1.

Scharakteryzuj skutki migracji dla kraju wysyłającego.

-zmniejszenie przyrostu rzeczywistego,
-drenaż mózgów,
-rozbicie rodzin,
-starzenie się społeczeństwa,
-złagodzenie bezrobocia w kraju.

2.

Przyczyny migracji.

-ekonomiczne – w celu poprawy warunków materialnych,
-polityczne – w celu uniknięcia prześladowań politycznych,
-wyjazdy turystyczne,
-religijne – pielgrzymki do Rzymu, Ziemi Świętej, Mekki.
-zasiedlania – np. państwa Izrael po roku 1948, Syberii i Dalekiego Wschodu – powstanie nowych miast, takich
jak Brack, Angarsk i inne.

3.

Czynniki wpływające na gęstość zaludnienia.

a) przyrodnicze:
- wysokość nad poziomem morza – 80% ludności świata zamieszkuje tereny położone poniżej 500 m n.p.m., tylko
co 20 mieszkaniec Ziemi zamieszkuje tereny położone powyżej 1000 m n.p.m. Powyżej 5000 m n.p.m. brak jest
stałych osiedli,
- odległość od morza – ponad połowa ludności zamieszkuje pas szerokości 200 km od nabrzeża, a 30 % ludności
osiedliło się w pasie do 50 km,
- warunki klimatyczne - ¾ ludności świata mieszka w strefach klimatycznych podzwrotnikowej i umiarkowanej,
- warunki glebowe – im żyźniejsze gleby tym większa gęstość zaludnienia.
b) poza przyrodnicze
* społeczno-ekonomiczne:
- występowanie i wydobycie surowców naturalnych,
- łatwość transportu,
- jakość życia.
* historyczne
- rzeki dawały wodę i ułatwiały komunikację,
- niedostępne terany na wyspach, wzniesieniach, deltach rzek zapewniały mieszkańcom bezpieczeństwo.
- ruch wędrówkowy ludności wywołany kolonizacją nowych obszarów doprowadził do zaludnienia przez białego
człowieka całych kontynentów i powstania dużych skupisk ludności w strefach wybrzeży, do których docierali
osadnicy.

4.

Wymień trzy najbardziej ludne kraje w UE.;

Niemcy, Wlk. Brytania, Francja.

5.

Czynniki wpływające na rozwój turystyki.

-wzrost zamożności społeczeństw;
-rozwój techniki;
-rozwój transportu;
-narastanie czasu wolnego;
-uciążliwość codziennego życia w warunkach szybkich przemian cywilizacyjnych;
-integracja polityczno-gospodarcza państw;
-liberalizacja ruchu osobowego;

6.

Kto najczęściej odwiedza Polskę.

7.

Co to jest urbanizacja?

Urbanizacja – to wielopłaszczyznowy proces polegający na przekształcaniu się ludności wiejskiej w
miejską, rolniczą w nierolniczą, czemu towarzyszy wzrost liczby miast oraz obszaru przez nie zajmowanego.

8.

Przyczyny urbanizacji.

Jedną z przyczyn urbanizacji jest coraz większe znaczenie pozarolniczych form aktywności gospodarczej. Proces
industrializacji spowodował napływ ludności wiejskiej do ośrodków miejskich, Które dawały możliwość
zatrudnienia w usługach oraz przemyśle. Poza bardziej atrakcyjnym rynkiem pracy miasto oferuje różnorodny
system usług i bogatszą ofertę kulturalną. Tak, więc najbardziej bezpośrednią przyczyną urbanizacji jest emigracja
ludności ze wsi.

Kolejną przyczyną urbanizacji są zmiany granic administracyjnych miast i włączanie w ich obręb
terenów wiejskich. To zjawisko występuje coraz częściej, szczególnie za sprawą deglomeracji.

Przyrost naturalny w miastach jest znacznie mniejszy niż na terenach wiejskich, ale jest
niewątpliwą przyczyną wzrostu ilości ludności w ośrodkach miejskich.

9.

Scharakteryzuj pozytywne i negatywne skutki szybkiego rozwoju wielkich miast.

a) pozytywne:
- rozwinięta infrastruktura techniczna,
- ułatwiony dostęp do dóbr kultury, służby zdrowia, szkół,
- powszechny dostęp do informacji i nowoczesnych technologii,
- większe możliwości rozwijania zainteresowań,
- większy komfort życia,
- łatwy dostęp do komunikacji,
- większy rynek pracy,
- duży rynek pracy,
- większy wybór towarów w sklepach.

b) negatywne:
- problemy komunikacyjne (zbytnie zagęszczenie ruchu „korki”)
- problemy z wodą i z odprowadzeniem dużej ilości ścieków,
- problemy z gromadzeniem i utylizacją śmieci,
- zwiększenie hałasu,
- rozpowszechnianie się chorób cywilizacyjnych,
- wysokie ceny nieruchomości,
- wzrost liczby bezdomnych,
- wzrost przestępczości i patologii,
- zmiana modelu rodziny,
- rozpad więzi rodzinnych,
- spadek poczucia bezpieczeństwa.

10. Jakie czynniki wpłynęły na przemiany w sferze przemysłowej.

a) żyjemy w epoce rewolucji przemysłowej, której motorem napędowym jest rozwój badań naukowych.
Nakłady na te badania sięgają 2-2,8% PKB w krajach gospodarczo rozwiniętych. Duże znaczenie ma w tym
względzie pogłębiająca się międzynarodowa integracja nauki.
b) postępująca globalizacja światowej gospodarki. Narastająca konkurencja i walka o rynki zbytu wywołuje
zmiany struktury produkcji. Następują zmiany w strategii rozwoju przemysłu w wielu krajach. Występuje
rezygnacja z rozwoju niektórych przemysłów na obszarze własnych krajów i przenoszenie ich do innych
państw.

Czynniki te wpływają na zmianę przestrzennej struktury przemysłu:
- W skali makro występuje zróżnicowanie procesu rozwoju i restrukturyzacji przemysłu w poszczególnych
krajach lub grupach państw.
- W skali mikro powstają nowe okręgi przemysłowe i upadają „stare”

11. Przestrzenne przesunięcia przemysłu w skali światowej.

Od wielu dziesięcioleci Europa Zachodnia i Ameryka Północna przodowały w zagospodarowaniu
przemysłowym. W połowie poprzedniego stulecia Ameryka zaczęła wyprzedzać Europę Zachodnią. Na
drugą połowę XX wieku przypada burzliwy rozwój przemysłu w Japonii. Roczne tempo wzrostu produkcji
przemysłowej wynosiło tam nawet powyżej 15%. Na trzy wymienione regiony świata przypada aż prawie
75% światowej produkcji przemysłu przetwórczego.

Za przykładem Japonii na drogę szybkiego rozwoju produkcji przemysłowej weszły również inne

kraje Azji Południowej i wschodniej – Singapur, Hongkong, Tajwan, Korea Południowa.

1) Przypisuje się tu pewne znaczenie okupacji japońskiej, kiedy to na Tajwanie i w Korei poczyniono

wiele inwestycji, co stanowiło zaczątek infrastruktury.

2) Kraje te kupowały licencje, które w sposób twórczy ulepszano.
3) Znacznym atutem była duża liczba taniej siły roboczej.
4) Na znaczną skalę rozwinięto średnie i wyższe szkolnictwo techniczne. Wśród absolwentów szkół

wyższych największy udział w porównaniu z Europą mają absolwenci nauk ścisłych i
przyrodniczych. Na Tajwanie aż ponad 20% kadr kierowniczych dużych firm studiowało za granicą.

5) W przypadku niektórych rodzajów przemysłu źródłem oszczędności stały się niższe nakłady na

ochronę środowiska.

6) W krajach tych przeznacza się duże nakłady na rozbudowę sieci transportowej, telekomunikacji i

elektroenergetyki.

Od drugiej połowy lat 70. datuje się dynamiczny rozwój przemysłu w Chinach. Od początku lat 80.

roczne tempo wzrostu PKB nie schodzi tam poniżej 10%. Udział Chin w światowej produkcji przemysłowej
przekroczył już 6%. Chiny tworzą strefy wolnocłowe, dysponują dużymi zasobami siły roboczej, inwestują
w rozwój specjalistów, oraz własnej wynalazczości.

Na kontynencie Ameryki Łacińskiej największym potentatem jest Brazylia, za którą podążają –

Meksyk, Argentyna i Wenezuela. Tempo wzrostu produkcji przemysłowej zmalało tam na skutek zadłużenia
krajów, wysokiej inflacji. Są tu wyższe koszty robocizny oraz mniejsze zasoby pracy.

Zaznaczył się duży spadek udziałów krajów Europy Środkowo-Wschodniej i dawnego ZSRR w

światowej produkcji przemysłowej. Wiąże się to z załamaniem się systemu politycznego po 1989 roku.
Konieczna jest tu restrukturyzacja przemysłu polegająca na zmniejszeniu udziału tradycyjnych branż
przemysłu.

Nie odnotowano postępu w rozwoju przemysłu w krajach Azji Zachodniej i Afryki, długo

dominował tam przemysł wydobywczy i eksport surowców. Stopniowo wzrasta w tych krajach znaczenie
przemysłu przetwórczego na bazie własnych surowców mineralnych oraz produktów rolnych.

12. Za i przeciw produkcji żywności genetycznie modyfikowanej.

Zyskujemy:
-zwierzęta i rośliny, które osiągają większe rozmiary i szybciej rosną;
-rośliny, które same bronią się przed szkodnikami;
-rośliny odporne na środki chwastobójcze;
-rośliny odporne na choroby (wirusowe, grzybicze)
-rośliny możliwe do uprawy, w każdych warunkach;
-wolno psujące się owoce i wolno więdnące kwiaty;
-żywność wzbogaconą o witaminy, aminokwasy i mikroelementy;
-źródła nowych leków, a także innych poszukiwanych surowców;
-drobnoustroje rozkładające szkodliwe substancje (np. plamy ropy)
-możliwość leczenia chorób uwarunkowanych genetycznie;

Ryzykujemy:
-stosowaniem technologii o nieznanych jeszcze długofalowych skutkach;
-niekontrolowanym przepływem genów między gatunkami;
-zaburzeniem delikatnej równowagi między liczebnością organizmów;
-zubożeniem różnorodności upraw;
-zdrowiem ludności (w GMO zmieniane są ilości związków chemicznych, nie do końca wiemy, jak to wpłynie na
zdrowie)
-monopolem wielkich koncernów na produkcję rolną;