POLITECHNIKA ŚLĄSKA GLIWICE
CKI RYBNIK
MECHANIKA I WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW
Temat:
Prawo Hooke’a dla materiałów izotropowych w jednokierunkowym stanie naprężenia oraz
dla czystego ścinania.
Tomasz Pająk
GIG Rybnik
sem:3
Prawo Hooke’a – prawo mechaniki określające zależność odkształcenia od
naprężenia. Głosi ono, że odkształcenie ciała pod wpływem działającej na nie siły
jest proporcjonalne do tej siły. Współczynnik między siłą a odkształceniem jest
często nazywany współczynnikiem sprężystości.
Ta prawidłowość, sformułowana przez Roberta Hooke'a (1635-1703) w formie ut
tensio sic vis (jakie naprężenie taka siła), pozostaje prawdziwa tylko dla niezbyt
dużych odkształceń, nie przekraczających tzw. granicy Hooke’a (zwanej też granicą
proporcjonalności), i tylko dla niektórych materiałów. Prawo Hooke’a zakłada też, że
odkształcenia ciała, w reakcji na działanie sił, następują w sposób natychmiastowy i
całkowicie znikają, gdy przyłożone siły przestają działać. Takie uproszczenie jest
wystarczające jedynie dla ciał o pomijalnie małej lepkości. Odkształcenie jest
proporcjonalne do naprężeń które je spowodowały przy czym E zwane modułem
sprężystości podłużnej lub modułem younga określa proporcjonalność miedzy e a
sigma. Prawo, definiuje nam związki miedzy odkształceniami a naprężeniami jako
liniowe
Prawa Hooke’a dla materiałów izotropowych:
Składowe stanu odkształcenia są liniowymi jednorodnymi funkcjami składowych
stanu naprężenia dla odkształceń liniowych.
Dla odkształceń kątowych własnych:
ε – odkształcenia liniowe w punkcie,
σ – naprężenie liniowe w punkcie,
γ – odkształcenia postaciowe (kątowe) w punkcie,
*
1
E
E
)]
(
[
1
z
y
x
x
E
)]
(
[
1
z
x
y
y
E
)]
(
[
1
y
x
z
z
E
G
xy
xy
G
xz
xz
G
yz
yz
τ – naprężenie kątowe w punkcie,
G – współczynnik sprężystości postaciowej (poprzecznej) lub moduł Kirchoffa,
E – moduł Younga
– współczynnik Poissona
(Rys.1) Zależność obciążenia i naprężenia od odkształceń z zaznaczonym zakresem
stosowalności prawa Hooke’a
Naprężenie w jednokierunkowym stanie napięcia:
Rys. 2
Na Rysunku 3 i zaznaczonych na nim płaszczyzn głównych. Jedna z nich
(π1) jest prostopadła do osi pręta, pozostałe (π2 i π3) do niej równoległe.
Tylko w płaszczyźnie π1 występuje naprężenie główne σ
1
=F/S w pozostałych
jest ono równe zeru ( σ
2
+ σ
3
=0). W pręcie rozciąganym (ściskanym) osiowo
występuje tylko jedno naprężenie główne. Taki stan nazywamy jednoosiowym
stanem naprężeń.
Czyste Ścinanie:
Rys.4 Ścinanie czyste
Stan naprężenia w przekrojach, w których występują tylko naprężenia
styczne, nazywamy czystym ścinaniem.
Prawo Hooke'a dla czystego ścinania:
Naprężenie styczne t jest proporcjonalne do odkształcenia postaciowego g.
gdzie G - moduł sprężystości postaciowej.
W elementach konstrukcyjnych spotykanych w technice można znaleźć takie
przekroje, w których występuje czyste ścinanie, np. podczas czystego
skręcania. W przeważającej liczbie przypadków w przekrojach elementów
konstrukcyjnych występują jednocześnie naprężenia normalne i styczne.
Ścinaniem technologicznym nazywamy naprężenia i odkształcenia materiału
spowodowane dwiema siłami tworzącymi parę o bardzo małym ramieniu.
Literatura:
Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów, t. I-II, WNT, Warszawa
1996-97,
Zygmunt Konarzewski: „Wytrzymałość materiałów”, Warszawa : Wydawnictwa
Naukowo-Techniczne 1977