Dusza Kaszuba

Nad brzegiem morza tuman wilgotny
wszystko doko a okrywa ,

ł

ł

A na swej ódce Kaszub samotny

ł

swoj kochank tak wzywa :

ą

ę

ł

- P y , wdzi czny g osie, po morskiej fali,

ł ń

ę

ł

Us ysz, ach, us ysz mnie, luba,

ł

ł

i na wezwanie przyb d z oddali

ą ź

Tu, do swojego Kaszuba.

- Przyb d , ach, przyb d , bo nie mam czasu,

ą ź

ą ź

Ciebie, kochanko ma, wzywam,
bowiem ja jestem twój mi y Kaszub,

ł

Co na tej ódce tu p ywam!

ł

ł

Tak m ody Kaszub wo a ze zami,

ł

ł ł

ł

eby przyby a tam wkrótce,

Ż

ł

a jednocze nie rusza wios ami,

ś

ł

ł

p ywaj c po morzu w ódce.

ł

ą

ł

P ywa i oczy swe wypatrywa ,

ł

ł

ł

Czy biegnie do jego luba,

ń

Ale niestety nikt nie przybywa

ł

Do nieszcz snego Kaszuba.

ę

Morze szumia o, g os lecia w pustk ,

ł

ł

ł

ę

Wiatr szarpa agiel z opotem,

ł ż

ł

Zap aka Kaszub, wytar nos w chustk

ł

ł

ł

ę

I powios owa z powrotem.

ł

ł

Wpisa (-a): Ma gorzata "Zuzanka" Krzy aniak

ł

ł

ż