Ze względu na różne warunki podaje się następujące częstotliwości graniczne: fα, fβ, f1, fT, fmax. Czasami zamiast częstotliwości podaje się analogiczne pulsacje graniczne ω.

h 

21e

0,707 h21e0

1

0

fβ

fT f1

f

Przebieg modułu współczynnika wzmocnienia prą dowego tranzystora w układzie OE, w funkcji czę stotliwoś ci - (skala logarytmiczna) h21e0– wzmocnienie prą dowe dla małych czę stotliwoś ci f≈ 0.

fβ – jest to czę stotliwość graniczna, przy której moduł zwarciowego

współczynnika prą dowego w układzie OE maleje o 3 dB.

Zmniejszenie współczynnika wzmocnienia prądowego o 3 dB odpowiada zmniejszeniu │h │

21

do wartości 0,707 h21 dla małych częstotliwości (lub równych zeru).

f1 – jest to czę stotliwość graniczna, przy której moduł zwarciowego

współczynnika wzmocnienia prą dowego w układzie OE maleje do jednoś ci.

fT – okreś la się jako iloczyn czę stotliwoś ci i modułu współczynnika

wzmocnienia prą dowego w układzie OE.

Inaczej, f

│

T otrzymuje się w miejscu przecięcia poziomu │h21e

= 1

z przedłużeniem odcinka liniowego przebiegu │h │

21e

= f(f). Oznacza to, że

parametr ten podaje się w zakresie częstotliwości większych od fβ i mniejszych od f1.

Fizycznie, czę stotliwość graniczne fT jest odwrotnoś cią czasu przejś cia

sygnału od emitera do kolektora. Czas ten uzależniony jest od czasów ładowania pojemności złączowych (E-B i C-B) oraz czasu przelotu nośników przez bazę i warstwę zaporową C-B.

fmax – jest to maksymalna czę stotliwość generacji, przy której

wzmocnienie mocy maleje do jednoś ci.