CO TO JEST ZASILACZ?
Urządzenie służące do dopasowania dostępnego napięcia do wymagań
zasilanego urzÄ…dzenia.
Ze względu na sposób zmiany wielkości napięcia wyróżnić można:
-zasilacze transformatorowe
-zasilacze beztransformatorowe
Ze względu na jakość napięcia wyjściowego wyróżnia się:
-zasilacze stabilizowane
-zasilacze niestabilizowane
Zasilacze budowane sÄ… jako uniwersalne lub specjalizowane do konkretnych
zastosowań, np:
zasilacz komputera Jð
PODZIAA
ZASILACZY
Jeżeli chodzi o zasilacze związane z
komputerem wyróżniamy:
-AT
-ATX
-UPS
STANDARD AT
AT (Advanced Technology)  standard konstrukcji płyt
głównych oraz zasilaczy i obudów komputerowych do
nich.
Został udostępniony w 1984r. przez IBM.
Rozpowszechnił się bardzo szeroko ze względu na
rozkwit rynku komputerów w latach 80. Klony
komputerów IBM używały w tamtych czasach
konstrukcji kompatybilnych z AT, przyczyniajÄ…c siÄ™ do
popularności tego standardu.
W latach 90. wiele komputerów wciąż wykorzystywało
AT oraz jego odmiany, jednak od 1997 r. Królował już
standard ATX.
KONSTRUKCJA AT
Płyta główna typu AT jest 12-calowa, co
oznacza, że nie pasuje do obudów
"mini desktop" oraz "mini tower".
Płyty tego typu zajmują dużą
przestrzeń, utrudniając instalację
dodatkowych napędów dyskowych.
Zasilanie doprowadzone jest dwoma
prawie jednakowymi przewodami 6-
pinowymi.
Ponieważ trudno je od siebie odróżnić,
często następuje uszkodzenie płyty
głównej ze względu na złe ich
podłączenie.
STANDARD ATX
ATX (Advanced Technology
Extended)  standard konstrukcji płyt
głównych oraz zasilaczy i obudów
komputerowych do nich.
Standard ATX został opatentowany
przez firmę Intel w 1995 roku. Był to
spory krok naprzód w porównaniu do
wcześniejszych konstrukcji typu AT,
które królowały przez wiele lat. Zalety
tej zmiany były oczywiste, więc ATX
wyparł swojego poprzednika z rynku
stajÄ…c siÄ™ nowym standardem.
CIEKAWOSTKA : )
" BTX  standard konstrukcji płyt głównych oraz zasilaczy i obudów komputerowych,
który został zaproponowany w 2004 roku przez firmę Intel miał być następcą
standardu ATX.
" Zmiany dotyczą przede wszystkim takiego rozmieszczenia elementów płyty głównej,
aby strumień chłodzącego powietrza przepływał od przodu do tyłu obudowy
komputera, a wydzielające dużą ilość ciepła komponenty oddawały je w jego
kierunku. W przedniej części obudowy umieszczony jest duży, dobrej jakości
wentylator, który chłodzi radiator procesora oraz wymusza obieg powietrza we
wnętrzu obudowy. Elementy wydzielające ciepło, takie jak karta graficzna czy moduły
pamięci, umieszczone są równolegle do strumienia, by nie powodować jego
zaburzeń.
" Jednocześnie zmniejszono wymagania odnośnie przestrzeni potrzebnej do budowy
pełnowymiarowych konstrukcji (zwłaszcza pod względem wysokości), co stanowi
krok w kierunku platform serwerowych, zwłaszcza kasetowych.
" Z planów firmy Intel wynika, że firma zamierza uśmiercić standard płyt głównych
BTX, niedoszłego następcę zadomowionego na rynku od lat formatu ATX.
" Inercja rynku jest na tyle duża, że BTX nie przyjął się  producenci płyt głównych
zignorowali temat, zaś wytwórcy obudów i zasilaczy, mimo kilku premier, poszli w
końcu w ich ślady.
ZMIANY AT v ATX
Układ płyty głównej. Ścisłe określenie położenia niektórych
elementów pozwoliło na pewną niwelację niedociągnięć w
budowie wcześniejszych płyt. Standard ATX jednoznacznie
określa, w którym miejscu ma się znajdować procesor. Pozwoliło
to na instalowanie dłuższych kart w slotach PCI oraz ISA.
Wcześniej przeszkadzała w tym lokalizacja procesora. Lepsze
rozmieszczenie poszczególnych komponentów zezwoliło na
zredukowanie plątaniny kabli oraz łatwiejszy dostęp do niektórych
części
Gniazdo zasilające płytę główną. W konstrukcji AT zasilacz był
łączony z płytą główną poprzez dwuczęściowe gniazdo. Części
były do siebie podobne i możliwe było nieprawidłowe podłączenie,
które mogło doprowadzić do uszkodzenia płyty. Dlatego też
zastąpiono je większymi, jednoczęściowymi gniazdami.
Jednocześnie istotne stało się zwiększenie mocy dostarczanej do
płyty więc konieczne było zastosowanie gniazd pomocniczych.
Porty. Niewiele portów, zwykle tylko port klawiatury, widocznych na tylnej
ściance obudowy w konstrukcjach AT wychodziło bezpośrednio z płyty głównej.
Trzeba było korzystać z dodatkowych przejściówek (np. w przypadku portów
szeregowych i równoległych). Standard ATX zakładał taką konstrukcję płyt i
obudów, aby możliwe było umieszczenie portów bezpośrednio na tylnej ścianie
obudowy.
Funkcja Soft Power. Umożliwia ona kontrolę zasilania z poziomu systemu
operacyjnego oraz umożliwia oszczędzanie energii, poprzez wprowadzanie
komputera w stan uśpienia po dłuższej bezczynności.
Chłodzenie. Dzięki zmienionej konstrukcji obudowy, poprzez jednoczesny
nawiew i wywiew powietrza, chłodzenie komputera stało się bardziej wydajne.
Konstrukcje ATX używały 20-pinowego łącza zasilania zlokalizowanego na
płycie głównej. Nowsza specyfikacja zaleca używanie 24-pinowych łączy aby
umożliwić zasilanie szyny PCI Express.
ZA

CZA W
ZASILACZACH ATX
Główna wtyczka zasilacza ATX
MPC (Main Power
podłączana do płyty głównej (w
starszych zasilaczach AT wtyczka
Connector) oznaczanie P1
była podzielona na dwie
oznaczone P8 i P9).
Obecny standard ATX przewiduje
24 piny. Część zasilaczy jest
wyposażonych w złącze 24-
pinowe, które można rozłączyć na
dwie części (20+4 piny) i
wykorzystać ze starszymi płytami
o gniez
dzie 20-pinowym. Niektóre
zasilacze ATX posiadajÄ… dwie
wtyczki - 20-pinowÄ… i 4-pinowÄ…,
które można podłączyć
jednocześnie do gniazda 24-
pinowego.
ATX12V / EPS12V (4-pin) oznaczana P4
Druga wtyczka podłączana do płyty głównej (poza
24-pinową P1), dostarczająca napięcia zasilające
dla procesora. Pojawiła się z powodu wymagań
prądowych nowych procesorów firmy Intel.
ATX12V EPS12V
(8-pin)
Rozszerzona wersja
wtyczki ATX12V/ESP12V
4-pin, która pojawiła się
wraz z wprowadzeniem
chipsetu Intel 975.
Stosowane w płytach
serwerowych i
komputerach
profesjonalnych, których
procesory pobierajÄ…
większą moc.
 Dodatkowe zasilanie PCI-E
Wtyczka zasilająca karty graficzne. Większość nowoczesnych zasilaczy jest
wyposażone w 6-pinowe złącze przeznaczone dla kart graficznych PCI
Express.
Może ono dostarczyć do 75 watów mocy. W najnowszych konstrukcjach
wprowadzono złącze 8-pinowe.
Ze względu na kompatybilność wstecz stosuje się także złącza 6+2 piny, co
pozwala zasilać karty PCI Express z gniazdami zarówno 6 jak i 8-pinowymi.
AUX lub APC (Auxiliary Power Connector)
Używana w starszych płytach
głównych, które potrzebowały
napięć 3,3 V i 5 V o większym
natężeniu prądu.
Konieczność jej podłączenia
jest zależna od konfiguracji
sprzętowej komputera.
Usunięta w ATX v2.2.
MOLEX
Jeden z najstarszych wtyków,
wykorzystywany do zasilania
dysków twardych i napędów
optycznych typu ATA, dodatkowych
elementów płyty głównej, kart
graficznych i wielu innych urządzeń
(np. interfejsów FireWire 800 w
postaci kart PCI).
Dostarcza napięć +5V i +12V.
ZÅ‚Ä…cze to w tej chwili jest coraz
rzadziej wykorzystywane, wypierajÄ…
je wtyki SATA i PCI-E.
SATA Connector
Wtyczka o 15 pinach zasilajÄ…ca dyski
twarde i optyczne standardu Serial ATA.
Dostarcza trzech napięć: +3,3V, +5V i
+12V.
Floppy 4-pin
Coraz rzadziej używane złącze, do zasilania stacji
dyskietek, kart graficznych i niektórych paneli sterujących.
Jest to mniejsza odmiana molexa i schemat przewodów w
wiązce jest identyczny jak powyżej.
Dodatkowe złącza do zasilania
wentylatorów
" (Fan Only). Należy pamiętać, że do tych złącz możemy
podłączać wyłącznie wentylatory, gdyż posiadają one tylko
przewody dla napięcia +12V (żółty) i Masy (czarny).
Przewód uziemiający
" występuje m.in. w
zasilaczach firmy
Tagan, należy go
przykręcić do
obudowy dzięki
czemu napięcia
podawane przez
zasilacz będą
lepsze.
MOC ZNAMIONOWA
Zasilacze komputerowe są klasyfikowane na podstawie maksymalnej mocy wyjściowej. Typowe
zakresy mocy zasilaczy dla komputerów domowych i biurowych wynoszą od 300 W do 500 W (dla
komputerów miniaturowych - poniżej 300 W). Zasilacze stosowane w komputerach dla graczy mają
moc z zakresu 500-800 W, a w serwerach - od 800 W do 1400 W. Zasilacze z górnej półki są w
stanie oddać do 2 kW mocy - są przeznaczone głównie do dużych serwerów i w mniejszym stopniu
do ekstremalnie rozbudowanych komputerów wyposażonych w kilka procesorów, wiele dysków
twardych i kilka kart graficznych
.
Brak standardu określającego parametry pracy zasilacza (zarówno jeśli chodzi o maksymalną moc,
jak i maksymalny prąd na danej linii) prowadzi do dużych rozbieżności pomiędzy deklaracjami
producenta, a rzeczywistymi osiÄ…gami. PowszechnÄ… praktykÄ… jest podawanie mocy maksymalnej
jako sumy mocy zasilacza jego poszczególnych linii zasilających. W takim wypadku możliwe jest
przeciążenie jednej z linii zasilacza, pomimo braku przekroczenia mocy deklarowanej przez
producenta.
Niektórzy producenci zawyżają wartość mocy swoich zasilaczy w celach marketingowych. Jest to
spowodowane brakiem jasnych standardów określających warunki pomiaru mocy zasilaczy.
Najczęściej zdarza się
przedstawianie wartości mocy szczytowej zamiast mocy ciągłej
określanie mocy ciągłej w nierealistycznie niskich temperaturach (np. w temperaturze pokojowej,
gdy tymczasem we wnÄ™trzu obudowy wynosi ona ok. 40 °C)
Podawanie mocy sumarycznej wszystkich linii zasilacza, gdy tymczasem nowoczesne
komputery pobierają prąd głównie z linii 12V
To znaczy, że jeśli:
zasilacz A ma moc szczytowÄ… 550 W w temperaturze 25 °C, dajÄ…c 25 A na linii 12 V
(300 W)
zasilacz B ma moc ciÄ…gÅ‚Ä… 450 W w temperaturze 40 °C, dajÄ…c 33 A na linii 12 V (400 W)
to zasilacz B jest znacznie lepszy od zasilacza A pomimo niższej mocy całkowitej.
Zasilacz A w rzeczywistych warunkach pracy będzie w stanie oddać tylko część mocy,
którą określił producent.
Ta tendencja spowodowała znaczne zawyżenie rekomendacji dotyczących mocy
zasilaczy komputerowych. Sprawiła też, że brak jest zasilaczy wysokiej jakości o
niewielkiej mocy - z wyjątkiem serwerów i maszyn dla graczy, niewiele komputerów
wymaga więcej niż 300-350 W mocy[1]. Z drugiej strony trzeba zwrócić uwagę, że
mitem jest określenie, jakoby mocniejszy zasilacz pobierał więcej prądu.
Jeśli wez
miemy dwa zasilacze o takiej samej sprawności a różnej mocy, np. 350W i
1000W i podłączymy do tego samego komputera to uzyskamy taki sam pobór prądu z
sieci energetycznej. Nawiązując do tego przykładu warto zauważyć, że mocniejsze i
droższe zasilacze cechują się często wyższą sprawnością.
SPRAWNOŚĆ ZASILACZA
Jednym z parametrów zasilacza jest jego sprawność energetyczna. Sprawność
to stosunek mocy zasilacza oddawanej na jego wyjściu, do mocy pobranej z
sieci energetycznej. Różnica między mocą pobraną, a oddawaną jest
emitowana w postaci ciepła i promieniowania elektromagnetycznego.
Sprawność wyraża się typowo w procentach. Im wyższa sprawność tym
mniejsze straty energii w zasilaczu. Zasilacze o wysokiej sprawności wydzielają
mniej ciepła, dzięki czemu można w nich montować wentylatory o mniejszej
wydajności lub pasywne chłodzenie.
Sprawność zasilaczy zależy od obciążenia zasilacza, osiągając najmniejszą
sprawność dla małego i bardzo dużego obciążenia i waha się w tej chwili
pomiędzy 40%, a 85%.W celu poprawy sprawności zasilaczy komputerowych
wprowadzono serię certyfikatów 80 PLUS, które gwarantują sprawność
zasilacza przekraczajÄ…cÄ… 80%.
Ważnym parametrem zasilacza jest zdolność do
dostarczania stabilnych napięć poszczególnym
podzespołom komputera, w pełnym zakresie
pobieranej mocy jaki i napięcia zasilania.
Zakresy napięć określa norma ATX. Wynoszą one:
ZABEZPIECZENIA
Zasilacz, dostarczajÄ…c energiÄ™ do
poszczególnych elementów komputera, może
stać się też przyczyną ich uszkodzenia. Ze
względu na wahania parametrów napięcia w sieci
energetycznej, każdy zasilacz powinien posiadać
szereg wbudowanych zabezpieczeń, chroniących
zarówno komputer jak i sam zasilacz:
OVP (Over Voltage Protection)  zabezpieczenie przed zbyt wysokim napięciem
wyjściowym. Działa na każdej linii wyjściowej zasilacza i aktywuje się, gdy napięcie
jest wyższe o 15% w stosunku do wartości nominalnej. Wymagane przez normę
ATX12V.
UVP (Under Voltage Protection)  zabezpieczenie przed zbyt niskim napięciem na
liniach wyjściowych. Jest spotykane znacznie rzadziej niż OVP, ponieważ zbyt niskie
napięcie nie uszkadza zasilanych podzespołów, może jednak wpłynąć negatywnie na
ich stabilność.
OCP (Over Current Protection)  zabezpieczenie przed przeciążeniem stabilizatora.
Monitoruje każdą linię zasilającą z osobna i w przypadku przeciążenia którejkolwiek z
nich powoduje wyłączenie zasilacza. Wymagane jest przez normę ATX12V.
OLP lub OPP (Over Load Protection lub Over Power Protection)  zabezpiecza przed
przeciążeniem całego zasilacza (nie ograniczając się do poszczególnych linii).
OTP (Over Temperature Protection)  zabezpieczenie przed przegrzaniem zasilacza.
Przegrzanie może pojawić się podczas przeciążenia, złej cyrkulacji powietrza
wynikajÄ…cej np. z zakrycia wylotu zasilacza lub z powodu awarii wentylatora.
Wymagane jest przez normÄ™ ATX12V.
SCP (Short Circuit Protection)  zabezpieczenie przeciwzwarciowe. Aktywuje
się, kiedy w obwodzie zasilacza pojawi się zwarcie (czyli opór mniejszy niż
0,1©). Pomimo, że nie jest one obowiÄ…zkowe, to znajdziemy je we wszystkich
obecnych zasilaczach.
IOVP (Input Over Voltage Protection) i IUVP (Input Under Voltage Protection) 
zabezpieczenie zasilacz przed zbyt wysokim lub zbyt niskim napięciem
wejściowym. Stosowane jest głównie w zasilaczach z manualnym
przełącznikiem napięcia wejściowego (115V lub 230V).
Warto zwrócić uwagę, by zasilacz miał możliwie wszystkie dostępne
zabezpieczenia. Krytycznymi sÄ… te wymagane przez normÄ™ ATX12V.
KRYTERIUM WYBORU
Przy wyborze zasilacza użytkownicy nie powinni kierować się tylko jego mocą. Nie
powinni również przesadnie oszczędzać przy kupnie zasilacza, bo uszkodzenia
spowodowane jego niską jakością mogą okazać się kosztowne.
Przede wszystkim wystarczy zwrócić uwagę na zgodność zasilacza z normą ATX -
głównie pod względem zapisanych tam norm napięciowych, bowiem niektóre zasilacze
wykazują tendencję do dużych wahań napięcia. Takie wahania, jeżeli zasilacz nie ma
bezpiecznika napięciowego na wyjściu (a zasilacze mające tendencje do wahań
napięcia takiego nie mają), mogą doprowadzić do zmniejszenia wydajności komputera
np. poprzez samoczynne restarty.
Są one najczęściej spowodowane dużym spadkiem napięcia, wskutek czego generalnie
dochodzi do zaprzestania pracy na kilka chwil dysku twardego. Takie skoki napięcia
mogą również uszkodzić jakiś element komputera bądz
cały komputer.
Kolejnym parametrem jest poziom hałasu wentylatora zasilacza podawany w dB - im
cichszy, tym mniej decybeli (w nowych zasilaczach około 35 dB, zwykle tłumiony do 27
dB). Zwykle zasilacze z cichszymi wentylatorami są droższe od standardowych, choć w
przypadku zasilaczy komputerowych jest to istotne, szczególnie przy pracy w nocy i w
domu, gdy hałas ten jest zwykle dominującym i niepożądanym zjawiskiem w
pomieszczeniu.
Uruchamianie zasilacza
ATX bez płyty głównej
Aby poprawnie uruchomić nasz zasilacz ATX bez obciążenia
należy:
Wziąć kabel MPC do ręki a następnie
zmostkować kabel zielony z czarnym : )
Powinno to
wyglądać mniej
więcej tak : )
Oczywiście póz
niej
należy wszystko
ładnie zaizolować
ZASILACZE UPS
Zasilacz awaryjny, zasilacz
bezprzerwowy, zasilacz UPS
(ang. UPS, Uninterruptible Power Supply)
Urządzenie lub system, którego funkcją
jest nieprzerwane zasilanie innych
urządzeń elektronicznych.
Jest wyposażone w akumulator, który
magazynuje prÄ…d pobrany z sieci
elektrycznej. W razie zaniku energii
przekazuje go do komputera.
Przed czym chroni UPS ?
Podstawową ochroną i funkcją, którą oferują zasilacze awaryjne, jest
zabezpieczenie przed zanikiem prÄ…du w sieci elektrycznej
Skutkiem tego jest najczęściej utrata danych (w momencie nagłej
awarii nie jesteśmy w stanie zapisać wyników pracy).
Oprócz tego UPS, podobnie jak dobra listwa zasilająca, jest
wyposażony w specjalne filtry. Chronią one nasz pecet przed skutkami
wyładowań atmosferycznych i przepięciami w sieci elektrycznej.
Zalety UPS-a docenimy także, wykonując na przykład aktualizację
BIOS-u. Wyłączenie się komputera podczas tego procesu może
przecież doprowadzić do nieodwracalnej awarii sprzętu.
Jaką moc powinien mieć UPS?
Podstawowym parametrem określającym możliwości UPS-a jest
moc.
Jej wartość podawana jest zazwyczaj w woltoamperach (VA). Do
zastosowań domowych wystarczą urządzenia o mocy
350-500 VA.
Musimy jednak pamiętać, że im większa jest moc, tym nasz pecet
dłużej będzie działał na zasilaniu bateryjnym. Kupując tanie
urządzenie o niewielkiej mocy, w momencie awarii będziemy mieli
zaledwie 2-3 minuty na zapisanie wyników pracy i zamknięcie
systemu. Większe zasilacze działają znacznie dłużej, nawet 30
minut.
Do ochrony danych w warunkach domowych sprawdzÄ… siÄ™ tanie
UPS-y o stosunkowo niewielkiej mocy. Najdroższe modele
umożliwiają natomiast zabezpieczenie kilku, a nawet kilkunastu
pecetów.
Jak działa UPS ?
W sieci elektrycznej płynie prąd przemienny. Dostarczony do UPS-a jest
filtrowany i kierowany do gniazda, z którego zasilany jest komputer.
Równolegle ładowany jest akumulator, który magazynuje energię. W chwili
awarii sieci elektrycznej zmienia się sposób zasilania komputera. Rolę
zasilacza przejmuje UPS. Energia zmagazynowana w akumulatorze w postaci
prądu stałego zamieniana jest na prąd przemienny (taki jak w sieci
elektrycznej) i kierowana do komputera.
Ważne jest, by czas przełączenia był jak najkrótszy (kilka milisekund), w
przeciwnym wypadku przełączenie zasilania może spowodować restart
komputera. Po powrocie energii w instalacji elektrycznej UPS ponownie
zmienia tryb pracy i komputer znowu jest zasilany z sieci.
Co jeszcze potrafi UPS ?
Oprócz peceta do UPS-a możemy podłączyć także inne urządzenia
(poza drukarkami laserowymi i silnikami elektrycznymi). Dodatkowo
część zasilaczy awaryjnych pozwala także zabezpieczać
urządzenia podłączone do sieci komputerowej i telefonicznej.
Modele takie mają dwa gniazda - wejściowe i wyjściowe - do
których podłączamy linię telefoniczną lub kabel sieciowy.
Czy UPS wymaga
oprogramowania ?
UPS jest urządzeniem, które do prawidłowego działania nie potrzebuje
żadnych aplikacji. Producenci dostarczają jednak do swoich produktów
specjalne oprogramowanie. Służy ono między innymi do
automatycznego wyłączenia peceta po zamknięciu i zapisaniu
wszystkich dokumentów lub przejścia do stanu hibernacji.
Jest to bardzo przydatna opcja, ponieważ może zdarzyć się moment, w
którym odejdziemy od komputera, a zgromadzona w akumulatorze
energia będzie zbyt mała, by podtrzymać pracę peceta aż do naszego
powrotu.
Aplikacja obsługująca UPS automatycznie zabezpiecza wyniki pracy i
wyłącza komputer. Dodatkowo za pomocą programu możemy
monitorować parametry linii i UPS-a.
Jak podłączyć UPS?
Od poprawnego
podłączenia UPS-a zależy
stopień ochrony naszego
komputera.
Pecet musimy podłączyć do
gniazda wyposażonego w
podtrzymanie bateryjne. Nie
wszystkie gniazda w UPS-ie
mają taką funkcję, część
wyposażona jest jedynie w
filtr, który zabezpiecza tylko
przed przepięciami.
Typy UPS
" Online
" Całkowicie odseparowuje on układ podłączony na wyjściu od napięcia
wejściowego, działa na zasadzie podwójnego przetwarzania, zmienne
napięcie sieciowe przetwarzane jest na napięcie stałe w układzie
prostownikowym, a następnie z tego stałego napięcia w układzie
falownikowym jest wytwarzane napięcie zmienne.
" Układ taki zapewnia stabilne napięcie na wyjściu, niemal całkowicie odporne
na zakłócenia i zaniki napięcia wejściowego. Wadą tego rozwiązania jest
większy ciężar urządzenia i jego wyższy koszt z uwagi na konieczność
użycia transformatora sieciowego dużej mocy i wydajnego prostownika oraz
falownika.
" Wszystkie te elementy muszą być obliczone do pracy ciągłej z pełną mocą.
Energia przechodząca przez transformator sieciowy prawie w całości zasila
falownik. Tylko niewielka jej część doładowuje akumulator. W razie zaniku
napięcia sieciowego falownik będzie nadal zasilany z akumulatora, bo cały
czas jest do niego podłączony. Działanie układu jest zatem natychmiastowe
i bez zakłóceń na wyjściu. Głównym zastosowaniem jest zasilanie urządzeń
w warunkach dużych zakłóceń napięcia wejściowego.
" Ten typ UPS-a rzadko stosuje się przy mocach poniżej 750VA, a prawie
zawsze powyżej 5000VA.
" Zalety Bardzo duża odporność na zakłócenia napięcia
wejściowego.
" Brak jakiejkolwiek przerwy w napięciu wyjściowym.
" Wbudowany układ do poprawy współczynnika mocy
" Wady Straty energii przy pracy sieciowej, a w zwiÄ…zku z
tym:
 Mniejsza trwałość na skutek wyższej temperatury pracy.
 Wyższy koszt eksploatacji.
 Konieczność dodatkowego chłodzenia.
" Hałas stale pracującego falownika.
" Wysoki koszt początkowy (więcej części).
" Offline
" Urządzenie podłączone do tego UPS-a zasilane jest bezpośrednio z sieci, zaś
akumulatory są w razie potrzeby automatycznie podładowywane niewielkim
prądem. W czasie normalnej pracy sieciowej zasilany jest jedynie układ
sterowania, co minimalizuje straty energii.
" Napięcie zasilania jest cały czas monitorowane i w razie jego zaniku, zbytniego
obniżenia lub podwyższenia układ sterowania (po czasie 2 10 ms) odłącza
zasilanie z sieci i UPS przechodzi w stan pracy akumulatorowej. PracÄ™
rozpoczyna falownik, który przekształca napięcie stałe z akumulatora w napięcie
zmienne, podawane na wyjście.
"
Układ sterowania zapewnia synchronizację fazową falownika z siecią zasilającą.
Synchronizacja taka jest bardzo cenna, ze względu na dużo niższe zakłócenia i
przerwy napięcia wyjściowego w momencie przełączania z pracy sieciowej na
akumulatorową i odwrotnie. Przy jej braku mogłoby się zdarzyć, że zanik napięcia
nastąpiłby np. przy początku górnej połówki sinusoidy na wejściu, a falownik
dawałby na wyjściu akurat początek dolnej połówki. Wówczas  nawet przy
natychmiastowym przełączeniu na pracę akumulatorową  na wyjściu pojawiłyby
się kolejno dwie ujemne połówki sinusoidy (zakładając, że falownik daje na
wyjściu sinusoidę, co zdarza się rzadko  najczęściej jest to przebieg
prostokątny). W najgorszym przypadku do opóz
nienia przekaz
nika mogłoby się
dodać opóz
nienie wynikające z nieodpowiedniej fazy startu falownika, a więc
dodatkowe 10ms (przy 50 Hz).
" Ten typ UPS-a jest powszechnie stosowany do zabezpieczania domowych
komputerów. Powyżej 5000VA stosuje się go rzadko.
" Zalety
" Niewielkie straty energii przy pracy sieciowej, a w zwiÄ…zku z tym:
 Większa trwałość na skutek niskiej temperatury pracy.
 Niski koszt eksploatacji.
" Falownik hałasuje tylko w trybie awaryjnym.
" Mniejsza ilość części zwiększa niezawodność.
" Niski koszt początkowy (mało części).
" Wady
" Zakłócenia napięcia wejściowego są obecne również na wyjściu.
" Opóz
niona reakcja po zaniku napięcia (kilka milisekund). (Jeśli wyjście UPS-a
podłączone jest do zasilacza impulsowego to przerwa do 10ms nie ma znaczenia,
gdyż obecne standardy wymagają utrzymanie napięcia wyjściowego co najmniej
10ms przez każdy zasilacz impulsowy, a w praktyce czas ten wynosi 18ms.)
" Wprowadzanie zakłóceń napięcia wyjściowego w trakcie przełączania trybu pracy.
" Line-interactive
" Takie oznaczenie sugeruje, że jest to ulepszony typ Offline, który posiada jedną z
następujących cech:
" Wykorzystanie transformatora falownika zarówno w pracy akumulatorowej jak i do
doładowywania akumulatora w czasie pracy sieciowej.
" Stabilizację napięcia wyjściowego w trakcie pracy sieciowej  zob. typ Line-
interactive AVR.
" Czasem oznaczenie to jest nadużywane i oznacza jedynie synchronizację fazową
falownika z siecią zasilającą, a czasem oznacza zwykły UPS typu Offline.
" Line-interactive AVR
" Jest to ulepszony typ Offline.
" Zamiast klasycznego transformatora sieciowego zastosowano
autotransformator z wieloma odczepami po stronie sieci zasilającej, dzięki
czemu w razie ciągłej nadwyżki lub obniżki napięcia zasilania UPS może
dowolnie długo utrzymywać nominalne napięcie na wyjściu bez
przechodzenia do pracy akumulatorowej. Układ sterowania dobiera
wówczas odpowiedni odczep uzwojenia aby skompensować różnicę
napięcia. W czasie przełączania z jednego odczepu na inny następuje
jednak krótki zanik napięcia na wyjściu, co dyskwalifikuje ten typ UPS-a do
niektórych zastosowań.
" Bardziej zaawansowane konstrukcje (wszystkich typów) są w stanie
dostarczyć do centrum monitorowania informacji na temat swojego stanu
pracy. W przypadku zaniku napięcia wejściowego może np. wysłać
komunikat powiadamiajÄ…cy poprzez SNMP. W przypadku prac serwisowych
można zdalnie sprawdzić stan urządzenia, np. poziom naładowania baterii,
stan baterii, itp. Zaawansowane UPS-y mają możliwość podłączenia do sieci
Ethernet, posiadają własny adres IP, poprzez który można się zalogować do
interfejsu zarzÄ…dzania poprzez http, https, telnet lub ssh. Starsze UPS-y
mają możliwość podłączenia się do nich poprzez interfejsy szeregowe, np.
USB, RS-232 lub RS-485.