatowio−
na. Trudno jest więc mówić o właściwej
analityczności, w dziedzinie prze−
strzenności

AV−501 możemy już uznać

za grający poprawnie, choć nie efek−
townie. Co ciekawe, stereofoniczne
brzmienie jest nieco śmielsze niż wers−
ja wielokanałowa, wszystkie dźwięki są
bardziej zdecydowane i lepiej nakreś−
lone. Analityczność poprawia się do
satysfakcjonującego poziomu.

Ale zmiana amplitunera daje kapi−

talny postęp.

AV−502 gra dużo bardziej

masywnie. Objawia się głęboki, naj−
częściej żylasty bas, grający jednak
miło i miękko w najniższych rejestrach.
Dobra jest spójność, neutralność i dy−
namika niskich tonów. Średnica rów−
nież jest dość ciężka i zdecydowana,
za to góra pasma otwarta i lśniąca.
AV−502 stać również na dobrą prze−
strzenność, nie tylko w ramach przed−
niego planu, ale także na tylnej osi.

Stereofonia oferuje większy realizm

średnicy, większą żywością artykuło−
wanych faktów oraz bardziej finezyjne
rozdzielanie informacji. Również dyna−
mika wydaje się lepsza. Nie ma wątpli−
wości − różnica między 501 a 502 uza−
sadniałaby dopłatę większą niż 150 zł.

jalne i jedno światłowodowe). Wyjścia
audio potraktowano gorzej: nie ma ani
jednego (poza obowiązkowym sygnałem
dla subwoofera). Zarówno w

AV−501, jak

i w

AV−502 producent zaniechał też wyj−

ścia słuchawkowego.

Pomimo różnej liczby przycisków na

przedniej płycie, obydwa urządzenia
dysponują identyczną funkcjonalnością.
Instrukcje obsługi obydwu modeli są bar−
dzo cienkie, nic dziwnego, obsługa amp−
litunerów jest łatwa i prosta.

Systemowy odtwarzacz

DVD−631C

mieliśmy już okazję testować, zresztą z
bardzo dobrym skutkiem. Tym, którzy
jednak naszego testu nie czytali, należy
się kilka słów opisu. Urządzenie plasuje
się w lidze slim.

DVD−631C jest dosko−

nale wyposażony w wyjścia. Obok S−Vi−
deo i kompozytu znajduje się trójka kom−
ponent. Analogowe wyjścia audio obej−
mują parę stereofoniczną oraz pełną
szóstkę z dekodera dźwięku dookólne−
go. Kompletne są także wyjścia cyfrowe:
światłowodowe i koaksjalne. Jakby tego
było mało,

DVD−631C posiada również

złącze SCART zawierające sygnały RGB.

W kwestii odczytywanych formatów

DVD marki Koda jest znacznie sprytniej−
sze od konkurentów. DVD, CD, CDR/
RW, MP3, VCD, SVCD to oczywiście
standard, ale mamy jeszcze umiejętność
odtwarzania płyt ze wszystkich regionów
bez konieczności serwisowego usuwa−
nia blokady. Odtwarzacz potrafi także
odczytywać tajemniczy format Mr. OKO,
którego pochodzenia i zastosowania nie
udało się ustalić.

samym standardzie. Pod względem
wejść audio wyposażenie obydwu mode−
li jest już identyczne: trzy pary analogo−
we i trzy przyłącza cyfrowe (dwa koaks−

KINO DOMOWE

KINO DOMOWE

KINO DOMOWE

KINO DOMOWE

KINO DOMOWE

− Systemy Koda

88

89

9/2003

-140

-130

-120

-110

-100

-90

-80

-70

-60

-50

-40

-30

-20

-10

0

0

2000

4000

6000

8000

10000

12000

14000

16000

18000

20000

Częstotliwość w Hz

Amplituda w d

B

PODSUMOWANIE

Trzy systemy, tego samego producen−

ta i w sumie niewiele różniące się cenowo,
a oferujące wyraźnie odmienne możliwoś−
ci. System głośnikowy

AV−703 prezentuje

dość nietypowe brzmienie, nie atakując
basem, prowokując trochę górną średni−
cą, ale w sumie tworząc wrażenie ciepła
i uspokojenia. Oferowany wraz z zesta−
wem amplituner

AV−501 również brzmi

nieśmiało. Systemowi brakuje więc siły
i determinacji, co objawia się w większoś−
ci odtwarzanego materiału filmowego
i muzycznego. Komentarz należy jednak
złagodzić czy wręcz przerobić, gdy we−
źmie się pod uwagę cenę systemu i to, co
może za takie pieniądze zaproponować
renomowana konkurencja. W porównaniu
bowiem do wielokanałowych systemów
“z jednego pudełka”, z satelitarnymi głośni−
kami i plastikowym subwooferem, system
703 jest produktem wspaniałym.

Zdecydowanie bardziej odważne,

wręcz frywolne są kolumny z systemu

AV−

707, tutaj podbijanie wysokich i niskich
częstotliwości powoduje wyraźny i znany
z wielu doświadczeń efekt. Nielubiany
przez audiofilów, ale zdaje się, że przez
rzesze “konsumentów” − jak najbardziej.
A znacznie lepszy (choć wcale nie znacz−
nie droższy) amplituner poprawia anali−
tyczność i dynamikę.

Ostatni system to również dźwięk eks−

presyjny, ale zakres średnio−wysokotono−
wy przekazywany jest dostatecznie neu−
tralnie. Bas trochę sobie folguje, ale rów−
noważy go błyszcząca góra pasma. W na−
graniach i ścieżkach dźwiękowych filmów
odnajdujemy wiele przestrzeni i otwar−
tości.

Grzegorz Rogóż

WYKONANIE, KOMPONENTY i LABORATORIUM:

Umiarkowana moc, pasmo przenoszenia ograni−
czone od góry, przyzwoite spektrum zniekształ−
ceń. Pod każdym względem lepszy od AV−501

OCENA:

dobra

+

FUNKCJONALNOŚĆ i NOWOCZESNOŚĆ:

Rewelacyj−

nie łatwa obsługa, przeciętny pilot. Brakuje
wyjść audio i wyjścia słuchawkowego.

OCENA:

dobra

+

BRZMIENIE:

Równy dźwięk oparty o silny bas

i gęstą średnicę. Dynamiczna, ale nie
przerysowana góra.

OCENA stereo/kino:

b.dobra

/

b.dobra

BARDZO DOBRA

OCENA KOŃCOWA:

AV−502

Cena

[zł]

1100,−

Dystrybutor:

POLPAK

WYKONANIE, KOMPONENTY i LABORATORIUM:

Trafo

toroidalne, ale sekcja cyfrowa mało nowoczesna,
niska moc, bardzo wysokie zniekształcenia.

OCENA:

dostateczna

+

FUNKCJONALNOŚĆ i NOWOCZESNOŚĆ:

Łatwa obsłu−

ga, przeciętny pilot. Brak jakichkolwiek podłą−
czeń wizyjnych, wyjść audio i wyjścia
słuchawkowego.

OCENA:

dobra

BRZMIENIE:

W 5.1 spokojnie i beznamiętne,

nieco żywiej w stereo.

OCENA stereo/kino:

dobra

+

/

dobra

DOBRA

OCENA KOŃCOWA:

AV−501

Cena

[zł]

950,−

Dystrybutor:

POLPAK

Laboratorium

A

A

A

A

AV

V

V

V

V−501

−501

−501

−501

−501

Pomiary przeprowadzono przy użyciu systemu NEUTRIK A2D

* (Filtr A−ważony, w odniesieniu do 1W)

Dekodery

DD, DPLII, DTS

Wej./wyj. wideo

−/−

Wej./wyj. analogowe audio

3xRCA/−

Wej./wyj. cyfrowe audio

2x koaks., 1x opt/−

Wejścia na subwoofer

1(mono)

Wyjścia słuchawkowe

−

Zaciski głośnikowe

sprężynkowe

Minimalna impedancja kolumn [

Ω

]

b.d.

Dostępne kolory

szary

Moc znamionowa (1kHz, 2%THD, 8

Ω

) [W] 5x30

Pobór mocy (W)

165

Wymiary (SxWxG)[cm]

7x 43x 36

Masa [kg]

6,5

Moc znamionowa (1% THD+N, 1kHz) [W]
Tryb I − min. 8

Ω

Ω

Ω

Ω

Ω

Ob.[

Ω

]

Wysterowanie (K −kanały)

1 K

2 K

3K

4K

5K

8

−

−

23

21

−

4

−

−

−

−

−

Rozkład mocy na poszczególne kanały (8

Ω

)

Wyster. kanałów Przód L/R

Tył L/R

centralny

1

23

2

21/21

3

−/−

−

4

−/−

−/−

5

−/1

−/−

−

Czułość (dla maks. mocy) [V]

0,56

Stosunek sygnał/szum* [dB]

74

Dynamika [dB]

86

Zniekształcenia THD+N
(1W, 8

Ω

, 1kHz) [%]

0,723

Współ. tłumienia (w odniesieniu do 8

Ω

)

13

Pasmo przenoszenia (+/−3dB) [Hz]

27−23000

950zł za pełnowartościowe urządzenie 5.1 z DTS i AC−3 to

cena, jakiej zupełnie byśmy się nie spodziewali. Na dodatek
ten maluch ma w środku trafo toroidalne! W sekcji zasilacza
pracują cztery kondensatory Elny o pojemności 4700

µ

F każ−

dy. Zaskoczeniem jest także radiator, żadna wygięta blaszka,
ale solidny odlew. Tuner radiowy jest taki sam jak w modelu
502, również solidnie zaekranowany. Kluczowe układy cyfro−
we zostały kupione w firmie Crystal Semiconductor. Dekoder
surround to CS4926, najtańsze CS4923 i CS4924 obsługują
AC−3 oraz MPEG dwukanałowe. CS4925 dodaje MPEG Multi−
channel, a zastosowany u Kody CS4926 to pierwszy chip z DTS−
em. Komplet przetworników to CS4226, układ zaprojektowany
w 1998 roku i świętujący triumfy w pierwszych amplitunerach
kina domowego, dziś jest już praktycznie w ogóle niespotyka−
ny, gdyż parametrami nie potrafi sprostać wymaganiom sta−
wianym przed nowoczesnymi konstrukcjami. CS4226 ma sześć
przetworników C/A i trzy A/C, wszystkie pracują z rozdziel−
czością 20 bitów i częstotliwością próbkowania tylko 48kHz.
Trzeba jednak uświadomić sobie, że za nowoczesne przetwor−
niki musimy zapłacić jednak znacznie więcej niż 950zł.

Moc 501−ki została przez producenta zadeklarowana na

15W/8

Ω

. W rzeczywistości amplituner potrafi nieco więcej,

23W w mono i 21W w stereo. Niestety urządzenie nie posiada
analogowych wejść 5.1, nie mogłem więc sprawdzić, jak zacho−
wuje się w trybie pięciokanałowym. Odstęp sygnału od szumu
nie jest imponujący, wynosi 74dB, a dynamika przy tak umiar−
kowanej mocy to 86dB. Współczynnik tłumienia to niskie 13.
Martwi pasmo przenoszenia, ograniczone od dołu do 27Hz, co
jeszcze można przeboleć, ale od góry zakończone przy 23kHz
(−3dB). To sprawka konwerterów CS4226, wszelkie syg−

-140

-130

-120

-110

-100

-90

-80

-70

-60

-50

-40

-30

-20

-10

0

0

2000

4000

6000

8000

10000

12000

14000

16000

18000

20000

Częstotliwość w Hz

Amplituda w d

B

nały analogowe poddawane są od razu konwersji C/A, a dostęp−
ny przetwornik ma rozdzielczość zaledwie 48kHz, stąd tak gwał−
towne cięcie. Rys.1 ujawnia bardzo wysoki poziom drugiej har−
monicznej − 58dB, dalej parzyste wciąż dają o sobie wyraźnie
znać, widać także nieparzyste, wszystkie do dziewiątej powyżej
−90dB.

R.Ł.

Rys. 1. Zniekształcenia harmoniczne

Laboratorium

A

A

A

A

AV

V

V

V

V−502

−502

−502

−502

−502

Pomiary przeprowadzono przy użyciu systemu NEUTRIK A2D

* (Filtr A−ważony, w odniesieniu do 1W)

Dekodery

DD, DPLII, DTS

Wej./wyj. wideo

−/2x kompozyt

Wej./wyj. analogowe audio

3xRCA/−

Wej./wyj. cyfrowe audio

2x koaks., 1x opt/−

Wejścia na subwoofer

1(mono)

Wyjścia słuchawkowe

−

Zaciski głośnikowe

zakręcane

Minimalna impedancja kolumn [

Ω

]

b.d.

Dostępne kolory

szary

Moc znamionowa (1kHz, 2%THD, 8

Ω

) [W] 5x50

Pobór mocy (W)

280

Wymiary (SxWxG)[cm]

15x43x38,8

Masa [kg]

9,5

Moc znamionowa (1% THD+N, 1kHz) [W]
Tryb I − min. 8

Ω

Ω

Ω

Ω

Ω

Ob.[

Ω

]

Wysterowanie (K −kanały)

1 K

2 K

3K

4K

5K

8

36

33

−

−

−

4

−

−

−

−

−

Rozkład mocy na poszczególne kanały (8

Ω

)

Wyster. kanałów Przód L/R

Tył L/R

centralny

1

36

2

33/33

3

−/−

−

4

−/−

−/−

5

−/1

−/−

−

Czułość (dla maks. mocy) [V]

0,700

Stosunek sygnał/szum* [dB]

81

Dynamika [dB]

95

Zniekształcenia THD+N
(1W, 8

Ω

, 1kHz) [%]

0,6237

Współ. tłumienia (w odniesieniu do 8

Ω

)

19

Pasmo przenoszenia (+/−3dB) [Hz]

10−23000

Nie dość, że zasilacz bazuje na toroidzie, to jeszcze jest to

znacznie większy element w porównaniu do znalezionego w
tańszym modelu. Na odlewanym radiatorze ulokowano duży
układ scalony, w jego wnętrzu znalazło się wszystkich pięć
końcówek mocy. Cały wzmacniacz audio zmieścił się w zasa−
dzie na jednej płytce, wraz z gniazdami, układami wzmocnie−
nia i kondensatorami (2x6800

µ

F) i z prostownikiem napięcia

zasilającego. Potencjometry barwy przeniesiono na oddzielną
płytkę, bajer to niewielki, a widząc, że sygnał musi przejść
przez wątłe kabelki, by trafić do niehermetycznych potencjo−
metrów i kolejnych, raczej mizernych wzmacniaczy operacyj−
nych, chciałoby się spiąć korekcję “na krótko”. Projekt sekcji
cyfrowej jest identyczny dla obydwu amplitunerów, płytki
umieszczone z prawej strony różnią się tylko zawartością pro−
gramowalnej kości EEPROM, która steruje działaniem i paletą
dostępnych funkcji. Dekoder surround to Crystal Semiconduc−
tor CS4926, a komplet przetworników A/C i C/A gromadzi
CS4226. To dokładna kopia z 501, do jej opisu odsyłam po
dokładniejsze dane wspomnianych układów. Odbiornik radio−
wy to kompletny układ w ekranie.

Większy model ma 36W/8

Ω

dla jednego kanału i 33W/

8

Ω

w stereo. Znowu nie ma wejść wielokanałowych, co unie−

możliwia pomiar dla większej liczby obciążonych torów sygna−
łowych. Odstęp sygnał/szum uległ w porównaniu do tańszego
modelu 501 poprawie, wynosi bowiem 81dB, a dynamika się−
ga 95dB. Mocniejsza Koda to także wyższy współczynnik tłu−
mienia, tym razem 19. Problem z pasmem przenoszenia jest w
gruncie rzeczy podobny, bas ma się co prawda lepiej (pasmo
rozciąga się do pełnych 10Hz), ale wysokie tony to znów nisko
położona granica 23kHz. Cóż...ten sam przetwornik, te same

konsekwencje. Zniekształcenia wyrażone wykresem z rys.1 są
znacznie niższe od tych z tańszego modelu. Najsilniejsza, druga
szpilka ma tym razem poziom −79dB, w okolicach −87dB znaj−
dziemy jeszcze trzecią, czwartą i szóstą harmoniczną, jak na tak
tanie urządzenie wynik nie najgorszy.

R.Ł.

Rys. 1. Zniekształcenia harmoniczne

Komentarze i pytania:

e−mail: [e-mail]