31. Sejm niemy z 1717 r. i jego reformy.

Jednodniowa sesja sejmu I Rzeczpospolitej, która

miała miejsce 1 lutego 17171 w Warszawie, za panowania
króla Augusta II Mocnego. Sejm ten został nazwany niemym z
powodu niedopuszczenia posłów do głosu, w obawie przed
zerwaniem obrad. Miał charakter sejmu pacyfikacyjnego
kończącego czas walki króla ze szlachta. Zapoczątkował on
okres zależności Rzeczpospolitej od Rosji. August II Mocny
dążył do ściślejszego powiązania polski i Saksonii. Polska była
wówczas pod ogromnym wpływem Rosji a August II Mocny
dążył do zmniejszenia jej ingerencji w sprawy Rzeczpospolitej.
Po wprowadzeniu wojsk saskich na tereny Polski, część
szlachty (wpieranej przez Rosję) zareagowała zawiązaniem
konfederacji tarnogrodzkiej, czego skutkiem była wojna
domowa. Król wraz ze szlachtą w celu rozwiązania konfliktu
zwrócił się do cara Rosji – Piotra I. Skutkiem tego było
wkroczenie wojsk rosyjskich na teren Litwy oraz układ między
królem a szlachtą zawarty 3.11.1716 r. przy mediacji posła
rosyjskiego Grzegorza Dołgorukiego. Z powodu obaw przed
jego zerwaniem nikomu oprócz przewodniczącego obradom
marszałka Ledóchowskiego oraz odczytujących nowe uchwały
posłów nie wolno było się odezwać.

Postanowienia sejmu niemego :



zmniejszenie władzy hetmanów



wprowadzenie podatków na zawodową
armię



ograniczenie władzy senatu



zabroniono królowi Augustowi II Mocnemu
opuszczania terytorium Polski na dłuższy czas



wojska saskie z wyjątkiem gwardii królewskiej
miały opuścić ziemie polskie



ministrom

saskim

odebrano

prawo

decydowania w sprawach polskich, a
ministrom polskim w sprawach saskich



obydwa państwa Polskę i Saksonie miała
łączyć tylko unia personalna



rozwiązanie niektórych formacji wojskowych.