„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Monika Mosionek
Mirosława Szewczyk

Modelowanie form odzieży dla figur nietypowych
743[01].Z2.04

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1

Recenzenci:
mgr inż. Jadwiga Płuska
mgr Janina Szeliga Szafrańska




Opracowanie redakcyjne:
mgr inż. Monika Mosionek
mgr Mirosława Szewczyk




Konsultacja:
mgr Ewa Figura

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 743[01].Z2.04

„Modelowanie form dla figur nietypowych”, zawartego w modułowym programie nauczania
dla zawodu krawiec.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

3

2. Wymagania wstępne

4

3. Cele kształcenia

5

4. Przykładowe scenariusze zajęć

6

5. Ćwiczenia

10

5.1. Wady postawy, typy figur, sposoby tuszowania wad

10

5.1.1. Ćwiczenia

10

5.2. Zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spódnicy na nietypową

figurę

12

5.2.1. Ćwiczenia

12

5.3. Zasady tuszowania i modelowania ubiorów dla osób z wadami nóg

14

5.3.1. Ćwiczenia

14

5.4. Modelowanie odzieży na figurę pochyloną i sprężystą

16

5.4.1. Ćwiczenia

16

5.5. Modelowanie odzieży na figurę z wadami kręgosłupa

18

5.5.1. Ćwiczenia

18

5.6. Modelowanie odzieży na figury typu C i D

20

5.6.1. Ćwiczenia

20

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

22

7. Literatura

38

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie krawiec 743 [01].

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć już ukształtowane,

aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas pracy

z poradnikiem,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania–

uczenia oraz środkami dydaktycznymi,

−

ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzie pomiaru dydaktycznego,

−

literaturę uzupełniającą.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami

ze szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania, np. samokształcenia
kierowanego, tekstu przewodniego.

Formy

organizacyjne

pracy

uczniów

mogą

być

zróżnicowane,

począwszy

od samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.

Schemat układu jednostek modułowych

743[01].Z2

Formy odzieży

743[01].Z2.04

Modelowanie form odzieży dla figur

nietypowych

743[01].Z2.03

Modelowanie form odzieży zgodnie

z projektem plastycznym

743[01].Z2.02

Konstruowanie i modelowanie form

podstawowych wyrobów odzieżowych

743[01].Z2.01

Wykonywanie pomiarów krawieckich

Schemat układu jednostek modułowych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien umieć:

−

posługiwać się terminologią z zakresu konstrukcji i modelowania form odzieży,

−

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z zasadami bhp oraz wymaganiami ergonomii,

−

dobrać materiały, narzędzia oraz przybory kreślarskie i rysunkowe,

−

wykonać pomiary krawieckie,

−

wykonać pomiary niezbędne do wykonania konstrukcji i modelowania podstawowych
form odzieży,

−

wykonać podstawowe formy odzieży,

−

wykonać modelowanie wtórne.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku procesu kształcenia, uczeń powinien umieć:

−

dobrać materiały narzędzia i przybory do modelowania form odzieży dla figur
nietypowych,

−

odczytać dokumentację projektowo-modelową odzieży dla figur nietypowych,

−

wykonać pomiary krawieckie nietypowej figury człowieka,

−

określić zasady tuszowania wad figury poprzez środki krawieckie,

−

wykonać modele form dla nietypowych figur kobiecych,

−

wykonać modele form dla nietypowych figur męskich,

−

wykonać modelowanie konstrukcyjne i wtórne spódnicy na nietypową figurą,

−

wykonać modelowanie konstrukcyjne i wtórne spodni damskich lub męskich
na nietypową figurę,

−

wykonać modelowanie form damskiej bluzki podstawowej na figurę sprężystą,

−

wykonać modelowanie formy damskiej bluzki podstawowej na figurę pochyłą,

−

wykonać modelowanie ubiorów dla figur C i D.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

………………………………………………………….

Modułowy program nauczania:

Krawiec 743[01]

Moduł:

Formy odzieży 743[01].Z2

Jednostka modułowa:

Modelowanie form odzieży dla figur nietypowych
743[01].Z2.04

Temat: Modelowanie form odzieży na figury nietypowe – bluzka na figurę pochyłą.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności modelowania bluzki na figurę pochyłą.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

zorganizować stanowisko pracy do modelowania odzieży zgodnie z zasadami
bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz wymaganiami
ergonomii,

−

dobrać materiały i narzędzia, przyrządy i przybory do modelowania form odzieży,

−

scharakteryzować nietypowe figury kobiet i mężczyzn,

−

zdjąć miary kontrolne z figury nietypowej,

−

zmodelować formę na figurę pochyloną.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz,

−

ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

indywidualna,

−

zespołowa.

Czas: 1 godzina dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

grafoskop,

−

foliogramy,

−

plansze,

−

projekty plastyczne.

Przebieg zajęć:
1. Czynności organizacyjne: powitanie, sprawdzenie listy obecności.
2. Podanie tematu i uświadomienie uczniom celu lekcji.
3. Nawiązanie do tematu – nauczyciel zadaje pytania

−

Jakie znacie rodzaje figur ludzkich?

−

Jakie znacie rodzaje postaw?

−

Jakie są rodzaje odchyleń w budowie człowieka?

4. Realizacja tematu

−

Przedstawienie

foliogramu

obrazującego

rodzaje

typów

figur

ludzkich

i ich charakterystyka.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7

−

Omówienie wad podstawowych i fragmentarycznych występujących w budowie ciała

człowieka.

−

Scharakteryzowanie figury pochyłej.

−

Ustalenie kolejności czynności modelowania form bluzki na figurę pochyloną

i zapisanie na tablicy.

−

Wyświetlenie foliogramu obrazującego modelowanie form bluzki na figurę

pochyloną.

−

Wykonanie ćwiczenia w zeszytach przez uczennice.

−

Sprawdzenie poprawności wykonanego ćwiczenia.

Zakończenie zajęć

−

Nauczyciel zadaje pytania.

−

Nauczyciel ocenia ćwiczenia.

−

Uczniowie porządkują salę.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

Uczniowie po zakończonych zajęciach wypełniają karty ewaluacyjne.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

……………………………………………………

Modułowy program nauczania:

Krawiec743[01]

Moduł:

Formy odzieży 743[01].Z2

Jednostka modułowa:

Modelowanie form odzieży dla figur nietypowych
743[01].Z2.03

Temat: Modelowanie form spodni na nogi „O” i „X”.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności modelowania form spodni dla sylwetek

z wadami nóg.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

zorganizować stanowisko do modelowania odzieży,

−

dobrać materiały i narzędzia, przyrządy i przybory do modelowania form odzieży,

−

scharakteryzować nietypowe figury kobiet i mężczyzn,

−

zdjąć miary kontrolne z figury nietypowej,

−

zmodelować formę spodni na nogi „O” i „X”.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz,

−

ćwiczenia.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

grupowa.

Czas: 2 godzin dydaktycznych.

Środki dydaktyczne:

−

grafoskop,

−

foliogramy,

−

plansze,

−

projekty plastyczne.

Przebieg zajęć:
1. Czynności organizacyjne: powitanie, sprawdzenie listy obecności, podział na zespoły.
2. Podanie tematu i uświadomienie uczniom celu lekcji.
3. Nawiązanie do tematu, nauczyciel zadaje pytania:

−

Jakie znacie rodzaje figur ludzkich?

−

Co wpływa na wygląd figury?

−

Jakie mamy rodzaje postaw?

−

Jakie znacie rodzaje odchyleń w budowie człowieka?

4. Realizacja tematu:

−

Przedstawienie foliogramu obrazującego rodzaje wad nóg.

−

Scharakteryzowanie figury o nogach „O” i „X”.

−

Przedstawienie sposobu pobierania miar kontrolnych potrzebnych do zmodelowania

form spodni na nogi „O” i „X”.

−

Ustalenie kolejności czynności modelowania form spodni na nogi „O” i „X”

i zapisanie na tablicy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9

−

Wyświetlenie foliogramu obrazującego modelowanie form spodni na nogi „O” i „X”

−

Podział na dwie grupy.

−

Wykonanie ćwiczenia przez uczniów w dwóch grupach.

−

Sprawdzenie poprawności wykonanego ćwiczenia.

Zakończenie zajęć

−

Nauczyciel zadaje pytania.

−

Nauczyciel ocenia ćwiczenia.

−

Uczniowie porządkują salę.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

Uczniowie wypełniają kartę ewaluacyjną dotyczącą zakończonych zajęć.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10

5. Ćwiczenia

5.1. Wady postawy, typy figur, sposoby tuszowania wad

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Zaprojektuj ubiór do pracy dla figury zbyt niskiej i za szczupłej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) scharakteryzować tego typu sylwetkę,
2) zaprojektować ubiór dla tej sylwetki,
3) zaprezentować i uzasadnić efekty swojej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

metoda projektu,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

żurnale mody,

−

arkusz papieru,

−

narzędzia i przybory kreślarskie.

Ćwiczenie 2

Do zaprojektowanego ubioru dobierz tkaninę i dodatki.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać odpowiednią tkaninę dla tego typu sylwetki,
2) wybrane próbki przykleić obok projektu,
3) dobrać odpowiednie dodatki,
4) zaprezentować efekty swojej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

katalog próbek,

−

żurnale mody,

−

projekt plastyczny.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12

5.2. Zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spódnicy

na nietypową figurę

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Zaprojektuj spódnicę dla sylwetki o zbyt szerokich biodrach i zmodeluj formy.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zaprojektować spódnicę dla tego typu sylwetki,
2) wykonać opis modelu,
3) przygotować formy podstawowe przodu i tyłu spódnicy,
4) zmodelować formy według projektu,
5) dobrać tkaninę,
6) zaprezentować i uzasadnić efekty swojej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

żurnale mody,

−

konstrukcja przodu i tyłu spódnicy dla sylwetki typu C,

−

katalog tkanin,

−

arkusz papieru,

−

narzędzia i przybory kreślarskie.

Ćwiczenie 2

Przystosuj formę spódnicy podstawowej do figury o jednym biodrze niższym.

Wymiary kontrolne: ZTv lewa strona = 104,0 cm, ZTv prawa strona = 101,0 cm.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) obliczyć różnicę wymiarów lewej i prawej strony,
2) na formie tyłu i przodu wyprowadzić linię potrzebną do przystosowania formy

do sylwetki,

3) skrócić formę na boku o wymiarze mniejszym,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13

4) wyprowadzić kontury zmodelowanej formy,
5) zaprezentować efekty swojej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

formy spódnicy podstawowej,

−

przybory kreślarskie,

−

papier, nożyce, taśma centymetrowa.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14

5.3. Zasady tuszowania i modelowania ubiorów dla osób

z wadami nóg

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Zmodeluj spodnie na nogi „O”. Wymiar kontrolny rozstawienia nóg w kolanach równa

się 4,0 cm.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przygotować formę przodu i tyłu spodni,
2) oznaczyć linię załamania nogawki i linię kolana,
3) rozciąć formę,
4) przykleić zmodelowaną formę na papier,
5) wyznaczyć linie konturowe przodu i tyłu spodni.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

forma spodni,

−

nożyce,

−

klej,

−

papier,

−

narzędzia i przybory kreślarskie.

Ćwiczenie 2

Zmodeluj spodnie na nogi „X”. Wymiar kontrolny rozstawienia nóg w kostkach równa

się 6,0 cm.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przygotować formę przodu i tyłu spodni,
2) oznaczyć linię załamania nogawki i linię kolana,
3) rozciąć formę,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15

4) przykleić zmodelowaną formę na papier,
5) wyznaczyć linie konturowe przodu i tyłu spodni.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

forma spodni,

−

nożyce,

−

klej,

−

papier,

−

narzędzia i przybory kreślarskie.

Ćwiczenie 3

Zaprojektuj i zmodeluj ubiór całodzienny dla osób o zbyt krótkich nogach.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zaprojektować ubiór,
2) przygotować formy podstawowe,
3) wykonać opis modelu,
4) dobrać tkaniny,
5) wypisać kolejność czynności przy modelowaniu zaprojektowanego ubioru,
6) wykonać modelowanie form,
7) zaprezentować efekty swojej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

żurnale mody,

−

karta pracy,

−

próbki tkanin,

−

nożyce,

−

klej,

−

papier,

−

narzędzia i przybory kreślarskie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16

5.4. Modelowanie odzieży na figurę pochyloną i sprężystą

5.4.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Przystosuj formy bluzki damskiej dla figury o wypukłych plecach i płaskiej klatce

piersiowej, według wymiarów kontrolnych SyTy = 41,0 cm i SySvXpTp = 49,0 cm.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odszukać wymiary w tabeli wymiarów dla reprezentanta figury typu B,
2) porównać wymiary,
3) ustalić różnicę miar,
4) przygotować formę przodu i tyłu bluzki,
5) nanieść linie modelowe,
6) zmodelować formy,
7) przykleić zmodelowaną formę na papier,
8) wyznaczyć linie konturowe przodu i tyłu spodni.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

forma bluzki damskiej dla reprezentanta figury typu B,

−

tabele wymiarów,

−

nożyce,

−

klej,

−

papier,

−

narzędzia i przybory kreślarskie.

Ćwiczenie 2

Przystosuj formy bluzki damskiej dla figury sprężystej, według wymiarów kontrolnych

SyTy = 37,0 cm i SySvXpTp = 53,0 cm.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odszukać wymiary w tabeli wymiarów dla reprezentanta figury typu B,
2) porównać wymiary,
3) ustalić różnicę miar,
4) przygotować formę przodu i tyłu bluzki,
5) nanieść linie modelowe,
6) zmodelować formy,
7) przykleić zmodelowaną formę na papier,
8) wyznaczyć linie konturowe przodu i tyłu spodni.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

forma bluzki damskiej dla reprezentanta figury typu B,

−

tabele wymiarów,

−

nożyce,

−

klej,

−

papier,

−

narzędzia i przybory kreślarskie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18

5.5. Modelowanie odzieży na figurę z wadami kręgosłupa

5.5.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Zdejmij wymiary kontrolne z figury z bocznym skrzywieniem kręgosłupa i ustal różnicę

tych miar.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zdjąć miarę ZRv po stronie podwyższonego barku,
2) zdjąć miarę ZRv po stronie obniżonego barku,
3) ustalić różnicę miar.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

osoba mierzona lub manekin,

−

taśma centymetrowa,

−

plansze ze sposobem zdejmowania miar kontrolnych.

Ćwiczenie 2

Przystosuj formy żakietu damskiego dla figury z bocznym skrzywieniem kręgosłupa

o wymiarach kontrolnych: ZRv = 148,0 cm po stronie prawej, ZRv = 144,0 cm po lewej
stronie.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przygotować formę przodu, tyłu i boczka żakietu damskiego,
2) nanieść linie modelowe,
3) zmodelować formy,
4) przykleić zmodelowaną formę na papier,
5) wyznaczyć linie konturowe przodu i tyłu spodni.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

forma żakietu damskiego dla reprezentanta figury typu B,

−

nożyce,

−

klej,

−

papier,

−

narzędzia i przybory kreślarskie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20

5.6. Modelowanie odzieży na figury typu C i D

5.6.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wypisz z tabeli wymiarów wymiary dla reprezentantki figury typu C, które niezbędne

są do wykonania konstrukcji sukni.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wypisać miary reprezentantki figury typu C,
2) przedstawić wyniki swojej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

tabele wymiarów z wymiarami szczegółowymi z podziałem na grupy typologiczne,

−

karta odpowiedzi.

Ćwiczenie 2

Na podstawie wypisanych miar i podanego opisu, oblicz długości odcinków

konstrukcyjnych niezbędnych do narysowania siatki konstrukcyjnej sukienki.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) obliczyć długości odcinków konstrukcyjnych,
2) wyniki wpisać do karty odpowiedzi.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

pokaz z objaśnieniem.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

21

Środki dydaktyczne:

−

plansze z wypisanymi odcinkami konstrukcyjnymi,

−

kalkulator,

−

karta odpowiedzi.

Ćwiczenie 3

Na

podstawie

obliczonych

odcinków

konstrukcyjnych

wykonaj

konstrukcję

i modelowanie form sukni tyłu i przodu dla figury typu C.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) narysować siatkę konstrukcyjną sukni,
2) wykonać modelowanie konstrukcyjne przodu i tyłu,
3) wykreślić kontury zmodelowanych form,
4) zaprezentować wyniki swojej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

papier do kreślenia konstrukcji,

−

przybory kreślarskie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

22

6.

EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Modelowanie form odzieży
dla figur nietypowych”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 2, 3, 6, 7, 8, 10, 11, 15, 16, 17, 19, 20 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 1, 4, 5, 9, 12, 13, 14, 18 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 11 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym 12 z poziomu podstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 19 zadań, w tym 12 z poziomu podstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. d, 2. b, 3. c, 4. a, 5. d, 6. a, 7. b, 8. a, 9. c, 10. d, 11. b,
12. b, 13. b, 14. c, 15. a, 16. c, 17. b, 18. a, 19. d, 20. a

Plan testu

Nr
zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

1

Scharakteryzować figurę pochyłą

C

PP

d

2

Wyjaśnić sposób przystosowania form
dla figury pochyłej

B

P

b

3

Nazwać wymiary kontrolne jakie
należy zdjąć z figury sprężystej

A

P

c

4

Określić na podstawie wymiaru
kontrolnego rodzaj sylwetki

C

PP

a

5

Zanalizować typ sylwetki

D

PP

d

6

Nazwać rodzaj nóg

A

P

a

7

Wymienić wymiar potrzebny do
przystosowania spodni na nogi „O”

A

P

b

8

Wyjaśnić sposób przystosowania
marynarki męskiej na figurę z bocznym
skrzywieniem kręgosłupa

B

P

a

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23

9

Zinterpretować rysunek form
przystosowanych dla figury o nogach
„O”

D

PP

c

10

Wybrać wymiar nie potrzebny do
konstrukcji sukni damskiej

B

P

d

11

Wybrać fason odzieży dla sylwetki
typu D

B

P

b

12

Zinterpretować rysunek formy
przystosowanej dla sylwetki pochyłej

D

PP

b

13

Określić wartość liczbową o jaką
należy skrócić formę marynarki po
stronie obniżonego barku a wydłużyć
po stronie podwyższonego barku

C

PP

b

14

Zanalizować rysunek formy
przystosowanej dla figury o jednym
biodrze niższym

D

PP

c

15 Nazwać typ figury

A

P

a

16

Wybrać ubiory odpowiednie dla figur
tęgich i za niskich

B

P

c

17

Wybrać sposób tuszowania zbyt
krótkich nóg

B

P

b

18

Zanalizować rysunek konstrukcyjny
kołnierza

D

PP

a

19

Wybrać symbol jakim oznaczony jest
łuk długości pleców

B

P

d

20 Wyjaśnić symbol wymiaru

B

P

a

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

24

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

2. Omów z uczniem cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych

jakie będą w teście.

5. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony

na udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym

się czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań. Do każdego zadania dołączone są 4 możliwości odpowiedzi.

Tylko jedna jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X. W przypadku pomyłki zaznacz błędną odpowiedź kółkiem, a następnie ponownie
zakreśl odpowiedź prawidłową.

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Jeśli udzielenie odpowiedzi na pytanie będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego

rozwiązanie na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8. Na rozwiązanie testu masz 60 min.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

25

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Figura charakteryzująca się zgarbionymi plecami, słabo rozwiniętą klatką piersiową to

a) figura prosta.
b) figura normalna.
c) figura sprężysta.
d) figura pochyła.

2. Figura o wypukłych plecach i płaskiej klatce piersiowej wymaga

a) wydłużenia przodu i skrócenia tyłu w części pachowej.
b) wydłużenia tyłu i skrócenia przodu w części pachowej.
c) wydłużenia przodu i tyłu w części piersiowej.
d) nie wymaga żadnych zmian.

3. Przystosowanie form odzieży dla figury sprężystej wymaga kontrolnych wymiarów

a) XlXl, XcXc.
b) RvRv, XcXc.
c) SyTy, SySvXpTp.
d) SyTy,XcXc.

4. Pomiar kontrolny ZTv zdejmujemy przy figurze

a) jednym biodrze niższym.
b) jednym barku niższym.
c) z bocznym skrzywieniem kręgosłupa.
d) normalnej.

5. Sylwetka kobieca o wymiarach 164/108/124 należy do

a) typu B.
b) typu A.
c) typu C.
d) typu D.

6. Nogi schodzące się w kolanach a rozchodzące w kostkach nazywa się nogami

a) koślawymi „X”.
b) szpotawymi .
c) nogami „O”.
d) krzywymi.

7. Do modelowania form spodni na nogi „O” zdejmuje się wymiar

a) ZTv z prawej i z lewej strony.
b) rozstawienia nóg w kolanach.
c) rozstawienia nóg w kostkach.
d) długości krocza.

8. Modelowanie form marynarki na sylwetkę z bocznym skrzywieniem kręgosłupa

a) wymaga skrócenia linii boku po stronie obniżonego barku i wydłużenia po stronie

przeciwnej.

b) wymaga wydłużenia linii boku po stronie obniżonego barku.
c) wymaga skrócenia linii boku po stronie podwyższonego barku.
d) nie wymaga żadnych zmian.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

26

9. Poniższą formę spodni przystosowano dla figury o nogach

a) zbyt krótkich.
b) „X”.
c) „O”.
d) zbyt długich.

10. Do wykreślenia konstrukcji sukni damskiej dla nietypowej figury nie jest konieczny

wymiar
a) ZWo.
b) opx.
c) ot.
d) ou.

11. Dla sylwetki typu D najodpowiedniejszy jest fason odzieży

a) b) c)

d)

12. Poniższa forma przystosowana została dla sylwetki

a) sprężystej.
b) pochyłej.
c) z bocznym skrzywieniem kręgosłupa.
d) z obniżonym barkiem.

13. Mając dane wymiary kontrolne figury z bocznym skrzywieniem kręgosłupa ZRv 147,0 –

po stronie podwyższonego barku i ZRv 144,0 – po stronie obniżonego barku należy
skrócić formę marynarki po stronie obniżonego barku, a wydłużyć po stronie
podwyższonego o
a) 1,0 cm.
b) 1,5 cm.
c) 2,0 cm.
d) 2,5 cm.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

27

14. Poniższa forma przystosowana jest do figury o

a) wypukłych pośladkach.
b) jednym barku niższym.
c) jednym biodrze niższym.
d) płaskich pośladkach.

15. Rysunek przedstawia figurę

a) z bocznym skrzywieniem kręgosłupa.
b) wypukłych plecach i płaskiej klatce piersiowej.
c) płaskich plecach i wypukłej klatce piersiowej.
d) jednym barku niższym.

16. Dla figur za tęgich i za niskich najodpowiedniejsze są ubiory

a) w stylu romantycznym, o takich detalach jak falbany, draperie, marszczenia.
b) z cięciami poziomymi, karczki, duże nakładane kieszenie.
c) liniach pionowych, o takich detalach jak plisy, fałdy, dekolty w kształcie V.
d) z elementami stylu sportowego, pagony, klapki, kieszenie z mieszkiem.

17. Nogi zbyt krótkie można optycznie wydłużyć stosując

a) obszerne spodnie z mankietami.
b) spodnie, spódnice, sukienki z podwyższoną talią.
c) fasony zbluzowane z obniżoną talią.
d) zróżnicowane partie kolorystyczne np. rajstopy różniące się kolorem od spódnicy.

18. Rysunek przedstawia konstrukcje kołnierza dla nietypowej figury kobiecej

a) szalowego.
b) typu „be –be”.
c) marynarskiego.
d) na stójce.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

28

19. Łuk długości pleców oznaczony jest symbolem

a) XlXl.
b) SySvXpTp.
c) SySvXp.
d) SyTy.

20. Wymiar ZRv zdejmujemy przy figurze

a) z bocznym skrzywieniem kręgosłupa.
b) sprężystej.
c) pochyłej.
d) normalnej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

29

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko.........................................................................................................................

Modelowanie form odzieży dla figur nietypowych

Zakreśl poprawną odpowiedź

.

Nr

zadania

Odpowiedź

Punkty

1.

a

b

c

d

2.

a

b

c

d

3.

a

b

c

d

4.

a

b

c

d

5.

a

b

c

d

6.

a

b

c

d

7.

a

b

c

d

8.

a

b

c

d

9.

a

b

c

d

10.

a

b

c

d

11.

a

b

c

d

12.

a

b

c

d

13.

a

b

c

d

14.

a

b

c

d

15.

a

b

c

d

16.

a

b

c

d

17.

a

b

c

d

18.

a

b

c

d

19.

a

b

c

d

20.

a

b

c

d

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

30

Test 2

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Modelowanie form odzieży
dla figur nietypowych”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 2, 3, 6, 7, 8, 10, 11, 15, 16, 17, 19, 20 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 1, 4, 5, 9, 12, 13, 14, 18 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 11 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 4 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 19 zadań, w tym co najmniej 7 z poziomu

ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. c, 2. a, 3. c, 4. c, 5. a, 6. c, 7. b, 8. a, 9. b, 10. b, 11. d,
12. a, 13. c, 14. c, 15. b, 16. c, 17. d, 18. d, 19. b, 20. a

Plan testu

Nr
zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

1

Scharakteryzować figurę sprężystą

C

PP

c

2

Wyjaśnić sposób przystosowania form
dla figury sprężystej

B

P

a

3

Nazwać wymiary kontrolne jakie
należy zdjąć z figury pochyłej

A

P

c

4

Określić na podstawie wymiaru
kontrolnego rodzaj sylwetki

C

PP

c

5

Zanalizować typ sylwetki

D

PP

a

6

Nazwać rodzaj nóg

A

P

c

7

Wymienić wymiar potrzebny do
przystosowania spodni na nogi „X”

A

P

b

8

Wyjaśnić sposób przystosowania form
spódnicy na sylwetkę o jednym biodrze
niższym

B

P

a

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

31

9

Zinterpretować rysunek form
przystosowanych dla figury o nogach
„O”

D

PP

b

10

Wybrać wymiar potrzebny do
konstrukcji sukni damskiej

B

P

b

11

Wybrać rodzaj sylwetki dla której
przedstawiony model sukni jest
odpowiedni

B

P

d

12

Zinterpretować rysunek formy
przystosowanej dla sylwetki sprężystej

D

PP

a

13

Określić wartość liczbową o jaką
należy skrócić formę spódnicy po
stronie obniżonego biodra

C

PP

c

14

Zanalizować rysunek formy
przystosowanej dla figury o jednym
biodrze niższym

D

PP

c

15 Nazwać typ figury

A

P

b

16

Wybrać ubiory odpowiednie dla figur
tęgich i za niskich

B

P

c

17

Wybrać sposób tuszowania zbyt
długich nóg

B

P

d

18

Zanalizować rysunek konstrukcyjny
sukni damskiej

D

PP

d

19

Wybrać symbol jakim oznaczony jest
łuk długości przodu do talii

B

P

b

20 Wyjaśnić symbol wymiaru

B

P

a

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

32

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

2. Omów z uczniem cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych

jakie będą w teście.

5. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony

na udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań. Do każdego zadania dołączone są 4 możliwości odpowiedzi.

Tylko jedna jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X. W przypadku pomyłki zaznacz błędną odpowiedź kółkiem, a następnie ponownie
zakreśl odpowiedź prawidłową.

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Jeśli udzielenie odpowiedzi na pytanie będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego

rozwiązanie na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8. Na rozwiązanie testu masz 60 min.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

33

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Figura charakteryzująca się płaskimi plecami i wypukłą klatką piersiową to

a) figura prosta.
b) figura normalna.
c) figura sprężysta.
d) figura pochyła.

2. Figura o płaskich plecach i wypukłej klatce piersiowej wymaga

a) wydłużenia przodu i skrócenia tyłu w części pachowej.
b) wydłużenia tyłu i skrócenia przodu w części pachowej.
c) wydłużenia przodu i tyłu w części piersiowej.
d) nie wymaga żadnych zmian.

3. Przystosowanie form odzieży dla figury pochyłej wymaga kontrolnych wymiarów

a) XlXl, XcXc.
b) RvRv, XcXc.
c) SyTy, SySvXpTp.
d) SyTy,XcXc.

4. Pomiar kontrolny ZRv zdejmujemy przy figurze

a) jednym biodrze niższym.
b) jednym barku niższym.
c) z bocznym skrzywieniem kręgosłupa.
d) normalnej.

5. Sylwetka kobieca o wymiarach 158/112/124 należy do

a) typu C.
b) typu B.
c) typu A.
d) typu D.

6. Nogi rozchodzące się w kolanach a schodzące w kostkach nazywa się nogami

a) koślawymi „X”.
b) szpotawymi.
c) nogami „O”.
d) krzywymi.

7. Do modelowania form spodni na nogi „X” zdejmuje się wymiar

a) ZTv z prawej i z lewej strony.
b) rozstawienia nóg w kostkach.
c) rozstawienia nóg w kolanach.
d) długości krocza.

8. Modelowanie form spódnicy na sylwetkę o jednym biodrze niższym

a) wymaga skrócenia boku formy tyłu i przodu na krzywej linii bioder.
b) wymaga wydłużenia linii boku po stronie obniżonego barku.
c) wymaga skrócenia linii boku po stronie podwyższonego barku.
d) nie wymaga żadnych zmian.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

34

9. Poniższą formę spodni przystosowano dla figury o nogach

a) zbyt krótkich.
b) „O”.
c) „X”.
d) zbyt długich.

10. Do wykreślenia konstrukcji sukni damskiej dla nietypowej figury jest konieczny wymiar

a) ZRv.
b) opx.
c) ZKo.
d) ou.

11. Przedstawiony model sukni odpowiedni jest dla sylwetki

a) szczupłej.
b) ze zbyt długimi nogami.
c) wysokiej i szczupłej.
d) tęgiej.

12. Poniższa forma przystosowana została dla sylwetki

a) sprężystej.
b) pochyłej.
c) z bocznym skrzywieniem kręgosłupa.
d) z obniżonym barkiem.

13. Mając dane wymiary kontrolne figury o jednym biodrze niższym ZTv 104,0 cm –

po stronie lewej i ZTv 102,0 cm – po stronie prawej należy skrócić bok formy tyłu
i przodu spódnicy na linii krzywej bioder o wartość
a) 1,0 cm.
b) 1,5 cm.
c) 2,0 cm.
d) 2,5 cm.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

35

14. Poniższa forma przystosowana jest do figury o

a) wypukłych pośladkach.
b) jednym barku niższym.
c) jednym biodrze niższym.
d) płaskich pośladkach.

15. Rysunek przedstawia figurę

a) z bocznym skrzywieniem kręgosłupa.
b) pochyłą.
c) sprężystą.
d) jednym barku niższym.

16. Dla figur za niskich i za szczupłych najodpowiedniejsze są ubiory

a) w stylu romantycznym z elementami stylu klasycznego i sportowego.
b) z cięciami poziomymi, karczki, duże nakładane kieszenie.
c) liniach pionowych, o takich detalach jak plisy, fałdy, dekolty w kształcie V.
d) z elementami stylu sportowego, pagony, klapki, kieszenie z mieszkiem.

17. Nogi zbyt długie można optycznie skrócić stosując

a) wąskie spodnie z podwyższoną talią.
b) spódnice, sukienki z podwyższoną talią.
c) jednorodną kolorystykę całej partii dołu figury np. rajstopy i spódnica w jednym

kolorze.

d) fasony zbluzowane z obniżoną talią.

18. Rysunek przedstawia konstrukcję

a) żakietu damskiego.
b) tuniki.
c) marynarki.
d) sukni damskiej.

19. Łuk długości przodu do talii oznaczony jest symbolem

a) XlXl.
b) SySvXpTp.
c) SySvXp.
d) SyTy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

36

20. Wymiar ZTv zdejmuje się przy figurze

a) o jednym biodrze niższym.
b) sprężystej.
c) pochyłej.
e) normalnej

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

37

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko..........................................................................................

Modelowanie form odzieży dla figur nietypowych

Zakreśl poprawną odpowiedź

.

Nr

zadania

Odpowiedź

Punkty

1

a

b

c

d

2

a

b

c

d

3

a

b

c

d

4

a

b

c

d

5

a

b

c

d

6

a

b

c

d

7

a

b

c

d

8

a

b

c

d

9

a

b

c

d

10

a

b

c

d

11

a

b

c

d

12

a

b

c

d

13

a

b

c

d

14

a

b

c

d

15

a

b

c

d

16

a

b

c

d

17

a

b

c

d

18

a

b

c

d

19

a

b

c

d

20

a

b

c

d

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

38

7. LITERATURA

1. Fałkowska-Rękawek E.: Podstawy projektowania odzieży. WSiP, Warszawa 2000
2. Lewandowska-Stark E.: Modelowanie form odzieży na górną część ciała. SOP, Toruń

1999

3. Parafianowicz Z., Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie odzieży męskiej. WSiP,

Warszawa 1995

4. Trzecińska K.: Konstrukcja i modelowanie odzieży lekkiej. Cz.2. WSiP, Warszawa 1995

Czasopisma:
– Odzież
– Przemysł Mody