TECHNIK PRZEROBKI KOPALIN STALYCH 311[53]

background image

Ministerstwo Edukacji Narodowej





PROGRAM NAUCZANIA

TECHNIK

PRZERÓBKI KOPALIN STAŁYCH 311[53]
















Warszawa 2009

311[53]/ T /MEN/2009

background image

1

Autorzy:

mgr in

ż

. Kazimierz Buchta

mgr in

ż

. Wojciech Cebo

in

ż

. Marek Kopka

mgr in

ż

. Barbara Susek



Recenzenci:
prof. dr hab. in

ż

. Wiesław Blaschke

mgr in

ż

. Jerzy Tecl



Opracowanie redakcyjne:
mgr in

ż

. Janina Dretkiewicz – Wi

ę

ch

mgr in

ż

. El

ż

bieta

ś

ochowska


Opracowanie techniczne:
mgr Rafał Auch-Szkoda
















background image

2

Spis tre

ś

ci

I. Plany nauczania

3

II. Programy nauczania przedmiotów zawodowych

4

1. Konstrukcje i technologie mechaniczne

2. Pracownia elektrotechniki i automatyki

3. Maszyny i urz

ą

dzenia

4. Technologia przeróbki kopalin stałych

5. Pracownia bada

ń

laboratoryjnych

6. Zaj

ę

cia praktyczne

7. Praktyka zawodowa

4

16

28

42

64

72

80


















background image

3

I.

PLANY NAUCZANIA

PLAN NAUCZANIA


Technikum czteroletnie
Zawód: technik przeróbki kopalin stałych 311[53]

Podbudowa programowa: gimnazjum

Lp.

Przedmioty nauczania

Dla młodzie

ż

y

Liczba godzin

tygodniowo

w czteroletnim

okresie nauczania

Klasy I-IV

1.

Konstrukcje i technologie mechaniczne

6

2.

Pracownia elektrotechniki i automatyki

4

3.

Maszyny i urz

ą

dzenia

6

4.

Technologia przeróbki kopalin stałych

10

5.

Pracownia bada

ń

laboratoryjnych

6

6.

Zaj

ę

cia praktyczne

12

7.

Specjalizacja*

6

Razem

50

Praktyka zawodowa: 4 tygodnie

* Program nauczania wybranej specjalizacji w zawodzie opracowany przez nauczyciela powinien

uzyska

ć

pozytywn

ą

opini

ę

szkolnego zespołu przedmiotowego wła

ś

ciwego dla danego zawodu.









background image

4

II. PROGRAMY

NAUCZANIA

PRZEDMIOTÓW

ZAWODOWYCH

KONSTRUKCJE I TECHNOLOGIE MECHANICZNE

Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

−−−−

rozpozna

ć

zagro

ż

enia dla zdrowia i

ż

ycia zwi

ą

zane z wykonywan

ą

prac

ą

i wskaza

ć

sposoby ich usuni

ę

cia,

−−−−

dobra

ć

ś

rodki ochrony indywidualnej do rodzaju prowadzonych prac,

−−−−

ustali

ć

sposób post

ę

powania w przypadku zagro

ż

enia po

ż

arem,

−−−−

zastosowa

ć

podr

ę

czny sprz

ę

t ga

ś

niczy,

−−−−

zastosowa

ć

obowi

ą

zuj

ą

ce zasady ochrony

ś

rodowiska,

−−−−

wykona

ć

rysunki i szkice cz

ęś

ci maszyn zgodnie z normami,

−−−−

odczyta

ć

informacje z dokumentacji technicznej oraz zamieszczone

w niej oznaczenia,

−−−−

zastosowa

ć

technik

ę

komputerow

ą

do sporz

ą

dzania rysunków

technicznych,

−−−−

wyja

ś

ni

ć

podstawowe poj

ę

cia z zakresu mechaniki technicznej,

−−−−

wykona

ć

działania na wektorach,

−−−−

okre

ś

li

ć

warunki równowagi ciała sztywnego,

−−−−

obliczy

ć

pr

ę

dko

ść

obrotow

ą

, prac

ę

mechaniczn

ą

, moc, energi

ę

,

sprawno

ść

,

−−−−

rozró

ż

ni

ć

rodzaje odkształce

ń

i napr

ęż

e

ń

oraz wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cie

napr

ęż

enia dopuszczalnego,

−−−−

rozró

ż

ni

ć

proste przypadki obci

ąż

enia elementów konstrukcyjnych,

−−−−

obliczy

ć

napr

ęż

enia w elemencie

ś

ciskanym i rozci

ą

ganym,

−−−−

obliczy

ć

napr

ęż

enia gn

ą

ce i skr

ę

caj

ą

ce dla prostych przypadków

obci

ąż

enia wału,

−−−−

wykona

ć

podstawowe obliczenia wytrzymało

ś

ciowe elementów

maszyn,

−−−−

rozró

ż

ni

ć

konstrukcje: poł

ą

cze

ń

, osi, wałów, sprz

ę

gieł, przekładni

mechanicznych i mechanizmów,

−−−−

wskaza

ć

zastosowanie ró

ż

nych rodzajów konstrukcji w maszynach

i urz

ą

dzeniach,

−−−−

scharakteryzowa

ć

typowe elementy maszyn lub urz

ą

dze

ń

,

−−−−

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci oraz zastosowanie metali i ich stopów do

budowy maszyn i urz

ą

dze

ń

,

−−−−

okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci i zastosowanie tworzyw sztucznych do budowy

maszyn i urz

ą

dze

ń

,

background image

5

−−−−

rozró

ż

nia

ć

gatunki stopów

ż

elaza i metali nie

ż

elaznych,

−−−−

rozpozna

ć

zjawiska korozyjne i okre

ś

li

ć

ich skutki,

−−−−

wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cia tolerancji, pasowania i chropowato

ś

ci powierzchni,

−−−−

wykona

ć

podstawowe pomiary warsztatowe,

−−−−

dobra

ć

narz

ę

dzia i urz

ą

dzenia do wytwarzania cz

ęś

ci maszyn,

−−−−

wyja

ś

ni

ć

przebieg procesu technologicznego monta

ż

u maszyn

i urz

ą

dze

ń

,

−−−−

scharakteryzowa

ć

podstawowe

procesy

eksploatacji

maszyn

i urz

ą

dze

ń

,

−−−−

okre

ś

li

ć

stopie

ń

zu

ż

ycia maszyn i urz

ą

dze

ń

oraz rozró

ż

ni

ć

metody

zapobiegaj

ą

ce nadmiernemu zu

ż

yciu,

−−−−

oceni

ć

stan

techniczny

maszyn

i

urz

ą

dze

ń

w

procesach

technologicznych,

−−−−

okre

ś

li

ć

zakres prac wykonywanych podczas przegl

ą

du technicznego

i naprawy.

Materiał nauczania


1. Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy, ochrona przeciwpo

ż

arowa,

ochrona

ś

rodowiska

Prawna ochrona pracy, czynniki szkodliwe dla zdrowia uci

ąż

liwe

i niebezpieczne wyst

ę

puj

ą

ce w procesach pracy. Zasady kształtowania

bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.

Ś

rodki ochrony

indywidualnej i zbiorowej. Zagro

ż

enie po

ż

arowe. Zasady ochrony

przeciwpo

ż

arowej.

Zasady

ochrony

ś

rodowiska

pracy.

Zasady

post

ę

powania w razie wypadku, awarii urz

ą

dzenia lub zagro

ż

enia

po

ż

arem. Organizacja pierwszej pomocy w razie zaistnienia wypadku

przy pracy.

Ć

wiczenia

:

Analizowanie zada

ń

jednostek nadzoru dotycz

ą

cych warunków

pracy.

Rozró

ż

nianie rodzajów czynników oddziaływuj

ą

cych na człowieka

w

ś

rodowisku pracy.

Dobieranie

ś

rodków ochrony indywidualnej i zbiorowej w zale

ż

no

ś

ci

od rodzaju zagro

ż

enia.

Analizowanie wpływu działalno

ś

ci zakładu przeróbki kopalin stałych

na

ś

rodowisko.

Obsługiwanie podr

ę

cznego sprz

ę

tu ga

ś

niczego.

Udzielanie

pierwszej

pomocy

przy

krwotokach,

złamaniach,

zatrzymaniu oddechu i akcji serca – symulacja.

background image

6

2. Rysunek techniczny
Wiadomo

ś

ci wst

ę

pne. Linie rysunkowe. Konstrukcje geometryczne.

Rzuty prostok

ą

tne. Rzuty aksonometryczne. Widoki i przekroje

rysunkowe. Uproszczenia rysunkowe. Oznaczenia tolerancji, pasowa

ń

,

chropowato

ś

ci i rodzaju obróbki na rysunkach. Wymiarowanie. Rysunki

wykonawcze i zło

ż

eniowe. Schematy mechaniczne, hydrauliczne

i pneumatyczne. Podstawy programu CAD. Komputerowe wspomaganie
rysowania cz

ęś

ci maszyn. Komputerowe wspomaganie sporz

ą

dzania

rysunków wykonawczych i zło

ż

eniowych.

Ć

wiczenia:

Dobieranie linii rysunkowych oraz linii wymiarowych do rodzaju

rysunku, zgodnie z PN.

Rysowanie płaskich figur geometrycznych.

Rysowanie bryły w rzucie prostok

ą

tnym.

Rysowanie przekroju i kładu przedmiotu.

Rysowanie cz

ęś

ci maszyny w półwidoku i półprzekroju.

Wymiarowanie rysunków cz

ęś

ci maszyn z oznaczeniem tolerancji,

pasowa

ń

, chropowato

ś

ci i rodzaju obróbki.

Wymiarowanie poł

ą

cze

ń

rozł

ą

cznych.

Odczytywanie oznaczenia chropowato

ś

ci i rodzaju obróbki na

podstawie rysunków.

Odczytywanie rysunków wykonawczych.

Odczytywanie rysunków zło

ż

eniowych.

Odczytywanie

schematów

mechanicznych,

pneumatycznych

i hydraulicznych.

Odczytywanie schematów kinematycznych maszyn.

Analizowanie Dokumentacji Techniczno-Ruchowej, dokumentacji

warsztatowej oraz instrukcji obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

.


3. Mechanika techniczna
Podstawy statyki. Podział sił. Układy sił. Płaski układ sił zbie

ż

nych.

Warunki równowagi płaskiego układu sił zbie

ż

nych. Moment siły

wzgl

ę

dem punktu. Para sił i jej własno

ś

ci. Dowolny płaski układ sił.

Wyznaczanie reakcji belek. Przestrzenny układ sił.

Ś

rodek ci

ęż

ko

ś

ci

ciała. Tarcie. Kinematyka punktu materialnego. Ruch płaski ciała
sztywnego. Dynamika punktu. Siła bezwładno

ś

ci. Praca, energia, moc,

sprawno

ść

układów. P

ę

d i impuls siły (pop

ę

d) układu materialnego.

Ć

wiczenia:

Wyznaczanie reakcji w podporach metod

ą

analityczn

ą

.

Wyznaczania warunków równowagi przestrzennego układu sił.

background image

7

Składanie sił metod

ą

wieloboku i równoległoboku sznurowego.

Rozró

ż

nianie rodzajów ruchu na podstawie jego parametrów.

Obliczanie pr

ę

dko

ś

ci obwodowej, k

ą

towej i obrotowej.

Obliczanie pracy, mocy, sprawno

ś

ci i energii wybranego układu.

Obliczanie p

ę

du i pop

ę

du układu.


4. Wytrzymało

ść

materiałów

Podział odkształce

ń

. Napr

ęż

enia normalne i styczne. Rozci

ą

ganie

i

ś

ciskanie.

Napr

ęż

enia

dopuszczalne.

Obliczanie

elementów

konstrukcyjnych

na

rozci

ą

ganie

i

ś

ciskanie.

Ś

cinanie

czyste

i technologiczne. Obliczenia wytrzymało

ś

ciowe na

ś

cinanie. Zginanie

belek. Moment zginaj

ą

cy i siła tn

ą

ca. Analityczny i wykre

ś

lny sposób

wyznaczania momentów zginaj

ą

cych. Zginanie czyste. Momenty

bezwładno

ś

ci figur płaskich. Obliczanie belek na zginanie. Moment

skr

ę

caj

ą

cy. Obliczanie wałów na skr

ę

canie. Wytrzymało

ść

zło

ż

ona.

Ć

wiczenia:

Analizowanie odkształce

ń

próbek metali podczas próby rozci

ą

gania

i

ś

ciskania.

Wykonywanie oblicze

ń

wytrzymało

ś

ciowych elementów rozci

ą

ganych

i

ś

ciskanych.

Obliczanie wytrzymało

ś

ci elementów konstrukcyjnych nara

ż

onych na

zginanie oraz skr

ę

canie.

Sporz

ą

dzanie wykresu sił tn

ą

cych i normalnych oraz momentów

gn

ą

cych.

Okre

ś

lanie napr

ęż

e

ń

dopuszczalnych materiałów konstrukcyjnych na

podstawie norm.


5. Cz

ęś

ci maszyn

Klasyfikacja i cechy u

ż

ytkowe maszyn. Normalizacja cz

ęś

ci maszyn.

Poł

ą

czenia nitowe. Poł

ą

czenia spawane, zgrzewane, lutowane i klejone.

Poł

ą

czenia wciskowe. Poł

ą

czenia kształtowe. Poł

ą

czenia gwintowe.

Poł

ą

czenia rurowe i zawory. Charakterystyka i klasyfikacja osi i wałów.

Obci

ąż

enia osi i wałów. Konstrukcje osi i wałów. Klasyfikacja ło

ż

ysk.

Ło

ż

yska

ś

lizgowe: konstrukcja ło

ż

yska, tarcie i smarowanie ło

ż

ysk

ś

lizgowych. Zastosowanie ło

ż

ysk

ś

lizgowych. Ło

ż

yska toczne. Podział

i budowa ło

ż

ysk. Normalizacja i oznaczanie ło

ż

ysk tocznych. Zasady

doboru ło

ż

ysk tocznych.

Przekładnie mechaniczne: rodzaje, cechy u

ż

ytkowe, przeło

ż

enie,

moment obrotowy, moc i sprawno

ść

. Przekładnie z

ę

bate. Rodzaje kół

i przekładni z

ę

batych. Parametry koła z

ę

batego. Przekładnie cierne.

Przekładnie ci

ę

gnowe. Mechanizmy korbowe,

ś

rubowe, krzywkowe

background image

8

i zapadkowe. Rodzaje i budowa sprz

ę

gieł. Zasady doboru sprz

ę

gieł.

Rodzaje i budowa hamulców. Zasady doboru hamulców.

Ć

wiczenia:

Identyfikowanie poł

ą

cze

ń

rozł

ą

cznych i nierozł

ą

cznych.

Obliczanie

parametrów

wytrzymało

ś

ciowych

poł

ą

cze

ń

nierozł

ą

cznych.

Obliczanie parametrów wytrzymało

ś

ciowych poł

ą

cze

ń

rozł

ą

cznych.

Identyfikowanie ró

ż

nych rodzajów osi, wałów i ło

ż

ysk.

Dobieranie typu ło

ż

yska w zale

ż

no

ś

ci od parametrów pracy maszyny.

Dobieranie przekładni i mechanizmów do okre

ś

lonych rodzajów

maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Obliczanie podstawowych parametrów przekładni z

ę

batych.

Analizowanie budowy i zasady działania mechanizmu korbowego.

Dobieranie sprz

ę

gła do zadanych warunków pracy maszyny.

Dobieranie układu hamulcowego do okre

ś

lonych rodzajów maszyn

i urz

ą

dze

ń

.

Rozró

ż

nianie podstawowych elementów maszyn i urz

ą

dze

ń

.


6. Materiałoznawstwo
Materiały

konstrukcyjne.

Wła

ś

ciwo

ś

ci

mechaniczne,

fizyczne

i technologiczne metali i ich stopów. Uproszczony układ

ż

elazo-w

ę

giel.

Stale niestopowe (w

ę

glowe), podział, oznakowanie. Stale stopowe,

podział, oznakowanie.

ś

eliwo i staliwo, podział, oznakowanie

i zastosowanie. Metale nie

ż

elazne i ich stopy. Rodzaje korozji

i zniszcze

ń

korozyjnych. Ochrona przed korozj

ą

. Powłoki antykorozyjne.

Materiały niemetalowe. Klasyfikacja i wła

ś

ciwo

ś

ci tworzyw sztucznych.

Farby, lakiery, emalie. Drewno. Guma, wła

ś

ciwo

ś

ci, skład, podział

i zastosowanie. Zasady doboru materiałów konstrukcyjnych.

Ć

wiczenia:

Rozró

ż

nianie ró

ż

nych rodzajów materiałów konstrukcyjnych.

Dobieranie materiałów do wytwarzania typowych cz

ęś

ci maszyn.

Rozpoznawanie próbek miedzi, cynku, ołowiu, aluminium.

Rozpoznawanie stopów miedzi na podstawie wła

ś

ciwo

ś

ci próbek.

Rozpoznawanie rodzajów korozji na podstawie próbek metali.

Rozpoznawanie rodzajów powłok ochronnych antykorozyjnych.


7. Pomiary warsztatowe
Metrologia. Bł

ę

dy pomiaru. Zamienno

ść

cz

ęś

ci maszyn. Rodzaje

wymiarów. Wymiary graniczne, wymiar nominalny, odchyłki graniczne.
Tolerancja

wymiaru.

Pasowanie.

Chropowato

ść

powierzchni.

background image

9

Klasyfikacja przyrz

ą

dów pomiarowych. Wła

ś

ciwo

ś

ci metrologiczne

przyrz

ą

dów pomiarowych. Wzorce miar. Sprawdziany. Przyrz

ą

dy

suwmiarkowe i mikrometryczne. Przyrz

ą

dy do pomiaru k

ą

tów. Dobór

przyrz

ą

dów

pomiarowych.

Pomiar

wielko

ś

ci

geometrycznych.

U

ż

ytkowanie i konserwacja przyrz

ą

dów pomiarowych. Przyrz

ą

dy

pomiarowe z odczytem cyfrowym.

Ć

wiczenia:

Obliczanie wymiarów granicznych, odchyłek i tolerancji.

Odczytywanie odchyłek dla zadanych pasowa

ń

na podstawie norm.

Wykonywanie pomiarów cz

ęś

ci maszyn za pomoc

ą

przyrz

ą

dów

suwmiarkowych i mikrometrycznych.

Sprawdzanie otworów i wałków za pomoc

ą

sprawdzianów.

Wykonywanie pomiarów k

ą

tów.


8. Wytwarzanie cz

ęś

ci maszyn

Obróbka skrawaniem. Odlewnictwo. Obróbka plastyczna. Spawanie,
lutowanie, klejenie. Technologia proszków.

Ć

wiczenia:

Rozpoznawanie ró

ż

nych rodzajów narz

ę

dzi skrawaj

ą

cych.

Analizowanie procesów skrawania.

Dobieranie maszyn do obróbki skrawaniem.

Dobieranie rodzaju obróbki do wytwarzanej cz

ęś

ci maszyny.

Ustalanie kolejno

ś

ci operacji w procesie wytwarzania formy

odlewniczej piaskowej.

Dobieranie metody lutowania oraz rodzaju lutu i topnika do ł

ą

czenia

okre

ś

lonych elementów maszyn.


9. Monta

ż

i demonta

ż

maszyn i urz

ą

dze

ń

Podstawowe poj

ę

cia dotycz

ą

ce monta

ż

u maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Dokumentacja monta

ż

u – karty technologiczne. Organizacja procesu

monta

ż

u i demonta

ż

u. Monta

ż

i demonta

ż

typowych cz

ęś

ci maszyn i ich

zespołów. Narz

ę

dzia, uchwyty, przyrz

ą

dy i urz

ą

dzenia do monta

ż

u

i demonta

ż

u. Odbiór techniczny po monta

ż

u.

Ć

wiczenia:

Analizowanie dokumentacji monta

ż

u maszyny lub urz

ą

dzenia.

Planowanie monta

ż

u typowych podzespołów maszyn lub urz

ą

dze

ń

.

Rozró

ż

nianie ró

ż

nych rodzajów urz

ą

dze

ń

i przyrz

ą

dów stosowanych

do monta

ż

u i demonta

ż

u maszyn i urz

ą

dze

ń

.

background image

10

10. Podstawy eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

Podstawowe poj

ę

cia dotycz

ą

ce eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

. Warunki

prawidłowej pracy maszyn. Eksploatacyjna klasyfikacja maszyn
i urz

ą

dze

ń

. Rodzaje zu

ż

ycia maszyn i urz

ą

dze

ń

. Tarcie i smarowanie –

techniki smarowania. Zm

ę

czenie materiału. Ogólna ocena stanu

technicznego maszyn i urz

ą

dze

ń

z uwzgl

ę

dnieniem niezawodno

ś

ci.

Powstawanie uszkodze

ń

maszyn. Diagnostyka niezawodno

ś

ciowa.

Obsługa, regulacja oraz konserwacja maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Ć

wiczenia:

Rozró

ż

nianie procesów eksploatacyjnych maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Rozró

ż

nianie rodzajów zu

ż

ycia elementów maszyn powstałych

w wyniku tarcia.

Dobieranie

ś

rodków do smarowania maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Rozró

ż

nianie ró

ż

nych rodzajów olejów, smarów i paliw na podstawie

oznaczenia.

Diagnozowanie stanu technicznego maszyny na podstawie ogl

ę

dzin.

Planowanie czynno

ś

ci wchodz

ą

cych w zakres obsługi eksploatacyjnej

maszyny lub urz

ą

dzenia.

Okre

ś

lanie zakresu prac wykonywanych podczas przegl

ą

dów

i napraw okre

ś

lonych maszyn lub urz

ą

dze

ń

.

Opracowywanie planu remontów dla wybranych maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Ś

rodki dydaktyczne

Komplet materiałów rysunkowych.
Komplet przyborów kre

ś

larskich.

Wzory pisma znormalizowanego.
Przykładowe rysunki wykonawcze, zło

ż

eniowe, schematyczne.

Modele rzutni.
Modele brył geometrycznych.
Modele cz

ęś

ci maszyn z przekrojami.

Przykładowe eksponaty i modele cz

ęś

ci maszyn.

Normy.
Tablice wytrzymało

ś

ciowe.

Poradnik mechanika.
Foliogramy i fazogramy z zakresu rysunku technicznego, mechaniki
technicznej i cz

ęś

ci maszyn.

Prezentacje

multimedialne

z

zakresu

wykonywania

rysunku

technicznego i mechaniki technicznej, cz

ęś

ci maszyn, technik

wytwarzania, monta

ż

u, eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Program komputerowy CAD do wspomagania projektowania.
Próbki metali i ich stopów.

background image

11

Modele sieci krystalograficznych.
Plansza: Układ

ż

elazo-w

ę

giel.

Próbki ró

ż

nych rodzajów gatunków drewna, tworzyw sztucznych, gumy.

Modele poł

ą

cze

ń

nierozł

ą

cznych.

Modele poł

ą

cze

ń

kształtowych.

Modele i eksponaty ło

ż

ysk tocznych i

ś

lizgowych.

Modele i eksponaty osi i wałów.
Modele zaworów.
Modele sprz

ę

gieł i hamulców.

Modele kół z

ę

batych.

Modele ró

ż

nych typów przekładni mechanicznych.

Modele mechanizmów.
Modele pomp i silników hydraulicznych.
Modele akumulatorów hydraulicznych.
Modele siłowników hydraulicznych.
Model sprz

ę

gła hydraulicznego.

Eksponaty uszczelnie

ń

.

Schematy układów kinematycznych i hydraulicznych maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych do przeróbki kopalin stałych.

Uwagi o realizacji

Program przedmiotu Konstrukcje i technologie mechaniczne obejmuje

zagadnienia dotycz

ą

ce rysunku technicznego, mechaniki technicznej,

materiałoznawstwa, wytrzymało

ś

ci materiałów oraz eksploatacji maszyn

i urz

ą

dze

ń

, a tak

ż

e tre

ś

ci z zakresu bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska. Program powinien

by

ć

realizowany w

ś

cisłej korelacji z programem przedmiotu Zaj

ę

cia

praktyczne.

W procesie kształcenia nauczyciel powinien u

ś

wiadomi

ć

uczniom, jak

wa

ż

na jest ochrona człowieka w

ś

rodowisku pracy, a tak

ż

e zwróci

ć

uwag

ę

na

obowi

ą

zki

pracodawcy

i

pracownika

w

zakresie

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochron

ę

zdrowia podczas wykonywania

zada

ń

zawodowych, zasady ochrony przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska, zagro

ż

enia dla zdrowia i

ż

ycia pracownika zwi

ą

zane

z u

ż

ytkowaniem maszyn i urz

ą

dze

ń

oraz zasady udzielania pierwszej

pomocy.

Wskazane jest, aby uczniowie poznawali tradycyjne metody

wykonywania oblicze

ń

oraz sporz

ą

dzania rysunków konstrukcyjnych,

a tak

ż

e korzystali ze specjalistycznych programów komputerowych

wspomagaj

ą

cych

projektowanie,

słu

żą

cych

do

wymiarowania

i opisywania rysunków technicznych.

background image

12

Podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na zasady

przeliczania jednostek układu SI, zasady konstruowania układu sił oraz
wyznaczania

ś

rodka ci

ęż

ko

ś

ci, obliczanie i wykre

ś

lanie momentów

gn

ą

cych, sił tn

ą

cych i normalnych, a tak

ż

e obliczanie pracy, energii,

mocy oraz tarcia. Równie wa

ż

ne jest kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci

obliczania napr

ęż

e

ń

i wytrzymało

ś

ci cz

ęś

ci maszyn, obliczania poł

ą

cze

ń

stałych i rozł

ą

cznych, posługiwania si

ę

normami, a tak

ż

e rozró

ż

niania

procesów wytwarzania materiałów konstrukcyjnych, takich jak: stal,
staliwo,

ż

eliwo, stopy metali nie

ż

elaznych, tworzywa sztuczne.

Realizuj

ą

c tre

ś

ci kształcenia z zakresu pomiarów warsztatowych

nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na metody wykonywania pomiarów, rodzaje

stosowanych przyrz

ą

dów, zasady ich u

ż

ytkowania oraz u

ś

wiadomi

ć

uczniom, jak wa

ż

ne jest prawidłowe i dokładne wykonywanie pomiarów

warsztatowych oraz obliczanie tolerancji i dobór pasowa

ń

.

Rozró

ż

nianie operacji obróbki skrawaniem, dobieranie maszyn do

rodzaju obróbki wytwarzanych cz

ęś

ci oraz dobieranie rodzaju obróbki

plastycznej i procesów ł

ą

czenia do okre

ś

lonego materiału, korzystanie

z dokumentacji monta

ż

owej, a tak

ż

e dobieranie przyrz

ą

dów i uchwytów

do operacji monta

ż

owej to szczególnie wa

ż

ne umiej

ę

tno

ś

ci, na które

nauczyciel powinien zwróci

ć

uwag

ę

w procesie kształcenia.

Podczas

realizacji

tre

ś

ci

z

zakresu

eksploatacji

maszyn

i urz

ą

dze

ń

nale

ż

y odnosi

ć

si

ę

do wiedzy uczniów wynikaj

ą

cej z realizacji

programów poprzednich działów tematycznych oraz kształtowa

ć

umiej

ę

tno

ś

ci posługiwania si

ę

dokumentacj

ą

eksploatacyjn

ą

maszyn,

opracowywania harmonogramów konserwacji, napraw i remontów
maszyn i urz

ą

dze

ń

oraz ustalania zasad naprawy cz

ęś

ci maszyn,

a tak

ż

e zwraca

ć

uwag

ę

na przestrzeganie zasad bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Przykładowe

ć

wiczenia zamieszczone w programie stanowi

ą

propozycje do wykorzystania przez nauczyciela. Zakres i tematyka

ć

wicze

ń

mog

ą

by

ć

modyfikowane w zale

ż

no

ś

ci od mo

ż

liwo

ś

ci

technicznych szkoły i potrzeb edukacyjnych uczniów.

W procesie dydaktycznym zaleca si

ę

korzystanie z filmów

dydaktycznych oraz prezentacji multimedialnych, które uatrakcyjniaj

ą

lekcje, rozwijaj

ą

zainteresowanie przedmiotem i stanowi

ą

cenne

uzupełnienie procesu nauczania – uczenia si

ę

.

W osi

ą

gni

ę

ciu zało

ż

onych celów kształcenia istotne znaczenie ma

dobór metod nauczania. Program nauczania proponuje si

ę

realizowa

ć

metod

ą

pokazu z obja

ś

nieniem, dyskusji dydaktycznej oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Szczególnie zalecana jest metoda

ć

wicze

ń

praktycznych,

w której uczniowie wykonuj

ą

okre

ś

lone zadania w grupach 2 – 3

osobowych

lub

indywidualnie.

Praca

w

grupach

pozwala

na

kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci

komunikowania

si

ę

,

współpracy

background image

13

w zespole, podejmowania decyzji oraz prezentacji wyników pracy grupy.
Podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y umo

ż

liwi

ć

uczniom korzystanie

z literatury zawodowej, norm, przykładowej dokumentacji technicznej,
katalogów i literatury zawodowej.

Program przedmiotu Konstrukcje i technologie mechaniczne powinien

by

ć

realizowany w pracowni maszyn i urz

ą

dze

ń

do przeróbki kopalin

stałych i pracowni technicznej. Natomiast cz

ęść

zaj

ęć

, dotycz

ą

ca

realizacji programu działu tematycznego Rysunek techniczny powinna
odbywa

ć

si

ę

w pracowni komputerowej w grupach do 15 osób, przy

czym ka

ż

demu uczniowi nale

ż

y zapewni

ć

oddzielne stanowisko

komputerowe.

Proponuje

si

ę

nast

ę

puj

ą

cy

podział

godzin

na

realizacj

ę

poszczególnych działów tematycznych:

Lp.

Działy tematyczne

Orientacyjna

liczba godzin

1. Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy, ochrona

przeciwpo

ż

arowa, ochrona

ś

rodowiska

12

2. Rysunek techniczny

36

3. Mechanika techniczna

30

4. Wytrzymało

ść

materiałów

30

5. Cz

ęś

ci maszyn

30

6. Materiałoznawstwo

30

7. Pomiary warsztatowe

9

8. Wytwarzanie cz

ęś

ci maszyn

21

9. Monta

ż

i demonta

ż

maszyn i urz

ą

dze

ń

9

10. Podstawy eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

9

Razem

216

Podana w tabeli liczba godzin na realizacj

ę

poszczególnych działów

tematycznych ma charakter orientacyjny. Nauczyciel mo

ż

e dokonywa

ć

zmian w zale

ż

no

ś

ci od aktualnych potrzeb edukacyjnych, bazy

dydaktycznej oraz specyfiki szkoły.

Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y prowadzi

ć

systematycznie podczas realizacji programu nauczania przedmiotu, na
podstawie okre

ś

lonych wymaga

ń

edukacyjnych.

Podstaw

ą

ustalania kryteriów oceniania powinny by

ć

szczegółowe

cele kształcenia zamieszczone w programie nauczania.

background image

14

W wyniku procesu sprawdzania i oceniania osi

ą

gni

ęć

uczniów

uzyskuje si

ę

informacje dotycz

ą

ce poziomu i zakresu opanowania

umiej

ę

tno

ś

ci okre

ś

lonych w szczegółowych celach kształcenia.

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów mo

ż

e by

ć

dokonywane na podstawie

sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas oceniania osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na poprawne posługiwanie si

ę

terminologi

ą

techniczn

ą

, merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

technicznych oraz

poprawno

ść

wnioskowania.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu poszczególnych działów

tematycznych

proponuje

si

ę

zastosowanie

testu

pisemnego

dwustopniowego z zadaniami zamkni

ę

tymi i otwartymi.

Ocena ko

ń

cowa osi

ą

gni

ęć

uczniów, wynikaj

ą

ca z realizacji programu

nauczania, powinna uwzgl

ę

dnia

ć

wyniki wszystkich stosowanych przez

nauczyciela kryteriów oceniania.

background image

15

Literatura

Dobrza

ń

ski T.: Rysunek techniczny maszynowy. WNT, Warszawa 2004

Dretkiewicz

Wi

ę

ch

J.:

Technologia

mechaniczna.

Techniki

wytwarzania. WSiP, Warszawa 2000
Górecki A., Grzegórski Z.: Monta

ż

, naprawa i eksploatacja maszyn

i urz

ą

dze

ń

przemysłowych. WSiP, Warszawa 1992

Górecki A.: Technologia ogólna. Podstawy technologii mechanicznych.
WSiP, Warszawa 2000
Jakubiec W., Malinowski J.: Metrologia wielko

ś

ci geometrycznych. ISBN,

Warszawa 1999
Jaskulski A.: AutoCAD 2004 / LT 2004. Wydawnictwo Informatyczne
MIKOM, Warszawa 2003
Kozak B.: Mechanika techniczna. WSiP, Warszawa 2004
Lewandowski T.: Rysunek techniczny dla mechaników. WSiP,
Warszawa 2005
Lewandowski T.: Zbiór zada

ń

z rysunku technicznego. WSiP, Warszawa

1998
Okoniewski S.: Technologia maszyn. WSiP, Warszawa 1995
Oty

ń

ski A.: Podstawy technologii i konstrukcji mechanicznych. WSiP,

Warszawa 2005
Rutkowski A., St

ę

pniewska A.: Zbiór zada

ń

z cz

ęś

ci maszyn. WSiP,

Warszawa 2005
Rutkowski A.: Cz

ęś

ci maszyn. WSiP, Warszawa 2000

Rutkowski A.: Cz

ęś

ci maszyn. WSiP, Warszawa 2003

Siuta W., Łososi

ń

ski S., Kozak B.: Zbiór zada

ń

z mechaniki technicznej.

WSiP, Warszawa 2005
Siuta W.: Mechanika techniczna. WSiP, Warszawa 2000
Wojtkun F. Bukała W.: Materiałoznawstwo Cz. 1 i 2. WSiP, Warszawa
1999
Mały poradnik mechanika. Praca Zbiorowa. WNT, Warszawa 1999

Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

16

PRACOWNIA ELEKTROTECHNIKI I AUTOMATYKI

Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

−−−−

okre

ś

li

ć

ź

ródła pozyskiwania energii elektrycznej,

−−−−

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

−−−−

rozpozna

ć

elementy

obwodu

elektrycznego

pr

ą

du

stałego

i przemiennego na schemacie,

−−−−

rozró

ż

ni

ć

podstawowe wielko

ś

ci elektryczne i ich jednostki miar,

−−−−

scharakteryzowa

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci

materiałów

przewodz

ą

cych,

półprzewodz

ą

cych,

izolacyjnych,

magnetycznych

oraz

konstrukcyjnych,

−−−−

zastosowa

ć

prawo Ohma i prawa Kirchhoffa do obliczania prostych

obwodów pr

ą

du stałego,

−−−−

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

konstrukcyjn

ą

,

eksploatacyjn

ą

,

katalogami oraz normami,

−−−−

wykona

ć

pomiary podstawowych wielko

ś

ci elektrycznych w obwodach

pr

ą

du stałego i przemiennego,

−−−−

okre

ś

li

ć

ź

ródła

ś

wiatła,

−−−−

scharakteryzowa

ć

maszyny i urz

ą

dzenia elektryczne,

−−−−

okre

ś

li

ć

parametry maszyn i urz

ą

dze

ń

elektrycznych na podstawie

tabliczki znamionowej,

−−−−

zmontowa

ć

układ zasilania i sterowania elektrycznego na podstawie

schematu,

−−−−

rozró

ż

ni

ć

podstawowe elementy układów cyfrowych,

−−−−

przeanalizowa

ć

działanie prostych układów cyfrowych,

−−−−

okre

ś

li

ć

funkcje oraz wyja

ś

ni

ć

budow

ę

i zasad

ę

działania typowych

urz

ą

dze

ń

automatyki przemysłowej,

−−−−

rozró

ż

ni

ć

urz

ą

dzenia pomiarowe i regulacyjne w obwodach

automatycznej regulacji,

−−−−

scharakteryzowa

ć

budow

ę

i

zasad

ę

działania

nap

ę

dów

hydraulicznych i pneumatycznych,

−−−−

wykona

ć

pomiary układów sterowania elektrycznego, hydraulicznego

i pneumatycznego,

−−−−

przewidzie

ć

zagro

ż

enia wyst

ę

puj

ą

ce podczas pracy z układami

elektrycznymi

i

elektronicznymi

oraz

pneumatycznymi

i hydraulicznymi,

−−−−

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej

i

przeciwpora

ż

eniowej,

a

tak

ż

e

ochrony

ś

rodowiska.


background image

17

Materiał nauczania

1. Wiadomo

ś

ci wst

ę

pne

Regulamin pracowni i organizacja zaj

ęć

. Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy.

Zasady post

ę

powania w przypadku pora

ż

enia pr

ą

dem elektrycznym.

Zapoznanie uczniów z programem przedmiotu i organizacj

ą

ć

wicze

ń

.

Ć

wiczenia:

Udzielanie pierwszej pomocy przy pora

ż

eniach pr

ą

dem elektrycznym

– w warunkach symulowanych.

Rozró

ż

nianie

rodzajów

zabezpiecze

ń

instalacji

i

urz

ą

dze

ń

elektrycznych przed pora

ż

eniem pr

ą

dem elektrycznym.


2. Obwody elektryczne i magnetyczne
Pr

ą

d elektryczny, rodzaje i

ź

ródła. Obwód elektryczny pr

ą

du stałego

i jego cz

ęś

ci składowe. Podstawowe prawa obwodów elektrycznych –

prawo Ohma i prawa Kirchhoffa. Szeregowe, równoległe i mieszane
ł

ą

czenie

rezystorów

i

ź

ródeł

napi

ę

cia.

Ogniwa

galwaniczne

i akumulatory. Moc i energia pr

ą

du elektrycznego. Elektromagnetyzm.

Pole magnetyczne. Indukcja magnetyczna i elektromagnetyczna.
Obwody magnetyczne. Pr

ą

d przemienny jednofazowy i trójfazowy.

Obwody pr

ą

du przemiennego. Elementy pasywne R, L, C w obwodzie

pr

ą

du sinusoidalnego. Obwody szeregowe i równoległe RLC. Poł

ą

czenie

odbiornika

trójfazowego

w

gwiazd

ę

i

w

trójk

ą

t.

Wielko

ś

ci

charakteryzuj

ą

ce obwody trójfazowe i zale

ż

no

ś

ci mi

ę

dzy nimi. Budowa

i zasada działania pr

ą

dnicy. Pomiary wielko

ś

ci elektrycznych.

Ć

wiczenia:

Rozró

ż

nianie

ź

ródeł energii elektrycznej.

Identyfikowanie materiałów przewodz

ą

cych i izolacyjnych.

Obliczanie wielko

ś

ci pr

ą

du, napi

ę

cia, rezystancji i mocy w prostych

obwodach pr

ą

du stałego.

Obliczanie parametrów prostych obwodów elektrycznych pr

ą

du

przemiennego – napi

ę

cie, nat

ęż

enie pr

ą

du, rezystancja, reaktancja,

impedancja i moc.

Wykonywanie poł

ą

cze

ń

ź

ródeł pr

ą

du stałego.

Dobieranie przyrz

ą

dów pomiarowych i wł

ą

czanie ich w obwód

elektryczny.

Wykonywanie pomiarów podstawowych wielko

ś

ci elektrycznych

w obwodach pr

ą

du stałego.

Wykonywanie pomiarów podstawowych wielko

ś

ci elektrycznych

w obwodach pr

ą

du jednofazowego.

background image

18

Wykonywanie pomiarów podstawowych wielko

ś

ci elektrycznych

w obwodach pr

ą

du trójfazowego.

Analizowanie schematów obwodów elektrycznych pr

ą

du stałego

i zmiennego.

Analizowanie zjawiska indukcji elektromagnetycznej i wskazywanie

przykładów jego wykorzystania.

Analizowanie zagro

ż

e

ń

zwi

ą

zanych z wykonywaniem pomiarów

w obwodach elektrycznych.


3. Odbiorniki i instalacje elektryczne
Klasyfikacja odbiorników energii elektrycznej, parametry znamionowe.

Ź

ródła

ś

wiatła.

Urz

ą

dzenia

grzewcze.

Transformatory

i

ich

zastosowanie. Silniki pr

ą

du stałego. Silniki indukcyjne jednofazowe

i trójfazowe. Zabezpieczenie silników elektrycznych przed przeci

ąż

eniem

i zwarciem. Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce

podczas eksploatacji odbiorników elektrycznych. Rodzaje instalacji
elektrycznych. Elementy instalacji. Przewody i kable. Osprz

ę

t

elektryczny. Elementy zabezpieczaj

ą

ce. Instalacje sygnalizacyjne,

alarmowe i steruj

ą

ce.

Ć

wiczenia:

Porównywanie

ź

ródeł

ś

wiatła pod wzgl

ę

dem poboru mocy oraz

nat

ęż

enia o

ś

wietlenia.

Okre

ś

lanie parametrów transformatora na podstawie tabliczki

znamionowej.

Okre

ś

lanie parametrów silnika elektrycznego na podstawie tabliczki

znamionowej.

Rozpoznawanie ró

ż

nych rodzajów przewodów i kabli.

Sprawdzanie stanu izolacji na podstawie ogl

ę

dzin i pomiaru oraz

usuwanie ewentualnych usterek.

Rozpoznawanie elementów instalacji elektrycznej na schemacie

i modelu.

Analizowanie schematów instalacji elektrycznych.

Wykonywanie

pomiarów

parametrów

odbiorników

energii

elektrycznej.

Analizowanie zagro

ż

e

ń

zwi

ą

zanych z badaniem odbiorników

i instalacji elektrycznych.


4. Podstawy elektroniki
Zjawisko

półprzewodnictwa.

Półprzewodniki.

Pr

ą

d

elektryczny

i półprzewodnikach. Podstawowe elementy elektroniczne, wła

ś

ciwo

ś

ci,

budowa, zastosowanie, symbole graficzne. Poj

ę

cia: układ elektroniczny,

background image

19

układ

analogowy,

układ

cyfrowy,

półprzewodniki.

Diody

półprzewodnikowe, tranzystory, tyrystory, fotoelementy, układy scalone.
Układy prostownicze. Wzmacniacze elektroniczne. Bramki, sumatory
pami

ę

ci.

Przerzutniki,

rejestry,

liczniki.

Procesory,

pami

ę

ci

półprzewodnikowe, pami

ę

ci półprzewodnikowe, wy

ś

wietlacze cyfrowe,

monitory

ekranowe

alfanumeryczne,

klawiatury

alfanumeryczne,

jednostki steruj

ą

ce, sterowniki przemysłowe Zastosowanie elektroniki

w maszynach i urz

ą

dzeniach mechanicznych.

Ć

wiczenia:

Rozpoznawanie elementów elektronicznych na podstawie symboli

graficznych.

Sporz

ą

dzanie i interpretowanie charakterystyki pr

ą

dowo-napi

ę

ciowej

diod, tyrystorów i fotoelementów.

Sporz

ą

dzanie i interpretowanie charakterystyki wyj

ś

ciowej tranzystora

bipolarnego i unipolarnego.

Okre

ś

lanie funkcji elementów elektronicznych w zadanym układzie.

Testowanie układów elektronicznych.

Analizowanie działania wybranego układu prostowniczego na

podstawie schematu i przebiegu napi

ę

cia wyj

ś

ciowego.

Analizowanie układów zasilaczy pr

ą

du stałego.

Wykonywanie pomiaru parametrów zasilacza stabilizowanego.

Analizowanie działania wybranego wzmacniacza tranzystorowego na

podstawie schematu i przebiegów napi

ęć

.

Analizowanie

działania

wzmacniacza

wysokiej

cz

ę

stotliwo

ś

ci

w urz

ą

dzeniach nadawczo – odbiorczych.

Analizowanie układów przetwarzania wysokich cz

ę

stotliwo

ś

ci.

Analizowanie układów przetworników a/c, c/a, podstawowych

układów koderów i dekoderów sygnałów.

Analizowanie działania prostych układów cyfrowych.

Badanie parametrów bramek logicznych.

Analizowanie działania komputera klasy PC w układzie sterowania

przemysłowego.

Analizowanie zagro

ż

e

ń

zwi

ą

zanych z prac

ą

i badaniem układów

elektronicznych.


5. Sterowanie elektryczne i energoelektroniczne
Struktura układu sterowania elektrycznego. Budowa i działanie silników
elektrycznych stosowanych w układach nap

ę

dowych. Elektryczne

urz

ą

dzenia steruj

ą

ce: stykowe, sekwencyjne, elektroniczne. Urz

ą

dzenia

ł

ą

czeniowe i zabezpieczaj

ą

ca w układach nap

ę

dowych. Układy

nap

ę

dowe z silnikami elektrycznymi. Stycznikowo-przeka

ź

nikowe układy

background image

20

sterowania nap

ę

dem elektrycznym oraz układy energoelektroniczne.

Dobór silnika nap

ę

dowego. Przykłady sterowania elektrycznego

i energoelektronicznego.

Ć

wiczenia:

Analizowanie struktury elektrycznego układu nap

ę

dowego na

podstawie schematu.

Analizowanie działania układów automatyki przemysłowej.

Budowanie i badanie układu sterowania na podstawie schematu.

Dobieranie rodzaju stycznika elektromagnetycznego do okre

ś

lonych

warunków.

Analizowanie budowy i zasady działania silnika bocznikowego pr

ą

du

stałego.

Analizowanie budowy i zasady działania silnika indukcyjnego

trójfazowego.

Interpretowanie parametrów silnika zamieszczonych na tabliczce

znamionowej.

Rozró

ż

nianie aparatury zabezpieczaj

ą

cej, ł

ą

czeniowej i sterowniczej

na podstawie wygl

ą

du zewn

ę

trznego oraz symboli graficznych

umieszczonych na schematach.

Interpretowanie parametrów i charakterystyk czasowo-pr

ą

dowych

aparatury zabezpieczaj

ą

cej.

Dobieranie silnika nap

ę

dowego do maszyny roboczej.

Dobieranie aparatury zabezpieczaj

ą

cej i ł

ą

czeniowej w układach

nap

ę

dowych.

Badanie stycznika elektromagnetycznego w układzie zasilania

z samopodtrzymaniem.

Badanie sterowników typu PLC i PID.

Analizowanie zagro

ż

e

ń

zwi

ą

zanych z prac

ą

układów sterowania

elektrycznego i energoelektronicznego.


6. Sterowanie pneumatyczne i hydrauliczne
Prawa fizyczne wykorzystywane w układach pneumatycznych. Struktura
układów sterowania pneumatycznego. Symbole graficzne. Schematy
układów pneumatycznych. Metody wytwarzania spr

ęż

onego powietrza.

Rodzaje, budowa, zasada działania, parametry i zastosowanie
siłowników i zaworów pneumatycznych oraz elektropneumatycznych.
Czujniki i przetworniki w obwodach pneumatycznych. Przykłady układów
sterowania pneumatycznego. Sterowanie elektropneumatyczne. Prawa
fizyczne wykorzystywane w układach hydraulicznych. Struktura układów
sterowania hydraulicznego. Schematy układów hydraulicznych.

Ź

ródła

ci

ś

nienia hydraulicznego, pompy, akumulatory. Budowa i zasada

background image

21

działania siłowników hydraulicznych. Elementy steruj

ą

ce, zawory,

rozdzielacze. Osprz

ę

t hydrauliczny. Przykłady układów sterowania

hydrostatycznego, hydrokinetycznego. Sterowanie elektrohydrauliczne.

Ć

wiczenia:

Rozró

ż

nianie

symboli

stosowanych

w

układach

sterowania

pneumatycznego i hydraulicznego.

Analizowanie

działania

układu

sterowania

pneumatycznego

i hydraulicznego na podstawie schematu.

Rozró

ż

nianie elementów układu pneumatycznego i hydraulicznego

na podstawie schematu.

Analizowanie struktury układu pneumatycznego i hydraulicznego.

Okre

ś

lanie

parametrów

elementów

układu

pneumatycznego

i hydraulicznego na podstawie oblicze

ń

oraz danych zamieszczonych

w katalogach.

Dobieranie elementów układów do okre

ś

lonych zastosowa

ń

na

podstawie oblicze

ń

oraz katalogów.

Badanie układu sterowania siłownika pneumatycznego.

Badanie piezoelektrycznego przetwornika ci

ś

nienia.

Analizowanie zagro

ż

e

ń

zwi

ą

zanych z prac

ą

układów sterowania

automatycznego i hydraulicznego.


7. Układy automatycznej regulacji

Struktura układu automatycznej regulacji. Przeznaczenie elementów
składowych układów automatycznej regulacji. Rodzaje regulacji.
Podstawowe człony dynamiczne i statyczne, ich wła

ś

ciwo

ś

ci i przykłady

zastosowania. Zasada działania i rodzaje regulatorów. Rodzaje
przetworników pomiarowych i ich przeznaczenie. Układy regulacji
temperatury, poziomu, ci

ś

nienia, przepływu. Automatyka i robotyka.

Ć

wiczenia:

Rozpoznawanie rodzajów regulacji na podstawie opisów i schematów

oraz charakterystyk bezskokowych.

Analizowanie charakterystyk członów wybranego układu regulacji.

Analizowanie

działania

okre

ś

lonych

członów

dynamicznych

i statycznych oraz regulatorów.

Porównywanie ró

ż

nych rodzajów regulatorów pod wzgl

ę

dem budowy,

algorytmu działania.

Wskazywanie typowych zastosowa

ń

układów regulacyjnych.

Badanie układu regulacji poziomu cieczy.

background image

22

Badanie układu regulacji temperatury.

Analizowanie zagro

ż

e

ń

zwi

ą

zanych z prac

ą

układów automatycznej

regulacji.


8. Ochrona przeciwpora

ż

eniowa

Oddziaływanie pr

ą

du elektrycznego stałego i przemiennego na organizm

człowieka. Podstawowa ochrona przeciwpora

ż

eniowa. Dodatkowa

ochrona przeciwpora

ż

eniowa. Normy bezpiecze

ń

stwa dla stacjonarnych

oraz przeno

ś

nych i przewo

ź

nych urz

ą

dze

ń

elektroenergetycznych,

telekomunikacyjnych i teleinformatycznych.

Ć

wiczenia:

Rozpoznawanie

elementów

ochrony

od

pora

ż

e

ń

pr

ą

dem

elektrycznym na schemacie instalacji.

Badanie układów przeciwpora

ż

eniowych ró

ż

nicowo – pr

ą

dowych.

Badanie działania przekładnika Ferantiego.

Badanie działania wył

ą

cznika RCD jedno- i trójfazowego.

Identyfikowanie sposobu zabezpieczenia od pora

ż

e

ń

pr

ą

dem

elektrycznym instalacji elektrycznej w pracowni dydaktycznej.

Identyfikowanie sposobu zabezpieczenia od pora

ż

e

ń

pr

ą

dem

elektrycznym maszyny elektrycznej.

Okre

ś

lanie przydatno

ś

ci sprz

ę

tu elektroizolacyjnego do u

ż

ytkowania.

Analizowanie zagro

ż

e

ń

zwi

ą

zanych z prac

ą

układów elektrycznych,

elektronicznych oraz pneumatycznych i hydraulicznych.

Ś

rodki dydaktyczne

Elementy elektryczne i elektroniczne. Elementy automatyki.
Maszyny i urz

ą

dzenia elektryczne.

Urz

ą

dzenia telekomunikacyjne i teleinformatyczne

Układy elektryczne i elektroniczne.
Schematy instalacji elektrycznej.
Schematy układów elektrycznych, elektronicznych i automatyki
przemysłowej.
Schematy instalacji i układów sterowania maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Programy komputerowe do symulacji zjawisk zachodz

ą

cych w obwodach

pr

ą

du stałego i przemiennego.

Modele urz

ą

dze

ń

energoelektronicznych. Osprz

ę

t instalacyjny, próbki

przewodów. Przyrz

ą

dy pomiarowe.

Katalogi elementów elektronicznych, silników, ł

ą

czników, przewodów

i kabli.
Normy i akty prawne z zakresu bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

background image

23

Normy dotycz

ą

ce instalacji i urz

ą

dze

ń

elektrycznych oraz urz

ą

dze

ń

ci

ś

nieniowych.

Instrukcje bezpiecze

ń

stwa przy obsłudze maszyn, urz

ą

dze

ń

i instalacji

elektrycznych.
Instrukcje udzielania pierwszej pomocy przy pora

ż

eniach pr

ą

dem

elektrycznym.
Materiały dydaktyczne ilustruj

ą

ce:

−−−−

szeregowe, równoległe i mieszane poł

ą

czenia rezystorów,

−−−−

zasady ł

ą

czenia odbiorników w trójk

ą

t i gwiazd

ę

,

−−−−

budow

ę

maszyn elektrycznych,

−−−−

przyrz

ą

dy pomiarowe,

−−−−

diody, tranzystory i tyrystory,

−−−−

układ scalony analogowy,

−−−−

układ scalony cyfrowy,

−−−−

procesory,

−−−−

pami

ę

ci półprzewodnikowe,

−−−−

wy

ś

wietlacze cyfrowe,

−−−−

monitory ekranowe alfanumeryczne,

−−−−

klawiatury alfanumeryczne,

−−−−

jednostki steruj

ą

ce, sterowniki przemysłowe,

−−−−

układy wzmacniaczy tranzystorowych,

−−−−

układy zasilaczy,

−−−−

procesy sterowania i regulacji,

Schematy sieci telekomunikacyjnych i teleinformatycznych.
Schematy instalacji i układów pneumatycznych i hydraulicznych.
Schematy układów regulacji ci

ś

nienia, temperatury, poziomu płynów.

Wzmacniacze hydrauliczne i pneumatyczne.
Armatura hydrauliczna i pneumatyczna.
Czujniki i detektory promieniowania jonizuj

ą

cego.

Przykłady przepływomierzy.
Teksty przewodnie i instrukcje do

ć

wicze

ń

.

Uwagi o realizacji

Program

nauczania

przedmiotu

Pracownia

elektrotechniki

i

automatyki

zawiera

tre

ś

ci

kształcenia

dotycz

ą

ce

obwodów

elektrycznych i magnetycznych, odbiorników i instalacji elektrycznych,
układów

elektronicznych,

sterowania

elektrycznego

i energoelektronicznego, sterowania pneumatycznego i hydraulicznego
oraz rodzajów układów regulacji i ochrony przeciwpora

ż

eniowej.

W procesie kształcenia szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na

wykonywanie oblicze

ń

i pomiarów wielko

ś

ci elektrycznych, prawidłowe

zachowanie si

ę

podczas pracy z urz

ą

dzeniami elektrycznymi oraz

background image

24

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej i przeciwpora

ż

eniowej, a tak

ż

e ochrony

ś

rodowiska.

Program nauczania powinien by

ć

realizowany z zastosowaniem

zarówno

podaj

ą

cych,

jak

i

aktywizuj

ą

cych

metod

nauczania,

a zwłaszcza metody przewodniego tekstu,

ć

wicze

ń

praktycznych,

pokazu z obja

ś

nieniem, dyskusji dydaktycznej. Do

ć

wicze

ń

nale

ż

y

przygotowa

ć

instrukcje zawieraj

ą

ce cel i przebieg

ć

wiczenia, wykaz

polece

ń

, schematy układów pomiarowych, tabele pomiarowe lub teksty

przewodnie.

Planuj

ą

c proces nauczania nauczyciel powinien zwróci

ć

szczególn

ą

uwag

ę

na:

−−−−

korelacj

ę

tre

ś

ci programowych przedmiotu z przedmiotami kształcenia

ogólnego,

−−−−

stwarzanie sytuacji dydaktycznych, które pozwalaj

ą

na wyszukiwanie,

gromadzenie i przetwarzanie informacji pochodz

ą

cych z ró

ż

nych

ź

ródeł,

−−−−

rozwijanie

zainteresowa

ń

technicznych

oraz

twórczego

i innowacyjnego my

ś

lenia.

Stanowiska

ć

wiczeniowe nale

ż

y wyposa

ż

y

ć

w niezb

ę

dne przyrz

ą

dy

pomiarowe oraz zestawy

ć

wiczeniowe. Ze wzgl

ę

du na wyst

ę

puj

ą

c

ą

podczas realizacji

ć

wicze

ń

praktycznych mo

ż

liwo

ść

pora

ż

enia pr

ą

dem

elektrycznym i konieczno

ść

zapewnienia uczniom bezpiecznych

warunków pracy zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób

z podziałem na 2-3 osobowe zespoły.

Na realizacj

ę

poszczególnych działów tematycznych proponuje si

ę

nast

ę

puj

ą

cy podział godzin:

Lp.

Działy tematyczne

Orientacyjna
liczba godzin

1.

Wiadomo

ś

ci wst

ę

pne

3

2.

Obwody elektryczne i magnetyczne

30

3.

Odbiorniki i instalacje elektryczne

26

4.

Podstawy elektroniki

24

5.

Sterowanie elektryczne i energoelektroniczne

26

6.

Sterowanie pneumatyczne i hydrauliczne

26

7.

Układy regulacji automatycznej

14

8.

Ochrona przeciwpora

ż

eniowa

5

Razem

144

Podana w tabeli liczba godzin na realizacj

ę

poszczególnych działów

tematycznych ma charakter orientacyjny. Nauczyciel mo

ż

e wprowadzi

ć

zmiany, maj

ą

ce na celu lepsze dostosowanie programu do aktualnych

potrzeb edukacyjnych oraz bazy dydaktycznej szkoły.

background image

25

Podczas pierwszych zaj

ęć

nauczyciel powinien przedstawi

ć

uczniom

organizacj

ę

zaj

ęć

w pracowni oraz omówi

ć

regulamin i przepisy

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce w pracowni. Nale

ż

y tak

ż

e

u

ś

wiadomi

ć

uczniom zagro

ż

enia zwi

ą

zane z u

ż

ytkowaniem pr

ą

du

elektrycznego, wskaza

ć

stosowane

ś

rodki ochrony przeciwpora

ż

eniowej

i

sprz

ę

t

ochrony

przeciwpo

ż

arowej,

zademonstrowa

ć

awaryjne

wył

ą

czenie zasilania oraz omówi

ć

sposób post

ę

powania w przypadku

pora

ż

enia pr

ą

dem. Ucze

ń

powinien wiedzie

ć

,

ż

e wł

ą

czenie dopływu

pr

ą

du mo

ż

e nast

ą

pi

ć

na wyra

ź

ne polecenie nauczyciela po uprzednim

sprawdzeniu przez niego układu.

W czasie wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y zapewni

ć

uczniom mo

ż

liwo

ść

korzystania z dokumentacji technicznej, literatury zawodowej oraz norm,
katalogów.

Ć

wiczenia zamieszczone w poszczególnych działach tematycznych

stanowi

ą

propozycj

ę

, która mo

ż

e by

ć

wykorzystana w czasie zaj

ęć

.

Nauczyciel powinien przygotowa

ć

inne

ć

wiczenia o ró

ż

nym stopniu

trudno

ś

ci mo

ż

liwe do zrealizowania w warunkach swojej szkoły.

Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

w trakcie realizacji programu nauczania na podstawie ustalonych
kryteriów. Kryteria oceniania powinny dotyczy

ć

poziomu oraz zakresu

opanowania przez uczniów umiej

ę

tno

ś

ci i wiadomo

ś

ci okre

ś

lonych

w szczegółowych celach kształcenia.

Podczas realizacji programu nauczania zaleca si

ę

ocenia

ć

osi

ą

gni

ę

cia uczniów na podstawie:

−−−−

ustnych i pisemnych sprawdzianów wiadomo

ś

ci,

−−−−

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

−−−−

obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

W trakcie kontroli i oceny przeprowadzanej w formie ustnej wskazane

jest sprawdzanie umiej

ę

tno

ś

ci uczniów w operowaniu zdobyt

ą

wiedz

ą

,

zwracanie uwagi na merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi oraz wła

ś

ciwe

stosowanie poj

ęć

technicznych i poprawno

ść

wnioskowania.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne uczniów proponuje si

ę

sprawdza

ć

poprzez

obserwacj

ę

czynno

ś

ci w trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

. Podczas

obserwacji nale

ż

y zwróci

ć

szczególn

ą

uwag

ę

na:

−−−−

dobieranie przyrz

ą

dów pomiarowych,

−−−−

ł

ą

czenie układów pomiarowych na podstawie schematu,

−−−−

wykonywanie pomiarów podstawowych wielko

ś

ci elektrycznych,

−−−−

rozró

ż

nianie

podstawowych

odbiorników

elektrycznych,

elektronicznych, urz

ą

dze

ń

automatyki przemysłowej,

background image

26

−−−−

opracowywanie i interpretowanie wyników pomiarów elektrycznych

z zastosowaniem metod statystycznych,

−−−−

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas

wykonywania pomiarów.
Po zako

ń

czeniu realizacji programu nauczania proponuje si

ę

zastosowanie testu pisemnego z zadaniami wielokrotnego wyboru oraz
testu praktycznego z zadaniami typu próba pracy.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

ucznia, po zako

ń

czeniu realizacji

programu nauczania, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich metod

sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.

background image

27

Literatura
Antoniak J., Opolski T.: Maszyny i urz

ą

dzenia górnicze. Wyd.

Ś

l

ą

sk,

Katowice 1979
Bastian P., Schibert G. i inni.: Praktyczna elektrotechnika ogólna. REA,
Warszawa 2003
Barlik R., Nowak M.: Układy sterowania i regulacji urz

ą

dze

ń

energoelektronicznych. WSiP, Warszawa 1998
Bartodziej G., Kału

ż

a E.: Aparaty i urz

ą

dzenia elektryczne. WSiP,

Warszawa 2000
Bolkowski S.: Podstawy elektrotechniki. WSiP, Warszawa 1992
Bolkowski S.: Elektrotechnika. WSiP, Warszawa 2000
Chochowski A.: Elektrotechnika z automatyk

ą

. WSiP, Warszawa1998

Chochowski A.: Podstawy elektrotechniki i elektroniki dla elektryków.
Cz

ęść

1 i 2. WSiP, Warszawa 2003

Go

ź

li

ń

ska E.: Maszyny elektryczne. WSiP, Warszawa 2001

Honczarenko J: Roboty przemysłowe. Budowa i zastosowanie. WNT,
Warszawa 2004,

Jabło

ń

ski W., Płoszajski G.: Elektrotechnika z automatyk

ą

. WSiP,

Warszawa 2003
Kostro J.: Elementy, urz

ą

dzenia i układy automatyki. WSiP, Warszawa

1998
Kurdziel R.: Elektrotechnika dla szkoły zasadniczej. Cz

ęść

1 i 2. WSiP,

Warszawa 1999
Nowicki J.: Podstawy elektrotechniki i elektroniki dla zasadniczych szkół
nieelektrycznych. WSiP, Warszawa 1999
Pizon A.: Hydrauliczne i elektrohydrauliczne układy sterowania
i regulacji. WNT, Warszawa 1987
Płoszajski G.: Automatyka. WSiP, Warszawa 1995
Siemieniako F., Gawrysiak M.: Automatyka i robotyka. WSiP, Warszawa
1996
Schmid D., Baumann A., Kaufmann H., Paezold H., Zippel B.:
Mechatronika. REA, Warszawa 2002
Utikal J.: Elektronika i automatyka w górnictwie. Wydawnictwo

Ś

l

ą

sk,

Katowice 1981

Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

28

MASZYNY I URZ

Ą

DZENIA

Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

−−−−

posłu

ż

y

ć

si

ę

podstawowymi poj

ę

ciami z zakresu mechanizacji

i automatyzacji procesów przeróbki kopalin stałych,

−−−−

wyja

ś

ni

ć

znaczenie normalizacji, typizacji i unifikacji w budowie

maszyn stosowanych do przeróbki kopalin stałych,

−−−−

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

, normami oraz instrukcjami

obsługi maszyn,

−−−−

sklasyfikowa

ć

maszyny stosowane do przeróbki kopalin stałych,

−−−−

okre

ś

li

ć

parametry techniczne maszyn i urz

ą

dze

ń

,

−−−−

odczyta

ć

schematy kinematyczne maszyn i urz

ą

dze

ń

,

−−−−

dobra

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do okre

ś

lonych zada

ń

produkcyjnych,

−−−−

wyja

ś

ni

ć

budow

ę

i zasad

ę

działania przesiewaczy, kruszarek,

młynów, osadzarek, wzbogacalników,

−−−−

scharakteryzowa

ć

urz

ą

dzenia pomocnicze stosowane w procesie

przeróbki kopalin stałych,

−−−−

scharakteryzowa

ć

budow

ę

i

zasady

działania

spr

ęż

arek,

wentylatorów, pomp i dmuchaw,

−−−−

scharakteryzowa

ć

urz

ą

dzenia do transportu surowców, półproduktów

i produktów gotowych.

−−−−

zastosowa

ć

maszyny i urz

ą

dzenia w procesie przeróbki kopalin

stałych,

−−−−

przewidzie

ć

zagro

ż

enia wynikaj

ą

ce z niewła

ś

ciwego u

ż

ytkowania

maszyn i urz

ą

dze

ń

przeróbczych i pomocniczych,

−−−−

okre

ś

li

ć

wpływ procesu u

ż

ytkowania maszyn i urz

ą

dze

ń

na

ś

rodowisko,

−−−−

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska oraz przepisy dozoru

technicznego podczas eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

.

background image

29

Materiał nauczania


1. Wiadomo

ś

ci wst

ę

pne

Definicja maszyny. Definicja urz

ą

dzenia technicznego. Klasyfikacja

i cechy u

ż

ytkowe maszyn i urz

ą

dze

ń

. Poj

ę

cie i cele normalizacji.

Typizacja i unifikacja w budowie maszyn. Charakterystyka techniczna
maszyny.

Schematy

kinematyczne,

strukturalne,

funkcjonalne

i zasadnicze maszyn i urz

ą

dze

ń

. Dokumentacja Techniczno – Ruchowa

maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Ć

wiczenia:

Rozró

ż

nianie

materiałów

stosowanych

do

budowy

maszyn

przeróbczych.

Okre

ś

lanie parametrów maszyn na podstawie charakterystyki

technicznej.

Analizowanie schematów kinematycznych i strukturalnych maszyn

i urz

ą

dze

ń

.

Analizowanie

schematów

funkcjonalnych

wybranych

maszyn

i urz

ą

dze

ń

stosowanych do przeróbki kopalin stałych.

Analizowanie Dokumentacji Techniczno – Ruchowej wybranych

maszyn i urz

ą

dze

ń

.


2. Przesiewacze
Klasyfikacja przesiewaczy. Wska

ź

niki techniczne. Zakres stosowania

przesiewaczy w procesie przeróbki kopalin stałych. Przesiewacze
rusztowe ruchome – budowa i zasada działania, k

ą

t nachylenia rusztu

wzgl

ę

dem poziomu. Przesiewacze wahadłowe – budowa i zasada

działania, rodzaje sit, sposób podwieszania rzeszota, rodzaj nap

ę

du

rzeszota. Przesiewacze szybkodrgaj

ą

ce – podział, budowa i zasada

działania, nachylenie sit w rzeszotach, współczynnik podrzutu, amplituda
wahni

ęć

. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce podczas

obsługi przesiewaczy.

Ć

wiczenia:

Analizowanie budowy i zasad działania przesiewaczy rusztowych

ruchomych,

wahadłowych

i

szybkodrgaj

ą

cych

na

podstawie

schematów i rysunków.

Rozró

ż

nianie rusztów w ró

ż

nych typach przesiewaczy.

Obliczanie k

ą

ta nachylenia rusztu wzgl

ę

dem poziomu.

Analizowanie parametrów sit oraz współczynników podrzutu

w okre

ś

lonych rodzajach przesiewaczy.

background image

30

Dobieranie układów rzeszot i sit do odprowadzania minerałów

o okre

ś

lonych klasach ziarnowych.

Obliczanie współczynnika prze

ś

witu w sicie.

Dobieranie nap

ę

du do okre

ś

lonych rodzajów przesiewaczy.

Analizowanie schematów kinematycznych przesiewaczy.

Obliczanie wska

ź

nika obci

ąż

enia sita oraz jego powierzchni.


3. Kruszarki
Klasyfikacja i zastosowanie kruszarek. Wska

ź

niki technologiczne.

Zasady doboru kruszarek. Budowa i zasada działania kruszarki
szcz

ę

kowej. Budowa i zasada działania kruszarki sto

ż

kowej. Budowa

i zasada działania kruszarki walcowej. Budowa i zasada działania
kruszarki wirnikowej. Sposoby rozdrabiania. Automatyzacja procesu
kruszenia. Konserwacja i naprawa kruszarek. Zasady bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce podczas eksploatacji kruszarek.

Ć

wiczenia:

Analizowanie budowy i zasady działania kruszarki szcz

ę

kowej,

sto

ż

kowej,

walcowej,

wirnikowej

na

podstawie

schematu

kinematycznego.

Analizowanie

składu

ziarnowego

produktów

rozdrabniania

otrzymanych w ró

ż

nych kruszarkach.

Dobieranie rodzaju kruszarki w zale

ż

no

ś

ci od uziarnienia nadawy.

Rozró

ż

nianie nap

ę

dów stosowanych w kruszarkach.

Rozró

ż

nianie sposobów rozdrabiania, ze wzgl

ę

du na procesy

technologiczne zachodz

ą

ce w trakcie kruszenia kopalin stałych.

Rozró

ż

nianie elementów budowy ró

ż

nych typów kruszarek.

Dobieranie przyrz

ą

dów do pomiaru poziomu napełnienia zbiorników,

kontroli pobierania próbek produktu i przepływu materiału.

Sporz

ą

dzanie harmonogramu remontów i konserwacji kruszarek.


4. Młyny
Klasyfikacja i zastosowanie młynów w procesie przeróbki kopalin
stałych. Budowa i zasada działania młynów b

ę

bnowych. Wykorzystanie

zjawiska samorozdrabniania w młynach. Materiały stosowane do
budowy młynów. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce

podczas eksploatacji młynów.

Ć

wiczenia:

Rozró

ż

nianie ró

ż

nych rodzajów młynów b

ę

bnowych.

Okre

ś

lanie wielko

ś

ci ziarna produktów uzyskiwanych w młynach.

Analizowanie przebiegu zjawiska samorozdrabniania.

background image

31

Dobieranie materiałów o wysokiej

ś

cieralno

ś

ci do budowy b

ę

bnów

w młynach.

Analizowanie schematów kinematycznych młynów.


5. Osadzarki
Klasyfikacja osadzarek. Budowa i zasada działania osadzarki tłokowej
i beztłokowej. Charakterystyki osadzarek. Urz

ą

dzenia do odprowadzania

produktów ci

ęż

kich z osadzarek. Parametry techniczne osadzarek.

Konserwacja i naprawa osadzarek. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy obowi

ą

zuj

ą

ce podczas obsługi osadzarek.

Ć

wiczenia:

Rozró

ż

nianie osadzarek tłokowych i beztłokowych.

Analizowanie zasad działania wybranych rodzajów osadzarek.

Obliczanie zu

ż

ycia wody w wybranych rodzajach osadzarek.

Porównywanie wydajno

ś

ci ró

ż

nych rodzajów osadzarek.

Analizowanie parametrów technicznych osadzarek.

Dobieranie

urz

ą

dze

ń

do

odprowadzania

produktów

ci

ęż

kich

z osadzarek.

Opracowywanie harmonogramu remontów i konserwacji osadzarek.


6. Hydrocyklony i cyklony
Budowa i zasada działania hydrocyklonów i cyklonów. Materiały
stosowane do budowy hydrocyklonów i cyklonów. Zakres stosowania
hydrocyklonów

i

cyklonów.

Wła

ś

ciwo

ś

ci

cieczy

stosowanych

w hydrocyklonach. Wykorzystanie siły od

ś

rodkowej w o

ś

rodku cieczy

ci

ęż

kiej i o

ś

rodku powietrznym. Ciecze ci

ęż

kie stosowane we

wzbogacalnikach. Kontrola parametrów produktów uzyskanych metod

ą

wzbogacania

od

ś

rodkowego.

Materiały

stosowane

wewn

ą

trz

hydrocyklonów. Współpraca hydrocyklonów i cyklonów z urz

ą

dzeniami

pomocniczymi.

Sterowanie

automatyczne

prac

ą

hydrocyklonów

i cyklonów. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce

podczas obsługi hydrocyklonów i cyklonów.

Ć

wiczenia:

Analizowanie budowy wzbogacalników od

ś

rodkowych na podstawie

dokumentacji konstrukcyjnej hydrocyklonów i cyklonów.

Dobieranie

cieczy

do

procesu

wzbogacania

kopalin

w hydrocyklonach.

Analizowanie

parametrów

produktów

uzyskiwanych

podczas

wzbogacania w hydrocyklonach i cyklonach.

background image

32

Dobieranie

urz

ą

dze

ń

pomocniczych

współpracuj

ą

cych

ze wzbogacalnikami od

ś

rodkowymi.

Analizowanie danych technicznych wzbogacalników na podstawie

tabliczek znamionowych.


7. Wzbogacalniki strumieniowe
Zasada wzbogacania produktów przeróbki kopalin stałych. Czynniki
wpływaj

ą

ce na proces wzbogacania. Budowa i zasada działania

wzbogacalników strumieniowych oraz strumieniowo – wachlarzowych.
Parametry techniczne wzbogacalników. Zastosowanie wzbogacalników
strumieniowych do wzbogacania cyny, wolframu, platyny, złota i rud
zawieraj

ą

cych minerały w postaci metalicznej. Aparatura kontrolno –

pomiarowa stosowana do pomiaru parametrów procesu i jako

ś

ci

produktu gotowego. Konserwacja i naprawa bie

żą

ca wzbogacalników

strumieniowych. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce

podczas obsługi wzbogacalników strumieniowych.

Ć

wiczenia:

Okre

ś

lanie wpływu ró

ż

nych czynników wpływaj

ą

cych na proces

wzbogacania.

Analizowanie

budowy

i

zasad

działania

wzbogacalników

strumieniowych na podstawie dokumentacji konstrukcyjnej.

Analizowanie

parametrów

technicznych

wybranych

rodzajów

wzbogacalników.

Rozró

ż

nianie podzespołów i cz

ęś

ci maszyn wzbogacalników

strumieniowych.

Dobieranie wzbogacalników strumieniowych do okre

ś

lonych rodzajów

rud.


8. Wzbogacalniki zwojowe
Budowa

i

zasada

działania

wzbogacalników

zwojowych.

Charakterystyka parametrów technicznych wzbogacalników zwojowych.
Zakres stosowania wzbogacalników zwojowych. Czynniki wpływaj

ą

ce na

proces

wzbogacania.

Rozwi

ą

zania

konstrukcyjne

urz

ą

dze

ń

do

podawania wody dodatkowej oraz do odprowadzania nadawy. Zasady
bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce podczas obsługi

wzbogacalników zwojowych.

background image

33

Ć

wiczenia

:

Analizowanie budowy oraz zasady działania wzbogacalników

zwojowych na podstawie schematów i rysunków.

Dobieranie parametrów pracy wzbogacalników zwojowych do

okre

ś

lonego rodzaju kopaliny.

Obliczanie wydajno

ś

ci okre

ś

lonych rodzajów wzbogacalników.

Analizowanie rozwi

ą

za

ń

konstrukcyjnych w urz

ą

dzeniach do

podawania wody dodatkowej oraz urz

ą

dzeniach do odprowadzania

nadawy.


9. Stoły koncentracyjne
Podział stołów koncentracyjnych ze wzgl

ę

du na konstrukcj

ę

i przebieg

procesu wzbogacania. Budowa stołów wstrz

ą

sanych, okr

ą

głych,

strumieniowych oraz kr

ążą

cych. Wydajno

ść

stołów koncentracyjnych.

Zastosowanie stołów koncentracyjnych w procesie wzbogacania
minerałów. Nap

ę

dy stołów. Typy stołów wstrz

ą

sanych podpartych,

zawieszanych, strumieniowych. Sposoby sterowania prac

ą

stołów

strumieniowych. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce

podczas obsługi stołów koncentracyjnych.

Ć

wiczenia:

Rozró

ż

nianie ró

ż

nych typów stołów koncentracyjnych.

Analizowanie

budowy

stołów

koncentracyjnych

wstrz

ą

sanych,

okr

ą

głych, strumieniowych i kr

ążą

cych na podstawie dokumentacji

konstrukcyjnej.

Okre

ś

lanie zastosowania wybranych rodzajów i typów stołów do

wzbogacania minerałów.

Obliczanie wydajno

ś

ci stołów koncentracyjnych.

Analizowanie

ż

nych

rodzajów

rozwi

ą

za

ń

konstrukcyjnych

stosowanych w stołach koncentracyjnych maj

ą

cych na celu

zmniejszenie obci

ąż

e

ń

dynamicznych.

Dobieranie

nap

ę

dów

do

okre

ś

lonych

rodzajów

stołów

koncentracyjnych.


10. Wzbogacalniki z ciecz

ą

ci

ęż

k

ą

zawiesinow

ą

Klasyfikacja wzbogacalników z ciecz

ą

ci

ęż

k

ą

zawiesinow

ą

. Budowa

i zasada działania wzbogacalników z ciecz

ą

ci

ęż

k

ą

zawiesinow

ą

.

Charakterystyka techniczna wzbogacalników. Wła

ś

ciwo

ś

ci cieczy ci

ęż

kich

stosowanych

we

wzbogacalnikach

zawiesinowych.

Zasady

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce podczas obsługi

wzbogacalników z ciecz

ą

ci

ęż

k

ą

zawiesinow

ą

.

background image

34

Ć

wiczenia

:

Wyja

ś

nianie budowy i zasady działania wzbogacalników z ciecz

ą

ci

ęż

k

ą

zawiesinow

ą

.

Analizowanie mo

ż

liwo

ś

ci zastosowania wzbogacalników z ciecz

ą

ci

ęż

k

ą

zawiesinow

ą

Analizowanie parametrów cieczy ci

ęż

kich stosowanych w procesie

wzbogacania wybranych minerałów.

Odczytywanie schematów kinematycznych wzbogacalników z ciecz

ą

ci

ęż

k

ą

zawiesinow

ą

.


11. Wzbogacalniki magnetyczne i elektrostatyczne
Wła

ś

ciwo

ś

ci

magnetyczne

minerałów.

Zakres

stosowania

wzbogacalników magnetycznych i elektrostatycznych. Budowa i zasada
działania wzbogacalników magnetycznych i elektrostatycznych. Zasady
bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce podczas obsługi

wzbogacalników elektromagnetycznych.

Ć

wiczenia:

Analizowanie zasady działania wzbogacalnika magnetycznego

i elektrostatycznego na podstawie dokumentacji konstrukcyjnej.

Odczytywanie

schematów

kinematycznych

wzbogacalników

magnetycznych i elektrostatycznych.

Rozró

ż

nianie elementów budowy wzbogacalników.


12. Flotowniki
Podział, budowa i zasada działania flotowników mechanicznych
i pneumatycznych. Zastosowanie flotowników. Rodzaje odczynników
flotacyjnych i ich zastosowanie w procesie flotacji. Oznaczenia
i parametry techniczne flotowników. Systemy stabilizacji i regulacji
w maszynach flotacyjnych. Zastosowanie nowych typów aeratorów
w maszynach flotacyjnych. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy

obowi

ą

zuj

ą

ce podczas obsługi flotowników

.

Ć

wiczenia:

Analizowanie budowy flotowników mechanicznych na podstawie

schematów kinematycznych.

Okre

ś

lanie zastosowania flotowników.

Analizowanie parametrów technicznych flotowników.

Porównywanie budowy i zasad działania systemów stabilizacji

i regulacji w ró

ż

nego rodzaju flotownikach.

background image

35

Analizowanie zastosowania nowych typów aeratorów w maszynach

flotacyjnych.

Odczytywanie oznacze

ń

technicznych flotowników.


13. Pompy
Podstawy hydromechaniki. Podstawowe poj

ę

cia z zakresu hydrostatyki

i hydromechaniki. Wła

ś

ciwo

ś

ci fizyczne i kinematyczne cieczy.

Posługiwanie si

ę

jednostkami układu SI i ich przeliczanie na jednostki

w innych układach. Prawa hydrostatyki i hydromechaniki. Klasyfikacja
pomp. Rodzaje pomp wirowych i wyporowych. Parametry pracy pomp.
Budowa układów przepływowych pomp wirowych. Zastosowanie pomp
w obsłudze obiegów wodno-mułowych w zakładach przeróbczych.

Nap

ę

dy pomp. Dobór pomp według danych technicznych. Wyznaczanie

punktu pracy pompy według charakterystyki technicznej. Zasady
bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce podczas obsługi pomp.

Ć

wiczenia:

Analizowanie budowy i zasad działania typowych pomp wirowych do

wody czystej, pulpy mułowej, cieczy ci

ęż

kich zawiesinowych

i hydrotransportu piasku oraz gruboziarnistych miałów i

ż

wirów.

Analizowanie budowy i zasady działania pomp wyporowych tłokowych

i membranowych, z

ę

batych i nurnikowych.

Odczytywanie parametrów pomp na podstawie charakterystyki

technicznej.

Dobieranie materiałów do budowy ruroci

ą

gów ssawnych i tłocznych

do pomp iw zale

ż

no

ś

ci od rodzaju i parametrów mediów.

Dobieranie mocy i obrotów silników nap

ę

dowych pomp.

Analizowanie sposobów regulacji wydajno

ś

ci pomp.


14. Spr

ęż

arki, dmuchawy i wentylatory

Prawa gazowe dla gazów idealnych. Parametry fizyczne gazów
rzeczywistych. Podział maszyn przepływowych dla gazów, w zale

ż

no

ś

ci

od uzyskiwanych ci

ś

nie

ń

roboczych. Klasyfikacja i zastosowanie

spr

ęż

arek, dmuchaw i wentylatorów. Budowa i zasada działania

spr

ęż

arek, dmuchaw i wentylatorów. Podstawowe parametry techniczne

maszyn przepływowych. Sposoby przenoszenia nap

ę

du z silników na

maszyny przepływowe. Parametry techniczne spr

ęż

arek, wentylatorów

i dmuchaw stosowanych w układach technologicznych procesów
przeróbki kopalin stałych. Zasady doboru i regulacji parametrów pracy
wentylatorów. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce

podczas obsługi spr

ęż

arek, dmuchaw i wentylatorów.


background image

36

Ć

wiczenia

Rozró

ż

nianie ro

ż

nych rodzajów i typów spr

ęż

arek.

Rozró

ż

nianie ro

ż

nych rodzajów i typów dmuchaw.

Rozró

ż

nianie ro

ż

nych rodzajów i typów wentylatorów.

Analizowanie budowy i zasady działania spr

ęż

arek, dmuchaw,

i wentylatorów.

Dobieranie rodzajów i typów spr

ęż

arek, dmuchaw i wentylatorów na

podstawie ich parametrów technicznych.

Analizowanie

zasad

regulacji

parametrów

pracy

maszyn

przepływowych.


15. Zag

ę

szczacze promieniowe

Budowa, zasada działania i zastosowanie zag

ę

szczaczy promieniowych.

Zastosowanie medium zasilaj

ą

cego. Wykorzystanie siły ci

ęż

ko

ś

ci w celu

wywołania ruchu strumienia wody i cz

ęś

ci stałych. Parametry techniczne

zag

ę

szczaczy promieniowych. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy

obowi

ą

zuj

ą

ce podczas obsługi zag

ę

szczaczy promieniowych.

Ć

wiczenia:

Analizowanie

budowy

i

zasady

działania

zag

ę

szczaczy

promieniowych.

Dobieranie instalacji pompowej do ró

ż

nych rodzajów zgarniaczy.

Dobieranie nap

ę

dów zag

ę

szczaczy promieniowych.

Analizowanie

parametrów

technicznych

i

eksploatacyjnych

zag

ę

szczaczy promieniowych.

Odczytywanie

schematów

kinematycznych

zag

ę

szczaczy

promieniowych.


16. Urz

ą

dzenia odwadniaj

ą

ce

Maszyny i urz

ą

dzenia stosowane w procesie odwadniania w polu sił

grawitacyjnych, w o

ś

rodku drgaj

ą

cym, w polu sił od

ś

rodkowych i pod

działaniem ró

ż

nicy ci

ś

nie

ń

. Wydajno

ść

i skuteczno

ść

urz

ą

dze

ń

odwadniaj

ą

cych. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy

obowi

ą

zuj

ą

ce

podczas obsługi urz

ą

dze

ń

odwadniaj

ą

cych.

Ć

wiczenia:

Rozró

ż

nianie urz

ą

dze

ń

do odwadniania kopalin stałych.

Analizowanie budowy wybranych urz

ą

dze

ń

odwadniaj

ą

cych.

Okre

ś

lanie parametrów technicznych urz

ą

dze

ń

odwadniaj

ą

cych.



background image

37

17. Suszarki
Podział i zastosowanie suszarek. Budowa suszarki b

ę

bnowej. Budowa

suszarki przeponowej. Termiczne stany gazu i materiału w suszarce.
Zjawisko fluidyzacji. Parametry techniczne suszarek. Schemat suszenia
trójstopniowego. Recyrkulacja spalin w suszarni. Wykorzystanie zjawisk
przemiany gazów doskonałych oraz wła

ś

ciwo

ś

ci cieczy w procesie

suszenia. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy

obowi

ą

zuj

ą

ce podczas

obsługi urz

ą

dze

ń

suszarni.

Ć

wiczenia:

Rozró

ż

nianie ró

ż

nych rodzajów suszarek.

Analizowanie zjawisk przemiany gazów doskonałych w procesie

suszenia.

Identyfikowanie stanów termicznych gazu i suszonego materiału.

Analizowanie procesu suszenia trójstopniowego na podstawie

schematów.

Analizowanie zjawiska fluidyzacji.

Okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci termodynamicznych gazu.

Dobieranie aparatury do pomiaru parametrów pracy suszarki.


18. Brykieciarki i peleciarki
Czynniki decyduj

ą

ce o mo

ż

liwo

ś

ciach brykietowania materiałów.

Urz

ą

dzenia stosowane do przygotowania materiałów do brykietowania.

Budowa, podział i zastosowanie brykieciarek i peleciarek. Schematy
kinematyczne brykieciarek walcowych, pier

ś

cieniowych i peleciarek.

Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy

obowi

ą

zuj

ą

ce podczas obsługi

urz

ą

dze

ń

odwadniaj

ą

cych.

Ć

wiczenia:

Rozró

ż

nianie etapów przygotowania materiałów do brykietowania.

Analizowanie czynników decyduj

ą

cych o mo

ż

liwo

ś

ci brykietowania

okre

ś

lonych materiałów.

Analizowanie budowy okre

ś

lonych brykieciarek i peleciarek na

podstawie dokumentacji.

Sporz

ą

dzanie harmonogramów remontów i konserwacji maszyn

stosowanych do brykietowania i peletowania.


19. Urz

ą

dzenia transportowe

Urz

ą

dzenia

transportu

wewn

ę

trznego.

Urz

ą

dzenia

d

ź

wignicowe.

Przeno

ś

niki

ta

ś

mowe,

zgrzebłowe,

stalowo-płytowe,

kubełkowe.

Ładowarki i transport samochodowy. Transport kolejowy szynowy
i linowy. Zwałowarki i koparki kołowe wielonaczyniowe. Urz

ą

dzenia

background image

38

transportu grawitacyjnego: zsuwnie, rynny, koryta i ruroci

ą

gi. Dobór

i charakterystyka techniczna

ś

rodków transportowych. Wydajno

ść

i cykliczno

ść

pracy. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy

obowi

ą

zuj

ą

ce podczas obsługi urz

ą

dze

ń

transportowych.

Ć

wiczenia:

Rozró

ż

nianie ro

ż

nych rodzajów

ś

rodków transportu wewn

ę

trznego.

Dobieranie parametrów pracy przeno

ś

ników ta

ś

mowych.

Dobieranie parametrów pracy urz

ą

dze

ń

transportu grawitacyjnego.

Obliczanie

wydajno

ś

ci

urz

ą

dze

ń

zwałuj

ą

cych

i

zbieraj

ą

cych

ze zwałów.

Analizowanie pracy urz

ą

dze

ń

cyklicznych.

Ś

rodki dydaktyczne

Modele maszyn do klasyfikacji.
Modele maszyn do rozdrabiania kopalin stałych.
Modele maszyn do wzbogacania kopalin stałych.
Modele maszyn do odwadniania i suszenia przeróbki kopalin stałych.
Modele maszyn do odmulania i brykietowania kopalin stałych.
Modele pomp, spr

ęż

arek, wentylatorów.

Modele nap

ę

dów hydraulicznych.

Schematy kinematyczne maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Foliogramy obrazuj

ą

ce budow

ę

maszyn stosowanych do przeróbki

kopalin stałych.
Filmy dydaktyczne i prezentacje multimedialne dotycz

ą

ce budowy oraz

zasad działania maszyn do przeróbki kopalin stałych.
Dokumentacja Techniczno - Ruchowa maszyn i urz

ą

dze

ń

do przeróbki

kopalin stałych.
Normy.
Katalogi maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Poradnik górnika. Poradnik mechanika.
Programy komputerowe do symulacji pracy maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych do przeróbki kopalin stałych.

Uwagi o realizacji.

Program nauczania przedmiotu Maszyny i urz

ą

dzenia obejmuje

wiedz

ę

z zakresu budowy, zasad działania oraz zastosowania maszyn

i

urz

ą

dze

ń

technologicznych,

energetycznych

i

transportowych

w procesie przeróbki kopalin stałych.

Podczas realizacji programu nauczania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwróci

ć

na kształtowanie nast

ę

puj

ą

cych umiej

ę

tno

ś

ci: dobierania

maszyn i urz

ą

dze

ń

do procesu przeróbki kopalin stałych, posługiwania

background image

39

si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

i konstrukcyjn

ą

oraz instrukcjami obsługi

maszyn i urz

ą

dze

ń

, a tak

ż

e przestrzegania przepisów bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

. Realizuj

ą

c tre

ś

ci

kształcenia

nale

ż

y

wykorzystywa

ć

wiedz

ę

uczniów

z

fizyki

i elektrotechniki.

W procesie dydaktycznym zaleca si

ę

stosowanie nast

ę

puj

ą

cych

metod nauczania: wykład konwersatoryjny, pokaz z obja

ś

nieniem,

ć

wiczenia praktyczne oraz metoda projektów.

Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w pracowni maszyn i urz

ą

dze

ń

do przeróbki

kopalin stałych wyposa

ż

onej w odpowiednie

ś

rodki dydaktyczne,

stosuj

ą

c grupowe i indywidualne formy pracy z uczniami. Szczególnie

wa

ż

ne jest, aby pracownia była wyposa

ż

ona w modele maszyn

i urz

ą

dze

ń

, instrukcje bezpiecze

ń

stwa, instrukcje obsługi maszyn

i urz

ą

dze

ń

, schematy kinematyczne oraz przekroje maszyn i urz

ą

dze

ń

,

normy i dokumenty dotycz

ą

ce systemów jako

ś

ci.

Szczególnie cennym uzupełnieniem procesu kształcenia mo

ż

e by

ć

stosowanie filmów dydaktycznych oraz prezentacji multimedialnych
z zakresu budowy i zasad działania maszyn i urz

ą

dze

ń

do przeróbki

kopalin stałych.

Podczas realizacji programu wskazane jest równie

ż

organizowanie

wycieczek dydaktycznych do przedsi

ę

biorstw przeróbki kopalin stałych,

przedsi

ę

biorstw produkuj

ą

cych maszyny i urz

ą

dzenia przeróbcze oraz

do laboratoriów zajmuj

ą

cych si

ę

wykonywaniem pomiarów i bada

ń

w zakresie przeróbki kopalin stałych, w celu zapoznania uczniów
z rzeczywistymi warunkami pracy oraz nowymi rozwi

ą

zaniami

technicznymi.

background image

40

Proponuje si

ę

nast

ę

puj

ą

cy podział godzin na realizacj

ę

działów

tematycznych:

Lp.

Działy tematyczne

Orientacyjna
liczba godzin

1.

Wiadomo

ś

ci wst

ę

pne

10

2.

Przesiewacze

13

3.

Kruszarki

10

4.

Młyny

4

5.

Osadzarki

15

6.

Hydrocyklony i cyklony

8

7.

Wzbogacalniki strumieniowe

10

8.

Wzbogacalniki spiralne

5

9.

Stoły koncentracyjne

9

10. Wzbogacalniki z ciecz

ą

ci

ęż

k

ą

zawiesinow

ą

16

11. Wzbogacalniki magnetyczne i elektrostatyczne

10

12. Flotowniki

15

13. Pompy

10

14. Spr

ęż

arki, dmuchawy, wentylatory

6

15. Zag

ę

szczacze promieniowe

8

16. Urz

ą

dzenia odwadniaj

ą

ce

15

17. Suszarki

10

18. Brykieciarki i peleciarki

6

19. Urz

ą

dzenia transportowe

12

Razem 192

Podana w tabeli liczba godzin na realizacj

ę

poszczególnych działów

ma charakter orientacyjny. Nauczyciel mo

ż

e wprowadzi

ć

zmiany

w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych i mo

ż

liwo

ś

ci szkoły.

Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie

i

ocenianie

osi

ą

gni

ęć

uczniów

powinno

by

ć

przeprowadzane systematycznie przez cały czas realizacji programu
nauczania na podstawie okre

ś

lonych kryteriów. Kryteria oceniania

powinny uwzgl

ę

dnia

ć

poziom wiadomo

ś

ci oraz zakres opanowania

przez uczniów umiej

ę

tno

ś

ci zało

ż

onych w szczegółowych celach

kształcenia.

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów mo

ż

na ocenia

ć

na podstawie:

−−−−

sprawdzianów ustnych i pisemnych,

−−−−

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

−−−−

obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

,

−−−−

prezentacji projektu.

background image

41

−−−−

Podczas sprawdzania projektów nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

−−−−

planowanie pracy,

−−−−

korzystanie z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji,

−−−−

współprac

ę

w zespole,

−−−−

poprawno

ść

merytoryczn

ą

,

−−−−

prezentacj

ę

projektu,

−−−−

systematyczno

ść

i terminowo

ść

wykonania prac.

Podczas oceniania osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi,

stosowanie

nazewnictwa

technicznego, posługiwanie si

ę

poradnikami, katalogami i dokumentacj

ą

techniczn

ą

, analizowanie i ocenianie informacji pochodz

ą

cych z ró

ż

nych

ź

ródeł, prezentowanie wyników własnej pracy.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu poszczególnych działów

tematycznych

proponuje

si

ę

zastosowanie

testu

pisemnego,

zawieraj

ą

cego zadania zamkni

ę

te i otwarte.

Ocena ko

ń

cowa osi

ą

gni

ęć

ucznia powinna uwzgl

ę

dnia

ć

wyniki

wszystkich stosowanych przez nauczyciela metod oceniania.

Literatura

Blaschke W.: Technika wzbogacania grawitacyjnego. Wyd.

Ś

l

ą

sk,

Katowice 1999
Janion A.: Maszyny i urz

ą

dzenia górnicze. Wyd.

Ś

l

ą

sk, Katowice 1972

Błaszczy

ń

ski S.: Wybrane technologie wzbogacania grawitacyjnego

materiałów bardzo drobno uziarnionych. In

ż

ynieria Mineralna. Zeszyt

Specjalny Nr S.1(7), Kraków 2002
Praca zbiorowa: Poradnik Górnika. tom V. Wyd.

Ś

l

ą

sk, Katowice 1976

Blaschke S.: Maszyny i urz

ą

dzenia przeróbcze. Wyd.

Ś

l

ą

sk, Katowice

1994
Praca zbiorowa: Mały poradnik mechanika. WNT, Warszawa 1999

Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

42

TECHNOLOGIA PRZERÓBKI KOPALIN STAŁYCH

Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

−−−−

scharakteryzowa

ć

uło

ż

enie warstw skorupy ziemskiej,

−−−−

okre

ś

li

ć

formy zalegania złó

ż

i skał,

−−−−

rozró

ż

ni

ć

minerały i skały,

−−−−

rozró

ż

ni

ć

systemy eksploatacji kopalin stałych,

−−−−

scharakteryzowa

ć

procesy podstawowe i pomocnicze wyst

ę

puj

ą

ce

podczas przeróbki kopalin stałych,

−−−−

dobra

ć

materiały i

ś

rodki pomocnicze do przeróbki kopalin stałych,

−−−−

okre

ś

li

ć

sposoby przyjmowania i magazynowania nadawy surowej,

−−−−

okre

ś

li

ć

sposoby dozowania i u

ś

redniania nadawy do procesów

technologicznych,

−−−−

scharakteryzowa

ć

metody klasyfikacji wst

ę

pnej i ko

ń

cowej,

−−−−

scharakteryzowa

ć

procesy

klasyfikacji

hydraulicznej

i aerodynamicznej,

−−−−

scharakteryzowa

ć

procesy rozdrabiania,

−−−−

wyja

ś

ni

ć

procesy wzbogacania kopalin stałych,

−−−−

dobra

ć

metody wzbogacania w celu uzyskania optymalnej jako

ś

ci

produktów,

−−−−

dobra

ć

metody odwadniania produktów,

−−−−

scharakteryzowa

ć

metody sedymentacji i flokulacji,

−−−−

dobra

ć

metody odpylania i uławiania pyłów,

−−−−

dobra

ć

metody suszenia produktów przeróbki kopalin,

−−−−

scharakteryzowa

ć

procesy brykietowania i peletowania oraz procesy

spiekania i grudkowania,

−−−−

wykona

ć

szkice i schematy technologiczne procesów,

−−−−

zaplanowa

ć

procesy produkcyjne,

−−−−

sporz

ą

dzi

ć

bilans produkcji zakładu przeróbczego,

−−−−

dobra

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do przeróbki kopalin stałych

w okre

ś

lonych warunkach,

−−−−

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

−−−−

zastosowa

ć

komputerowe programy w zakresie: planowania

procesów produkcyjnych, kontroli jako

ś

ci, sterowania procesami

technologicznymi,

−−−−

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

, normami oraz literatur

ą

techniczn

ą

i innymi

ź

ródłami informacji,

−−−−

dobra

ć

i zastosowa

ć

ś

rodki zwalczania zagro

ż

enia wybuchem pyłów

materiałów palnych, par cieczy i gazów,

background image

43

−−−−

zaplanowa

ć

procesy pomocnicze w procesie przeróbki kopalin

stałych,

−−−−

skontrolowa

ć

parametry procesów technologicznych,

−−−−

zidentyfikowa

ć

czynniki

zagra

ż

aj

ą

ce

stabilno

ś

ci

procesu

technologicznego,

−−−−

skorygowa

ć

parametry procesu technologicznego dla zapewnienia

wymaganej jako

ś

ci produkcji,

−−−−

zastosowa

ć

procedury systemu zapewnienia jako

ś

ci,

−−−−

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

systemu zarz

ą

dzania jako

ś

ci

ą

,

−−−−

obsłu

ż

y

ć

maszyny i urz

ą

dzenia w w

ę

złach technologicznych,

−−−−

zbilansowa

ć

produkcj

ę

w poszczególnych w

ę

złach technologicznych

w zakładzie przeróbki kopalin stałych,

−−−−

okre

ś

li

ć

sposoby zagospodarowania i utylizacji odpadów,

−−−−

rozliczy

ć

koszty produkcji,

−−−−

okre

ś

li

ć

wpływ procesów przeróbki kopalin stałych na

ś

rodowisko,

−−−−

zidentyfikowa

ć

rodzaje zagro

ż

e

ń

na stanowiskach pracy,

−−−−

zastosowa

ć

ś

rodki ochrony indywidualnej i zbiorowej na stanowiskach

pracy,

−−−−

oceni

ć

ryzyko zawodowe na stanowisku i wskaza

ć

sposoby jego

ograniczenia,

−−−−

sformułowa

ć

i

przekaza

ć

ostrze

ż

enia

osobom

zagro

ż

onym

niebezpiecze

ń

stwem utraty zdrowia lub

ż

ycia,

−−−−

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska podczas procesu przeróbki

kopalin stałych.

Materiał nauczania


1. Budowa geologiczna Ziemi
Ruch Ziemi. Budowa geologiczna Ziemi: wielko

ść

, kształt, g

ę

sto

ść

.

Ci

ś

nienie wn

ę

trza Ziemi. Ciepło i stopie

ń

geotermiczny. Zewn

ę

trzne

sfery Ziemi.

Ć

wiczenia:

Okre

ś

lanie pozycji Ziemi w układzie słonecznym.

Analizowanie zjawisk wynikaj

ą

cych z ruchu obrotowego i obiegowego

planety.

Rozró

ż

nianie podstawowych wielko

ś

ci fizycznych dotycz

ą

cych

budowy Ziemi.

Okre

ś

lanie wpływu gł

ę

boko

ś

ci na wielko

ść

ci

ś

nienia i temperatury

wn

ę

trza Ziemi.

background image

44

Rozró

ż

nianie zewn

ę

trznych stref Ziemi.

Obliczanie stopnia geotermicznego na okre

ś

lonej gł

ę

boko

ś

ci.


2. Zło

ż

a surowców kopalin stałych

Podstawowe poj

ę

cia dotycz

ą

ce zło

ż

a, kopaliny, surowca mineralnego

i skalnego. Formy zalegania złó

ż

. Wielko

ś

ci charakteryzuj

ą

ce zło

ż

e.

Zło

ż

a surowców w

ę

gla kamiennego, brunatnego i torfu. Zło

ż

a rud

ż

elaza

i metali nie

ż

elaznych. Zło

ż

a surowców chemicznych. Zło

ż

a surowców

skalnych.

Ć

wiczenia:

Lokalizowanie zasobów w

ę

gla kamiennego, brunatnego i torfu

w Polsce i na

ś

wiecie.

Okre

ś

lanie zasobów i miejsc wydobycia rud

ż

elaza i metali

nie

ż

elaznych.

Okre

ś

lanie zasobów surowców chemicznych: siarki, soli kamiennej

i potasowej, fosforu, wapnia i kredy, barytu, fluorytu, surowców
borowych.

Okre

ś

lanie zasobów i miejsc wydobycia krajowych złó

ż

surowców

skalnych: kamienia budowlanego i kruszyw łamanych, budowlanych
materiałów wi

ążą

cych, surowców dla przemysłu ceramicznego,

szklarskiego i materiałów

ś

ciernych, surowców dla przemysłu

hutniczego i odlewniczego oraz materiałów ogniotrwałych.

Rozró

ż

nianie form zalegania poszczególnych złó

ż

.


3. Mineralogia i petrografia
Poj

ę

cie minerału, ciała bezpostaciowego i kryształu. Elementy symetrii

kryształów. Wła

ś

ciwo

ś

ci fizyczne, chemiczne, mechaniczne i elektryczne

minerałów. Minerały i formy wyst

ę

powania w przyrodzie. Rodzaje skał,

wła

ś

ciwo

ś

ci fizyczne i chemiczne, metody badania skał.

Ć

wiczenia:

Wyznaczanie elementów symetrii kryształów w ró

ż

nych minerałach.

Klasyfikowanie minerałów do okre

ś

lonych grup.

Wyznaczanie twardo

ś

ci minerałów według skali Mohs’a.

Wyznaczanie płaszczyzn uławicenia i łupliwo

ś

ci skał.

Rozpoznawanie głównych rodzajów skał magmowych, osadowych

i metamorficznych.

Rozpoznawanie w

ę

gli kopalnych na podstawie ich wła

ś

ciwo

ś

ci.

Rozpoznawanie rud metali, soli, minerałów i skał zawieraj

ą

cych

kopaliny u

ż

yteczne.

background image

45

4. Systemy eksploatacji złó

ż

kopalin stałych

Systemy odkrywkowej i podziemnej eksploatacji złó

ż

. Rodzaje wyrobisk.

Dostosowanie

systemu

eksploatacji

do

warunków

górniczo-

geologicznych. Ochrona powierzchni Ziemi i atmosfery przed szkodliwym
wpływem eksploatacji złó

ż

. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy

obowi

ą

zuj

ą

ce podczas eksploatacji złó

ż

kopalin stałych.

Ć

wiczenia:

Rozró

ż

nianie rodzajów wyrobisk górniczych.

Rozró

ż

nianie systemów eksploatacji złó

ż

kopalin stałych.

Identyfikowanie metod urabiania skał.

Analizowanie procesu wydobywania złó

ż

kopalin stałych metodami

wiertniczymi oraz metodami wytapiania i rozpuszczania.

Rozpoznawanie materiałów wybuchowych i

ś

rodków strzałowych

stosowanych w górnictwie.

Analizowanie wpływu procesu eksploatacji złó

ż

na

ś

rodowisko.


5. Podstawy przeróbki kopalin stałych
Znaczenie przeróbki kopalin w gospodarce. Poj

ę

cia podstawowe. Cel

przeróbki kopalin stałych. Charakterystyka procesów. Operacje i zabiegi
przeróbcze. Schematy technologiczne procesów przeróbki minerałów.
Wpływ procesów przeróbczych na

ś

rodowisko.

Ć

wiczenia:

Rozpoznawanie kopalin u

ż

ytecznych

Rozró

ż

nianie próbek nadawy, koncentratu, odpadu, skały płonnej,

produktu po

ś

redniego.

Rozró

ż

nianie operacji głównych i pomocniczych w procesie przeróbki

kopalin stałych.

Sporz

ą

dzanie schematów technologicznych procesu przeróbki

wybranych kopalin stałych.

Analizowanie wpływu procesów przeróbki kopalin stałych na

ś

rodowisko.


6. Przyjmowanie i magazynowanie nadawy
Sposoby przyjmowania nadawy. Transport kolejowy, samochodowy,
linowy.

Transport

stacjonarny

przeno

ś

nikami

ż

nych

typów.

Hydrotransport

i

transport

pneumatyczny

Ś

rodki

transportu.

Magazynowanie materiału surowego w zbiornikach. Składowanie
nadawy surowej, półproduktów i wyrobów gotowych na zwałowiskach.
Ci

ęż

ar nasypowy, k

ą

t usypowy, wilgotno

ść

i uziarnienie nadawy

kierowanej do zbiorników. Samozapalno

ść

materiałów. Zaopatrzenie

background image

46

w materiały. Magazynowanie materiałów. Zasady bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce podczas przyjmowania i magazynowania

nadawy. Odprowadzanie metanu ze zbiorników w

ę

gla do atmosfery.

Ć

wiczenia:

Dobieranie sposobu magazynowania nadawy.

Dobieranie urz

ą

dze

ń

do transportu nadawy, materiałów, półproduktów

i gotowych wyrobów.

Planowanie kształtu ruroci

ą

gów, rynien, zsuwni i koryt stosowanych

w transporcie grawitacyjnym.

Rozró

ż

nianie rodzajów zwałowisk i okre

ś

lanie ich parametrów.

Identyfikowanie zagro

ż

e

ń

zwi

ą

zanych ze składowaniem ró

ż

nych

produktów.

Planowanie zu

ż

ycia materiałów i

ś

rodków oraz niezb

ę

dnych zapasów.


7. Dozowanie i u

ś

rednianie nadawy

U

ś

rednianie nadawy surowej. Sporz

ą

dzanie mieszanek produktów

i surowców w zale

ż

no

ś

ci od zadanych warto

ś

ci parametrów u

ż

ytkowych

nadawy. Wydajno

ść

procesu dozowania nadawy. Zasady u

ż

ytkowania

urz

ą

dze

ń

do

dozowania

i

do

u

ś

redniania

nadawy.

Zasady

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce podczas procesów

dozowania i u

ś

redniania nadawy.

Ć

wiczenia:

Dobieranie składu mieszanek w zale

ż

no

ś

ci od zało

ż

onych warto

ś

ci

ich parametrów u

ż

ytkowych.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do mieszania i u

ś

redniania nadawy.

Okre

ś

lanie wpływu wielko

ś

ci i kształtu zbiornika oraz sposobu jego

zasilania i opró

ż

niania na proces u

ś

redniania nadawy i produktów.

Rozró

ż

nianie metod regulacji wydajno

ś

ci procesu dozowania nadawy.

8. Klasyfikacja mechaniczna ziarna
Poj

ę

cia podstawowe: produkty przesiewania, nadziarno, podziarno,

wska

ź

nik prze

ś

witu. Rodzaje klasyfikacji – wst

ę

pna i ko

ń

cowa.

Klasyfikacja na przegrodzie sitowej. Ruch materiału po sicie. Dynamika
ruchu materiału. Sprawno

ść

i wydajno

ść

przesiewania. Schematy

przesiewania

wielokrotnego.

Miejsce

przesiewania

w

ci

ą

gu

technologicznym. Utylizacja odpadów powstałych w procesie klasyfikacji
mechanicznej. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce

podczas procesów klasyfikacji mechanicznej.

background image

47

Ć

wiczenia:

Rozró

ż

nianie ró

ż

nych rodzajów ruchu przesiewaczy.

Dobieranie k

ą

ta nachylenia pokładu sitowego.

Wyznaczanie wska

ź

nika prze

ś

witu sita.

Obliczanie wska

ź

nika podrzutu ziarna na sicie.

Dobieranie rodzaju ruchu i wska

ź

nika podrzutu dla okre

ś

lonego

rodzaju nadawy.

Analizowanie dopuszczalnej zawarto

ś

ci nadziarna i podziarna

w sortymentach na podstawie norm.

Dobieranie sposobów utylizacji odpadów powstałych w wyniku

eksploatacji maszyn.

9. Klasyfikacja hydrauliczna i aerodynamiczna kopalin
Zasady klasyfikacji hydraulicznej. Klasyfikacja wymiarowa i grawitacyjna.
Ziarna równopadaj

ą

ce. Wpływ lepko

ś

ci

ś

rodowiska na sprawno

ść

procesu. Współczynnik równopadania. Rodzaje klasyfikatorów -
korytowe i sto

ż

kowe oraz mechaniczne. Klasyfikacja ziarna w wiruj

ą

cym

strumieniu wody. Klasyfikacja aerodynamiczna. Warunki stosowania.
Podział

i

zastosowanie

klasyfikatorów

aerodynamicznych

strumieniowych, od

ś

rodkowych, mechanicznych i odpylaj

ą

cych. Ochrona

atmosfery i wód powierzchniowych. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy obowi

ą

zuj

ą

ce podczas procesów klasyfikacji hydraulicznej

i aerodynamicznej.

Ć

wiczenia:

Analizowanie czynników wpływaj

ą

cych na klasyfikacj

ę

hydrauliczn

ą

.

Wyznaczanie współczynnika równopadania ziarn.

Analizowanie schematu kinematycznego hydrocyklonu.

Analizowanie wpływu na

ś

rodowisko procesów zachodz

ą

cych

podczas mechanicznej klasyfikacji ziarna.

10. Rozdrabianie
Cel i systematyka rozdrabiania. Stopie

ń

rozdrabiania. Schematy

kinematyczne kruszarek i młynów. Proces kruszenia i mielenia na mokro.
Rozdrabianie selektywne. Niekonwencjonalne metody rozdrabiania.
Odpylanie przestrzenne. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy

obowi

ą

zuj

ą

ce podczas procesów rozdrabiania.

Ć

wiczenia:

Wyznaczanie stopnia i skali rozdrabiania ziarna.

Analizowanie procesu rozdrabiania w celu uwolnienia ziarna kopaliny

u

ż

ytecznej.

background image

48

Dobieranie ró

ż

nych rodzajów kruszarek i młynów do okre

ś

lonego

procesu technologicznego.

Dobieranie pr

ę

dko

ś

ci nadawy do rodzaju kruszarki.

Dobieranie urz

ą

dze

ń

uławiaj

ą

cych pyły.


11. Metody wzbogacania kopalin
Wzbogacanie kopalin metodami grawitacyjnymi. Frakcje wydzielane
z nadawy. Kryteria doboru metod wzbogacania. Metody badania procesu
wzbogacania

kopalin.

Analiza

densymetryczna.

Ciecze

ci

ęż

kie

jednorodne i zawiesinowe. Krzywe wzbogacalno

ś

ci. Wzbogacanie

w o

ś

rodku powietrznym. Wzbogacanie w o

ś

rodku wodnym i w cieczach

ci

ęż

kich. Ochrona wód powierzchniowych i post

ę

powanie z odpadami

produkcyjnymi. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce

podczas procesów wzbogacania.

Ć

wiczenia:

Sporz

ą

dzanie krzywych Henry’ego, Mayera.

Odczytywanie krzywych wzbogacalno

ś

ci rud.

Okre

ś

lanie stopnia trudno

ś

ci wzbogacania nadawy metod

ą

Birda

i Toporkowa.

Dobieranie metody wzbogacania do rodzaju kopaliny.

Analizowanie wpływu procesów wzbogacania kopalin na

ś

rodowisko.


Wzbogacanie r

ę

czne

R

ę

czne wzbogacanie materiałów i kopalin. Warunki i zakres stosowania

metody. Ta

ś

my i stoły przebiercze. Wybieranie ciał obcych. Segregacja

materiałów. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce

podczas procesów wzbogacania r

ę

cznego.

Ć

wiczenia:

Rozpoznawanie produktów wzbogacania na podstawie oceny

wizualnej próbki (kolor, kształt, połysk).

Dobieranie narz

ę

dzi i maszyn do r

ę

cznego wzbogacania kopalin.

Okre

ś

lanie zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

cych

podczas r

ę

cznego wzbogacania kopalin.

Analizowanie procedur post

ę

powania z odpadami powstałymi

w wyniku r

ę

cznego wzbogacania kopalin.


Wzbogacanie w osadzarkach
Proces wzbogacania w osadzarkach. Pr

ę

dko

ść

opadania ziarn o ró

ż

nych

g

ę

sto

ś

ciach w o

ś

rodku wodnym. Długo

ść

drogi opadania ziarn. Ruch

pulsacyjny wody roboczej. Sposoby wywoływania pulsacji. Rola wody

background image

49

górnej i dolnej w osadzarce. Pr

ę

dko

ść

wznoszenia si

ę

wody w przedziale

roboczym osadzarki. Powietrze robocze i steruj

ą

ce. Rozdział nadawy

w ło

ż

u osadzarki. Odbiór produktów ton

ą

cych. G

ę

sto

ść

rozdziału.

Sposoby pomiarów grubo

ś

ci warstw produktów ci

ęż

kich. G

ę

sto

ść

pływaka. Progi stałe i ruchome w osadzarkach. Automatyzacja procesu
odbioru produktów. Kształtowanie przebiegu pulsacji. Automatyczna
regulacja parametrów pracy osadzarek. Zasady bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy

obowi

ą

zuj

ą

ce

podczas

wzbogacania

kopalin

w osadzarkach. Sposoby utylizacji i zagospodarowania odpadów
powstałych w wyniku procesu wzbogacania w osadzarkach.

Ć

wiczenia:

Wyznaczanie pr

ę

dko

ś

ci opadania ziaren w o

ś

rodku wodnym.

Analizowanie zjawisk zachodz

ą

cych w osadzarkach.

Rozró

ż

nianie ró

ż

nych rodzajów osadzarek miałowych i ziarnowych.

Obliczanie

wydajno

ś

ci

jednostkowej

ło

ż

a

osadzarki

oraz zapotrzebowania na wod

ę

i powietrze robocze.

Dobieranie

warunków

wprowadzania

nadawy

do

osadzarki

i wyprowadzania produktów.

Analizowanie wpływu procesów wzbogacania w osadzarkach na ilo

ść

produkowanych odpadów.


Wzbogacanie kopalin stałych we wzbogacalnikach hydraulicznych
i strumieniowych
Wpływ pr

ę

dko

ś

ci wznosz

ą

cego si

ę

strumienia wody na pr

ę

dko

ść

opadania ziaren. Klasyfikowanie nadawy na klasy ziarnowe w celu
eliminacji ziarn równopadaj

ą

cych. Regulacja pracy i automatyzacja

procesu. Wzbogacanie w separatorach strumieniowych. Ruch laminarny
i turbulentny (burzliwy). Ruch ziarna w korycie wzbogacalnika
strumieniowego. Pr

ę

dko

ść

wody, k

ą

t nachylenia koryta, siły tarcia.

Krytyczna pr

ę

dko

ść

strumienia wody, k

ą

t nachylenia drogi ziarna,

ś

rednia

pr

ę

dko

ść

strugi.

Parametry

pracy

wzbogacalników

strumieniowych

Reo.

Odbieralniki

produktów.

Regulatory

hydromechaniczne odbioru produktów ci

ęż

kich. Wzbogacanie na stołach

koncentracyjnych. Ukształtowanie płyty stołu. Sposoby podparcia. Ruch
roboczy stołu i ruch wody. Geometria stołu koncentracyjnego. Układ sił
działaj

ą

cych na ziarno na stole koncentracyjnym. Schemat rozkładu

produktów wzbogacania na stole koncentracyjnym. Zastosowanie stołów
koncentracyjnych.

Ochrona

wód

powierzchniowych.

Zasady

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce podczas wzbogacania

kopalin we wzbogacalnikach hydraulicznych i strumieniowych.

background image

50

Ć

wiczenia:

Analizowanie ruchu ziarna we wznosz

ą

cym si

ę

strumieniu wody.

Analizowanie

zjawisk

zachodz

ą

cych

we

wzbogacalnikach

hydraulicznych.

Dobieranie

przedziałów

klas

ziarnowych

kierowanych

do

wzbogacania.

Analizowanie procesu rozdziału ziarn na stołach koncentracyjnych.

Dobieranie parametrów pracy stołów koncentracyjnych.

Planowanie zabezpiecze

ń

przed niekontrolowanym wypływem wód

technologicznych do

ś

rodowiska.


Wzbogacanie minerałów w hydrocyklonach
Wzbogacanie w o

ś

rodku wodnym i w cieczy ci

ęż

kiej. Zakres

zastosowania hydrocyklonów. Wpływ pozycji pionowej i nachylonej na
warunki

pracy

hydrocyklonów.

Regulacja

parametrów

pracy

hydrocyklonów. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce

podczas wzbogacania kopalin w hydrocyklonach.

Ć

wiczenia:

Analizowanie ruchu ziarna w hydrocyklonie.

Obliczanie pr

ę

dko

ś

ci ruchu ziarna w hydrocyklonach wg wzoru

Stokesa.

Dobieranie dysz przelewowych w hydrocyklonach trójproduktowych.


Wzbogacanie w cieczach ci

ęż

kich

Sporz

ą

dzanie cieczy ci

ęż

kich zawiesinowych. Parametry procesu

wzbogacania w cieczach ci

ęż

kich. Odmulanie. Bł

ę

dny obci

ąż

nik. Ciecze

ci

ęż

kie robocze, rozrzedzone i zag

ę

szczone. Schematy obiegów cieczy

ci

ęż

kich. Wzbogacanie dwu i trójproduktowe. Regeneracja cieczy

zawiesinowej.

Rekuperacja.

Regulacja

automatyczna

poziomów

i g

ę

sto

ś

ci cieczy ci

ęż

kich. Sposoby pomiaru g

ę

sto

ś

ci cieczy ci

ęż

kich.

Ochrona

ś

rodowiska przed szkodliwym wpływem procesu wzbogacania

w cieczach ci

ęż

kich. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy

obowi

ą

zuj

ą

ce podczas wzbogacania kopalin w cieczach ci

ęż

kich.

Ć

wiczenia:

Rozpoznawanie

ż

nych

rodzajów

obci

ąż

ników

stosowanych

w obiegach cieczy ci

ęż

kich.

Analizowanie wpływu ró

ż

nych czynników na zaburzenia stabilno

ś

ci

cieczy ci

ęż

kich.

Analizowanie schematów obiegu cieczy ci

ęż

kich, produktów, wody,

powietrza i innych mediów.

background image

51

Planowanie zabiegów i operacji niezb

ę

dnych w procesie wzbogacania

w cieczach ci

ęż

kich okre

ś

lonych kopalin.

Planowanie pracy maszyn i urz

ą

dze

ń

w w

ę

złach technologicznych

obiegów cieczy ci

ęż

kich zawiesinowych.

Dobieranie ci

ęż

aru rozdziału dla zmiennych parametrów nadawy

i produktów.

Obliczanie

jednostkowego

zu

ż

ycia

obci

ąż

nika

w

procesie

wzbogacania kopalin.

Analizowanie wpływu procesów wzbogacania rud metali w cieczach

ci

ęż

kich na

ś

rodowisko.


Wzbogacanie metodami optycznymi i radiometrycznymi
Zastosowanie zjawisk optycznych w procesie wzbogacania. Zakresy
cz

ę

stotliwo

ś

ci promieniowania elektromagnetycznego stosowanego

w procesach wzbogacania. Cechy falowe wi

ą

zki

ś

wiatła, k

ą

ta padania,

odbicia i rozproszenia. Kolorymetria.

Ź

ródła i detektory promieniowania.

Fluorescencja i luminescencja materiałów. Miejsca umieszczania
elementów ekspozycji wi

ą

zki i jej detekcji. Lokalizacja elementów

roboczych i wykonawczych układów. Ochrona pracowników i

ś

rodowiska

przed radiacj

ą

. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce

podczas wzbogacania metodami optycznymi i radiometrycznymi.

Ć

wiczenia:

Analizowanie zjawisk optycznych wykorzystywanych do wzbogacania

surowców.

Rozró

ż

nianie cech minerałów, które kwalifikuj

ą

je do wzbogacania

metodami optycznymi.

Kwalifikowanie surowców do procesu wzbogacania metodami

radiometrycznymi.

Okre

ś

lanie parametrów wybranych kopalin wzbogaconych metodami

optycznymi lub radiometrycznymi.

Dobieranie

zabezpiecze

ń

i

ś

rodków

ochrony

indywidualnej

pracowników w zale

ż

no

ś

ci od rodzaju zagro

ż

enia.


Wzbogacanie magnetyczne i elektryczne
Teoretyczne podstawy wzbogacania kopalin stałych. Magnetyczne
i elektryczne wła

ś

ciwo

ś

ci ciał. Oddziaływanie pola magnetycznego

i elektrycznego na ziarna ró

ż

nych kopalin. Wzbogacanie na sucho

i

na

mokro.

Zastosowanie

ż

nych

metod

wzbogacania

elektromagnetycznego. Wzbogacanie elektrostatyczne i dielektryczne.
Elektryzacja ziarna. Wzbogacanie we wzbogacalnikach elektrycznych.
Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce podczas procesu

background image

52

wzbogacania

elektrycznego

i

magnetycznego.

Ochrona

przed

pora

ż

eniem pr

ą

dem elektrycznym.

Ć

wiczenia:

Analizowanie zjawisk wyst

ę

puj

ą

cych w procesie wzbogacania

magnetycznego.

Analizowanie zjawisk wyst

ę

puj

ą

cych w procesie wzbogacania

elektrycznego.

Dobieranie metod wzbogacania w zale

ż

no

ś

ci od rodzaju surowca.

Dobieranie

parametrów

regulacji

urz

ą

dze

ń

stosowanych

do

wzbogacania kopalin.

Analizowanie zagro

ż

e

ń

dla zdrowia i

ż

ycia wyst

ę

puj

ą

cych podczas

procesu wzbogacania magnetycznego i elektrycznego.


Wzbogacanie ogniowe
Przemiany zachodz

ą

ce w minerałach pod wpływem podgrzewania.

Wpływ atmosfery pieca na zmiany wła

ś

ciwo

ś

ci fizykochemicznych

surowców w trakcie podgrzewania. Wzbogacanie ogniowe rud

ż

elaza.

Pra

ż

enie utleniaj

ą

ce, pra

ż

enie magnetyzuj

ą

ce. Proces

ż

elgrudowy.

Wzbogacanie ogniowe rud metali nie

ż

elaznych. Reakcje chemiczne

zachodz

ą

ce w procesie wzbogacania ogniowego. Spiekanie. Segregacja

rud miedzi, niklu. Zakresy temperatur i czas trwania procesu
wzbogacania ogniowego. Ochrona powietrza atmosferycznego przed
emisj

ą

pyłów i spalin powstałych w wyniku procesów termicznych.

Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce podczas

wzbogacania ogniowego.

Ć

wiczenia:

Analizowanie przemian zachodz

ą

cych w surowcach pod wpływem

podgrzewania.

Modelowanie procesów wzbogacania ogniowego przez stosowanie

odpowiedniej atmosfery pieca.

Analizowanie procesów stosowanych w metodzie wzbogacania

ogniowego rud

ż

elaza.

Analizowanie procesów stosowanych w metodzie wzbogacania

ogniowego rud miedzi i niklu.

Rozró

ż

nianie rodzajów pyłów i gazów emitowanych do atmosfery.


Wzbogacanie flotacyjne
Zasady

flotacji.

Zwil

ż

alno

ść

powierzchniowa

ziarna.

Napi

ę

cie

powierzchniowe.

Hydrofilno

ść

i

hydrofobowo

ść

ziarna.

Metody

prowadzenia procesu flotacji. Odczynniki flotacyjne, systematyka

background image

53

i zastosowanie flotantów. Sposoby aeracji m

ę

tów. Zastosowanie

wielkogabarytowych maszyn jednokomorowych. Parametry prowadzenia
procesu. Ocena flotowalno

ś

ci kopalin i skuteczno

ś

ci stosowania

reagentów. Zastosowanie procesu flotacji. Schematy prowadzenia
procesów flotacji. Metody poprawiania skuteczno

ś

ci procesu flotacji.

Urz

ą

dzenia pomiarowe i narz

ę

dzia stosowane do kontroli nadawy

i

sterowania

procesem

wzbogacania.

Automatyzacja

poziomu,

zag

ę

szczenia i wydajno

ś

ci przepływu m

ę

tów flotacyjnych. Sposoby

dozowania odczynników. Stosowanie układów automatyki dozowania
odczynników i nadawy w procesie wzbogacania flotacyjnego. Ocena
jako

ś

ci produktów wzbogacania. Sposoby rozbijania piany. Karty

charakterystyki

substancji

chemicznych.

Zasady

bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce w trakcie procesu wzbogacania

flotacyjnego. Ochrona przed ska

ż

eniem odczynnikami chemicznymi.

Ć

wiczenia:

Rozró

ż

nianie etapów procesu flotacji.

Rozró

ż

nianie ziarna o wła

ś

ciwo

ś

ciach hydrofilnych i hydrofobowych.

Analizowanie zjawiska aeracji m

ę

tów.

Analizowanie

schematów

technologicznych

flotacji

wybranych

surowców.

Okre

ś

lanie parametrów technicznych nadawy i produktów flotacji.

Analizowanie procesu przygotowania i prowadzenia flotacji.

Rozró

ż

nianie zagro

ż

e

ń

wynikaj

ą

cych ze stosowania odczynników

chemicznych w procesie wzbogacania flotacyjnego.

Planowanie ochrony przed zagro

ż

eniem wybuchem par cieczy

i gazów oraz ich migracj

ą

do

ś

rodowiska.


Inne metody wzbogacania kopalin stałych
Metody wzbogacania wykorzystuj

ą

ce ró

ż

nice dotycz

ą

ce elastyczno

ś

ci,

kształtu, twardo

ś

ci, współczynnika tarcia, adhezji i termoadhezji oraz

spr

ęż

ysto

ś

ci

ziarna.

Wzbogacanie

fluidalne

i

flotograwitacyjne.

Separacja olejowa. Wzbogacanie metodami biologicznymi.

Ć

wiczenia:

Analizowanie wpływu elastyczno

ś

ci i twardo

ś

ci materiału na proces

rozdziału ziarna.

Dobieranie optymalnych warunków procesu wzbogacania rud metali

w oparciu o ró

ż

nice we współczynnikach tarcia.

Okre

ś

lanie kształtu ziaren u

ż

ytecznych we wzbogacalnikach.

Dobieranie optymalnych warunków procesu wzbogacania w oparciu o

ż

nice w adhezji i termoadhezji ziarna.

background image

54

Dobieranie optymalnych warunków wzbogacania z zastosowaniem

fluidyzowanych warstw drobno uziarnionego materiału surowego.

Dobieranie optymalnych warunków do prowadzenia procesów

wzbogacania na powierzchniach olejowanych.

Analizowanie

warunków

wzbogacania

biologicznego

metod

ą

ługowania bakteryjnego.

Analizowanie wpływu procesów wzbogacania na

ś

rodowisko.


12. Sedymentacja i flokulacja
Zawiesiny, warunki ich powstawania, trwało

ść

, skład granulometryczny

i zag

ę

szczenie. Koloidy. Układy dyspersyjne. Powierzchnia rozwini

ę

ta,

potencjał elektrokinetyczny i hydratacja cz

ą

stek. Procesy sedymentacji

swobodnej i skr

ę

powanej. Pr

ę

dko

ść

opadania i jej opis matematyczny.

Zale

ż

no

ść

opadania cz

ą

stek od lepko

ś

ci o

ś

rodka. Klarowanie wód

i zag

ę

szczanie mułów. Pr

ę

dko

ść

opadania. Granica m

ę

tno

ś

ci. Sposoby

intensyfikacji procesu sedymentacji. Flokulacja i koagulacja. Dobór
flokulantów, posta

ć

handlowa, sposób aplikacji i przygotowanie

flokulantów do dozowania. Rodzaje i budowa cz

ą

stek flokulanta.

Badanie pr

ę

dko

ś

ci sedymentacji. Technologia pracy osadników

terenowych, stawów osadowych, osadników cyklicznych, zag

ę

szczaczy

sto

ż

kowych,

szeregowych,

promieniowych

i

lamelowych.

Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy w procesie flokulacji i sedymentacji.

Karty

charakterystyki

substancji

chemicznych.

Ochrona

wód

powierzchniowych. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce

podczas procesów sedymentacji i flokulacji.

Ć

wiczenia:

Analizowanie procesu sedymentacji ró

ż

nych zawiesin.

Wyznaczanie pr

ę

dko

ś

ci opadaniagranicy m

ę

tno

ś

ci ró

ż

nych zawiesin.

Sprawdzanie pr

ę

dko

ś

ci opadania granicy m

ę

tno

ś

ci zawiesin czystych

i z zastosowaniem ró

ż

nych flokulantów.

Projektowanie układów dozowania flokulantów.

Analizowanie najkorzystniejszych warunków, sposobów i miejsc

dozowania.

Analizowanie gospodarki mułami i wod

ą

sklarowan

ą

w bilansie

masowym zakładu przeróbki kopalin stałych.

Analizowanie

zagro

ż

e

ń

powstaj

ą

cych

podczas

stosowania

odczynników chemicznych w procesie sedymentacji i flokulacji.

Analizowanie wpływu na

ś

rodowisko ró

ż

nych czynników stosowanych

w procesach sedymentacji i flokulacji.


background image

55

13. Odwadnianie produktów wzbogacania
Odwadnianie jako proces. Przegrody sitowe i tkaniny filtracyjne. Ods

ą

cz

i przes

ą

cz. Wilgo

ć

– rodzaje i sposoby oznaczania. Odwadnianie pod

wpływem oddziaływania sił grawitacji. Zbiorniki obciekowe, stawy,
odstojniki i osadniki cykliczne. Technologia pracy podno

ś

ników

kubełkowych, klasyfikatorów zwojowych i ich dobór. Odwadnianie
w o

ś

rodku drgaj

ą

cym na przesiewaczach. Odwadnianie od

ś

rodkowe

statyczne na sitach łukowych, od

ś

rodkowych sitach odwadniaj

ą

cych.

Odwadnianie

dynamiczne

w

odwadniarkach

od

ś

rodkowych

wibracyjnych, wirnikowych,

ś

limakowych, sedymentacyjnych sitowych

i bezsitowych. Liczba wirowania i jej wyznaczanie. Transport produktu
odwodnionego. Odwadnianie pró

ż

niowe. Technologia odwadniania

pró

ż

niowego na filtrach pró

ż

niowych b

ę

bnowych, tarczowych, płaskich

i ta

ś

mowych. Schematy instalacji filtracji pró

ż

niowej. Zastosowanie

filtracji

osmotycznej

z

wykorzystaniem

spieków

ceramicznych.

Odwadnianie ci

ś

nieniowe. Technologia odwadniania ci

ś

nieniowego na

prasach

filtracyjnych

komorowych

i

ramowych

oraz

prasach

membranowych. Technologia rozładunku pras i filtrów hiperbarycznych.
Parametry filtracji. Cykliczno

ść

ruchu urz

ą

dze

ń

w funkcjonowaniu

zakładu. Koszty operacji odwadniania. Zachowanie szczelno

ś

ci obiegu

wodno-mułowego. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce

podczas procesów odwadniania.

Ć

wiczenia:

Analizowanie procesu odwadniania i jego produktów.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do procesów odwadniania statycznego

pod wpływem działania sił grawitacji.

Analizowanie procesu odwadniania na przesiewaczach, wyznaczanie

jego skuteczno

ś

ci.

Rozró

ż

nianie ró

ż

nych rodzajów przegród sitowych i tkanin.

Analizowanie sił oddziaływuj

ą

cych na ziarno w procesie odwadniania

od

ś

rodkowego.

Analizowanie parametrów pracy urz

ą

dze

ń

stosowanych do filtracji

pró

ż

niowej i nadci

ś

nieniowej.

Rozpoznawanie ró

ż

nych typów wirówek, okre

ś

lanie ich zastosowania.

Dobieranie wielko

ś

ci szczeliny lub otworu do procesu odwadniania

produktów wzbogacania na przegrodzie sitowej.

Wyznaczanie liczby wirowania okre

ś

lonych rodzajów odwadniarek.



background image

56

Analizowanie funkcji urz

ą

dze

ń

odwadniaj

ą

cych w obiegach wodno-

mułowych.

Rozró

ż

nianie produktów odwadniania oraz dobieranie sposobów ich

dalszego

wykorzystania

z

uwzgl

ę

dnieniem

zasad

ochrony

ś

rodowiska.


14. Odpylanie i uławianie pyłów
Odpylanie jako operacja przygotowawcza, pomocnicza i uzupełniaj

ą

ca.

Znaczenie odpylania dla prawidłowego prowadzenia ruchu zakładu.
Stosowanie odpylania jako metody klasyfikacji aerodynamicznej.
Zastosowanie odpylania przestrzennego do zwalczania zagro

ż

enia

wybuchem pyłów palnych, szkodliwych dla zdrowia i

ś

rodowiska.

Uławianie pyłów metodami suchymi, mokrymi oraz elektrycznymi
w elektrofiltrach. Uławiacze komorowe, cyklonowe, inercyjne i filtry
tkaninowe. Zastosowanie odpylania maszyn i urz

ą

dze

ń

w profilaktyce

pyłowej na stanowiskach pracy. Eliminowanie emisji pyłów do atmosfery.
Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce podczas procesów

odpylania i uławiania pyłów.

Ć

wiczenia:

Wyznaczanie stopnia dokładno

ś

ci odpylania.

Obliczanie pr

ę

dko

ś

ci przepływu powietrza dla unoszenia ziarna pyłu

wg wzoru Bluesa.

Analizowanie

zagro

ż

enia

pyłowego

w

aspekcie

zagro

ż

enia

wybuchem,

czynników

szkodliwych

dla

zdrowia

oraz

zanieczyszczenia

ś

rodowiska naturalnego.

Dobieranie elementów układu odpylania przestrzennego.

Obliczanie skuteczno

ś

ci instalacji odpylania i uławiania pyłów.


15. Suszenie produktów wzbogacania
Termiczne metody odwadniania. Gazy wilgotne, przemiany izobaryczne
gazów.

Ź

ródła ciepła. Sposoby transportu ciepła oraz materiału

suszonego w suszarkach. Technologia pracy suszarki bezprzeponowej
i przeponowej, wibracyjnej, zi

ę

bniczej i kaskadowej. Wpływ czasu

i wydajno

ś

ci suszenia na jako

ść

produktu suchego. Odprowadzenie

gazów i wilgoci. Uławianie pyłów. Emisja gazów, pyłów i innych
substancji do atmosfery. Schematy technologiczne suszarni. Wpływ
produktów spalania na zakwaszenie obiegu wodno – mułowego.
Recyrkulacja gazów, odzyskiwanie ciepła, ekonomika procesu. Bilans
produktów

suszarni,

rozliczanie

kosztów

operacji.

Zasady

bezpiecze

ń

stwa obowi

ą

zuj

ą

ce podczas pracy suszarni. Wpływ pracy

suszarni na

ś

rodowisko, emisja pyłów i gazów do atmosfery.

background image

57

Ć

wiczenia:

Okre

ś

lanie parametrów suszenia w celu osi

ą

gni

ę

cia wymaganych

parametrów technicznych produktów handlowych.

Dobieranie

ź

ródeł ciepła do procesu suszenia w zale

ż

no

ś

ci od

uzbrojenia terenu i mo

ż

liwo

ś

ci prowadzenia gospodarki energetycznej

skojarzonej.

Rozró

ż

nianie ró

ż

nych rodzajów palenisk i palników w suszarkach.

Sporz

ą

dzanie schematu technologicznego suszarni.

Analizowanie obiegu wodno – mułowego suszarni.

Sporz

ą

dzanie bilansu produktów procesu suszenia.

Rozpoznawanie zagro

ż

e

ń

w procesie suszenia produktów.

Okre

ś

lanie parametrów pracy suszarni na podstawie wskaza

ń

aparatury kontrolno-pomiarowej.


16. Brykietowanie i peletowanie
Zakres stosowania procesów brykietowania, walcowania kompakcyjnego
i peletowania. Przygotowanie materiałów do brykietowania. Surowce
podstawowe i domieszki. Lepiszcza. Mieszanie komponentów. Zakres
temperatur

prowadzenia

procesu.

ż

ne

metody

prasowania

i formowania wyrobów. Sposoby uszlachetniania brykietów. Dobór
lepiszczy ekologicznych. Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy

obowi

ą

zuj

ą

ce podczas procesów brykietowania i peletowania.

Ć

wiczenia:

Przygotowywanie surowców do brykietowania.

Analizowanie procesów brykietowania w

ę

gla brunatnego, w

ę

gla

kamiennego, rud

ż

elaza, niklu, rud metali nie

ż

elaznych (miedzi,

cynku, ołowiu).

Dobieranie typu lepiszcza do procesu brykietowania.

Sporz

ą

dzanie schematów procesu brykietowania.

Analizowanie ró

ż

nic pomi

ę

dzy procesami brykietowania, peletowania

i walcowania kompakcyjnego.


17. Spiekanie i grudkowanie
Spiekanie rud metali. Składniki spieków. Rodzaje materiałów
poddawanych spiekaniu i grudkowaniu. Rola wody i topników w procesie
spiekania i grudkowania. Schematy technologiczne procesów spiekania
i grudkowania. Uziarnienie składników wsadowych i spieków oraz
grudek. Ograniczanie strat materiałów spiekanych i grudkowanych.
Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce podczas procesów

spiekania i grudkowania.

background image

58

Ć

wiczenia:

Dobieranie składników spieku i temperatur przebiegu procesu

spiekania materiałów.

Analizowanie reakcji zachodz

ą

cych w warstwie spiekanej.

Sporz

ą

dzanie schematu uwarstwionego przebiegu procesu spiekania

na ruszcie.

Badanie jako

ś

ci spieku.

Analizowanie reakcji zachodz

ą

cych podczas spiekania rud cynku

i ołowiu.

Analizowanie przebiegu procesu wytwarzania grudek surowych, ich

utwardzania i wypalania.

Analizowanie wpływu procesów spiekania i grudkowania na

ś

rodowisko.


18. Planowanie i organizacja procesów produkcyjnych
Proces produkcyjny. Proces technologiczny. Planowanie procesów
przeróbki kopalin stałych. Dokumentacja procesów. Podstawowe koszty
produkcji. Planowanie przedsi

ę

wzi

ęć

proekologicznych przy budowie

i modernizacji przedsi

ę

biorstw przeróbki kopalin stałych. Organizacja

i zarz

ą

dzanie ruchem techniczno – technologicznym w zakładzie

przeróbczym. Systemy zapewnienia jako

ś

ci produkcji. Systemy

automatyzacji i sterowania dyspozytorskiego procesami. Techniczna
organizacja

dyspozytorni.

Zdalne

sterowanie

ruchem.

Systemy

wizualizacji procesów. Komputerowe systemy dyspozytorskie.

Ć

wiczenia:

Ustalanie kolejno

ś

ci operacji technologicznych podczas procesów

przeróbki wybranych kopalin stałych.

Projektowanie procesów przeróbki kopalin stałych.

Sporz

ą

dzanie bilansu materiałowego.

Sporz

ą

dzanie dokumentów zwi

ą

zanych z procedurami systemu

zarz

ą

dzania jako

ś

ci

ą

.

Ustalanie szacunkowych kosztów produkcji na podstawie zało

ż

onych

danych.

Analizowanie zakresu czynno

ś

ci dyspozytora zakładu przeróbczego.

Dobieranie sposobów wizualizacji procesu technologicznego.

Dobieranie

ś

rodków ł

ą

czno

ś

ci do porozumiewania si

ę

mi

ę

dzy

stanowiskami technologicznymi w przedsi

ę

biorstwie.

Dokumentowanie ruchu zakładu i stanów zabezpieczenia urz

ą

dze

ń

przed przypadkowym uruchomieniem.

background image

59

Analizowanie wpływu procesów przeróbki kopalin stałych na

ś

rodowisko.

Planowanie instalacji odpylania przestrzennego.

Ś

rodki dydaktyczne

Zestaw modeli krystalograficznych.
Próbki minerałów i skał.
Próbki nadawy, półproduktów i produktów przeróbki kopalin stałych na

ż

nych etapach prowadzenia procesów.

Przekroje i mapy geologiczne złó

ż

surowców mineralnych w Polsce.

Modele, schematy i prezentacje multimedialne systemów wybierania
złó

ż

w eksploatacji podziemnej i odkrywkowej.

Tablica pogl

ą

dowa przedstawiaj

ą

ca materiały i

ś

rodki strzałowe.

Wzorniki ró

ż

nych rodzajów rusztów, sit, tkanin i przegród filtracyjnych.

Modele,

plansze

i

prezentacje

multimedialne

przedstawiaj

ą

ce

podstawowe

urz

ą

dzenia

przeróbcze

do

procesów

klasyfikacji,

wzbogacania, odwadniania i rozdrabiania produktów.
Schematy technologiczne procesów:

−−−−

klasyfikacji i sortowania,

−−−−

wzbogacania w cieczach ci

ęż

kich,

−−−−

wzbogacania w płuczkach osadzarkowych, hydrocyklonowych,

strumieniowych oraz ze wzbogacalnikami spiralnymi,

−−−−

wzbogacania na stołach koncentracyjnych,

−−−−

wzbogacania

flotacyjnego,

oddzielnie

dla

ż

nych

rodzajów

minerałów,

−−−−

wzbogacania

magnetycznego,

elektromagnetycznego

i elektrostatycznego,

−−−−

kruszenia i mielenia, w układach z uprzednim przesiewaniem,

mieleniem na mokro w układzie z klasyfikatorami zwojowymi.

Dokumentacja technologiczna procesu przeróbki kopalin stałych.
Normy.

Uwagi o realizacji

Celem realizacji programu nauczania przedmiotu Technologia

przeróbki kopalin stałych jest wyposa

ż

enie ucznia w wiedz

ę

z zakresu

prowadzenia procesu przeróbki kopalin stałych, w oparciu o aktualny
poziom nauki i techniki.

Podczas planowania i realizacji procesu kształcenia szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci:

−−−−

planowania procesów technologicznych przeróbki kopalin stałych,

−−−−

dobierania maszyn i urz

ą

dze

ń

do procesu przeróbki kopalin stałych,

−−−−

kontrolowania jako

ś

ci otrzymywanych produktów,

background image

60

−−−−

posługiwania si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

,

−−−−

bilansowania i rozliczania kosztów produkcji.

W procesie nauczania – uczenia si

ę

nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na

powi

ą

zanie teorii z praktyk

ą

poprzez dobór odpowiednich

ć

wicze

ń

oraz

rozwija

ć

umiej

ę

tno

ś

ci samokształcenia, pracy w zespole, korzystania

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji.

Program nauczania zaleca si

ę

realizowa

ć

zarówno metodami

podaj

ą

cymi, jak i aktywizuj

ą

cymi, takimi jak: wykład konwersatoryjny,

pokaz z obja

ś

nieniem, metoda przewodniego tekstu, metoda przypadku,

ć

wiczenia praktyczne i metoda projektów.

Ć

wiczenia

zamieszczone

w

programie

nauczania

stanowi

ą

propozycj

ę

do wykorzystania przez nauczyciela. Zakres i tematyka

ć

wicze

ń

mog

ą

by

ć

modyfikowane w zale

ż

no

ś

ci od potrzeb i mo

ż

liwo

ś

ci

szkoły.

Zaleca

si

ę

stosowanie

filmów

dydaktycznych

i

prezentacji

multimedialnych dotycz

ą

cych procesów przeróbczych, sposobów

pozyskania surowców oraz zastosowania gotowych produktów.

Cennym uzupełnieniem procesu dydaktycznego s

ą

wycieczki do

zakładów przeróbki kopalin stałych, laboratoriów, przedsi

ę

biorstw

produkuj

ą

cych maszyny i urz

ą

dzenia przeróbcze. Nale

ż

y je organizowa

ć

ju

ż

w pocz

ą

tkowym okresie realizacji programu nauczania.

Program nauczania powinien by

ć

realizowany w

ś

cisłej korelacji

z pozostałymi przedmiotami zawodowymi, w taki sposób, by tre

ś

ci

programowe nie powtarzały si

ę

, ale były uzupełniane w celu ich

utrwalenia.

background image

61

Proponuje

si

ę

nast

ę

puj

ą

cy

podział

godzin

na

realizacj

ę

poszczególnych działów tematycznych:

Lp.

Działy tematyczne

Orientacyjna

liczba godzin

1. Budowa geologiczna Ziemi

8

2. Zło

ż

a surowców kopalin stałych

10

3. Mineralogia i petrografia

18

4. Systemy eksploatacji złó

ż

kopalin stałych

10

5. Podstawy przeróbki kopalin stałych

22

6. Przyjmowanie i magazynowanie nadawy

8

7. Dozowanie i u

ś

rednianie nadawy

8

8. Klasyfikacja mechaniczna ziarna

16

9. Klasyfikacja

hydrauliczna

i

aerodynamiczna

kopalin

14

10. Rozdrabianie

12

11. Metody wzbogacania kopalin

118

12. Sedymentacja i flokulacja

8

13. Odwadnianie produktów wzbogacania

18

14. Odpylanie i uławianie pyłów

6

15. Suszenie produktów wzbogacania

10

16. Brykietowanie i peletowanie

8

17. Spiekanie i grudkowanie

6

18. Planowanie i organizacja procesów produkcyjnych

12

Razem

312

Podane w tabeli liczby godzin maj

ą

charakter orientacyjny. Nauczyciel

mo

ż

e wprowadzi

ć

zmiany, maj

ą

ce na celu lepsze dostosowanie

programu do potrzeb i specyfiki szkoły.

Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych

uczniów

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie przez cały czas realizacji programu

przedmiotu, na podstawie ustalonych kryteriów. Kryteria oceniania
powinny uwzgl

ę

dnia

ć

poziom wiadomo

ś

ci oraz zakres opanowania przez

uczniów umiej

ę

tno

ś

ci zało

ż

onych w szczegółowych celach kształcenia.

Kontrola i ocena osi

ą

gni

ęć

uczniów mo

ż

e by

ć

dokonywana na

podstawie wyników sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów
osi

ą

gni

ęć

szkolnych, obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.



background image

62

Podczas oceniania osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

−−−−

merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi,

−−−−

przyczynowo – skutkowe, logiczne i uporz

ą

dkowane prezentowanie

wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci,

−−−−

posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

,

−−−−

poprawno

ść

i staranno

ść

wykonania zada

ń

,

−−−−

samodzielno

ść

pracy,

−−−−

aktywno

ść

,

−−−−

umiej

ę

tno

ść

korzystania z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji.

Po zako

ń

czeniu realizacji działu tematycznego proponuje si

ę

zastosowanie testu pisemnego. Zadania w te

ś

cie mog

ą

by

ć

zamkni

ę

te

(wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda – fałsz) lub otwarte
(krótkiej odpowiedzi, z luk

ą

). Ocena ko

ń

cowa osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych

ucznia powinna uwzgl

ę

dnia

ć

wyniki wszystkich stosowanych przez

nauczyciela sposobów sprawdzania.

background image

63

Literatura

Banaszewski T.: Przesiewacze. Wyd.

Ś

l

ą

sk, Katowice 1990

Battaglia A., Banaszewski T.: Maszyny do przeróbki w

ę

gla, rud

i surowców mineralnych. PWN, Warszawa – Kraków 1972
Blaschke S., Blaschke W.: Maszyny i urz

ą

dzenia w przeróbce kopalin.

Skrypt AGH nr 1145, Kraków 1989
Blaschke S., Blaschke W.: Technika wzbogacania w

ę

gla. Wyd. AGH,

skrypt Nr 1112, Kraków 1987
Blaschke S.: Przeróbka mechaniczna kopalin cz. I i II. Wyd.

Ś

l

ą

sk,

Katowice 1984
Blaschke W., Blaschke S.: Technologia wzbogacania grawitacyjnego.
Wzbogacalniki strumieniowe. WIGSMiE PAN, Kraków 1999
Blaschke W., Blaschke S.: Technologia wzbogacania grawitacyjnego.
Stoły koncentracyjne. WIGSMiE PAN, Kraków 2001
Blaschke Z., Bro

ż

ek M., Mokrzycki E., Ociepa Z., Tumidajski T.:

Górnictwo. Cz. V. Zarys technologii procesów przeróbczych. Wyd. AGH,
skr. Nr 931, Kraków 1983
Błaszczy

ń

ski S.: Wybrane technologie wzbogacania grawitacyjnego

materiałów bardzo drobno uziarnionych. In

ż

ynieria Mineralna. Zeszyt

Specjalny Nr S.1(7), Kraków 2002
Bro

ż

ek M.: Analiza wzbogacalno

ś

ci i wzbogacanie surowców.

Monografie. Nr 51. Wydawnictwo AGH, Kraków 1996
Nowak Z.: Hydrocyklony w przeróbce mechanicznej kopalin. Wyd.

Ś

l

ą

sk,

Katowice 1970
St

ę

pi

ń

ski W.: Wzbogacanie grawitacyjne. PWN, Warszawa 1964

Sztaba K.: Przesiewanie.

Ś

l

ą

skie Wydawnictwo Techniczne, Katowice

1993
Poradnik Górnika tom V. Wyd.

Ś

l

ą

sk, Katowice 1976.


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

64

PRACOWNIA BADA

Ń

LABORATORYJNYCH

Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

−−−−

scharakteryzowa

ć

podstawowe parametry techniczne kopalin stałych

oraz parametry procesu przeróbki kopalin, b

ę

d

ą

ce przedmiotem

bada

ń

laboratoryjnych,

−−−−

zastosowa

ć

laboratoryjne urz

ą

dzenia pomiarowe do bada

ń

,

−−−−

zastosowa

ć

zasady pobierania próbek technicznych,

−−−−

przygotowa

ć

próby do analiz chemicznych,

−−−−

wykona

ć

pomiary obj

ę

to

ś

ci i masy kopalin stałych,

−−−−

okre

ś

li

ć

podstawowe charakterystyki surowców mineralnych,

−−−−

oznaczy

ć

zawarto

ść

wilgoci, popiołu oraz siarki,

−−−−

oznaczy

ć

zawarto

ść

cz

ęś

ci lotnych i palnych w paliwach stałych,

−−−−

oznaczy

ć

kaloryczno

ść

paliw stałych,

−−−−

oznaczy

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci koksownicze w

ę

gla,

−−−−

oznaczy

ć

ci

ęż

ar wła

ś

ciwy i nasypowy ciał sypkich,

−−−−

oznaczy

ć

parametry procesu klasyfikacji, rozdrabiania i wzbogacania,

−−−−

wykona

ć

badanie parametrów procesu przesiewania kopalin,

−−−−

przeprowadzi

ć

analizy sitowe produktów procesu przesiewania,

−−−−

sporz

ą

dzi

ć

krzywe składu ziarnowego dla produktów przesiewania

w postaci skumulowanej oraz histogramu,

−−−−

sporz

ą

dzi

ć

krzywe rozdziału dla procesu rozdrabniania minerałów,

−−−−

wykona

ć

badania wzbogacalno

ś

ci w

ę

gla, rud minerałów oraz

surowców chemicznych,

−−−−

oznaczy

ć

parametry cieczy ci

ęż

kich zawiesinowych i cieczy ci

ęż

kich

jednorodnych,

−−−−

oznaczy

ć

podstawowe parametry techniczne obci

ąż

ników cieczy

ci

ęż

kich zawiesinowych,

−−−−

wykona

ć

analiz

ę

densymetryczn

ą

produktów procesu wzbogacania

kopalin stałych oraz wykre

ś

li

ć

krzywe wzbogacalno

ś

ci,

−−−−

okre

ś

li

ć

czysto

ść

wody w procesie sedymentacji,

−−−−

scharakteryzowa

ć

zasady działania analizatorów, popiołomierzy,

g

ę

sto

ś

ciomierzy, przepływomierzy oraz wag,

−−−−

posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

, normami technicznymi

oraz instrukcjami obsługi laboratoryjnych urz

ą

dze

ń

pomiarowych,

−−−−

zastosowa

ć

zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas

pobierania prób i wykonywania bada

ń

laboratoryjnych.



background image

65

Materiał nauczania


1. Wiadomo

ś

ci wst

ę

pne

Zapoznanie z regulaminem pracowni i organizacj

ą

zaj

ęć

. Szkolenie

w zakresie przestrzegania przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

ochrony

przeciwpo

ż

arowej

oraz

ochrony

ś

rodowiska

podczas

wykonywania bada

ń

laboratoryjnych.


2. Pobieranie i przygotowywanie prób do bada

ń

Pobieranie próbek pierwotnych minerałów. Urz

ą

dzenia do pobierania

i kwartowania prób. Okre

ś

lanie ci

ęż

aru i ilo

ś

ci próbek pierwotnych

w próbce do analizy chemicznej. Okre

ś

lanie ci

ęż

aru i ilo

ś

ci próbek

pierwotnych

w

próbce

ogólnej

do

bada

ń

technologicznych.

Przygotowywanie próbek ogólnych oraz próbek laboratoryjnych
i analitycznych do bada

ń

. Pobieranie próbek z przeno

ś

nika ta

ś

mowego

w ruchu, z przeno

ś

nika ta

ś

mowego zatrzymanego oraz z podno

ś

ników

kubełkowych. Sporz

ą

dzanie schematu pobierania próbek pierwotnych ze

ś

rodków transportu. Pobieranie próbek pierwotnych ze składów i zwałów

kopalin stałych. Pobieranie i przygotowywanie próbek pokładowych
pierwotnych oraz próbek pokładowych ogólnych. Przygotowywanie
i zabezpieczanie próbek minerałów do dalszych bada

ń

. Obliczanie

wielko

ś

ci

ę

du

ś

redniego

pobrania

i

przygotowania

próbek.

Wykonywanie czynno

ś

ci zwi

ą

zanych z rejestracj

ą

, identyfikacj

ą

oraz

magazynowaniem przygotowanych próbek do bada

ń

. Analizowanie

zagro

ż

e

ń

zwi

ą

zanych z pobieraniem próbek kopalin, półproduktów

i gotowych wyrobów.

3. Pomiar masy
Okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci metrologicznych i wymaga

ń

dla odwa

ż

ników

i wag. Przygotowywanie ró

ż

nych rodzajów wag do pomiarów masy.

Wykonywanie czynno

ś

ci zwi

ą

zanych z poziomowaniem, zerowaniem

i kalibrowaniem wag analitycznych. Wykonywanie pomiaru zadanych
ilo

ś

ci masy z zastosowaniem półautomatycznych i automatycznych wag

analitycznych oraz wag analitycznych z cyfrowym pomiarem we
współpracy z systemami akwizycji danych. Obliczanie wielko

ś

ci bł

ę

du

wzgl

ę

dnego

i

bezwzgl

ę

dnego

pomiaru

masy.

Analizowanie

i opracowywanie wyników pomiarów masy. Analizowanie zagro

ż

e

ń

zwi

ą

zanych z wykonywaniem wa

ż

enia kopalin stałych.


4. Oznaczanie parametrów technicznych kopalin stałych
Oznaczanie wilgoci przemijaj

ą

cej, higroskopijnej oraz wilgoci całkowitej

w paliwach stałych i materiałach sypkich. Wykonywanie oznaczenia
nasi

ą

kliwo

ś

ci i mrozoodporno

ś

ci kruszyw mineralnych. Oznaczanie

background image

66

zawarto

ś

ci popiołu w paliwach stałych. Oznaczanie zawarto

ś

ci siarki

w paliwach stałych. Oznaczanie zawarto

ś

ci cz

ęś

ci lotnych i palnych

w paliwach stałych. Oznaczanie ciepła spalania paliw stałych. Obliczanie
warto

ś

ci

opałowej

paliwa

stałego.

Oznaczanie

wła

ś

ciwo

ś

ci

koksowniczych w

ę

gla. Oznaczanie ci

ęż

aru wła

ś

ciwego i nasypowego

kopalin stałych. Porównywanie wyników bada

ń

ż

nych metod

oznaczania ci

ęż

aru wła

ś

ciwego materiałów sypkich z wynikami badania

metoda piknometryczn

ą

, ocena bł

ę

du pomiaru. Obliczanie wybranych

parametrów technicznych paliw stałych, stosowanie współczynników
przeliczeniowych dla paliw stałych. Wykonywanie bada

ń

kopalin stałych

z zastosowaniem urz

ą

dze

ń

pomiarowych z systemami akwizycji danych.

Analizowanie zagro

ż

e

ń

zwi

ą

zanych z wykonywaniem oznacze

ń

parametrów technicznych w

ę

gla koksowego, paliw stałych, rud metali,

surowców chemicznych oraz surowców skalnych i innych kopalin
stałych.

5. Badania parametrów procesu przeróbki kopalin stałych

Przesiewanie
Przygotowywanie próbek minerałów do wykonania analizy sitowej.
Oznaczanie

parametrów

technicznych

procesu

przesiewania.

Wykonywanie analizy sitowej produktów procesu przesiewania.
Obliczanie

wychodów

masowych

i

procentowych

produktów

przesiewania. Sporz

ą

dzanie krzywych składu ziarnowego. Obliczanie

uzysku frakcji produktów przesiewania. Sporz

ą

dzanie krzywych

klasyfikacji sitowej. Dobieranie sit analitycznych do badania w

ę

gla,

kruszyw budowlanych, kruszyw dla kolejnictwa oraz drogownictwa.
Analizowanie zagro

ż

e

ń

zwi

ą

zanych z badaniem procesu przesiewania.


Rozdrabnianie
Pobieranie prób do badania procesu rozdrabniania. Oznaczanie
parametrów

technicznych

procesu

rozdrabniania.

Sporz

ą

dzanie

krzywych składu ziarnowego dla procesu rozdrabniania. Obliczanie
i

analizowanie

kosztów

rozdrabniania.

Analizowanie

zagro

ż

e

ń

zwi

ą

zanych z badaniem procesu rozdrabniania.


Wzbogacanie
Pobieranie prób do badania procesu wzbogacania. Analizowanie
procesu wzbogacania na podstawie krzywych wzbogacania: krzywej
Henry’ego, krzywej Mayera, krzywej Della, krzywej Mayera – Drzymały –
Tysona – Wheelocka. Badanie wzbogacalno

ś

ci w

ę

gla, rud minerałów

oraz surowców chemicznych. Wykonywanie analizy densymetrycznej
produktów procesu wzbogacania. Wykonywanie pomiarów g

ę

sto

ś

ci

cieczy. Badanie parametrów cieczy ci

ęż

kich zawiesinowych i cieczy

background image

67

ci

ęż

kich jednorodnych. Analizowanie wpływu obci

ąż

nika bł

ę

dnego na

parametry cieczy ci

ęż

kiej. Obliczanie współczynnika imperfekcji dla

urz

ą

dze

ń

wzbogacaj

ą

cych.

Obliczanie

i

analizowanie

kosztów

wzbogacania. Analizowanie zagro

ż

e

ń

zwi

ą

zanych z badaniem procesu

wzbogacania kopalin stałych.

Flotacja
Okre

ś

lanie i modyfikowanie wła

ś

ciwo

ś

ci powierzchniowych ziaren.

Okre

ś

lanie podstawowych parametrów procesu flotacji. Dobieranie

odczynników flotacyjnych. Obliczanie ilo

ś

ci odczynników flotacyjnych.

Wykonywanie

analizy

densymetrycznej

produktów

otrzymanych

w wyniku procesu flotacji. Sporz

ą

dzanie krzywych wzbogacalno

ś

ci.

Planowanie bada

ń

zwi

ą

zanych z opróbowaniem procesu flotacji w

ę

gla

oraz rud metali. Obliczanie i analizowanie kosztów procesu flotacji.
Analizowanie zagro

ż

e

ń

zwi

ą

zanych z badaniem procesu flotacji.


Gospodarka wodno – mułowa
Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci zawiesin wodnych. Okre

ś

lanie podstawowych

parametrów sedymentacji. Przygotowywanie zawiesin do sedymentacji.
Badanie procesu sedymentacji zawiesin. Dobieranie flokulantów
i koagulantów do procesu sedymentacji zawiesin. Dobieranie flokulantów
do

wspomagania

filtracji

pró

ż

niowej.

Wykonywanie

testu

sedymentacyjnego

okre

ś

lonych

zawiesin.

Sporz

ą

dzanie

krzywej

sedymentacji. Oznaczanie wilgoci w produktach procesu sedymentacji,
filtracji ci

ś

nieniowej, filtracji pró

ż

niowej oraz od

ś

rodkowej. Badanie

czysto

ś

ci wód. Analizowanie kosztów obiegu wodno-mułowego.

Analizowanie zagro

ż

e

ń

zwi

ą

zanych z badaniem procesu sedymentacji.


Pomiary parametrów mediów
Dobieranie metod pomiaru przepływu mediów. Analizowanie procesu
pomiaru ci

ą

głego g

ę

sto

ś

ci cieczy ci

ęż

kich. Wykonywanie pomiarów

ci

ś

nienia, pr

ę

dko

ś

ci, przepływu oraz g

ę

sto

ś

ci mediów. Oznaczanie

zawarto

ś

ci popiołu i wilgoci w minerałach przy pomocy popiołomierza

izotopowego. Analizowanie zagro

ż

e

ń

zwi

ą

zanych ze stosowaniem

izotopowych urz

ą

dze

ń

pomiarowych.


Urz

ą

dzenia mobilne w przeróbce kopalin stałych

Pobieranie

prób

kopalin

w

układach

mobilnych

krusz

ą

co-

przesiewaj

ą

cych

i

wzbogacaj

ą

cych.

Okre

ś

lanie

parametrów

technicznych urz

ą

dze

ń

mobilnych w procesie przeróbki kopalin stałych

na podstawie dokumentacji technicznej. Obliczanie i analizowanie
kosztów

zwi

ą

zanych

z

zastosowaniem

mobilnych

urz

ą

dze

ń

background image

68

przeróbczych. Analizowanie zagro

ż

e

ń

zwi

ą

zanych z pobieraniem próbek

produktów w mobilnych zestawach urz

ą

dze

ń

przeróbczych.

Ś

rodki dydaktyczne

Schematy technologiczne procesów przeróbki kopalin stałych.
Schematy pobierania prób.
Programy komputerowe do opracowywania wyników pomiarów.
Symulacje komputerowe i prezentacje multimedialne dotycz

ą

ce

przebiegu procesów technologicznych przeróbki kopalin stałych.
Sprz

ę

t laboratoryjny.

Przyrz

ą

dy do przygotowania próbek.

Przyrz

ą

dy do oznaczania: zawarto

ś

ci popiołu, wilgoci, kaloryczno

ś

ci

i warto

ś

ci opałowej oraz zawarto

ś

ci cz

ęś

ci lotnych, g

ę

sto

ś

ci i lepko

ś

ci

cieczy.
Charakterystyczne wykresy dotycz

ą

ce procesu technologicznego

przeróbki kopalin stałych.
Katalogi urz

ą

dze

ń

stosowanych do badania parametrów technicznych

kopalin oraz do pomiaru parametrów procesu przeróbki kopalin stałych.
Normy i akty prawne dotycz

ą

ce kontroli jako

ś

ci procesów przeróbczych.

Normy i akty prawne dotycz

ą

ce bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

Instrukcje obsługi laboratoryjnych przyrz

ą

dów pomiarowych.

Przewodnie teksty i instrukcje do

ć

wicze

ń

.

Uwagi o realizacji

Realizacja programu nauczania ma na celu opanowanie przez

uczniów umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania bada

ń

laboratoryjnych dotycz

ą

cych

własno

ś

ci kopalin stałych oraz procesu przeróbki kopalin.

W procesie kształcenia nale

ż

y zwróci

ć

szczególn

ą

uwag

ę

na

kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci prawidłowego posługiwania si

ę

przyrz

ą

dami

i

urz

ą

dzeniami

laboratoryjnymi

oraz

dokumentacj

ą

techniczn

ą

,

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania bada

ń

laboratoryjnych.

Podczas wst

ę

pnych zaj

ęć

zaleca si

ę

przedstawi

ć

zasady organizacji

pracy w pracowni bada

ń

laboratoryjnych, a tak

ż

e zapozna

ć

uczniów

z obowi

ą

zuj

ą

cymi przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska. Nale

ż

y równie

ż

u

ś

wiadomi

ć

uczniom

zagro

ż

enia

zwi

ą

zane

ze

stosowaniem

odczynników

chemicznych, wyja

ś

ni

ć

zasady posługiwania si

ę

sprz

ę

tem ochrony

przeciwpo

ż

arowej, zademonstrowa

ć

awaryjne wył

ą

czenie zasilania

pracowni oraz omówi

ć

sposób post

ę

powania w przypadku nara

ż

enia na

bezpo

ś

redni kontakt z substancjami chemicznymi.

background image

69

Program nauczania powinien by

ć

realizowany z zastosowaniem

nast

ę

puj

ą

cych metod nauczania: metody przewodniego tekstu,

ć

wicze

ń

praktycznych, pokazu z instrukta

ż

em, pokazu z obja

ś

nieniem, dyskusji

dydaktycznej. Do

ć

wicze

ń

nale

ż

y przygotowa

ć

instrukcje lub teksty

przewodnie. Stanowiska

ć

wiczeniowe nale

ż

y wyposa

ż

y

ć

w niezb

ę

dne

przyrz

ą

dy pomiarowe oraz zestawy

ć

wiczeniowe.

Ucze

ń

mo

ż

e przyst

ą

pi

ć

do wykonywania

ć

wicze

ń

po uprzednim

sprawdzeniu przez nauczyciela stanowiska do wykonywania bada

ń

laboratoryjnych.

Planuj

ą

c proces nauczania, nauczyciel powinien zwróci

ć

szczególn

ą

uwag

ę

na:

−−−−

korelacj

ę

tre

ś

ci programowych przedmiotu z przedmiotami kształcenia

ogólnego,

−−−−

stwarzanie sytuacji dydaktycznych, które pozwalaj

ą

na wyszukiwanie,

gromadzenie i przetwarzanie informacji pochodz

ą

cych z ró

ż

nych

ź

ródeł,

−−−−

rozwijanie zainteresowa

ń

zawodowych.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w grupach do 15 osób z podziałem na

2 - 3 osobowe zespoły, ze wzgl

ę

du na konieczno

ść

zapewnienia

uczniom bezpiecznych warunków pracy.

Na realizacj

ę

poszczególnych działów tematycznych proponuje si

ę

nast

ę

puj

ą

cy podział godzin:

Lp.

Działy tematyczne

Orientacyjna

liczba godzin

1. Wiadomo

ś

ci wst

ę

pne

4

2. Pobieranie i przygotowywanie prób do bada

ń

36

3. Pomiar masy

12

4. Oznaczanie parametrów technicznych kopalin

stałych

48

5. Badania parametrów procesu przeróbki kopalin

stałych

80

Razem

180

Podane w tabeli liczby godzin maj

ą

charakter orientacyjny. Nauczyciel

mo

ż

e wprowadzi

ć

zmiany, maj

ą

ce na celu lepsze dostosowanie

programu do specyfiki szkoły.

Ć

wiczenia podane w poszczególnych działach tematycznych

stanowi

ą

propozycj

ę

, która mo

ż

e by

ć

wykorzystana w czasie zaj

ęć

.

Nauczyciel powinien przygotowa

ć

ć

wiczenia o ró

ż

nym stopniu trudno

ś

ci,

mo

ż

liwe do zrealizowania w warunkach szkoły lub laboratorium

przedsi

ę

biorstwa, z którym szkoła współpracuje.

background image

70

Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

si

ę

w trakcie realizacji programu nauczania na podstawie ustalonych
kryteriów. Kryteria oceniania powinny dotyczy

ć

poziomu oraz zakresu

opanowania przez uczniów umiej

ę

tno

ś

ci i wiadomo

ś

ci okre

ś

lonych

w szczegółowych celach kształcenia.

Podczas realizacji programu nauczania nale

ż

y ocenia

ć

uczniów na

podstawie:

−−−−

ustnych i pisemnych sprawdzianów wiadomo

ś

ci,

−−−−

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

−−−−

obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas kontroli i oceny przeprowadzanej w formie ustnej wskazane

jest sprawdzanie umiej

ę

tno

ś

ci uczniów w operowaniu zdobyt

ą

wiedz

ą

,

zwracanie uwagi na merytoryczn

ą

jako

ść

wypowiedzi, wła

ś

ciwe

stosowanie poj

ęć

technicznych, poprawno

ść

wnioskowania.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne uczniów proponuje si

ę

sprawdza

ć

poprzez

obserwacj

ę

czynno

ś

ci podczas realizacji

ć

wicze

ń

. Podczas obserwacji

i oceny pracy nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

−−−−

posługiwanie si

ę

terminologi

ą

z zakresu analizy technicznej kopalin

stałych oraz badania parametrów procesu przeróbki,

−−−−

dobieranie metod badawczych i odczynników chemicznych do bada

ń

laboratoryjnych kopalin stałych,

−−−−

pobieranie prób kopalin do bada

ń

laboratoryjnych,

−−−−

staranno

ść

i dokładno

ść

wykonywania bada

ń

laboratoryjnych,

−−−−

opracowywanie i interpretowanie wyników bada

ń

,

−−−−

przestrzeganie zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas

wykonywania bada

ń

.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu nauczania proponuje si

ę

zastosowanie testu pisemnego z zadaniami wielokrotnego wyboru oraz
testu praktycznego z zadaniami typu próba pracy.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

ucznia po zako

ń

czeniu realizacji

programu nauczania nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich metod

sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela.

background image

71

Literatura

Blaschke S.: Przeróbka mechaniczna kopalin. Cz

ęść

I i II. Wyd.

Ś

l

ą

sk,

Katowice 1984.
Bro

ż

ek M.: Analiza wzbogacalno

ś

ci i wzbogacanie surowców.

Monografie 51. Wyd. AGH, Kraków 1996
Chmura K.: Własno

ś

ci fizyko-termiczne skał niektórych polskich zagł

ę

bi

górniczych. Wyd.

Ś

l

ą

sk, Katowice 1970

Ciborowski J.: Podstawy in

ż

ynierii chemicznej cz. I. Wyd. PWN,

Warszawa 1965
Drzymała J.: Podstawy mineralurgii. Oficyna Wydawnicza Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław 2001
Kozub J.: Techniczna kontrola jako

ś

ci w

ę

gla w kopalniach. Wyd.

Ś

l

ą

sk

Katowice 1963
Krukowiecki Wł.: Pobieranie próbek kopalin i ich badanie. Cz

ęść

I i II.

Wyd. PWN, Warszawa 1967.
Laskowski T., Błaszczy

ń

ski S.,

Ś

lusarek M.: Wzbogacanie kopalin

w cieczach ci

ęż

kich. Wyd.

Ś

l

ą

sk, Katowice 1979

Leszczy

ń

ski S.: Filtracja w przemy

ś

le. Wyd. WNT, Warszawa 1972

Mielecki T.: Wiadomo

ś

ci o badaniu i własno

ś

ciach w

ę

gla. Wyd.

Ś

l

ą

sk,

Katowice 1968
Nawrocki J.,

Ś

wierkot-Kopała A.: Wzbogacalniki z ciecz

ą

zawiesinow

ą

oraz metody oceny ich pracy. Skrypt uczelniany Pol.

Ś

l. Nr 1620, Gliwice

1992
Normy
Olszówka J.: Zasady kontroli jako

ś

ci w

ę

gla. Wyd.

Ś

l

ą

sk, Katowice 1972

Sztaba K.: Przesiewanie.

Ś

l

ą

skie Wydawnictwo Techniczne, Katowice

1993
Poradnik Górnika. Tom V. Wyd.

Ś

l

ą

sk, Katowice 1976.


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.



background image

72

ZAJ

Ę

CIA PRAKTYCZNE

Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

−−−−

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii

oraz

przepisami

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy,

ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska,

−−−−

wykona

ć

pomiary warsztatowe,

−−−−

wykona

ć

podstawowe prace z zakresu obróbki r

ę

cznej,

−−−−

wykona

ć

podstawowe prace z zakresu mechanicznej obróbki

skrawaniem,

−−−−

wykona

ć

podstawowe poł

ą

czenia spawane i lutowane (pod

nadzorem),

−−−−

wykona

ć

pomocnicze elektryczne prace instalacyjne,

−−−−

wykona

ć

czynno

ś

ci konserwacyjne, drobne naprawy, wymian

ę

cz

ęś

ci,

monta

ż

i demonta

ż

maszyn i urz

ą

dze

ń

przeróbczych,

−−−−

wykona

ć

prace zwi

ą

zane z rozładowaniem i obiegiem wozów

kopalnianych pod nadzorem,

−−−−

wykona

ć

prace zwi

ą

zane z przesyłaniem urobku z urz

ą

dzenia

skipowego do zakładu przeróbki pod nadzorem,

−−−−

wykona

ć

prace konserwacyjne przeno

ś

ników pod nadzorem,

−−−−

wykona

ć

prace zwi

ą

zane z obsług

ą

urz

ą

dze

ń

do klasyfikacji

mechanicznej pod nadzorem,

−−−−

wykona

ć

prace konserwacyjne urz

ą

dze

ń

do klasyfikacji mechanicznej

pod nadzorem,

−−−−

wykona

ć

prace zwi

ą

zane z obsług

ą

urz

ą

dze

ń

do kruszenia i mielenia

pod nadzorem,

−−−−

wykona

ć

prace zwi

ą

zane z obsług

ą

urz

ą

dze

ń

do wzbogacania

w cieczy ci

ęż

kiej pod nadzorem,

−−−−

wykona

ć

prace zwi

ą

zane z obsług

ą

urz

ą

dze

ń

do wzbogacania

w

ś

rodowisku wodnym (osadzarki) pod nadzorem,

−−−−

wykona

ć

prace zwi

ą

zane z obsług

ą

urz

ą

dze

ń

flotacyjnych pod

nadzorem,

−−−−

wykona

ć

prace zwi

ą

zane z obsług

ą

urz

ą

dze

ń

obiegu wodno-

mułowego pod nadzorem,

−−−−

wykona

ć

prace zwi

ą

zane z obsług

ą

urz

ą

dze

ń

do filtracji i odwadniania

ci

ś

nieniowego mułów pod nadzorem,

−−−−

wykona

ć

prace zwi

ą

zane z załadunkiem sortymentów i odpadów do

wagonów pod nadzorem,

−−−−

obsługiwa

ć

urz

ą

dzenia sygnalizacji i ł

ą

czno

ś

ci,

background image

73

−−−−

wykona

ć

prace zwi

ą

zane z obsług

ą

urz

ą

dze

ń

automatyki procesów

przeróbczych pod nadzorem,

−−−−

dobra

ć

narz

ę

dzia, przyrz

ą

dy i materiały w zale

ż

no

ś

ci od wykonywanej

pracy,

−−−−

wyda

ć

, przyj

ąć

i dokona

ć

ewidencji narz

ę

dzi, przyrz

ą

dów i materiałów.

Materiał nauczania


1. Zaj

ę

cia wprowadzaj

ą

ce

Zapoznanie z organizacj

ą

zaj

ęć

, regulaminem warsztatów szkolnych

i harmonogramem przej

ść

. Zasady bezpiecznej pracy w warsztatach

szkolnych, zapoznanie z wykazem prac wzbronionych młodocianym.
Tryb zgłaszania wypadków przy pracy. Stosowanie podr

ę

cznego sprz

ę

tu

przeciwpo

ż

arowego, post

ę

powanie w przypadku po

ż

aru. Zasady

post

ę

powania z urz

ą

dzeniami elektrycznymi. Zasady udzielania

pierwszej pomocy.

2. Prace

ś

lusarskie

Przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy podczas wykonywania prac

ś

lusarskich. Szkicowanie prostych cz

ęś

ci maszyn. Pomiary warsztatowe

suwmiark

ą

, mikromierzem, k

ą

tomierzem. Trasowanie na płaszczy

ź

nie.

Piłowanie zgrubne i wyka

ń

czaj

ą

ce powierzchni płaskich i kształtowych.

Ci

ę

cie i wycinanie przecinakami. Ci

ę

cie blach no

ż

ycami r

ę

cznymi

i d

ź

wigniowymi. Przecinanie piłkami r

ę

cznymi. Wiercenie wiertarkami

r

ę

cznymi

i

stołowymi.

Gwintowanie

gwintów

wewn

ę

trznych

i zewn

ę

trznych.


3. Prace w warsztacie elektrycznym
Zasady bezpiecznej pracy w warsztacie elektrycznym. Zagro

ż

enie

pora

ż

enia pr

ą

dem elektrycznym. Pomiar napi

ę

cia, nat

ęż

enia pr

ą

du

i rezystancji izolacji przewodów. Zapoznanie z budow

ą

przewodów

oponowych

górniczych,

kabli

elektrycznych

i

teletechnicznych.

Stosowanie

podstawowych

narz

ę

dzi,

materiałów

i

urz

ą

dze

ń

elektrycznych. Monta

ż

prostych obwodów o

ś

wietlenia, sygnalizacji oraz

sterowania

silnika.

Demonta

ż

,

naprawa,

konserwacja

prostych

górniczych urz

ą

dze

ń

elektrycznych. Zapoznanie z budow

ą

kopalnianych

wył

ą

czników stycznikowych. Obsługa wył

ą

czników stycznikowych.


4. Maszynowa obróbka skrawaniem
Zasady bezpiecznej pracy w warsztacie obróbki mechanicznej.
Instrukcje obsługi obrabiarek. Dobieranie materiałów, narz

ę

dzi,

przyrz

ą

dów pomiarowych i maszyn do obróbki mechanicznej metali.

Zapoznanie z budowa i zasad

ą

działania tokarki, frezarki, strugarki,

background image

74

szlifierki i wiertarki. Pokaz i

ć

wiczenia toczenia, frezowania, strugania,

szlifowania, wiercenia.

5. Obróbka cieplna
Zasady bezpiecznej pracy i zachowania si

ę

w ku

ź

ni. Instrukcje obsługi

maszyn i urz

ą

dze

ń

. Organizowanie stanowiska kowalskiego. Dobieranie

narz

ę

dzi kowalskich, młotów mechanicznych. Planowanie i wykonywanie

podstawowych operacji kowalskich – znakowania, nagrzewania, kucia,
przecinania, wydłu

ż

ania, sp

ę

czania, gi

ę

cia i przebijania otworów.

Dobieranie rodzaju obróbki cieplnej. Wy

ż

arzanie, stabilizowanie,

hartowanie,

odpuszczanie,

ulepszanie

cieplne,

obróbka

cieplnochemiczna – pokaz i

ć

wiczenia.


6. Spawanie i lutowanie
Zasady bezpiecznej pracy i zachowania si

ę

w spawalni. Spawanie

gazowe – butle na gazy, reduktory gazowe, palniki do spawania.
Technika spawania gazowego – pokaz i

ć

wiczenia. Ci

ę

cie gazowe.

Spawanie elektryczne łukowe. Stosowanie elektrod do spawania.
Posługiwanie si

ę

spawalnicami wiruj

ą

cymi i automatami spawalniczymi.

Technika spawania elektrycznego – pokaz i

ć

wiczenia. Lutowanie

mi

ę

kkie.


7. Zasady pracy w zakładzie przeróbki kopalin stałych
Zapoznanie z przepisami bhp obowi

ą

zuj

ą

cymi w zakładzie przeróbki

mechanicznej kopalin, przepisy bhp obowi

ą

zuj

ą

ce na stanowiskach

szkoleniowych zakładu przeróbczego. Przeszkolenie wst

ę

pne z zakresu

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

ż

arowej.

Pobranie sortów ubraniowych i sprz

ę

tu ochrony indywidualnej.

Zapoznanie z drogami doj

ś

cia do szatni i ła

ź

ni szkolnej, zakładu

przeróbczego i stanowisk szkoleniowych.

8. Odbiór kopaliny z szybów i transport do zakładu przeróbki
Zasady bezpiecznej pracy na stanowiskach rozładunku i transportu
kopaliny do zakładu przeróbczego. Rozładunek za pomoc

ą

wywrotów

kopalnianych. Obiegi wozów pełnych i pustych. Rozładowywanie
kopaliny ze skipu. Transport kopaliny za pomoc

ą

przeno

ś

ników do

zakładu przeróbczego.

9. Klasyfikacja mechaniczna i rozdrabianie
Zasady bezpiecznej pracy przy obsłudze urz

ą

dze

ń

do klasyfikacji

mechanicznej i rozdrabiania kopalin. Przesiewacze rusztowe, podział,
zasada działania, obsługa i konserwacja –

ć

wiczenia. Przesiewacze

płaskie, podział, zasada działania, obsługa i konserwacja –

ć

wiczenia.

background image

75

Kruszarki, podział na grupy, zasada działania, obsługa i konserwacja –

ć

wiczenia.


10. Wzbogacanie kopalin
Zasady bezpiecznej pracy przy operacjach wzbogacania kopalin.
Wzbogacanie

r

ę

czne

w

zakładzie.

Wzbogacanie

grawitacyjne.

Wzbogacanie w o

ś

rodku powietrznym –

ć

wiczenia. Wzbogacanie

grawitacyjne w o

ś

rodku wodnym, wzbogacanie w osadzarkach

pulsacyjnych, wzbogacanie we wzbogacalnikach hydraulicznych,
wzbogacanie we wzbogacalnikach strumieniowych, wzbogacanie na
stołach koncentracyjnych, wzbogacanie w cieczach ci

ęż

kich –

ć

wiczenia.


11. Flotacja
Zasady bezpiecznej pracy przy operacjach wzbogacania flotacyjnego.
Zapoznanie z instrukcjami bezpiecznej obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Odczynniki flotacyjne – zapoznanie z kartami charakterystyk substancji
chemicznych. Flotowniki – mechaniczne, pneumatyczne, pró

ż

niowe-

ć

wiczenia. Flotowniki innych typów –

ć

wiczenia. Automatyzacja

i kontrola procesów flotacji –

ć

wiczenia.


12. Obiegi wodno-mułowe
Zasady bezpiecznej pracy przy operacjach zwi

ą

zanych z procesami

obiegu wodno – mułowego. Oczyszczanie wód płuczkowych.
Osadzanie, flokulacja. Stosowanie osadników terenowych. Zag

ę

szczanie

zbiornikowe i mechaniczne. Osadzanie od

ś

rodkowe.


13. Odwadnianie produktów wzbogacania
Zasady bezpiecznej pracy przy operacjach odwadniania produktów
wzbogacania. Odwadnianie produktów wzbogacania – odwadnianie
w zbiornikach, odwadnianie od

ś

rodkowe, odwadnianie pró

ż

niowe,

odwadnianie ci

ś

nieniowe –

ć

wiczenia. Suszenie produktów wzbogacania.


14. Ładowanie, składowanie i wa

ż

enie

Zasady bezpiecznej pracy przy załadunku i składowaniu produktów
wzbogacania. Załadunek produktów wzbogacania do wagonów –

ć

wiczenia. Składowanie produktów wzbogacania. Składy kryte, składy

otwarte, place składowe. Zwałowanie. Utylizacja odpadów.

15. Urz

ą

dzenia automatyki, sygnalizacji i ł

ą

czno

ś

ci

Zasady bezpiecznej pracy przy obsłudze urz

ą

dze

ń

automatyki,

sygnalizacji i ł

ą

czno

ś

ci. U

ś

rednianie jako

ś

ci w

ę

gla w zbiornikach.

Automatyzacja procesu wzbogacania w cieczach ci

ęż

kich -

ć

wiczenia.

Automatyzacja procesu wzbogacania w osadzarkach. Stosowanie

background image

76

układów kontrolnych i regulacyjnych w obiegach wodno – mułowych.
Stabilizowanie g

ę

sto

ś

ci i ilo

ś

ci nadawy do flotacji.


16. Dyspozytornia zakładu przeróbczego
Zasady bezpiecznej pracy i poruszania si

ę

w dyspozytorni zakładu

przeróbczego. Zasady kontroli procesów przeróbczych – tablica
synoptyczna procesów. Zapoznanie z dyspozytorskim system ł

ą

czno

ś

ci

i sygnalizacji w zakładzie przeróbczym.

Ś

rodki dydaktyczne

Instrukcje, regulaminy, filmy dydaktyczne, przewodnie teksty do

ć

wicze

ń

.

Narz

ę

dzia do obróbki r

ę

cznej, elektronarz

ę

dzia.

Narz

ę

dzia pomiarowe.

Narz

ę

dzia do trasowania.

Obrabiarki, przyrz

ą

dy, narz

ę

dzia do maszynowej obróbki skrawaniem.

Przyrz

ą

dy, podstawowe narz

ę

dzia i urz

ą

dzenia do obróbki plastycznej

i cieplnej.
Przyrz

ą

dy, narz

ę

dzia, urz

ą

dzenia do spawania elektrycznego, gazowego

i lutowania.
Podstawowe narz

ę

dzia montera-elektryka, stoły z zasilaniem w ró

ż

ne

napi

ę

cia pr

ą

du stałego i zmiennego, multimetry, elektryczne lutownice

i stacje lutownicze.
Siekiery, piły górnicze, młoty, łopaty, kilofy górnicze.
Maszyny i urz

ą

dzenia stosowane w zakładzie przeróbki mechanicznej

kopalin stałych.

Uwagi o realizacji

Zaj

ę

cia praktyczne pełni

ą

bardzo wa

ż

n

ą

rol

ę

w procesie nauczania –

uczenia si

ę

w zawodzie, poniewa

ż

umo

ż

liwiaj

ą

kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych, pozwalaj

ą

na utrwalenie wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci zdobytych na innych zaj

ę

ciach edukacyjnych.

Istotne znaczenie w procesie kształcenia praktycznego ma szkolenie

w zakresie bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

i ochrony

ś

rodowiska. Przed przyst

ą

pieniem do realizacji ka

ż

dego

tematu,

niezale

ż

nie

od

wst

ę

pnego

przeszkolenia

dotycz

ą

cego

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, nale

ż

y szczegółowo zapozna

ć

uczniów

z zasadami bezpiecze

ń

stwa na stanowisku pracy oraz post

ę

powaniem

w przypadku po

ż

aru.

Podczas procesu nauczania – uczenia si

ę

nale

ż

y tak dobiera

ć

ć

wiczenia wykonywane przez uczniów, aby umo

ż

liwiały one realizacj

ę

zało

ż

onych celów kształcenia.

background image

77

Zaj

ę

cia praktyczne mog

ą

by

ć

realizowane w warsztatach szkolnych,

Centrach Kształcenia Praktycznego oraz na wydzielonych stanowiskach
szkoleniowych zakładu przeróbki kopalin stałych.

Zaj

ę

cia praktyczne w klasie II mog

ą

si

ę

odbywa

ć

w warsztatach

szkolnych w szkole lub w kopalni, w centrach kształcenia praktycznego,
a w klasie III w zakładach górniczych na stanowiskach szkoleniowych.
Ucze

ń

wykonuje prace, czynno

ś

ci, operacje, które s

ą

wykonywane

z wła

ś

ciwymi zabezpieczeniami maszyn i urz

ą

dze

ń

w stanie postoju,

bezruchu, w stanie beznapi

ę

ciowym lub na specjalnie utworzonych do

tego celu stanowiskach szkoleniowych.

Zaj

ę

cia

praktyczne

powinni

prowadzi

ć

nauczyciele

zawodu

i instruktorzy praktycznej nauki zawodu o odpowiednich kwalifikacjach.

Zaj

ę

cia powinny by

ć

prowadzone w grupach od 3 do 10 osób,

w zale

ż

no

ś

ci od miejsca realizacji. W zaj

ę

ciach praktycznych mog

ą

uczestniczy

ć

uczniowie, którzy uko

ń

czyli 18 lat. Podczas zaj

ęć

praktycznych na stanowiskach ruchowych zakładu przeróbczego zaleca
si

ę

, aby jeden instruktor praktycznej nauki zawodu opiekował si

ę

grup

ą

do 5 uczniów.

Zaj

ę

cia praktyczne powinny odbywa

ć

si

ę

zgodnie z przepisami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, obowi

ą

zuj

ą

cymi na danym stanowisku

oraz przepisami dotycz

ą

cymi szkolenia młodocianych.

Dla osi

ą

gni

ę

cia zało

ż

onych celów kształcenia wa

ż

ne jest prowadzenie

instrukta

ż

u wst

ę

pnego, bie

żą

cego i ko

ń

cowego. Instrukta

ż

wst

ę

pny

dotyczy wszystkich czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia w trakcie

samodzielnej pracy.

Instrukta

ż

bie

żą

cy jest zwi

ą

zany z obserwacj

ą

czynno

ś

ci ucznia,

wskazywaniem popełnianych bł

ę

dów oraz naprowadzaniem na wła

ś

ciwy

tok pracy. Po zako

ń

czonej pracy nale

ż

y przeprowadzi

ć

instrukta

ż

ko

ń

cowy, którego celem jest analiza i ocena wykonanej pracy.

Uzyskanie przez uczniów odpowiedniego poziomu przygotowania

zawodowego wymaga kształtowania wła

ś

ciwych postaw zawodowych,

umiej

ę

tno

ś

ci pracy w zespole, dyscypliny, korzystania z ró

ż

nych

ź

ródeł

informacji oraz wdra

ż

ania do ci

ą

głego doskonalenia zawodowego.

Nale

ż

y kształtowa

ć

takie cechy osobowo

ś

ci, jak: dyscyplina,

rzetelno

ść

i odpowiedzialno

ść

za powierzon

ą

prac

ę

, dbało

ść

o jej jako

ść

,

o porz

ą

dek na stanowisku pracy, dbało

ść

o racjonalne wykorzystanie

materiałów.

Bardzo wa

ż

n

ą

rol

ę

w procesie dydaktycznym odgrywaj

ą

wycieczki

przedmiotowe, organizowane w ramach zaj

ęć

praktycznych, podczas

których przewidziano obserwacj

ę

, pokaz w zakładach przeróbczych

kopal

ń

wydobywaj

ą

cych rudy metali (miedzi, cynku, ołowiu), w

ę

giel i inne

minerały.

background image

78

Proponuje si

ę

nast

ę

puj

ą

cy podział godzin na realizacj

ę

działów

tematycznych:

Lp.

Działy tematyczne

Orientacyjna

liczba godzin

1.

Zaj

ę

cia wprowadzaj

ą

ce

6

2.

Prace

ś

lusarskie

48

3.

Prace w warsztacie elektrycznym

54

4.

Maszynowa obróbka skrawaniem

66

5.

Obróbka cieplna

18

6.

Spawanie i lutowanie

24

7.

Zasady pracy w zakładzie przeróbki kopalin
stałych

6

8.

Odbiór kopaliny z szybów do zakładu przeróbki

12

9.

Klasyfikacja mechaniczna i rozdrabianie

48

10.

Wzbogacanie kopalin

60

11.

Flotacja

12

12.

Obiegi wodno-mułowe

18

13.

Odwadnianie produktów wzbogacania

12

14.

Ładowanie, składowanie i wa

ż

enie

12

15.

Urz

ą

dzenia sygnalizacji i ł

ą

czno

ś

ci

6

16.

Dyspozytornia zakładu przeróbczego

6

Razem

408

Podana w tabeli liczba godzin ma charakter orientacyjny. Nauczyciel

mo

ż

e dokonywa

ć

zmian w zale

ż

no

ś

ci od aktualnych mo

ż

liwo

ś

ci i potrzeb

edukacyjnych szkoły.

Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y prowadzi

ć

systematycznie podczas realizacji programu zaj

ęć

praktycznych na

podstawie ustalonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale

ż

y

uwzgl

ę

dni

ć

zakres i stopie

ń

realizacji celów kształcenia. W wyniku

procesu sprawdzania i oceniania osi

ą

gni

ęć

uczniów uzyskuje si

ę

informacje dotycz

ą

ce poziomu i zakresu opanowania umiej

ę

tno

ś

ci

okre

ś

lonych w szczegółowych celach kształcenia.

Kontrola i ocena osi

ą

gni

ęć

uczniów w zakresie zaplanowanych celów

kształcenia mo

ż

e by

ć

dokonywana za pomoc

ą

:

−−−−

sprawdzianów ustnych,

−−−−

obserwacji czynno

ś

ci ucznia w trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

produkcyjnych,

−−−−

testów praktycznych z zadaniami typu próba pracy.

background image

79

Kryteria słu

żą

ce do oceny poziomu opanowania umiej

ę

tno

ś

ci

praktycznych powinny uwzgl

ę

dnia

ć

:

−−−−

posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

,

−−−−

planowanie zadania,

−−−−

organizowanie stanowiska pracy,

−−−−

dobór odpowiednich narz

ę

dzi, przyrz

ą

dów, urz

ą

dze

ń

i materiałów,

−−−−

zachowanie porz

ą

dku na stanowisku pracy,

−−−−

zachowanie kolejno

ś

ci wykonywania zadania,

−−−−

estetyk

ę

i jako

ść

wykonania,

−−−−

przestrzeganie zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

Po zako

ń

czeniu realizacji działu tematycznego programu zaleca si

ę

przeprowadzi

ć

test praktyczny z zadaniem typu próba pracy. Nauczyciel

powinien opracowa

ć

kryteria oceniania i schemat punktowania. W ocenie

ko

ń

cowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki wszystkich metod sprawdzania,

zastosowanych przez nauczyciela (instruktora praktycznej nauki
zawodu).

Literatura

Blaschke S.: Przeróbka mechaniczna kopalin cz

ęść

I. Wyd.

Ś

l

ą

sk,

Katowice 1982
Blaschke S.: Przeróbka mechaniczna kopalin cz

ęść

II. Wyd.

Ś

l

ą

sk,

Katowice 1982
Parka Z.: Zaj

ę

cia praktyczne dla uczniów techników górniczych. Wyd.

Ś

l

ą

sk, Katowice 1972

Praca zbiorowa.: Poradnik górnika cz

ęść

V. Wyd.

Ś

l

ą

sk, Katowice 1976


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

80

PRAKTYKA ZAWODOWA

Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

−−−−

opisa

ć

struktur

ę

organizacyjn

ą

zakładu przeróbki mechanicznej

kopalin ze szczególnym uwzgl

ę

dnieniem poszczególnych w

ę

złów

technologicznych,

−−−−

posłu

ż

y

ć

si

ę

schematami technologicznymi procesów wzbogacania,

−−−−

zastosowa

ć

prawidłowe zasady u

ż

ytkowania narz

ę

dzi, urz

ą

dze

ń

,

materiałów podczas wykonywania pracy,

−−−−

wykona

ć

konserwacj

ę

elementów urz

ą

dze

ń

odstawy urobku,

−−−−

wykona

ć

konserwacj

ę

elementów

urz

ą

dze

ń

do

klasyfikacji

mechanicznej,

−−−−

wykona

ć

konserwacj

ę

elementów

urz

ą

dze

ń

do

rozdrabiania

i mielenia,

−−−−

wykona

ć

konserwacj

ę

elementów urz

ą

dze

ń

do wzbogacania kopalin,

−−−−

rozpozna

ć

i

przyporz

ą

dkowa

ć

maszyny

i

urz

ą

dzenia

do

poszczególnych operacji technologicznych,

−−−−

zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

−−−−

zastosowa

ć

sprz

ę

t ochrony indywidualnej w zale

ż

no

ś

ci od

wykonywanej pracy i wyst

ę

puj

ą

cych zagro

ż

e

ń

,

−−−−

sformułowa

ć

i

przekaza

ć

ostrze

ż

enie

osobom

zagro

ż

onym

o zaistniałym niebezpiecze

ń

stwie,

−−−−

poinformowa

ć

dyspozytora zakładu przeróbki kopalin stałych

o zaistniałym zagro

ż

eniu,

−−−−

zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania pracy.

Materiał nauczania


1. Zaj

ę

cia wst

ę

pne – rozpocz

ę

cie praktyki

Szkolenie wst

ę

pne w zakresie przestrzegania zakładowego regulaminu

pracy,

przepisów

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy,

ochrony

przeciwpo

ż

arowej

oraz

ochrony

ś

rodowiska.

Zapoznanie

z harmonogramem praktyki, zapoznanie ze stanowiskami pracy.

2. Planowanie

procesów

technologicznych,

przegl

ą

dów

i remontów

Projektowanie procesów technologicznych. Analizowanie procesu
technologicznego wzbogacania kopalin. Dobór maszyn i urz

ą

dze

ń

do

poszczególnych

procesów

technologicznych.

Utrzymanie

parku

background image

81

maszynowego – planowanie przegl

ą

dów i remontów maszyn i urz

ą

dze

ń

w zakładzie.

3. Organizowanie robót w ruchu zakładu przeróbczego
Zapoznanie z organizacj

ą

zakładu przeróbki mechanicznej. Zapoznanie

z organizacj

ą

produkcji. Organizacja słu

ż

by ruchowo – technologicznej.

Stosowanie zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy w procesach

przeróbczych.

4. Praca w ci

ą

gu technologicznym klasyfikacji i rozdrabiania

Stosowanie zasad bezpiecznej pracy podczas obsługi maszyn
i urz

ą

dze

ń

w ci

ą

gu technologicznym klasyfikacji i rozdrabniania. Obsługa

przesiewaczy ró

ż

nych typów pod nadzorem. Obsługa kruszarek pod

nadzorem. Wykonywanie czynno

ś

ci konserwacyjnych w trakcie

eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

do klasyfikacji i rozdrabiania.


5. Praca w ci

ą

gu technologicznym wzbogacania kopalin

Stosowanie zasad bezpiecznej pracy podczas obsługi maszyn
i urz

ą

dze

ń

w ci

ą

gu technologicznym wzbogacania kopalin. Obsługa

wzbogacalników ró

ż

nych typów pod nadzorem. Wykonywanie czynno

ś

ci

konserwacyjnych w trakcie eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

do

wzbogacania.

6. Praca w dyspozytorni zakładu przeróbczego
Zasady bezpiecznej pracy w dyspozytorni zakładu przeróbczego.
Obserwacja pracy dyspozytora zakładu przeróbczego. Obserwacja cyklu
procesu produkcyjnego na podstawie wskaza

ń

tablic synoptycznych.

Analizowanie pracy maszyn i urz

ą

dze

ń

na podstawie wskaza

ń

urz

ą

dze

ń

pomiarowych Zapoznanie z systemami ł

ą

czno

ś

ci dyspozytorskiej.

Stosowanie zasad ostrzegania pracowników w sytuacjach zagro

ż

e

ń

.

Uwagi o realizacji

Celem realizacji programu praktyki zawodowej jest zapoznanie ucznia

rzeczywistymi

warunkami

pracy.

Praktyk

ę

zawodow

ą

nale

ż

y

organizowa

ć

w klasie III w miesi

ą

cach: maju – czerwcu. Powinna ona

odbywa

ć

si

ę

w przedsi

ę

biorstwie przeróbczym na wydzielonych

stanowiskach pracy. Praktyk

ę

zawodow

ą

nale

ż

y tak zorganizowa

ć

, aby

umo

ż

liwi

ć

uczniom zastosowanie i doskonalenie wiedzy zawodowej oraz

zapoznanie si

ę

z organizacj

ą

, technicznymi

ś

rodkami produkcji oraz

charakterem działalno

ś

ci przedsi

ę

biorstwa.

W czasie odbywania praktyki ucze

ń

powinien uczestniczy

ć

w wykonywaniu zada

ń

zawodowych na ró

ż

nych stanowiskach pracy.

background image

82

Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na prace wzbronione oraz na prace,

w trakcie których wyst

ę

puj

ą

du

ż

e zagro

ż

enia wypadkowe.

W czasie odbywania praktyki ucze

ń

ma obowi

ą

zek prowadzenia

dzienniczka praktyki, w którym zapisuje codziennie czynno

ś

ci

i spostrze

ż

enia z wykonywanej pracy.

Zaleca si

ę

w czasie trwania praktyki zawodowej stosowa

ć

równie

ż

inne formy organizacyjne procesu kształcenia, takie jak spotkania
i zaj

ę

cia szkoleniowe prowadzone przez bran

ż

owych specjalistów, w tym

pokazy, obserwacje i instrukta

ż

e. Udział w tych formach organizacyjnych

praktyki zawodowej powinien by

ć

opisany przez uczniów w formie

sprawozdania w dzienniczku praktyki.

Program praktyki zawodowej nale

ż

y traktowa

ć

w sposób elastyczny

i we współpracy ze szkoł

ą

modyfikowa

ć

odpowiednio do mo

ż

liwo

ś

ci

przedsi

ę

biorstwa. Nale

ż

y dokłada

ć

stara

ń

, aby uczniowie zapoznali si

ę

z jak najszerszym zakresem zagadnie

ń

zwi

ą

zanych z technik

ą

,

organizacj

ą

i funkcjonowaniem zakładu przeróbczego.

Propozycje

metod

sprawdzania

i

oceny

osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Opiekun praktyk zawodowej (instruktor praktycznej nauki zawodu)

przed dopuszczeniem ucznia do prac przewidzianych w szczegółowym
harmonogramie, powinien sprawdzi

ć

znajomo

ść

przepisów dotycz

ą

cych

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy na okre

ś

lonych stanowiskach pracy.

Powinien równie

ż

systematycznie sprawdza

ć

poziom i zakres

umiej

ę

tno

ś

ci ucznia po pracy na poszczególnych stanowiskach pracy

poprzez obserwacj

ę

czynno

ś

ci ucznia w trakcie wykonywania pracy.

Zaleca si

ę

, aby jeden instruktor praktycznej nauki zawodu sprawował

opiek

ę

nad grup

ą

do trzech uczniów.

Oceniaj

ą

c osi

ą

gni

ę

cia ucznia nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

:

−−−−

przestrzeganie dyscypliny pracy,

−−−−

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, przepisów

ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

−−−−

zaanga

ż

owanie i samodzielno

ść

w wykonywaniu zada

ń

,

−−−−

umiej

ę

tno

ś

ci pracy w zespole,

−−−−

jako

ść

wykonywanej pracy.

Na zako

ń

czenie praktyki zawodowej opiekun praktyki powinien

wpisa

ć

w dzienniczku praktyk opini

ę

o pracy i post

ę

pach ucznia. Ocena

ko

ń

cowa powinna by

ć

wystawiona w porozumieniu z instruktorami

praktycznej nauki zawodu.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
PYTANIA5, Zagadnienia z zakresu technologii przeróbki kopalin,
Przykładowe odpowiedzi do przeróbki kopalin, pwr wszystko co mam z wggig(1234)
Przeróbka kopalin użytecznych, Szkoła górnicza
technik elektroenergetyk transportu szynowego 311[47]
technik wlokienniczych wyrobow dekoracyjnych 311[42]
0 Program nauki Technik elektroenergetyk transportu szynowego 311 47
00 Program nauki Technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych 311 42
Separatory magnetyczne, Technik górnictwa podziemnego, przeróbka
Oczyszcz-scieków, Technik górnictwa podziemnego, przeróbka
00 Program nauki Technik elektronik 311 07
53, Projekt techniczny budynku wielorodzinnego
Młyny-mielenie, Technik górnictwa podziemnego, przeróbka
Sprawozdania przerobione, pomiary rezystancji omomierzami i metoda techniczna, Arkadiusz Szerszeń
Pracownia Paliw Stałych - KOLOKWIUM1, Energetyka AGH, semestr 4, IV Semestr, Technika Cieplna, LAB
przerobka 1, Technik górnictwa podziemnego, przeróbka
Kruszarki młotowe, Technik górnictwa podziemnego, przeróbka
odpylacze, Technik górnictwa podziemnego, przeróbka
oczyszczalnia sciekoww zakladzie wzbogacania wegla, Technik górnictwa podziemnego, przeróbka
Separatory elektryczne, Technik górnictwa podziemnego, przeróbka

więcej podobnych podstron