Artykuł pochodzi z dodatku:

Podatkowa księga przychodów i rozchodów

Dodatek nr 6 do Biuletynu Informacyjnego dla Służb Ekonomiczno - Finansowych

nr 5 (688) z dnia 2010-02-10

www.czasopismaksiegowych.pl

wydawca: Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o. ul. Owocowa 8, 66-400 Gorzów Wlkp.

www.gofin.pl sklep internetowy: www.sklep.gofin.pl

Koszty materiałów u podatników świadczących usługi

W prowadzonej działalności gospodarczej, która opodatkowana jest na zasadach ogólnych (podatkowa księga
przychodów i rozchodów), świadczę usługi niematerialne - wykonuję analizy ekonomiczne. Na potrzeby tej działalności
zakupuję materiały biurowe. Czy materiały wykorzystywane w sporządzaniu analiz powinienem księgować w kolumnie
10 podatkowej księgi i ujmować w remanencie na początek i koniec roku jako materiały podstawowe lub pomocnicze?

Nie. W sytuacji opisanej w pytaniu zużywane w prowadzeniu działalności materiały nie stanowią materiałów podstawowych
ani pomocniczych. Z tego względu, w podatkowej księdze przychodów i rozchodów powinny zostać zaksięgowane w kolumnie
13 "Pozostałe wydatki", a nie w kolumnie 10 "Zakup towarów handlowych i materiałów według cen zakupu". Nie podlegają
one również ujęciu w spisach z natury sporządzanych przez podatnika na początek i koniec roku podatkowego.

Warunkiem uznania określonego materiału za podstawowy jest wejście tego materiału w skład wyrobu (jako jego substancja
główna lub część składowa) lub ścisłe złączenie z tym wyrobem (również w postaci opakowania). Dlatego też materiały
podstawowe mogą wystąpić w działalności produkcyjnej oraz przy świadczeniu wyłącznie takich usług, w efekcie których
powstają określone przedmioty.

Wykonywane przez Czytelnika usługi w zakresie sporządzania analiz ekonomicznych, z uwagi na uregulowania § 3 pkt 1 lit. d)
omawianego rozporządzenia, należy uznać za wyroby gotowe. Jednak z uwagi na to, że rezultatem wykonywanej przez niego
usługi jest przetworzenie uzyskanych informacji i dokonanie oceny funkcjonowania przedsiębiorstwa, a następnie
prezentacja wyników takiego badania w formie wydrukowanej, usługę tę należy uznać za usługę niematerialną.

Wobec powyższego, wskazane w pytaniu materiały biurowe nie mogą wchodzić w skład usługi świadczonej przez
Czytelnika, gdyż o materiałach podstawowych można mówić tylko i wyłącznie w odniesieniu do usług materialnych, w efekcie
świadczenia których powstają określone przedmioty. Tymczasem efektem usług świadczonych przez Czytelnika jest
dokonanie oceny funkcjonowania przedsiębiorstwa. Z tego względu nabywane do sporządzania analiz materiały biurowe nie
spełniają definicji materiału podstawowego wynikającej z rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi
przychodów i rozchodów.

Z kolei jako materiały pomocnicze, omawiane rozporządzenie definiuje materiały niebędące materiałami podstawowymi,
które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości. Z definicji tej
wynika, że warunkiem uznania określonego materiału za pomocniczy jest łączne spełnienie trzech warunków:

materiał ten nie może stanowić materiału podstawowego w rozumieniu przepisów ww. rozporządzenia,

musi być zużywany w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

musi bezpośrednio oddawać wyrobowi swoje właściwości.

Przedmiotowe materiały spełniają dwa pierwsze z wymienionych powyżej warunków, których spełnienie pozwala uznać dany
materiał za materiał pomocniczy. Jednocześnie jednak nie spełniają warunku trzeciego. Nie można bowiem uznać, że
jakikolwiek materiał może w sposób bezpośredni oddawać swoje właściwości usłudze niematerialnej. Tym samym
w przypadku materiałów, o których mowa w pytaniu (wobec niespełnienia jednego z wymienionych powyżej warunków),
materiałów tych nie można uznać za materiały pomocnicze.

Podsumowując:

Materiały biurowe wykorzystywane przez Czytelnika do sporządzania analiz ekonomicznych nie stanowią ani

materiałów podstawowych, ani materiałów pomocniczych w rozumieniu przepisów omawianego
rozporządzenia. W związku z tym nie powinny być ujmowane ani w sporządzanym przez niego remanencie
początkowym, ani remanencie końcowym.