1
hormony i metabolizm
Dr hab. n. med. Piotr Białasiewicz
hormony regulujące metabolizm
hormon wzrostu
T
3
i T
4
glikokortykoidy (kortykosteroidy)
insulina i glukagon
adrenalina
hormony płciowe
2
hormony tropowe
adenohypophysis:
kwasochłonne komórki somatotropowe – GH
kwasochłonne komórki laktotropowe – PRL
zasadochłonne komórki kortykotropowe – ACTH, POMC, MSH,
endorfiny i lipotropinę
zasadochłonne komórki tyreotropowe – TSH
zasadochłonne komórki gonadotropowe – FSH i LH
choroby przysadki
nadczynność
– hormonalnie czynne gruczolaki
powodują zespoły kliniczne w zależności od
wydzielanego hormonu
niedoczynność (uszkodzenie gruczołu) –
zazwyczaj panhipopituaryzm
efekt masy
– ucisk struktur sąsiadujących –
skrzyżowanie wzrokowe (zaburzenia pola
widzenia – ubytki obustronne skroniowe);
wzrost ciśnienia śródczaszkowego
3
gruczolaki przysadki
nadprodukcja
hormonu (ów) tropowych
czynne hormonalnie
zazwyczaj mikroadenoma < 1cm
nieczynne hormonalnie
zazwyczaj makroadenoma > 1cm
efekt masy
niedobór hormonów tropowych
choroby przysadki
nadczynność – hormonalnie czynne gruczolaki
powodują zespoły kliniczne w zależności od
wydzielanego hormonu
prolaktinoma – najczęstszy (30% gruczolaków
przysadki)
zaburzenia miesiączkowania i wtórny brak miesiączki
(przyczyna 25% przypadków), mlekotok, niepłodność
leczenie – agonista dopaminy
gruczolaki somatotropowe (2-gi co do częstości)
rzadziej gruczolaki kortykotropowe – choroba
Cushinga
4
GH - fizjologia
↑
syntezy białek
↑
insulinooporności
-
↓
zużycia glukozy przez tkanki insulinozależne
(mm poprzecznie prążkowane, tk. tłuszczowa)
↑
glukoneogenezy w wątrobie
↑
wydzielania insuliny - ↑ transportu aminokwasów do komórek
↑
hydrolizy tłuszczy
↑
uwalniania kwasów tłuszczowych
efekt ketogenny
GH – fizjologia
hipoteza pośrednika
↑
syntezy somatomedyny C (IGF-1) w wątrobie
pigmeje – defekt syntezy IGF-1 (GH w normie)
czynniki ↑ wydzielanie:
wysiłek fizyczny
głodówka, hipoglikemia, hipotrójglicerydemia
wysiłek fizyczny
sen głęboki
nadmiar: gigantyzm (przed zarośnięciem nasad kości) lub akromegalia
niedobór: karłowatość
5
akromegalia
hipertrofia narządów wewnętrznych (serce,
wątroba, tarczyca)
przerost kości twarzy, rąk i stóp oraz
nadmierna gęstość kości – hiperostosis
czynnik ryzyka cukrzycy, nadciśnienia, CHF,
miażdżycy
diagnostyka – brak spadku stężenia GH po
doustnym podaniu glukozy
„własne podwórko” – makroglosja czynnikiem ryzyka
obturacyjnego bezdechu sennego
akromegalia (gigantyzm)
gruczolak przysadki
6
gigantyzm (akromegalia) i karłowatość
choroby przysadki - niedoczynność
uszkodzenie – różny patomechanizm:
naczyniowy: krwotoczna martwica (apopleksja
przysadkowa) lub martwica (poporodowa – zespół
Sheehana)
zapalenie: gruźlica, sarkoidoza
ucisk przez guz – makroadenoma (najczęściej nie
produkujący hormonów)
uraz głowy
objawy niedoczynności przysadki:
wtórna niedoczynność tarczycy, nadnerczy
zanik miesiączek i bezpłodność
brak laktacji, karłowatość przysadkowa u dzieci
7
fizjologia tarczycy
Jod – dzienne zapotrzebowanie:
150 mcg/d dorośli
100 mcg/d dzieci
200 mcg/d ciężarne
nadmiar jodu hamuje jodyfikację
tyreoglobuliny
GH (IGF-1) stymuluje k. tarczycy
→
wole
patologia tarczycy
nadczynność i niedoczynność
wole
nowotwory
8
tyreotoksykoza a nadczynność
tarczycy
3 najczęstsze patologie:
choroba Graves-Basedova – 60-80%
nadczynnosći = hiperplazja gruczołu
nadczynne wole guzowate
ademoma (gruczolak)
wtórna nadczynność - ↑ TSH – rzadko
patologie z tyreotoksykozą ale bez nadczynności – limfocytowe
zapalenie tarczycy, zierniniakowe zapalenie typu de Quervain,
leczenie zbyt dużymi dawkami hormonów tarczycy
objawy nadczynności tarczycy
↑
BMR i ↑ aktywności układu współczulnego
jedwabista, ciepła skóra (hiperemia)
nietolerancja ciepła, wzmożona potliwość
spoczynkowa tachykardia zatokowa (↑ rzut minutowy
serca)
zaburzenia rytmu serca – napadowe częstoskurcze
(u każdego pacjenta z napadowym FA oznaczyć
hormony tarczycy!!!)
układ nerwowo-mięśniowy: drżenie mięśniowe,
labilność emocjonalna, bezsenność, zanik mięśni –
miopatia tarczycowa (mm proksymalne kończyn) –
pobudzenie układu współczulnego
9
objawy nadczynności tarczycy
oftalmopatia - wytrzeszcz
nadmierna motoryka p.pok. - biegunka
osteoporoza – pobudzenie osteoklastów w
kościach
przełom tarczycowy – stan zagrożenia życia
diagnostyka:
oznaczenie TSH, T
3
i T
4
wychwyt radioaktywnego jodu przez tarczycę
wole - struma
może być obojętne,
toksyczne
lub niedoczynne
najczęściej
kompensacyjny przerost
wynikający z niedoboru
jodu
kapusta, kalafior,
brukselka wolotwórcze –
hamują syntezę T
4
10
objawy nadczynności tarczycy
choroba Gravesa-Basedova
oftalmopatia naciekowa – wytrzeszcz złośliwy
- palenie jest czynnikiem ryzyka wytrzeszczu
złośliwego
choroba autoimmunologiczna tkanki łącznej oczodołu
tyreotoksykoza
obrzęk przedgoleniowy – naciekowa dermopatia
patogeneza:
choroba autoimmunologiczna – przeciwciała przeciw
receptorowi dla TSH (pobudzające) – TSI
(ale obecne również przeciwciał hamujące TBII)
11
niedoczynność tarczycy
jatrogenna – po usunięciu gruczołu
(chirurgicznym lub ablacji radioaktywnym
jodem)
wrodzone defekty syntezy hormonu
zapalenie tarczycy – Hashimoto (najczęstsza
przyczyna na obszarach gdzie duża podaż
jodu)
niedobór jodu (najczęstsza przyczyna
endemicznie)
niedoczynność tarczycy
zespoły kliniczne
kretynizm – endemiczny, obszary
górskie
Chretien (Christlike) – bo nie grzeszy
niedobór jodu w ciąży – największy
stopień upośledzenie; później - ↓IQ
badanie przesiewowe noworodków !!!
12
niedoczynność tarczycy
zespoły kliniczne
obrzęk śluzowaty – myxedema: obrzęk (rzekomy)
– nagromadzenie proteoglikanów i kwasu
hialuronowego w skórze (brak dołka po
uciśnięciu)
spowolnienie psychiczne (apatia) i fizyczne
oznaczyć TSH u każdego pacjenta z objawami
depresji
↓
BMR – otyłość pomimo osłabionego apetytu,
nietolerancja zimna
zaparcia
↓
potliwość, zimna i blada skóra
bradykardia
aterogenna dyslipidemia - ↑ LDL i całkowitego
cholesterolu
badanie przesiewowe - ↑TSH (pierwotna), ↓T4 – (pierwotna i
wtórna) – izolowany niedobór TSH b. rzadki
fizjologia kory nadnerczy
adaptacja w stresie
stres:
uraz, silne emocje,
hipoglikemia, pirogeny,
wysiłek fizyczny,
rytm dobowy
CRH
POMC
ACTH
kortyzol
układ współczulny
locus coeruleus
A / NA
AVP
13
neuro-endokryno-immunologia
fizjologia kory nadnerczy
stężenie kortyzolu ok. 2000 x
większe niż aldosteronu
a aktywność mineralo- 3000 x
słabsza
kortyzol (hydrokotyzon)
95% aktywności
↑
glukoneogenezy
↑
uwalniania aminokwasów – katabolizm białek
↑
glikogenu w wątrobie
↑
insulinooporności
-
↓
zużycia glukozy przez tkanki insulinozależne
(mm poprzecznie prążkowane, tk. tłuszczowa)
↑
hydrolizy tłuszczy
↑
uwalniania kwasów tłuszczowych
14
nadczynność kory nadnerczy
hiperadrenalizm
hiperaldosteronizm
hiperandrogenizm
zespół Cushinga
zespół Cushinga
hiperkortykolizm
zewnątrzpochodny - jatrogenny
wewnątrzpochodny:
choroba Cushinga – 70%
gruczolak przysadki wydzielający ACTH
ektopowe wydzielanie ACTH – 10%
rak drobnokomórkowy płuc, rakowiak
niezależne od ACTH:
gruczolak, rak nadnerczy – 15%
inne rzadkie
15
hiperkortyzolizm
zewnątrzpochodny
jatrogenny
↓
ACTH
hipoplazja kory nadnerczy
(strefa pasmowata i siateczkowata)
↑
ACTH
ACTH - zależny
↓
ACTH
ACTH niezależny
wewnątrzpochodny
choroba Cushinga
gruczolak przysadki – 70%
ektopowe wydzielania ACTH
rak drobnokomórkowy płuc, rakowiak – 10%
gruczolak, rak lub
hiperplazja kory nadnerczy – 15%
hiperkortyzolizm
ciekawostka patogenetyczna
„autonomiczna” hiperplazja kory nadnerczy
ekspresja receptorów dla GIP, LH, ADH, serotoniny
brak regulacji produkcji kortyzolu przez ACTH
16
objawy hiperkortyzolizmu
hiperkortyzolizm
diagnostyka
kortyzol w dobowej zbiórce moczu i ACTH w surowicy
test hamowania dexometazonem (syntetyczny steroid
30 x silniejszy od kortyzolu)
gruczolak przysadki wydzielający ACTH –
hamowanie
ACTH i wydalania kortyzolu
po podaniu dużej dawki;
ACTH wysokie
ektopowe wydzielanie ACTH –
brak hamowania
wydalania kortyzolu, ACTH wysokie
gruczolak, rak nadnerczy –
brak hamowania
wydalania kortyzolu, ACTH niskie
wykorzystujemy wiedzę dot. sprzężeń zwrotnych!!!
17
wrodzony przerost kory nadnerczy
CAH – congenital adrenal hyperplasia
CAH
90% niedobór 21-hydroksylazy
cecha autosomalna, recesywna
brak 21-hydroksylazy
brak produkcji
kortyzolu i aldosteronu
nadmierna produkcja
androgenów
↑
ACTH
przerost kory nadnerczy
18
hipokortyzolizm (hipoadrenalizm)
wtórny
↓
ACTH
ostry
przewlekły
ch. Addisona
pierwotny – uszkodzenie nadnerczy
↑
ACTH
wrodzona hipolazja,
uszkodzenie autoimmunologiczne – 70%
gruźlica, sarkoidoza
przerzuty
amyloidoza, hemochromatoza
CAH !!!
z. Waterhousa-Friederichsena
– lokalny DIC w przebiegu posocznicy
uszkodzenie przysadki:
nowotwory,
ziarniniaki (gruźlica, sarkoidoza)
jatrogenne – po leczeniu steroidami
objawy niewydolności kory
nadnerczy
postępujące osłabienie, łatwa
męczliwość
jadłowstręt, nudności, wymioty,
biegunka
nadmierna pigmentacja skóry
(POMC → MSH)
blade powłoki jeśli wtórna
niedoczynność - ↓ POMC
(„biały Addison”)
niedobór aldosteronu
: hipotonia,
hipowolemia, hiponatremia,
hiperkalemia, kwasica
metaboliczna
nieobecne przy wtórnej
niewydolności !!!
hipoglikemia – zahamowana
glukoneogeneza
19
przełom nadnerczowy
wzrost zapotrzebowania na
steroidy (stres, infekcja) u osoby
z przewlekłą (subkliniczną)
niewydolnością (ocena poprzez
test rezerwy nadnerczowej po
podaniu ACTH)
nagłe odstawienie leczenia
steroidami – zahamowana
produkcja endogennego
kortyzolu
zniszczenie nadnerczy przez
krwotok: noworodki po porodzie
z komplikacjami
DIC (w przebiegu posocznicy
z. Waterhousa-Friederichsena)
wskazówki kliniczne
leczenie steroidami – dawkowanie naśladuje
rytm dobowy, z maksymalną dawką rano,
mniejszą po południu i brakiem dawki
wieczornej
np. 16 mg + 8 mg + 0 mg (prednizolon)
nie odstawiamy gwałtownie leczenia
steroidami tylko stopniowo zmniejszamy
dawkę – aby nie wywołać przełomu
nadnerczowego
20
guz chromochłonny nadnerczy
pheochromocytoma
komórki neuroendokrynne
część układu parazwojowego –
współczulnoaortalnego
produkują adrenalinę i noradrenalinę
reguła „10ciu”:
10% lokalizacja pozanadnerczowa (paraganglioma)
10% lokalizacja obustronna
10% złośliwe
guz chromochłonny nadnerczy
pheochromocytoma
przyczyna nadciśnienia wtórnego (0.1%) –
poddaje się leczeniu chirurgicznemu
90% nadciśnienie tętnicze – często napadowe
(paroxysmal) – wywoływane przez emocje,
wysiłek, zmianę pozycji
uwolnione katecholaminy mogą powodować:
kołatania serca
(napadowe częstoskurcze, w tym komorowe)
zastoinową niewydolność krążenia, obrzęk płuc
zawał m. sercowego, udar mózgu
bóle głowy, poty
, drżenie mięśniowe
hiperglikemia