Melioracje III ROK, STUDIA DZIENNE
Opracowała: mgr inż. Sylwia Janta-Lipińska
Opracowała: mgr inż. Sylwia Janta-Lipińska, Katedra Sieci i Instalacji Sanitarnych
OSIADANIE GRUNTÓW POD WPŁYWEM ODWODNIENIA
Obniżenie poziomu zwierciadła wody gruntowej powoduje zmianę rozkładu sił w gruncie,
prowadząc do jego zagęszczenia a tym samym osiadania.
Istnieje szereg czynników wpływających na to zjawisko, z których najważniejsze to:
- wzrost ciężaru szkieletu gruntowego odwadnianego pokładu na który przestał działać wypór
wody
- obciążenie szkieletu gruntowego wodą kapilarną i błonkowatą ( ma to szczególnie znaczenie
przy gruntach drobnoziarnistych pylastych i gliniastych)
- sufozja gruntu tj. unoszenie cząsteczek gruntu pod wpływem ciśnienia hydrodynamicznego
wywieranego na nie przez przesączającą się wodę.
Pomijając zjawisko sufozji, któremu można zapobiec przez stosowanie odpowiednich
prędkości przesączania i osypek drenów, wielkość osiadania gruntu pod wpływem obniżenia
poziomu zwierciadła wody gruntowej można w przybliżeniu obliczyć w oparciu
o następujące założenia:
- Osiadanie gruntu wywołane jest wzrostem ciśnienia w gruncie od wartości początkowej p
do wartości p
1
, która oznaczamy przez ∆ p.
∆ p= p
1
– p
0
KG/cm
2
- Zmianie ciśnienia towarzyszy zagęszczenia gruntu, które określa różnica wskaźnika
porowatości początkowanej E
0
i końcowej E
1
oznaczone przez ∆E
∆E= E
0
– E
1
- Stosunek zmiany wskaźnika porowatości do przyrostu ciśnienia, wzięty ze znakiem
przeciwnym , stanowi tzw. współczynnik ściśliwości gruntu a
s
( cm
2
/KG)
p
E
p
p
E
E
a
s
∆
∆
−
=
−
−
−
=
0
1
1
0
- Zależność miedzy ciśnieniem a wskaźnikiem porowatości gruntu określa się droga
laboratoryjnych badan próbek gruntu edometrze. Uzyskane wyniki przedstawia się w formie
wykresu, z którego na dowolnych wartości, odczytujemy odpowiednie E, a następnie
w oparciu o wzór obliczamy współczynnik a
s
.
Dla orientacji podaje się wielkości a
s
występujące przy ∆p= 1÷2 KG/ cm
2
w gruntach o :
- dużej ściśliwości a
s
>0,005 cm
2
/KG
- średniej ściśliwości 0,05 >a
s
> 0,01 cm
2
/KG
- słabej ściśliwości a
s
< 0,01 cm
2
/Kg
Wskutek obniżenia zwierciadła wody gruntowej o wartość t następuje przyrost ciśnienia ∆p
spowodowany:
- brakiem wyporu działającego na szkielet odwodnionej warstwy gruntu w wysokości:
)
1
(
n
t
w
−
⋅
⋅
γ
Melioracje III ROK, STUDIA DZIENNE
Opracowała: mgr inż. Sylwia Janta-Lipińska
Opracowała: mgr inż. Sylwia Janta-Lipińska, Katedra Sieci i Instalacji Sanitarnych
- wodą błąkowatą , zakątkowa, inaczej pozostała w odwodnionej warstwie i stanowiąca
jej wilgotność naturalna:
)
1
(
n
w
t
n
−
⋅
⋅
⋅
δ
- wodą kapilarną - gdy przed obniżeniem zwierciadła wody osiągało powierzchnie terenu
i brak było ostrej strefy kapilarnej
n
h
w
k
⋅
⋅
γ
W takich warunkach obniżenie wodą błąkowatą będzie dotyczyć tylko wysokości ( t- h
k
) a nie
wysokości t.
Przyrost ciśnienia wyniesie:
)
(
)
1
(
δ
γ
⋅
+
⋅
−
⋅
=
∆
n
w
w
n
t
p
Z uwzględnieniem wody kapilarnej;
n
h
h
t
w
t
n
p
w
k
k
n
w
⋅
⋅
+
−
⋅
⋅
+
⋅
⋅
−
=
∆
γ
δ
γ
)]
(
[
)
1
(
gdzie:
∆p – przyrost ciśnienia w gruncie na wysokości obniżonego zwierciadła wody KG/cm
2
t- wysokość obniżenia zwierciadła wody gruntowej , cm
h
k
– wysokość wzniosu kapilarnego , cm
δ- ciężar objętościowy gruntu suchego, KG/cm
3
γ
W
- ciężar właściwy wody, KG/cm
3
w
n
- wilgotność naturalna gruntu odwodnionego ( ponad strefą kapilarną) wyrażona
stosunkiem ciężaru wody zawartej w próbce gruntu do ciężaru suchej próbki.
Znając wielkość przyrostu ciśnienia ∆p można obliczyć wielkość osiadania gruntu ∆h
ze wzoru:
E
a
h
p
h
s
+
⋅
⋅
∆
=
∆
1
lub
)
1
(
n
a
h
p
h
s
−
⋅
⋅
⋅
∆
=
∆
gdzie:
h- wysokość warstwy gruntu podlegającej zagęszczeniu, cm
a
s -
współczynnik ściśliwości gruntu
,
cm
2
/KG
Wartość współczynnika a
s
zmniejsza się wraz z głębokością uzyskując prawie stała wartość
na głębokościach rzędu 20 cm. Biorąc to pod uwagę można to w obliczeniach
∆h przyjmować z wystarczającą dla celów praktycznych dokładnością, wysokość
obliczeniowa h rzędu 8-12 m, przy jednoczesnym założeniu stałej wartości a
s
określanej
na głębokości 3-5 m.
Melioracje III ROK, STUDIA DZIENNE
Opracowała: mgr inż. Sylwia Janta-Lipińska
Opracowała: mgr inż. Sylwia Janta-Lipińska, Katedra Sieci i Instalacji Sanitarnych
Student otrzymuje indywidualne dane projektowe na podstawie, których określa wielkość
osiadania fundamentu, założonego w gruncie danego rodzaju i na pewnej głębokości
pod powierzchnią terenu.
PRZYKŁADOWY SCHEMAT OBLICZENIOWY:
Obliczyć wielkość osiadania fundamentu ∆h , założonego w gruncie piaszczystym,
na głębokości 2,0 m pod powierzchnia terenu, mając dane:
t= 400 cm; h= 1000 cm; γ
w
= 1,10*10
-3
KG/cm
3
; n=0,40; γ
z
= 2,65*10
-3
KG/cm
3
;
δ= γ
z
(1-n)= 1,59*10
-3
KG/cm
2
; w
n
= 0,12; a
s
= 0,03 cm
2
/KG.
Przyrost ciśnienia na wysokości obniżonego zwierciadła wody:
)
(
)
1
(
1
δ
γ
⋅
+
⋅
−
⋅
=
∆
n
w
w
n
t
p
2
3
1
/
286
,
0
10
)
59
,
1
12
,
0
1
(
)
4
,
0
1
(
400
cm
KG
p
=
⋅
⋅
+
⋅
−
⋅
=
∆
−
Przyrost ciśnienia w środku warstwy podlegającej odkształceniu:
2
1
2
/
143
,
0
286
,
0
2
1
2
1
cm
KG
p
p
=
⋅
=
∆
⋅
=
∆
Osiadanie warstwy odwodnionej:
)
1
(
1
n
a
h
p
h
s
−
⋅
⋅
⋅
∆
=
∆
cm
h
06
,
2
)
4
,
0
1
(
03
,
0
400
286
,
0
1
=
−
⋅
⋅
⋅
=
∆
Osiadanie pozostałej części warstwy podlegającej odkształceniu:
cm
h
54
,
1
)
4
,
0
1
(
03
,
0
600
143
,
0
2
=
−
⋅
⋅
⋅
=
∆
Całkowita obliczeniowa wysokość osiadania:
cm
h
60
,
3
54
,
1
06
,
2
=
+
=
∆
Przewidziany czas realizacji 1 tydzień (1x 45 minut).
Po zajęciach Student:
a)
zapamiętywanie:
- zna czynniki wpływające na obniżenie poziomu zwierciadła wody a tym samym
osiadania gruntu;
b) rozumienie:
- rozumie tok postępowania i obliczeń przy określaniu wielkości osiadania gruntu
pod wpływem odwodnienia;
c) zastosowanie:
- zdobytą wiedze potrafi wykorzystać do samodzielnego obliczenia wielkości osiadania
fundamentu.