„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
2
Autorzy:
mgr in
ż
. Małgorzata Piechota
mgr in
ż
. Halina Włodarczyk
mgr in
ż
. Grzegorz Wójcik
Recenzenci:
mgr in
ż
. Anetta Smolec
mgr in
ż
. Ewelina
Ś
miszkiewicz
Opracowanie redakcyjne:
mgr in
ż
. Małgorzata Piechota
Opracowanie techniczne:
mgr Magdalena Mrozkowiak
Opracowanie merytoryczne:
mgr in
ż
.
Krystyna El
ż
bieta Hejłasz
mgr Alicja Jodkowska
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
3
Spis tre
ś
ci
Wprowadzenie
5
I.
Zało
ż
enia programowo-organizacyjne kształcenia
w zawodzie
7
1. Opis pracy w zawodzie
7
2. Zalecenia dotycz
ą
ce organizacji procesu dydaktyczno-
wychowawczego
9
II. Plan nauczania
15
III. Moduły kształcenia w zawodzie
16
1. Podstawy zawodu
16
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska
Przygotowanie surowców włókienniczych do procesu
wytwarzania
19
23
Barwienie r
ę
czne surowców włókienniczych
27
2. Podstawy projektowania wyrobów r
ę
kodzielniczych
30
Wykonywanie rysunków odr
ę
cznych
32
Sporz
ą
dzanie rysunków technicznych
35
Projektowanie wyrobów włókienniczych
38
3. Wyroby tkane
41
Wykonywanie r
ę
czne wyrobów tkanych
44
Wykonywanie wyrobów tkanych na krosnach
48
Naprawa, renowacja i konserwacja wyrobów tkanych
51
4. Wyroby dziane
54
Wykonywanie podstawowych form konstrukcyjnych
dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych
58
Wykonywanie r
ę
czne dzianin
61
Wykonywanie dzianin na maszynach dziewiarskich
r
ę
cznie sterowanych
64
Wykonywanie dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych
68
Naprawa, renowacja i konserwacja dzianin
oraz dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych
72
5. Wyroby koronkarskie
75
Wykonywanie r
ę
czne płaskich wyrobów koronkarskich
77
Wykonywanie r
ę
czne koronkarskich wyrobów
u
ż
ytkowych
80
6. Podstawy działalno
ś
ci gospodarczej
83
Prowadzenie działalno
ś
ci gospodarczej
85
Prowadzenie marketingu usług r
ę
kodzielniczych
88
7. Tkactwo dekoracyjne
91
Wykonywanie r
ę
czne wyrobów dekoracyjnych według
własnego projektu
93
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
4
Wykonywanie wyrobów dekoracyjnych na krosnach
r
ę
cznych
96
Naprawa i renowacja wyrobów dekoracyjnych
99
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
5
Wprowadzenie
Celem kształcenia w szkole zawodowej jest przygotowanie
aktywnego, mobilnego i skutecznie działaj
ą
cego pracownika gospodarki.
Efektywne funkcjonowanie na rynku pracy wymaga: przygotowania
ogólnego, opanowania podstawowych umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych oraz
kształcenia ustawicznego.
Absolwent współczesnej szkoły powinien charakteryzowa
ć
si
ę
otwarto
ś
ci
ą
,
wyobra
ź
ni
ą
,
zdolno
ś
ci
ą
do
ci
ą
głego
kształcenia
i doskonalenia oraz umiej
ę
tno
ś
ci
ą
oceny własnych mo
ż
liwo
ś
ci.
Wprowadzenie do systemu szkolnego programów modułowych powinno
ułatwi
ć
kształtowanie takiej sylwetki absolwenta.
Kształcenie według modułowego programu nauczania charakteryzuje
si
ę
tym,
ż
e:
–
cele kształcenia i materiał nauczania wynikaj
ą
z przyszłych zada
ń
zawodowych,
–
przygotowanie ucznia do wykonywania zawodu odbywa si
ę
głównie
poprzez realizacj
ę
zada
ń
zbli
ż
onych do tych, które s
ą
wykonywane
na stanowisku pracy,
–
nie ma w nim podziału na zaj
ę
cia teoretyczne i praktyczne,
–
wyst
ę
puje w nim prymat umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych nad wiedz
ą
teoretyczn
ą
,
–
jednostki modułowe integruj
ą
tre
ś
ci kształcenia z ró
ż
nych dyscyplin
wiedzy,
–
w szerokim zakresie wykorzystuje si
ę
zasad
ę
transferu wiedzy
i umiej
ę
tno
ś
ci,
–
proces uczenia si
ę
dominuje nad procesem nauczania,
–
programy nauczania s
ą
elastyczne, a poszczególne jednostki mo
ż
na
wymienia
ć
, modyfikowa
ć
, uzupełnia
ć
oraz dostosowywa
ć
do poziomu
wymaganych umiej
ę
tno
ś
ci, potrzeb gospodarki oraz lokalnego rynku
pracy,
–
umiej
ę
tno
ś
ci opanowane w ramach poszczególnych modułów daj
ą
mo
ż
liwo
ść
wykonywania okre
ś
lonego zakresu pracy.
Realizacja modułowego programu nauczania zapewnia opanowanie
przez uczniów umiej
ę
tno
ś
ci okre
ś
lonych w podstawie programowej
kształcenia w zawodzie oraz
przygotowuje do kształcenia ustawicznego.
Modułowy program nauczania składa si
ę
z zestawu modułów
kształcenia w zawodzie i odpowiadaj
ą
cych im jednostek modułowych,
umo
ż
liwiaj
ą
cych
zdobywanie
wiadomo
ś
ci
oraz
kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci i postaw wła
ś
ciwych dla zawodu.
Jednostka
modułowa
stanowi
element
modułu
kształcenia
w zawodzie obejmuj
ą
cy logiczny i mo
ż
liwy do wykonania wycinek pracy,
o wyra
ź
nie okre
ś
lonym pocz
ą
tku i zako
ń
czeniu, który nie podlega
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
6
dalszym podziałom, a jego rezultatem jest produkt, usługa lub istotna
decyzja.
W strukturze modułowego programu nauczania wyró
ż
niono:
–
zało
ż
enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie,
–
plany nauczania,
–
programy modułów i jednostek modułowych.
Moduł kształcenia w zawodzie zawiera: cele kształcenia, wykaz
jednostek modułowych, schemat układu jednostek modułowych,
literatur
ę
.
Jednostka modułowa zawiera: szczegółowe cele kształcenia, materiał
nauczania,
ć
wiczenia,
ś
rodki dydaktyczne, wskazania metodyczne do
realizacji programu jednostki, propozycje metod sprawdzania i oceny
osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia.
Dydaktyczna
mapa
programu
nauczania,
zamieszczona
w zało
ż
eniach programowo-organizacyjnych, przedstawia schemat
powi
ą
za
ń
mi
ę
dzy modułami i jednostkami modułowymi oraz okre
ś
la
kolejno
ść
ich realizacji. Ma ona ułatwi
ć
dyrekcji szkół i nauczycielom
organizowanie procesu kształcenia.
W programie przyj
ę
to system kodowania modułów i jednostek
modułowych, który zawiera nast
ę
puj
ą
ce elementy:
–
symbol cyfrowy zawodu zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
c
ą
klasyfikacj
ą
zawodów szkolnictwa zawodowego,
–
symbol literowy, oznaczaj
ą
cy kategori
ę
modułów:
O – dla modułów ogólnozawodowych,
Z – dla modułów zawodowych,
S– dla modułu specjalizacyjnego,
– cyfr
ę
arabsk
ą
dla kolejnego modułu lub dla kolejnej jednostki
modułowej.
Przykładowy zapis kodowania modułu:
743[04].O1
743[04]
–
symbol
cyfrowy
zawodu:
r
ę
kodzielnik
wyrobów
włókienniczych,
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy.
Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej:
743[04].Z1.01
743[04]
–
symbol
cyfrowy
zawodu:
r
ę
kodzielnik
wyrobów
włókienniczych,
Z1 – pierwszy moduł zawodowy
01 – pierwsza jednostka modułowa w module Z1.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
7
I. Zało
ż
enia programowo-organizacyjne kształcenia
w zawodzie
1. Opis pracy w zawodzie
Absolwent szkoły kształc
ą
cej w zawodzie r
ę
kodzielnik wyrobów
włókienniczych mo
ż
e podejmowa
ć
prac
ę
w:
–
zakładach rzemie
ś
lniczych,
–
zakładach pracy chronionej,
–
pracowniach muzealnych i konserwatorskich,
–
pracowniach artystów plastyków,
–
mo
ż
e samodzielnie prowadzi
ć
działalno
ść
gospodarcz
ą
.
Zadania zawodowe
–
obsługiwanie urz
ą
dze
ń
i maszyn do r
ę
cznego wytwarzania płaskich
wyrobów włókienniczych,
–
wytwarzanie
płaskich
wyrobów
włókienniczych
o
prostych
parametrach budowy,
–
wytwarzanie płaskich wyrobów włókienniczych o specjalnym
przeznaczeniu dekoracyjnym.
Umiej
ę
tno
ś
ci zawodowe
W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent szkoły powinien umie
ć
:
–
rozró
ż
nia
ć
rodzaje i opisywa
ć
budow
ę
, cechy i wła
ś
ciwo
ś
ci liniowych
i płaskich wyrobów włókienniczych,
–
rozpoznawa
ć
płaskie wyroby włókiennicze oraz okre
ś
la
ć
ich
przeznaczenie u
ż
ytkowe,
–
rozpoznawa
ć
i organoleptycznie ocenia
ć
podstawowe cechy nitek
oraz
stan
nawini
ę
cia
nawojów
osnowowych,
w
ą
tkowych
i motków stosowanych do wytwarzania wyrobów włókienniczych,
–
wytwarza
ć
płaskie wyroby włókiennicze o specjalnym przeznaczeniu
dekoracyjnym,
–
przechowywa
ć
surowce w odpowiednich warunkach,
–
okre
ś
la
ć
wpływ wła
ś
ciwo
ś
ci surowców na przebieg procesu
technologicznego i wła
ś
ciwo
ś
ci gotowych wyrobów,
–
wykonywa
ć
i odczytywa
ć
proste rysunki techniczne,
–
wykonywa
ć
rysunki zasadniczych splotów tkackich i dziewiarskich
oraz wa
ż
niejszych pochodnych splotów zasadniczych,
–
wykorzystywa
ć
ró
ż
ne techniki rysunkowe i malarskie oraz stosowa
ć
zasady kompozycji i doboru kolorów w pracach projektowych,
–
sporz
ą
dza
ć
technologiczne
projekty
płaskich
wyrobów
włókienniczych,
–
korzysta
ć
z technik komputerowych w pracy zawodowej,
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
8
–
przygotowywa
ć
nawoje osnowowe, w
ą
tkowe, motki oraz inne nawoje
nitek,
–
przygotowywa
ć
przybory konieczne do wytwarzania płaskich wyrobów
włókienniczych sposobem r
ę
kodzielniczym,
–
organizowa
ć
stanowisko pracy zgodne z wymaganiami ergonomii,
–
wykonywa
ć
prace przygotowawcze do r
ę
cznego wytwarzania płaskich
wyrobów włókienniczych,
–
przygotowywa
ć
krosna r
ę
czne z urz
ą
dzeniem nicielnicowym lub
urz
ą
dzeniem
ż
akardowym do tkania,
–
wykonywa
ć
tkaniny na krosnach r
ę
cznych,
–
zdejmowa
ć
z krosien elementy tkanin i oznacza
ć
je,
–
wykonywa
ć
i wyko
ń
cza
ć
tkaniny dekoracyjne,
–
przygotowywa
ć
do pracy i obsługiwa
ć
maszyny dziewiarskie r
ę
cznie
sterowane,
–
wykonywa
ć
elementy wyrobu dziewiarskiego,
–
likwidowa
ć
zrywy nitek, wymienia
ć
odwini
ę
te nawoje, zdejmowa
ć
wykonane elementy wyrobu z maszyny dziewiarskiej, zszywa
ć
elementy wyrobu, wszywa
ć
ta
ś
my i naszywa
ć
aplikacje, wykonywa
ć
dziurki i przyszywa
ć
guziki,
–
wyko
ń
cza
ć
wyroby dziewiarskie: obcina
ć
ko
ń
ce nitek i p
ę
czki
wystaj
ą
cych włókien, parowa
ć
, prasowa
ć
, usuwa
ć
wady wyrobu,
–
wykonywa
ć
r
ę
czne barwienie, renowacj
ę
i konserwacj
ę
wyrobów
włókienniczych,
–
stosowa
ć
proste techniki koronkarskie do wykonania płaskiego
wyrobu włókienniczego według okre
ś
lonego projektu lub wzoru,
–
ocenia
ć
walory estetyczne wyrobów włókienniczych,
–
sortowa
ć
odpady powstałe podczas wytwarzania płaskich wyrobów
włókienniczych oraz przechowywa
ć
gotowe wyroby,
–
czy
ś
ci
ć
narz
ę
dzia i maszyny, porz
ą
dkowa
ć
stanowisko pracy,
wykonywa
ć
proste czynno
ś
ci konserwacyjne urz
ą
dze
ń
i maszyn,
–
przestrzega
ć
instrukcji obsługi urz
ą
dze
ń
i maszyn, przepisów
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej,
–
posługiwa
ć
si
ę
podstawowym sprz
ę
tem przeciwpo
ż
arowym,
–
wykonywa
ć
proste obliczenia produkcyjne, rozlicza
ć
wytworzone
wyroby i je ewidencjonowa
ć
,
–
rozró
ż
nia
ć
podstawowe kategorie ekonomiczne i najwa
ż
niejsze
przedsi
ę
biorstwa w gospodarce rynkowej,
–
stosowa
ć
przepisy prawa dotycz
ą
ce działalno
ś
ci gospodarczej,
–
charakteryzowa
ć
zasady marketingu i stosowa
ć
w praktyce proste
formy działa
ń
marketingowych,
–
interpretowa
ć
i stosowa
ć
przepisy Kodeksu pracy dotycz
ą
ce praw
i obowi
ą
zków pracownika,
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
9
–
ocenia
ć
własne mo
ż
liwo
ś
ci zawodowe oraz prezentowa
ć
w atrakcyjny
sposób umiej
ę
tno
ś
ci zawodowe podczas poszukiwania pracy,
–
korzysta
ć
z literatury zawodowej oraz innych
ź
ródeł informacji.
2. Zalecenia dotycz
ą
ce organizacji procesu dydaktyczno-
wychowawczego
Podstawowym celem kształcenia w zawodzie jest przygotowanie
absolwenta szkoły zawodowej do wykonywania r
ę
kodzielniczych
wyrobów włókienniczych w zakładach rzemie
ś
lniczych, w zakładach
pracy chronionej, w muzealnych i konserwatorskich pracowniach tkanin,
w pracowniach artystów plastyków oraz do samodzielnego prowadzenia
działalno
ś
ci gospodarczej.
Proces kształcenia zawodowego według modułowego programu
nauczania jest realizowany w szkole zawodowej dla młodzie
ż
y lub dla
dorosłych w formie stacjonarnej b
ą
d
ź
zaocznej.
Program
nauczania
obejmuje
kształcenie
ogólnozawodowe
i zawodowe.
Kształcenie
ogólnozawodowe
zapewnia
orientacj
ę
w obszarze
zawodowym.
Kształcenie
zawodowe
ma
na
celu
przygotowanie absolwenta szkoły do realizacji zada
ń
na typowych dla
zawodu stanowiskach pracy. Ogólne i szczegółowe cele kształcenia
wynikaj
ą
z podstawy programowej kształcenia w zawodzie.
Moduły wyodr
ę
bnione według kryteriów przyj
ę
tych dla zawodu
uwzgl
ę
dniaj
ą
ce zadania zawodowe s
ą
podzielone na jednostki
modułowe. Realizacja celów kształcenia modułów i jednostek
modułowych zapewnia opanowanie umiej
ę
tno
ś
ci, umo
ż
liwiaj
ą
cych
wykonywanie okre
ś
lonego zakresu pracy. Czynnikiem sprzyjaj
ą
cym
nabywaniu umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych jest wykonywanie
ć
wicze
ń
okre
ś
lonych w programach jednostek modułowych.
Program modułu 743[04].O1 – Podstawy zawodu składa si
ę
z trzech
jednostek modułowych, których tre
ś
ci dotycz
ą
stosowania zasad
i
przepisów
bezpiecznej
pracy,
organizacji
stanowisk
pracy,
rozpoznawania podstawowych cech nitek i nawojów, przygotowywania
ich do r
ę
cznego wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych,
barwienia
surowców
włókienniczych
oraz
stosowania
zasad
przechowywania surowców włókienniczych.
Program modułu 743[04].O2 – Podstawy projektowania wyrobów
r
ę
kodzielniczych zawiera trzy jednostki modułowe, których tre
ś
ci
ogólnozawodowe dotycz
ą
wykonywania i odczytywania prostych
rysunków odr
ę
cznych i technicznych, wykorzystywania ró
ż
nych technik
rysunkowych i malarskich oraz stosowania zasad kompozycji i doboru
kolorów w pracach projektowych. Umiej
ę
tno
ś
ci te s
ą
niezb
ę
dne do
wykonywania zada
ń
zawodowych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
10
Program modułu 743[04].Z1 – Wyroby tkane zawiera trzy jednostki
modułowe, których realizacja umo
ż
liwi kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci
niezb
ę
dnych do wykonywania wyrobów tkanych sposobem r
ę
cznym
i przy u
ż
yciu krosien r
ę
cznych.
Program modułu 743[04].Z2 – Wyroby dziane składa si
ę
z pi
ę
ciu
jednostek modułowych, których tre
ś
ci dydaktyczne dotycz
ą
wykonywania
dzianin oraz dzianych wyrobów odzie
ż
owych wykonywanych sposobem
r
ę
cznym i przy u
ż
yciu maszyn dziewiarskich r
ę
cznie sterowanych,
a tak
ż
e napraw
ę
, renowacj
ę
i konserwacj
ę
wyrobów włókienniczych.
Moduł 743[04].Z3 – Wyroby koronkarskie składa si
ę
z dwóch
jednostek modułowych, których tre
ś
ci programowe dotycz
ą
r
ę
cznego
wykonywania płaskich wyrobów koronkarskich oraz koronkarskich
wyrobów u
ż
ytkowych.
Moduł 743[04].Z4 – Podstawy działalno
ś
ci gospodarczej składa si
ę
z
dwóch
jednostek
modułowych,
których
realizacja
umo
ż
liwi
kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci prowadzenia działalno
ś
ci gospodarczej
i marketingu usług r
ę
kodzielniczych.
Moduł 743[04].S1 – Tkactwo dekoracyjne zawiera trzy jednostki
modułowe, których tre
ś
ci dotycz
ą
wykonywania wyrobów dekoracyjnych
na krosnach r
ę
cznych oraz naprawy i renowacji wyrobów dekoracyjnych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
11
W
ykaz modułów i jednostek modułowych
Symbol jednostki
modułowej
Wykaz modułów
i jednostek modułowych
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
Moduł 743[04].O1
Podstawy zawodu
144
743[04].O1.01
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny
pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska
30
743[04].O1.02
Przygotowanie surowców włókienniczych do procesu
wytwarzania
40
743[04].O1.03
Barwienie r
ę
czne surowców włókienniczych
74
Moduł 743[04].O2
Podstawy projektowania wyrobów
r
ę
kodzielniczych
108
743[04].O2.01
Wykonywanie rysunków odr
ę
cznych
30
743[04].O2.02
Sporz
ą
dzanie rysunków technicznych
36
743[04].O2.03
Projektowanie wyrobów włókienniczych
42
Moduł 743[04].Z1
Wyroby tkane
468
743[04].Z1.01
Wykonywanie r
ę
czne wyrobów tkanych
180
743[04].Z1.02
Wykonywanie wyrobów tkanych na krosnach
218
743[04].Z1.03
Naprawa, renowacja i konserwacja wyrobów tkanych
70
Moduł 743[04].Z2
Wyroby dziane
504
743[04].Z2.01
Wykonywanie podstawowych form konstrukcyjnych
dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych
40
743[04].Z2.02
Wykonywanie r
ę
czne dzianin
74
743[04].Z2.03
Wykonywanie dzianin na maszynach dziewiarskich
r
ę
cznie sterowanych
150
743[04].Z2.04
Wykonywanie dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych
190
743[04].Z2.05
Naprawa, renowacja i konserwacja dzianin
i dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych
50
Moduł 743[04].Z3
Wyroby koronkarskie
216
743[04].Z3.01
Wykonywanie r
ę
czne płaskich wyrobów koronkarskich
116
743[04].Z3.02
Wykonywanie r
ę
czne koronkarskich wyrobów
u
ż
ytkowych
100
Moduł 743[04].Z4
Podstawy działalno
ś
ci gospodarczej
108
743[04].Z4.01
Prowadzenie działalno
ś
ci gospodarczej
54
743[04].Z4.02
Prowadzenie marketingu usług r
ę
kodzielniczych
54
Moduł 743[04].S1
Tkactwo dekoracyjne
288
743[04].S1.01
Wykonywanie r
ę
czne wyrobów dekoracyjnych według
własnego projektu
100
743[04].S1.02
Wykonywanie wyrobów dekoracyjnych na krosnach
r
ę
cznych
100
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
12
743[04].S1.03
Naprawa i renowacja wyrobów dekoracyjnych
88
Razem
1836
Dydaktyczna mapa programu
743[04].O1
743[04].O1.01
743[04].O2
743[04].O2.01
743[04].O2.02
743[04].O1.02
743[04].O1.03
743[04].O2.03
743[04].Z1
743[04].Z3
743[04].Z2
743[04].Z3.01
743[04].Z2.01
743[04].Z1.01
743[04].Z2.02
743[04].Z1.02
743[04].Z1.03
743[04].Z2.03
743[04].Z2.04
743[04].Z2.05
743[04].Z3.02
743[04].Z4
743[04].Z4.01
743[04].Z4.02
743[04].S1
743[04].S1.03
743[04].S1.02
743[04].S1.01
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
13
Nauczyciel
kieruj
ą
cy procesem nauczania-uczenia si
ę
powinien
udziela
ć
pomocy w rozwi
ą
zywaniu problemów zwi
ą
zanych z realizacj
ą
zada
ń
, sterowa
ć
tempem pracy z uwzgl
ę
dnieniem predyspozycji
oraz do
ś
wiadcze
ń
uczniów. W procesie nauczania nale
ż
y równie
ż
rozwija
ć
zainteresowanie zawodem, wskazywa
ć
mo
ż
liwo
ś
ci dalszego
kształcenia i zdobywania nowych umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych oraz
kształtowa
ć
po
żą
dane
postawy
uczniów,
jak:
rzetelno
ść
i odpowiedzialno
ść
za prac
ę
, dbało
ść
o jej jako
ść
oraz porz
ą
dek
na stanowisku pracy, poszanowanie dla pracy innych osób, a tak
ż
e
racjonalne wykorzystywanie materiałów do produkcji wyrobów.
Nauczyciel powinien organizowa
ć
baz
ę
techniczno-dydaktyczn
ą
oraz
dba
ć
o ewaluacj
ę
programów nauczania szczególnie w okresie
dynamicznych zmian w technologii i technice produkcji. Wskazane jest
wykorzystywanie
przez
nauczycieli
pakietów
edukacyjnych
do
wspomagania realizacji programów nauczania.
Kształcenie
modułowe
powinno
by
ć
realizowane
metodami
aktywizuj
ą
cymi, takimi jak: metoda tekstu przewodniego, metoda
samokształcenia kierowanego, metoda sytuacyjna oraz metoda
projektów i
ć
wicze
ń
praktycznych.
Prowadzenie zaj
ęć
metodami aktywizuj
ą
cymi wymaga przygotowania
materiałów, jak: tekst przewodni, instrukcj
ę
do metody projektów, karty
instrukcyjne
do
samokształcenia
kierowanego,
instrukcje
do
wykonywania
ć
wicze
ń
, instrukcje stanowiskowe oraz bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy.
Wskazane jest stosowanie filmów dydaktycznych, organizowanie
wycieczek dydaktycznych do muzeów, pracowni artystycznych w celu
zapoznania si
ę
z dorobkiem twórców ludowych. Prace mog
ą
by
ć
inspiracj
ą
do tworzenia własnych wzorów wyrobów włókienniczych.
Istotnym elementem organizacji procesu dydaktycznego jest
sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
szkolnych ucznia. Wskazane jest
prowadzenie bada
ń
diagnostycznych, kształtuj
ą
cych i sumuj
ą
cych.
Badania diagnostyczne maj
ą
na celu dokonanie oceny poziomu
wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów w pocz
ą
tkowej fazie kształcenia.
Badania kształtuj
ą
ce prowadzone w trakcie realizacji programu maj
ą
na celu dostarczanie informacji o efektywno
ś
ci nauczania – uczenia si
ę
.
Informacje uzyskane w wyniku bada
ń
pozwalaj
ą
na dokonanie
niezb
ę
dnych korekt w procesie nauczania.
Badania sumuj
ą
ce powinny by
ć
prowadzone po zako
ń
czeniu
realizacji programu jednostki modułowej.
Ocenianie powinno u
ś
wiadamia
ć
uczniowi poziom jego osi
ą
gni
ęć
w stosunku do wymaga
ń
edukacyjnych, wdra
ż
a
ć
do systematycznej
pracy, samokontroli i samooceny.
Proces oceniania osi
ą
gni
ęć
uczniów powinien by
ć
realizowany przy
pomocy sprawdzianów ustnych i pisemnych, obserwacji pracy ucznia
podczas
ć
wicze
ń
, testów praktycznych z zadaniami typu próba pracy.
Prowadzenie pomiaru dydaktycznego wymaga od nauczyciela
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
14
okre
ś
lenia kryteriów i norm oceniania, opracowania testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych, arkuszy obserwacji i arkuszy oceny post
ę
pów.
Stosowanie pomocy dydaktycznych w procesie kształcenia ułatwi
uczniom przyswajanie wiadomo
ś
ci o przygotowywaniu surowców
włókienniczych
do
procesu
wytwarzania
sposobem
r
ę
cznym
i maszynowym płaskich wyrobów włókienniczych oraz wyrobów
dekoracyjnych.
Programy modułów i jednostek modułowych powinny by
ć
realizowane
w ró
ż
nych formach organizacyjnych, zale
ż
nie od tre
ś
ci kształcenia.
Szkoła podejmuj
ą
ca kształcenie systemem modułowym powinna
posiada
ć
nast
ę
puj
ą
ce pomieszczenia dydaktyczne:
–
pracowni
ę
rysunku zawodowego,
–
pracowni
ę
technologii,
–
pracowni
ę
multimedialn
ą
,
–
pracowni
ę
komputerow
ą
,
–
warsztaty szkolne.
Pracownie powinny by
ć
wyposa
ż
one w
ś
rodki dydaktyczne, okre
ś
lone
w programach jednostek modułowych. W warsztatach szkolnych
powinny by
ć
wydzielone stanowiska do
ć
wicze
ń
, przy których nauczyciel
powinien zgromadzi
ć
materiały, urz
ą
dzenia i maszyny konieczne do
wykonania okre
ś
lonego zadania, a tak
ż
e katalogi oraz regulaminy,
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
Ć
wiczenia powinny by
ć
prowadzone w grupach do 15 uczniów,
w zespołach 2-3 osobowych lub indywidualnie.
Konieczne s
ą
systematyczne działania maj
ą
ce na celu popraw
ę
jako
ś
ci pracy szkoły takie jak:
–
współpraca z zakładami pracy, zwi
ą
zanymi z kierunkiem kształcenia
w
celu
aktualizacji
tre
ś
ci
programowych,
odpowiadaj
ą
cych
wymaganiom technologii, techniki oraz rynku pracy,
–
doskonalenie nauczycieli w zakresie metodologii kształcenia
modułowego,
aktywizuj
ą
cych
metod
nauczania,
pomiaru
dydaktycznego oraz tworzenia pakietów edukacyjnych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
15
II. Plany nauczania
PLAN NAUCZANIA
Zasadnicza szkoła zawodowa
Zawód: r
ę
kodzielnik wyrobów włókienniczych 743[04]
Podbudowa programowa: gimnazjum
Dla młodzie
ż
y
Dla dorosłych
Liczba godzin
tygodniowo
w trzyletnim
okresie
nauczania
Liczba godzin
tygodniowo
w trzyletnim
okresie
nauczania
Liczba
godzin
w trzyletnim
okresie
nauczania
Semestry I–VI
Lp. Moduły kształcenia w zawodzie
Klasy I–III
Forma
stacjonarna
Forma
zaoczna
1. Podstawy zawodu
4
3
55
2. Podstawy projektowania
wyrobów r
ę
kodzielniczych
3
2
41
3. Wyroby tkane
13
10
179
4. Wyroby dziane
14
11
193
5. Wyroby koronkarskie
6
5
83
6. Podstawy działalno
ś
ci
gospodarczej
3
2
41
7. Tkactwo dekoracyjne
8
6
110
Razem
51
39
702
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
16
III. Moduły kształcenia w zawodzie
Moduł 743[04].O1
Podstawy zawodu
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
stosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska,
–
organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
udziela
ć
pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy,
–
charakteryzowa
ć
liniowe wyroby włókiennicze,
–
rozpoznawa
ć
i organoleptycznie ocenia
ć
podstawowe cechy nitek,
–
wyja
ś
nia
ć
wpływ wła
ś
ciwo
ś
ci surowców na przebieg procesu
technologicznego i wła
ś
ciwo
ś
ci wyrobów gotowych,
–
przygotowywa
ć
nawoje osnowowe i w
ą
tkowe, motki oraz inne nawoje
nitek,
–
okre
ś
la
ć
stan
nawini
ę
cia
nawojów
osnowowych,
w
ą
tkowych
i motków stosowanych do wytwarzania wyrobów włókienniczych,
–
przygotowywa
ć
przybory
do
wytwarzania
płaskich
wyrobów
włókienniczych,
–
przechowywa
ć
surowce w odpowiednich warunkach,
–
korzysta
ć
z literatury zawodowej oraz innych
ź
ródeł informacji.
2. Wykaz jednostek
Symbol jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba
godzin na
realizacj
ę
743[04].O1.01
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny
pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska
30
743[04].O1.02
Przygotowanie surowców włókienniczych do
procesu wytwarzania
40
743[04].O1.03
Barwienie r
ę
czne surowców włókienniczych
74
Razem
144
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
17
3. Schemat układu jednostek modułowych
4. Literatura
Balasi
ń
ski T. Dziamara H. Malinowski L.: Pracownia włókiennicza. WSiP,
Warszawa 1997
Bartos J.: Włókiennictwo. Poradnik in
ż
yniera. Tom1 i 2. WNT, Warszawa
1988
Buchfelder M. A.: Podr
ę
cznik pierwszej pomocy. PZWL, Warszawa 1999
Chyrosz M., Zembowicz – Sułkowska E.: Materiałoznawstwo odzie
ż
owe.
WSiP, Warszawa 1999
Hansen A.: Bezpiecze
ń
stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1998
Higiena pracy. WSiP, Warszawa 2003
Irydjan–Pajor
J.:
Materiałoznawstwo
odzie
ż
owe.
Stowarzyszenia
O
ś
wiatowców Polskich w Toruniu, Toru
ń
1998
Leszczy
ń
ski W., Zakrzewska K.: Bezpiecze
ń
stwo i higiena pracy.
PROEGRO, Warszawa 1998
Meissner J.: Apretura wyrobów włókienniczych. WNT, Warszawa 1979
R
ą
czkowski B.: BHP w praktyce. ODDK, Warszawa 2003
R
ą
czkowski B.: Omówienie zmian w zakresie przepisów bhp. ODDK,
Warszawa 2003
Samek P.: Krawiectwo-Materiałoznawstwo. WSiP S.A., Warszawa 1999
Schellenberg A. (red.): encyklopedia Techniki – przemysł Lekki. WNT,
Warszawa 1986
Tomsa A.: Wyko
ń
czalnictwo włókiennicze. WSiP, Warszawa 1989
743[04].O1.01
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska
743[04].O1
Podstawy zawodu
743[04].O1.02
Przygotowanie surowców włókienniczych
do procesu wytwarzania
743[04].O1.03
Barwienie r
ę
czne surowców
włókienniczych
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
18
Turek K.: Pracownia materiałoznawstwa odzie
ż
owego. WSiP, Warszawa
1987
Tuszy
ń
ska W.: Farbowanie barwnikami naturalnymi. Wydawnictwo
Watra, Warszawa 1986
Tyszka M (red.): Materiałoznawstwo włókiennicze dla ZSZ. WSiP,
Warszawa 1991
Wojciechowski E.: Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach. ODDK
Sp. z o. o., Gda
ń
sk 1998
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
19
Jednostka modułowa 743[04].O1.01
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny
pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
okre
ś
li
ć
podstawowe obowi
ą
zki pracodawcy i pracownika w zakresie
zapewniania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
–
wskaza
ć
konsekwencje
naruszenia
przepisów
oraz
zasad
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy podczas wykonywania zada
ń
zawodowych,
–
rozpozna
ć
i usun
ąć
zagro
ż
enia dla zdrowia wyst
ę
puj
ą
ce w pracy
r
ę
kodzielnika wyrobów włókienniczych,
–
dobra
ć
ś
rodki ochrony indywidualnej do wykonywanych prac,
–
zareagowa
ć
zgodnie z instrukcj
ą
przeciwpo
ż
arow
ą
w przypadku
zagro
ż
enia po
ż
arowego,
–
zastosowa
ć
podr
ę
czny sprz
ę
t oraz
ś
rodki ga
ś
nicze zgodnie
z zasadami ochrony przeciwpo
ż
arowej,
–
udzieli
ć
pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach
przy pracy oraz zagro
ż
onych utrat
ą
zdrowia lub
ż
ycia,
–
zawiadomi
ć
odpowiednie słu
ż
by ratownicze o wypadku lub po
ż
arze,
–
zastosowa
ć
przepisy ochrony
ś
rodowiska na okre
ś
lonym stanowisku
pracy,
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
wewn
ę
trznymi zaleceniami i regulaminami dotycz
ą
cymi
stanowiska pracy,
–
dokona
ć
segregacji odpadów produkcyjnych,
–
zorganizowa
ć
bezpieczne i ergonomiczne stanowisko pracy.
2. Materiał nauczania
Prawna ochrona pracy. Czynniki szkodliwe dla zdrowia oraz uci
ąż
liwe
i niebezpieczne wyst
ę
puj
ą
ce w procesie pracy.
Zasady kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.
Indywidualne i zbiorowe
ś
rodki ochrony przeciwpora
ż
eniowej.
Zagro
ż
enia po
ż
arowe oraz zasady ochrony przeciwpo
ż
arowej.
Zasady post
ę
powania w razie wypadku.
Organizacja pierwszej pomocy.
Przepisy ochrony
ś
rodowiska na stanowisku pracy.
Segregacja i recykling odpadów.
Bezpiecze
ń
stwo i ergonomia w kształtowaniu warunków pracy.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
20
3.
Ć
wiczenia
•
Okre
ś
lanie podstawowych praw i obowi
ą
zków pracownika w zakresie
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy na podstawie Kodeksu pracy.
•
Okre
ś
lanie zagro
ż
enia zdrowia lub
ż
ycia przy wykonywaniu ró
ż
nych
prac
•
Rozpoznawanie znaków bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy.
•
Dobieranie
ś
rodków ochrony indywidualnej do wykonywania
okre
ś
lonych prac.
•
Powiadamianie pogotowia ratunkowego i stra
ż
y po
ż
arnej zgodnie
z procedur
ą
- symulacja.
•
Dobieranie sprz
ę
tu i
ś
rodków ga
ś
niczych do rodzaju po
ż
aru.
•
Udzielanie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach
przy pracy - symulacja.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Wyposa
ż
enie do symulacji udzielania pierwszej pomocy: fantom,
niezb
ę
dne wyroby medyczne.
Odzie
ż
ochronna i sprz
ę
t ochrony indywidualnej.
Typowy sprz
ę
t ga
ś
niczy.
Plansze i foliogramy dotycz
ą
ce typowych zagro
ż
e
ń
.
Rzutnik multimedialny.
Regulaminy, instrukcje, procedury.
Filmy dydaktyczne dotycz
ą
ce procedury post
ę
powania w razie: wypadku
przy pracy, po
ż
aru.
Teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Polskie Normy i akty prawne dotycz
ą
ce bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
ergonomii i ochrony
ś
rodowiska.
Kodeks pracy.
5. Wskazówki metodyczne do realizacji programu jednostki
Program nauczania jednostki modułowej obejmuje zagadnienia
dotycz
ą
ce
zasad
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy,
ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
Podczas realizacji programu nauczania istotne jest kształtowanie
prawidłowych postaw i nawyków oraz u
ś
wiadamianie uczniom,
ż
e
ochrona zdrowia człowieka jest celem nadrz
ę
dnym. Szczególnie wa
ż
ne
jest opanowanie przez ucznia umiej
ę
tno
ś
ci udzielania pierwszej pomocy
osobom poszkodowanym w wypadkach.
Osi
ą
gni
ę
cie zało
ż
onych celów kształcenia umo
ż
liwi stosowanie
aktywizuj
ą
cych
metod
nauczania,
a
w
szczególno
ś
ci
metody
inscenizacji, metody przypadków, przewodniego tekstu - mi
ę
dzy innymi
do oceny ryzyka wyst
ą
pienia zagro
ż
e
ń
w ró
ż
nych sytuacjach oraz
ć
wicze
ń
praktycznych z zastosowaniem
ś
rodków ochrony indywidualnej
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
21
i sprz
ę
tu ga
ś
niczego.
Ć
wiczenia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni wyposa
ż
onej w sprz
ę
t
ga
ś
niczy, filmy dydaktyczne o tematyce ratowniczej, fantomy i sprz
ę
t do
udzielania
pierwszej
pomocy,
w
grupie
do
15
uczniów
z podziałem na 2-3 osobowe zespoły.
Zaj
ę
cia powinny by
ć
prowadzone w pracowni multimedialnej, w której
zaleca si
ę
prezentowanie filmów dydaktycznych i pokazów o tematyce
dotycz
ą
cej ratownictwa.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno
odbywa
ć
si
ę
systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
dokonywane
na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas kontroli i oceny dokonywanej w formie ustnej nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na operowanie zdobyt
ą
wiedz
ą
, merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi,
wła
ś
ciwe stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Testy osi
ą
gni
ęć
szkolnych powinny umo
ż
liwi
ć
bie
żą
ce sprawdzanie
wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci dotycz
ą
cych oceniania zagro
ż
enia zdrowia
w
ś
rodowisku pracy, rozpoznawania ró
ż
nych znaków bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy oraz dobierania sprz
ę
tu i
ś
rodków ga
ś
niczych
do rodzaju po
ż
aru.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne powinny by
ć
sprawdzane na podstawie
obserwacji czynno
ś
ci uczniów w trakcie wykonywania
ć
wicze
ń
symulacyjnych i inscenizacji. Podczas obserwacji nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
rozpoznawanie zagro
ż
e
ń
w
ś
rodowisku pracy,
–
dobieranie
ś
rodków ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanej
pracy,
–
udzielanie pomocy w sytuacji zagro
ż
enia zdrowia lub
ż
ycia,
–
poprawno
ść
wykonywanych czynno
ś
ci,
–
przestrzeganie zasad bezpiecznej i higienicznej pracy,
–
prezentacj
ę
wykonywanych czynno
ś
ci,
–
dokładno
ść
i czas wykonania zadania.
Nauczyciel prowadz
ą
c obserwacj
ę
powinien uwzgl
ę
dni
ć
poziom
percepcji uczniów, ich zainteresowania, stosunek do własnych osi
ą
gni
ęć
oraz poziom umiej
ę
tno
ś
ci przed rozpocz
ę
ciem kształcenia.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
22
Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny post
ę
pów
uczniów. Umo
ż
liwi to nauczycielowi bie
żą
ce korygowanie stosowanych
metod nauczania, form organizacyjnych pracy uczniów,
ś
rodków
dydaktycznych i ich dostosowanie do mo
ż
liwo
ś
ci poznawczych uczniów.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
23
Jednostka modułowa 743[04].O1.02
Przygotowanie
surowców
włókienniczych
do
procesu wytwarzania
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
scharakteryzowa
ć
surowce włókiennicze,
–
sklasyfikowa
ć
surowce i wyroby włókiennicze na podstawie
pochodzenia,
budowy
i
przeznaczenia,
ich
wła
ś
ciwo
ś
ci
fizykochemicznych,
–
zastosowa
ć
aparatur
ę
pomiarow
ą
do identyfikowania rodzajów
włókien,
–
scharakteryzowa
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci fizykochemiczne i u
ż
ytkowe surowców
włókienniczych,
–
wyja
ś
ni
ć
sposoby otrzymywania surowców włókienniczych,
–
rozró
ż
ni
ć
sposoby przygotowania surowców włókienniczych do ich
przetwarzania w gotowy płaski wyrób włókienniczy,
–
rozró
ż
ni
ć
rodzaje liniowych wyrobów włókienniczych,
–
opisa
ć
budow
ę
liniowych wyrobów włókienniczych,
–
scharakteryzowa
ć
podstawowe cechy i wła
ś
ciwo
ś
ci liniowych
wyrobów włókienniczych,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
wykona
ć
nawoje przewijarkowe, osnowowe i w
ą
tkowe przeznaczone
do r
ę
kodzielniczego wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych,
–
oceni
ć
organoleptycznie jako
ść
nawojów nitek i rozpozna
ć
wady
nitek,
–
zastosowa
ć
nazwy handlowe liniowych wyrobów włókienniczych,
–
okre
ś
li
ć
sposoby i zasady przechowywania surowców i półproduktów
włókienniczych,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska podczas składowania
i magazynowania surowców.
2. Materiał nauczania
Klasyfikacja i charakterystyka surowców włókienniczych.
Podział włókien ze wzgl
ę
du na pochodzenie.
Wła
ś
ciwo
ś
ci fizykochemiczne włókien.
Włókna naturalne: ro
ś
linne, zwierz
ę
ce, mineralne.
Włókna
chemiczne:
wiskoza,
poliamidowe,
poliestrowe,
poliakrylonitrylowe.
Włókna nieorganiczne.
Włókna wtórne i ponowne.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
24
Identyfikacja włókien za pomoc
ą
odczynników i aparatury pomiarowej.
Charakterystyka liniowych wyrobów włókienniczych.
Definicja i podział nitek.
Zasady otrzymywania nitek.
Klasyfikacja i zastosowanie prz
ę
dzy.
Parametry prz
ę
dzy.
Procesy przygotowawcze nitek do wytwarzania wyrobów włókienniczych
sposobem r
ę
kodzielniczym.
Sposoby składowania surowców i półproduktów włókienniczych.
Warunki magazynowania surowców i półproduktów włókienniczych.
Zasady bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz
ochrony
ś
rodowiska.
3.
Ć
wiczenia
•
Klasyfikowanie surowców włókienniczych ze wzgl
ę
du na ich
pochodzenie.
•
Okre
ś
lanie wła
ś
ciwo
ś
ci fizykomechanicznych i chemicznych włókien.
•
Badanie wła
ś
ciwo
ś
ci fizykochemicznych wybranych próbek włókien.
•
Charakteryzowanie procesu otrzymywania nitek.
•
Okre
ś
lanie cech i wła
ś
ciwo
ś
ci podstawowych rodzajów nitek.
•
Obliczanie parametrów prz
ę
dzy.
•
Rozró
ż
nianie liniowych wyrobów włókienniczych na podstawie ich
budowy, wła
ś
ciwo
ś
ci i składu surowcowego.
•
Rozpoznawanie rodzajów nawojów osnowowych i w
ą
tkowych.
•
Okre
ś
lanie
sposobu
składowania
surowców
i
półproduktów
włókienniczych.
•
Okre
ś
lanie
zasad
i
warunków
magazynowania
surowców
i półproduktów włókienniczych.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Filmy dydaktyczne z zakresu materiałoznawstwa włókienniczego.
Próbki włókien naturalnych i chemicznych.
Katalogi surowców włókienniczych.
Katalogi nitek.
Normy, podr
ę
czniki, słowniki, encyklopedie, prospekty i czasopisma
z zakresu włókiennictwa.
Aparatura do bada
ń
i przyrz
ą
dy pomiarowe.
Zestaw odczynników chemicznych do identyfikacji włókien.
Stół demonstracyjny.
Foliogramy i prze
ź
rocza ze schematami urz
ą
dze
ń
oraz maszyn
stosowanych do wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych.
Regulamin pracowni.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
25
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program nauczania jednostki modułowej obejmuje zagadnienia
dotycz
ą
ce
zasad
przygotowania
surowców
włókienniczych
do
przetworzenia w gotowy liniowy wyrób włókienniczy. Ze wzgl
ę
du na
ró
ż
norodno
ść
surowców i wyrobów włókienniczych nale
ż
y kształtowa
ć
umiej
ę
tno
ś
ci rozró
ż
niania włókien oraz okre
ś
lania ich wła
ś
ciwo
ś
ci.
Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci
dobierania
składu
surowcowego
półfabrykatów
włókienniczych do przygotowywania surowców włókienniczych.
Osi
ą
gni
ę
cie zało
ż
onych celów kształcenia umo
ż
liwi stosowanie metod
nauczania: pokazu z obja
ś
nieniem,
ć
wicze
ń
laboratoryjnych oraz metody
przypadków. Przed przyst
ą
pieniem do wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y
zapozna
ć
uczniów z zasadami organizacji stanowiska pracy oraz
zasadami wykonywania bada
ń
wła
ś
ciwo
ś
ci surowców, bezpiecznym
u
ż
ytkowaniem aparatury pomiarowej, odczynników chemicznych,
a tak
ż
e z przepisami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni technologii przystosowanej
do wykonywania
ć
wicze
ń
praktycznych oraz bada
ń
laboratoryjnych.
Uczniowie powinni pracowa
ć
w grupach do 15 osób, a
ć
wiczenia
wykonywa
ć
w zespołach 2-3 osobowych. Stanowiska
ć
wiczeniowe
powinny by
ć
wyposa
ż
one w niezb
ę
dne materiały, narz
ę
dzia, sprz
ę
t
i
ś
rodki dydaktyczne. Ka
ż
dy ucze
ń
powinien mie
ć
mo
ż
liwo
ść
bezpo
ś
redniej identyfikacji surowców włókienniczych i przygotowania ich
do procesu wytwarzania wyrobów włókienniczych. Uczniowie powinni
korzysta
ć
z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji, jak: normy, instrukcje, poradniki,
katalogi, czasopisma specjalistyczne, Internet.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Ocena osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinna odbywa
ć
si
ę
przez
cały czas realizacji programu na podstawie ustalonych kryteriów. Kryteria
oceniania powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom wiadomo
ś
ci oraz zakres
opanowania przez uczniów umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze szczegółowych
celów kształcenia.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
ucznia powinno by
ć
dokonane na
podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
Dokonuj
ą
c oceny pracy uczniów nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na:
–
klasyfikowanie surowców włókienniczych,
–
rozró
ż
nianie liniowych wyrobów włókienniczych,
–
organizacj
ę
stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
26
–
prowadzenie bada
ń
zgodnie z procedur
ą
,
–
czas i sprawno
ść
wykonania zadania,
–
poprawno
ść
, dokładno
ść
i estetyk
ę
wykonywanego zadania,
–
przestrzeganie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale
ż
y
przeprowadzi
ć
test dydaktyczny oraz sprawdzian praktyczny z zadaniami
typu próba pracy.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
27
Jednostka modułowa 743[04].O1.03
Barwienie r
ę
czne surowców włókienniczych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
przygotowa
ć
nitki i prz
ę
dz
ę
do barwienia,
–
przygotowa
ć
k
ą
piel barwi
ą
c
ą
zgodnie z procedur
ą
,
–
zabarwi
ć
sposobem r
ę
cznym nitki w postaci motków, nawojów
przewijarkowych i w
ą
tkowych,
–
wykona
ć
płukanie i suszenie liniowych wyrobów włókienniczych,
–
okre
ś
li
ć
znaczenie wody w przemy
ś
le włókienniczym,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
2. Materiał nauczania
Organizacja stanowiska pracy.
Zasady przygotowywania nitek i prz
ę
dzy do barwienia.
Zasady przygotowywania k
ą
pieli barwi
ą
cej.
Barwienie wła
ś
ciwe i utrwalanie koloru.
Płukanie i suszenie nitek i prz
ę
dzy.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
oraz ochrony
ś
rodowiska na stanowisku pracy.
Woda i jej znaczenia w przemy
ś
le włókienniczym.
3.
Ć
wiczenia
•
Przygotowywanie nitek do barwienia.
•
Dobieranie
ś
rodków ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanej
pracy.
•
Dobieranie parametrów k
ą
pieli barwi
ą
cej do składu surowcowego
nitek.
•
Dobieranie barwników w celu uzyskania zało
ż
onego efektu.
•
Barwienie nitek w ró
ż
nych postaciach i o ró
ż
nym składzie
surowcowym.
•
Płukanie i suszenie liniowych wyrobów włókienniczych.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie.
Urz
ą
dzenia do r
ę
cznego prania, barwienia, suszenia surowców
włókienniczych, motków nitek, nawojów przewijarkowych, motkowych:
kotły, wanny, mieszadła, suszarki.
Katalogi barwników stosowanych we włókiennictwie.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
28
Regulamin warsztatów.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
oraz ochrony
ś
rodowiska.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce
barwienia nitek w ró
ż
nych postaciach i o ró
ż
nym składzie surowcowym.
Podczas realizacji programu nauczania szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y
zwróci
ć
na zasady przygotowywania nitek do barwienia, dobieranie
barwników do rodzaju surowców i oczekiwanego efektu, dobieranie
parametrów k
ą
pieli barwi
ą
cej oraz płukanie i suszenie liniowych
wyrobów włókienniczych. Przed przyst
ą
pieniem do wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y zapozna
ć
uczniów z regulaminem warsztatów szkolnych,
procedur
ą
r
ę
cznego barwienia nitek, zasadami organizacji stanowiska
pracy, przepisami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy. Nale
ż
y równie
ż
zwróci
ć
uwag
ę
na konieczno
ść
stosowania odzie
ż
y ochronnej oraz
ś
rodków ochrony indywidualnej ze wzgl
ę
du na szkodliwe działanie
barwników.
Zaleca si
ę
, aby w procesie nauczania-uczenia si
ę
stosowa
ć
praktyczne metody nauczania: pokaz z obja
ś
nieniem, metod
ę
tekstu
przewodniego, metod
ę
przypadków i
ć
wiczenia praktyczne.
Zaj
ę
cia dydaktyczne powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni technologii
oraz w warsztatach szkolnych wyposa
ż
onych w urz
ą
dzenia do barwienia
i suszenia wyrobów. Uczniowie powinni pracowa
ć
w grupach do 15
osób, z podziałem na zespoły 2-4 osobowe.
W procesie dydaktycznym zaleca si
ę
równie
ż
prezentacj
ę
filmów
dydaktycznych na temat barwienia surowców i wyrobów włókienniczych.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie post
ę
pów ucznia powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie
na podstawie ustalonych kryteriów.
Oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
sprawdzianów praktycznych,
–
obserwacji wykonywanych czynno
ś
ci przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
W procesie oceniania nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
rozró
ż
nianie surowców włókienniczych,
–
dobieranie barwników,
–
przygotowywanie k
ą
pieli barwi
ą
cej według okre
ś
lonej procedury,
–
barwienie liniowych wyrobów włókienniczych,
–
płukanie i suszenie liniowych wyrobów włókienniczych,
–
zachowanie
ś
rodków ostro
ż
no
ś
ci podczas wykonywania barwienia.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
29
Kontrol
ę
poprawno
ś
ci wykonania
ć
wiczenia nale
ż
y przeprowadzi
ć
w trakcie i po jego wykonaniu.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale
ż
y
przeprowadzi
ć
sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
30
Moduł 743[04].O2
Podstawy projektowania wyrobów r
ę
kodzielniczych
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
wykonywa
ć
szkice podstawowymi technikami rysunkowymi,
–
sporz
ą
dza
ć
rysunki odr
ę
czne ró
ż
nych figur,
–
wykorzystywa
ć
podstawowe techniki rysunkowe i malarskie do
projektowania wyrobów,
–
wykonywa
ć
i odczytywa
ć
proste rysunki techniczne,
–
stosowa
ć
zasady kompozycji i doboru kolorów w pracach
projektowych,
–
wykonywa
ć
rysunki techniczne okre
ś
lonych wyrobów włókienniczych,
–
projektowa
ć
kompozycje kolorystyczne,
–
sporz
ą
dza
ć
projekty plastyczne gotowych wyrobów włókienniczych,
–
korzysta
ć
z
programów
komputerowych
stosowanych
do
wspomagania projektowania,
–
korzysta
ć
z literatury zawodowej oraz innych
ź
ródeł informacji.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba
godzin na
realizacj
ę
743[04].O2.01
Wykonywanie rysunków odr
ę
cznych
30
743[04].O2.02
Sporz
ą
dzanie rysunków technicznych
36
743[04].O2.03
Projektowanie wyrobów włókienniczych
42
Razem
108
3. Schemat układu jednostek modułowych
743[04].O2
Podstawy projektowania
wyrobów r
ę
kodzielniczych
743[04].O2.01
Wykonywanie rysunków odr
ę
cznych
743[04].O2.02
Sporz
ą
dzanie rysunków technicznych
743[04].O2.03
Projektowanie wyrobów włókienniczych
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
31
4. Literatura
Bernaci
ń
ski S.: Sztalugi i p
ę
dzle. WSiP, Warszawa 1991
Bilotta V., Krebs T.: Uczymy si
ę
rysowa
ć
.
Ś
wiat Ksi
ąż
ki, Warszawa 1999
Czy
ż
kowska S.: Tkactwo r
ę
czne. Wydawnictwo Warta, Warszawa 1988
Dobrza
ń
ski T.: Rysunek techniczny. WNT, Warszawa 1998
Frydrych W., Lecewicz-Bartoszewska J., N
ę
dza J.: Rysunek zawodowy
dla włókienników: podr
ę
cznik dla technikum i zasadniczej szkoły
zawodowej. WSiP, Warszawa 1991
Hoffman H., Łukaszewski B., Olszewski A.: Podstawy kompozycji
plastycznej – wybrane zagadnienia. Politechnika Radomska, Radom
1998
Krzeptowska Z., Sypniewski J.: Tkactwo r
ę
kodzielnicze. Wydawnictwo
Spółdzielcze, Warszawa 1985
Morant H.: Historia sztuki zdobniczej od pradziejów do współczesno
ś
ci.
Arkady, Warszawa 1983
Parramón J.M.: Anatomia człowieka. Galaktyka, Łód
ź
1999
Parramón J.M.: Jak rysowa
ć
: zarys historii rysunku, materiały, przybory
i techniki, teoria i
ć
wiczenia praktyczne w sztuce rysowania. Ossolineum,
Wrocław 1993
Piskorz-Branekova E.: Polskie stroje ludowe. Sport i Turystyka. Muza,
Warszawa 2003
Woje
ń
ski
J.:
Technika
liternictwa.
Pa
ń
stwowe
Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa 1990
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
32
Jednostka modułowa 743[04].O2.01
Wykonywanie rysunków odr
ę
cznych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
dobra
ć
materiały i przybory kre
ś
larskie do wykonywania okre
ś
lonego
rysunku,
–
zastosowa
ć
ró
ż
ne techniki rysunkowe i malarskie do wykonania
szkiców z natury,
–
naszkicowa
ć
sylwetk
ę
ludzk
ą
w perspektywie,
–
narysowa
ć
kształty prostych przedmiotów z zachowaniem proporcji
i
ś
wiatłocienia,
–
wykona
ć
prace malarskie ró
ż
nymi technikami,
–
rozró
ż
ni
ć
barwy podstawowe i pochodne,
–
dobra
ć
kolory posługuj
ą
c si
ę
kołem barw,
–
zastosowa
ć
zasady kompozycji i doboru kolorów,
–
naszkicowa
ć
fragmenty odzie
ż
y w uj
ę
ciu perspektywicznym,
–
przechowa
ć
dokumentacj
ę
rysunkow
ą
.
2. Materiał nauczania
Materiały i przybory kre
ś
larskie.
Rysunek odr
ę
czny oraz zasady kolorystyki i cieniowania.
Szkicowanie.
Zasady wykonywania schematów sylwetki ludzkiej.
Perspektywa.
Kompozycja.
Rytm.
Symetria.
Asymetria.
Podstawowe techniki malarskie.
Ś
rodki wyrazu plastycznego.
Barwy – koło barw.
Barwy ciepłe i zimne.
Zasady kompozycji w malarstwie.
3.
Ć
wiczenia
•
Dobieranie przyborów kre
ś
larskich i arkuszy rysunkowych do
wykonywania rysunku.
•
Sporz
ą
dzanie
rysunków
odr
ę
cznych
podstawowych
figur
geometrycznych z uwzgl
ę
dnieniem
ś
wiatłocienia.
•
Rysowanie postaci w ruchu.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
33
•
Wykonywanie szablonu schematycznego figury kobiecej.
•
Wykonywanie
piórkiem
i
tuszem
szkicu
elementu
odzie
ż
y
z zachowaniem zasad kompozycji.
•
Malowanie wybranego elementu odzie
ż
y.
•
Rozró
ż
nianie barw podstawowych i pochodnych oraz ich temperatury.
•
Zestawianie barw zgodnie z zasad
ą
kontrastu koloru oraz kompozycj
ą
barw monochromatycznych.
•
Wykonywanie kompozycji kolorystycznych ró
ż
nymi rodzajami farb.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Przybory kre
ś
larskie.
Materiały rysunkowe.
Materiały malarskie.
Koło barw.
Albumy dzieł malarskich.
Ekspozycje rysunków.
Modele brył geometrycznych.
Prze
ź
rocza, foliogramy.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program nauczania jednostki modułowej obejmuje tre
ś
ci dotycz
ą
ce
wykonywania rysunków odr
ę
cznych ró
ż
nymi technikami. Podczas
realizacji programu uczniowie nabywaj
ą
umiej
ę
tno
ś
ci szkicowania,
rysowania schematów, wykonywania rysunków perspektywicznych oraz
konturowania i cieniowania. Rysunek odr
ę
czny ma zastosowanie
w przemy
ś
le odzie
ż
owym oraz r
ę
kodzielnictwie artystycznym.
Realizuj
ą
c program nauczania szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na
organizacj
ę
stanowiska pracy, dobór technik rysunkowych do
okre
ś
lonych zada
ń
, dobór materiałów oraz przyborów kre
ś
larskich
i malarskich, dokładno
ść
wykonywania rysunków, zasady kompozycji
oraz stosowanie ró
ż
norodnych technik malarskich.
W procesie dydaktycznym proponuje si
ę
stosowanie nast
ę
puj
ą
cych
metod nauczania: pokaz z obja
ś
nieniem, pokaz z instrukta
ż
em oraz
ć
wiczenia praktyczne.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni rysunku zawodowego
wyposa
ż
onej w indywidualne stanowiska kre
ś
larskie. Wskazane jest
równie
ż
prowadzenie zaj
ęć
w warunkach plenerowych, podczas których
uczniowie mog
ą
kształtowa
ć
umiej
ę
tno
ść
rysowania z natury.
Zaleca si
ę
, aby zaj
ę
cia dydaktyczne odbywały si
ę
w grupie do 15
osób, a
ć
wiczenia w zespołach 2-3 osobowych. Wybór miejsca
prowadzenia zaj
ęć
nale
ż
y dostosowa
ć
do realizowanych tre
ś
ci
programowych - mo
ż
e to by
ć
pracownia plastyczna, muzeum, plener.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
34
Wskazane jest organizowanie wycieczek dydaktycznych do muzeów
i galerii sztuki w celu poznania twórczo
ś
ci, kultury i tradycji regionu.
Zdolno
ś
ci twórcze uczniów mog
ą
by
ć
rozwijane w trakcie poznawania
dzieł malarskich. Wszystkie prace plastyczne i projektowe uczniów
powinny by
ć
przechowywane w teczce osi
ą
gni
ęć
ucznia.
Na zako
ń
czenie realizacji programu jednostki modułowej zaleca si
ę
przygotowanie przez uczniów prezentacji wykonanych prac.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie ustalonych
kryteriów. Systematyczne sprawdzanie i ocenianie motywuje ucznia do
nauki, wpływa na kształtowanie dyscypliny, pracowito
ś
ci oraz
odpowiedzialno
ś
ci za wyniki pracy.
Oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
sprawdzianów praktycznych,
–
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
Ocena osi
ą
gni
ęć
szkolnych powinna aktywizowa
ć
i mobilizowa
ć
ucznia do pracy.
Proces oceniania powinien obejmowa
ć
:
–
wykonanie prostych rysunków odr
ę
cznych,
–
stosowanie ró
ż
nych technik rysunkowych i malarskich oraz zasad
kompozycji i doboru kolorów.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale
ż
y
przeprowadzi
ć
sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
35
Jednostka modułowa 743[04].O2.02
Sporz
ą
dzanie rysunków technicznych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
rozró
ż
ni
ć
rodzaje linii kre
ś
larskich,
–
zorganizowa
ć
stanowisko kre
ś
larskie,
–
dobra
ć
materiały i przybory do sporz
ą
dzania pisma i rysunku
technicznego,
–
zastosowa
ć
symetryczne i asymetryczne układy liternicze,
–
rozró
ż
ni
ć
rodzaje pisma technicznego,
–
napisa
ć
tekst pismem technicznym,
–
zastosowa
ć
linie kre
ś
larskie w rysunku technicznym,
–
sporz
ą
dzi
ć
rysunki podstawowych figur geometrycznych,
–
sporz
ą
dzi
ć
rysunki
przedmiotów
w
rzutach
prostok
ą
tnych,
aksonometrycznych i w perspektywie,
–
wykona
ć
przekroje rysunkowe,
–
zwymiarowa
ć
rysunki techniczne,
–
opisa
ć
rysunki techniczne ró
ż
nymi rodzajami pisma,
–
zastosowa
ć
graficzne programy komputerowe do sporz
ą
dzania
rysunków technicznych,
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
dokumentacj
ą
wyrobów odzie
ż
owych,
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
graficznym programem komputerowym.
2. Materiał nauczania
Podstawy rysunku technicznego.
Przybory i materiały do rysunku technicznego.
Rzuty prostok
ą
tne i aksonometryczne.
Przekroje rysunkowe.
Wymiarowanie.
Dokumentacja wyrobów odzie
ż
owych.
Graficzne programy komputerowe.
3.
Ć
wiczenia
•
Dobieranie kształtu liter do tre
ś
ci pisma.
•
Pisanie wielkich i małych liter pismem technicznym na papierze
milimetrowym.
•
Sporz
ą
dzanie inicjałów pismem ozdobnym.
•
Kre
ś
lenie linii równoległych i prostopadłych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
36
•
Wykonywanie rysunków technicznych na arkuszach o ró
ż
nych
formatach.
•
Sporz
ą
dzanie
rysunku
przekroju
poprzecznego
okre
ś
lonego
przedmiotu.
•
Wymiarowanie rysunków technicznych zgodnie z Polsk
ą
Norm
ą
.
•
Wykonywanie prostego rysunku technicznego z wykorzystaniem
graficznego programu komputerowego.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Stanowiska kre
ś
larskie.
Komplety przyborów kre
ś
larskich.
Materiały rysunkowe.
Wzory pisma technicznego.
Normy dotycz
ą
ce rysunku technicznego.
Modele rzutni.
Modele brył geometrycznych.
Prze
ź
rocza, foliogramy.
Przykładowe dokumentacje wyrobów.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program nauczania jednostki modułowej obejmuje tre
ś
ci dotycz
ą
ce
zasad wykonywania rysunków technicznych oraz posługiwania si
ę
dokumentacj
ą
wyrobów odzie
ż
owych.
Uczniowie podczas zaj
ęć
poznaj
ą
ró
ż
ne rodzaje pisma technicznego
i układów literniczych, dobieraj
ą
materiały i przybory do wykonywania
rysunków technicznych.
W
procesie
nauczania–uczenia
si
ę
zaleca
si
ę
stosowanie
nast
ę
puj
ą
cych metod nauczania: pokazu z obja
ś
nieniem, pokazu
z instrukta
ż
em, metody przewodniego tekstu oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Podczas realizacji programu nauczania nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na
rozmieszczenie materiałów i przyborów rysunkowych na stanowisku
kre
ś
larskim, o
ś
wietlenie oraz prawidłow
ą
postaw
ę
ciała podczas
wykonywania
ć
wicze
ń
. Nale
ż
y umo
ż
liwi
ć
uczniom korzystanie z norm,
wzorów pisma technicznego oraz przykładowej dokumentacji wyrobów.
Zaj
ę
cia dydaktyczne nale
ż
y prowadzi
ć
w pracowni rysunku
zawodowego wyposa
ż
onej w indywidualne stanowiska kre
ś
larskie.
Uczniowie powinni pracowa
ć
w grupach do 15 osób z podziałem na 2-3
osobowe zespoły.
Na zako
ń
czenie realizacji programu jednostki modułowej zaleca si
ę
przygotowanie przez uczniów prezentacji wykonanych prac.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
37
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów. Ocena osi
ą
gni
ęć
szkolnych powinna aktywizowa
ć
i mobilizowa
ć
do pracy zarówno ucznia
jak i nauczyciela.
Ocena zakresu i poziomu realizacji programu nauczania mo
ż
e by
ć
dokonywana na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
sprawdzianów praktycznych,
–
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
W procesie kontroli i oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na:
–
dobieranie materiałów i przyborów kre
ś
larskich do rodzaju rysunku,
–
wykonywanie rysunku technicznego,
–
wymiarowanie prostych i zło
ż
onych rysunków technicznych,
–
estetyk
ę
wykonanego rysunku oraz jego prezentacj
ę
.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale
ż
y
przeprowadzi
ć
sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
38
Jednostka modułowa 743[04].O2.03
Projektowanie wyrobów włókienniczych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
scharakteryzowa
ć
wyroby włókiennicze,
–
odczyta
ć
oznaczenia oraz nazwy handlowe wyrobów włókienniczych,
–
przygotowa
ć
wzory elementów zdobniczych płaskich wyrobów
włókienniczych o okre
ś
lonej kolorystyce,
–
dobra
ć
wzornictwo do rodzaju i przeznaczenia wyrobu,
–
zaprojektowa
ć
układ kompozycyjny wyrobu,
–
zastosowa
ć
raport wzoru w projekcie wyrobu,
–
wskaza
ć
ź
ródła inspiracji wzorniczej,
–
dokona
ć
skalowania projektu roboczego,
–
wykona
ć
technik
ą
komputerow
ą
projekt wyrobu włókienniczego,
–
wykona
ć
projekt wyrobu r
ę
kodzielniczego na podstawie prac
malarskich,
–
sporz
ą
dzi
ć
dokumentacj
ę
projektow
ą
r
ę
kodzielniczego wyrobu
włókienniczego,
–
oceni
ć
walory estetyczne zaprojektowanego wyrobu włókienniczego.
2. Materiał nauczania
Klasyfikacja wyrobów włókienniczych.
Elementy liternicze, ro
ś
linne, zwierz
ę
ce i postaciowe we wzorach.
Podstawy wzornictwa.
Barwa, walor, kształt oraz wielko
ść
elementów wzoru w projekcie.
Układ kompozycyjny zamkni
ę
ty i otwarty.
Raport wzoru.
Wzornictwo ludowe.
Metody skalowania projektów roboczych.
Specjalistyczne programy komputerowe do projektowania wyrobów.
Projektowanie wyrobów włókienniczych.
3.
Ć
wiczenia
•
Analizowanie wzorów okre
ś
lonych wyrobów na podstawie katalogów
i wyrobów gotowych.
•
Dobieranie elementów wzoru do rodzaju i przeznaczenia wyrobu.
•
Dobieranie barwy i kształtu wzoru do rodzaju wyrobu na podstawie
katalogu.
•
Projektowanie wyrobów włókienniczych z elementami wzornictwa
ludowego.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
39
•
Projektowanie kompozycji barwnej z elementów płaskich oraz
elementów z zastosowaniem
ś
wiatłocienia na wyrobie włókienniczym.
•
Projektowanie
kompozycji
barwnych
z
zastosowaniem
form
abstrakcyjnych i przedstawiaj
ą
cych figury do wykorzystania na
wyrobie włókienniczym.
•
Projektowanie wyrobu włókienniczego o wzorze wieloraportowym
i jednoraportowym.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Albumy dzieł malarskich.
Albumy wyrobów włókienniczych.
Albumy sztuki ludowej.
Katalogi tkanin artystycznych.
Kolorniki.
Normy.
Filmy i prze
ź
rocza dotycz
ą
ce historii tkanin dekoracyjnych.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce
projektowania wzorów wyrobów włókienniczych.
W trakcie realizacji programu nauczania proponuje si
ę
stosowanie
metody projektów, przypadków oraz
ć
wicze
ń
praktycznych. Podczas
opracowywania
projektu
nale
ż
y
zwróci
ć
uwag
ę
na
graficzne
przedstawienie proponowanych rozwi
ą
za
ń
, planowanie rozmieszczenia
wzoru na wyrobie włókienniczym oraz dobór kolorystyki. Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na staranno
ść
wykonania projektu wzoru wyrobu
włókienniczego, barw
ę
i wielko
ść
elementów wzoru oraz kompozycj
ę
wszystkich elementów wzoru.
Podczas wykonywania
ć
wicze
ń
uczniowie powinni korzysta
ć
ze
specjalistycznych
programów
komputerowych
wspomagaj
ą
cych
projektowanie wyrobów, albumów dzieł malarskich, albumów wyrobów
włókienniczych, albumów sztuki ludowej, a tak
ż
e z katalogów tkanin
artystycznych. Wskazane jest równie
ż
korzystanie z publikacji
dotycz
ą
cych dawnego i współczesnego wzornictwa.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni rysunku zawodowego,
wyposa
ż
onej w indywidualne stanowiska kre
ś
larskie i komputerowe.
Uczniowie powinni pracowa
ć
w grupie do 15 uczniów z podziałem na 2-3
osobowe zespoły.
Na zako
ń
czenie realizacji programu jednostki modułowej zaleca si
ę
przygotowanie przez uczniów prezentacji wykonanych prac.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
40
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów. Proces oceniania
powinien obejmowa
ć
:
−
diagnoz
ę
stanu wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci pod k
ą
tem zało
ż
onych celów
kształcenia,
−
identyfikowanie post
ę
pów ucz
ą
cych si
ę
w toku realizacji tre
ś
ci
kształcenia oraz rozpoznawanie trudno
ś
ci w osi
ą
ganiu zało
ż
onych
celów kształcenia,
−
sprawdzanie wiedzy i umiej
ę
tno
ś
ci ucznia po zrealizowaniu tre
ś
ci
kształcenia.
Oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
–
sprawdzianów praktycznych,
–
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
Proces oceniania powinien obejmowa
ć
:
–
dobieranie barw i wzorów do wyrobów włókienniczych o okre
ś
lonym
przeznaczeniu,
–
stosowanie
wzornictwa
ludowego
w
projektowaniu
wyrobów
włókienniczych,
–
wykonanie projektów wyrobów włókienniczych,
–
skalowanie projektów roboczych,
–
wykonanie projektu gotowego wyrobu włókienniczego,
–
prezentacj
ę
wykonanej pracy.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale
ż
y
przeprowadzi
ć
sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
41
Moduł 724[04].Z1
Wyroby tkane
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
rozpoznawa
ć
płaskie tkane wyroby włókiennicze oraz okre
ś
la
ć
ich
przeznaczenie u
ż
ytkowe,
–
wykonywa
ć
rysunki zasadniczych splotów tkackich oraz wa
ż
niejszych
pochodnych splotów zasadniczych,
–
sporz
ą
dza
ć
projekty płaskich wyrobów włókienniczych,
–
dobiera
ć
metody i techniki wykonywania wyrobów tkanych,
–
organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
planowa
ć
prace przygotowawcze poprzedzaj
ą
ce r
ę
czne wykonywanie
płaskich wyrobów włókienniczych,
–
przygotowywa
ć
surowce włókiennicze zgodnie z przeznaczeniem,
–
wykonywa
ć
r
ę
cznie wyroby tkane,
–
wyja
ś
nia
ć
zasady działania i obsługi krosien,
–
przygotowywa
ć
do tkania krosna r
ę
czne z urz
ą
dzeniem nicielnicowym
lub urz
ą
dzeniem
ż
akardowym,
–
kontrolowa
ć
wykonywanie wyrobów tkanych na krosnach r
ę
cznych,
–
rozpoznawa
ć
i usuwa
ć
wady powstałe podczas tkania wyrobów,
–
zdejmowa
ć
z krosien sztuki wyrobu i oznacza
ć
je,
–
okre
ś
la
ć
metody i techniki r
ę
cznego wyko
ń
czania wyrobów
włókienniczych,
–
wyko
ń
cza
ć
wyroby tkane,
–
okre
ś
la
ć
sposoby przechowywania wyrobów gotowych,
–
sporz
ą
dza
ć
dokumentacj
ę
wykonania wyrobu,
–
wykonywa
ć
proste obliczenia produkcyjne,
–
rozlicza
ć
wytworzone wyroby i je ewidencjonowa
ć
,
–
okre
ś
la
ć
rodzaje uszkodze
ń
wyrobów r
ę
cznie tkanych,
–
dobiera
ć
narz
ę
dzia
i
urz
ą
dzenia
do
naprawy,
renowacji
i konserwacji wyrobów tkanych,
–
dokonywa
ć
naprawy, renowacji i konserwacji wyrobów,
–
okre
ś
la
ć
zasady przechowywania gotowych wyrobów tkanych,
–
okre
ś
la
ć
zasady
sortowania
odpadów
powstałych
podczas
wytwarzania wyrobów,
–
stosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpo
ż
arowej,
–
korzysta
ć
z literatury zawodowej oraz innych
ź
ródeł informacji.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
42
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba
godzin na
realizacj
ę
743[04].Z1.01
Wykonywanie r
ę
czne wyrobów tkanych
180
743[04].Z1.02
Wykonywanie wyrobów tkanych na krosnach
218
743[04].Z1.03
Naprawa, renowacja i konserwacja wyrobów
tkanych
70
Razem
468
3. Schemat układu jednostek modułowych
4. Literatura
Bartos J.: Włókiennictwo. Poradnik in
ż
yniera. Tom 1 i 2. WNT,
Warszawa 1988
Czy
ż
kowska S.: Tkactwo r
ę
czne. Wydawnictwo Watra, Warszawa 1986
Glasbrook K.: Techniki tkackie krok po kroku. KDC, Warszawa 2004
Krzeptowska Z., Sypniewski J.: Tkactwo r
ę
kodzielnicze. Wydawnictwo
Spółdzielcze, Warszawa 1985,
Lebewal I.: Krosno i rama. Techniki tkackie. BONOBO, Łód
ź
2005
Lewi
ń
ski J., Suszek H.: Tkactwo cz.I, WSiP, Warszawa 1992,
Panek W., Turek K.: Technologia tkactwa dla ZSZ. WSiP, Warszawa
1989
743[04].Z1
Wyroby tkane
743[04].Z1.01
Wykonywanie r
ę
czne wyrobów tkanych
743[04].Z1.02
Wykonywanie wyrobów tkanych na
krosnach
743[04].Z1.03
Naprawa, renowacja i konserwacja
wyrobów tkanych
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
43
Schellenberg A. (red).: Encyklopedia techniki – przemysł lekki. WNT,
Warszawa 1986
Ś
rednicka L., Owczarz R., Nycz E.: Budowa tkanin. WSiP, Warszawa
1990
Tomsa A.: Wyko
ń
czalnictwo włókiennicze. WSiP, Warszawa 1989
Turek K.: Nauczanie technologii tkactwa w ZSZ. WSiP, Warszawa 1988
Tuszy
ń
ska W.: Dywany i kilimy. Wydawnictwo Warta, Warszawa 1987
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
44
Jednostka modułowa 743[04].Z1.01
Wykonywanie r
ę
czne wyrobów tkanych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
sklasyfikowa
ć
wyroby tkane,
–
scharakteryzowa
ć
budow
ę
i cechy wyrobów r
ę
cznie tkanych,
–
okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci u
ż
ytkowe wyrobów tkanych,
–
okre
ś
li
ć
wpływ składu surowców włókienniczych na jako
ść
wyrobów
tkanych i warunki ich przechowywania,
–
rozró
ż
ni
ć
podstawowe sploty tkackie,
–
wykona
ć
rysunki podstawowych splotów tkackich,
–
scharakteryzowa
ć
etapy powstawania wyrobów tkanych,
–
scharakteryzowa
ć
techniki r
ę
cznego wytwarzania płaskich wyrobów
włókienniczych,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
dobra
ć
metody i techniki wykonywania wyrobów tkanych,
–
przygotowa
ć
krosna z urz
ą
dzeniem nicielnicowym oraz
ż
akardowym
do r
ę
cznego wytwarzania wyrobów tkanych,
–
wykona
ć
r
ę
cznie na krosnach płaskie wyroby tkane,
–
skontrolowa
ć
przebieg procesu wytwarzania wyrobów tkanych,
–
rozpozna
ć
wady wyrobów i okre
ś
li
ć
przyczyny ich powstawania,
–
usun
ąć
wady powstaj
ą
ce podczas tkania,
–
zdj
ąć
z krosien elementy wyrobów tkanych,
–
wyko
ń
czy
ć
tkane wyroby włókiennicze okre
ś
lonymi technikami,
–
zastosowa
ć
mechaniczn
ą
i chemiczn
ą
obróbk
ę
r
ę
kodzielniczych
płaskich wyrobów włókienniczych,
–
zastosowa
ć
metody konserwacji wyrobów tkanych,
–
udokumentowa
ć
wytwarzanie wyrobów tkanych,
–
okre
ś
li
ć
sposób i warunki magazynowania wyrobów tkanych,
–
posortowa
ć
odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów tkanych,
–
rozliczy
ć
zu
ż
ycie surowców włókienniczych stosowanych do
wykonania wyrobów tkanych,
–
sporz
ą
dzi
ć
kalkulacj
ę
kosztów wykonania wyrobów,
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
nazwami handlowymi płaskich wyrobów włókienniczych,
–
wykona
ć
prace zwi
ą
zane z konserwacj
ą
narz
ę
dzi i urz
ą
dze
ń
stosowanych do r
ę
cznego wytwarzania wyrobów tkanych,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
45
2. Materiał nauczania
Klasyfikacja wyrobów tkanych.
Cechy płaskich wyrobów włókienniczych.
Wła
ś
ciwo
ś
ci u
ż
ytkowe wyrobów tkanych.
Surowce włókiennicze a jako
ść
wyrobów tkanych.
Podstawowe sploty tkackie.
Etapy powstawania wyrobów tkanych.
Technologie i techniki r
ę
kodzielniczego wytwarzania wyrobów tkanych.
Projekty wyrobów tkanych.
Organizacja stanowiska pracy.
Surowce włókiennicze, urz
ą
dzenia i narz
ę
dzia do r
ę
cznego tkania.
Tkanie ró
ż
nych rodzajów wyrobów.
Kontrola przebiegu procesu tkania.
Likwidacja bł
ę
dów tkackich.
Zasady zdejmowania gotowych elementów wyrobów z ram tkackich.
Metody wyko
ń
czania wyrobów tkanych.
Mechaniczna i chemiczna obróbka r
ę
kodzielniczych wyrobów tkanych.
Metody konserwacji wyrobów.
Dokumentacja wyrobów tkanych.
Magazynowanie wyrobów tkanych.
Sortowanie odpadów.
Kalkulacja i ewidencja kosztów wytworzenia wyrobów tkanych.
Nazwy handlowe płaskich wyrobów włókienniczych.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
oraz ochrony
ś
rodowiska.
3.
Ć
wiczenia
•
Rozpoznawanie wyrobów tkanych na podstawie próbek.
•
Okre
ś
lanie parametrów strukturalnych wyrobów tkanych.
•
Charakteryzowanie wła
ś
ciwo
ś
ci u
ż
ytkowych wyrobów tkanych.
•
Rozró
ż
nianie zasadniczych splotów tkackich na podstawie katalogów.
•
Sporz
ą
dzanie rysunków podstawowych i zło
ż
onych splotów tkackich.
•
Wykonywanie ró
ż
nych wyrobów tkanych zgodnie z projektem lub
wzorem.
•
Zdejmowanie elementów wyrobów tkanych z ram tkackich.
•
Stosowanie mechanicznej i chemicznej obróbki wyrobów tkanych.
•
Rozpoznawanie i usuwanie wad wyrobów powstałych podczas tkania.
•
Wyko
ń
czanie gotowych wyrobów tkanych ró
ż
nymi technikami.
•
Sortowanie odpadów powstaj
ą
cych w procesie wytwarzania wyrobów
tkanych.
•
Sporz
ą
dzanie
kalkulacji
kosztów
wytwarzania
wyrobów
włókienniczych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
46
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Katalogi płaskich wyrobów włókienniczych wykonanych sposobem
r
ę
cznym.
Kolekcje splotów tkackich.
Foliogramy, prze
ź
rocza.
Modele urz
ą
dze
ń
do r
ę
kodzielniczego wytwarzania płaskich wyrobów
włókienniczych.
Regulamin pracowni.
Przykładowe dokumentacje r
ę
kodzielniczych wyrobów włókienniczych.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
oraz ochrony
ś
rodowiska.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu nauczania jest kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci
wykonywania wyrobów tkanych ró
ż
nymi technikami.
Podczas realizacji programu jednostki modułowej nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na organizacj
ę
stanowiska pracy, przygotowanie ram tkackich do
procesu tkania oraz dobór narz
ę
dzi i przyborów do wykonywania
wyrobów tkanych. Nale
ż
y równie
ż
zwróci
ć
uwag
ę
na dobór surowców,
ich mechaniczn
ą
i chemiczn
ą
obróbk
ę
, a tak
ż
e sposoby konserwacji
i przechowywania.
Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa
ć
praktyczne
metody
nauczania:
pokaz
z
obja
ś
nieniem,
pokaz
z instrukta
ż
em oraz
ć
wiczenia praktyczne. Wskazane jest równie
ż
stosowanie metody przypadków, szczególnie podczas rozpoznawania
wad wyrobów włókienniczych oraz okre
ś
lania przyczyn ich powstawania.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w warsztatach szkolnych wyposa
ż
onych
w indywidualne stanowiska pracy, w grupie do 15 osób.
Zaproponowane w programie
ć
wiczenia mo
ż
na modyfikowa
ć
i rozszerza
ć
w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb edukacyjnych uczniów i mo
ż
liwo
ś
ci
szkoły.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Ocena osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinna odbywa
ć
si
ę
systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.
Proponuje si
ę
nast
ę
puj
ą
ce metody kontroli wyników kształcenia:
–
sprawdziany ustne i pisemne,
–
sprawdziany praktyczne,
–
obserwacj
ę
czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
47
Podczas kontroli i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów nale
ż
y
zwraca
ć
uwag
ę
na:
–
dobieranie splotów do rodzaju wyrobów tkanych,
–
przebieg procesu tkania,
–
rozpoznawanie bł
ę
dów tkania,
–
korzystanie z dokumentacji wyrobów włókienniczych,
–
czas i sprawno
ść
wykonania zadania.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
48
Jednostka modułowa 743[04].Z1.02
Wykonywanie wyrobów tkanych na krosnach
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
rozró
ż
ni
ć
rodzaje krosien,
–
wyja
ś
ni
ć
zasady działania i obsługi krosien,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
przygotowa
ć
krosna do tkania,
–
dobra
ć
surowce do wykonania okre
ś
lonych wyrobów tkanych,
–
obsłu
ż
y
ć
krosna zgodnie z instrukcj
ą
,
–
wykona
ć
wyroby tkane na krosnach zgodnie z projektem,
–
skontrolowa
ć
przebieg procesu wykonywania wyrobu,
–
rozpozna
ć
i usun
ąć
powstałe wady w wyrobach,
–
zdj
ąć
elementy wyrobu tkanego z krosna,
–
dobra
ć
technik
ę
wyko
ń
czania wyrobów tkanych,
–
okre
ś
li
ć
warunki przechowywania wyrobów tkanych,
–
sporz
ą
dzi
ć
dokumentacj
ę
wyrobów wykonanych na krosnach,
–
rozliczy
ć
zu
ż
ycie surowców u
ż
ytych do wykonania wyrobów tkanych
na krosnach,
–
dokona
ć
ewidencji kosztów wykonania wyrobów,
–
wykona
ć
czynno
ś
ci zwi
ą
zane z konserwacj
ą
narz
ę
dzi i urz
ą
dze
ń
tkackich,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
2. Materiał nauczania
Klasyfikacja krosien.
Przygotowanie krosien do tkania.
Metody wykonywania wyrobów tkanych na krosnach.
Surowce do wykonywania wyrobów tkanych na krosnach.
Proces
wykonywania
wyrobów
tkanych
na
krosnach
zgodnie
z projektem.
Bł
ę
dy w tkaniu i sposoby ich usuwania.
Zasady zdejmowania wyrobów tkanych z krosien.
Zasady wyko
ń
czania wyrobów tkanych.
Zasady przechowywania wyrobów tkanych.
Dokumentacja wykonania wyrobów tkanych.
Kalkulacja i ewidencja kosztów wyrobów tkanych na krosnach.
Konserwacja narz
ę
dzi i urz
ą
dze
ń
.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
oraz ochrony
ś
rodowiska.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
49
3.
Ć
wiczenia
•
Dobieranie i przygotowanie surowców do tkania wyrobów na
krosnach.
•
Przygotowywanie narz
ę
dzi i urz
ą
dze
ń
do tkania na krosnach.
•
Wykonywanie wyrobu z elementami kultury ludowej.
•
Zdejmowanie wyrobów tkanych z krosien.
•
Rozpoznawanie i usuwanie bł
ę
dów tkania.
•
Wyko
ń
czanie wyrobów tkanych ró
ż
nymi technikami.
•
Dokumentowanie wykonanych wyrobów tkanych.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Przykładowe
dokumentacje
techniczno-technologiczne
wyrobów
włókienniczych wykonanych na krosnach.
Katalogi płaskich wyrobów włókienniczych wykonanych na krosnach.
Normy PN, ISO.
Instrukcje obsługi krosien.
Urz
ą
dzenia do przewijania nitek, snucia osnów, przewlekania osnów,
cewienia w
ą
tku.
Krosna r
ę
czne z urz
ą
dzeniem nicielnicowym.
Krosna r
ę
czne z urz
ą
dzeniem
ż
akardowym.
Regulamin pracowni.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
oraz ochrony
ś
rodowiska.
Sprz
ę
t przeciwpo
ż
arowy.
Apteczka pierwszej pomocy.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program nauczania jednostki modułowej obejmuje zagadnienia
dotycz
ą
ce wykonywania wyrobów tkanych na krosnach.
Realizuj
ą
c program nale
ż
y wykorzysta
ć
wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci
uczniów nabyte podczas realizacji programów jednostek modułowych
743[04].O1.01 oraz 743[04].Z1.01.
Zaleca si
ę
stosowanie praktycznych metod nauczania: pokazu
z obja
ś
nieniem, pokazu z instrukta
ż
em, metody tekstu przewodniego,
metody projektów oraz
ć
wicze
ń
praktycznych. Zaproponowane
w programie
ć
wiczenia mo
ż
na modyfikowa
ć
i rozszerza
ć
w zale
ż
no
ś
ci
od potrzeb edukacyjnych uczniów.
W procesie nauczania-uczenia si
ę
szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na organizacj
ę
stanowiska pracy, przygotowanie krosien, dobieranie
surowców, zasady wykonywania wyrobów tkanych, bł
ę
dy tkania oraz
zasady wyko
ń
czania wyrobów tkanych ró
ż
nymi technikami.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
50
Przed przyst
ą
pieniem do wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y zapozna
ć
uczniów z zasadami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, obsług
ą
krosien
i urz
ą
dze
ń
do przewijania nitek, snucia oraz przewlekania osnów. Nale
ż
y
równie
ż
zwróci
ć
uwag
ę
na konieczno
ść
stosowania
ś
rodków ochrony
indywidualnej podczas wykonywania wyrobów.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni technologii oraz
w warsztatach szkolnych. Uczniowie powinni pracowa
ć
w grupach do 15
osób, na indywidualnych stanowiskach pracy.
W procesie dydaktycznym, nale
ż
y umo
ż
liwi
ć
uczniom korzystanie
z katalogów wyrobów, kolekcji splotów tkackich, norm oraz instrukcji
obsługi krosien i urz
ą
dze
ń
tkackich.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno odbywa
ć
systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.
Ocena osi
ą
gni
ęć
szkolnych powinna aktywizowa
ć
i mobilizowa
ć
do
pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela.
Oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
sprawdzianów praktycznych,
–
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
Obserwuj
ą
c czynno
ś
ci ucznia nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
organizacj
ę
stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
przygotowanie krosien r
ę
cznych do procesu tkania,
–
dobór splotów umo
ż
liwiaj
ą
cych uzyskanie oczekiwanych walorów
wyrobu tkanego,
–
wykonywanie wyrobów tkanych,
–
czas i sprawno
ść
wykonania zadania,
–
prezentacj
ę
projektu.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
51
Jednostka modułowa 743[04].Z1.03
Naprawa, renowacja i konserwacja wyrobów tkanych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
rozpozna
ć
uszkodzenia w wyrobach tkanych,
–
okre
ś
li
ć
rodzaj i zakres prac zwi
ą
zanych z napraw
ą
wyrobów tkanych,
–
zaplanowa
ć
czynno
ś
ci zwi
ą
zane z napraw
ą
wyrobów tkanych
okre
ś
lon
ą
technik
ą
,
–
dobra
ć
surowce, narz
ę
dzia i urz
ą
dzenia do rodzaju naprawy,
–
dokona
ć
naprawy wyrobów tkanych,
–
odczyta
ć
znaki okre
ś
laj
ą
ce warunki konserwacji wyrobów,
–
okre
ś
li
ć
zasady renowacji i konserwacji wyrobów tkanych,
–
dobra
ć
sposoby od
ś
wie
ż
ania i utrzymywania w dobrym stanie
wyrobów tkanych,
–
przygotowa
ć
wyroby do renowacji i konserwacji okre
ś
lonymi
technikami,
–
wykona
ć
prace zwi
ą
zane z renowacj
ą
i konserwacj
ą
wyrobów
tkanych,
–
oceni
ć
jako
ść
wykonanych prac,
–
okre
ś
li
ć
warunki magazynowania wyrobów tkanych,
–
przygotowa
ć
gotowe wyroby tkane do magazynowania,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, przepisy
ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
2. Materiał nauczania
Uszkodzenia wyrobów tkanych.
Sposoby naprawy uszkodze
ń
wyrobów tkanych.
Sposoby renowacji wyrobów tkanych.
Sposoby konserwacji wyrobów tkanych.
Oprzyrz
ą
dowanie stosowane podczas naprawy, renowacji i konserwacji
wyrobów.
Znaki okre
ś
laj
ą
ce warunki konserwacji.
Czynno
ś
ci zwi
ą
zane z napraw
ą
, renowacja i konserwacj
ą
wyrobów.
Przechowywanie gotowych wyrobów tkanych.
Przepisy
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy,
przepisy
ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
3.
Ć
wiczenia
•
Okre
ś
lanie przyczyn uszkodzenia wyrobów tkanych.
•
Dokonywanie naprawy uszkodzonych wyrobów tkanych.
•
Odczytywanie znaków konserwacji wyrobów tkanych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
52
•
Wykonywanie czynno
ś
ci zwi
ą
zanych z renowacj
ą
i konserwacj
ą
wyrobów tkanych.
•
Okre
ś
lanie warunków i sposobów magazynowania wyrobów tkanych.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Wyroby tkane z ró
ż
nego rodzaju uszkodzeniami.
Narz
ę
dzia i przybory do naprawy wyrobów tkanych.
Prz
ę
dze i nitki.
Regulamin warsztatów.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
oraz ochrony
ś
rodowiska.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce
naprawy, renowacji, konserwacji oraz magazynowania wyrobów tkanych.
W procesie nauczania-uczenia si
ę
nale
ż
y odwoływa
ć
si
ę
do wiedzy
uczniów nabytej podczas realizacji programów nauczania jednostek
modułowych 743[04].O1.01, 743[04].O2.02. oraz 743[04].Z1.01.
W trakcie prowadzenia zaj
ęć
dydaktycznych szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na dobieranie narz
ę
dzi i przyborów do renowacji,
naprawy i konserwacji wyrobów tkanych oraz na dokładno
ść
wykonywania okre
ś
lonych zabiegów.
Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa
ć
metod
ę
pokazu z obja
ś
nieniem, metod
ę
pokazu z instrukta
ż
em, metod
ę
tekstu przewodniego, metod
ę
przypadków i
ć
wiczenia praktyczne.
Zaj
ę
cia dydaktyczne powinny odbywa
ć
si
ę
w grupie do 15 osób,
w pracowni technologii oraz w warsztatach szkolnych wyposa
ż
onych
w indywidualne stanowiska pracy.
Wskazane jest zorganizowanie wycieczki dydaktycznej do pracowni
renowacyjno-konserwatorskiej oraz pracowni konserwacji tkanin w celu
zapoznania uczniów z rzeczywistymi warunkami pracy oraz rodzajem
wykonywanych prac.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Ocena osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinna odbywa
ć
si
ę
systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.
Wyniki kształcenia proponuje si
ę
sprawdza
ć
za pomoc
ą
:
–
sprawdzianów ustnych,
–
sprawdzianów praktycznych,
–
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez uczniów podczas
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
53
Podczas kontroli i oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
planowanie czynno
ś
ci zwi
ą
zanych z renowacj
ą
i konserwacj
ą
wyrobów tkanych,
–
dobieranie sposobów renowacji wyrobów tkanych,
–
odczytywanie znaków okre
ś
laj
ą
cych warunki konserwacji wyrobów,
–
dobieranie metod konserwacji wyrobów tkanych.
Kontrol
ę
poprawno
ś
ci wykonania
ć
wiczenia nale
ż
y przeprowadzi
ć
w trakcie i po jego wykonaniu.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
54
Moduł 724[04].Z2
Wyroby dziane
1. Cele kształcenia
W wyniku kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
rozpoznawa
ć
i ocenia
ć
walory estetyczne oraz przeznaczenie
u
ż
ytkowe dzianych płaskich wyrobów włókienniczych,
–
posługiwa
ć
si
ę
danymi z tabel antropometrycznych,
–
rozró
ż
nia
ć
rodzaje form konstrukcyjnych wyrobów dzianych,
–
rysowa
ć
siatk
ę
konstrukcyjn
ą
na podstawie obliczonych odcinków
konstrukcyjnych,
–
konstruowa
ć
formy podstawowych dzianych wyrobów odzie
ż
owych,
–
sporz
ą
dza
ć
dokumentacj
ę
projektowanych wyrobów dzianych,
–
rysowa
ć
zasadnicze sploty dzianin oraz wa
ż
niejsze pochodne sploty
zasadnicze,
–
rozró
ż
nia
ć
techniki, surowce, narz
ę
dzia i przybory do wykonania
dzianin,
–
organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
wykonywa
ć
ró
ż
nymi technikami elementy dzianiny o zró
ż
nicowanych
splotach,
–
likwidowa
ć
wady powstałe w trakcie wykonywania wyrobów,
–
rozró
ż
nia
ć
ś
ciegi r
ę
czne,
–
wyko
ń
cza
ć
wyroby dziane
ś
ciegami r
ę
cznymi,
–
sporz
ą
dza
ć
kalkulacj
ę
zu
ż
ycia surowców u
ż
ytych do wykonania
wyrobu dzianego,
–
rozró
ż
nia
ć
maszyny dziewiarskie r
ę
cznie sterowane,
–
rozró
ż
nia
ć
technologie wytwarzania dzianin na maszynach r
ę
cznie
sterowanych,
–
klasyfikowa
ć
dziewiarskie sploty maszynowe,
–
opracowywa
ć
projekty technologiczne dzianin wykonywanych na
maszynach dziewiarskich r
ę
cznie sterowanych,
–
korzysta
ć
z instrukcji obsługi maszyn i urz
ą
dze
ń
,
–
wykonywa
ć
na maszynach dziewiarskich r
ę
cznie sterowanych
dzianiny o ró
ż
nych splotach,
–
wykonywa
ć
czynno
ś
ci zwi
ą
zane z czyszczeniem i konserwacj
ą
maszyn i urz
ą
dze
ń
,
–
wykonywa
ć
szablony wyrobów dziewiarskich,
–
przygotowywa
ć
dokumentacj
ę
wyrobów dziewiarskich,
–
wykrawa
ć
elementy wyrobów odzie
ż
owych z dzianin metra
ż
owych,
–
dobiera
ć
oprzyrz
ą
dowanie maszyn do wykonywanych funkcji,
–
przygotowywa
ć
do pracy i obsługiwa
ć
maszyny dziewiarskie r
ę
cznie
sterowane,
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
55
–
wykonywa
ć
elementy wyrobów dziewiarskich,
–
zdejmowa
ć
wykonane elementy wyrobu z maszyn dziewiarskich,
–
stosowa
ć
wła
ś
ciwe
ś
ciegi i szwy maszynowe do wyko
ń
czania
wyrobów,
–
ł
ą
czy
ć
okre
ś
lonymi
ś
ciegami elementy wyrobu dziewiarskiego,
–
obsługiwa
ć
maszyny szwalnicze,
–
zszywa
ć
elementy wyrobu,
–
wyko
ń
cza
ć
wyroby dziewiarskie ró
ż
nymi sposobami,
–
ocenia
ć
walory estetyczne wyrobów odzie
ż
owych,
–
okre
ś
la
ć
rodzaj uszkodze
ń
wyrobów dzianych,
–
planowa
ć
czynno
ś
ci zwi
ą
zane z usuni
ę
ciem uszkodze
ń
w wyrobach,
–
wykonywa
ć
czynno
ś
ci zwi
ą
zane z napraw
ą
uszkodze
ń
, renowacj
ą
i konserwacj
ą
dzianin i dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych,
–
stosowa
ć
zasady bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
ś
rodowiska,
–
korzysta
ć
z literatury zawodowej oraz innych
ź
ródeł informacji.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba
godzin na
realizacj
ę
743[04].Z2.01
Wykonywanie podstawowych form konstrukcyjnych
dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych
40
743[04].Z2.02
Wykonywanie r
ę
czne dzianin
74
743[04].Z2.03
Wykonywanie dzianin na maszynach dziewiarskich
r
ę
cznie sterowanych
150
743[04].Z2.04
Wykonywanie dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych
190
743[04].Z2.05
Naprawa, renowacja i konserwacja dzianin oraz
dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych
50
Razem
504
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
56
3. Schemat układu jednostek modułowych
4. Literatura
Bartos J.: Włókiennictwo. Poradnik in
ż
yniera. Tom1 i 2. WNT, Warszawa
1988
Praca zbiorowa: 440
ś
ciegów na drutach. Wydawnictwo RM, Warszawa
2008
Dziamara H.: Dziewiarstwo maszynowo-r
ę
czne. Technologia dla ZSZ.
WSiP, Warszawa 1987
Korli
ń
ski W.: Podstawy dziewiarstwa. WNT, Warszawa 1981
Kornobis E.(red.): Laboratorium podstaw dziewiarstwa. Politechnika
Łódzka, Łód
ź
1997
Kowalczyk K.: Konfekcjonowanie dzianin. Cz
ęść
2. WSiP, Warszawa
1986
Natter M.: ABC dziewiarstwa r
ę
cznego. Muza, Warszawa 1991
743[04].Z2
Wyroby dziane
743[04].Z2.01
Wykonywanie podstawowych form
konstrukcyjnych dziewiarskich wyrobów
odzie
ż
owych
743[04].Z2.02
Wykonywanie r
ę
czne dzianin
743[04].Z2.03
Wykonywanie dzianin na maszynach
dziewiarskich r
ę
cznie sterowanych
743[04].Z2.04
Wykonywanie dziewiarskich wyrobów
odzie
ż
owych
743[04].Z2.05
Naprawa, renowacja i konserwacja
dzianin oraz dziewiarskich wyrobów
odzie
ż
owych
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
57
Pi
ę
kno u
ż
yteczne.
Ć
wier
ć
wiecze Cepelii. Zakład Wydawnictw CRS,
Warszawa 1975
Samek J.: Polskie rzemiosło artystyczne. Wydawnictwa Artystyczne
i Filmowe, Warszawa 1984
Sharon B.: Techniki wyko
ń
cze
ń
robótek na drutach. Klub dla Ciebie,
Warszawa 2008
Turska J., Wołoszy
ń
ska K.: ABC dziewiarstwa r
ę
cznego. Robota tylko na
drutach. Warta, Warszawa 1974
Tyszka M.: (red.): Konfekcjonowanie dzianin. Cz
ęść
1. WSiP, Warszawa
1994
Wa
ś
niewski S.: Dziewiarstwo maszynowe. WSiP, Warszawa 1988
Webb M.: Robótki na drutach. Firma Olesiejuk, Warszawa 2007
Czasopisma specjalistyczne: Anna, Igł
ą
i nitk
ą
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
58
Jednostka modułowa 743[04].Z2.01
Wykonywanie podstawowych form konstrukcyjnych
dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
okre
ś
li
ć
typy sylwetek ludzkich,
–
dokona
ć
pomiarów sylwetki ludzkiej potrzebnych do wykonania formy
wyrobu dziewiarskiego,
–
odczyta
ć
wymiary sylwetki z tabel antropometrycznych,
–
okre
ś
li
ć
podstawowe odcinki konstrukcyjne,
–
opracowa
ć
siatk
ę
konstrukcyjn
ą
,
–
wykona
ć
formy konstrukcyjne podstawowych dziewiarskich wyrobów
odzie
ż
owych na podstawie pomiaru sylwetki ludzkiej,
–
oceni
ć
dokładno
ść
wykonania form konstrukcyjnych,
–
dostosowa
ć
formy konstrukcyjne do typu sylwetki,
–
zastosowa
ć
zasady bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
ś
rodowiska.
2. Materiał nauczania
Typy sylwetki ludzkiej.
Płaszczyzny ciała.
Podstawowe punkty pomiarowe na sylwetce ludzkiej.
Tabele antropometryczne.
Podstawowe formy konstrukcyjne.
Podstawowe odcinki konstrukcyjne.
Budowa siatki konstrukcyjnej.
Adaptacja gotowych form konstrukcyjnych.
Projekty dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych.
Zasady bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
ś
rodowiska.
3.
Ć
wiczenia
•
Rozró
ż
nianie typów sylwetek ludzkich.
•
Analizowanie danych z tabel antropometrycznych.
•
Okre
ś
lanie poło
ż
enia podstawowych punktów pomiarowych na
sylwetce ludzkiej.
•
Zdejmowanie miary z sylwetki ludzkiej.
•
Okre
ś
lanie poło
ż
enia podstawowych odcinków konstrukcyjnych na
sylwetce ludzkiej.
•
Opracowywanie siatki konstrukcyjnej wyrobu dziewiarskiego.
•
Sporz
ą
dzanie form konstrukcyjnych na górn
ą
cz
ęść
ciała.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
59
•
Sporz
ą
dzanie form konstrukcyjnych na doln
ą
cz
ęść
ciała.
•
Wykonywanie
projektów
dziewiarskich
wyrobów
odzie
ż
owych
z wykorzystaniem programów komputerowych.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Tabele antropometryczne.
Foliogramy z zakresu antropometrii i konstrukcji form odzie
ż
owych.
Manekiny krawieckie.
Narz
ę
dzia i przybory do wykonania pomiarów i wykre
ś
lania siatek
konstrukcyjnych.
Wzorce podstawowych wyrobów dziewiarskich.
ś
urnale mody.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje tre
ś
ci dotycz
ą
ce wykonywania
odzie
ż
owych form konstrukcyjnych.
W procesie nauczania-uczenia si
ę
szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci zdejmowania miary z sylwetki ludzkiej
oraz obliczanie odcinków konstrukcyjnych do sporz
ą
dzania form
modelowych wyrobów odzie
ż
owych.
Osi
ą
gni
ę
cie zało
ż
onych celów kształcenia umo
ż
liwi stosowanie
nast
ę
puj
ą
cych metod nauczania: pokazu z obja
ś
nieniem, pokazu
z instrukta
ż
em, metody projektów oraz
ć
wicze
ń
. Metoda projektów
pozwala na kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci zwi
ą
zanych z planowaniem
i podejmowaniem okre
ś
lonych działa
ń
, prezentacj
ą
oraz ocen
ą
pracy.
Zaj
ę
cia dydaktyczne powinny odbywa
ć
si
ę
w warsztatach szkolnych
oraz w pracowni komputerowej, wyposa
ż
onych w indywidualne
stanowiska pracy.
Ć
wiczenia nale
ż
y prowadzi
ć
w grupach do 15 osób.
Podczas zaj
ęć
uczniowie powinni mie
ć
mo
ż
liwo
ść
wykonywania form
konstrukcyjnych podstawowych wyrobów odzie
ż
owych, modelowania
form odzie
ż
y na manekinach krawieckich, a tak
ż
e korzystania
z programów komputerowych, wzorców podstawowych wyrobów
dziewiarskich oraz
ż
urnali mody.
Zaleca si
ę
organizacj
ę
wycieczki do pracowni projektowania i szycia
odzie
ż
y w celu zapoznania uczniów z etapami powstawania form
konstrukcyjnych oraz wykonywania wyrobów dziewiarskich.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.
Oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
60
–
sprawdzianów praktycznych,
–
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
,
–
wykonanych projektów.
Kryteria
oceniania
powinny
uwzgl
ę
dnia
ć
zaplanowane
cele
kształcenia, a w szczególno
ś
ci:
–
zdejmowanie miar z sylwetki ludzkiej,
–
korzystanie z danych zawartych w tabelach antropometrycznych,
–
dostosowanie formy konstrukcyjnej do typu sylwetki,
–
wykonywanie form modelowych na podstawie wyników pomiarów,
–
wykonywanie form modelowych dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych,
–
jako
ść
wykonanych form konstrukcyjnych,
–
współprac
ę
w zespole.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
61
Jednostka modułowa 743[04].Z2.02
Wykonywanie r
ę
czne dzianin
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
rozró
ż
ni
ć
rodzaje dzianych wyrobów włókienniczych,
–
okre
ś
li
ć
cechy technologiczne i wła
ś
ciwo
ś
ci u
ż
ytkowe dzianin,
–
scharakteryzowa
ć
rodzaje splotów,
–
okre
ś
li
ć
zasady wykonania rysunków zasadniczych oraz wa
ż
niejszych
pochodnych splotów dziewiarskich,
–
rozró
ż
ni
ć
ś
ciegi r
ę
czne dzianin,
–
scharakteryzowa
ć
metody wytwarzania dzianin,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
dobra
ć
techniki, surowce i przybory do wykonania dzianiny,
–
wykona
ć
r
ę
cznie dzianiny o ró
ż
nych splotach,
–
skontrolowa
ć
przebieg wykonywania dzianin,
–
okre
ś
li
ć
rodzaje i przyczyny powstawania bł
ę
dów w trakcie dziania
wyrobów,
–
usun
ąć
wady powstałe podczas wykonywania wyrobów dzianych,
–
poł
ą
czy
ć
elementy wyrobów dzianych
ś
ciegami r
ę
cznymi,
–
dobra
ć
metody wyko
ń
czania i zdobienia wyrobów dzianych,
–
wykona
ć
czynno
ś
ci zwi
ą
zane z konserwacj
ą
wyrobów gotowych,
–
sporz
ą
dzi
ć
kalkulacj
ę
kosztów wykonywanych wyrobów dzianych,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
2. Materiał nauczania
Dziane płaskie wyroby włókiennicze.
Cechy technologiczne dzianin.
Wła
ś
ciwo
ś
ci u
ż
ytkowe dzianin.
Sploty wyrobów dzianych.
Rysunki zasadniczych i pochodnych splotów dzianin.
Ś
ciegi r
ę
czne.
Techniki dziania r
ę
cznego.
Surowce i przybory stosowane do wykonywania dzianin.
Organizacja stanowiska pracy.
R
ę
czne wytwarzanie dzianin.
Kontrola przebiegu procesu dziania.
Sposoby ł
ą
czenia elementów wyrobów w gotowy wyrób.
Sposoby wyko
ń
czania i ozdabiania wyrobów dzianych.
Konserwacja wyrobów dzianych.
Kalkulacja i ewidencja kosztów wytworzenia wyrobów dzianych.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
62
3.
Ć
wiczenia
•
Rozpoznawanie cech charakteryzuj
ą
cych dzianin
ę
na podstawie
próbek.
•
Okre
ś
lanie wła
ś
ciwo
ś
ci u
ż
ytkowych dzianin.
•
Sporz
ą
dzanie rysunków splotów dwuprawych.
•
Okre
ś
lanie parametrów strukturalnych dzianin na podstawie próbek.
•
Dobieranie surowców i przyborów do wykonywania dzianin.
•
Wykonywanie próbek dzianiny o ró
ż
nych splotach.
•
Ł
ą
czenie
ś
ciegami r
ę
cznymi elementów wyrobów dzianych.
•
Ozdabianie wyrobów dzianych ró
ż
nymi technikami.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Katalogi płaskich wyrobów włókienniczych wykonanych sposobem
r
ę
cznym.
Kolekcje splotów dziewiarskich.
Foliogramy, prze
ź
rocza.
Narz
ę
dzia i przybory do r
ę
cznego wykonywania i ł
ą
czenia wyrobów
dzianych.
Regulamin warsztatów.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
oraz ochrony
ś
rodowiska.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje tre
ś
ci dotycz
ą
ce r
ę
cznego
wykonywania wyrobów dzianych o ró
ż
nym przeznaczeniu. W procesie
nauczania – uczenia si
ę
nale
ż
y odwoływa
ć
si
ę
do wiedzy uczniów
nabytej podczas realizacji programu jednostki modułowej 743[04].O1.01
oraz 743[04].O1.02.
Podczas realizacji programu jednostki modułowej szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na sporz
ą
dzanie rysunków splotów i
ś
ciegów r
ę
cznych,
dobieranie surowców do wykonywania dzianin o okre
ś
lonych
wymaganiach jako
ś
ciowych, stosowanie ró
ż
nych technik dziania
r
ę
cznego oraz zdobienia wyrobów.
Osi
ą
gni
ę
cie zało
ż
onych celów kształcenia umo
ż
liwi stosowanie
nast
ę
puj
ą
cych metod nauczania: pokazu z obja
ś
nieniem, pokazu
z instrukta
ż
em oraz
ć
wicze
ń
.
Nauczyciel powinien przygotowa
ć
kolekcje
splotów,
próbki
dzianin
wykonanych
z
ró
ż
nych
surowców
włókienniczych, a tak
ż
e katalogi płaskich wyrobów włókienniczych
wykonanych sposobem r
ę
cznym.
Ć
wiczenia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni technologii, w grupach
do 15 osób z podziałem na 2-3 osobowe zespoły. Zaproponowane
w programie
ć
wiczenia mo
ż
na modyfikowa
ć
i rozszerza
ć
w zale
ż
no
ś
ci
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
63
od potrzeb edukacyjnych uczniów. Wskazane jest, aby uczniowie czasie
ć
wicze
ń
sporz
ą
dzili rysunki splotów dzianin i według nich wykonali
r
ę
cznie dzianin
ę
stosuj
ą
c odpowiednie surowce i przybory.
W trakcie wykonywania
ć
wicze
ń
nauczyciel powinien obserwowa
ć
prac
ę
uczniów oraz udziela
ć
im konsultacji.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie
na podstawie ustalonych kryteriów. Kryteria oceniania powinny
uwzgl
ę
dnia
ć
szczegółowe cele kształcenia.
Oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów nale
ż
y dokonywa
ć
na
podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
sprawdzianów praktycznych,
–
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
W procesie kontroli i oceny osi
ą
gni
ęć
ucznia nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
dobieranie splotów do rodzaju i przeznaczenia wyrobu,
–
dobieranie surowców i przyborów do wykonania okre
ś
lonego wyrobu
dzianego,
–
wykonywanie elementów dzianin ró
ż
nymi technikami,
–
ł
ą
czenie elementów dzianin
ś
ciegami r
ę
cznymi.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
64
Jednostka modułowa 743[04].Z2.03
Wykonywanie dzianin na maszynach dziewiarskich
r
ę
cznie sterowanych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
wyja
ś
ni
ć
budow
ę
i zasady działania maszyn dziewiarskich r
ę
cznie
sterowanych,
–
scharakteryzowa
ć
zasady formowania oczek dzianiny,
–
okre
ś
li
ć
obszar pracy falowarki, szydełkarki płaskiej oraz osnowarki,
–
okre
ś
li
ć
zastosowanie dziewiarskich splotów maszynowych,
–
scharakteryzowa
ć
technologie wytwarzania dzianin na maszynach
r
ę
cznie sterowanych,
–
zaplanowa
ć
proces technologiczny
wykonywania dzianin na
maszynach dziewiarskich r
ę
cznie sterowanych,
–
przygotowa
ć
surowce do wytwarzania dzianin,
–
dobra
ć
parametry dzianin,
–
obsłu
ż
y
ć
maszyny i urz
ą
dzenia zgodnie z instrukcjami obsługi,
–
wykona
ć
dzianiny o ró
ż
nych splotach na maszynach dziewiarskich
r
ę
cznie sterowanych,
–
skontrolowa
ć
przebieg procesu wytwarzania dzianin,
–
rozpozna
ć
i usun
ąć
powstałe wady,
–
zdj
ąć
elementy wyrobów dzianych z maszyn,
–
sporz
ą
dzi
ć
dokumentacj
ę
wytworzonych dzianin,
–
wykona
ć
czynno
ś
ci zwi
ą
zane z konserwacj
ą
i magazynowaniem
wyrobów dzianych,
–
dokona
ć
konserwacji maszyn i urz
ą
dze
ń
,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
2. Materiał nauczania
Budowa, działanie i obsługa maszyn dziewiarskich r
ę
cznie sterowanych.
Zasady formowania oczek dzianiny.
Metody dziania.
Formowanie oczek na falowarkach, szydełkarkach i osnowarkach.
Podstawowe sploty dziewiarskie.
Technologie wykonywania dzianin na maszynach r
ę
cznie sterowanych.
Zasady wykonania dzianin na maszynach dziewiarskich r
ę
cznie
sterowanych.
Techniki wytwarzania dzianin.
Surowce do wykonywania dzianin.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
65
Proces wykonywania dzianiny na maszynach dziewiarskich r
ę
cznie
sterowanych.
Kontrola pracy maszyn dziewiarskich.
Rodzaje bł
ę
dów dziania.
Techniki usuwania wad powstałych w dzianinach.
Zasady zdejmowania elementów wyrobów dzianych z maszyn
dziewiarskich.
Techniki wyko
ń
czania dzianin.
Dokumentacja wyrobów dzianych na maszynach r
ę
cznie sterowanych.
Konserwacja i magazynowanie wyrobów dzianych.
Konserwacja maszyn dziewiarskich.
Przepisy
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
oraz
ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
3.
Ć
wiczenia
•
Dobieranie rodzajów maszyn dziewiarskich i surowców do technologii
wytwarzanej dzianiny.
•
Rozró
ż
nianie splotów dziewiarskich na podstawie katalogów.
•
Wykonywanie elementów dzianin o okre
ś
lonych splotach na
maszynach dziewiarskich.
•
Wykonywanie na maszynach dziewiarskich r
ę
cznie sterowanych
okre
ś
lonego wyrobu według projektu.
•
Zdejmowanie elementów dzianin z szydełkarek płaskich.
•
Usuwanie wad powstałych w wyrobach dziewiarskich.
•
Porównywanie
walorów
estetycznych
i
u
ż
ytkowych
dzianin
wytwarzanych ró
ż
nymi technikami.
•
Planowanie prac zwi
ą
zanych z konserwacj
ą
maszyn dziewiarskich
r
ę
cznie sterowanych.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Maszyny dziewiarskie r
ę
cznie sterowane.
Instrukcje obsługi maszyn.
Katalogi dzianin.
Kolekcje maszynowych splotów dziewiarskich.
Filmy dydaktyczne z zakresu technologii włókiennictwa.
Modele maszyn dziewiarskich.
Katalogi maszyn i urz
ą
dze
ń
stosowanych w wytwarzaniu dzianin.
Dokumentacja
techniczno-technologiczna
płaskich
wyrobów
włókienniczych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
66
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest przygotowanie
uczniów do wytwarzania dzianin na maszynach dziewiarskich r
ę
cznie
sterowanych.
Podczas realizacji programu nauczania szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y
zwróci
ć
na przygotowanie maszyn dziewiarskich do procesu dziania,
dobieranie surowców oraz zasady wykonywania dzianin o okre
ś
lonych
parametrach.
Zaleca si
ę
stosowa
ć
nast
ę
puj
ą
ce metody nauczania: pokaz
z obja
ś
nieniem, metod
ę
tekstu przewodniego, metod
ę
przypadków,
metod
ę
projektów oraz
ć
wiczenia praktyczne.
W czasie
ć
wicze
ń
ucze
ń
powinien wykona
ć
na maszynie dziewiarskiej
r
ę
cznie sterowanej dzianin
ę
o okre
ś
lonych splotach, rozpozna
ć
i usun
ąć
wady wyrobu powstałe podczas jego wytwarzania oraz oceni
ć
walory
estetyczne i u
ż
ytkowe dzianin wytwarzanych ró
ż
nymi technikami.
Ć
wiczenia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni technologii oraz
w warsztatach szkolnych wyposa
ż
onych w indywidualne stanowiska
pracy, w grupach do 15 osób. Podczas realizacji zaj
ęć
dydaktycznych
nale
ż
y umo
ż
liwi
ć
uczniom korzystanie z katalogów dzianin i splotów
dziewiarskich, katalogów maszyn i urz
ą
dze
ń
oraz dokumentacji
techniczno-technologicznej płaskich wyrobów włókienniczych. Zaleca si
ę
prezentowa
ć
filmy z zakresu technologii włókiennictwa.
Zaproponowane w programie
ć
wiczenia mo
ż
na modyfikowa
ć
i rozszerza
ć
w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb edukacyjnych.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre
ś
lonych kryteriów. Systematyczne sprawdzanie i ocenianie
motywuje ucznia do nauki, wpływa na kształtowanie dyscypliny,
pracowito
ś
ci oraz odpowiedzialno
ś
ci za wyniki pracy.
Ocena osi
ą
gni
ęć
ucznia mo
ż
e by
ć
dokonana na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
sprawdzianów praktycznych,
–
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
W procesie oceniania szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na:
–
wykonanie
zada
ń
zgodnie
z
zasadami
bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy,
–
organizacj
ę
stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
rozpoznawanie dziewiarskich splotów maszynowych,
–
wykonanie fragmentów dzianin,
–
przebieg procesu dziania i zapobieganie ewentualnym bł
ę
dom,
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
67
–
czas i sprawno
ść
wykonania zadania,
–
utrzymanie porz
ą
dku na stanowisku pracy,
–
prezentacj
ę
wykonanej pracy.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
68
Jednostka modułowa 743[04].Z2.04
Wykonywanie dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
okre
ś
li
ć
funkcje maszyn dziewiarskich,
–
wyja
ś
ni
ć
zasady kroju dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
wykona
ć
szablony
poszczególnych
elementów
wyrobu
dziewiarskiego,
–
zastosowa
ć
programy komputerowe do wykonania szablonu wyrobu
odzie
ż
owego,
–
dobra
ć
i przygotowa
ć
surowce do wykonania wyrobów dziewiarskich,
–
wykona
ć
dzianin
ę
z przeznaczeniem na dziewiarski wyrób odzie
ż
owy,
–
skontrolowa
ć
wykonanie dzianiny i usun
ąć
wady,
–
przygotowa
ć
rozkład wykrojów na dzianinie,
–
wykroi
ć
elementy wyrobów odzie
ż
owych z dzianin metra
ż
owych
o okre
ś
lonych parametrach według szablonów,
–
dobra
ć
ś
ciegi i szwy maszynowe do wyko
ń
czenia okre
ś
lonego
wyrobu,
–
dobra
ć
specjalistyczne oprzyrz
ą
dowanie do maszyn szwalniczych,
–
zastosowa
ć
ś
cieg st
ę
bnowy i ła
ń
cuszkowy do wyko
ń
czenia wyrobu,
–
obsłu
ż
y
ć
owerlok,
–
zlikwidowa
ć
zrywy nitek, wymieni
ć
odwini
ę
te nawoje,
–
poł
ą
czy
ć
elementy odzie
ż
owego wyrobu dziewiarskiego w gotowy
wyrób,
–
usun
ąć
wady powstałe w procesie ł
ą
czenia elementów odzie
ż
y,
–
wszy
ć
ta
ś
my i naszy
ć
aplikacje,
–
wykona
ć
dziurki, przyszy
ć
guziki,
–
wykona
ć
czynno
ś
ci zwi
ą
zane z parowaniem i prasowaniem
dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych,
–
przygotowa
ć
dokumentacj
ę
wykonania wyrobów dziewiarskich,
–
zastosowa
ć
zasady konfekcjonowania wyrobów odzie
ż
owych,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
2. Materiał nauczania
Maszyny dziewiarskie i ich funkcje.
Zasady kroju wyrobów odzie
ż
owych.
Formy dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych.
Szablony dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych.
Dokumentacja techniczno-technologiczna wyrobów odzie
ż
owych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
69
Surowce i
ś
ciegi u
ż
ywane do wykonania dziewiarskich wyrobów
odzie
ż
owych.
Proces wykonania dzianiny na dziewiarski wyrób odzie
ż
owy.
Proces wykrawania elementów wyrobów odzie
ż
owych z dzianin.
Zasady wykonywania elementów dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych.
Maszyny szwalnicze i ich oprzyrz
ą
dowanie.
Budowa i zasady działania st
ę
bnówki płaskiej.
Budowa i zasady działania st
ę
bnówki ła
ń
cuszkowej.
Budowa i zasady działania owerloka.
Ś
ciegi i szwy maszynowe.
Metody ł
ą
czenia elementów wyrobów dziewiarskich.
Ocena jako
ś
ci, walorów u
ż
ytkowych i estetycznych wyrobów.
Wady dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych.
Wyko
ń
czanie dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych.
Zasady konfekcjonowania wyrobów dziewiarskich.
Przepisy
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
oraz
ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
3.
Ć
wiczenia
•
Wykonywanie
szablonów
elementów
wyrobów
odzie
ż
owych
wytwarzanych na maszynach dziewiarskich z zastosowaniem
programów komputerowych.
•
Dobieranie techniki wykonania okre
ś
lonego wyrobu dziewiarskiego.
•
Dobieranie
surowców
do
wykonania
dziewiarskiego
wyrobu
odzie
ż
owego.
•
Wykrawanie
elementów
wyrobów
odzie
ż
owych
z
dzianin
metra
ż
owych.
•
Wykonywanie elementów wyrobów odzie
ż
owych na maszynach
dziewiarskich.
•
Planowanie kolejno
ś
ci zszywania elementów dziewiarskiego wyrobu
odzie
ż
owego.
•
Dobieranie
ś
ciegów i szwów maszynowych do wyko
ń
czenia
okre
ś
lonego wyrobu.
•
Wykonywanie wzornika
ś
ciegów maszynowych.
•
Wykonywanie wzornika szwów maszynowych.
•
Ł
ą
czenie elementów dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych ró
ż
nymi
technikami.
•
Konfekcjonowanie dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych.
•
Przygotowywanie ekspozycji wyrobów odzie
ż
owych wykonanych na
zaj
ę
ciach edukacyjnych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
70
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Maszyny dziewiarskie i szwalnicze.
Katalogi oprzyrz
ą
dowania.
Podstawowe oprzyrz
ą
dowanie maszyn szwalniczych.
Rysunki prawidłowych
ś
ciegów maszynowych.
Foliogramy dotycz
ą
ce technik ł
ą
czenia elementów dziewiarskich.
Wzorniki szwów.
Szablony elementów wyrobów odzie
ż
owych.
Wzory dzianych wyrobów odzie
ż
owych.
Igły maszynowe.
Programy
komputerowe
do
wykonywania
szablonów
wyrobów
odzie
ż
owych.
Prz
ę
dze i nici szwalnicze.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci wykonywania dzianin metra
ż
owych oraz wykrawania z nich
elementów odzie
ż
y na podstawie opracowanych szablonów. W procesie
nauczania-uczenia
si
ę
nale
ż
y
odwoływa
ć
si
ę
do
wiadomo
ś
ci
i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów nabytych podczas realizacji programów
jednostek modułowych 743[04].O2.01, 743[04].O2.03, 743[04].Z2.01
oraz 743[04].Z2.03.
Podczas prowadzenia zaj
ęć
dydaktycznych szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y
zwróci
ć
na
zasady
sporz
ą
dzania
dokumentacji
techniczno-
technologicznej wyrobów odzie
ż
owych oraz budow
ę
, zasad
ę
działania
i obsług
ę
maszyn dziewiarskich.
Zaleca si
ę
stosowa
ć
nast
ę
puj
ą
ce metody nauczania: pokaz
z obja
ś
nieniem, pokaz z instrukta
ż
em, metod
ę
przypadków oraz
ć
wiczenia.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni technologii, pracowni
komputerowej
oraz
w
warsztatach
szkolnych
wyposa
ż
onych
w indywidualne stanowiska pracy. Uczniowie powinni pracowa
ć
w grupach do 15 osób. Podczas wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y umo
ż
liwi
ć
uczniom korzystanie z katalogów maszyn dziewiarskich, wzorników
szwów oraz rysunków
ś
ciegów maszynowych.
Zaproponowane w programie
ć
wiczenia mo
ż
na modyfikowa
ć
i rozszerza
ć
ich zakres w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb edukacyjnych
oraz mo
ż
liwo
ś
ci szkoły.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
71
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie
na podstawie okre
ś
lonych kryteriów.
Osi
ą
gni
ę
cia edukacyjne uczniów proponuje si
ę
sprawdza
ć
na
podstawie
sprawdzianów
ustnych
i
pisemnych,
sprawdzianów
praktycznych oraz wykonanych
ć
wicze
ń
.
Obserwuj
ą
c czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y
zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
wykonanie
zada
ń
zgodnie
z
zasadami
bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy,
–
organizacj
ę
stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
dobieranie oprzyrz
ą
dowania maszyn dziewiarskich,
–
dobieranie maszyn szwalniczych do wyko
ń
czenia wyrobów,
–
wykonywanie gotowego dziewiarskiego wyrobu odzie
ż
owego,
–
zasady konfekcjonowania wyrobów włókienniczych,
–
czas i sprawno
ść
wykonania zadania,
–
utrzymywanie porz
ą
dku na stanowisku pracy,
–
prezentacj
ę
wykonanej pracy.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale
ż
y
przeprowadzi
ć
sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
72
Jednostka modułowa 743[04].Z2.05
Naprawa, renowacja i konserwacja dzianin oraz
dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
okre
ś
li
ć
rodzaj uszkodzenia i zakres naprawy wyrobów odzie
ż
owych,
–
zaplanowa
ć
czynno
ś
ci zwi
ą
zane z napraw
ą
, renowacj
ą
oraz
konserwacj
ą
wyrobów włókienniczych,
–
dobra
ć
metody naprawy, renowacji i konserwacji wyrobów
dziewiarskich,
–
okre
ś
li
ć
zasady doboru surowców, narz
ę
dzi i urz
ą
dze
ń
do naprawy
oraz renowacji i konserwacji wyrobów,
–
dokona
ć
naprawy uszkodzonych dzianin oraz dziewiarskich wyrobów
odzie
ż
owych,
–
dokona
ć
renowacji wyrobów włókienniczych,
–
okre
ś
li
ć
warunki przechowywania dzianin i dziewiarskich wyrobów
odzie
ż
owych,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
2. Materiał nauczania
Uszkodzenia wyrobów.
Metody napraw, renowacji i konserwacji wyrobów włókienniczych.
Surowce, narz
ę
dzia i urz
ą
dzenia oraz maszyny potrzebne do
okre
ś
lonego rodzaju naprawy, renowacji oraz konserwacji.
Renowacja wyrobów dziewiarskich.
Konserwacja wyrobów dzianych i dziewiarskich.
Zasady przechowywania wyrobów dzianych i dziewiarskich.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
oraz ochrony
ś
rodowiska.
3.
Ć
wiczenia
•
Wykonywanie naprawy uszkodzonej dzianiny.
•
Wykonywanie naprawy dziewiarskiego wyrobu odzie
ż
owego.
•
Wykonywanie konserwacji wyrobów dzianych i dziewiarskich zgodnie
ze znakami na nich umieszczonymi.
•
Cerowanie wyrobu odzie
ż
owego.
•
Okre
ś
lanie warunków i sposobów przechowywania wyrobów dzianych
oraz dziewiarskich wyrobów odzie
ż
owych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
73
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Narz
ę
dzia,
przybory
i
surowce
stosowane
podczas
naprawy
i renowacji wyrobów dzianych.
Wyroby dziane zawieraj
ą
ce ró
ż
ne bł
ę
dy i uszkodzenia.
Plansze ze znakami informuj
ą
cymi o sposobie konserwacji wyrobów,
warunkami prania i bielenia oraz prasowania, a tak
ż
e sposobami
odplamiania wyrobów.
Foliogramy przedstawiaj
ą
ce typowe uszkodzenia wyrobów dzianych.
Normy bran
ż
owe.
Filmy dydaktyczne dotycz
ą
ce składowania i magazynowania dzianin
i dzianych wyrobów odzie
ż
owych.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje tre
ś
ci dotycz
ą
ce naprawy,
renowacji,
konserwacji
oraz
sposobów
składowania
wyrobów
włókienniczych. W procesie nauczania-uczenia si
ę
nale
ż
y wykorzysta
ć
wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów nabyte podczas realizacji programów
jednostek
modułowych
743[04].O1.01,
743[04].O1.02
oraz
743[04].Z2.02.
Osi
ą
gni
ę
cie zało
ż
onych celów kształcenia umo
ż
liwi stosowanie
praktycznych metod nauczania: pokazu z obja
ś
nieniem, metody tekstu
przewodniego, metody przypadków oraz
ć
wicze
ń
. Zadanie praktyczne
dotycz
ą
ce wykonywania okre
ś
lonych zabiegów zwi
ą
zanych z renowacj
ą
i konserwacj
ą
wyrobów odzie
ż
owych powinno by
ć
poprzedzone
instrukta
ż
em poł
ą
czonym z pokazem.
Ć
wiczenia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni technologii oraz
w warsztatach szkolnych wyposa
ż
onych w indywidualne stanowiska
pracy, w grupach do 15 osób.
Do wykonywania
ć
wicze
ń
nauczyciel powinien przygotowa
ć
:
narz
ę
dzia, przybory i surowce stosowane do naprawy i renowacji
wyrobów dzianych, próbki wyrobów dzianych zawieraj
ą
cych ró
ż
ne
uszkodzenia, plansze ze znakami informuj
ą
cymi o sposobie prania,
bielenia, prasowania oraz odplamiania wyrobów.
Zaleca si
ę
prezentacje filmów dydaktycznych z zakresu składowania
i magazynowania dzianin oraz dzianych wyrobów odzie
ż
owych.
Zaproponowane w programie
ć
wiczenia mo
ż
na modyfikowa
ć
i rozszerza
ć
w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb edukacyjnych.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów. Kryteria oceniania
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
74
powinny dotyczy
ć
poziomu i zakresu opanowania przez uczniów
umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
Ocena osi
ą
gni
ęć
ucznia mo
ż
e by
ć
dokonywana na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
sprawdzianów praktycznych,
–
obserwacja czynno
ś
ci wykonywanych przez uczniów podczas
ć
wicze
ń
.
Podczas kontroli i oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
dobieranie metod naprawy uszkodze
ń
wyrobów dzianych,
–
dobieranie sposobów renowacji wyrobów dzianych,
–
dobieranie metod konserwacji wyrobów dzianych,
–
planowanie
czynno
ś
ci
zwi
ą
zanych
z
napraw
ą
,
renowacj
ą
i konserwacj
ą
wyrobów dzianych,
–
dobieranie sposobów magazynowania do rodzajów wyrobów
odzie
ż
owych.
Systematyczne ocenianie post
ę
pów ucznia motywuje do zdobywania
wiedzy, wpływa na kształtowanie dyscypliny, pracowito
ś
ci, dokładno
ś
ci,
sumienno
ś
ci oraz odpowiedzialno
ś
ci za wyniki pracy.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale
ż
y
przeprowadzi
ć
sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
75
Moduł 724[04].Z3
Wyroby koronkarskie
1. Cele kształcenia
W wyniku kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
charakteryzowa
ć
płaskie wyroby koronkarskie i koronkarskie wyroby
u
ż
ytkowe,
–
wykonywa
ć
rysunki płaskich wyrobów koronkarskich,
–
dobiera
ć
technik
ę
, surowce i narz
ę
dzia do wykonania płaskich
wyrobów koronkarskich,
–
projektowa
ć
wzory splotów koronkarskich,
–
projektowa
ć
wzory
płaskich
wyrobów
koronkarskich
oraz
koronkarskich wyrobów u
ż
ytkowych,
–
sporz
ą
dza
ć
dokumentacj
ę
wykonanego wyrobu,
–
wykonywa
ć
płaskie wyroby koronkarskie oraz koronkarskie wyroby
u
ż
ytkowe według własnych projektów,
–
kontrolowa
ć
przebieg wytwarzania wyrobów koronkarskich,
–
likwidowa
ć
wady powstałe w procesie wytwarzania wyrobów
koronkarskich,
–
wyko
ń
cza
ć
wyroby koronkarskie,
–
okre
ś
la
ć
zu
ż
ycie surowca potrzebnego do wykonania wyrobu
koronkarskiego,
–
oblicza
ć
koszty wykonania wyrobów koronkarskich,
–
stosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba
godzin na
realizacj
ę
743[04].Z3.01
Wykonywanie r
ę
czne koronkarskich płaskich
wyrobów włókienniczych
116
743[04].Z3.02
Wykonywanie r
ę
czne koronkarskich wyrobów
u
ż
ytkowych
100
Razem
216
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
76
3. Schemat układu jednostek modułowych
4. Literatura
Baldelli B., Bayard M. Serwetki szydełkowe. Bajer-Weltbild Media
Sp. z o.o., Warszawa 2005
Burda, Koronki szydełkowe, Nr 6/2006. Anne Burda 2006
Burda, Serwetki wykonane ró
ż
nymi technikami, Nr 2/96. Anne Burda
1996
Burda, Koronki, Nr 5/96. Anne Burda 1996
Burda, Misterny filet, Anne Burda 1999
Dickson E.: Koronki p
ę
telkowe. RM, Warszawa 2006
Horakova H. Koronka frywolitkowa. Wydawnictwo RM, Warszawa 2006
Malinowska J.: Wstawki i koronki szydełkowe. Watra, Warszawa 1989
Masera L.: Koronki weneckie. Wydawnictwo RM, Warszawa 2006
Nikolajsen K., Nikolajsen I. Frywolitki. Klasyczne wzory. Wydawnictwo
RM, Warszawa 2006
Piskorz-Branekova E.: Polskie hafty i koronki. Zdobienia stroju ludowego.
Muza S.A, Warszawa 2005
Proskova I., Vozkova E.: Koronki siatkowe, RM, Warszawa 2006
Steczek M.: Koronkarstwo. CZSR, Warszawa 1980
Turska J.: Koronki r
ę
czne. WPLiS, Warszawa 1980
Czasopisma specjalistyczne: Anna, Igł
ą
i nitk
ą
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
743[04].Z3
Wyroby koronkarskie
743[04].Z3.01
Wykonywanie r
ę
czne koronkarskich
płaskich wyrobów włókienniczych
743[04].Z3.02
Wykonywanie r
ę
czne koronkarskich
wyrobów u
ż
ytkowych
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
77
Jednostka modułowa 743[04].Z3.01
Wykonywanie
r
ę
czne
płaskich
wyrobów
koronkarskich
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
scharakteryzowa
ć
płaskie wyroby koronkarskie,
–
okre
ś
li
ć
cechy płaskich wyrobów koronkarskich,
–
scharakteryzowa
ć
podstawowe rodzaje koronek,
–
wykona
ć
projekt i rysunek płaskiego wyrobu koronkarskiego,
–
dobra
ć
techniki wykonania płaskiego wyrobu koronkarskiego,
–
dobra
ć
i przygotowa
ć
surowce i narz
ę
dzia potrzebne do wykonania
płaskich wyrobów koronkarskich,
–
wykona
ć
płaskie wyroby koronkarskie o ró
ż
nych splotach,
–
skontrolowa
ć
przebieg wytwarzania płaskich wyrobów koronkarskich,
–
zlikwidowa
ć
wady powstałe w czasie wytwarzania płaskich wyrobów
koronkarskich,
–
wyko
ń
czy
ć
płaskie wyroby koronkarskie ró
ż
nymi technikami,
–
zaplanowa
ć
czynno
ś
ci zwi
ą
zane z konserwacj
ą
i magazynowaniem
wyrobów koronkarskich,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
2. Materiał nauczania
Płaskie wyroby koronkarskie.
Wzory koronkarskich płaskich wyrobów włókienniczych.
Budowa i cechy koronkarskich płaskich wyrobów włókienniczych.
Rodzaje koronek.
Zasadnicze i ozdobne sploty koronkarskie.
Techniki wykonywania koronkarskich płaskich wyrobów włókienniczych.
Narz
ę
dzia i przybory u
ż
ywane do wykonywania wyrobów koronkarskich.
Proces wytwarzania koronkarskich płaskich wyrobów włókienniczych.
Kontrola przebiegu wytwarzania koronkarskich płaskich wyrobów
włókienniczych.
Sposoby wyko
ń
czania koronkarskich płaskich wyrobów włókienniczych.
Konserwacja i przechowywanie wyrobów koronkarskich.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
oraz ochrony
ś
rodowiska.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
78
3.
Ć
wiczenia
•
Dobieranie wzorów do wykonania płaskich wyrobów koronkarskich.
•
Dobieranie rodzajów splotów do wykonania płaskich wyrobów
koronkarskich.
•
Dobieranie surowców i przyborów do wykonania okre
ś
lonego wyrobu
koronkarskiego.
•
Wykonywanie koronek zgodnie z rysunkiem.
•
Odtwarzanie wybranych wzorów na płaskich wyrobach koronkarskich.
•
Wyko
ń
czanie płaskich wyrobów koronkarskich ró
ż
nymi technikami.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Narz
ę
dzia i przybory do wykonywania koronek.
Katalogi splotów koronkarskich.
Wzory r
ę
cznie wykonanych koronek.
Instrukcje do wykonywania
ć
wicze
ń
.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje tre
ś
ci dotycz
ą
ce zasad
wykonywania wyrobów koronkarskich ró
ż
nymi technikami.
W procesie dydaktycznym szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na
dobór wzorów, surowców, narz
ę
dzi i przyborów do wykonania wyrobów
koronkarskich oraz estetyk
ę
wykonania wyrobów.
Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa
ć
nast
ę
puj
ą
ce metody nauczania: pokaz z obja
ś
nieniem, pokaz
z instrukta
ż
em, metod
ę
projektów, metod
ę
przypadków i
ć
wiczenia
praktyczne. Zaproponowane w programie
ć
wiczenia mo
ż
na modyfikowa
ć
i rozszerza
ć
w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb edukacyjnych uczniów.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni technologii oraz
w warsztatach szkolnych. Uczniowie powinni pracowa
ć
w grupach do 15
osób z podziałem na 2-3 osobowe zespoły.
Podczas realizacji programu nauczania nauczyciel powinien
udost
ę
pni
ć
uczniom katalogi splotów koronkarskich, wzory r
ę
cznie
wykonanych koronek oraz narz
ę
dzia i przybory do wykonywania
koronek.
Wskazane jest zorganizowanie wycieczki do muzeum lub na wystaw
ę
zbiorów sztuki ludowej.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie
na podstawie ustalonych kryteriów. Ocena osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych
powinna aktywizowa
ć
i mobilizowa
ć
ucznia do pracy.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
79
Ocena osi
ą
gni
ęć
uczniów mo
ż
e by
ć
dokonywana na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
sprawdzianów praktycznych.
Umiej
ę
tno
ś
ci uczniów nabyte w trakcie realizacji programu jednostki
modułowej proponuje si
ę
sprawdza
ć
poprzez obserwacj
ę
czynno
ś
ci
ucznia w trakcie wykonywania
ć
wicze
ń
. Podczas sprawdzania projektów
zaleca si
ę
zwraca
ć
uwag
ę
na: trafno
ść
koncepcji projektu, dobór
materiałów
ź
ródłowych, plan projektu, stopie
ń
zaanga
ż
owania si
ę
uczniów w realizacj
ę
projektu, stopie
ń
realizacji zamierzonych celów,
wykonanie i prezentacj
ę
projektu.
Obserwuj
ą
c czynno
ś
ci ucznia nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
dobieranie splotów do rodzaju wyrobu koronkarskiego,
–
dobieranie przyborów do wykonywania wyrobów koronkarskich,
–
wyko
ń
czanie wyrobu koronkarskiego,
–
prezentacj
ę
wykonanej pracy.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej nale
ż
y
przeprowadzi
ć
sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela oraz
wykonanie i prezentacj
ę
projektu.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
80
Jednostka modułowa 743[04].Z3.02
Wykonywanie r
ę
czne koronkarskich wyrobów
u
ż
ytkowych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
scharakteryzowa
ć
koronkarskie wyroby u
ż
ytkowe,
–
dobra
ć
sploty koronkarskie do rodzaju wyrobu,
–
zaprojektowa
ć
wzory koronkarskich wyrobów u
ż
ytkowych,
–
okre
ś
li
ć
zapotrzebowanie na surowce do wykonania wyrobów
koronkarskich,
–
dobra
ć
przyrz
ą
dy do wykonania koronkarskiego wyrobu u
ż
ytkowego,
–
wykona
ć
koronkarski wyrób u
ż
ytkowy według projektu,
–
odwzorowa
ć
sploty koronkarskie w wyrobach u
ż
ytkowych,
–
porówna
ć
walory u
ż
ytkowe i estetyczne wyrobów koronkarskich,
–
sporz
ą
dzi
ć
dokumentacj
ę
wykonania wyrobu,
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
katalogami wyrobów u
ż
ytkowych oraz katalogami
splotów koronkarskich,
–
okre
ś
li
ć
zasady konserwacji i magazynowania koronkarskich wyrobów
u
ż
ytkowych,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
ś
rodowiska.
2. Materiał nauczania
Koronkarskie wyroby u
ż
ytkowe.
Projekty plastyczne wyrobów u
ż
ytkowych.
Proces odtwarzania projektów koronkarskich wyrobów u
ż
ytkowych.
Sposoby nadawania walorów u
ż
ytkowych koronkarskim wyrobom
u
ż
ytkowym.
Dokumentacja koronkarskich wyrobów u
ż
ytkowych.
Konserwacja i magazynowanie koronkarskich wyrobów u
ż
ytkowych.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
ś
rodowiska.
3.
Ć
wiczenia
•
Projektowanie wzorów splotów koronkarskich.
•
Projektowanie wzorów wyrobów u
ż
ytkowych.
•
Wykonywanie
koronkarskich
wyrobów
u
ż
ytkowych
zgodnie
z projektem.
•
Ocenianie walorów u
ż
ytkowych wyrobów koronkarskich wykonanych
r
ę
cznie.
•
Sporz
ą
dzanie dokumentacji wyrobu.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
81
•
Sporz
ą
dzanie
zapotrzebowania
na
surowce
do
wykonania
koronkarskich wyrobów u
ż
ytkowych.
•
Zabezpieczanie
koronkarskich
wyrobów
u
ż
ytkowych
przed
uszkodzeniem.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Katalogi wyrobów u
ż
ytkowych z koronek.
Katalogi splotów koronkarskich.
ś
urnale mody.
Przykładowe dokumentacje wyrobów.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu przygotowanie
uczniów do wykonywania koronkarskich wyrobów u
ż
ytkowych o ró
ż
nych
splotach i wzorach.
Podczas realizacji programu szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na
dobór surowców, narz
ę
dzi i przyborów do rodzaju wzoru i splotu
wykonywanego wyrobu o okre
ś
lonym przeznaczeniu u
ż
ytkowym.
W procesie kształcenia nale
ż
y odwoływa
ć
si
ę
do wiadomo
ś
ci
i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów nabytych podczas realizacji programów jednostek
modułowych 743[04].O2.01, 743[04].O2.03. oraz 743[04].Z3.01.
Osi
ą
gni
ę
cie zało
ż
onych celów umo
ż
liwi stosowanie aktywizuj
ą
cych
metod nauczania: pokazu z obja
ś
nieniem, metody projektów, metody
sytuacyjnej oraz
ć
wicze
ń
.
Stosuj
ą
c metod
ę
projektów proponuje si
ę
zwróci
ć
uwag
ę
na plan
projektu, dobór materiałów
ź
ródłowych, stopie
ń
zaanga
ż
owania si
ę
uczestników w realizacj
ę
projektu oraz wykonanie i prezentacj
ę
projektu.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni technologii oraz
w warsztatach szkolnych. Uczniowie powinni pracowa
ć
w grupach do 15
osób, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły.
W procesie dydaktycznym uczniowie powinni korzysta
ć
z katalogów
koronkarskich wyrobów u
ż
ytkowych, katalogów splotów koronkarskich,
ż
urnali mody oraz przykładowych dokumentacji wyrobów.
Zaproponowane w programie
ć
wiczenia mo
ż
na modyfikowa
ć
i rozszerza
ć
w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb edukacyjnych uczniów.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie
na podstawie ustalonych kryteriów.
Ocena osi
ą
gni
ęć
uczniów mo
ż
e by
ć
dokonywana na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
82
–
sprawdzianów praktycznych.
Obserwuj
ą
c czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y
zwraca
ć
uwag
ę
na:
–
projektowanie koronkarskich wyrobów u
ż
ytkowych,
–
okre
ś
lanie zapotrzebowania na surowce do wykonania wyrobu
koronkarskiego,
–
dokładno
ść
wykonania wyrobu koronkarskiego,
–
prezentacj
ę
wykonanej pracy.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
83
Moduł 743[04].Z4
Podstawy działalno
ś
ci gospodarczej
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
okre
ś
la
ć
podstawowe cele działalno
ś
ci gospodarczej,
–
okre
ś
la
ć
form
ę
organizacyjno-prawn
ą
przedsi
ę
biorstw na rynku,
–
klasyfikowa
ć
oraz
identyfikowa
ć
przedsi
ę
biorstwa
bran
ż
y
włókienniczej na rynku,
–
wyja
ś
nia
ć
zmiany w popycie i poda
ż
y powstałe pod wpływem
oddziaływa
ń
ró
ż
nych czynników,
–
charakteryzowa
ć
struktur
ę
konsumpcji na rynku,
–
charakteryzowa
ć
zasady kalkulacji kosztów w przedsi
ę
biorstwie,
–
charakteryzowa
ć
działalno
ść
przedsi
ę
biorstwa
na
podstawie
wska
ź
ników,
–
charakteryzowa
ć
zasady finansowania przedsi
ę
biorstwa,
–
okre
ś
la
ć
cel i zasady sporz
ą
dzania biznesplanu przedsi
ę
biorstwa,
–
charakteryzowa
ć
sposoby pomiaru wydajno
ś
ci pracy pracowników,
–
wyznacza
ć
rentowno
ść
przedsi
ę
biorstwa na podstawie wska
ź
ników,
–
okre
ś
la
ć
procedur
ę
podj
ę
cia działalno
ś
ci gospodarczej w bran
ż
y
włókienniczej,
–
charakteryzowa
ć
rodzaje umów o prac
ę
,
–
okre
ś
la
ć
zasady ewidencji gospodarczej stosowane w małych
przedsi
ę
biorstwach bran
ż
y włókienniczej,
–
okre
ś
la
ć
zasady przygotowywania si
ę
do rozmowy kwalifikacyjnej,
–
okre
ś
la
ć
metody poszukiwania pracy,
–
analizowa
ć
struktur
ę
rynku pracy,
–
okre
ś
la
ć
rol
ę
i znaczenie marketingu w gospodarce rynkowej,
–
okre
ś
la
ć
zasady segmentacji rynku,
–
charakteryzowa
ć
metody i techniki bada
ń
marketingowych,
–
charakteryzowa
ć
fazy
ż
ycia produktu,
–
okre
ś
la
ć
czynniki wpływaj
ą
ce na jako
ść
produktu,
–
okre
ś
la
ć
rol
ę
marki produktu w marketingu,
–
charakteryzowa
ć
narz
ę
dzia promocji,
–
okre
ś
la
ć
znaczenie dystrybucji w marketingu.
2.Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba
godzin
na realizacj
ę
743[04].Z4.01 Prowadzenie działalno
ś
ci gospodarczej
54
743[04].Z4.02 Prowadzenie marketingu usług r
ę
kodzielniczych
54
Razem
108
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
84
3. Schemat układu jednostek modułowych
4. Literatura
Bie
ń
kowska G.: Przedsi
ę
biorczo
ść
. Uproszczone formy ewidencji
gospodarczej stosowane w małych firmach. WSiP, Warszawa 1998
Lichtarski J (red.): Podstawy nauki o przedsi
ę
biorstwie. Wydawnictwo
Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego, Wrocław 2003
Makieła Z., Rachwał T.: Podstawy przedsi
ę
biorczo
ś
ci. Wydawnictwo
Nowa Era, Warszawa 2005
Mikina A., M. Sienna: Przedsi
ę
biorczo
ść
dla szkół zasadniczych. WSiP,
Warszawa 2002
Nowacka A., Nowacki R.: Podstawy marketingu. Difin, Warszawa 2004
Praca zbiorowa pod redakcj
ą
B. Klepackiego: Przedsi
ę
biorstwo
w gospodarce rynkowej. Format – AB, Warszawa 1999
Sepkowska Z.,
ś
urakowski F.: Przedsi
ę
biorczo
ść
. Wybrane zagadnienia
zarz
ą
dzania i organizacji pracy w firmie. WSiP, Warszawa 1998
Sepkowska Z.,
ś
urakowski F.: Przedsi
ę
biorczo
ść
. Wybrane zagadnienia
zarz
ą
dzania i organizacji pracy w firmie. Przewodnik dla nauczycieli.
WSiP, Warszawa 1998
Sobczyk G.: Ekonomika małych i
ś
rednich przedsi
ę
biorstw. Difin,
Warszawa 2004
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
743[04].Z4
Podstawy działalno
ś
ci gospodarczej
743[04].Z4.02
Prowadzenie marketingu usług
r
ę
kodzielniczych
743[04].Z4.01
Prowadzenie działalno
ś
ci gospodarczej
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
85
Jednostka modułowa 743[04].Z4.01
Prowadzenie działalno
ś
ci gospodarczej
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zidentyfikowa
ć
podstawowe poj
ę
cia i kategorie ekonomiczne,
–
sklasyfikowa
ć
przedsi
ę
biorstwa według formy organizacyjno-prawnej,
–
scharakteryzowa
ć
cechy przedsi
ę
biorstw bran
ż
y włókienniczej,
–
zidentyfikowa
ć
przedsi
ę
biorstwa bran
ż
y włókienniczej na rynku,
–
scharakteryzowa
ć
rynek wyrobów r
ę
kodzielniczych,
–
wyja
ś
ni
ć
wpływ czynników niecenowych na zmiany popytu i poda
ż
y
wyrobów r
ę
kodzielniczych,
–
uzasadni
ć
konieczno
ść
sporz
ą
dzania
bud
ż
etu
w
jednostce
gospodaruj
ą
cej,
–
wyja
ś
ni
ć
wpływ zmian dochodów oraz cen na struktur
ę
konsumpcji,
–
dokona
ć
kalkulacji kosztów przedsi
ę
biorstwa,
–
obliczy
ć
podstawowe wska
ź
niki działalno
ś
ci przedsi
ę
biorstwa,
–
scharakteryzowa
ć
ź
ródła finansowania przedsi
ę
biorstwa,
–
sporz
ą
dzi
ć
biznesplan przedsi
ę
biorstwa,
–
scharakteryzowa
ć
czynniki wpływaj
ą
ce na wzrost wydajno
ś
ci pracy
w przedsi
ę
biorstwie,
–
okre
ś
li
ć
sposób powi
ą
zania płacy z wynikiem pracy,
–
wyznaczy
ć
próg rentowno
ś
ci przedsi
ę
biorstwa,
–
przygotowa
ć
dokumenty niezb
ę
dne do podj
ę
cia pracy,
–
scharakteryzowa
ć
rodzaje umów reguluj
ą
cych zatrudnienie,
–
okre
ś
li
ć
składniki maj
ą
tku trwałego i obrotowego przedsi
ę
biorstwa
bran
ż
y włókienniczej,
–
sporz
ą
dzi
ć
curriculum vitae oraz list motywacyjny,
–
przygotowa
ć
si
ę
do rozmowy kwalifikacyjnej,
–
podj
ąć
działania zwi
ą
zane z aktywnym poszukiwaniem pracy,
–
dokona
ć
analizy lokalnego rynku pracy,
–
dokona
ć
ewidencji
operacji
gospodarczych
zwi
ą
zanych
z działalno
ś
ci
ą
przedsi
ę
biorstwa.
2. Materiał nauczania
Podstawowe poj
ę
cia i kategorie ekonomiczne.
Przedsi
ę
biorstwa bran
ż
y włókienniczej na rynku.
Rynek wyrobów r
ę
kodzielniczych.
Mechanizm rynkowy wyrobów r
ę
kodzielniczych.
Mierniki działalno
ś
ci przedsi
ę
biorstwa.
Ź
ródła finansowania działalno
ś
ci r
ę
kodzielniczej.
Biznesplan.
Rynek pracy.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
86
Podejmowanie działalno
ś
ci gospodarczej na rynku.
Dokumentacja działalno
ś
ci gospodarczej.
Formy rozlicze
ń
i ewidencji działalno
ś
ci gospodarczej.
3.
Ć
wiczenia
•
Okre
ś
lanie zale
ż
no
ś
ci mi
ę
dzy popytem, poda
żą
a cen
ą
wyrobów
włókienniczych.
•
Analizowanie cech przedsi
ę
biorstw bran
ż
y włókienniczej.
•
Wyznaczanie progu rentowno
ś
ci przedsi
ę
biorstwa.
•
Sporz
ą
dzanie biznesplanu przedsi
ę
biorstwa jako podstawy uzyskania
kredytu.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Zestaw foliogramów przedstawiaj
ą
cych elementy rynku, mechanizm
rynkowy, klasyfikacje podmiotów gospodarczych, rodzaje rynków.
Plansze przedstawiaj
ą
ce charakterystyczne cechy gospodarki rynkowej
oraz podmiotów gospodarczych.
Zestaw technicznych
ś
rodków kształcenia.
Wzory dokumentów.
Encyklopedie, słowniki.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest zapoznanie
uczniów z zasadami funkcjonowania przedsi
ę
biorstwa w gospodarce
rynkowej i przygotowanie do prowadzenia własnej działalno
ś
ci.
Podczas realizacji programu szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na
analizowanie rynku wyrobów r
ę
kodzielniczych, sporz
ą
dzanie biznesplanu,
ocenianie rentowno
ś
ci przedsi
ę
biorstwa, a tak
ż
e na efekty podejmowanych
działa
ń
marketingowych.
Osi
ą
gni
ę
cie zało
ż
onych celów umo
ż
liwi stosowanie nast
ę
puj
ą
cych metod
nauczania: wykładu informacyjnego, dyskusji dydaktycznej, tekstu
przewodniego oraz metody przypadków.
Przed przyst
ą
pieniem do wykonywania
ć
wicze
ń
nauczyciel powinien
zapozna
ć
uczniów z przepisami prawa dotycz
ą
cymi prowadzenia
działalno
ś
ci gospodarczej, wzorami dokumentów oraz zasadami ich
wypełniania.
Realizacja programu nauczania wspomagana
ć
wiczeniami umo
ż
liwi
uczniom kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci samodzielnego podejmowania
decyzji w zakresie wykonywanych zada
ń
, radzenia sobie w sytuacjach
problemowych, efektywnego współdziałania w zespole, organizowania
i oceniania własnej pracy oraz doskonalenia umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych.
Zaj
ę
cia powinny by
ć
prowadzone w grupach do 15 osób,
a
ć
wiczenia w zespołach 2-3 osobowych w pracowni multimedialnej.
Zaproponowane w programie
ć
wiczenia mo
ż
na modyfikowa
ć
i rozszerza
ć
w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb edukacyjnych uczniów.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
87
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji jednostki modułowej na podstawie okre
ś
lonych
kryteriów. Systematyczne sprawdzanie i ocenianie motywuje ucznia do
nauki, wpływa na kształtowanie dyscypliny, pracowito
ś
ci oraz
odpowiedzialno
ś
ci za wyniki pracy.
Proces oceniania powinien obejmowa
ć
:
−
diagnoz
ę
poziomu wiedzy ucznia przed przyst
ą
pieniem do realizacji
programu,
−
sprawdzanie post
ę
pów uczniów w nauce w trakcie realizacji programu
oraz rozpoznawanie trudno
ś
ci w osi
ą
ganiu celów kształcenia,
−
sprawdzanie wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci po zrealizowaniu programu.
Ocena osi
ą
gni
ęć
ucznia powinna by
ć
dokonywana na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
W procesie kontroli i oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
stosowanie podstawowych poj
ęć
i kategorii ekonomicznych,
–
wskazywanie zale
ż
no
ś
ci mi
ę
dzy elementami rynku,
–
okre
ś
lanie zada
ń
jednostek gospodaruj
ą
cych na rynku,
–
obliczanie
oraz
interpretowanie
wska
ź
ników
działalno
ś
ci
gospodarczej,
–
zasady ewidencjonowania operacji gospodarczych.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
88
Jednostka modułowa 743[04].Z4.02
Prowadzenie marketingu usług r
ę
kodzielniczych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zanalizowa
ć
struktur
ę
lokalnego rynku usług r
ę
kodzielniczych,
–
sklasyfikowa
ć
usługi r
ę
kodzielnicze,
–
okre
ś
li
ć
znaczenie marketingu w działalno
ś
ci przedsi
ę
biorstwa,
–
okre
ś
li
ć
zasady dokonywania segmentacji rynku,
–
okre
ś
li
ć
zakres i metody bada
ń
marketingowych,
–
sporz
ą
dzi
ć
uproszczony plan marketingowy,
–
okre
ś
li
ć
rol
ę
strategii produktu w marketingu,
–
scharakteryzowa
ć
fazy
ż
ycia produktu,
–
wyja
ś
ni
ć
znaczenie cyklu
ż
ycia produktu dla przedsi
ę
biorcy,
–
porówna
ć
wielko
ść
sprzeda
ż
y,
kosztów,
cen
i
zysków
w poszczególnych fazach
ż
ycia produktu,
–
wyja
ś
ni
ć
wpływ marki produktu na działania marketingowe,
–
okre
ś
li
ć
rol
ę
strategii produktu w marketingu,
–
wyja
ś
ni
ć
strategi
ę
cen w marketingu,
–
wyja
ś
ni
ć
wpływ promocji usług na działalno
ść
marketingow
ą
,
–
scharakteryzowa
ć
narz
ę
dzia promocji,
–
okre
ś
li
ć
istot
ę
i miejsce dystrybucji w marketingu,
–
okre
ś
li
ć
czynniki decyduj
ą
ce o wyborze kanałów dystrybucji,
–
wyja
ś
ni
ć
wpływ działa
ń
marketingowych na koszty przedsi
ę
biorstwa,
–
okre
ś
li
ć
elementy
marketingu
stosowane
w
usługach
r
ę
kodzielniczych.
2. Materiał nauczania
Rynek usług r
ę
kodzielniczych.
Marketing w działalno
ś
ci przedsi
ę
biorstwa.
Badania marketingowe.
Segmentacja rynku.
Fazy
ż
ycia produktu.
Strategie marketingowe.
Narz
ę
dzia promocji.
Dystrybucja w marketingu.
Koszty działa
ń
marketingowych.
Elementy
marketingu
stosowane
w
przedsi
ę
biorstwach
bran
ż
y
włókienniczej.
3.
Ć
wiczenia
•
Analizowanie szans i zagro
ż
e
ń
funkcjonowania przedsi
ę
biorstwa bran
ż
y
włókienniczej na podstawie opisu przypadku.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
89
•
Prowadzenie bada
ń
marketingowych na temat usług r
ę
kodzielniczych.
•
Dokonywanie segmentacji rynku usług r
ę
kodzielniczych.
•
Okre
ś
lanie kanałów dystrybucji usług r
ę
kodzielniczych.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie.
Schematy lub tablice przedstawiaj
ą
ce etapy
ż
ycia produktu.
Filmy dydaktyczne przedstawiaj
ą
ce rozpoznanie rynku oraz działania
marketingowe.
Techniczne
ś
rodki kształcenia.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej zawiera tre
ś
ci dotycz
ą
ce zasad
prowadzenia marketingu, podejmowania działa
ń
w celu utrzymania
okre
ś
lonej pozycji przedsi
ę
biorstwa na rynku oraz rozszerzania zakresu usług
r
ę
kodzielniczych.
W procesie dydaktycznym szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na
analizowanie segmentów rynku usług r
ę
kodzielniczych, na promocj
ę
usług
oraz opracowanie strategii działania przedsi
ę
biorstwa usługowego.
Osi
ą
gni
ę
cie zało
ż
onych celów umo
ż
liwi stosowanie nast
ę
puj
ą
cych metod
nauczania: dyskusji dydaktycznej, tekstu przewodniego, metody
przypadków oraz
ć
wicze
ń
. Stosowanie metody przypadków umo
ż
liwia
kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci gromadzenia informacji, rozwi
ą
zywania
problemów, podejmowania decyzji oraz stosowanie wiedzy teoretycznej
w praktyce.
Zaj
ę
cia dydaktyczne powinny by
ć
prowadzone w grupach do 15 osób,
a
ć
wiczenia w zespołach 2-3 osobowych w pracowni multimedialnej.
Przed przyst
ą
pieniem do wykonywania
ć
wicze
ń
nauczyciel powinien
przygotowa
ć
teksty
przewodnie
oraz
materiały
dydaktyczne
przedstawiaj
ą
ce etapy
ż
ycia produktu. Podczas wykonywania
ć
wicze
ń
ucze
ń
powinien okre
ś
li
ć
szanse i zagro
ż
enia przedsi
ę
biorstwa usług
r
ę
kodzielniczych na rynku na podstawie wyników przeprowadzonych
bada
ń
marketingowych.
Wskazane
jest
prezentowanie
filmów
dydaktycznych
przedstawiaj
ą
cych zasady badania rynku oraz prowadzenia działa
ń
marketingowych.
Zaproponowane w programie
ć
wiczenia mo
ż
na modyfikowa
ć
i rozszerza
ć
w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb edukacyjnych i mo
ż
liwo
ś
ci szkoły.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
90
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno si
ę
odbywa
ć
przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre
ś
lonych kryteriów.
Ocenianie powinno u
ś
wiadomi
ć
uczniom poziom
osi
ą
gni
ęć
w odniesieniu do wymaga
ń
edukacyjnych, motywowa
ć
do
samodzielnej pracy i samooceny.
W procesie oceniania szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwraca
ć
na
aktywno
ść
ucznia na zaj
ę
ciach, wkład pracy i zaanga
ż
owanie
w wykonywanie zada
ń
.
Ocena osi
ą
gni
ęć
ucznia powinna by
ć
dokonywana na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
W procesie kontroli i oceny osi
ą
gni
ęć
ucznia nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
analizowanie lokalnego rynku usług r
ę
kodzielniczych,
–
dokonywanie segmentacji runku,
–
okre
ś
lanie wpływu promocji usług na działalno
ść
marketingow
ą
,
–
charakteryzowanie narz
ę
dzi marketingu stosowanych na rynku usług
r
ę
kodzielniczych,
–
okre
ś
lanie znaczenia dystrybucji w marketingu,
–
okre
ś
lanie
kosztów
zwi
ą
zanych
z
prowadzeniem
działa
ń
marketingowych.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
91
Moduł 743[04].S1
Tkactwo dekoracyjne
1. Cele kształcenia
W wyniku kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
okre
ś
la
ć
rodzaje tkanych wyrobów dekoracyjnych,
–
wykonywa
ć
projekty wyrobów dekoracyjnych,
–
dobiera
ć
techniki wykonywania wyrobów dekoracyjnych,
–
dobiera
ć
surowce, narz
ę
dzia i przybory do wykonywania wyrobów
dekoracyjnych,
–
wykonywa
ć
wyroby dekoracyjne zgodnie z projektem,
–
wykonywa
ć
wyroby dekoracyjne na krosnach r
ę
cznych zgodnie
z projektem,
–
kontrolowa
ć
przebieg wytwarzania wyrobów,
–
dokonywa
ć
naprawy i renowacji wyrobów ,
–
stosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba
godzin na
realizacj
ę
743[04].S1.01
Wykonywanie r
ę
czne wyrobów dekoracyjnych
według własnego projektu
100
743[04].S1.02
Wykonywanie wyrobów dekoracyjnych na
krosnach r
ę
cznych
100
743[04].S1.03
Naprawa i renowacja wyrobów dekoracyjnych
88
Razem
288
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
92
3. Schemat układu jednostek modułowych
4.
Literatura
Czy
ż
nikowska S.: Tkactwo r
ę
czne. Wydawnictwo Warta, Warszawa
1988
Glasbrook K.: Techniki tkackie krok po kroku. KDC, Warszawa 2004
Krzeptowska Z., Sypniewski J.: Tkactwo r
ę
kodzielnicze. Wydawnictwo
Spółdzielcze, Warszawa 1985
Panek W., Turek K.: Technologia tkactwa dla ZSZ. WSiP, Warszawa
1989
Tuszy
ń
ska W.: Dywany i kilimy. Wydawnictwo Warta, Warszawa 1987
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
743[04].S1
Tkactwo dekoracyjne
743[04].S1.01
Wykonywanie r
ę
czne wyrobów
dekoracyjnych według własnego projektu
743[04].S1.02
Wykonywanie wyrobów dekoracyjnych
na krosnach r
ę
cznych
743[04].S1.03
Naprawa i renowacja wyrobów
dekoracyjnych
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
93
Jednostka modułowa 743[04].S1.01
Wykonywanie r
ę
czne wyrobów dekoracyjnych
według własnego projektu
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
wykona
ć
projekt wyrobu dekoracyjnego,
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
dokumentacj
ą
technologiczn
ą
wyrobów,
–
zaplanowa
ć
proces
technologiczny
wykonywania
wyrobów
dekoracyjnych,
–
dobra
ć
techniki i narz
ę
dzia potrzebne do wykonania wyrobu według
własnego projektu,
–
dobra
ć
i przygotowa
ć
surowce potrzebne do wykonania okre
ś
lonego
wyrobu,
–
wykona
ć
obliczenia potrzebne do wykonania zadania,
–
wykona
ć
wyrób dekoracyjny na ramie tkackiej,
–
oceni
ć
walory u
ż
ytkowe oraz estetyk
ę
wykonanego wyrobu,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
2. Materiał nauczania
Zasady organizacji stanowiska pracy do wykonywania wyrobów
dekoracyjnych.
Projekt wyrobu.
Dokumentacja technologiczna wykonania wyrobu.
Technika wykonywania wyrobu dekoracyjnego.
Narz
ę
dzia i przyrz
ą
dy stosowane podczas tkania na ramie tkackiej.
Zasady dokonywania oceny wykonanej tkaniny.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy ochrony przeciwpo
ż
arowej oraz
ochrony
ś
rodowiska.
3.
Ć
wiczenia
•
Analizowanie dokumentacji technologicznej wykonania wyrobu
dekoracyjnego.
•
Projektowanie wyrobu dekoracyjnego wykonywanego na ramie
tkackiej.
•
Przygotowywanie ramy tkackiej do wykonania wyrobu zgodnie
z dokumentacj
ą
.
•
Dobieranie
surowców
i
przyrz
ą
dów
do
wykonania
wyrobu
dekoracyjnego okre
ś
lon
ą
technik
ą
.
•
Wykonywanie wyrobu dekoracyjnego na ramie tkackiej.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
94
•
Wyko
ń
czanie brzegów wyrobu dekoracyjnego fr
ę
dzlami wykonanymi
z nitek osnowy.
•
Wykonywanie r
ę
czne na ramie tkackiej wyrobu dekoracyjnego
z wykorzystaniem pasmanterii, sznurów, drutu, skóry, sizalu oraz
futra.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Teksty przewodnie.
Katalogi wyrobów dekoracyjnych.
Próbki tkanin wykonanych ró
ż
nymi splotami.
Filmy, foliogramy, prze
ź
rocza dotycz
ą
ce r
ę
cznego wykonywania
wyrobów dekoracyjnych.
Próbki pasmanterii, sznurów, drutu, skóry, sizalu, futra.
Próbki tkanin zawieraj
ą
cych elementy pasmanterii, sznurów, drutu,
skóry, sizalu, futra.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu jednostki modułowej umo
ż
liwia kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci
projektowania
wyrobów
dekoracyjnych,
planowania
i organizacji procesu technologicznego oraz wyko
ń
czania wyrobów
dekoracyjnych ró
ż
nymi technikami. W procesie nauczania-uczenia si
ę
nale
ż
y odwoływa
ć
si
ę
wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów nabytych
podczas realizacji programów jednostek modułowych 743[04].O1,
743[04].O2 oraz 743[04].Z1.
Podczas
realizacji
programu
zaleca
si
ę
stosowa
ć
metody
aktywizuj
ą
ce ze szczególnym uwzgl
ę
dnieniem metody projektu oraz
ć
wicze
ń
praktycznych. Stosowanie metody projektów umo
ż
liwia
kształtowanie umiej
ę
tno
ś
ci gromadzenia i selekcji informacji, ł
ą
czenia
teorii z praktyk
ą
, rozwi
ą
zywania problemów oraz podejmowania decyzji.
W projektach wyrobów dekoracyjnych nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
elementy
sztuki ludowej.
Zaleca si
ę
, aby podczas zaj
ęć
uczniowie wykonali tkaniny
dekoracyjne z elementami pasmanterii, sznurów, drutu, skóry, sizalu
i futra. Wskazane jest, aby przed realizacj
ą
ć
wicze
ń
nauczyciel obja
ś
nił
i przeprowadził pokaz trudniejszych operacji.
Zaj
ę
cia dydaktyczne nale
ż
y prowadzi
ć
w pracowni technologii oraz
w warsztatach szkolnych. Uczniowie powinni pracowa
ć
w grupach do 15
osób, indywidualnie oraz w zespołach 2-3 osobowych.
W trakcie realizacji
ć
wicze
ń
nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na kształtowanie
prawidłowych postaw zawodowych, jak: utrzymywanie porz
ą
dku na
stanowisku pracy, prawidłowe u
ż
ytkowanie narz
ę
dzi i przyrz
ą
dów oraz
staranne wykonywanie zada
ń
.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
95
Wskazane jest równie
ż
prezentowanie filmów dydaktycznych
o aktualnych tendencjach w sztuce, a tak
ż
e zorganizowanie wycieczki do
muzeum lub na wystaw
ę
r
ę
kodzieła ludowego. Zainteresowanie sztuk
ą
wpływa na rozwój wra
ż
liwo
ś
ci twórczej oraz poczucie estetyki.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzenie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie
na podstawie ustalonych kryteriów.
Ocena osi
ą
gni
ęć
ucznia mo
ż
e by
ć
dokonywana na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji czynno
ś
ci wykonywanych przez ucznia podczas
ć
wicze
ń
.
W procesie oceniania nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
:
–
dobieranie surowców i narz
ę
dzi,
–
projektowanie wzoru wyrobu dekoracyjnego,
–
dokładno
ść
wykonania i wyko
ń
czenia wyrobu,
–
estetyk
ę
wykonywanego wyrobu.
Oceniaj
ą
c projekt nale
ż
y wzi
ąć
pod uwag
ę
trafno
ść
wyboru koncepcji
projektu, dobór materiałów
ź
ródłowych, opracowanie planu projektu,
podział zada
ń
i zaanga
ż
owanie si
ę
uczestników w realizacj
ę
projektu
oraz wykonanie i prezentacj
ę
projektu.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
96
Jednostka modułowa 743[04].S1.02
Wykonywanie wyrobów dekoracyjnych na krosnach
r
ę
cznych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
dokumentacj
ą
techniczno-technologiczn
ą
wyrobu
dekoracyjnego,
–
zaplanowa
ć
proces
technologiczny
wytwarzania
wyrobów
dekoracyjnych na krosnach pionowych,
–
dobra
ć
narz
ę
dzia do wykonania okre
ś
lonego wyrobu dekoracyjnego,
–
dobra
ć
i przygotowa
ć
surowce do wykonania ró
ż
nych wyrobów
dekoracyjnych,
–
przygotowa
ć
krosna pionowe do r
ę
cznego tkania,
–
wykona
ć
wyrób dekoracyjny na kro
ś
nie r
ę
cznym poziomym,
–
oceni
ć
walory u
ż
ytkowe oraz estetyk
ę
wykonania wyrobu
dekoracyjnego,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
ś
rodowiska.
2. Materiał nauczania
Dokumentacja
techniczno-technologiczna
wykonania
wyrobu
dekoracyjnego na kro
ś
nie pionowym i poziomym.
Budowa i zasady działania krosna pionowego i
poziomego.
Narz
ę
dzia i przyrz
ą
dy potrzebne do przygotowania krosna pionowego
i poziomego do tkania.
Zasady wykonywania wyrobów dekoracyjnych na krosnach r
ę
cznych.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
ś
rodowiska.
3.
Ć
wiczenia
•
Analizowanie dokumentacji technologicznej wybranego wyrobu
dekoracyjnego.
•
Snucie osnowy zgodnie z dokumentacj
ą
wykonania wyrobu.
•
Zakładanie osnowy na krosno i przewlekanie jej przez oczka strun
nicielnicowych.
•
Przygotowywanie surowców potrzebnych do wykonania wyrobu.
•
Wykonywanie r
ę
cznie na kro
ś
nie poziomym wyrobu dekoracyjnego
zgodnie z opracowan
ą
dokumentacj
ą
technologiczn
ą
.
•
Wyko
ń
czanie brzegów wyrobu.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
97
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Słowniki, encyklopedie, katalogi, prospekty, czasopisma.
Katalogi nitek.
Próbki tkanin wykonanych ró
ż
nymi splotami i z ró
ż
nych materiałów.
Krosna pionowe i poziome.
Filmy, foliogramy, prze
ź
rocza.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program
jednostki
modułowej
obejmuje
tre
ś
ci
dotycz
ą
ce
wykonywania
wyrobów
dekoracyjnych
na
krosnach
pionowych
i poziomych.
Osi
ą
gni
ę
cie zało
ż
onych celów kształcenia umo
ż
liwi stosowanie
nast
ę
puj
ą
cych metod nauczania: pokazu z obja
ś
nieniem, metody
projektów, przypadków oraz
ć
wicze
ń
praktycznych. Wskazane jest, aby
przed realizacj
ą
ć
wicze
ń
nauczyciel obja
ś
nił i przeprowadził pokaz
trudniejszych operacji.
Podczas realizacji programu jednostki modułowej nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na stosowanie teorii w praktyce, wykorzystywanie wiedzy
z innych obszarów tematycznych, staranno
ść
wykonania wyrobów
dekoracyjnych, ich wzornictwo i estetyk
ę
. Nale
ż
y równie
ż
kształtowa
ć
umiej
ę
tno
ś
ci samodzielnego rozwi
ą
zywania problemów, komunikowania
si
ę
z otoczeniem oraz organizowania własnej pracy.
Zaj
ę
cia dydaktyczne nale
ż
y prowadzi
ć
w pracowni technologii oraz
warsztatach szkolnych wyposa
ż
onych w indywidualne stanowiska pracy.
Uczniowie powinni pracowa
ć
w grupach do 15 osób. Na zako
ń
czenie
realizacji programu jednostki modułowej zaleca si
ę
przygotowanie przez
uczniów prezentacji wykonanych prac.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie post
ę
pów ucznia powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas
realizacji programu jednostki modułowej na podstawie okre
ś
lonych
kryteriów. Systematyczne sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów
dostarcza nauczycielowi informacji o efektach jego pracy, o post
ę
pach
ucznia w nauce oraz ułatwia zaplanowanie procesu kształcenia.
Osi
ą
gni
ę
cia uczniów nale
ż
y ocenia
ć
na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
sprawdzianów praktycznych,
–
obserwacji czynno
ś
ci uczniów wykonywanych podczas
ć
wicze
ń
.
Podczas kontroli i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów nale
ż
y
zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
dobieranie wzorów i splotów do rodzaju wyrobu dekoracyjnego,
–
przebieg procesu tkania na krosnach pionowych i poziomych,
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
98
–
staranno
ść
wykonania wyrobów,
–
utrzymanie porz
ą
dku na stanowisku pracy,
–
czas i sprawno
ść
wykonania zadania.
Systematyczne ocenianie post
ę
pów ucznia motywuje do zdobywania
wiedzy, wpływa na kształtowanie dyscypliny, dokładno
ś
ci, sumienno
ś
ci,
pracowito
ś
ci oraz odpowiedzialno
ś
ci za wyniki pracy.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
99
Jednostka modułowa 743[04].S1.03
Naprawa i renowacja wyrobów dekoracyjnych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
okre
ś
li
ć
rodzaj i stopie
ń
uszkodzenia wyrobów dekoracyjnych,
–
opracowa
ć
plan naprawy i renowacji wyrobów dekoracyjnych,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
dobra
ć
i przygotowa
ć
materiały do naprawy i renowacji wyrobów,
–
wykona
ć
rekonstrukcj
ę
zniszczonych miejsc wyrobu,
–
wykona
ć
dezynfekcj
ę
i dezynsekcj
ę
wyrobów,
–
wykona
ć
czyszczenie wyrobów chemicznie i na mokro,
–
przygotowa
ć
wyroby do przechowywania i ekspozycji,
–
sporz
ą
dzi
ć
dokumentacj
ę
technologiczn
ą
wyrobów z wykorzystaniem
specjalistycznych programów komputerowych,
–
oceni
ć
estetyk
ę
wykonanych prac,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska.
2. Materiał nauczania
Rodzaje uszkodze
ń
wyrobów dekoracyjnych.
Zasady renowacji wyrobów dekoracyjnych.
Materiały, narz
ę
dzia i przybory stosowane do prac naprawczych
i renowacyjnych.
Ś
rodki chemiczne stosowane do dezynfekcji i dezynsekcji wyrobów.
Dokumentacja technologiczna wyrobów dekoracyjnych.
Specjalistyczne programy komputerowe.
Ocena jako
ś
ci wykonanej naprawy lub renowacji wyrobu.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
oraz ochrony
ś
rodowiska.
3.
Ć
wiczenia
•
Ocena stopnia zabrudzenia wyrobów wełnianych.
•
Dobieranie sposobów czyszczenia wyrobów dekoracyjnych.
•
Wykonywanie rekonstrukcji zniszczonych wyrobów.
•
Przygotowywanie
wyrobów
dekoracyjnych
po
renowacji
do
przechowywania i ekspozycji.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Tkaniny, których konserwacje wykonano ró
ż
nymi technikami.
Barwniki naturalne (kora d
ę
bu, rezeda, krap).
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
100
Filmy, foliogramy, prze
ź
rocza obrazuj
ą
ce zasady prowadzenia
rekonstrukcji wyrobów dekoracyjnych.
Specjalistyczne programy komputerowe
umo
ż
liwiaj
ą
ce wykonanie
dokumentacji wyrobów dekoracyjnych.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci wykonywania napraw i renowacji wyrobów dekoracyjnych
ró
ż
nymi technikami.
Program jednostki modułowej nale
ż
y realizowa
ć
w korelacji
z programami jednostek modułowych 743[04].Z1.03 oraz 743[04].Z2.05.
Osi
ą
gni
ę
cie zało
ż
onych celów kształcenia umo
ż
liwi stosowanie
praktycznych metod nauczania: pokazu z instrukta
ż
em, metody
przypadków oraz
ć
wicze
ń
.
Do wykonywania
ć
wicze
ń
nauczyciel powinien przygotowa
ć
próbki
wyrobów, na których b
ę
d
ą
prowadzone ró
ż
ne zabiegi konserwacyjne oraz
barwniki, materiały, narz
ę
dzia i przybory. Podczas
ć
wicze
ń
uczniowie powinni
korzysta
ć
z dokumentacji oraz katalogów ró
ż
nych wyrobów dekoracyjnych,
literatury i czasopism zawodowych oraz specjalistycznych programów
komputerowych.
Zaproponowane
w
programie
ć
wiczenia
mo
ż
na
modyfikowa
ć
i rozszerza
ć
w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb edukacyjnych uczniów.
Zaj
ę
cia dydaktyczne nale
ż
y prowadzi
ć
w pracowni technologii oraz
w warsztatach szkolnych wyposa
ż
onych w indywidualne stanowiska
pracy. Uczniowie powinni pracowa
ć
w grupach do 15 osób.
Zaleca si
ę
równie
ż
prezentowanie filmów dydaktycznych dotycz
ą
cych
wykonywania napraw, renowacji i konserwacji wyrobów dekoracyjnych oraz
zorganizowanie wycieczki do pracowni konserwacji tkanin.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji jednostki modułowej na podstawie okre
ś
lonych
kryteriów. Systematyczne sprawdzanie i ocenianie motywuje ucznia do
nauki, wpływa na kształtowanie dyscypliny, pracowito
ś
ci oraz
odpowiedzialno
ś
ci za wyniki pracy.
Proces oceniania powinien obejmowa
ć
:
−
diagnoz
ę
poziomu wiedzy ucznia przed przyst
ą
pieniem do realizacji
programu,
−
sprawdzanie post
ę
pów uczniów w nauce w trakcie realizacji programu
oraz rozpoznawanie trudno
ś
ci w osi
ą
ganiu celów kształcenia,
−
sprawdzanie wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci po zrealizowaniu programu.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
101
Proponuje si
ę
nast
ę
puj
ą
ce metody kontroli wyników kształcenia:
–
sprawdziany ustne i pisemne,
–
sprawdziany praktyczne,
–
obserwacj
ę
czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas kontroli i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów nale
ż
y
zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
dobieranie surowców i narz
ę
dzi do rodzaju naprawy,
–
dokładno
ść
wykonania zada
ń
,
–
utrzymanie porz
ą
dku na stanowisku pracy,
–
czas i sprawno
ść
wykonania zadania,
–
przestrzeganie zasad bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
ś
rodowiska.
W ocenie ko
ń
cowej osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.