Gynoidalna, androidalna i

uogólniona, czyli główne rodzaje

otyłości

Naukowcy biją na alarm! Coraz częściej na otyłość cierpią dzieci i młodzież.
Dlatego tak ważne jest, by w porę zareagować, aby w późniejszych latach
konsekwencje otyłości nie doprowadziły do poważnych schorzeń całego
organizmu. Coraz więcej pieniędzy z budżetu państwa przeznaczonych na
ochronę zdrowia, pochłania leczenie nie tyle samej otyłości, co skutków,
jakie powoduje.

Otyłość prosta może być pierwotnym zaburzeniem lub wynikiem innego schorzenia.
Walka z nią bywa trudna i długotrwała, dlatego istotne jest poznanie jej przyczyn.

Otyłość – rodzaje

Otyłość to nic innego jak nadmierne nagromadzenie tkanki tłuszczowej, znacznie
przekraczające możliwości adaptacyjne organizmu oraz zapotrzebowanie fizjologiczne.
Kryteria rozpoznania otyłości mówią, że jest to stan, w którym tkanka tłuszczowa
stanowi więcej niż 20% całkowitej masy ciała u mężczyzn i 25% u kobiet.

Ze względu na przyczynę powstania otyłości, możemy podzielić ją na otyłość
pierwotną (prostą) oraz otyłość wtórną. Otyłość pierwotna powodowana jest
przez nadmierne spożywanie pokarmów, których organizm nie jest w stanie
spożytkować na potrzeby energetyczne. Natomiast otyłość wtórna często występuje w
przebiegu wielu chorób.

Otyłość pierwotna to połączenie czynników środowiskowych z uwarunkowaniami
genetycznymi. Predysponowane do jej rozwinięcia są osoby, które:

w wyniku mutacji genetycznych nie posiadają genów odpowiedzialnych za
prawidłową przemianę materii
prowadzą niezdrowy tryb życia – spożywanie zbyt dużej ilości tłustych i słodkich
pokarmów, fast-foodów, żywności o znikomej wartości odżywczej, brak
aktywności fizycznej
mają obniżoną odporność psychiczną – narażenie na permanentny stres,
depresja, nieumiejętność radzenia sobie z trudnymi sytuacjami- sprzyja „zajadaniu
problemów”

Walka z otyłością bywa trudna i
długotrwała, dlatego istotne jest
poznanie jej przyczyn.

Za przyczynę otyłości uważa się wiele chorób. Między innymi są to:

niedoczynność przysadki mózgowej
niedoczynność tarczycy
zespół policystycznych jajników (PCOS)
zespół Cushinga
uszkodzenie podwzgórza
zespół Turnera
oraz niektóre choroby dziedziczne

By dokładnie określić rodzaj otyłości, stosuje się wskaźniki, takie jak: masa ciała, obwód
talii oraz wskaźnik WHR (Waist to Hip Ratio). Jest to wskaźnik, który pomaga w
określeniu rozmieszczenia tkanki tłuszczowej. Należy zmierzyć obwód talii i bioder, a
następnie otrzymane wyniki w centymetrach podzielić- obwód w talii przez obwód w
biodrach. Na tej podstawie możemy dokonać identyfikacji rodzaju otyłości:

otyłość androidalną (brzuszną) typu „jabłko” rozpoznajemy, gdy WHR jest
większy bądź równy 0,8 u kobiet lub 1,0 u mężczyzn
otyłość gynoidalną (pośladkowo-udową) typu „gruszka” rozpoznajemy,
gdy wskaźnik WHR jest niższy niż 0,8 u kobiet oraz 1,0 u mężczyzn

Istnieje jeszcze trzeci typ otyłości- otyłość uogólniona, kiedy tkanka tłuszczowa jest
równomiernie rozmieszczona w całym ciele.

Otyłość dzielimy na trzy stopnie, ze względu na wartość BMI (Body Mass Index):

stopień I – 30 – 34,9 kg/m

2

stopień II – 35 – 39,9 kg/m

2

stopień III – 40 kg/m

2

Otyłość gynoidalna

Jest to rodzaj otyłości, który dotyczy przede wszystkim kobiet. Otyłość typu
„gruszka” sprawia, że nadmiar tkanki tłuszczowej umiejscawia się w
okolicach pośladków i bioder, natomiast górne partie ciała są zazwyczaj
drobne. Takie rozmieszczenie tkanki tłuszczowej jest uwarunkowane czynnikami
hormonalnymi oraz genetycznymi. Zazwyczaj kobiety mają duży kłopot ze zrzuceniem
zbędnych kilogramów właśnie z tych partii ciała. Dowiedziono jednak, że ten rodzaj
otyłości nie jest tak niebezpieczny, jak otyłość brzuszna, która może dotykać wielu
ważnych narządów wewnętrznych.

Otyłość androidalna

Otyłość typu „jabłko” zlokalizowana jest w okolicach brzucha i wiąże się z
większym ryzykiem występowania chorób towarzyszących (nadciśnienie
tętnicze, cukrzyca, choroba wieńcowa). Zazwyczaj cierpią na nią mężczyźni, choć
kobiety w okresie menopauzalnym także są na nią narażone. Ten typ otyłości
charakteryzuje się szerokimi, zaokrąglonymi ramionami, szeroką klatką piersiową z
widocznie powiększonymi piersiami (także u mężczyzn). Natomiast nogi są dosyć
szczupłe, talia słabo lub w ogóle nie jest zarysowana, a tkanka tłuszczowa gromadzi się
w okolicach jamy brzusznej. Ten typ otyłości jest znacznie groźniejszy, gdyż wiąże się z
powikłaniami metabolicznymi. Tłuszcz gromadząc się wokół ważnych narządów
wewnętrznych, otłuszcza serce, płuca, pogarszając ich wydolność.

Otyłość brzuszna oprócz wskaźnika WHR, może być diagnozowana na podstawie
obwodu pasa:

powyżej 102 cm u mężczyzn
i powyżej 88 cm u kobiet

Otyłość uogólniona

Ten typ otyłości, jak już wcześniej wspominaliśmy, jest typem prostym, w którym
tkanka tłuszczowa jest rozmieszczona równomiernie w całym ciele. Zazwyczaj
otyłość uogólniona dotyczy osób, które cierpią na problem z utrzymaniem odpowiedniej
masy ciała już od dzieciństwa.

Otyłość to choroba, która jest wielkim obciążeniem dla całego organizmu. Nie tylko ze
względu na układ kostno-stawowy, który narażony jest na powikłania ze względu na
zbyt duży ciężar, którego często nasz kręgosłup nie jest w stanie dźwigać. Z otyłością
wiąże się wiele poważnych chorób, które skracają długość życia, a same kilogramy
mogą powodować problemy z poruszaniem, a w skrajnych przypadkach inwalidztwo.
Walka z kilogramami jest trudna, ale każdy zrzucony kilogram, zmniejsza ryzyko
wystąpienia poważnych dolegliwości.

Author: Aleksandra Musiał
Link do artykułu:

http://bonavita.pl/gynoidalna-androidalna-i-uogolniona-czyli-glowne-

rodzaje-otylosci