Powieść poetycka.











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Romantyzm >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???



Gdzie jestSciaga.pl
?
















Powieść
poetycka.










kategoria:   J.polski
zakres:   Romantyzm
dodano:   1999-08-17




Jako gatunek
cechuje się ona przede wszystkim: - zerwaniem z łańcuchem
przyczynowo - skutkowym, co powoduje wyraźną epizodyczność budowy;
poszczególne sceny nie są związane ze sobą przyczynowo - skutkowo,
tzn. kolejna scena nie musi być logicznym następstwem sceny ją
poprzedzającej; - achronologicznością, polegającą na
zaburzeniu chronologii utworu; kolejne epizody nie są ukazane w
sposób chronologiczny, tzn. autor dowolnie ukazuje poszczególne
sceny, wracając np. w licznych retrospekcjach do wydarzeń, które
miały miejsce dawniej, niż już opisane (tzw. inwersja czasowa
fabuły); - synkretyzmem rodzajowym, czyli mieszaniem różnych
rodzajów literackich (liryki, epiki, dramatu); -
synkretyzmem gatunkowym, czyli współistnieniem w utworze różnych
gatunków literackich (powieść, pieśń, ballada); -
umieszczeniem akcji w przeszłości historycznej (np. akcja "Konrada
Wallenroda" A. Mickiewicza w latach 90 - tych XIV w.)
Powieść poetycka to ukształtowany w okresie romantyzmu
gatunek poezji narracyjnej, z połączeniem elementów epickich i
lirycznych. Jest to rozbudowany utwór wierszowany, zawierający
fabułę nasyconą dramatycznymi momentami. Charakterystyczne jest
silnie zsubiektywizowane opowiadanie i opis. Narrator może zwracać
się wprost do czytelnika lub jawnie i emocjonalnie komentować
postawę bohaterów. Fabuła ma luźną i fragmentaryczną kompozyc- ję,
pełna jest niedomówień i tajemnic. "Konrad Wallenrod" jest
właśnie powieścią poetycką. Akcja rozgrywa się w średniowieczu,
sytuacja Litwy, nękanej przez zaciekłego wroga - Krzyżaków - wydaje
się beznadziejna. W tej sytuacji tytułowy bohater decyduje się na
walkę poprzez podstęp i zdradę. Konrad (Alf), litewski chłopiec,
jako dziecko został porwany przez Krzyżaków. Przez nich był też
wychowywany, ale jego prawdziwym opiekunem był Halban, stary Litwin.
To on właśnie rozbudził w nim świadomość narodową i miłość do
nieszczęśliwej ojczyzny. Powiedział mu prawdę o jego przeszłości,
podżegał w nim żądzę zemsty, pielęgnował miłość do Litwy. Młody Alf
przy pierwszej sposobności uciekł na Litwę. Opowiedział tu swoje
dzieje, wspomagał księcia Kiejstuta, pokochał jego córkę Aldonę i
założył rodzinę. Słowem, wiódł szczęśliwe życie. Lecz szczęscie nie
było mu pisane. Nadciągała groźba wojny z Krzyżakami, a jeden Alf
wiedział, jak są silni i że zwyciężą Litwinów. Obmyślił sposób na
zwycięstwo. Opuścił żonę i ojczyznę, przedostał się do Krzyżackich
szeregów, zdobył tam jako Konrad Wallenrod władzę komtura i uznanie.
Zwlekał z bitwą, prowadził ją tak, by Krzyżacy przegrali. Działał na
ich zgubę. Można powiedzieć, że skruszył zakon od środka. Użył
podstępu i sam jeden pokonał wroga. Nie oznacza to jednak powrotu do
prywatnego szczęścia. Krzyżacy wykryli zdradę, lecz Konrad Wallenrod
postanowił zginąć z własnej ręki. Umiera także Aldona, która
podążyła za nim jako ukryta w wieży pustelnica. Tak kończą się losy
człowieka, który ponad wszystko ukochał ojczyznę. Płakał jej łzami,
cierpiał jej cierpieniem. Drogo okupił zwycięstwo nad wrogiem -
swoją miłością, życiem, honorem. Mickiewicz przeniósł akcję
utworu w przeszłość, do XV w. a ponadto zastosował tzw. poetykę
maski, ukazując tytułowego bohatera jako człowieka zmuszonego do
przyjęcia postawy dwulicowej, z założenia fałszywej i pełnej
podstępu. Mottem swej powieści poetyckiej uczynił słowa
"Macie bowiem wiedzieć, że są dwa sposoby walczenia:
Trzeba być lisem i lwem.". Dwulicowość, konieczność
bycia raz odważnym lwem, a raz chytrym, napadającym z ukrycia lisem,
zapowiadają główne przesłanie utworu - konflikt moralno - etyczny
między dumą i honorem rycerskim, nakazujący głównemu bohaterowi
ujawnienie się, a koniecznością podstępnego działania. Sumienie
głównego bohatera będzie obciążał czyn sprzeczny z kodeksem
doskonałego rycerza - Wallenrod, jako Wielki Mistrz wysyłał na
śmierć swoich rycerzy, którzy przecież wybrali go na swego
przywódcę, a tym samym zaufali mu i złożyli w jego ręce własne losy.
Bardzo ważna jest konstrukcja głównego bohatera. Jest to tak
zwany bohater wallenrodyczny, motywowany w swym działaniu wysokimi,
patriotycznymi pobudkami, gotowy dla ojczyzny poświęcić dobro
osobiste, a nawet szczęście ukochanej kobiety. Bohater
wallenrodyczny to typ bohatera rozdartego między rodziną a ojczyzną,
lecz zawsze wybierającego ojczyznę, ponieważ nie potrafi znaleźć
szczęścia rodzinnego w zniewolonym kraju ("Szczęścia nie znalazł, bo
go nie było w ojczyźnie."). Dodatkowym obciążeniem dla bohatera
będzie konieczność sprzeniewierzenia się etyce rycerskiej, a w
konsekwencji zbrukanie własnego honoru. Efekty działania Wallenroda
(Alfa) są tragiczne: bohater unieszczęśliwia Aldonę, która zostaje
pustelnicą i niszczy samego siebie. Odtąd nękany wyrzutami sumienia
dążyć będzie do tragicznego finału, czyli do samobójczej śmierci,
która będzie ostatnią, rozpaczliwą próbą zachowania twarzy i obrony
honoru rycerza średniowiecznego. Śmierć będzie dla niego wybawieniem
od cierpień życia ("W imię sumienia i przeciw sumieniu").








Autor: Nieznany

Ocena : 4 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000