AbbyGreen

Zapachkobiety

Tłu​ma​cze​nie:

Bar​ba​raBry​ła

ROZDZIAŁPIERWSZY

Le​ila Ve​ru​ghe​se za​sta​na​wia​ła się wła​śnie po​nu​ro, co się sta​nie, kie​dy kur​czą​ce

sięza​pa​syjejper​fumwy​czer​piąsięosta​tecz​nie,gdyką​temokacośdo​strze​głaiod​-
wró​ci​łasię,zulgąod​ry​wa​jącsięodtychsmut​nychmy​śli.Uj​rza​łalśnią​cyczar​nysa​-
mo​chód, za​trzy​mu​ją​cy się przed jej małą per​fu​me​rią Dom Le​ili na Pla​cu Ven​dôme
w Pa​ry​żu, któ​rą odzie​dzi​czy​ła po mat​ce. Przy​glą​da​jąc się bli​żej, do​strze​gła ist​ną
flo​tyl​lęczar​nychlśnią​cychsa​mo​cho​dów.Pierw​szyznichmiałnama​scepo​wie​wa​ją​-
ce fla​gi, ale nie zga​dła, z ja​kie​go kra​ju po​cho​dzi​ły. Cho​ciaż przez więk​szość ży​cia
iden​ty​fi​ko​wa​ła uro​czy​ste ka​wal​ka​dy go​ści eks​klu​zyw​ne​go Ho​te​lu Ritz po dru​giej
stro​niepla​cu.

Zsa​mo​cho​dunaprze​dziewy​sko​czyłmęż​czy​znazesłu​chaw​kąwuchu,naj​wy​raź​-

niej ochro​niarz. Ro​zej​rzał się, za​nim otwo​rzył tyl​ne drzwi sa​mo​cho​du. Oczy Le​ili
zro​bi​łysięokrą​głenawi​dokwy​ła​nia​ją​cejsięznichpo​sta​ci.

Był to męż​czy​zna, któ​re​go mę​skość ema​no​wa​ła z nie​go ni​czym wy​ła​do​wa​nia

ener​gii.Miałdo​brzepo​nad metrosiem​dzie​siątpięćwzro​stu ibyłpo​tęż​nie zbu​do​-
wa​ny.No​siłdłu​gi,czar​nypłaszcz.Naj​wy​raź​niejzmie​rzałwkie​run​kujejskle​pu,ale
na​gle za​trzy​mał się. Do​strze​gła gry​mas iry​ta​cji na jego twa​rzy. Od​wró​cił się i za​-
cząłroz​ma​wiaćzkimśsie​dzą​cymnatyl​nymsie​dze​niuli​mu​zy​ny.Zżoną?Dziew​czy​-
ną?Pod​szedłioparłdłońnada​chusa​mo​cho​du,kon​sul​tu​jącsięzoso​bąwe​wnątrz.

Le​ilimi​gnę​łodłu​gie,na​gieopa​lo​neudoilśnią​ceblondwło​sy.Męż​czy​znawy​pro​-

sto​wałsięiza​cząłiśćwstro​nęskle​pu.Do​pie​rote​razLe​ilamo​głasięprzyj​rzećjego
twa​rzy. Ni​g​dy w ży​ciu nie wi​dzia​ła ni​ko​go tak bez​czel​nie pięk​ne​go. Miał sma​głą
ciem​no​oliw​ko​wą cerę, wy​sta​ją​ce ko​ści po​licz​ko​we i zmy​sło​we usta. Głę​bo​ko osa​-
dzo​neoczy,wy​ra​zi​stebrwiijesz​czemoc​niejza​ry​so​wa​nąszczę​kę,te​razza​ci​śnię​tą,
ipeł​nąiry​ta​cjiminę.Ciem​newło​sybyłykrót​koostrzy​żo​ne.Pod​cho​dziłco​razbli​żej,
aLe​ilajakspa​ra​li​żo​wa​nasta​ławciążbezru​chu.Nase​kun​dę,za​nimjesz​czeotwo​-
rzyłdrzwidoskle​pu,ichoczysięspo​tka​ły.Wy​obra​zi​łaso​biewte​dynie​do​rzecz​nie,
żeol​brzy​mi,dra​pież​nyptakolśnią​cychpió​rachpi​ku​jewjejstro​nę,abychwy​cićją
wswo​jeszpo​nyipo​rwaćzesobąwdal.

Kro​czą​cywstro​nęper​fu​me​riiAlixSa​intCro​ixle​d​wieza​uwa​żyłzaszy​bąciem​no​-

wło​sąsprze​daw​czy​nię.„Zróbminie​spo​dzian​kę”.Za​ci​snąłusta.Gdy​bypo​przed​nia
noc nie była tyl​ko… przy​jem​na, chęt​niej spra​wił​by nie​spo​dzian​kę ko​chan​ce. Je​dy​-
nym po​wo​dem, dla któ​re​go speł​niał nie​ocze​ki​wa​ny ka​prys Car​men, któ​rej wła​śnie
za​chcia​ło się per​fum, była chęć uwol​nie​nia się od jej to​wa​rzy​stwa. Po​ja​wi​ła się
wjegoapar​ta​men​ciepo​przed​niejnocy,apo​temupra​wia​liseks…za​da​wa​la​ją​co.Za​-
sta​na​wiałsię,kie​dyporazostat​niżą​dzapo​chło​nę​łagoażdoza​tra​ce​niasięwroz​-
ko​szy?Ni​g​dy.

Byłznu​dzo​ny.Apo​nie​ważko​bie​tywy​czu​wa​jąta​kierze​czysiód​mymzmy​słem,ko​-

chan​kasta​łasiębar​dzoule​głaiuro​cza.Takbar​dzo,żebu​dzi​łotojegoiry​ta​cję.Po

ca​łymdniuoglą​da​niawy​chu​dzo​nychmo​de​lek,pa​ra​du​ją​cychpowy​bie​guwtęizpo​-
wro​tem, był jesz​cze bar​dziej po​iry​to​wa​ny. Pchnął drzwi do per​fu​me​rii z więk​szą
siłą,niżtobyłopo​trzeb​ne,ido​pie​rowte​dydo​strzegłsprze​daw​czy​nię,pa​trzą​cąna
nie​gozmie​sza​ni​nąszo​kuipo​dzi​wunatwa​rzy.Naprze​strze​nitejsa​mejna​no​se​kun​-
dy za​uwa​żył też, że była naj​pięk​niej​szą ko​bie​tą, jaką wi​dział w ży​ciu. Drzwi za​-
mknę​ły się za nim i dzwo​nek brzdęk​nął me​lo​dyj​nie, ale nie zwra​cał na to uwa​gi.
Mia​ła ja​sno​oliw​ko​wą cerę, pro​sty nos i peł​ne, mięk​kie war​gi. Bar​dzo sek​sow​ne.
Moc​noza​ry​so​wa​ną,choćde​li​kat​nąbro​dę,wy​sta​ją​ceko​ścipo​licz​ko​we.Lśnią​cewło​-
syspły​wa​łyjejnara​mio​nani​czymczar​nyje​dwab.Aletojejoczygopo​wa​li​ły…Były
jak wiel​kie, ja​sne szma​rag​dy, oko​lo​ne dłu​gi​mi, czar​ny​mi rzę​sa​mi w ob​ra​mo​wa​niu
wdzięcz​nie wy​gię​tych czar​nych brwi. Wy​glą​da​ła jak księż​nicz​ka z Da​le​kie​go
Wscho​du.

–Kimpanijest?–Czytobyłjegogłos?Brzmiałochry​ple.Wbrzu​chuikrwipo​czuł

ogień.Tensam,nadbra​kiemktó​re​goubo​le​wałze​szłejnocy.

Za​mru​ga​łaidłu​gierzę​syza​sło​ni​łynamo​menttepięk​neoczy.
–Je​stemwła​ści​ciel​kąskle​pu,na​zy​wamsięLe​ilaVe​ru​ghe​se.–Toeg​zo​tycz​nena​-

zwi​skobar​dzodoniejpa​so​wa​ło.

Wy​cią​gnąłrękę.
–AlixSa​intCro​ix.
Błyskwjejoczachozna​czał,żegoroz​po​zna​je.Za​ru​mie​ni​łasię.Uznałcy​nicz​nie,

żeoczy​wi​ściemu​sia​łaonimsły​szeć.Boktoonimniesły​szał?

Po​da​łamudłoń.Małą,de​li​kat​nąichłod​ną,alejejdo​tykwy​wo​łałgłę​bo​kowjego

wnę​trzu pio​ru​nu​ją​ce wra​że​nie. Krew w nim za​wrza​ła, cho​ciaż zwy​kle przy​glą​dał
sięko​bie​tomitak​so​wałje,pa​nu​jącnadpo​żą​da​niem.Tako​bie​ta…Le​ila…byłanie​-
za​prze​czal​nie pięk​na. Ni​czym far​ma​ceut​ka no​si​ła bia​ły far​tuch, na​rzu​co​ny na
skrom​ną, błę​kit​ną bluz​kę i czar​ne spodnie. Na​wet w bu​tach na pła​skim ob​ca​sie
byławy​so​ka;się​ga​łamudora​mie​nia.Wy​obra​ziłjąso​biewwy​so​kichszpil​kach.Jak
bli​skoby​ły​bywte​dyjejusta,gdy​bytyl​kolek​kosiępo​chy​lił…

Cof​nę​łarękęiAlixza​mru​gał.
–Szu​kapanper​fum?
Mózg pra​co​wał mu ospa​le. Per​fum? Dla​cze​go miał​by szu​kać per​fum? Car​men.

Cze​ka​łananie​gowsa​mo​cho​dzie.Na​tych​miastspo​chmur​niał.

– Prze​pra​szam, nie… – Za​klął ci​cho. Co się z nim dzia​ło? – To jest tak, szu​kam

per​fum.Dlako​goś.

–Mapannamy​ślija​kiśkon​kret​nyza​pach?
Ztru​demod​cią​gnąłodniejwzrokiro​zej​rzałsięposkle​pie.Wszę​dziewi​sia​łylu​-

stra. Na szkla​nych pół​kach sta​ły zło​co​ne fla​ko​ny per​fum, na​da​jąc po​miesz​cze​niu
zło​ci​stąpo​świa​tę.Wy​strójbyłbo​ga​ty,alebezza​dę​cia.Niebyłoza​du​chuper​fum,ty​-
po​we​godlata​kichskle​pów.Wnę​trzebyłochłod​ne,tchnę​łospo​ko​jem.Takjakona.

–Szu​kamper​fumdlaswo​jejko​chan​ki–po​wie​działzroz​tar​gnie​niem.
Za​ci​snę​ła usta, z wy​raź​ną dez​apro​ba​tą. To było in​try​gu​ją​ce. Nikt nie oka​zy​wał

mupraw​dzi​wychemo​cji.Zmarsz​czyłbrwi.

–Mapaniztymja​kiśpro​blem?
Za​czer​wie​ni​łasię.
–Niedomniena​le​żyoce​na,ja​kieokre​śle​niejeststo​sow​nedlapań​skiej…part​ner​-

ki.

Złanasie​biezaoka​zy​wa​nieemo​cji,po​de​szładopół​ki,szu​ka​jącpró​bekper​fum.

Jejoj​ciecza​pro​po​no​wałkie​dyśmat​ce,żebyzo​sta​łajegoko​chan​ką.Jużpotym,jak
uro​dzi​ła mu nie​ślub​ną cór​kę. Uwiódł De​epi​kę Ve​ru​ghe​se, przy​by​wa​jąc do In​dii,
żeby ro​bić in​te​re​sy z dziad​kiem Le​ili. Po​tem, kie​dy przy​je​cha​ła za nim do Pa​ry​ża,
prze​byw​szy da​le​ką po​dróż z Dżaj​pu​ru, zhań​bio​na i cię​żar​na, od​wró​cił się do niej
ple​ca​mi. Zbyt dum​na i roz​go​ry​czo​na nie chcia​ła po​tem zo​stać jego utrzy​man​ką.
Opo​wie​dzia​ła Le​ili tę hi​sto​rię, zwra​ca​jąc jej uwa​gę na fla​my roz​ma​itych sław​nych
lu​dziidy​gni​ta​rzy,przy​cho​dzą​cedoskle​pu.Tomia​łabyćlek​cjanate​mattego,coko​-
bie​tajestgo​to​wazro​bićdlapie​nię​dzy.

Le​ila od​su​nę​ła na bok wspo​mnie​nia, zła na sie​bie za oka​za​ny brak pro​fe​sjo​na​li​-

zmu.Aleza​nimzdo​ła​łacośpo​wie​dzieć,do​strze​gławlu​strze,żemęż​czy​znapod​cho​-
dzi bli​żej. W lu​strza​nym od​bi​ciu wy​da​wał się jesz​cze więk​szy, jego ciem​na twarz
od​bi​ja​łasięset​kirazy.Do​strze​gła,żemiałbar​dzociem​ne,sza​reoczy.

–Paniwie,kimje​stem?
Przy​tak​nę​ła. Wie​dzia​ła, kim był, jak tyl​ko po​dał swo​je na​zwi​sko. Nie​sław​ny wy​-

gna​nykrólma​łe​gokró​le​stwanawy​spieuwy​brze​żyAfry​kiPół​noc​nej,nie​opo​dalPo​-
łu​dnio​wejHisz​pa​nii.Za​sły​nąłjakoge​nial​nyfi​nan​si​sta,ma​cza​jącpal​cewkaż​dejnie​-
mal bran​ży, nie​daw​no in​we​stu​jąc w pola naf​to​we na Bli​skim Wscho​dzie. Krą​ży​ły
plot​ki,żeza​mie​rzasięupo​mniećoswójtron.Alewtejchwi​liin​te​re​so​wałgotyl​ko
za​kupbła​host​kidlaswo​jejko​chan​ki.Niemia​łapo​ję​cia,dla​cze​gotakjątozi​ry​to​wa​-
ło.

AlixSa​intCro​ixmó​wiłda​lej:
– Męż​czy​zna taki jak ja nie mie​wa dziew​czyn ani part​ne​rek. Ja bio​rę so​bie ko​-

chan​ki. Ko​bie​ty, któ​re wie​dzą, cze​go mogą się spo​dzie​wać, i nie ocze​ku​ją ni​cze​go
po​nadto.

Wie​dzia​ła wszyst​ko o męż​czy​znach ta​kich jak on. De​mon​stru​jąc swój cy​nizm,

spra​wił,żepo​czu​ławście​kłość.Skrzy​żo​wa​łara​mio​nanapier​si.

–Niewszyst​kieko​bie​tysątakcy​nicz​ne,jakpantoprzed​sta​wia.
–Ko​bie​tyob​ra​ca​ją​cesięwmo​ichkrę​gachsą.
–Cóż,możetozbytwą​skiekrę​gi.–Niemo​głauwie​rzyć,żetesło​wawy​la​tu​jąjej

zust.Alezi​ry​to​wałją,po​ru​sza​jącczu​łąstru​nę.Byłapew​na,żemęż​czy​znawy​pad​-
niezeskle​pujakbu​rza.Kujejza​sko​cze​niujed​naktyl​kosięskrzy​wił,cospra​wi​ło,
żewy​glą​dałjesz​czesek​sow​niej.

–Moż​li​we.
Zro​bi​łojejsięgo​rą​co.Wpa​try​wałsięwniązesku​pie​niem.Się​gnę​łaponaj​bliż​szy

fla​konper​fumipo​pchnę​łagowjegokie​run​ku.

– To je​den z na​szych naj​le​piej sprze​da​ją​cych się za​pa​chów. Ma kwia​to​wą bazę

znutący​tru​sów.Lek​kiiko​rzen​ny,ide​al​nynacodzień.

Po​trzą​snąłgło​wą.
–Nie,chcęcze​gośbar​dziejwy​ra​zi​ste​go.Zmy​sło​we​go.
Zbrzę​kiemod​sta​wi​łafla​konisię​gnę​łapoko​lej​ny.
–Aza​tembar​dziejod​po​wied​nibę​dzieten.Kwia​to​wanutagło​wy,alezdrzew​ną,

piż​mo​wąbazą.

Prze​chy​liłnabokgło​wę.

–Trud​nopo​wie​dzieć,do​pó​kisięniepo​wą​cha.
Zro​bi​łojejsięzacia​snowbluz​ce.Cosięzniądzia​ło?Od​wró​ci​łasiędoladyisię​-

gnę​łapopa​sekpa​pie​ruzesło​ja,byroz​py​lićnanimper​fu​my.Chcia​ła,żebyjepo​wą​-
chałiso​biepo​szedł.Wy​trą​ciłjązrów​no​wa​gi.Aleza​nimzdo​ła​łaroz​py​lićper​fu​my,
za​ci​snąłdłońnajejra​mie​niu.

– Nie na pa​pie​rze. Chy​ba zgo​dzi się pani, że za​pach naj​le​piej moż​na oce​nić na

skó​rze.

–Toza​pachko​bie​cy–od​par​łaoszo​ło​mio​na.
–Więcpro​szęroz​py​lićgonaswójnad​gar​stek.
Do​zna​ła szo​ku, jak​by po​le​cił jej zdjąć ubra​nie. Czę​sto spry​ski​wa​ła swo​je nad​-

garst​ki, żeby ktoś mógł po​czuć isto​tę za​pa​chu, ale w jego ustach ta proś​ba za​-
brzmia​ławręcznie​przy​zwo​icie.Mo​dlącsię,żebyrękajejnieza​drża​ła,pod​wi​nę​ła
rę​kaw i spry​ska​ła nad​gar​stek. Chłod​na mgieł​ka do​tknę​ła jej skó​ry i po​czu​ła lek​ki
dreszcz.Na​gledo​tar​łodoniej,jakzmy​sło​webyłotodo​zna​nie.

Alix Sa​int Cro​ix ujął wierzch jej dło​ni, obej​mu​jąc ją dłu​gi​mi pal​ca​mi. Schy​lił się,

żebypo​wą​chaćper​fu​my,zbli​ża​jącciem​nągło​wędojejpier​si.Wpa​try​wałsięwnią.
Zbli​skado​strze​gławjegotę​czów​kachplam​kisza​ro​ścini​czymsre​brzy​startęć.Kie​-
dypo​czu​łanaskó​rzemu​śnię​ciejegood​de​chu,za​bra​kłojejtchu.Na​my​ślałsiędłu​go,
aonawtymcza​siezmie​ni​łasięwkłę​bekner​wów.Na​gledo​strze​głacośpo​nadjego
gło​wą. Wy​so​ka blon​dyn​ka wy​sia​dła z sa​mo​cho​du z te​le​fo​nem przy uchu. Mia​ła na
so​bienie​przy​zwo​icieob​ci​słą,je​dwab​nąsu​kien​kęidzi​wacz​nienie​od​po​wied​ninaje​-
sien​ne chło​dy ża​kiet. Męż​czy​zna wy​pro​sto​wał się i spoj​rzał w okno. Ze​sztyw​niał,
kie​dyjegodziew​czy​na–ko​chan​ka–za​czę​łage​sty​ku​lo​waćwjegostro​nęzwy​raź​ną
iry​ta​cją,wciążroz​ma​wia​jącprzezte​le​fon.

–Pań​ska…hmm…ko​chan​kacze​kanapana.–GłosLe​ilibrzmiałochry​ple.Pu​ścił

gwał​tow​niejejdłoń,aonana​tych​miastscho​wa​łajązasie​bie.

–We​zmęje.
Wod​po​wie​dziza​mru​ga​ła.
–Teper​fu​my–do​dał.
Po​de​rwa​łasiędodzia​ła​nia.
–Oczy​wi​ście.Chwi​lecz​kę,tyl​kojeza​pa​ku​ję.
Chwy​ci​łato​reb​kęibi​buł​kęiszyb​ko,choćnie​wpraw​nieza​pa​ko​wa​łafla​kon,wy​trą​-

co​nacał​ko​wi​ciezrów​no​wa​gi.Kie​dyskoń​czy​ła,wrę​czy​łamuto​reb​kę,uni​ka​jącjego
wzro​ku. Zwi​tek bank​no​tów wy​lą​do​wał na la​dzie, ale nie prze​li​czy​ła pie​nię​dzy. On
bez sło​wa od​wró​cił się i wy​szedł ze skle​pu, chwy​ta​jąc swo​ją… kim​kol​wiek była…
podrękęipo​py​cha​jącjązpo​wro​temdosa​mo​cho​du.

Jego za​pach cią​gnął się za nim. Szó​stym zmy​słem Le​ila roz​po​zna​ła jego kom​po​-

nen​ty.Po​czu​łagojużwchwi​li,kie​dymęż​czy​znawszedłdoskle​pu.Tenza​pachbył
czy​sty,znutącze​gośnie​zwy​klemę​skie​go,cozcałąpew​no​ściąniepo​cho​dzi​łozper​-
fum.Byłtaksu​ge​styw​ny,żeprzy​niósł​byko​muśfor​tu​nę,gdy​bytyl​kouda​łosięgoza​-
mknąć we fla​ko​nie. Czy​sta esen​cja sam​czej mę​sko​ści w sile wie​ku. Wy​ra​zi​sta.
Znutąpiż​ma.

Puls pod​sko​czył jej gwał​tow​nie. Co się z nią dzia​ło? Ten męż​czy​zna był kró​lem

imiałko​chan​kę,cze​gosięna​wetniewsty​dził.Po​my​śla​łaoin​nymmęż​czyź​nie,któ​ry
przy​szedłkie​dyśdoskle​puibar​dzozręcz​niesiędoniejza​le​cał.Po​temza​mie​niłsię

wokrop​ne​gotypa,kie​dyniedałamutego,cze​gochciał…Acobyłobar​dzoda​le​kie
odtego,cze​goonachcia​ła.

Przezchwi​lępa​trzy​ławoszo​ło​mie​niunapie​nią​dzenala​dzie,za​nimuświa​do​mi​ła

so​bie,żemęż​czy​znaza​pła​ciłjejowie​lezadużo.Alewtymmo​men​ciemy​śla​łatyl​ko
o tam​tym spoj​rze​niu, któ​re jej rzu​cił, za​nim wsiadł do sa​mo​cho​du. To spoj​rze​nie
zda​wa​łosięmó​wić,żetuwró​ci.Itoszyb​ko.Wie​dzia​ła,żeniepo​win​nasiętymeks​-
cy​to​wać.Alena​wetwspo​mnie​niazprze​szło​ściniemo​głytemuza​po​biec.

Nie​copóź​niejza​mknę​łasklepipo​szłanagórędoma​łe​gomiesz​ka​nia,któ​recałe

ży​ciedzie​li​łazmat​ką.Cią​gnę​łojądooknawy​cho​dzą​ce​gonaPlacVen​dôme.Ope​ro​-
walor​net​ka,przezktó​rąjejmat​kaca​ły​mila​ta​miob​ser​wo​wa​łago​ścizRit​za,le​ża​ła
tużobok.Le​ilapod​nio​słajądooczu,kie​ru​jącwstro​nęokienho​te​lo​wychpo​koi,iza​-
mar​ła. Na tle ja​sno oświe​tlo​ne​go, luk​su​so​we​go apar​ta​men​tu do​strze​gła zna​jo​mą
mę​skąpo​stać.Tobyłon.AlixSa​intCro​ix.Stałty​łemdoniej.Miałnaso​bieka​mi​zel​-
kę,ko​szu​lęispodnie.Ręcetrzy​małwkie​sze​niach,ana​pię​tatka​ni​naopi​na​łajędr​ne,
umię​śnio​ne po​ślad​ki. Pa​trzył przed sie​bie i Le​ila ze​sztyw​nia​ła, do​strze​ga​jąc to​wa​-
rzy​szą​cąmuko​bie​tę.Niemia​łajużnaso​bieża​kie​tu,atyl​kolek​kąsu​kien​kę.Opa​lo​-
necia​łolśni​ło,jakura​so​wejkla​czy.Le​ilaroz​po​zna​ławniejzna​nąwświe​ciemo​del​-
kę re​kla​mu​ją​cą bie​li​znę. Ko​bie​ta trzy​ma​ła coś w dło​ni. Za​mi​go​ta​ło szkło. To była
bu​tel​kaper​fum.Ko​bie​taroz​py​li​łaper​fu​mynaswójnad​gar​stekipo​wą​cha​ła,uśmie​-
cha​jącsięsek​sow​nie.Roz​py​li​ławię​cejza​pa​chunaswo​jecia​łoiLe​ilaskrzy​wi​łasię.
Trickzper​fu​ma​mipo​le​gałnatym,żemniejzna​czy​łowię​cej.Ko​bie​taci​snę​łafla​kon
na fo​tel obok i za​czę​ła opusz​czać wol​no cie​niut​kie ra​miącz​ka su​kien​ki. Zdję​ła ją,
ob​na​ża​jącmałe,alepięk​nepier​si.Le​ilawes​tchnę​ła.Samani​g​dyniezdo​by​ła​bysię
na coś ta​kie​go. A wte​dy Alix Sa​int Cro​ix po​ru​szył się. Od​wró​cił się i pod​szedł do
okna. Przez chwi​lę za​ma​ja​czył w lor​net​ce Le​ili, wy​peł​nia​jąc ob​raz swo​ją twa​rzą.
Miałza​cię​tąminę.Za​cią​gnąłko​ta​rę,za​sła​nia​jącwi​dok,jakgdy​bywie​dział,żeLe​ila
ob​ser​wu​jegozdru​giejstro​nypla​cuni​czympod​glą​dacz.

Znie​sma​czo​nasamasobąodło​ży​łalor​net​kęiza​czę​łacho​dzićner​wo​wopomiesz​-

ka​niu. Jak męż​czy​zna taki jak on mógł w ogó​le przy​kuć jej uwa​gę? Był do​kład​nie
taki,przedja​ki​miostrze​ga​łająmat​ka.Bo​ga​tyiaro​ganc​ki.Po​strze​gałko​bie​tywy​-
łącz​niejakoma​te​riałnako​chan​ki,nie​wąt​pli​wiewy​mie​nia​neznie​po​ko​ją​cączę​sto​tli​-
wo​ścią,gdytyl​kotra​ci​łypo​wabno​wo​ści.

Peł​natłu​mio​nejener​giiza​ło​ży​łama​ry​nar​kęiwy​szłanaspa​cerdopo​bli​skichogro​-

dów Tu​ile​ries. Po​wta​rza​jąc so​bie w kół​ko, że po pierw​sze nic się nie wy​da​rzy​ło
zAli​xemSa​intCro​ixdzi​siajwjejskle​pie,podru​gie,żeitakni​g​dywię​cejgoniespo​-
tka,ipotrze​cie,żenicjejtoprze​cieżnieob​cho​dzi.

Kie​dy na​stęp​ne​go dnia po​szła za​mknąć drzwi fron​to​we do skle​pu, za​pa​dał już

zmierzch.Mia​łazasobądłu​gidzień,zmałąlicz​bąklien​tówile​d​wodwie​madrob​ny​-
mitrans​ak​cja​mi.Zpo​wo​dure​ce​sjini​szo​wefir​mypa​da​łynałebnaszy​jęikie​dyfa​-
bry​kapro​du​ku​ją​caelik​si​rynapo​trze​byjejskle​puzo​sta​łaza​mknię​ta,Le​ilaniemia​ła
wy​star​cza​ją​cych środ​ków, żeby szu​kać no​we​go pro​du​cen​ta. Mu​sia​ła się po​zbyć
resz​tekak​cjiwna​dziei,żeprzydo​brympo​py​ciezdo​bę​dziepie​nią​dzepo​trzeb​nedo
wzno​wie​niapro​duk​cjiper​fum.

Wła​śniemia​łaprze​krę​cićza​mekwdrzwiach,kie​dyprzezszy​bęuj​rza​łazna​jo​mą,

wy​so​kąciem​nąpo​staćwto​wa​rzy​stwiedwóchin​nychmęż​czyzn.

Wy​gna​ny król o tra​gicz​nej prze​szło​ści. Ze​szłe​go wie​czo​ra w chwi​li sła​bo​ści po​-

szu​ka​ławin​ter​ne​ciein​for​ma​cjinajegote​mat.Prze​czy​ta​łaotym,jakjegoro​dzi​ce
i młod​szy brat zgi​nę​li w cza​sie prze​wro​tu woj​sko​we​go na wy​spie. Jego uciecz​ka
zkra​juiży​cienawy​gna​niuob​ro​słyjużwle​gen​dę.

In​stynkt ka​zał jej szyb​ko za​mknąć drzwi i opu​ścić ro​le​tę, ale on był już przed

drzwia​miipa​trzyłnanią.Uśmie​chałsięlek​ko.Ca​ło​dzien​nyza​rostocie​niałmubro​-
dę.Po​słusz​naza​wo​do​we​muim​pul​so​wi,wbrewso​biesa​mejotwo​rzy​ładrzwi.Wszedł
dośrod​ka.Niechcąc,byzno​wuwy​trą​ciłjązrów​no​wa​gi,przy​bra​łagrzecz​ną,pro​-
fe​sjo​nal​nąma​skę.

–Czypań​skiejko​chan​cepo​do​ba​łysięper​fu​my?–Ob​raztam​tejko​bie​ty,wy​ko​nu​ją​-

cejprzednimstrip​tiz,od​bie​rałjejspo​kój.

AlixSa​intCro​ixmach​nąłlek​ce​wa​żą​coręką.
–Po​do​ba​łyjejsię.Aleniedla​te​gotuje​stem.
–Zo​sta​wiłmipanowie​lezadużopie​nię​dzy.
Prze​szłazaladęiwy​ję​łako​per​tę,wktó​rejscho​wa​łapie​nią​dze.Za​mie​rza​łapod​-

rzu​cićmujedoho​te​lu,aleprzezcałydzieńniemo​głasięzdo​byćnaod​wa​gę.Wy​cią​-
gnę​łako​per​tęwjegostro​nę,alele​d​wonaniąspoj​rzał.

–Chcęza​braćpa​niąnako​la​cję.
Wpa​ni​ceza​ci​snę​ładłońnako​per​cie,zgnia​ta​jącją.
–Copanpo​wie​dział?
Roz​piąłpłaszcz,wkła​da​jącręcedokie​sze​ni.Tengestod​sło​niłko​lej​nynie​ska​zi​tel​-

nygar​ni​tur,pięk​nieuwi​dacz​nia​ją​cyim​po​nu​ją​cemu​sku​ły.

–Po​wie​dzia​łem,żechciał​bym,abyto​wa​rzy​szy​łamipaninako​la​cji.
–Prze​cieżmapanko​chan​kę.–Zmarsz​czy​łabrwi.
Sza​reoczyprzy​bra​łyod​cieństa​li.
–Onaniejestjużmojąko​chan​ką.
–Wi​dzia​łamwas.By​li​ściera​zem…–Zro​bi​łojejsięgo​rą​co.Niechcia​ła,bypo​my​-

ślał,żegoszpie​go​wa​ła.Do​da​ławięcszyb​ko:–Spra​wia​ławra​że​nie,jak​by​ściena​dal
byliparą.

TwarzAli​xabyłanie​prze​nik​nio​na.
–Jakpo​wie​dzia​łem,nieje​ste​śmyjużra​zem.
Po​czu​ła nie​smak. Męż​czy​zna taki jak on oczy​wi​ście zmie​niał ko​bie​ty bez naj​-

mniej​sze​gotru​du.

–Na​wetpananieznam,jestpandlamniezu​peł​nieob​cymczło​wie​kiem.
–Roz​mo​waprzyko​la​cjimo​gła​bytemuza​ra​dzić,czyżnie?
Mia​ła ocho​tę uciec, ale była w koń​cu we wła​snym skle​pie. Na swo​im te​re​nie.

Wszyst​ko w niej krzy​cza​ło, żeby mu się oprzeć. Był zbyt wspa​nia​ły, zbyt wy​so​ki,
zbytsław​ny…

–Wi​dzia​łamwas.Nie​nau​myśl​nie.Wy​glą​da​jączmo​je​gooknawczo​rajwie​czo​rem,

uj​rza​łampanawpań​skimapar​ta​men​cie.Znią.Ro​ze​bra​łasięprzedpa​nem…

Zmru​żyłoczy.
–Jateżcięwi​dzia​łem…podru​giejstro​niepla​cu,ma​ja​czą​cąwoknie.
Po​bla​dła.

–Na​praw​dę?
–Totyl​koutwier​dzi​łomniewprze​ko​na​niu,żepra​gnęcie​bie,aniejej.
–Za​sło​niłpanokno.Dlaza​cho​wa​niapry​wat​no​ści.
–Tak.Dlaza​cho​wa​niapry​wat​no​ści,kie​dypo​pro​si​łemją,żebysięubra​łaiwy​szła,

bowszyst​komię​dzynamiskoń​czo​ne.

Za​drża​łazpo​wo​duchło​dubi​ją​ce​goztychsłów.
–Ja​kietookrut​ne.Chwi​lęwcze​śniejku​piłjejpanpre​zent.
Błyskbez​gra​nicz​ne​gocy​ni​zmuroz​świe​tliłsza​reoczy.
–Pro​szęmiwie​rzyć,ko​bie​tapo​kro​juCar​menniejestna​iw​nąidiot​ką.Wie​dzia​ła,

żetoko​niec.Czybymciępo​znał,czynie.

Wzdry​gnę​łasięizwal​czy​łapły​ną​cąztrze​wipo​ku​sę,żebypójśćzanimnaoślep.
–Dzię​ku​jęzaza​pro​sze​nie,aleoba​wiamsię,żemu​szęod​mó​wić.
Ścią​gnąłbrwi.
– Jest pani mę​żat​ką? – Rzu​cił spoj​rze​nie na jej lewą rękę, ale nie do​strzegł ob​-

rącz​ki.Za​ci​snę​ładło​nie,alezapóź​no.

–Toniepań​skaspra​wa,sir.Chcia​ła​bym,żebypanjużwy​szedł.
Na uła​mek se​kun​dy Alix Sa​int Cro​ix spoj​rzał na nią sze​ro​ko otwar​ty​mi ocza​mi,

apo​temod​rzekłchłod​no:

–Do​sko​na​le,wta​kimra​zieprze​pra​szam,żepa​niąnie​po​ko​iłem.Do​bra​noc,pan​no

Ve​ru​ghe​se.

ROZDZIAŁDRUGI

Szedł opu​sto​sza​łym pla​cem, na​pę​dza​ny falą wście​kłe​go nie​do​wie​rza​nia. Żad​na

ko​bie​tani​g​dynieod​trą​ci​łagowtakispo​sób.Takna​tych​miast.Nazim​no.Jakgdy​by
prze​kro​czyłja​kąśnie​wi​dzial​nągra​ni​cę.Jakgdy​byniebył…jejwart.

Zwol​niłochra​nia​rzyge​stemrękiiwszedłdoho​te​lu.Ob​słu​gana​tych​miastpo​dą​ży​-

ła za nim bie​giem, a win​dziarz pod​sko​czył na jego wi​dok. Zi​gno​ro​wał ich wszyst​-
kich.Gło​węmiałwy​peł​nio​nąnie​do​wie​rza​niem,żepo​wie​dzia​łamu„nie”.

Za​koń​czył ro​mans z Car​men wła​śnie po to, żeby zdo​być Le​ilę Ve​ru​ghe​se. Kie​dy

Car​men ro​ze​bra​ła się przed nim, po​czuł tyl​ko nie​cier​pli​wą chęć po​zby​cia się jej.
Pod​szedłdooknaiuj​rzałświa​tłodo​cho​dzą​cezma​łe​gooknanadper​fu​me​riąiszczu​-
płąpo​staćokla​sycz​nieko​bie​cychkształ​tach.Tro​chęwbrewka​no​nommodyuosa​-
bia​nymprzezCar​men,zjejma​ły​mipier​sia​miinie​malan​dro​ge​nicz​nąfi​gu​rą.Aletym
bar​dziejpo​cią​ga​ją​cą.Pra​gnąłLe​ilizpo​żą​da​niem,ja​kie​gonieod​czu​wałoddaw​na.

Kie​dydo​tarłdoswo​je​goapar​ta​men​tu,zrzu​ciłpłaszcziza​cząłkrą​żyćpopo​ko​jach

ni​czym nie​spo​koj​ne zwie​rzę. Tak wła​śnie się czuł. Jak ona śmia​ła go od​trą​cić?
Chciałjej.Tejeg​zo​tycz​nejksięż​nicz​kisprze​da​ją​cejper​fu​my.Tyl​korazchciałko​bie​-
tyrów​niemoc​no.Byłwte​dymło​dyina​iw​ny,dałsięzwieśćpięk​ne​mucia​łuinie​win​-
no​ściwy​cy​ze​lo​wa​nejdoper​fek​cji.Do​pó​kipew​ne​godnianiewszedłdopo​ko​jutam​-
tejinieuj​rzałmię​dzyjejbla​dy​miuda​mijed​ne​gozeswo​ichochro​nia​rzy.

Odtam​te​gocza​supo​zbyłsięwszel​kichemo​cji,je​ślicho​dzi​łooko​bie​ty.Mie​wałko​-

chan​ki,któ​reza​do​wa​la​łygoito​wa​rzy​szy​łymunaim​pre​zachto​wa​rzy​skich.Docza​-
su, kie​dy wy​bie​rze żonę, któ​ra zo​sta​nie jego kró​lo​wą. To mał​żeń​stwo bę​dzie inne
niżtok​sycz​nemał​żeń​stwojegoro​dzi​ców.Bę​dziehar​mo​nij​neiopar​tenasza​cun​ku.
My​ślałotymte​raz,botenczasmiałna​dejśćnie​dłu​go.Jużte​razprzed​sta​wia​nomu
kan​dy​dat​ki na żony, księż​nicz​ki z in​nych księstw, wszyst​kie nie​po​ko​ją​co przy​po​mi​-
na​ją​cera​so​wekla​cze.Aleniedbałoto.Jegoprzy​szłażonamia​łatyl​kodzie​lićznim
ży​cie,wy​peł​niaćobo​wiąz​kire​pre​zen​ta​cyj​neiza​pew​nićmuspad​ko​bier​ców.

Więcdla​cze​goLe​ilaza​la​złamutakbar​dzozaskó​rę?Olśnie​wa​łauro​dąijegocia​-

ło re​ago​wa​ło na nią in​stynk​tow​nie. Kie​dy uj​rzał ją po raz pierw​szy, po​dzia​ła​ła na
nie​go ni​czym de​fi​bry​la​tor, przy​wra​ca​jąc go do ży​cia. Tyl​ko że nie po​wi​nien te​raz
tak da​le​ce się roz​pra​szać. Sta​nął wła​śnie przed re​al​ną per​spek​ty​wą od​zy​ska​nia
tro​nu.Dą​żyłdotegoprzezcałeży​cie.

A jed​nak cią​gnę​ło go do okna, przez któ​re ze​szłej nocy wi​dział Le​ilę po dru​giej

stro​niepla​cu.Sklepbyłte​razciem​ny,aro​le​tysta​ran​niespusz​czo​ne.Po​czułbez​sil​-
nąfru​stra​cję.Oknonadskle​pemtak​żebyłociem​ne.Czyż​bywy​szłazdomu?Zin​-
nym męż​czy​zną? Mó​wiąc mu „tak”? Ze​sztyw​niał cały na tę myśl, a prze​cież za​-
zdrość była mu obca. Od dnia, kie​dy wy​ko​pał na​gie​go ochra​nia​rza z łóż​ka swo​jej
wia​ro​łom​nejko​chan​ki.Alemożetobyłatyl​kozra​nio​namę​skaduma?

Zi​ry​to​wa​nywy​szarp​nąłzkie​sze​nite​le​fon.Pose​kun​dzieuzy​skałpo​łą​cze​nieipo​le​-

ciłszorst​ko:

–Po​szu​kaj​ciewszyst​kie​go,cosięda,nate​matko​bie​tyona​zwi​skuLe​ilaVe​ru​ghe​-

se.Maper​fu​me​rięnaPla​cuVen​dômewPa​ry​żu.

Roz​łą​czyłsię.Onazpew​no​ściąpro​wa​dzi​łaja​kąśgrę.Aleniedbałoto,boniebył

jużna​iw​ny.Zdo​bę​dziejąiza​spo​koitężą​dzę,za​nimjegoży​ciezmie​nisiębez​pow​-
rot​niewpeł​neobo​wiąz​kówiod​po​wie​dzial​no​ści.Niemia​łata​kiejmocy,żebygodrę​-
czyć.Żad​nako​bie​taniemia​ła.

Przezko​lej​nedniLe​ila,sto​jączaladą,bez​błęd​niewy​czu​wa​ła,ile​kroćlśnią​cysa​-

mo​chódAli​xaSa​intCro​ixmknąłwtęizpo​wro​tempopla​cu.Sztyw​nia​łazakaż​dym
ra​zem,kie​dymi​jałjejsklep.Jakgdy​bychcia​ła,żebysięza​trzy​mał,wy​siadłiprzy​-
szedłzno​wuza​pro​sićjąnako​la​cję.Byławście​kłanasie​bie,żetakda​le​cewy​pro​wa​-
dza​ło ją to z rów​no​wa​gi. Wła​śnie wte​dy za​brzę​czał te​le​fon. Dzwo​nio​no z ho​te​lu,
pro​sząc,żebyprzy​nio​słaprób​kiper​fumdlajed​ne​gozgo​ści.Zgo​dzi​łasięina​tych​-
miast po​czu​ła nie​po​kój, cho​ciaż nie było w tym nic szcze​gól​ne​go. Go​ście ho​te​lo​wi
czę​stoza​uwa​ża​lijejsklepiskła​da​lipo​temza​mó​wie​nia.Kie​dyśdo​star​cza​łaper​fu​my
żo​nieza​gra​nicz​ne​gopre​zy​den​ta.

Po​ja​wi​łasięwho​te​luubra​naele​ganc​kowciem​nygar​ni​turibia​łąko​szu​lę,zwło​-

sa​miupię​ty​midogóryipro​fe​sjo​nal​nąwa​li​zecz​kąnakół​kach.Wska​za​nojejnaj​wyż​-
szepię​tro,tosamo,naktó​rymznaj​do​wałsięapar​ta​mentAli​xaSa​intCro​ix.Ro​sną​ca
wniejpa​ni​kaopa​dła,kie​dywy​sia​da​jączwin​dyuda​lisięwkie​run​kuprze​ciw​nymniż
apar​ta​ment,któ​rywi​dzia​łatakwy​raź​nietam​tejnocy.Otwo​rzo​nodrzwidoja​kie​goś
po​ko​juiwpro​wa​dzo​nojądośrod​ka.

–Paniklien​cipo​ja​wiąsięzachwi​lę.Pro​si​li,żebysiępaniroz​go​ści​łaiprzy​go​to​wa​-

łaswo​jeprób​ki.

–Do​brze,dzię​ku​ję.
Kie​dyzo​sta​łasama,otwo​rzy​ława​liz​kęiwy​ję​łastam​tądkil​kabu​te​le​czek,za​do​wo​-

lo​na,żemaza​ję​cieiniemacza​sumy​ślećo…Naod​głosotwie​ra​nychdrzwiwsta​ła
iod​wró​ci​łasięzuśmie​chem,spo​dzie​wa​jącsięuj​rzećko​bie​tę.Tenuśmiechszyb​ko
zgasłnawi​dokAli​xaSa​intCro​ixidrzwiza​my​ka​ją​cychsięzanimci​cho.Klient,nie
klien​ci. Przez dłu​gi mo​ment była świa​do​ma tyl​ko bi​cia wła​sne​go ser​ca, szyb​kie​go
imoc​ne​go.

Ubra​nybyłwczar​nespodnieibia​łąko​szu​lęroz​pię​tąpodszy​ją.Rę​ka​wymiałpod​-

wi​nię​te.Spo​glą​dałnaniąbłysz​czą​cy​miocza​mini​czymdra​pież​niknaswo​jąofia​rę.
Po​czu​ładreszcz.Ski​nąłgło​wąwstro​nęwa​liz​kile​żą​cejnaoto​ma​nie.

–Masztamtak​żeza​pa​chydlamęż​czyzn?
Niechcącoka​zać,jakbar​dzobyłazbi​taztro​pu,od​po​wie​dzia​łazim​no:
–Nielu​bię,kie​dyza​sta​wiasięnamniepu​łap​ki,pa​nieSa​intCro​ix.Alesko​rojużtu

je​stem,toow​szem,mamtak​żeper​fu​mydlamęż​czyzn.

Pa​trzyłnanią,uśmie​cha​jącsięlek​ko.
–Po​wie​dzia​nomi,żere​gu​lar​nieprzy​cho​dzisztuudzie​laćpry​wat​nychkon​sul​ta​cji.

Czywszyst​kichswo​ichklien​tówpo​są​dzaszoza​sta​wia​nienacie​biepu​ła​pek?

–Oczy​wi​ście,żenie.Pro​szępo​słu​chać,upo​raj​mysięztymszyb​ko.Napew​nojest

panbar​dzoza​ję​ty.

Pod​szedłbli​żej,pod​wi​ja​jącwy​żejrę​ka​wy.
–Prze​ciw​nie,mammnó​stwocza​su.

Za​ci​snę​ła dło​nie w pię​ści. Go​to​wa​ła się cała w środ​ku i chcia​ła wy​paść stam​tąd

jakbu​rza…aledo​kąd?Zpo​wro​temdopu​ste​goskle​pu?Dopo​le​ro​wa​nianie​koń​czą​-
cychsięszkla​nychpó​łe​czek?Wła​śnieza​pro​po​no​wałjejlu​kra​tyw​nepry​wat​nekon​-
sul​ta​cje,na​wetje​ślimiałnie​cneza​mia​ry.Niemó​wiącjużopli​kubank​no​tów,któ​ry
zo​sta​wiłjejtam​te​godnia…Prze​zwy​cię​ża​jącgniew,zmu​si​łasiędouśmie​chu.

–Oczy​wi​ście.Aza​tem,pro​szęusiąść.
Ostroż​nie za​ję​ła krze​sło. Wy​pa​ko​wa​ła spraw​nie swo​je bu​te​lecz​ki, za​wie​ra​ją​ce

czy​steole​jeiosob​nena​czy​niedomie​sza​nia.Nie​świa​do​miepo​dą​ża​łazajegoza​pa​-
chem.Upa​jałjąztakąsamąsiłą,jakkie​dypo​czu​łagoporazpierw​szy.Wy​obra​zi​ła
so​bie,żemado​stępdojegona​gie​gocia​łaidośćcza​su,abyzba​daćta​jem​newo​nie
jegoesen​cjiiwy​de​sty​lo​waćjejakoper​fu​my.Za​że​no​wa​nawła​snąwy​obraź​nią,ode​-
zwa​łasię,niepa​trzącnanie​go:

–Czymapannamy​ślija​kiśkon​kret​nyza​pach?Cosiępanuzwy​klepo​do​ba?
–Niemampo​ję​cia–od​parłsu​cho.–Cią​gledo​sta​jęja​kieśnoweper​fu​myizwy​kle

uży​wam tych, któ​re mi się aku​rat po​do​ba​ją. Ge​ne​ral​nie nie lu​bię cięż​kich za​pa​-
chów.

Od​nio​sławra​że​nie,żeniemó​wiłwca​leoza​pa​chach.Je​ślityl​koostrze​gałjąwza​-

wo​alo​wa​ny spo​sób, że nie za​mie​rzał się an​ga​żo​wać, to tra​cił nie​po​trzeb​nie czas.
Boniemia​ławca​leza​mia​rupo​zna​waćgobli​żej.Się​gnę​łapobu​te​lecz​kęizdję​łako​-
rek.Za​nu​rzy​ławśrod​kupa​sekpa​pie​ruiwy​cią​gnę​łagowjegostro​nę.

–Copanmy​śliotym,mon​sieurSa​intCro​ix?
–Pro​szę,mówdomnieAlix.
Ze​sztyw​nia​ła z wy​cią​gnię​tą ręką, nie chcąc się pod​da​wać temu bez​wstyd​ne​mu

flir​to​wi.Wziąłodniejpa​sekiuważ​niepo​wą​chał,prze​su​wa​jącgoprzedno​semwtę
izpo​wro​tem.

–Po​do​bamisię,cotojest?
–Tofo​ugère,mie​szan​kanutla​wen​dy,mchudębuiku​ma​ry​ny,po​zy​ska​nejzfa​so​li

ton​ka.Do​brabaza,naktó​rejmoż​nastwo​rzyćper​fu​my,je​ślisiępanupo​do​ba.

–Fa​so​laton​ka?
Przy​tak​nę​ła,wy​cią​ga​jącko​lej​nąbu​te​lecz​kę.
–Po​zy​sku​je​myin​gre​dien​cjeza​pa​chuzewszyst​kie​go.
Za​czy​na​łasięroz​luź​niać,kon​cen​tru​jącnaswo​jejpra​cy,jakgdy​byniebyłoca​łe​go

tegoist​nie​ją​ce​gomię​dzynimipod​tek​stu.Możemo​głagopopro​stuigno​ro​wać.

–Tenza​pachstwo​rzyłpodko​niecosiem​na​ste​gowie​kuHo​ubi​gant.Dzię​kinu​tom

drzew​nymjestbar​dzosu​ge​styw​ny.–Wrę​czy​łamuko​lej​nypach​ną​cypa​sek.–Pro​szę
po​wą​chać.

Wcią​gnąłgłę​bo​kopo​wie​trze.
–Tenjestbar​dziej…eg​zo​tycz​ny?
–Tooudh,dośćrzad​kiza​pach,uzy​ska​nyzdrze​waaga​ro​we​go.Bar​dzospe​cy​ficz​-

ny.Lu​dziealbozanimprze​pa​da​ją,albogoniezno​szą.

Lek​kiuśmiechwy​krzy​wiłmuwar​gi.
–Po​do​bamisię.Cotoomniemówi?
Wzru​szy​łalek​kora​mio​na​mi,pró​bu​jącoka​zy​waćwy​łącz​niepro​fe​sjo​na​lizm.
–Tyl​koto,żeod​po​wia​da​jąpanubar​dziejzło​żo​neza​pa​chy.Nicdziw​ne​go,królpo​-

wi​nience​nićtakrzad​kiokaz.

–Królnawy​gna​niu,żebybyćpre​cy​zyj​nym.Czytorobija​kąśróż​ni​cę?
Wrę​czy​łamuko​lej​nąprób​kęipo​wie​dzia​łachłod​no:
–Je​stempew​na,żenierobi.Wciążpo​zo​sta​jepanprze​cieżkró​lem,praw​da?
Za​sta​na​wia​łasię,najakwie​lecier​pli​wo​ścibę​dziegojesz​czestaćwtejgrze.Jak

gdy​byktośtakijakonna​praw​dęmiałczasnapry​wat​nekon​sul​ta​cjewspra​wieper​-
fum…Pa​trzy​ła,jakwą​chako​lej​nypa​sek,ina​tych​miastcof​nąłsięprzedtymza​pa​-
chem.

–Cotojest?
Mu​sia​łapo​wstrzy​maćuśmiech.
–Eks​traktzkwia​tunar​cy​za.
Skrzy​wiłsięlek​ko.
–Po​wi​nie​nemtochy​bauznaćzakom​ple​ment?
Na​daluni​ka​łapa​trze​niananie​go.Za​czę​łapa​ko​waćswo​jebu​te​lecz​ki,niemo​gąc

siędo​cze​kać,żebyodnie​gouciec.

–Je​śliktó​ryśztychza​pa​chówsiępanuspodo​bał,mogęspo​rzą​dzićdlapanaper​fu​-

my.

–Do​brze.Alechciał​bym,że​byśdo​da​łacoś,cze​goniete​sto​wa​łem…coś,cotwo​im

zda​niemwy​jąt​ko​wodomniepa​su​je.

Za​mknę​ława​liz​kę.
–Oba​wiamsię,żeroz​cza​ru​jępana,per​fu​mytotakoso​bi​sta…
–Chciał​bym,że​byśmijedo​star​czy​łaoso​bi​ściedziświe​czo​rem–prze​rwałjej.
Wsta​łagwał​tow​nieispoj​rza​łananie​gozgóry.
– Mon​sieur Sa​int Cro​ix, cho​ciaż do​ce​niam za​mó​wie​nie, ja​kie pan dzi​siaj u mnie

zło​żył,oba​wiamsię,że…

Wstałtak​że,ajejsło​wauwię​zływgar​dle.Byłzabli​sko.
–Od​rzu​caszoka​zjęzro​bie​nianaza​mó​wie​nieper​fumdlapa​ła​cukró​lew​skie​goIsle

Sa​intCro​ix?

Po​czu​łapa​ni​kę.Tomo​głabyćnaj​bar​dziejlu​kra​tyw​natrans​ak​cja,jakajejsięprzy​-

tra​fia​ła od lat. Naj​mniej​sza wzmian​ka o za​wo​do​wych po​wią​za​niach z ni mniej, ni
wię​cej,tyl​kokró​lem,spra​wi,żesprze​dażjejper​fumsko​czyzim​pe​temwgórę.

– Nie, oczy​wi​ście nie od​rzu​cę ta​kiej oka​zji. Zbio​rę prób​ki kil​ku za​pa​chów i do​-

star​częjepóź​niejdoho​te​lu.Pandamipo​temznać,któ​rywy​bie​ra.

– Je​den za​pach, Le​ilo, i chcę, że​byś do​star​czy​ła mi go oso​bi​ście. Po​wiedz​my

osiód​mej?

Jejimięwjegoustachza​brzmia​łoza​ska​ku​ją​coin​tym​nie,ni​czymdo​tyk.Niemo​gła

nic na to po​ra​dzić. Tak ła​two zmia​tał na bok jej obiek​cje. Schy​li​ła się i za​mknę​ła
wa​liz​kę.Za​nimpod​nio​słajązoto​ma​ny,od​su​nąłjejdłońichwy​ciłzarącz​kęwa​liz​ki.
Kuza​wsty​dze​niuLe​iliod​pro​wa​dziłjądosa​me​golob​byizda​wałsięniedo​strze​gać,
jaką to wy​wo​ła​ło sen​sa​cję, tak​że wśród jego ochro​nia​rzy. Za​wo​łał jed​ne​go z nich
iwrę​czyłmuwa​liz​kę,po​le​ca​jącod​nieśćjądoskle​pu.

–Októ​rejmamprzy​słaćRi​car​da,żebycięod​pro​wa​dziłdoho​te​lu?
Jużmia​łagoza​pew​nić,żeoddwóchde​kadniemie​wapro​ble​mówzsa​mo​dziel​nym

prze​by​ciempla​cu,aledo​strze​gławy​razjegooczuiwes​tchnę​łazre​zy​gna​cją.

–Zapięćsiód​ma.
–Za​temdosiód​mej,Le​ila.

Stałwswo​imapar​ta​men​cie,pa​trzącprzezoknonadru​giko​niecpla​cu.Nie​chęć,

zjakąLe​ilagotrak​to​wa​ła,byłain​try​gu​ją​ca.Na​wetwie​dząc,żetomu​sia​łabyćzjej
stro​ny gra, go​tów był to to​le​ro​wać, bo jej pra​gnął. I miał dużo cza​su. Czuł lek​kie
wy​rzu​tysu​mie​nianamyślora​por​cie,jakipra​cow​ni​cyjegowy​wia​duspo​rzą​dzi​lina
jejte​mat.

Ro​dzi​naVe​ru​ghe​sebyłaza​moż​naicie​szy​łasięwIn​diachsza​cun​kiem.Całady​na​-

stia per​fu​mia​rzy, do​star​cza​ją​cych pach​ni​dła ma​ha​ra​dżom i bo​ga​tej so​cje​cie. Kil​ka
li​ni​jekpo​świę​co​noDe​epi​ceVe​ru​ghe​se,mat​ceLe​ili.Poze​rwa​niusto​sun​kówzro​dzi​-
nąprzy​je​cha​ładoFran​cji,gdzieuro​dzi​łaje​dy​nącór​kę.Niebyłożad​nychwzmia​nek
nate​matojca.Podwszyst​ki​miin​ny​miwzglę​da​miLe​ilabyłabezska​zy.Jejna​zwi​sko
ni​g​dynietra​fi​łodopra​sy.

Po​czułwi​bra​cjewkie​sze​niiwy​jąłzniejmałą,lśnią​cąko​mór​kę.Niespraw​dza​jąc

na​wet, kto to, i nie od​ry​wa​jąc oczu od swo​jej zdo​by​czy po dru​giej stro​nie pla​cu,
ode​brał.

–Tak?
Dzwo​nił jego głów​ny do​rad​ca i Alix ucie​szył się, że przy​po​mi​na mu o waż​nych

spra​wach.Od​wró​ciłsiędooknaple​ca​mi.

–Cozpla​na​minazbli​ża​ją​cesięre​fe​ren​dum?
Miesz​kań​cyIsleSa​intCro​ixzadwaty​go​dniemie​liza​gło​so​wać,czychcąpo​wro​tu

Ali​xajakokró​la.Sy​tu​acjawkra​jubyłana​dalnie​sta​bil​na,więconsamniemógłsię
tam zna​leźć. Mu​siał po​le​gać na lo​jal​nych po​li​ty​kach i swo​ich lu​dziach pro​wa​dzą​-
cychdłu​gąicięż​kąkam​pa​nięnarzeczprzy​wró​ce​niamo​nar​chii.Wkoń​cucelzna​-
lazłsięnawy​cią​gnię​cieręki.An​dresbyłpod​eks​cy​to​wa​ny.

– Son​da​że wska​zu​ją na two​ją prze​wa​gę. Jed​nak nie tak sil​ną, żeby za​nie​po​ko​ić

woj​sko​wyrząd.Na​dalsąnatylearo​ganc​cy,bywie​rzyć,żepa​nu​jąnadsy​tu​acją.

An​dres po​wta​rzał tyl​ko to, co Alix sam już wie​dział. W ser​cu czuł gorz​ko-słod​ki

ból.Kie​dyod​zy​skatron,bę​dziemógłwresz​ciepo​mścićbru​tal​nemor​der​stwo,któ​-
re​goofia​rąpadłjegomłod​szybrat.

–Czytopraw​da,żeze​rwa​łeśzCar​menDe​san​to?Pi​sa​liotymwdzi​siej​szychga​-

ze​tach.

Alixza​ci​snąłusta.
–Noicoztego?
–Tonie​for​tun​nymo​ment.Imbar​dziejwy​da​jeszsięza​ję​tyspra​wa​mispo​zapo​li​ty​-

ki, tym ła​twiej uśpi​my czuj​ność re​żi​mu na Isle Sa​int Cro​ix. Na​wet je​śli do​tar​ły do
nich słu​chy, że po​zy​sku​jesz wspar​cie za gra​ni​cą, kie​dy zo​ba​czą zdję​cia w ga​ze​-
tach…

Niemu​siałkoń​czyć.Alixjakza​wszemiałuda​waćnie​groź​ne​gokró​lanawy​gna​niu

opo​dej​rza​nejre​pu​ta​cji.

–Cóż–od​po​wie​działostro–Car​mensta​no​wi​ławpraw​dziedo​brąprzy​kryw​kę,ale

niemo​głemdłu​żejznieśćjejbez​myśl​nejpa​pla​ni​ny.–Po​my​ślałoin​nejko​bie​cie,któ​-
rejpa​pla​niachęt​niebysłu​chał.Zresz​tąwąt​pił,żebykie​dy​kol​wiekpa​pla​łabez​myśl​-
nie.Tepięk​neoczybyłynatosta​now​czozbytin​te​li​gent​ne.

Podru​giejstro​nieli​niiAn​dreswes​tchnął.
–By​ło​bydo​brze,że​byśwła​śniete​razpo​twier​dziłswo​jąre​pu​ta​cjęplay​boyaza​ab​-

sor​bo​wa​ne​gopięk​ny​miko​bie​ta​mi.

Wcze​śniejAlixmy​ślałpopro​stuoko​lej​nympod​bo​ju,alena​glezdo​by​cieLe​iliVe​ru​-

ghe​sezy​ska​łonowywy​dźwięk.Uśmiech​nąłsię.

–Niemartwsię,An​dres,napew​nowy​my​ślęcoś,couszczę​śli​wime​dia.

Mi​nu​tęposiód​mejpu​ka​niedodrzwiwzbu​rzy​łomukrewwży​łach.Le​iladzia​ła​ła

nanie​gozsiłąnie​ma​ją​cąpre​ce​den​su.Wma​wiałso​bie,żetobyłotyl​kopo​żą​da​nie.
Che​mia,nadktó​rąpa​no​wał.Otwo​rzyłdrzwiiuj​rzałją.Jejpięk​natwarzwy​ra​ża​ła
bunt.ZaniąstałRi​car​do.Dałznakiochro​niarzna​tych​miastznik​nął,aonza​pro​sił
jądośrod​ka.

Ubra​na była tak jak wcze​śniej, w ele​ganc​ki gar​ni​tur. Wło​sy ścią​gnę​ła w ni​ski,

lśnią​cy koń​ski ogon. Nie mia​ła śla​du ma​ki​ja​żu, a jed​nak wy​glą​da​ła uro​czo. Bla​da
oliw​ko​wacera,pro​stynos,po​nęt​neustaitepięk​neoczy…Jaktakako​bie​tamo​gła
po​zo​sta​waćdo​tądnie​zau​wa​żo​na?

Wy​cią​gnę​ławjegostro​nęlśnią​cąto​reb​kęfir​mo​wąDomuLe​ili.
–Pań​skieper​fu​my,mon​sieurSa​intCro​ix.
–Pro​si​łem,że​byśzwra​ca​łasiędomnieAlix.
–Cóż,tonie​sto​sow​ne.Jestpanklien​tem…
–Klien​tem–wplótłgład​ko–któ​rywła​śnieza​pła​ciłznacz​nąkwo​tęzaza​mó​wio​ne

per​fu​my.

Skru​cha za​lśni​ła w jej oczach. Zno​wu za​fra​po​wa​ła go gra nie​kon​tro​lo​wa​nych

emo​cjinajejtwa​rzy.Onsamodlatniezdra​dzałswo​ichuczuć,po​dob​niejakko​bie​ty,
zja​ki​mimiałdo​tąddoczy​nie​nia.

–Do​brze.Alix.
Kie​dywy​mó​wi​łajegoimię,po​czułeks​cy​ta​cję,jakgdy​bydo​tknę​łausta​mijegocia​ła

win​tym​nymmiej​scu.Za​ci​snąłzębywda​rem​nejpró​bieod​zy​ska​nianadsobąpa​no​-
wa​nia.

–Toniebyłota​kietrud​ne,praw​da?
Się​gnąłpoto​reb​kę,któ​rącią​gletrzy​ma​ławwy​cią​gnię​tejdło​ni,chcącwtenspo​-

sóbod​wró​cićjejuwa​gęodsej​smicz​ne​goefek​tu,jakiwy​wo​ła​ławjegocie​le.Wska​-
załjejsofę.

–Pro​szę,roz​gośćsię.Maszocho​tęnadrin​ka?
–Nie,dzię​ku​ję.Na​praw​dępo​win​namjużwra​cać…
–Nieje​steście​ka​wa,czyspodo​ba​jąmisięper​fu​my?
–Oczy​wi​ście,żeje​stem…Alemógł​byśprzy​słaćmisłów​ko,je​ślicisięniespodo​ba​-

ją.

Sta​nąłbli​żej,prze​chy​la​jącgło​wę.
–Dla​cze​goje​steśprzymnietakazde​ner​wo​wa​na?
Prze​łknę​ła śli​nę. U na​sa​dy jej dłu​giej, smu​kłej szyi wi​dział bi​ją​cy go​rącz​ko​wo

puls.

–Nicpo​dob​ne​go.
Zbli​żyłsięjesz​czebar​dziejifalacie​płaza​ró​żo​wi​łajejskó​rę.
–Kłam​czu​cha.Je​steśgo​to​wawy​sko​czyćprzezokno,żebytyl​koodemnieuciec.
Unio​słabrew.
–Atoniejestre​ak​cja,doktó​rejje​steśprzy​zwy​cza​jo​ny?
Skrzy​wiłsię.Na​pię​cienie​coze​lża​ło.

–Nie,zwy​klenie.
Za​pro​siłjąge​stem,żebyusia​dła.Do​pie​ropochwi​li,kie​dyjużmy​ślał,żeLe​ilapo

pro​stuwyj​dzie,po​de​szładosofyiza​ję​łamiej​sce.Roz​luź​niłsię.Odło​żyłtor​bęzper​-
fu​ma​miina​lałso​biedrin​ka,zer​ka​jącnaniąprzezra​mię.

–Napew​noni​cze​gosięniena​pi​jesz?
Ro​zej​rza​łasiępopo​ko​jusze​ro​kootwar​ty​miocza​mi.Ichoczysięspo​tka​ły.
–Okej–po​wie​dzia​łaochry​ple.–Na​pi​jęsięodro​bi​nytegocze​goś,cotypi​jesz.
–Bur​bo​na?
–Tak.Ni​g​dytegoniepró​bo​wa​łam.
W tym wy​zna​niu było coś roz​bra​ja​ją​ce​go. Po​dob​nie jak gra emo​cji wi​docz​na na

jejtwa​rzyiwjejoczach.Przy​niósłobadrin​kiizroz​my​słemza​jąłmiej​scewdru​gim
ką​ciesofy,niechcącjejpło​szyć.Wrę​czyłjejszklan​kęiwzniósłswo​ją.

–San​té,Le​ila.
Upi​łazniejostroż​nie,aonpo​cią​gnąłłykzeswo​jej.Ob​ser​wo​wał,jakjejoczyza​-

łza​wi​łysię,apo​licz​kizno​wuna​bra​łyru​mień​ców.Wła​snydrinkspły​nąłmudogar​dła,
roz​grze​wa​jącitakgo​rą​cejużcia​ło.

–Icomy​ślisz?
Za​sta​no​wi​łasięprzezmo​mentile​ciut​kouśmiech​nę​ła.
–Jestjakogień…Sma​ku​jemi.
–Tak–po​wie​działci​cho,urze​czo​nywi​do​kiemjejust.–Jestjakogień.
Spu​ści​ławzrokiod​sta​wi​łaszklan​kęnasto​lik,wska​zu​jącnator​bę,któ​rąprzy​nio​-

sła.

–Po​wi​nie​neśspraw​dzić,czyza​pachcisiępo​do​ba.
Wy​cią​gnął z tor​by zło​te pu​deł​ko z ety​kie​tą z na​pi​sem Alix Sa​int Cro​ix. Wy​jął

znie​gocięż​kąbu​tel​kęzrżnię​te​goszkłazczar​nąprzy​kryw​kąicha​rak​te​ry​stycz​ną
zło​tąpomp​ką.

–Sądo​syćmoc​ne–ode​zwa​łasięLe​ila.–Wy​star​czyużyćtyl​koodro​bi​ny.Roz​pyl

nawierzchdło​ni.

Po​słu​chałjejiopu​ściłgło​wę.Niebyłgo​tównana​tych​mia​sto​wąre​ak​cjęwła​snych

zmy​słów. Głę​bo​ko w trze​wiach po​czuł wstrząs. Kom​po​nen​ty za​pa​chu prze​wier​ci​ły
się przez jego mózg, wy​wo​łu​jąc w nim ob​ra​zy ni​czym po​kaz slaj​dów. Zbyt szyb​ki,
żebyzanimna​dą​żyć.Prze​niósłsięwcza​sie,zpo​wro​temnaIsleSa​intCro​ix,zjej
ostrym,cierp​kimza​pa​chemmo​rzawpo​wie​trzu,wo​niązie​miieg​zo​tycz​nychkwia​-
tów.Po​czułna​wetcośorien​tal​ne​go,ko​rzen​ne​go,coka​za​łomupo​my​ślećomau​re​-
tań​skich przod​kach, któ​rym wy​spa za​wdzię​cza​ła cha​rak​te​ry​stycz​ną ar​chi​tek​tu​rę.
Nie spo​dzie​wał się bu​rzy emo​cji, jaka się roz​pę​ta​ła. Wró​ci​ły wspo​mnie​nia… on
zmłod​szymbra​temba​wią​cysiębez​tro​skonadmo​rzem…

–Cowtymjest?–ztru​demwy​do​byłzsie​biegłos.
–Niepo​do​ba​jącisię?–spy​ta​łaznie​po​ko​jem.
To było zbyt bla​de okre​śle​nie tego, co ten za​pach z nim wy​pra​wiał. Ze​rwał się

gwał​tow​niezmiej​sca.Dieu.Czybyłacza​row​ni​cą?Pod​szedłdookna,na​dalty​łemdo
niej,uniósłdłoń,żebypo​wą​chaćjąpo​now​nie.

Po​cząt​ko​wy szok osłabł, w mia​rę jak za​pach ulat​niał się i ła​god​niał. Był nim.

Uosa​białwszyst​koto,cokry​łosięwnimgłę​bo​kowśrod​ku.Gdzieniktniemógłdo​-
strzec jego praw​dzi​we​go ja. A jed​nak tej ko​bie​cie się to uda​ło. Po kil​ku za​le​d​wie

spo​tka​niachikil​ku​go​dzin​nejzna​jo​mo​ści.

ROZDZIAŁTRZECI

Wsta​łazmiej​sca,nie​pew​na, jaksiępo​win​naza​cho​wać. Ni​g​dywcze​śniejnie wi​-

dzia​ła,żebyktośtakgwał​tow​niere​ago​wałnaza​pachper​fum.

–Zdo​by​łamtro​chęin​for​ma​cjinate​matwy​spyiro​sną​cychtamkwia​tów.Spo​rzą​-

dzi​łamcośzbli​żo​ne​godoichza​pa​chówztego,cobyłodo​stęp​newskle​pie.Do​da​łam
teżza​pachcy​tru​sówica​lo​ne,któ​raza​wszeko​ja​rzy​łamisięzmor​skąbry​zą.

Natleoknaije​sien​ne​gomro​kunaze​wnątrzAlixSa​intCro​ixwy​da​wałsięogrom​-

ny,wręczonie​śmie​la​ją​cy.Kie​dyzo​ba​czy​łagoporazpierw​szy,wzbu​dziłwniejfa​scy​-
na​cję,aleza​razpo​temin​stynktka​załjejodnie​goucie​kaćitoszyb​ko.Te​razjed​nak
jejsto​pyspra​wia​ływra​że​nieprzy​kle​jo​nychdopod​ło​gi.

–Je​ślicisięniepo​do​ba…
–Po​do​bamisię–od​po​wie​działostro.Wy​da​wałsięnie​malroz​złosz​czo​ny.
–Je​steśpe​wien?–od​po​wie​dzia​łazwa​ha​niem.
Od​wró​ciłsięiwło​żyłobieręcedokie​sze​ni.Po​trzą​snąłgło​wą.
–Je​stempopro​stutro​chęza​sko​czo​ny.Tenza​pachniejesttym,cze​goocze​ki​wa​-

łem.

–Per​fu​myro​bio​nenaza​mó​wie​niepach​nąmoc​niejniżtepro​du​ko​wa​nese​ryj​nie…
Naustapo​wró​ciłmusek​sow​nyuśmie​szek.Usiadłznównaso​fie.Le​ilaniemo​gła

ode​rwaćodnie​gooczu.

–Je​ślisązamoc​ne,mogę…
–Nie–uciął.–Niechcę,że​byśjezmie​nia​ła.
Roz​le​głosiępu​ka​niedodrzwiiLe​ilawzdry​gnę​łasię.Byłapodta​kimwra​że​niem

gwał​tow​no​ści,zjakąza​re​ago​wałnaper​fu​my,żeomalza​po​mnia​ła,gdziesięznaj​du​-
je.Na​dalczu​ławbrzu​chuznie​wa​la​ją​cecie​płobur​bo​na.

– To ko​la​cja. Po​zwo​li​łem so​bie zło​żyć za​mó​wie​nie dla dwoj​ga, je​śli ze​chcesz mi

to​wa​rzy​szyć.

Zno​wu chcia​ła ucie​kać, ale jesz​cze moc​niej pra​gnę​ła tu zo​stać. Czu​ła bunt. Na​-

wetje​śliniebyłapew​na,prze​ciw​kocze​musiębun​tu​je.Czytoonasamaiin​stynkt
krzy​cza​ły w niej, żeby ucie​kać? A może to duch roz​cza​ro​wa​nia jej mat​ki? Ali​xo​wi
za​wdzię​cza​łatrans​ak​cjęprze​wyż​sza​ją​cąspo​dzie​wa​neob​ro​tyskle​puwca​łymnad​-
cho​dzą​cymmie​sią​cu,więcgrzecz​nośćtegowy​ma​ga​ła.Cho​ciażwtym,coczu​łado
nie​go,niebyłonicgrzecz​ne​go.Od​po​wie​dzia​łanaj​chłod​niej,jakumia​ła:

–Podwa​run​kiem,żesięniena​rzu​cam.
–Ależwżad​nymwy​pad​ku,skąd​że–od​parłzdrwią​cymbły​skiemwoku.
Pod​szedł do drzwi i wpu​ścił do środ​ka kel​ne​rów. Po kil​ku mi​nu​tach wy​szli i Alix

po​pro​wa​dził Le​ilę do ja​dal​ni, urzą​dzo​nej z ta​kim sa​mym prze​py​chem, jak resz​ta
apar​ta​men​tu. Po dro​dze w otwar​tych drzwiach mi​gnę​ła jej sy​pial​nia i nie​mal po​-
tknę​łasięowła​snąnogę,uni​ka​jącpa​trze​niawtęstro​nępo​now​nie.Na​tych​miastpo​-
wró​ci​łowspo​mnie​nietam​tejko​bie​ty,roz​bie​ra​ją​cejsiętaknon​sza​lanc​ko.Wzdry​gnę​-
łasię.Wy​czu​wa​ją​cyjejnie​po​kójAlixod​su​nąłdlaniejkrze​słoiuciecz​kaniebyłajuż

moż​li​wa.Usia​dłaprzysto​le,pa​trzącnausta​wio​nąnanimtacęzje​dze​niem.Wy​star​-
czy​ło​bygodlama​łejar​mii.

Alixskrzy​wiłsięlek​ko.
–Nieby​łempe​wien,czyje​steśwe​ge​ta​rian​ką,więcza​mó​wi​łemda​niadowy​bo​ru.
–Je​stemwe​ge​ta​rian​ką,cza​sa​mijed​nakja​damryby.
Za​cząłna​kła​daćdlaniejje​dze​nie:roz​ma​iteprzy​staw​kiicoś,cowy​glą​da​łojakro​-

lad​kizryżuna​dzie​wa​nezio​ła​miiprzy​pra​wa​mi.Za​pachspra​wił,żeza​czę​łajejciek​-
nąćślin​ka.Uświa​do​mi​łaso​bie,żeodichostat​nie​gospo​tka​nianicnieja​dła.Takbar​-
dzo mia​ła ści​śnię​ty żo​łą​dek po tym, kie​dy zno​wu go uj​rza​ła i kie​dy my​śla​ła o nim
całepo​po​łu​dnie,kom​po​nu​jącdlanie​goper​fu​my.

Wrę​czyłjejta​lerz,apo​temzwia​der​kazlo​demwy​cią​gnąłbu​tel​kębia​łe​gowina.

Niebyłaprzy​zwy​cza​jo​nadoal​ko​ho​luina​dalczu​łaefek​tywy​pi​te​gobur​bo​na.

–Po​zo​sta​nęprzywo​dzie.
Na​lałwięcwinatyl​koso​bie.
–Skądpo​cho​dzątwoiro​dzi​ce?
Przedocza​miza​ma​ja​czy​łajejwy​so​ka,ukry​tawcie​niuinie​wy​raź​nasyl​wet​kajej

ojca.Wi​dy​wa​łagotyl​konafo​to​gra​fiachwpra​sie.

–Mojamat​kawy​cho​wy​wa​łamniesa​mot​nie.Po​cho​dzi​łazIn​dii.
–Po​cho​dzi​ła?
–Umar​łakil​kalattemu.
–Przy​kromi.Tomu​sia​łobyćtrud​ne,sko​roby​ły​ścietyl​kowedwie.
–Bar​dzotrud​ne.
Uni​ka​jącjegowzro​ku,wło​ży​łana​peł​nio​nywi​de​lecdoust.Nieocze​ki​wa​łaażta​-

kiejeks​plo​zjisma​ków.Spoj​rza​łananie​go,aonsięuśmiech​nął.

–Mamtuzesobąoso​bi​ste​gosze​fakuch​ni.Po​cho​dzizIsleSa​intCro​ixijestwier​-

ny tam​tej​szej kuch​ni. To mie​szan​ka sma​ków pół​noc​no-afry​kań​skich i śród​ziem​no​-
mor​skich.

Po​czu​łaulgę,żeze​szlizoso​bi​stychte​ma​tów.
–Ni​g​dycze​gośta​kie​goniepró​bo​wa​łam.Alenie​wie​lepo​dró​żo​wa​łam.
–Uro​dzi​łaśsiętu​taj?
–Tak,mojamamaod​by​łapo​dróż,bę​dącwcią​ży.Oj​ciecbyłFran​cu​zem.
–Był?
Po​wtó​rzy​łasło​wa,któ​rychmat​kauży​wa​łazakaż​dymra​zem,kie​dyktośza​da​wał

po​dob​nepy​ta​nie.

–Umarłdaw​notemu.Niezna​łamgo.
KujejuldzeAlixnicnieod​po​wie​dział.Je​dliwci​szy.Kie​dyopróż​ni​ładopo​ło​wyta​-

lerz, zer​k​nę​ła na nie​go ukrad​kiem. Sie​dział od​chy​lo​ny do tyłu, ba​wiąc się kie​lisz​-
kiemzwi​nemipa​trzyłnanią.Po​czu​łago​rą​cydreszcz.

–Mamna​dzie​ję,żetwo​jein​te​re​synieucier​pia​łyzbyt​niozmo​je​gopo​wo​du,kie​dy

za​ab​sor​bo​wa​łemciędzi​siajnacałydzień?

Po​zwo​li​łaso​bienale​ciut​kiuśmiech.
–Nie,wręczprze​ciw​nie.Mojafir​mazma​gasię,pró​bu​jącwró​cićnawła​ści​wetory

pore​ce​sji…Przed​się​bior​stwata​kiejakmojeucier​pia​łynaniejnaj​bar​dziej.

–Alemimotouda​jecisięutrzy​maćsklep?
Przy​tak​nę​ła,my​ślącotym,zja​kimtru​demwal​czy​łaoutrzy​ma​niesprze​da​ży.

–Odzie​dzi​czy​łamgopośmier​cimamy.
– To do​brze. Ale za​wsze mo​żesz go sprze​dać. Nie mu​szę ci mó​wić, ile sklep

imiesz​ka​niewtejczę​ściPa​ry​żamogąbyćwar​te.

–Ni​g​dygoniesprze​dam.–Sklepimiesz​ka​niebyłyjejspad​kiempomat​ce.Azy​-

lem.Bez​piecz​nąprzy​sta​nią.Ategomęż​czy​znęle​d​wozna​ła…Przy​tom​nie​jąc,zdję​ła
zko​lanser​wet​kęiodło​ży​łająnastół.–Po​win​namjużiść.Dzię​ku​jęzako​la​cję,na​-
praw​dęniemu​sia​łeś.

Spo​dzie​wa​ła się, że bę​dzie ją za​trzy​my​wał. Ale wstał tyl​ko zgrab​nie z miej​sca

ipo​wie​dział:

–Dzię​ku​ję,żeze​chcia​łaśmito​wa​rzy​szyć.
Ku jej zdzi​wie​niu nie po​czy​nił żad​ne​go wy​sił​ku, żeby za​pro​po​no​wać jej her​ba​tę

albokawę.Pod​niósłtyl​kojejto​reb​kęiwrę​czyłjejbezsło​wa.Nie​za​do​wo​lo​nazwła​-
sne​goroz​cza​ro​wa​nia,po​dzię​ko​wa​łamurazjesz​cze.Skło​niłsięlek​ko.Wy​glą​dał,jak
gdy​by miał po​wie​dzieć ja​kiś fra​zes, kie​dy na​gle sta​nął i z roz​tar​gnie​niem na​po​-
mknął:

– Wła​ści​wie… mam bi​le​ty do ope​ry na ju​trzej​szy wie​czór. Za​sta​na​wiam się, czy

niechcia​ła​byśsięzemnąwy​brać?

Ani przez se​kun​dę nie uwie​rzy​ła, że wpadł na ten po​mysł w tym mo​men​cie. Ale

nie mo​gła my​śleć roz​sąd​nie, bo ulga przy​pra​wi​ła ją o za​wrót gło​wy, drwiąc z roz​-
cza​ro​wa​nia,ja​kieod​czu​wa​łakil​kase​kundwcze​śniej.Mia​ładoczy​nie​niazpraw​dzi​-
wymmi​strzem.

Nie po raz pierw​szy męż​czy​zna za​pra​szał ją na wspól​ne wyj​ście. Wspo​mnie​nie

ostat​niej nie​szczę​snej rand​ki po​wró​ci​ło ni​czym mrocz​ne wid​mo. Jed​nak Alix przy​-
ćmie​wałPier​re’aGa​sco​nazestorazy.Po​czu​ładreszczsa​tys​fak​cji.Ża​denmęż​czy​-
znaniemógłry​wa​li​zo​waćztymwy​so​kim,ciem​nyminie​zwy​klesek​sow​nymoka​zem
sto​ją​cymte​razprzednią.Ni​g​dyprzed​temnieczu​łata​kie​gopo​żą​da​nia.Kom​plet​nie
za​gu​bio​na,po​wie​dzia​ła:

–My​ślę,żetoniejestdo​brypo​mysł.
–Anibydla​cze​go?Je​steśwol​na…jaje​stemwol​ny.Obo​jedo​ro​śliiświa​do​miswo​-

ichczy​nów.Pro​po​nu​jęcimiłespę​dze​niewie​czo​ru.Towszyst​ko.

Te​raz po​czu​ła się nie​zręcz​nie. Po​my​śla​ła o sek​sie, pod​czas gdy on naj​wy​raź​niej

nie.

–Popro​stu…nieje​stemwpań​skiejli​dze,mon​sieurSa​intCro​ix.
–Alix–mruk​nął,pod​cho​dzącbli​żej.–MówdomnieAlix.
–Alix…
–Odrazule​piej.Te​razpo​wiedzmijesz​czeraz,dla​cze​gonibytoniejestdo​brypo​-

mysł.

Osa​czo​naizłate​raz,wrów​nymstop​niunasie​bie,conanie​go,mach​nę​łaręką.
–Jaje​stemwła​ści​ciel​kąskle​pu,ty–kró​lem.Nieje​ste​śmyso​bierów​ni.
–Je​steśper​fu​miar​ką,praw​da?Toszla​chet​napro​fe​sja.
–Żebyniąbyć,trze​bapro​du​ko​waćper​fu​my.
–Cobę​dzieszbezwąt​pie​niaro​bić,kie​dytwo​jafir​masta​nienanogi.–Tenczło​-

wiekumiał​byprze​ka​ba​cićdia​bła.

–Niemasznicważ​niej​sze​godoro​bo​ty?
–Nie,te​raznie.–Uśmiech​nąłsięta​jem​ni​czo.Upór,zja​kimLe​ilamuod​ma​wia​ła,

in​try​go​wałgo.–Czywiesz,żeuda​wa​niebra​kuza​in​te​re​so​wa​niajestpew​nymspo​so​-
bem,abyzdo​byćza​in​te​re​so​wa​niemęż​czy​zny?

Obu​rzo​na,wy​pro​sto​wa​łasięjakstru​na.
–Nieuda​jębra​kuza​in​te​re​so​wa​nia,pa​nieSa​intCro​ix.Je​stemszcze​rzezdu​mio​na

pań​skimupo​rem.Szcze​remó​wiąc,wo​la​ła​bym,abymniepanzo​sta​wiłwspo​ko​ju.

–Na​praw​dę?Mógł​bympo​zwo​lićcistądwyjśćwtymmo​men​cieiniezo​ba​czy​ła​byś

mnieni​g​dywię​cej.–Po​cze​kałchwi​lęido​dałła​god​nie:–Je​ślina​praw​dętegochcesz.
Aleniewy​da​jemisię.

Och, za​uwa​żył jej roz​cza​ro​wa​nie. Ni​g​dy nie była do​bra w ukry​wa​niu uczuć.

Wcze​śniejPier​reniebu​dziłwniejta​kichemo​cji.Dzia​łałmożesub​tel​nie,alewkoń​-
cuoka​załsięma​ni​pu​la​to​rem.Alixna​to​miastbyłszcze​ry.Byłowtym,odzi​wo,coś
ko​ją​ce​go.Niepro​wa​dziłżad​nychgie​rek.Nieupięk​szałswo​ichsłów,byjąłu​dzić,że
cho​dzi​łomuocoświę​cej.Tabez​po​śred​niośćpo​zba​wia​łajątchu.Czu​ła,żeje​śligo
po​pro​si,toprze​sta​niejąuwo​dzić.Aleni​g​dywcze​śniejniebyławope​rze.Naj​bar​-
dziejeks​cy​tu​ją​cymge​stemzestro​nyPier​re’abyłoza​pro​sze​niejejnawy​ciecz​kępo
Se​kwa​nie, co Le​ila ro​bi​ła wcze​śniej mi​lion razy w to​wa​rzy​stwie mat​ki. Usły​sza​ła
swójgłos,za​da​ją​cypy​ta​nie:

–Totyl​kowy​pra​wadoope​ry?
Sta​rałsięnieoka​zy​wać,żedo​piąłswe​go.
–Tak,zwy​czaj​newyj​ściedoope​ry.Je​ślimo​gła​byśza​mknąćsklepnie​cowcze​śniej

ju​tro,przy​ja​dępocie​bieopią​tej.

–Do​brze,przyj​mu​jętwo​jeza​pro​sze​nie.
Alixuniósłjejdłońdoustimu​snąłlek​kowar​ga​mi.Jegood​dechpa​rzyłjejskó​rę.
–Niemogęsięjużdo​cze​kać,Le​ila.Àbien​tôt.

Oko​łotrze​ciejna​stęp​ne​godniaLe​ilaob​słu​gi​wa​łanie​zwy​kłyjaknajejskleptłum

klien​tów i do​pie​ro po chwi​li do​strze​gła przy​sa​dzi​ste​go męż​czy​znę, ocze​ku​ją​ce​go
poddrzwia​mi.TobyłRi​car​do,ochro​niarzAli​xa.Trzy​małobu​rączwiel​kiebia​łepu​-
dło.Kie​dypo​de​szła,wrę​czyłjezesło​wa​mi:

–Pre​zentodpanaSa​intCro​ix.
Wzię​ła pu​dło nie​pew​nie i zer​k​nę​ła na klien​tów za​ab​sor​bo​wa​nych bez resz​ty te​-

sto​wa​niempró​bekper​fum.

–Czymożepanchwi​lępo​cze​kać?
Do​my​śla​ła się, co mo​gło mie​ścić w so​bie pu​dło. Wy​mknę​ła się do ma​leń​kie​go

przed​po​ko​juzaladąiotwo​rzy​łaje,od​sła​nia​jącwar​stwykosz​tow​nejsrebr​nejbi​buł​-
ki.Wy​zie​rałspodniejpo​ły​sku​ją​cyje​dwabizwes​tchnie​niemwy​cią​gnę​łazpu​dłanaj​-
pięk​niej​sząsuk​nię,jakąkie​dy​kol​wiekwi​dzia​ła.Byłapro​sta,wde​li​kat​nymzie​lo​nym
ko​lo​rze, z jed​nym pro​stym ra​miącz​kiem i ob​ci​słym sta​ni​kiem. Spód​ni​ca spły​wa​ła
w war​stwach de​li​kat​ne​go szy​fo​nu do zie​mi. Stro​ju do​peł​nia​ły pa​su​ją​ce do suk​ni
buty,ana​wetbie​li​zna.Za​ru​mie​ni​łasię,boAlixbez​błęd​nieoce​niłroz​miar,jakino​si​-
ła.

Ku​si​łoją,żebyprze​ma​sze​ro​waćplacipo​wie​dziećmu,comy​śliotejjegorand​ce,

ale po​skro​mi​ła swój tem​pe​ra​ment. Tak wła​śnie mu​siał po​stę​po​wać ze wszyst​ki​mi
swo​imi ko​bie​ta​mi. Czy był na tyle aro​ganc​ki, żeby my​śleć, że Le​ila jest taka, jak
one?

–Cotozna​czy,żeniemo​głategoprzy​jąć?
Za​że​no​wa​nyRi​car​doprze​stę​po​wałznoginanogę.
–Zo​sta​wi​ławśrod​kulist.
–Czyż​by?–Alixpo​wstrzy​małiry​ta​cję.–Dzię​ku​ję,Ri​car​do,towszyst​ko.
Prze​wod​ni​czyłwła​śniespo​tka​niuwswo​imapar​ta​men​cieizgro​ma​dze​niwo​kółsto​-

łu męż​czyź​ni po​ru​szy​li się, spo​dzie​wa​jąc się prze​rwy w in​ten​syw​nej se​sji. Ode​słał
wszyst​kichzta​kimwy​ra​zemtwa​rzy,żeichpeł​neulgiminyna​tych​miastzmie​ni​łysię
wpo​kor​niesłu​żal​cze.Kie​dywy​szli,szyb​kootwo​rzyłpu​dłoido​strzegłnawierz​chu
ka​wa​łekbia​łe​gopa​pie​ruza​wie​ra​ją​cykil​kasłów:

„Dzię​ku​ję,alepo​tra​fięsięsamaubrać.
Le​ila”.
Nie mógł po​wstrzy​mać uśmie​chu. Czy kie​dy​kol​wiek ja​kaś ko​bie​ta zwró​ci​ła mu

pre​zent?Nieprzy​po​mi​nałso​bie.Wes​tchnąłispoj​rzałwoknama​łe​goskle​pu,po​ły​-
sku​ją​ce po dru​giej stro​nie pla​cu w bla​sku po​po​łu​dnio​we​go słoń​ca. Uj​rzał zna​jo​mą
szczu​płąpo​staćwbia​łymfar​tu​chupo​ru​sza​ją​cąsiętamizpo​wro​tem.Iry​ta​cjazmie​-
ni​łasięwnie​cier​pli​weocze​ki​wa​nie.

Le​ilaprze​glą​da​łasięwlu​strzewna​głymata​kupa​ni​ki.Możebyłaidiot​ką,od​sy​ła​-

jącAli​xo​wisuk​nię?Prze​cieżni​g​dyniebyławope​rzeiniebyłana​wetpew​na,jaki
ubiórjesttakwy​ma​ga​ny.Za​pachper​fum,któ​rychuży​łabar​dzooszczęd​nie,byłtak
moc​ny,żeprzezchwi​lęmia​łaocho​tępo​biecnagóręigozmyć.Toniebyłjejzwy​kły
za​pach,lek​kiikwia​to​wy.Tobyłza​pach,któ​ryza​wszejąfa​scy​no​wał,jed​naznaj​bar​-
dziejzmy​sło​wychkom​po​zy​cjijejmat​ki.Przy​po​mnia​łaso​bieonim,za​my​ka​jącsklep,
za​nim po​szła na górę, żeby przy​go​to​wać się do wyj​ścia. No​si​ły na​zwę „Mrocz​ne
pra​gnie​nie”. Jej mat​ka mia​ła sła​bość do nada​wa​nia per​fu​mom ta​jem​ni​czych nazw.
Spry​ska​ła de​li​kat​nie nad​gar​stek i przy​po​mnia​ła so​bie jej sło​wa: „To per​fu​my dla
praw​dzi​wejko​bie​ty,Le​ila,ta​kiej,któ​rawie,cze​gochceitoosią​ga.Pew​ne​godnia
sta​nieszsiętakąko​bie​tą”.Czu​łate​raztenza​pach,jegomrocz​nązmy​sło​wośćipiż​-
mo​wenuty.Takuper​fu​mo​wa​naczu​łasięjakob​na​żo​na,jakgdy​bydlakaż​de​gobyło
ja​sne,żepró​bu​jebyćkimś,kimniejest.

Za​brzmiałdzwo​nekudrzwiibyłojużzapóź​no,żebygozmyć.Zbi​ją​cymser​cem

ze​szłanadół.Wy​par​ławspo​mnie​niaoin​nymmęż​czyź​nie,któ​re​mupo​zwo​li​łakie​dyś
zbli​żyćsiędosie​bie.Do​sta​łana​ucz​kęiniebyłajużgłup​ta​sem.Na​dalpra​gnę​łacze​-
goś in​ne​go niż to, cze​go do​świad​czy​ła jej mat​ka, ale Alix Sa​int Cro​ix był ostat​nim
męż​czy​zną,któ​rymógł​byjejtoza​ofe​ro​wać.Znim,je​śliotocho​dzi,mo​głasięczuć
cał​ko​wi​ciebez​piecz​na.

Wzię​łagłę​bo​kiwdechiotwo​rzy​ładrzwi.Nie​bobyłoza​chmu​rzo​ne,aonza​sła​niał

jego więk​szą część swo​imi sze​ro​ki​mi ra​mio​na​mi. Pod płasz​czem miał kla​sycz​ny
czar​nysmo​kingibia​łąmu​chę.UstaLe​iliwy​schły.Po​czu​ciebez​pie​czeń​stwana​tych​-
miastznik​nę​ło.

Nieza​uwa​ży​łana​wet,żenajejwi​dokotwo​rzyłsze​ro​kooczy.
–Wy​glą​daszpięk​nie.
Nie​śmia​łowska​za​łanaswójstrój.
–Nieby​łampew​na…Mamna​dzie​ję,żetosto​sow​nyubiór.
–Olśnie​wa​ją​cy.Wy​glą​daszjakksięż​nicz​ka.

Za​ru​mie​ni​ła się i sku​pi​ła na za​my​ka​niu za sobą drzwi, uni​ka​jąc jego wzro​ku.

Ubra​łasięwtra​dy​cyj​nyin​dyj​skisal​warka​me​ez.Tu​ni​kęzzie​lo​no-zło​te​goje​dwa​biu
iwą​skiespodniewtymsa​mymod​cie​niuzie​le​ni.Dotegozło​tesan​da​łyocie​niut​kich
pa​skach. Ra​mio​na otu​li​ła luź​nym szy​fo​no​wym sza​lem. Wło​sy mia​ła upię​te wy​so​ko
wkok,awuszachozdob​nekol​czy​ki,na​le​żą​cekie​dyśdojejmat​ki.Ni​czymta​li​zman
ma​ją​cy ją chro​nić przed pod​da​niem się za​wie​ru​sze, któ​rą ten czło​wiek wznie​cał,
ile​kroćbyłwpo​bli​żu.

Kie​row​ca lśnią​ce​go sa​mo​cho​du trzy​mał otwar​te drzwi i Le​ila wśli​zgnę​ła się do

luk​su​so​we​gownę​trza,aAlixusiadłobok.Kie​dyru​szy​li,wziąłjązarękę.

–Wy​glą​daszcu​dow​nie.Żad​nainnako​bie​taniebę​dzietakubra​na.
–Wła​śnietegoza​czy​namsięoba​wiać.–Uśmiech​nę​łasiękpią​co.
–Olśniszwszyst​kichni​czymraj​skiptak,inneko​bie​tyosza​le​jązza​zdro​ści.
Usi​ło​wa​ławy​rwaćmuswądłoń,aleonści​snąłjąmoc​niejiuniósł,żebypo​wą​chać

nad​gar​stek.Ser​ceza​bi​łojejmoc​no.

–Toniesątwo​jezwy​kłeper​fu​my?
Doli​cha,zo​rien​to​wałsię.Mia​ławra​że​nie,żenosinaczo​lewi​docz​nedlawszyst​-

kichpięt​no.Od​su​nę​łarękę.

–Nie,toinnyza​pach,bar​dziejod​po​wied​ninawie​czór.
–Po​do​bamisię.
Onatak​żeczu​łajegoza​pach.Ten,któ​ryspo​rzą​dzi​ładlanie​go.Po​my​śla​ła,żeich

za​pa​chymie​sza​jąsięiotu​la​jąwza​jem​nie.Tobyłoczy​staal​che​mia…

Od​ry​wa​jącztru​demodnie​gowzrok,wyj​rza​łazaoknoido​strze​gła,żemi​ja​ligra​-

ni​cemia​sta,kie​ru​jącsiękuprzed​mie​ściom.Naj​wy​raź​niejzdalaodope​rypa​ry​skiej.

Zmarsz​czy​łabrwi.
–My​śla​łam,żewy​bie​ra​mysiędoope​ry?
–Ow​szem.
–Alewła​śniewy​jeż​dża​myzPa​ry​ża.
Uśmiech​nąłsię.
–Po​wie​dzia​łem,żeje​dzie​mydoope​ry.Niemó​wi​łem,doktó​rej.
Ze​sztyw​nia​ła.
–Nielu​bięnie​spo​dzia​nek.Po​wiedzpro​szę,do​kądje​dzie​my.
Zmru​żyłoczy.
–Je​dzie​mydoWe​ne​cji.
–DoWe​ne​cji?Alejaniemamprzyso​biepasz​por​tu.Tozna​czy,jakmo​że​mytak…?
Wziąłjązno​wuzarękęimó​wiłdoniej,jakgdy​byuspo​ka​jałna​ro​wi​ste​goko​nia.–

Pasz​port nie bę​dzie ci po​trzeb​ny. Mam im​mu​ni​tet dy​plo​ma​tycz​ny, a ty je​steś ze
mną.Lotpo​trwago​dzi​nęczter​dzie​ści.Od​sta​więcięzpo​wro​temdodomuprzedpół​-
no​cą.Obie​cu​ję.

–Po​wie​dzia​łeś:lot?–Za​drża​ła.
Przy​tak​nąłostroż​nie,ocze​ku​jącko​lej​ne​gowy​bu​chu.
–Ni​g​dyniele​cia​łamsa​mo​lo​tem–wy​zna​łanie​pew​nie.
–Ale…jakto?
– Mama i ja…. Nie po​dró​żo​wa​ły​śmy za wie​le. Je​dy​nie po Fran​cji. Raz uda​ły​śmy

się do An​glii, żeby zwie​dzić fa​bry​kę pod Lon​dy​nem, ale po​je​cha​ły​śmy po​cią​giem.
Mamapa​nicz​niesiębałala​tać.

–Więcchceszwró​cićdodomu?Amożechceszporazpierw​szypo​le​ciećsa​mo​lo​-

tem?Je​śliwo​lisz,na​tych​miastza​wró​ci​my.

Totakjak​byjąpy​tał,czychceiśćwży​ciuna​przód,czysięco​fać.Kciu​kiemgła​dził

wnę​trzejejnad​garst​ka.Po​my​śla​ła,żesa​mo​chódza​wró​ciionaznaj​dziesięzpo​wro​-
temnapla​cuiwswo​imskle​pie.Zro​bi​łojejsięnie​do​brze.Po​trzą​snę​łagło​wą.

–Chcępo​le​ciećztobą.
Uniósłjejdłońdoust,skła​da​jącnaniejlek​kipo​ca​łu​nek.
–Za​temleć​my.
Możeiniebyłatakwy​ra​fi​no​wa​najakko​bie​ty,zja​ki​mimiałzwy​kledoczy​nie​nia,

alewie​dzia​ła,żemó​wi​lioczymśzu​peł​niein​nym.Przy​su​nąłsiębli​żejijegotwar​de
zmy​sło​weustazna​la​złysięnajejwar​gach.Wcze​śniejca​ło​wa​łasiętyl​kozPier​rem.
Aletam​tenpo​ca​łu​nekbyłna​tar​czy​wyiin​wa​zyj​ny.Zatoten…Stra​ci​łaja​ką​kol​wiek
zdol​ność my​śle​nia. Usta same otwo​rzy​ły się pod jego war​ga​mi i po​czu​ła pierw​szy
elek​try​zu​ją​cydo​tykjegoję​zy​ka.Byłazgu​bio​na.

ROZDZIAŁCZWARTY

Czułdo​tykpo​nęt​nych,mięk​kichwargLe​ilinaustachinie​śmia​łeru​chyjejję​zy​ka.

Ni​g​dynieza​znałta​kiejsło​dy​czy.Tewar​gidrża​łyimu​siałzca​łejsiłytrzy​maćsięna
wo​dzy,abystop​nio​wona​kło​nićjądootwar​ciaust.

Jej od​dech rwał się, kie​dy ca​ło​wał ją co​raz moc​niej, przy​tu​la​jąc. Na tor​sie czuł

krą​głośćjejpier​si.Za​tra​ciłsięcaływcie​ple,żą​dzyigwał​tow​nympra​gnie​niu,bypo​-
cią​gnąć ją na swo​je ko​la​na. Od​su​nę​ła się gwał​tow​nie i otwo​rzy​ła oczy. Trzy​ma​ła
ręcenajegopie​siiod​py​cha​łago.

–Pro​szę,nieróbtegowię​cej.
Niebyłprzy​zwy​cza​jo​ny,żebyko​bie​tagood​py​cha​ła.Wie​dział,żepo​ca​łu​nekspra​-

wiłjejprzy​jem​ność.Całaroz​ta​pia​łasięwjegora​mio​nach,ni​czymnaj​dzik​szafan​ta​-
zja z lat szkol​nych. Sza​le​ją​ce hor​mo​ny i brak kon​tro​li. Ko​rzy​sta​jąc z tej odro​bi​ny
opa​no​wa​nia,jakąjesz​czepo​sia​dał,od​su​nąłsię,po​zo​sta​wia​jącmię​dzynimiodro​bi​nę
prze​strze​ni. Spoj​rzał na nią: na ró​żo​we po​licz​ki, pierś gwał​tow​nie wzno​szą​cą się
iopa​da​ją​cą,oczyuni​ka​ją​cejegospoj​rze​nia.Ustaró​żo​weiwil​got​ne.Po​my​ślałoin​-
nychczę​ściachjejcia​ła.Skląłsa​me​gosie​biebez​gło​śnie.Gdziesiępo​dzia​łajegofi​-
ne​zja? Pal​cem uniósł jej bro​dę, zmu​sza​jąc ją, by na nie​go spoj​rza​ła. Oczy mia​ła
ogrom​neiza​lęk​nio​ne.Czybyłzbytna​tar​czy​wy?Alewie​działprze​cież,żeniebył.
Trzy​ma​niesięnawo​dzyomalgonieza​bi​ło.

–Mia​łaśzłedo​świad​cze​niazpo​przed​nimko​chan​kiem?
–Tonietwo​jaspra​wa.–Ode​pchnę​łajegodłoń.
Do​jeż​dża​li wła​śnie do ma​łe​go pry​wat​ne​go lot​ni​ska. Za​ło​ga nie​du​że​go sa​mo​lo​tu

cze​ka​ła,żebyichpo​wi​tać.Alixwy​siadłzsa​mo​cho​duiokryłsiępłasz​czem.Otwo​rzył
drzwiipo​dałrękęLe​ili.Kie​dysta​nę​łaprzynim,bry​zaunio​słaluź​nyko​smykciem​-
nychwło​sównajejpo​li​czek.Ca​łymwy​sił​kiemwolipo​wstrzy​małsię,żebyniepo​ca​-
ło​wać jej na oczach wszyst​kich. Ści​ska​jąc jej rękę, choć zwy​kle uni​kał ta​kich pu​-
blicz​nychde​mon​stra​cjijakza​ra​zy,po​pro​wa​dziłjądoma​łe​go,lśnią​ce​good​rzu​tow​ca,
któ​re​gouży​wałzwy​klenakrót​kiewy​pa​dypoEu​ro​pie.Uświa​do​miłso​biete​raz,że
uzna​wał ta​kie rze​czy za coś oczy​wi​ste​go, a ona ni​g​dy nie le​cia​ła jesz​cze sa​mo​lo​-
tem.

–Niebo​iszsię,praw​da?–za​py​tał,za​trzy​mu​jącsięiod​wra​ca​jącdoniej.
Rzu​ca​łaza​lęk​nio​nespoj​rze​niatonasa​mo​lottonanie​go.
–Wy​da​jesiętro​chęmały.
–Bę​dzieszrów​niebez​piecz​najakwdomu,obie​cu​ję.–Uśmiech​nąłsię.
Wspię​lisięposcho​dachnapo​kład.Ce​lo​wowy​brałdwamiej​scana​prze​ciwsie​bie.

Za​piąłimoboj​gupasy,gdysa​mo​lotza​cząłko​ło​waćnapasstar​to​wy,apo​temzry​-
kiemsil​ni​kauniósłsięwstro​nęciem​nie​ją​ce​gopa​ry​skie​gonie​ba.Za​mie​niłdys​kret​-
nie sło​wo z pi​lo​tem i te​raz ob​ser​wo​wał twarz Le​ili, jak re​ago​wa​ła na wzno​sze​nie
sięwpo​wie​trze.Dłoń​mikur​czo​wotrzy​ma​łasięoparćfo​te​la.

–Wszyst​kowpo​rząd​ku?–spy​tał,uno​szącbrew.

–Chy​batak.–Uśmiech​nę​łasięnie​codrżą​coipo​ło​ży​łaso​bieuspa​ka​ja​ją​codłońna

brzu​chu.

Był ocza​ro​wa​ny jej re​ak​cją. W mia​rę jak sa​mo​lot wzno​sił się i uzy​skał w koń​cu

wy​so​kośćprze​lo​to​wą,stop​nio​wosięroz​luź​ni​ła.Apo​temjejtwarzwy​peł​ni​łasięza​-
chwy​tem,bole​cie​lido​kład​nienadPa​ry​żem.Tobyłide​al​nymo​ment,wszyst​kieświa​-
tłamia​stalśni​ły.Spoj​rzałwdółzeswo​je​gooknaizo​ba​czyłmi​ga​ją​cąświa​tła​miwie​-
żę Eif​fla. Od lat na​pa​wał się tym wi​do​kiem, ale no​wo​ścią było uj​rzeć to czy​imiś
ocza​mi.

Le​ilaczu​łasięjakweśnie.Byćtakwy​so​konadmia​stemijegoświa​tła​mi.Czy​ste

pięk​notegowi​do​kuwzru​szy​łojąnie​maldołez.Za​po​mnia​łajużpra​wie,jaknie​sa​mo​-
wi​ty był tam​ten po​ca​łu​nek. Jak trud​no było się od nie​go ode​rwać. Oprzy​tom​nia​ła
do​pie​ro,uświa​da​mia​jącso​bie,żebyłaca​ło​wa​naprzezpraw​dzi​we​goeks​per​ta,któ​ry
ca​ło​wałprzed​temcałehor​dyko​bietowie​leodniejpięk​niej​szych.

–Dla​cze​gotwo​jamat​katakniezno​si​łala​taćsa​mo​lo​tem?–Sie​działwfo​te​luna​-

prze​ciw​ko,dłu​gienogiwy​cią​gnąłprzedsie​bie.

– Le​cia​ła tyl​ko raz, przy​by​wa​jąc z In​dii do Fran​cji. To była trau​ma​tycz​na po​-

dróż… Czu​ła się zhań​bio​na, cię​żar​na a nie​za​męż​na, drę​czy​ły ją po​ran​ne mdło​ści.
Za​wszewią​za​łala​ta​nieztam​tątrau​mąini​g​dywię​cejniechcia​ławsiąśćdosa​mo​lo​-
tu.

– Nie je​steś cie​ka​wa swo​ich in​dyj​skich ko​rze​ni i ro​dzi​ny? – To nie​win​ne py​ta​nie

obu​dzi​ło w niej zna​jo​mą nie​chęć. Ro​dzi​na mat​ki uzna​ła ją za zmar​łą i ni​g​dy się
zniminieskon​tak​to​wa​ła.Na​wetwte​dy,kie​dypra​sapo​da​ła,żeczęśćznichprzy​je​-
cha​łanawiel​kietar​giper​fu​miar​skiedoPa​ry​ża.

– Dla​cze​go od​su​nę​łaś się, kie​dy cię ca​ło​wa​łem? Wiem, że nie chcia​łeś, że​bym

prze​sta​wał.

Za​mar​ła.Niespo​dzie​wa​ła,żemógłza​uwa​żyćtam​tenulot​nymo​ment,kie​dyczu​ła

siętaknie​pew​nie.Niechcia​ła,żebyprze​sta​wał,ni​g​dywcze​śniejnieczu​łatakin​ten​-
syw​nejroz​ko​szy.Gdy​bymiałjązno​wupo​ca​ło​wać,nieby​ła​byjużwsta​niegoode​-
pchnąć. Ale co męż​czy​zna z kró​lew​skie​go rodu mógł mieć wspól​ne​go z nie​ślub​ną
cór​kązhań​bio​nejko​bie​tyzIn​dii?

–Py​ta​łeśwcze​śniej,czymia​łamzłedo​świad​cze​niazko​chan​kiem.
Wy​pro​sto​wałsięwfo​te​lu.
–Atypo​wie​dzia​łaś,żetoniejestmojaspra​wa.
–Boniejest.Aleow​szem,mia​łamzkimśnie​przy​jem​neprzej​ściainiechcia​ła​bym

tegopo​wtó​rzyć.

Za​milkł.Niemógłuwie​rzyć,żeprzy​rów​ny​wa​łagodoin​ne​gomęż​czy​zny.
–Przy​kromi,aleniemo​żeszwi​nićzatoca​łe​goro​dza​jumę​skie​go.
Wzię​łagłę​bo​kiwdech.
–Mu​siszwie​dzieć,żemojamamabyłana​do​pie​kuń​cza.Praw​dajesttaka,żenie

je​stemtakdo​świad​czo​na,jakmógł​byś…

–Czymamyjużpo​daćko​la​cję,Wa​szaWy​so​kość?–Ste​wardwy​cią​gnąłwichstro​-

nę menu. Po​czu​ła ulgę, że prze​rwa​no jej, za​nim wy​zna​ła, jak bar​dzo była nie​do​-
świad​czo​na. Zresz​tą Alix za​pew​ne nie uwie​rzył​by w jej dzie​wic​two. Kie​dy zno​wu
zo​sta​li sami, nie po​wró​cił już na szczę​ście do tam​tej roz​mo​wy. – Po​le​cam ri​sot​to,
jestwe​ge​ta​riań​skie.

–Brzmiświet​nie.–Uśmiech​nę​łasię.
Zło​żyłza​mó​wie​nieina​lałimszam​pa​na.Kie​dyna​kry​todosto​łu,uniósłswójkie​li​-

szekipo​wie​działzbły​skiemwoku:

–Zanowedo​świad​cze​nia.
Sku​li​ła się w so​bie. Nie mu​siał cią​gnąć tam​tej roz​mo​wy. Do​my​ślił się. Unio​sła

swójkie​li​szek,alenieode​zwa​łasię.Bar​dzochcia​łapo​wie​dziećmu,żelotsa​mo​lo​-
tembyłje​dy​nymno​wymdo​świad​cze​niem,ja​kiechcia​łaznimdzie​lić.Alenieumia​ła
do​braćwła​ści​wychsłów.

–Dla​cze​gowszy​scynanaspa​trzą?
Alixprzy​glą​dałjejsięznie​do​wie​rza​niem.Niemia​łapo​ję​cia,jakąwzbu​dza​łasen​-

sa​cję.Odchwi​li,kie​dywy​sie​dlizło​dziiwe​szlidohi​sto​rycz​ne​gopa​laz​zonadCa​nal
Gran​de,gdziewy​sta​wio​noope​rę.Wy​róż​nia​łasięztłu​muni​czymklej​notwśródpo​-
lnych ka​mie​ni. W an​trak​cie sie​dzie​li w od​osob​nio​nym miej​scu na pra​wo od sce​ny.
Od​osob​nio​nym,alewi​docz​nym.

–Niepa​trząnanas,pa​trząnacie​bie–spro​sto​wał.
Spło​ni​łasię.
–Och…totenstrój,praw​da?Po​win​nambyła…
Po​trzą​snąłgło​wą.
–Toniestrój…Je​steśpięk​niej​szaniżja​ka​kol​wiekinnako​bie​tatu​tajiza​wsty​dzasz

jewszyst​kieswo​imwy​czu​ciemsty​lu.

Za​ru​mie​ni​łasięjesz​czebar​dziej.
–Je​stempew​na,żetowca​lenieto.Ni​g​dywży​ciuniewi​dzia​łamtylupięk​nychlu​-

dziwjed​nymmiej​scu.Ni​cze​gotakza​pie​ra​ją​ce​godech:tenka​nał,pa​laz​zo…Dzię​-
ku​ję…Toma​gicz​nywie​czór.

Niemógłso​bieprzy​po​mnieć,kie​dyostat​nirazko​bie​tadzię​ko​wa​łamuzawspól​ny

wie​czór.

–Cie​szyszsię,żeprze​zwy​cię​ży​łaśswo​jąnie​chęćdospę​dze​niazemnącza​su?
Zie​lo​ne oczy pa​trzy​ły na nie​go i na mo​ment za​bra​kło mu tchu. To było sza​leń​-

stwo.Ko​bie​tyniepo​zba​wia​łygotchu.

–Tak,cie​szęsię,aleniepo​zwól,żebycitoude​rzy​łodogło​wy.
Dośćnie​for​tun​nydo​bórsłów,zwa​żyw​szynato,żepew​najegoczęśćana​to​micz​na

od​mó​wi​łasto​so​wa​niasiędojegowy​sił​ków,abytrzy​maćjąpodkon​tro​lą.Le​ilawy​-
glą​da​łatakpro​mien​niewtejchwi​li,lek​kiuśmiechigrałjejnaustach,oczybłysz​cza​-
ły.Mu​siałza​ci​snąćdło​niewpię​ści,po​wstrzy​mu​jącsięprzedim​pul​sem,byjązno​wu
po​ca​ło​wać.Świa​tłozga​słoiar​ty​ściza​ję​liswo​jemiej​scanasce​nie.

Poprzed​sta​wie​niupo​pły​nąłzniąmo​to​rów​kąwdółCa​nalGran​dedoma​łej,ru​sty​-

kal​nejwło​skiejre​stau​ra​cji,gdziewła​ści​cielpo​wi​tałgojaksta​re​goprzy​ja​cie​la.Je​dli
pysz​nemałeprzy​staw​kiipiliwino.Kujejzdzi​wie​niuroz​mo​wapły​nę​łatakła​two,jak
gdy​byzna​lisięodmie​się​cy,anieodkil​kudni.

Cośsięwy​da​rzy​ło.Gdyzgo​dzi​łasięnatęrand​kęalbopo​temwsa​mo​lo​cie,amoże

jużwte​dy,kie​dywy​bra​ładlasie​bietam​teper​fu​my.Wszyst​kopo​to​czy​łosięni​czym
w osza​ła​mia​ją​cym spek​ta​klu. Prze​kro​czy​ła ja​kąś gra​ni​cę, nie​od​wra​cal​nie. Była
kimś zu​peł​nie in​nym, jak gdy​by zrzu​ci​ła jarz​mo łą​czą​ce ją z prze​szło​ścią. Ni​g​dy
wcze​śniej nie czu​ła się tak lek​ko, tak… pod​nie​co​na. Otwar​ta na nowe moż​li​wo​ści

ido​świad​cze​nia.

Nie była tak na​iw​na, by my​śleć, że to nie był tyl​ko ten je​den raz. Zwłasz​cza

zmęż​czy​znąta​kimjakAlix.Aletojejniemar​twi​ło.Takbyłobez​piecz​niej.Całybył
prze​cieżob​wie​szo​nyzna​ka​mi„Uwa​ga!”i„Nie​bez​pie​czeń​stwo!”.Mu​sia​łasięchy​ba
za​śmiać,bospy​tałsu​cho:

–Po​wie​dzia​łemcośza​baw​ne​go?
Po​trzą​snę​łagło​wąispoj​rza​łananie​go.Byłtakipięk​ny.Za​pachichmie​sza​ją​cych

sięzesobąper​fumspo​wi​jałjąiosza​ła​miał.Spra​wia​jąc,żepra​gnę​łatego,cojejofe​-
ro​wałtymisza​ry​miocza​mi,go​rą​cy​miodde​ka​denc​kiejobiet​ni​cy.Co​kol​wiekjejofe​-
ro​wał,pra​gnę​łategode​spe​rac​ko.Niechcia​ławra​caćdoubo​gie​gomiesz​kan​kanad
upa​da​ją​cymskle​pemipa​trzeć,jakży​ciepły​niepodru​giejstro​niepla​cu.Zpo​wo​du
jego upo​rczy​wych za​lo​tów, tam​tych per​fum, wina, ope​ry… wy​jaz​du z kra​ju po raz
pierw​szywży​ciu.Po​ca​łun​ku.Ali​xa…Po​chy​li​łasięrap​tow​niewjegostro​nę.

–Czymu​si​mywra​caćdoPa​ry​żadziświe​czo​rem?
Utkwiłwniejspoj​rze​nie.
–Cosu​ge​ru​jesz?
Pierw​szyrazwży​ciuczu​łaod​wa​gę.
–Niewra​caj​mydoPa​ry​ża…zo​stań​mytu​taj…wWe​ne​cji.
–Nanoc?
Przy​tak​nę​ła.Niemo​głasięjużcof​nąć.Ser​cejejbiło.
–My​ślę,żemożebyćpanitro​chępi​ja​na,pan​noVe​ru​ghe​se.
–Byćmoże–przy​zna​łachra​pli​wie.–Alewiem,comó​wię.
–Czyż​by…?
Nase​kun​dępo​czu​łachłód.Możeopacz​nietowszyst​koro​zu​mia​ła.Możeba​wiłsię

nią tyl​ko, do cza​su, kie​dy po​ja​wi się bar​dziej od​po​wied​nia ko​bie​ta. Może myśl
oprze​spa​niusięzdzie​wi​cąniebyłanę​cą​cadlamęż​czy​znyzjegodo​świad​cze​niem
iwy​ra​fi​no​wa​niem?Przy​po​mnia​łaso​bietam​tąko​bie​tęwho​te​lu…

Od​wró​ci​ławzrok,szu​ka​jącto​reb​kiisza​la.
–Za​po​mnij,żetopo​wie​dzia​łam.Je​stempew​na,żemaszspo​tka​nia…
Jejdłońzna​la​złasięna​glewjegodło​ni.Byłpo​waż​ny.
–Mó​wisz,żechceszpo​zo​staćwWe​ne​cjinanoc,żebydzie​lićzemnąłóż​ko?
Zła,żezmu​szają,bytowy​po​wie​dzia​ła,unio​słabro​dę.
–Je​ślinieje​steśza​in​te​re​so​wa​ny…
–Och,je​stem.Chcęsiętyl​koupew​nić,żeniebę​dziesztegoża​ło​waćrano,ob​wi​-

nia​jącotozbytdużąilośćwy​pi​te​gowina.

–Chcętego,na​wetje​ślitobę​dzietyl​kojed​nanoc.
Splótłpal​cezjejpal​ca​mi.
–Toniebę​dzietyl​kojed​nanoc,gwa​ran​tu​ję.
Za​drża​łalek​ko.To,copo​wie​dział,brzmia​łojakprzy​się​ga.Alboobiet​ni​ca.
–Si​gnorAlix…?
Na​wetniespoj​rzałnaswo​je​goprzy​ja​cie​la.
– Skoń​czy​li​śmy, Gior​gio, dzię​ku​ję. – Ale jesz​cze dłu​go trwa​ło, za​nim ode​rwał od

niejwzrokipu​ściłjejdłoń,żebywstaćodsto​łu.

Nie pa​mię​ta​ła wie​le z tego, jak wy​szli z re​stau​ra​cji i pły​nę​li ma​gicz​nym Ca​nal

Gran​denocą.Zo​sta​wia​łazasobączęśćży​ciaiwstę​po​wa​ławnie​zna​ne.Niewie​rzy​-

ła, że po​su​nę​ła się tak da​le​ko, ale gdy​by mia​ła jesz​cze wy​bór, nie cof​nę​ła​by się.
Dzióbło​dziprułlek​kowzbu​rzo​newodyka​na​łu,aonawcho​dzi​ławnoweży​ciezsze​-
ro​ko otwar​ty​mi ocza​mi. Żad​nych ro​man​tycz​nych ilu​zji. Już nie cho​dzi​ła z gło​wą
wchmu​rachjakwte​dy,kie​dyPier​reza​bie​gałojejwzglę​dy.Wte​dybyłaza​gu​bio​na,
zroz​pa​czo​naponie​daw​nejśmier​cimat​ki.Te​razniebyłajużbez​rad​nainiechcia​ła
siędłu​żejza​my​kaćzdalaodlu​dzijakza​kon​ni​ca.

Pod​pły​nę​lidowspa​nia​łe​gopa​laz​zo.Ja​kiśmęż​czy​znastałnamoloirzu​ciłimcumę.

Przy​bi​li do brze​gu i Alix wy​sko​czył zwin​nie na brzeg, po​da​jąc jej rękę. Uniósł ją
zła​two​ścią,jak​bynicniewa​ży​ła.Wziąłjązarękęiwe​szlidośrod​ka.Nie​malbie​-
gła,żebyzanimna​dą​żyć.

–Cotozamiej​sce?
–Na​le​żydomo​je​goprzy​ja​cie​la.Wy​je​chałda​le​kostąd.
Ma​lut​kastar​szako​bie​tawczer​nipo​de​szładonichiAlixza​mie​niłzniąkil​kasłów

powło​sku.Le​ilaro​zej​rza​łasiępowspa​nia​łymholu.Pod​ło​gabyłamar​mu​ro​wa,ma​-
syw​neka​mien​neko​lum​nybie​głydopo​kry​te​gofre​ska​misu​fi​tu.Wy​glą​da​łynabar​dzo
sta​re.Alixpo​cią​gnąłjązarękęiru​szy​liśla​demko​bie​tyscho​da​miwgórę.Su​ro​we
po​sta​cinaogrom​nychpor​tre​tachzda​wa​łysięwo​dzićzanimioskar​ży​ciel​skoocza​-
mi.Sta​nę​liprzedja​ki​miśdrzwia​miiko​bie​taotwo​rzy​łajesze​ro​ko,za​pra​sza​jącich
dośrod​ka.

Le​ilawstrzy​ma​łaod​dech.Tobyłnaj​bar​dziejolśnie​wa​ją​cyapar​ta​ment,jakikie​dy​-

kol​wiekwi​dzia​ła.Pu​ści​łarękęAli​xaipo​de​szładootwar​tychprze​szklo​nychdrzwi,
wio​dą​cychnaka​mien​nybal​kon,skądroz​ta​czałsięwspa​nia​ływi​dok.Usły​sza​ła,jak
drzwici​chosięza​mknę​łyispoj​rza​łazasie​bie,naAli​xasto​ją​ce​gonaśrod​kupo​ko​ju,
z rę​ka​mi w kie​sze​niach, na sze​ro​ko roz​sta​wio​nych no​gach. Wy​jął rękę z kie​sze​ni
iwy​cią​gnąłjądoniej.Po​de​szładonie​goci​cho,zrzu​ca​jącpodro​dzesan​da​ły.

Szy​fo​no​wy szal opadł z jej ra​mion na pod​ło​gę. Ko​li​stym ru​chem do​tknę​ła gło​wy

iwy​ję​łazwło​sówszpil​ki.Opa​dłyjejnara​mio​nacięż​kąje​dwa​bi​stąza​sło​ną.

–Na​praw​dęniespa​łeśzniąwte​dy,kie​dyza​su​ną​łeśko​ta​rytam​te​gowie​czo​ru?
–Nie,niespa​łemzCar​mentam​tejnocy.Nieokła​mał​bymcię.
Uwie​rzy​łamu,choćprze​szłojejprzezmyśl,żepo​wie​dział​byco​kol​wiek,żebytyl​-

koza​cią​gnąćjądołóż​ka.Niemu​siałzresz​tądużomó​wić,bosamagootobła​ga​ła.
Wspię​łasięnapal​ce,do​ty​ka​jącusta​mijegoust.

–Weźmniedołóż​ka–wy​szep​ta​ła.

ROZDZIAŁPIĄTY

Wprzy​tłu​mio​nymświe​tlewspa​nia​łe​goapar​ta​men​tuAlixwy​glą​dałwkaż​dymcalu

napo​tęż​ne​gomęż​czy​znę.Za​bie​rałsobątakdużomiej​sca,żeLe​ilapo​czu​ławbrzu​-
chuna​głyskurczprze​ra​że​nia.Alewte​dywziąłjązarękęipo​pro​wa​dziłdodru​gie​go
po​ko​ju.Dosy​pial​ni.

Po​kójbyłurzą​dzo​nyzosza​ła​mia​ją​cymprze​py​chem.Naśrod​kusta​łołożezbal​da​-

chi​mem, oto​czo​ne gru​by​mi, ak​sa​mit​ny​mi dra​pe​ria​mi, przy​trzy​my​wa​ny​mi przez
ozdob​nepier​ście​nie.Przezoknowi​daćbyłoCa​nalGran​deigon​do​leuno​szą​cesięna
wo​dzie.Za​sło​nydrża​łyodlek​kiejbry​zy,alejejbyłogo​rą​co.Całapło​nę​ła.

Alixpod​szedłista​nąłtużprzednią.Jegotorszna​lazłsięnawy​so​ko​ścijejoczu.

Wcze​śniej nie była aż tak świa​do​ma ogro​mu jego mu​sku​la​tu​ry i siły. Ża​ło​wa​ła, że
nie mia​ła dość śmia​ło​ści, żeby go do​tknąć. Od​wa​ga, któ​ra ją tu​taj do​pro​wa​dzi​ła,
pierz​chła w ob​li​czu bru​tal​nej rze​czy​wi​sto​ści, przed jaką sta​nę​ła. Uniósł jej bro​dę
pal​cemwska​zu​ją​cyminiemo​głajużuciecprzedjegospoj​rze​niem.

–Niebę​dzie​mysięspie​szyć.
Wzru​szy​łająjegotro​ska.Po​cią​gnąłjąkuso​bieijejpier​siopar​łysięojegotors.

Uniósłjejtwarzkugó​rze,ajegoustazna​la​złysięnajejwar​gach.Wy​da​łagar​dło​wy
jęk. Pe​ne​tro​wał ję​zy​kiem kra​wędź jej ust, aż je otwo​rzy​ła. Wśli​zgnę​ła mu dło​nie
podko​szu​lę.Byłgo​rą​cy,miałtwar​demię​śnieipach​niałwi​nem.

Kie​dypodłu​giej,nar​ko​tycz​nejchwi​liod​chy​liłsiędotyłu,po​dą​ży​łazanim,otwie​-

ra​jącsze​ro​kooczy.Wszyst​kiejejzmy​słyzde​rzy​łysięisto​pi​ływjed​nodud​nią​cebi​-
ciepo​żą​da​nia.Ni​g​dyniewy​obra​ża​łaso​bie,żepo​ca​łu​nekmożetakdzia​łać.

Się​gnąłdoma​łychgu​zicz​kówjejtu​ni​ki.Pa​trzy​ła,jakpo​wo​lisięroz​chy​la,od​sła​nia​-

jącko​ron​ko​wybiu​sto​nosz.

–Sąta​kiepięk​ne–wy​dy​szałnawi​dokjejod​sło​nię​tychpier​si,któ​rychob​fi​tośćza​-

wszejąkrę​po​wa​ła.

Wsu​nąłdłońpodtka​ni​nęiob​jąłjed​nąpierś,ba​da​jącjejkształticię​żar.Czu​łatak

in​ten​syw​ną przy​jem​ność, że za​wsty​dzo​na nie śmia​ła na nie​go spoj​rzeć. Opu​ści​ła
gło​wę i wło​sy spły​nę​ły jej na ra​mio​na, do​ty​ka​jąc jego dło​ni. Jęk​nę​ła ci​cho, kie​dy
chwy​cił ją dru​gą ręką z tyłu za wło​sy i de​li​kat​nie po​cią​gnął. Pal​ca​mi ugnia​tał jej
pierśisut​kistward​nia​łyjejodpo​żą​da​nia.Zno​wudo​tknąłjejust.Tenpo​ca​łu​nekbył
bar​dziejbru​tal​ny,aLe​ilaod​wza​jem​nia​łagozcałąmocą,zwięk​sząjużśmia​ło​ścią
ssącjegoję​zyk.Ze​rwałjejsta​nik,uwal​nia​jącpier​siiroz​su​wa​jąctu​ni​kęsze​ro​kona
boki.Dy​szałchra​pli​wie.Oczybłysz​cza​łymuni​czymroz​to​pio​nartęć.Miałwtwa​rzy
cośzwie​rzę​ce​go,cospra​wi​ło,żejejpod​nie​ce​niemie​sza​łosięzprze​ra​że​niem.Po​-
cią​ga​jącjązasobądotyłuiusiadłnabrze​guma​syw​ne​gołoża.

Pier​simia​łaob​na​żo​ne,alenieczu​łaskrę​po​wa​nia.Do​tknąłjed​nejusta​mi,draż​niąc

twar​dysu​tekję​zy​kiem,za​nimwziąłgodoustiza​cząłssać.Po​my​śla​ła,żemo​gła​by
umrzeć.Tuite​raz.Ni​g​dyniedo​świad​czy​łani​cze​gotakde​ka​denc​kie​go,takcu​dow​-
ne​go,jaktogo​rą​cessą​cecie​pło.Nogisiępodniąugię​łyiwy​lą​do​wa​łamunako​la​-

nach.Wę​dro​wałję​zy​kiempojejcie​le,aonawiłasięiskrę​ca​ła.Na​gleode​rwałsię
odniejiwy​chry​piał:

–Mu​szęcięwi​dzieć.
Po​sta​wiłjąostroż​nienanogi.Krę​ci​łojejsięwgło​wie,mu​sia​łachwy​cićgozara​-

mię, żeby nie upaść. Sta​nął przed nią i za​czął zdej​mo​wać jej tu​ni​kę przez gło​wę.
Unio​słara​mio​nadogóryitu​ni​kaopa​dłanapod​ło​gęuichstóp.Wte​dyzręcz​niezdjął
zniejprze​krzy​wio​nysta​nik.Sta​łate​razwsa​mychspodniachibie​liź​nie.Rę​ka​miwę​-
dro​wałpojejkształ​tachzna​bo​żeń​stwem,jak​bybyłamar​mu​ro​wąrzeź​bą.

–Jateżchcęcięwi​dzieć–usły​sza​łaswójgłos.
Opu​ścił ręce i stał tak przed nią, mil​czą​co za​pra​sza​jąc, żeby go ro​ze​bra​ła. Się​-

gnę​ła do jego ko​szu​li i po​wo​li ją roz​pi​na​ła, od​sła​nia​jąc stop​nio​wo ma​syw​ny tors.
Roz​pię​łająsze​ro​koizdję​łamuzra​mion.Samod​piąłspin​kiwman​kie​tachiwkrót​ce
ko​szu​la ze​śli​znę​ła się z nie​go cał​ko​wi​cie. Le​ila za​mar​ła w po​dzi​wie. Gład​ka moc
jegomu​sku​łówpodciem​nąoliw​ko​wąskó​rąbyłafa​scy​nu​ją​ca.Ciem​nali​niawło​sów
bie​głaodpier​siwzdłużumię​śnio​ne​gobrzu​cha,nik​nącma​low​ni​czowspodniach.Do​-
tknę​łagoobu​rącz.Za​hip​no​ty​zo​wałjąjegoza​pach…su​ro​wy,piż​mo​wyimę​ski.Per​-
fu​my, któ​re dla nie​go zro​bi​ła, zmie​sza​ne z jego wła​sną, uni​kal​ną wo​nią. Po​chy​li​ła
gło​wę,żebyprzy​ci​snąćwar​gidojegogo​rą​cejskó​ry.

–Po​łóżsię–po​le​cił.
Drża​ła,opa​da​jącnałóż​ko.
–Te​razzdej​męcispodnie…
Unio​słabio​dra,żebymupo​móc.Po​temszyb​kozdjąłtak​żeswo​je.Stałte​razwspa​-

nia​le i bez​wstyd​nie nagi. Unio​sła się na łok​ciach, wpa​tru​jąc się w nie​go sze​ro​ko
otwar​ty​miocza​mi.

Jego cia​ło było do​sko​na​łą masą twar​dych mu​sku​łów i mę​skich kształ​tów. Ni​g​dy

niewi​dzia​łani​cze​gopo​dob​ne​go.Po​cząw​szyodra​mionitor​su,ażposmu​kłebio​dra
i sil​ne umię​śnio​ne uda. Po​mię​dzy nimi po​ni​żej brzu​cha kłę​bi​ły się ciem​ne wło​sy
ikwin​te​sen​cjajegomę​sko​ści.Byłotonie​praw​do​po​dob​niezmy​sło​we.Pochwi​liAlix
po​chy​lił się i zdjął Le​ili majt​ki, rzu​ca​jąc je na pod​ło​gę. Obo​je byli te​raz cał​kiem
nadzy.Po​ło​żyłsięobokniejiza​cząłokry​waćjąpo​ca​łun​ka​mi,dłu​gi​mi,osza​ła​mia​ją​-
cy​mi.Rę​ka​mipie​ściłjejpo​ślad​kiipier​si,po​dą​ża​jączakształ​ta​mita​liiibio​der.Po​-
temroz​ło​żyłjejnogiijegodłu​giepal​ceza​czę​ływę​dro​waćtam,gdzieniktjejdo​tąd
niedo​ty​kał.Wchwi​lipa​ni​kichwy​ci​łagozarękępo​wstrzy​mu​ją​co,całaroz​go​rącz​ko​-
wa​na.

–Niespra​więcibólu.Je​ślibę​dzieszchcia​ła,że​bymprze​stał,popro​stupo​wiedz

izro​bięto.

–Dzię​ku​ję…–szep​nę​ła.
Wes​tchnę​ła,kie​dywło​żyłjejdośrod​kapa​lec,apo​temdwa.Wy​su​wałjeizno​wu

wsu​wał.Jegoru​chybyłyte​razszyb​sze.Nie​świa​do​ma,żetorobi,unio​słabio​dra,na​-
pie​ra​jącnanie​go,szu​ka​jącsil​niej​szejpod​nie​ty,awte​dyuśmiechczy​stej,mę​skiejsa​-
tys​fak​cjipo​ja​wiłsięnajegotwa​rzy.

Bólza​mie​niłsięwnaj​bar​dziejroz​kosz​nedo​zna​nie,ja​kiesta​łosięjejudzia​łem.Jej

cia​łona​glepo​rwa​łabu​rzairoz​pa​dłasięnami​lionka​wał​ków.Czu​łasięjaksłoń​ce,
księ​życ,gwiezd​nypył,roz​kosziból.Wszyst​kona​raz.

Kie​dysięwresz​cieroz​luź​ni​ła,otwo​rzy​łaoczyiza​mru​ga​ła.Pa​trzyłnaniąznie​do​-

wie​rza​niem.

–Tobyłtwójpierw​szyor​gazm?
Po​ru​szyłsię,le​żącwciążmię​dzyjejno​ga​mi.Na​dalczu​łatkli​wośćtamwdole,ale

kie​dy za​czął zno​wu na​pie​rać na nią de​li​kat​nie, po​czu​ła wzra​sta​ją​ce pod​nie​ce​nie,
po​trze​bę cze​goś wię​cej, choć wię​cej z pew​no​ścią nie było moż​li​we… Ca​ło​wał ją,
ota​cza​jącjąswo​imcie​płemisiłą.Jejdło​nieprze​su​wa​łysiępojegocie​le.

–Do​brzesięczu​jesz?–za​py​tał.
Przy​tak​nę​ła.Nieznaj​do​wa​łasięjużnazie​mi.Byłanaja​kiejśno​wej,eg​zo​tycz​nej

pla​ne​cie,gdzieczasiprze​strzeństa​łysięnie​ma​te​rial​ne.Światre​al​nyprze​stałist​-
nieć.

–Tomożenapo​cząt​kubo​leć…–uprze​dził.–Zo​stańzemną,wkrót​cepo​czu​jesz

się le​piej, obie​cu​ję. – Mó​wiąc to, wbił się głę​bo​ko w jej nie​tknię​te cia​ło. Jęk​nę​ła
i wy​gię​ła się w jego stro​nę, czę​ścio​wo bro​niąc się przed na​po​rem, a czę​ścio​wo
wza​chwy​cienadtym,coczu​ławmiej​sceustę​pu​ją​ce​gobólu.Wzię​łagłę​bo​kiwdech
ispoj​rza​łamuuf​niewoczy.Byłtakiwiel​kiicięż​kiwniej.Po​ru​szałsięwol​no,co​raz
głę​biej.Po​ko​nu​jącjejopór.Wy​co​fałsięzno​wu.Ni​g​dyniemy​śla​ła,żeseksjesttak
na​tu​ra​li​stycz​ny,pier​wot​ny.Wbi​jałsięwniąnie​ustę​pli​wie,zakaż​dymra​zemgłę​biej,
ikie​dyjejcia​łoprzy​zwy​cza​ja​łosiędonie​go,przyj​mo​wa​łogoco​razle​piej,bólsłabł,
sta​jąc się czymś in​nym. Czymś roz​kosz​niej​szym na​wet niż przed chwi​lą. In​stynk​-
tow​nieob​ję​łagono​ga​mi,ko​ły​szącsięra​zemznim.Po​ru​szałsięco​razgwał​tow​niej,
się​gnąłrękąwdółido​tknąłjejtużobokmiej​sca,wktó​resięwbi​jał.Okręż​neru​chy
jegokciu​kaspra​wi​ły,żepodpo​wie​ka​mieks​plo​do​wa​łyjejgwiaz​dy,acałecia​łostę​ża​-
łozno​wuzpo​żą​da​nia.Ję​cza​ła,wy​gi​na​jącsię,izno​wuza​czę​łaspa​dać,ni​żejini​żej,
zwy​so​ko​ściwyż​szejna​wetniżzapierw​szymra​zem.Pły​nę​łanata​kiejfaliroz​ko​szy,
żepra​wieniebyłaświa​do​macia​łaAli​xa,wbi​ja​ją​ce​gosięzsiłąwjejwła​sne,za​nim
na​prę​żyłsięieks​plo​do​wałwniejstru​mie​niemgo​rą​ca.

Ock​nę​ła się, kie​dy po​czu​ła, że uno​si ją z łóż​ka, ule​głą i sła​bą. Z tru​dem unio​sła

gło​wę. Nio​sąc ją na rę​kach, wszedł do sła​bo oświe​tlo​nej ła​zien​ki, ca​łych akrów
mar​mu​ruizło​co​nychuchwy​tów.Parauno​si​łasięnadwan​ną,wy​star​cza​ją​coogrom​-
ną, żeby w niej pły​wać. Ukląkł i de​li​kat​nie wło​żył ją do przy​jem​nie go​rą​cej wody.
Spoj​rza​łananie​go,jużprzy​tom​nie.

–Coro​bisz?
–Bę​dzieszobo​la​ła…itro​chękrwa​wi​łaś.
–Och,nie!–Po​my​śla​łaołożuiwspa​nia​łychprze​ście​ra​dłach.
–Tomojawina.Po​wi​nie​nemtowie​dziećiprzy​go​to​wać…–Wstałiuj​rza​ła,żeowi​-

nąłsięręcz​ni​kiem.Toniezni​we​lo​wa​łoim​po​nu​ją​ce​gowy​brzu​sze​niapodtka​ni​ną.Po​-
czer​wie​nia​ła.

–Wró​cęzami​nu​tę.
Wy​szedł z ła​zien​ki i Le​ila po​ru​szy​ła się na pró​bę, czu​jąc roz​kosz po​mie​sza​ną

z bó​lem mię​dzy no​ga​mi. Cała była obo​la​ła, ale w przy​jem​ny spo​sób. Umysł mia​ła
za​mglo​ny,alejed​nobyłokry​sta​licz​nieja​sne:niebyłajużdzie​wi​cą.Po​zwo​li​łaAli​xo​wi
Sa​intCro​ixzbli​żyćsiędosie​biebar​dziejniżko​mu​kol​wiekin​ne​mu.Itobyłouczu​-
cie…nie​wia​ry​god​ne.Wspa​nia​łe.Trans​for​ma​cja.

Czu​łasiępew​nasie​bie.Porazpierw​szywży​ciujakko​bie​ta.Tam​teper​fu​my,któ​-

rewy​bra​ławcze​śniej…Te​razjużmo​głaśmia​łoichuży​wać.Roz​ma​rzo​nauśmie​cha​ła
się…

W spodniach Alix po​czuł się nie​znacz​nie pew​niej. Jesz​cze kil​ka mi​nut wcze​śniej

miałpo​czu​cie,żektośgootu​ma​nił.Stra​ciłpo​czu​cieroz​sąd​ku.Kon​tro​li.Itakbyło.
Wkwe​stiitakfun​da​men​tal​nieważ​nej,żena​dalbyłwszo​ku.Sta​nąłwdrzwiachła​-
zien​ki, pa​trząc, jak Le​ila obej​mu​je pierś dło​nią, de​li​kat​ny uśmiech igra na jej
ustach. Zno​wu po​czuł pod​nie​ce​nie. Pierw​sze pchnię​cie w jej cia​ło… To było nie​bo
ipie​kło,bowie​dział,żecho​ciażdo​świad​czanaj​bar​dziejzmy​sło​we​gomo​men​tuwży​-
ciu,onaod​czu​wa​łaból.Cho​ciażbyłde​li​kat​ny,jaktyl​kopo​tra​fił.Akie​dycier​pie​nie
znik​nę​ło z jej oczu i za​czę​ła się pod nim po​ru​szać, stra​cił nad sobą kon​tro​lę. Był
nie​wol​ni​kiem dyk​ta​tów wła​sne​go cia​ła i jej cia​ła. Wte​dy wła​śnie eks​plo​do​wał.
Wniej.Bezżad​nejba​rie​ryochron​nej.

–Jaksięczu​jesz?–Śmiechzgasłnajejwar​gach,alewkrót​cepo​wró​cił,nie​śmia​ło.
–Do​brze,takmy​ślę.
Po​dał jej ręcz​nik. Wsta​ła i pa​trzył, jak woda spły​wa z jej ide​al​ne​go cia​ła. Skó​rę

mia​łani​czymje​dwab.Byłaślicz​na.Smu​kła,alebar​dzoko​bie​ca,opeł​nychbio​drach
ipier​siach.Za​ci​snąłzęby,żebyniemy​śleć,coczuł,kie​dyob​ję​łagobio​dra​miiuda​-
mi.Ja​kietobyłoroz​kosz​ne.Wy​star​cza​ją​co,żebystra​ciłgło​wę,za​po​mi​na​jącoważ​-
nychspra​wach.

Le​ila wy​tar​ła się do su​cha ręcz​ni​kiem, uni​ka​jąc jego wzro​ku, a wte​dy po​dał jej

szla​frok.Wy​glą​da​łanaza​nie​po​ko​jo​ną.

–Czycośjestnietak?
Po​czułwpier​sicię​żar.Mia​łata​kieogrom​ne,takzie​lo​neoczy.Taknie​win​ne.
–Chodźdosy​pial​ni.Po​pro​si​łemgo​spo​dy​nię,żebyprzy​sła​łanamnagóręje​dze​nie

icośdopi​cia.

Stółna​kry​tonie​da​le​kookna.Mru​ga​ją​caświe​cada​wa​łaprzy​tłu​mio​neświa​tło.Zza

oknado​cho​dziłpluskwody.Usie​dli.Spy​ta​łajesz​czebar​dziejza​nie​po​ko​jo​na:

–Ococho​dzi,Alix?Prze​ra​żaszmnie…
–Nieza​bez​pie​czy​li​śmysię–skrzy​wiłsię.–Tojest,janiepo​my​śla​łemotym.Przy​-

pusz​czam,żeniesto​su​jeszżad​nejan​ty​kon​cep​cji?

Po​trzą​snę​łagło​wą,wil​got​neko​smy​kiopa​dłyjejnara​mio​na.
–Nie…Jateżotymniepo​my​śla​łam.
–Tojaby​łemzatood​po​wie​dzial​ny.–GłosAli​xabrzmiałochry​ple.
Przezdłu​gąchwi​lęuni​ka​łajegowzro​kuiwkoń​cuod​wró​ci​łasiędonie​go.
– My​ślę, że nic się sta​ło. To nie jest mój płod​ny dzień, wła​śnie skoń​czył mi się

okres.

–Prze​sta​łemmy​śleć.–Ująłjązarękę.–Zwy​kleni​g​dyotymnieza​po​mi​nam.Nie

staćmnienato,żebyza​po​mnieć.

Wy​rwa​łamudłoń.
– Oczy​wi​ście. Męż​czy​zna taki jak ty musi być bar​dziej ostroż​ny niż więk​szość.

Ro​zu​miemto.

Chciałjąza​pew​nić,żeniebyłowtymnicoso​bi​ste​go.Aleniemógł.Miałzo​staćoj​-

cemdzie​dzi​capo​czę​te​gozjegokró​lo​wąini​kimin​nym.Jegooj​ciecspo​wo​do​wałbu​-
rzę kon​tro​wer​sji, sy​pia​jąc z wie​lo​ma ko​chan​ka​mi, któ​re twier​dzi​ły, że mają z nim
dzie​ci.Tobyławła​śniejed​naztychwie​luprzy​czyn,dlaktó​rychlud​nośćIsleSa​int

Cro​ixgozde​tro​ni​zo​wa​ła.

–Tosięwię​cejniepo​wtó​rzy,prze​pra​szam.Tozna​czy,nietomia​łemnamy​śli.To

bę​dzie​myzno​wuro​bić.Nieza​po​mnętyl​kowię​cejoza​bez​pie​cze​niu.

Je​dze​niele​ża​łonasto​lemię​dzyniminie​zau​wa​żo​ne.Po​dałjejka​wa​łeksera.
–Je​steśgłod​na?
Po​trzą​snę​łagło​wąiod​wró​ci​łaspoj​rze​nie,za​wsty​dzo​na.Wy​cią​gnąłrękęiująłjej

bro​dę,uno​szącją.

–Alemasznacośape​tyt…?
Najejtwa​rzydoj​rzałtęsamąnie​na​sy​co​nążą​dzę,któ​razno​wubu​dzi​łasięwnim.

Przy​tak​nę​ła,mó​wiącmubez​gło​śnie,nacomaocho​tę.

–Alebę​dzieszzbytobo​la​ła.
–Nicminiejest,na​praw​dę.
Nie po​trze​bo​wał żad​nej wię​cej za​chę​ty. Wstał i po​pro​wa​dził ją z po​wro​tem do

łóż​ka.

Kie​dyobu​dzi​łasięzno​wu,na​stałjużra​nekipo​kójską​pa​nybyłwsłoń​cu.Alixwła​-

śniewy​cho​dziłzła​zien​ki,za​ci​ska​jąckra​wat.Nie​ska​zi​tel​nieubra​ny.Ogo​lo​ny.Wy​ką​-
pa​ny. Usia​dła i za​sło​ni​ła się prze​ście​ra​dłem, za​wsty​dzo​na. Alix oparł się o jed​ną
zczte​rechko​lumnłoża.Uśmie​chałsięsek​sow​nie.

–Wy​glą​daszuro​czo…caławnie​ła​dzie.
Zro​bi​łojejsięgo​rą​conawspo​mnie​nie,jakbar​dzobyławnie​ła​dzie,kie​dywziąłją

dołóż​kaporazdru​gi.Po​przed​niejnocywsła​booświe​tlo​nejła​zien​ceiwsy​pial​niła​-
twiejjejbyłomie​rzyćsięznim.Te​raz,wświe​tlepo​ran​kawra​ca​lidore​al​ne​goświa​-
taizdro​we​goroz​sąd​ku.Toniebyłomilewi​dzia​ne.

Skrzy​wi​ła, po​chy​la​jąc się w stro​nę kra​wę​dzi łoża w po​szu​ki​wa​niu ubra​nia. Zna​-

lazłsięprzyniejwse​kun​dę.

–Do​brzesięczu​jesz?
Spoj​rza​łananie​gobeztchu.
–Do​brze…Któ​rago​dzi​na?–Niemia​łapo​ję​ciaoety​kie​cieobo​wią​zu​ją​cejwsce​-

na​riu​szu„Po​ra​nekpo”.WWe​ne​cji.Ponocybar​dziejroz​pust​nej,niżpo​tra​fi​łatoso​-
biewy​obra​zić.Za​że​no​wa​nieopły​wa​łojąfalą.

Alixzer​k​nąłnaze​ga​rek,nieza​uwa​ża​jącjejskrę​po​wa​nia.
– Po dzie​sią​tej. Bar​dzo prze​pra​szam, ale mu​szę wró​cić do Pa​ry​ża na spo​tka​nie

wpo​rzelun​chu.

Zmu​si​łasię,żebyspoj​rzećmuwoczy,cho​ciażnaj​chęt​niejscho​wa​ła​bysiępodkoł​-

dręalboza​pa​dłapodzie​mię.

–Oczy​wi​ście.Jateżmu​szęwra​cać.
–Nieża​łu​jeszni​cze​go,praw​da?–Spoj​rzałnaniąuważ​nie.
Stałtakbli​sko,żemo​głado​strzecja​śniej​szeplam​kisza​ro​ściwjegooczach.Czu​ła

sięnie​zręcz​nie,aleni​cze​gonieża​ło​wa​ła.Po​trzą​snę​łagło​wąiAlixpo​ca​ło​wałją,za​-
nimsięod​su​nął.

–Todo​brze.Go​spo​dy​niprzy​sła​łanamnagóręśnia​da​nie,ajaza​mó​wi​łemubra​nia

dlanasoboj​ga.

–Na​praw​dę?
–Za​dzwo​ni​łemdoswo​jejasy​stent​kiwPa​ry​żu.Przy​sła​nonamjezbu​ti​kuwWe​ne​-

cji.

Oczy​wi​ście,po​my​śla​łacierp​ko.Namo​mentomalnieza​po​mnia​ła,kimbył.Opo​tę​-

dze,jakądzier​żył.Non​sza​lan​cji,zjakąpstry​kałpal​ca​miijegopo​le​ce​niabyływy​peł​-
nia​ne.Ła​two​ści,zjakąpo​szłaznimdołóż​ka…Mu​sia​łaprze​staćotymmy​śleć.Wy​-
sko​czy​łazłóż​kaiścią​gnę​łaprze​ście​ra​dło,owi​ja​jącsięnim,świa​do​majegospoj​rze​-
nia.

– We​zmę tyl​ko szyb​ki prysz​nic. – Z całą god​no​ścią, na jaką mo​gła się zdo​być,

prze​szładoła​zien​ki,cią​gnączasobądłu​gitrenzkosz​tow​nej,egip​skiejba​weł​ny.

Gdy tyl​ko się tam zna​la​zła, usły​sza​ła, że za​dzwo​nił te​le​fon. Alix naj​wy​raź​niej aż

siępa​lił,żebywró​cićdoPa​ry​ża,doswo​je​goży​cia.Onatak​żemu​sia​ła.

Wcho​dzącpodgo​rą​cystru​mieńprysz​ni​ca,po​wie​dzia​łaso​bie,żecho​ciażmia​łatyl​-

kotęjed​nąnocwWe​ne​cjizpięk​nymwy​gna​nymkró​lem,toitakbę​dziesięztego
cie​szyć.Dziel​niezi​gno​ro​wa​łafi​zycz​nyuciskwoko​li​cachser​ca,któ​rymó​wiłjejcoś
in​ne​go.

Go​dzi​nępóź​niejzna​leź​lisięzpo​wro​temnapo​kła​dziepry​wat​ne​good​rzu​tow​caAli​-

xa.Onroz​ma​wiałprzy​ci​szo​nymgło​semwob​cymję​zy​kuprzezte​le​fon.Czu​łaulgę,
żeprzezmo​mentod​wró​ciłodniejuwa​gę.

Wyj​rza​łaprzezokno.Trud​nouwie​rzyć,jakjejświatzmie​niłsięwcią​gunie​speł​na

dwu​dzie​stuczte​rechgo​dzin.Mia​łanaso​bienoweubra​nie,przy​sła​neprzezjegolu​-
dzi. Pięk​nie skro​jo​ne wą​skie spodnie, luź​ny je​dwab​ny top z dłu​gi​mi rę​ka​wa​mi
ikasz​mi​ro​wykar​di​ganwnaj​pięk​niej​szymod​cie​niusza​fi​ru.Przy​sła​lijejna​wetświe​-
żą bie​li​znę i buty. Czu​ła się roz​piesz​cza​na i oto​czo​na opie​ką. Alix wła​śnie tak za​-
wszepo​stę​po​wałzko​bie​ta​mi.

Chwi​lęwcze​śniejprzyśnia​da​niuza​uwa​ży​ła,żebacz​niesięjejprzy​glą​da.
–Ococho​dzi?–spy​ta​ławte​dy.–Mamcośnatwa​rzy?–Bezma​ki​ja​żuczu​łasię

nie​pew​nie.

–Je​steśpięk​na.
Ująłjejdłońiniemo​głajużod​wró​cićodnie​gowzro​ku.
–Chcęcięzno​wuzo​ba​czyć.Dzi​siaj…dziśwnocy.Ju​tro.
Ser​cesta​nę​łojejnamo​ment,apo​temza​czę​łobićdwarazyszyb​ciej.
–Aletobyłatyl​kojed​nanoc…–Czyżnie?
Spoj​rzałnaniąocza​miwko​lo​rzesta​li.
–Jed​nanocciwy​star​czy?
Spy​ta​ła sie​bie samą, czy może zgo​dzić się na ro​mans z tym męż​czy​zną. Po​być

znimdłu​żej.Czywogó​lepo​zwo​lił​byjejodejśćpotym,jakule​głamutakspek​ta​ku​-
lar​nie?Wol​nopo​trzą​snę​łagło​wą.Jejtoteżniewy​star​czy​ło.Chcia​ławię​cej,zca​łym
bez​wsty​dem.

Pal​ceAli​xaza​ci​snę​łysięnajejpal​cach.
–Cóż,za​tem…
A te​raz była tu​taj, wra​ca​jąc szyb​ko do re​al​ne​go ży​cia i ro​man​su, co do któ​re​go

niebyłapew​na,czywie,jaksięwnimpo​ru​szać.Sły​sza​ła,żeAlixskoń​czyłroz​ma​-
wiać przez te​le​fon i po​my​śla​ła o suk​ni, któ​rą ku​pił dla niej na wyj​ście do ope​ry
iotychno​wychubra​niach.Od​wró​ci​łasię.Pa​trzyłnanią.Za​cho​wu​jącreszt​kęśmia​-
ło​ści,po​wie​dzia​łaszyb​ko:

– Nie chcę być two​ją ko​chan​ką. Je​stem wdzięcz​na za ubra​nia, któ​re do​sta​łam

dziśrano,alewię​cejni​cze​gominieku​puj.

Przez chwi​lę nie mógł zro​zu​mieć, o czym mó​wi​ła, a po​tem wzru​szył ra​mio​na​mi

znon​sza​lan​cją.

–Do​brze.
Po​my​śla​łajesz​czeoczymśin​nymipo​czu​łapa​ni​kę.Na​tręc​twopra​sy.Zdję​ciapa​-

pa​raz​zich.Nie​uchron​nalu​stra​cja,ja​kiejpodżad​nympo​zo​remniechcia​ła.

–Niemo​że​mysiępo​ka​zy​waćpu​blicz​nie.Niechcętra​fićdoga​zet.Nieje​stemna

togo​to​wa.

Wy​pro​sto​wałsię,za​sko​czo​ny,alepochwi​lisięuśmiech​nął.
–Mamcałąeki​pędodys​po​zy​cji.Za​dbamoto,że​byśbyłachro​nio​na.
Po​my​śla​ła o Ri​car​dzie i o tym, że Alix by​wał w jej skle​pie i w jego po​bli​żu kil​ka

razy i wy​glą​da​ło na to, że nikt tego nie wy​ko​rzy​stał. Więc może wszyst​ko bę​dzie
do​brze.Zmu​si​łasiędouśmie​chu.

–Okej.

ROZDZIAŁSZÓSTY

–Halo,zie​miadoAli​xa.Jesttamkto?–Alixza​mru​gałispoj​rzałnaswo​je​goprzy​-

ja​cie​la i głów​ne​go do​rad​cę An​dre​sa, któ​ry przy​le​ciał z Isle Sa​int Cro​ix, żeby się
znimspo​tkać.An​dresbyłjegotaj​nąbro​nią.Cał​ko​wi​cieod​da​nytemu,byprzy​wró​-
cićgonatron,pra​co​wałjakoswe​goro​dza​juszpiegobec​ne​gore​żi​munawy​spie.To
głów​niedzię​kinie​muAlixmiałpo​now​niezo​staćkró​lem.

–Czysły​sza​łeśchoćsło​woztego,copo​wie​dzia​łem?
Alix był nie​obec​ny. Jego gło​wę zaj​mo​wa​ła de​li​kat​ne cia​ło o je​dwa​bi​stej skó​rze.

Dłu​gieciem​newło​sy.Ogrom​nezie​lo​neoczylśnią​cejakklej​no​ty.Ci​chewes​tchnie​nia
ijęki.Roz​kosz,kie​dyon…Cho​le​ra.Po​de​rwałsięzfo​te​la.Tobyłośmiesz​ne.Myśl
oLe​ilibyłajakgo​rącz​ka.Niemógłsięsku​pić.

–Po​zna​łemko​goś–wy​znał.
An​dres aż gwizd​nął, a na jego chło​pię​cej, przy​stoj​nej twa​rzy po​ja​wił się krzy​wy

uśmiech.

– Tym ra​zem prze​sze​dłeś sam sie​bie. Za​zwy​czaj cze​ka​łeś przy​naj​mniej ty​dzień,

za​nimza​czą​łeśspo​ty​kaćsięznowądziew​czy​ną.Aletoświet​nie.Kie​dyzdję​ciatra​-
fiądopra​sy?

Alix skrzy​wił się. Przy​po​mniał so​bie, że Le​ila chcia​ła unik​nąć za​in​te​re​so​wa​nia

pra​sy.Bar​dzotegote​razpo​trze​bo​wał,alemyślouga​nia​ją​cychsięzaniąpa​pa​raz​-
zichbyłaprzy​kra.Chciałsięniąopie​ko​wać.Mu​sia​łoist​niećja​kieśroz​wią​za​nie.

–Nasizwo​len​ni​cynamiej​scuwie​dzą,żepro​wa​dzi​mykam​pa​nięmy​le​niatro​pów,

praw​da?

–Wie​dzą,żeje​steśgo​to​wydopo​wro​tu–po​wie​działAn​dres.
–Więcgdy​bymmu​siałwy​je​chaćnamojąwy​spęnaKa​ra​ibachnadzie​sięćdni,to

za​dzia​ła​ło​bytonana​sząko​rzyść?

– Na pew​no… Je​steś tak samo do​stęp​ny stam​tąd jak stąd… A je​śli po​ja​wią się

two​jezdję​ciazbez​tro​skichwa​ka​cjizja​kąśdłu​go​no​gąpięk​no​ścią,opo​zy​cjabę​dzie
cał​ko​wi​cieza​sko​czo​na,kie​dystra​cąna​glegruntpodno​ga​mi.

Alixuśmiech​nąłsię.
–Do​kład​nietakpo​my​śla​łem.
–Alewy​spajestcał​ko​wi​cieod​cię​taodświa​ta,ża​denpa​pa​raz​zicięni​g​dytamnie

zła​pał.Tozada​le​ko.

–Dla​te​gomu​siszza​dbaćoto,byktośznaj​bar​dziejza​ufa​nychlu​dzinawy​spiezro​-

biłzdję​ciazda​le​ka.Damciznać,kie​dybę​dziekutemudo​brymo​ment.Mu​sząbyć
natyleostre,bymoż​nabyłozi​den​ty​fi​ko​waćmnie,alejużnieLe​ilę.Wy​ślęcijemej​-
lem. Chcę to kon​tro​lo​wać. – Po​wta​rzał so​bie, że na​dal bę​dzie chro​nić jej toż​sa​-
mość.

An​dre​sacie​ka​wi​ło,jakwie​lejegoprzy​ja​cieljestgo​tówzro​bićdlako​bie​ty,aleon

uciąłte​mat.

–Niechcęoniejroz​ma​wiać,popro​stutoza​aran​żuj.Wy​la​tu​je​myju​tro.

– Do​kąd chcesz mnie za​brać? – Ro​le​ty w skle​pie Le​ili były za​cią​gnię​te. Wła​śnie

za​my​ka​ła,kie​dyAlixsiępo​ja​wił.Za​drża​łanajegowi​dok.Niemia​łaodnie​gowie​ści
od tam​te​go po​ran​ka, kie​dy wró​ci​li z We​ne​cji. Nie była pew​na, czy kie​dy​kol​wiek
jesz​czegozo​ba​czy.Ate​razbyłtu​tajiskła​dałjejpro​po​zy​cję.

–Mampry​wat​nąwy​spęnaKa​ra​ibach.Tood​osob​nio​nemiej​sce.Wy​czy​ści​łemswój

gra​fik na naj​bliż​szych dzie​sięć dni, mu​szę zro​bić so​bie prze​rwę. Po​leć ze mną.
Chciał​bymspraw​dzić,cosiędzie​jemię​dzynami.

Byłaoszo​ło​mio​na,alejed​no​cze​śniepod​eks​cy​to​wa​na.Ale…
–Niemogętakpopro​stuwy​je​chać!Ktoza​dbaomójsklepifir​mę?Niemogęso​-

biepo​zwo​lićnaichza​mknię​cie.

–Mogęza​trud​nićko​gośdopo​pro​wa​dze​niaskle​pupod​czastwo​jejnie​obec​no​ści.
–Alespę​dzi​li​śmyra​zemtyl​kojed​nąnoc.Niemogętakpopro​stuztobąpo​le​cieć.
–Cociępo​wstrzy​mu​je?
–Niekaż​dyżyjewświe​cie,wktó​rymmoż​napo​le​ciećnadru​giko​niecświa​ta,bo

takimasięka​prys.Nie​któ​rzymu​sząmy​ślećokon​se​kwen​cjach.

Wte​dyzro​biłcoś,cospra​wi​ło,żezu​peł​niestra​ci​łagło​wę.Pod​szedłbli​żej,prze​su​-

nąłdło​niąpojejkar​kuiprzy​cią​gnąłjąkuso​bie.

–Po​ka​żęcikon​se​kwen​cje–po​wie​działci​cho.
Jego za​pach dzia​łał na nią po​wa​la​ją​co. Po​żą​da​ła tego czło​wie​ka i nie po​tra​fi​ła

tegokon​tro​lo​wać.Akie​dyzbli​żyłwar​gidojejust,byłajużzgu​bio​na.

Opar​ła się o ladę, a on na​pie​rał na nią cia​łem. Po​my​śla​ła, że wy​jazd na ko​niec

świa​taspra​wi,żepo​zo​sta​nąwświe​ciefan​ta​zji,akie​dybę​dziejużpowszyst​kim,ła​-
twiej wró​ci do nor​mal​no​ści. Czym​kol​wiek była ta nor​mal​ność… Wcią​gnę​ła po​wie​-
trze. Chy​ba jesz​cze je​den krok nad prze​pa​ścią nie za​szko​dzi? – my​śla​ła trzeź​wo.
Żad​nychzłu​dzeń.Żad​ne​goza​ko​chi​wa​niasię.Niebyłaprze​cieżswo​jąnie​win​ną,na​-
iw​nąmat​ką.

–Do​brze,po​ja​dęztobą.
Tyl​kosięuśmiech​nął.

–Tam,wdole.–Spoj​rza​ławdółiniemo​głauwie​rzyćwła​snymoczom.Ni​g​dynie

wi​dzia​ła tak ży​wych ko​lo​rów. Buj​na zie​leń i bia​ły pia​sek, przej​rzy​sta la​zu​ro​wa
woda.Pal​my.Tobyłojakspeł​nie​niema​rzeń.Naj​pierwpo​ko​na​lidro​gęzPa​ry​żado
Na​ssau,ate​razle​cie​limniej​szymsa​mo​lo​temnapry​wat​nąwy​spęAli​xaona​zwieIsle
delaPaix.Wy​spaPo​ko​ju.Itakasięwy​da​wa​łazgóry.Co​razbar​dziejsięzni​ża​liiLe​-
ilado​strze​głapięk​nydomwsty​luko​lo​nial​nymiwy​pie​lę​gno​wa​nyte​renpro​wa​dzą​cy
wdół,dodłu​giejpla​ży.Spie​nio​nefaleude​rza​łyodzie​wi​czybrzeg.

Kie​dywy​lą​do​wa​liiwy​szlizsa​mo​lo​tu,ude​rzy​łająfalacie​pła.Czu​ła,jakod​pły​wa

z niej całe na​pię​cie. Przy​wi​tał ich uśmiech​nię​ty per​so​nel, za​bie​ra​jąc wa​liz​ki. Alix
wziąłLe​ilęzarękęiza​pro​wa​dziłdosa​mo​cho​du.Wsa​dziłjądośrod​ka,asamusiadł
na​prze​ciw​ko.Uśmie​chałsię.Zda​wałsiębar​dziejbez​tro​skiniżkie​dy​kol​wiek.

–Ży​czypaniso​biezwie​dzićwy​spę,ma​da​me?
–By​ło​bywspa​nia​le.
Prze​wiózłichprzezbuj​nylas,ana​stęp​niewzdłużnaj​pięk​niej​szychplaż,ja​kiekie​-

dy​kol​wiekwi​dzia​ła.Słoń​ceja​snoświe​ci​ło.Za​mknę​łaoczy,roz​ko​szu​jącsięcie​płem.
Za​trzy​ma​lisięnaskra​juma​łej,za​chwy​ca​ją​cejpla​ży.Czu​łaza​pachmo​rzaprze​mie​-

sza​nyzaro​ma​temro​ślinisu​chejzie​mi.Przedniąroz​ta​czałsięnie​sa​mo​wi​tywi​dok.
Alixwy​sko​czyłzje​epa,od​piąłjejpasichwy​ciłjąwra​mio​na.Za​nimzdą​ży​łaza​pro​te​-
sto​wać,za​niósłjąnapla​żę.

–Pły​wa​łaśkie​dyśnago?
–Nie,ni​g​dy.–Za​ru​mie​ni​łasię.
Pochwi​lizdej​mo​wałjużubra​nie.Wcze​śniejwi​dzia​łagona​gie​gowsła​booświe​tlo​-

nymwe​nec​kimpa​ła​cu,ate​razstałprzedniąwja​snymświe​tlewtymraj​skimoto​-
cze​niu.Wy​glą​dałolśnie​wa​ją​co.

–Niemogę,niemo​że​my!Co,je​śliktośprzyj​dzie?–Spoj​rza​łazasie​biewkie​run​-

kudrzew.AleAlixbyłjużprzyniej.

–Po​słu​chaj.Popro​stupo​słu​chaj.
Takzro​bi​łainicnieusły​sza​ła.Anijed​ne​godźwię​ku,żad​nychgło​sów,tyl​kowiatr,

drze​wa,pta​kiifale,któ​reroz​le​wa​łysięuichstóp.

–Je​ste​śmytutyl​komy,Le​ila.Opróczgarst​kipra​cow​ni​kówwdomu,je​ste​śmyzu​-

peł​niesami.

Ogar​nę​łojąpo​czu​ciewol​no​ści,ja​kie​goniedo​świad​czy​łani​g​dywcze​śniej.
–Wej​dzieszdowodydo​bro​wol​nieczymamciędoniejwrzu​cićwubra​niu?
–Do​brze,Wa​szaWy​so​kość–po​wie​dzia​ła,zdej​mu​jąckurt​kę.
Zdję​łabluz​kęispodnie.Jużwsa​mejbie​liź​nieza​wa​ha​łasię.
–Da​lej,da​lej–za​chę​całją.
Zdję​łabiu​sto​nosz.Te​razmógłpo​dzi​wiaćjejna​giepier​siister​czą​cesut​ki.Uni​ka​-

jącwzro​kuAli​xa,szyb​kimru​chemzdję​łateżmajt​ki.Byłanaganapla​ży,wtro​pi​kal​-
nymraju,zrów​niena​gimmęż​czy​zną.Zokrzy​kiemnie​do​wie​rza​niaiczy​stejra​do​ści
wbie​gładomo​rza.Zna​la​złasięwcie​płej,sło​nejwo​dzie,apo​temza​nur​ko​wa​łagłę​-
bo​ko.

Prze​cha​dza​łasiępodomuAli​xaubra​natyl​kowjegopod​ko​szu​lek,zwło​sa​mizwią​-

za​ny​miwku​cyknaczub​kugło​wy.Ni​g​dydo​tądnieczu​łasiętakdo​brzezeswo​jąna​-
go​ścią, świa​do​ma wła​snej zmy​sło​wo​ści i upo​jo​na wol​no​ścią. Tak jak pierw​sze​go
dnia,gdyczu​łado​tykfalnaswo​imna​gimcie​le.Od​kądtrzydnitemuzna​leź​lisiętu
poką​pie​linago,wil​got​niisło​niodmor​skiejwody,pra​wienieopusz​cza​lisy​pial​ni.Co
ja​kiśczasAlixprzy​no​siłje​dze​niezkuch​ni,byznówmo​glisięod​da​waćuczciezmy​-
słów.Szyb​kona​bra​łado​świad​cze​niapodeks​perc​kimokiemAli​xa.

Kie​dy się obu​dzi​ła chwi​lę temu, po raz pierw​szy nie było go w łóż​ku obok niej.

Wsta​ła, żeby go zna​leźć. Wresz​cie mia​ła oka​zję po​dzi​wiać jego dom. Luk​su​so​wy,
alebezosten​ta​cji.Wewnę​trzudo​mi​no​wa​łabielisza​ro​ści.Za​sło​nyzmu​śli​nupo​wie​-
wa​łynawie​trzewotwar​tymoknie.Tuitamgu​stow​niedo​bra​newi​sia​łydzie​łasztu​-
ki.Za​trzy​ma​łasięprzedma​łympor​tre​temwgłów​nymfoy​erionie​mia​ła,zda​jącso​-
biespra​wę,żepa​trzynaory​gi​nal​ne​goPi​cas​sa.Usły​sza​łaja​kieśod​gło​sywpo​bli​żu
ispło​ni​łasięnawi​dokprzy​glą​da​ją​cejjejsięatrak​cyj​nejko​bie​ciewśred​nimwie​ku.

– Prze​pra​szam, że pa​nią prze​stra​szy​łam, pan​no Ve​ru​ghe​se. Czy ma pani ocho​tę

naobiad?Je​stemMa​til​de,go​spo​dy​ni.–Mó​wi​łazame​ry​kań​skimak​cen​tem.

Za​kło​po​ta​naLe​ilawska​za​łanaswo​jeubra​nie,ara​czejjegobrak.
–Prze​pra​szam,wła​śnieszu​ka​łampanaSa​int,tozna​czy…Ali​xa.
Ma​til​deuśmiech​nę​łasięsze​rzej.

–Niemartwsię,ko​cha​nie,tawy​spawła​śniedotegosłu​ży,dore​lak​su.Znaj​dziesz

gowga​bi​ne​cie,nakoń​cuko​ry​ta​rza.Możeprzy​go​tu​jęwampo​si​łeknata​ra​sie?Bę​-
dziego​to​wyzapółgo​dzi​ny.

Le​ilauśmiech​nę​łasię.
–Wspa​nia​le.Pro​szęmimó​wićLe​ila.
Ko​bie​tado​da​łapo​ufa​le:
–Onni​g​dywcze​śniejnieprzy​wiózłtużad​nejko​bie​ty.
Le​ila, zła na sie​bie, że ta in​for​ma​cja tak ją cie​szy​ła, po​wę​dro​wa​ła ko​ry​ta​rzem.

Usły​sza​łani​ski,głę​bo​kigłosipo​szłazanim.Ro​ze​bra​nydopo​ło​wyAlixsie​działprzy
biur​kuzotwar​tymlap​to​pemprzedsobą.Roz​ma​wiałprzezte​le​fon.Gdyjązo​ba​czył,
zdą​żył jesz​cze po​wie​dzieć coś, cze​go nie usły​sza​ła, i odło​żył słu​chaw​kę. Za​mknął
lap​top.

–Prze​pra​szam.Niechcia​łamciprze​szka​dzać.
Wstał.Zo​ba​czy​ła,żemanaso​bietyl​koni​skoopusz​czo​ne,wy​tar​tedżin​sy.Zro​bi​ło

jejsięgo​rą​co.Wgar​ni​tu​rzeismo​kin​guwy​glą​dałnie​sa​mo​wi​cie,alewtejod​sło​nie
był…doschru​pa​nia.

–Nieprze​szka​dzasz.Prze​pra​szam,żecięzo​sta​wi​łem…
–Wpa​dłamnaMa​til​de.Wy​da​jesiębar​dzomiła.Przy​go​to​wu​jedlanasobiad.Bę​-

dzienata​ra​siezapółgo​dzi​ny.

–Półgo​dzi​ny?–Wziąłjąwra​mio​naiza​nimsięzo​rien​to​wa​ła,jużsięwspi​na​lina

scho​dy.

–Onaszy​ku​jedlanasobiad,niemo​że​mytakpopro​stuznik​nąć.
Alebylijużwdrzwiachsy​pial​niinawi​doksko​tło​wa​ne​gołóż​kaza​mil​kła.Naj​wy​-

raź​niejmo​gli.

Kie​dywkoń​cuuda​łoimsięzejśćnata​ras,Ma​til​deprzy​go​to​wa​ładlanichpraw​-

dzi​wąucztę.Sa​łat​kiima​ka​ro​ny.Skrzy​deł​kawame​ry​kań​skimsty​luiże​ber​ka.Owo​-
cemo​rza,pi​kant​nąrybęzry​żem,kra​byzso​semczosn​ko​wym.Ho​ma​ra.Schło​dzo​ne
bia​łewino.Le​ilaza​sta​na​wia​łasię,czyzdo​ła​jązjeśćchoćczęśćtychsma​ko​ły​ków.

–Czytopraw​da,żeni​g​dynieprzy​wio​złeśtuko​bie​ty?–Na​tych​miastpo​ża​ło​wa​ła

swo​ichsłów.–Tobezzna​cze​nia,niemu​siszod​po​wia​dać.

–Po​wi​nie​nemwie​dzieć,żeMa​til​deniebę​dziesięmo​głapo​wstrzy​mać.Wkoń​cu

jestro​man​tycz​ką,takjakity,jaksą​dzę.

Po​krę​ci​łagło​wą.Nieprzy​szłojejtoła​two,alepo​wie​dzia​łasta​now​czo:
–Nie,nieje​stem.Je​stemre​alist​kąiwiem,cotowszyst​koozna​cza.Totyl​kochwi​-

laprzy​jem​no​ści.Niemamztympro​ble​mu,mo​żeszmiwie​rzyć.

Spoj​rzał na nią w mi​go​tli​wym świe​tle świec. Jej kró​lew​ska uro​da osza​ła​mia​ła.

Bla​dado​tądskó​rabyłalek​koopa​lo​na,hin​du​skieko​rze​niespra​wia​ły,żemia​ławso​-
bieeg​zo​tycz​nąta​jem​ni​cę.Zie​lo​neoczyskry​wa​łyjesz​czewię​cej.Po​czułwy​rzu​tysu​-
mie​nianamyślozdję​ciach,ja​kiemia​łytra​fićdopra​sy.

–My​ślisz,żekie​dyśod​zy​skasztronnaIsleSa​intCro​ix?
Gwał​tow​nieza​mru​gałipo​wró​ciłdorze​czy​wi​sto​ści.Przezchwi​lębyłpo​dejrz​li​wy,

aleLe​ilaniebyłaprze​cieższpie​giemzIsleSa​intCro​ixwy​sła​nym,byod​gad​nąćjego
ru​chy.Niechciałjed​nakod​kry​waćswo​ichpla​nów,na​wetprzednią.Non​sza​lanc​ko
wzru​szyłra​mio​na​mi.

– Być może, pew​ne​go dnia. Je​śli sy​tu​acja po​li​tycz​na się po​pra​wi. W spo​łe​czeń​-

stwiewciążjestwie​legnie​wunamo​je​goojca.

Opar​ła twarz na dło​niach. Nie mia​ła sta​ni​ka i prze​źro​czy​sta tka​ni​na uka​zy​wa​ła

za​rysjejdo​sko​na​łychpier​si.Strasz​niegotoroz​pra​sza​ło.

–Jakibył?–za​py​ta​łaci​cho,wnimjed​nakna​tych​miastwez​bra​ławście​kłość.Wstał

ichwy​ciłsięba​lu​stra​dynaskra​juta​ra​su.–Prze​pra​szam.Je​śliniechceszotymmó​-
wić…

Ajed​naksięotwo​rzył.
–Oj​ciecbyłsko​rum​po​wa​ny.Do​ra​stałwluk​su​sie,niebra​ko​wa​łomuni​cze​go.Togo

znisz​czy​ło. Mój dzia​dek był do​brym wład​cą, ale sła​bym czło​wie​kiem. Kie​dy oj​ciec
po​ślu​biłmojąmat​kę,wło​skąksięż​nicz​kęzesta​re​gowe​nec​kie​gorodu,po​zwo​liłmu
wpaśćwamok.Krajsięroz​pa​dał,aleonnieza​uwa​żałro​sną​ce​goubó​stwaina​ra​sta​-
ją​ce​gosprze​ci​wu.Mat​kateżsiętymnieprzej​mo​wa​ła.Wię​cejcza​suspę​dza​ławPa​-
ry​żu,Lon​dy​nieczyNo​wymJor​kuniżnawy​spie.–Od​wró​ciłsięioparłple​ca​mioba​-
lu​stra​dę.–Oj​ciecwciążbrałso​bienoweko​chan​ki.Lo​kal​nedziew​czę​ta,słyn​nepięk​-
no​ści,bezróż​ni​cy.Spro​wa​dzałjewszyst​kiedozam​ku,czymat​katamwte​dybyła,
czynie.Onawy​cho​dzi​łazza​ło​że​nia,żesko​rodałamudzie​dzi​caijesz​czejed​ne​go,
za​pa​so​we​gosyna,mo​głaro​bić,cochcia​ła.

–Mia​łeśmłod​sze​gobra​ta?
–Tak.MiałnaimięMax.Pew​ne​godniaobo​jero​dzi​cebyliwre​zy​den​cji,cozda​-

rza​ło się do​syć rzad​ko. Ja​kaś mło​da dziew​czy​na z pła​czą​cym dziec​kiem na ręku
szu​ka​łamo​je​goojca.Dziec​kobyłcho​reipo​trze​bo​wa​łopo​mo​cy.Twier​dzi​ła,żebył
jegooj​cem,cobyłobar​dzopraw​do​po​dob​ne,aleonka​załswo​imżoł​nie​rzomwy​rzu​-
cićjąidziec​ko…–Ustamusięwy​krzy​wi​ły.–Niezda​wałso​biespra​wy,żewście​kły
tłum ze​brał się na ze​wnątrz… Za​ata​ko​wał. Żoł​nie​rze zwró​ci​li się prze​ciw​ko ojcu
imat​ce.Za​bi​liichimo​je​gobra​ta,tyl​komnieuda​łosięuciec.–Wy​piłresz​tęwina
jed​nymhau​stem.

Le​ilamia​ławoczachłzy.
–Twójbrat…by​li​ściebli​sko?
– Był mi naj​bliż​szy. Wszyst​ko, co ro​bię, ro​bię po to, by po​mścić jego śmierć

iupew​nićsię,żeniebyłada​rem​na.

Pew​niesięza​sta​na​wia​ła,jakży​ciekró​lew​skie​goplay​boyamia​łosiędoze​mstyza

śmierćbra​ta.Aleprze​cieżnicniewie​dzia​łaofun​da​cjachcha​ry​ta​tyw​nych,któ​reza​-
ło​żył, by po​ma​ga​ły tym, któ​rzy stra​ci​li bli​skich w tra​gicz​nych oko​licz​no​ściach, ani
otym,ilerazybrałudziałwmi​sjachpo​ko​jo​wych.

Ser​ceLe​iliści​snę​łosięnamyśloma​łymchłop​cu,któ​rybez​rad​niepa​trzył,jakjego

ro​dzi​cenisz​cząwła​snedzie​dzic​two,za​bie​ra​jącjegomłod​sze​gobra​tazesobą.My​-
śla​łaotym,jakskła​ma​ła,żejejoj​ciecnieżyje,ipo​czu​łasiępod​le.

–Alix,jestcoś,copo​win​nam…
Niepo​zwo​liłjejdo​koń​czyć.Od​sta​wiłkie​li​szek.Oczymupło​nę​ły.
–Dośćjużroz​mówjaknaje​denwie​czór.Pra​gnęcię…

–Ktobypo​my​ślał,żelu​biszczy​taćame​ry​kań​skieczar​nekry​mi​na​ły–po​wie​dzia​ła,

wy​cią​gnię​tanadu​żymle​ża​kuwogro​dzie,zgło​wąnapier​siAli​xa.

Opu​ściłksiąż​kęispoj​rzałnanią.
–Ajabymniewpadłnato,żetywy​bie​rzeszcośzko​lek​cjihi​sto​rycz​nychro​man​-

sów Ma​til​de, peł​nej pół​na​gich ne​an​der​tal​czy​ków i pięk​no​ści o dłu​gich blond wło​-
sach.

–Towinamo​jejmat​ki.Onajepo​chła​nia​łaispro​wa​dzi​łamnienazłądro​gę.
–Mu​siszzaniątę​sk​nić.
Usia​dła,pod​cią​gnę​łako​la​naiob​ję​łajerę​ka​mi.
-Tę​sk​nięzanią,oczy​wi​ście.Za​wszeby​ły​śmytyl​kowedwie.
Wsparłsięnałok​ciu.
–Tenmęż​czy​zna,zktó​rymby​łaśprzedemną,cooncizro​bił?
–Tobyłbłąd.By​łamna​iw​na.
–Jakto?
– To było tuż po śmier​ci mamy. By​łam ła​twym ce​lem. Po​świę​cał mi uwa​gę. Wie​-

rzy​łam,kie​dypo​wie​dział,żechcemniepo​znać,żeniebę​dzienamniena​ci​skał.Ale
pew​nejnocywpadłdomo​je​gomiesz​ka​niaipo​wie​dział,żemado​syćcze​ka​nia.Pró​-
bo​wałmniezmu​sić…

Alixwstałgwał​tow​nieichwy​ciłjązara​mio​na.Całyki​piałzezło​ści.
–Skrzyw​dziłcię?
Za​sko​czyłjątenna​głyprzy​pływemo​cji.
–Nie.On…pró​bo​wał,alemia​łamgazpie​przo​wyiza​gro​zi​łam,żegouży​ję.Więc

tyl​koob​ra​ziłmnieiwy​szedł.

–Dieu…Le​ila,onprze​cieżmógł…
–Wiem,aleniezro​biłtego.Całeszczę​ście.By​łamgłu​pia,są​dząc,żeon…
Za​ci​snąłdłońnajejra​mie​niu.
–Nie,popro​stupo​trze​bo​wa​łaśwspar​ciaiodro​bi​nyuwa​gi.
Sło​waci​snę​łyjejsięnawar​gi,sło​waotym,jakbar​dzobychcia​ławie​rzyć,żemi​-

łość i bez​pie​czeń​stwo ist​nie​ją. Ale nie mo​gła ich wy​po​wie​dzieć. Nie tu​taj, nie do
tegoczło​wie​ka.Nieskła​dałjejżad​nychobiet​nic.Ofia​ro​wałjejtenskra​wekrajuito
byłowszyst​ko.

De​li​kat​nieuło​żyłjejgło​węzpo​wro​temnaswo​jejpier​sinale​ża​kuigła​dziłjąpo

wło​sach.

–Tam​tenmęż​czy​znabyłidio​tą.
Po​chy​liłgło​węiichustaspo​tka​łysięwdłu​gimpo​ca​łun​ku.

ROZDZIAŁSIÓDMY

Alix z rę​ka​mi w kie​sze​ni spo​glą​dał w stro​nę traw​ni​ka, gdzie Le​ila roz​ma​wia​ła

zogrod​ni​kiem.Uśmiech​nąłsię.Znaj​do​wałsięwprzeded​niunaj​bar​dziejburz​li​we​go
okre​suswo​je​goży​cia,aleni​g​dynieczułsiętakspo​koj​nyi…za​do​wo​lo​ny.Ostat​nie
dzie​sięćdninieprzy​po​mi​na​łyni​cze​go,cokie​dy​kol​wiekdo​świad​czył.Ni​g​dyniespę​-
dziłtylecza​susamnasamzko​bie​tą.Na​wetztam​tą,przezktó​rąmy​ślał,żestra​cił
ser​ce do wszyst​kich in​nych lata temu. Z Le​ilą za​dzi​wia​ją​co do​brze mu się roz​ma​-
wia​ło.Opo​wia​dałjejorze​czach,októ​rychni​g​dyzni​kimnieroz​ma​wiał,na​wetzAn​-
dre​sem. A che​mia mię​dzy nimi była nie​sa​mo​wi​ta. Wie​dział jed​nak, że musi jej po​-
zwo​lićodejść.Zakil​kadniwieść,żejegoro​da​cyza​gło​so​wa​lizatym,żebywró​ciłna
Isle Sa​int Cro​ix, obie​gnie świat. Jego ży​cie nie bę​dzie już na​le​ża​ło do nie​go. Nie
mógłtamwró​cićzko​chan​ką.Tobywszyst​koprze​kre​śli​ło.Mu​siałwró​cićsam,ana​-
stęp​niezna​leźćso​bieżonę.

Spo​chmur​niał,alewte​dyLe​ilado​strze​głagoiuśmiechroz​ja​śniłjejtwarz.Po​wie​-

dzia​łacośdoogrod​ni​kaiuści​snę​łamudłoń.Sta​rzecbyłza​chwy​co​ny.Pod​bie​głado
Ali​xazpu​deł​kiemwręku,ubra​nanapo​dróżwwą​skie,do​pa​so​wa​nespodnieikasz​-
mi​ro​wytopbezrę​ka​wów.

–Prze​pra​szam.Niechcia​łam,że​byścze​kał.
–Wca​leniecze​ka​łem.Lu​casoka​załsiępo​moc​ny?
–Bar​dzo!Dałmina​wetkil​kasa​dzo​nekkwia​tówdodomuwspe​cjal​nychwor​kach.

Cu​dow​nie pach​ną. Gdy​by uda​ło mi się ja​koś wy​de​sty​lo​wać ten za​pach… – urwa​ła,
za​wsty​dzo​na.–Prze​pra​szam,po​win​ni​śmyjużiść,praw​da?We​zmętyl​koto​reb​kę.–
Za​nimuda​łasiędodomu,za​trzy​ma​łasięispoj​rza​łananie​go.Głosmia​łaochry​pły.–
Dzię​ku​ję…tobyłna​praw​dęma​gicz​nyczas.

Mu​snąłkciu​kiemjejpeł​nądol​nąwar​gę.
–Topraw​da.–Zro​zu​miał,żeniejestgo​to​wypo​zwo​lićjejodejśćizro​biwszyst​ko,

bytaksięniesta​ło.

–Zo​sta​nieszzemnąnanoc?–Le​ilaspoj​rza​łananie​goztyl​ne​gosie​dze​niali​mu​zy​-

ny.Byłojużpopół​no​cy,amo​kreoddesz​czuuli​cePa​ry​żawy​glą​da​łyobco.Wca​lenie
tę​sk​ni​łazatymmia​stem.Onateżniebyłago​to​wa,bypo​że​gnaćsięzAli​xem.

–Do​brze.
PlacVen​dômebyłpu​sty,kie​dyprzy​je​cha​lidoho​te​lu.Aten​cja,zjakąob​słu​gatrak​-

to​wa​ła Ali​xa, za​sko​czy​ła ją. Na wy​spie na chwi​lę za​po​mnia​ła, kim był. W apar​ta​-
men​ciepa​li​łysięlam​py.Alixzdjąłma​ry​nar​kę,aonapo​de​szładookna,na​glenie​spo​-
koj​na.Wi​dzia​łastądswójsklep,ciem​nyipu​sty,dziw​neprze​czu​ciespra​wi​ło,żeza​-
czę​ładrżeć.Zo​ba​czy​łajegood​bi​ciewszy​bie.Pa​trzyłnanią.Od​wró​ci​łasię.Po​wie​-
trzemię​dzynimiiskrzy​ło.Apo​temcośnapo​bli​skimsto​li​kuprzy​ku​łojejwzrok.

–Onie!
Alixza​kląłci​cho.Tobyłpo​pu​lar​nyfran​cu​skita​blo​id,azro​bio​nedzieńwcze​śniej

zdję​ciejegoiLe​ilinapla​żytra​fi​łonaokład​kę.Le​że​linapia​sku,ską​pestro​jeką​pie​-
lo​wepo​zo​sta​wia​łypolewy​obraź​ni.TwarzLe​ilibyłaod​wró​co​na,więcniemoż​najej
byłoroz​po​znać.

Pod​nio​słaga​ze​tę,alewy​rwałjejpi​smozrękiiod​rzu​cił.
–Niewi​daćtwo​jejtwa​rzy…Wszyst​kojestwpo​rząd​ku.
–Wie​dzia​łeśotym?–spy​ta​ła,bled​nąc.
–Mójasy​stentpo​wia​da​miamnieokaż​dymma​te​ria​lepra​so​wym.
–Dla​cze​gominiepo​wie​dzia​łaś?
–Bomia​łemna​dzie​ję,żetegoniezo​ba​czysz.
– Cóż, cała Fran​cji już to wi​dzia​ła. – Spoj​rza​ła na pod​ło​gę, gdzie le​ża​ła ga​ze​ta,

iprze​czy​ta​ła:–„Kimjestnaj​now​szase​kret​nauko​cha​nakró​lanawy​gna​niu?”.

Alixspoj​rzałjejpro​stowoczy.
–Niewie​dzą,kimje​steś,ajaza​dbamoto,żebysięniedo​wie​dzie​li.Pro​szę,za​ufaj

mi.

Najejtwa​rzypo​ja​wiłsięgry​mas.
–Tosięmusiskoń​czyćpodzi​siej​szejnocy.Niepa​su​jędotwo​je​goświa​tainiechcę

siępo​ja​wiaćwga​ze​tachjakko​lej​nazwie​lutwo​ichko​biet.

Nie przy​jął jej słów do wia​do​mo​ści. Mu​sia​ła do nie​go na​le​żeć. Ale nie po​tra​fił

tegowy​ar​ty​ku​ło​wać.Za​cząłwięcjąca​ło​wać,aonaod​po​wie​dzia​łanajegopo​ca​łun​ki
taksamojakonbez​rad​nawo​becwła​snychuczuć.

Gdy się obu​dzi​ła na​stęp​ne​go dnia, do​pie​ro po chwi​li się zo​rien​to​wa​ła, gdzie się

znaj​du​je.Le​ża​ławogrom​nym,luk​su​so​wymłóż​ku.Nagaizu​peł​niesama.Całaobo​-
la​ła.

Apo​temwszyst​kodoniejwró​ci​ło.Tejnocyprze​ko​na​łasię,żewszyst​ko,cze​godo​-

tądjąna​uczył,byłodo​pie​ropierw​szympo​zio​mem.Ko​cha​jącsięwczo​raj,wnie​ślisię
napraw​dzi​wewy​ży​ny.Alixniebyłczu​łyide​li​kat​ny,tyl​kodzi​ki.Za​czer​wie​ni​łasięna
myśl o tym, jak się tym roz​ko​szo​wa​ła, re​agu​jąc na jego ru​chy, pro​sząc o wię​cej,
moc​niej, głę​biej… Na​wet to, że jej fo​to​gra​fia zna​la​zła się w ma​ga​zy​nie, ze​szło na
dru​gi plan. Do​pie​ro o świ​cie za​snę​ła w koń​cu w jego ob​ję​ciach. Mia​ła nie​ja​sne
wspo​mnie​nie,żepo​ca​ło​wałjąwtyłgło​wyiwy​mam​ro​tał:

–Ni​g​dzienieod​cho​dzisz…toniejestko​niec…
Na​praw​dę to sły​sza​ła? Czy to, co było mię​dzy nimi, mia​ło się prze​ro​dzić w coś

sta​łe​go?Ser​ceza​bi​łojejszyb​ciej.Mu​sia​łaznimpo​roz​ma​wiać.

Wsta​ła z łóż​ka i prze​szła do peł​nej prze​py​chu ła​zien​ki, w któ​rej jej małe miesz​-

kan​kozmie​ści​ło​bysiędwu​krot​nie.Wzię​łaprysz​niciubra​łasię,apo​tempo​szłago
po​szu​kać. Jego ni​ski, głę​bo​ki głos, sły​sza​ła w po​ko​ju obok. Uśmiech​nę​ła się. Sam
jego głos spra​wił, że czu​ła kłę​bią​ce się w brzu​chu cie​pło… Za​trzy​ma​ła się za
drzwia​mi,sły​szącswo​jeimię.

–Le​ilatoide​ał,An​dres.Pięk​na,do​świad​czo​na,in​te​li​gent​na,wy​ra​fi​no​wa​na.
Za​ru​mie​ni​łasię,żepod​słu​cha​ła,jakmó​wiłoniejwtakispo​sób.Przyna​stęp​nych

sło​wachwy​da​wałsięnie​copo​iry​to​wa​ny.–To,żeniechcia​łasięzemnąpo​ka​zy​wać,
prze​ma​wia na jej ko​rzyść. Cał​ko​wi​cie się róż​ni od wszyst​kich ko​biet, z ja​ki​mi się
spo​ty​ka​łem.

Zmarsz​czy​łalek​kobrwi.Tobrzmia​ło,jakgdy​byjąoce​nia​no.Sta​nę​ławdrzwiach,

aleAlixbyłod​wró​co​nydoniejty​łem.Wy​glą​dałprzezoknoiniewi​działjej.Akie​dy
zno​wusięode​zwał,wło​syzje​ży​łyjejsięnakar​ku.

– Szcze​rze mó​wiąc, nie mógł​bym ukar​to​wać tego le​piej, gdy​bym to za​pla​no​wał.

Je​ste​śmy w przeded​niu re​fe​ren​dum, któ​re spro​wa​dzi mnie z po​wro​tem na tron,
apar​tiarzą​dzą​caniemaotympo​ję​cia.Praw​do​po​dob​niemy​ślą,żena​dalopa​lamsię
zniąnaKa​ra​ibach.Wszyst​koukła​dasięide​al​nie.

Prze​ra​żo​nacof​nę​łasię.Alixza​śmiałsięszy​der​czo.
–Od​kądtomi​łośćmacośwspól​ne​gozwy​bo​remprze​zemnieżony?Waż​nejestto,

żetoonaza​ko​cha​łasięwemnie.Toniebę​dziewni​czymprzy​po​mi​naćmał​żeń​stwa
mo​ich ro​dzi​ców… – Mó​wił da​lej, nie​świa​do​my spu​sto​sze​nia, ja​kie te sło​wa w niej
czy​ni​ły.–Skądtowiem?Byładzie​wi​cą,An​dres…Ko​bie​tanieod​da​jecno​ty,ottak.
Po​wrót z na​rze​czo​ną u boku umoc​ni moją po​zy​cję. Bę​dzie wspa​nia​łą kró​lo​wą, je​-
stempe​wien.

Przezchwi​lęsłu​chał,apo​temode​zwałsięci​cho:
–Nie,niemamwąt​pli​wo​ści,żepo​wie„tak”.Je​ślibędęmu​siałjąprze​ko​nać,żeja

teżjąko​cham,taksięsta​nie.Toniebę​dzietrud​ne.Imszyb​ciejpo​ja​wiąsiędzie​ci,
tym le​piej. Suk​ce​sor bę​dzie naj​moc​niej​szym gwa​ran​tem sta​bi​li​za​cji na Isle Sa​int
Cro​ix.

Przezmo​mentsil​nybólwoko​li​cachser​canie​malzgiąłjąwpół.Po​czu​łamdło​ści.

Alix chciał bu​do​wać z nią ży​cie na kłam​stwach i fał​szu, za​pew​nia​jąc pe​łen pa​kiet
swo​jejdro​go​cen​nejwy​spie,któ​rąmiałladadzieńopa​no​wać,ajejmó​wił,żetodo​-
pie​ro bar​dzo od​le​gła per​spek​ty​wa. Okła​mał ją pro​sto w oczy! Chciał mieć z nią
dziec​kowy​łącz​niedlapo​li​tycz​nychce​lów!

Cozairo​nialosu!Jejoj​ciecod​rzu​ciłdziec​koztychsa​mychpo​wo​dów.Aleniebyła

wna​stro​ju,żebydo​ce​nićczar​nyhu​mor.Wszyst​kieichroz​mo​wyna​bra​łyna​glezło​-
wro​gie​gozna​cze​nia.Kie​dypy​tałjąojejpo​glą​dypo​li​tycz​ne,owszyst​ko,tobyłonic
in​ne​go,jaktyl​koroz​mo​wakwa​li​fi​ka​cyj​na.Agwał​tow​ność,zjakąsięko​cha​li…Czy
upew​niałsięwtenspo​sób,żeniestra​ciza​in​te​re​so​wa​niadlaniejwy​star​cza​ją​codłu​-
go,żebyspło​dzićsuk​ce​so​ra?

Alix skoń​czył roz​mo​wę i to wy​rwa​ło ją z szo​ku. Wal​cząc z mdło​ścia​mi, po​de​szła

dodrzwi.Dy​wanza​głu​szyłjejkro​ki.Onna​dalstałwoknie,ręcewło​żyłdokie​sze​ni.
Trzę​słasięcałaichcia​łatyl​kojed​ne​go:odejśćiza​po​mnieć,żegopo​zna​ła.Żepo​-
wtó​rzy​łabłądmat​ki,za​ko​chu​jącsięwpierw​szymmęż​czyź​nie,któ​ryjąuwiódł.

Na​dalszu​mia​łomuwgło​wieporoz​mo​wiezAn​dre​sem.Czyna​praw​dępo​wie​dział

mu,żebyłgo​tówuczy​nićzLe​iliswo​jążonę?Swo​jąkró​lo​wą?Kuswe​gozdzi​wie​niu,
nieża​ło​wałtychsłów.Niedo​stałata​kupa​ni​kianiklau​stro​fo​bii.Czułsięztymdo​-
brze. Ni​g​dy nie spo​tkał ni​ko​go ta​kie​go jak ona. Była słod​ka, nie​win​na… i już nie
taka nie​win​na. Wtem znie​ru​cho​miał. Zna​jo​ma po​stać szła szyb​ko przez plac.
Wstrzy​małod​dech.

TobyłaLe​ilazeswo​jątor​bąpo​dróż​ną,je​dy​nazna​namuko​bie​ta,któ​raniepo​dró​-

żo​wa​łaztu​zi​nemwa​li​zek.Do​kądsięuda​wa​ła?Po​czułdresz​cze.Czytomoż​li​we,że
pod​słu​cha​łajegoroz​mo​węzAn​dre​sem?Aje​ślina​wet,todla​cze​good​cho​dzi​ła?Któ​-
ra ko​bie​ta ode​szła​by, ma​jąc w per​spek​ty​wie sta​ły zwią​zek z męż​czy​zną ta​kim jak
on?

Jużmiałzaniąpo​biec,kie​dyza​dzwo​niłte​le​fon.Ode​brałirzu​ciłszorst​ko:
–Tak?
Wi​dział,jakznik​nę​ławewnę​trzuskle​pu.Czuł,żeje​ślizaniąniepo​bie​gnie,ni​g​dy

wię​cejjejniezo​ba​czy.

– Wa​sza Wy​so​kość, jest pan tam? Mu​si​my omó​wić pla​ny na ju​tro, kie​dy zo​sta​ną

ogło​szo​newy​ni​kire​fe​ren​dum.

Ju​tro.Jegoży​ciezmie​nisięwte​dynaza​wsze.Przy​po​mnie​nieotymwstrzą​snę​ło

nim. Omal nie stra​cił gło​wy, kie​dy po​trze​bo​wał jej naj​bar​dziej. Z po​wo​du ko​bie​ty.
Na​wet je​śli mia​ła zo​stać kró​lo​wą, była prze​cież tyl​ko ko​chan​ką, ko​bie​tą, pe​ry​fe​-
rycz​nymaspek​temjegoży​cia.

Sku​piłsięnaroz​mo​wie.Napółgo​dzi​ny.Kie​dywkoń​cuodło​żyłsłu​chaw​kęiwyj​-

rzałprzezokno,za​marł.Podru​giejstro​niepla​cuLe​ilaza​my​ka​ładrzwidoswo​je​go
skle​pu.Ro​le​tybyłyopusz​czo​ne.Mia​łanaso​biedżin​sy,adi​da​syima​ry​nar​kę.Za​bra​-
łazesobątor​bę.Kie​dytakpa​trzył,za​czę​łaszyb​kood​cho​dzić,cią​gnączasobątor​-
bęnakół​kach.

Byłajużpra​wienaroguuli​cy,kie​dyjądo​padłichwy​ciłzara​mię.Nieod​wró​ci​ła

się.

–Jakdużousły​sza​łaś?–skie​ro​wałtopy​ta​niedotyłujejgło​wy.
Do​pie​ro te​raz się od​wró​ci​ła. Spo​dzie​wał się po niej gwał​tow​nych emo​cji, ale jej

twarzbyłakom​plet​niebezwy​ra​zu.Ni​g​dyjejta​kiejniewi​dział.Po​czułchłód.

– Wy​star​cza​ją​co. Sły​sza​łam wy​star​cza​ją​co dużo, Alix. – Oswo​bo​dzi​ła ra​mię. –

Ate​raz,je​ślipo​zwo​lisz,mu​szęzła​paćpo​ciąg.

Kil​kago​dzinwcze​śniejzo​sta​wiłjąza​spo​ko​jo​nąiza​ru​mie​nio​nąwłóż​kupona​mięt​-

nejnocy.Szep​tałjejsło​wa,ja​kichni​g​dyniemy​ślał,żebę​dzieszep​tałja​kiej​kol​wiek
ko​bie​cie.

–Do​kądsięwy​bie​rasz?
–Och,niemó​wi​łamciotym?Mu​szęje​chaćdoGras​sewin​te​re​sach.
Po​czułpa​ni​kę.
–Nie,niemó​wi​łaśmiotym.
–Cóż,mu​sia​łamchy​baza​po​mnieć…–Spoj​rza​łanaze​ga​rek.
Chcia​łagowy​mi​nąć,aleza​trzy​małją,kła​dącjejrękęnara​mie​niu.Spoj​rza​łana

niąwy​mow​nie.

–Puśćmnie.
–Niemia​łaśżad​nychpla​nówwy​jaz​do​wych,do​pó​kiniepod​słu​cha​łaśroz​mo​wy.
–Masznamy​śliswójkró​lew​skide​kret?
Za​czę​lijużprzy​cią​gaćuwa​gęmi​ja​ją​cychichprze​chod​niów.Za​ci​snąłzęby.
–Mu​si​mypo​roz​ma​wiaćinienauli​cy.
Zwy​ra​zembun​tunatwa​rzycof​nę​łasięwstro​nęskle​pu.Wziąłodniejtor​bę,choć

pu​ści​łajądo​pie​rowte​dy,gdyso​bieuświa​do​mi​ła,jakitopa​ra​doks,żeAlixSa​intCro​-
ixszar​pałsięnauli​cyzko​bie​tą.Otwo​rzy​ładrzwiiwe​szlidoskle​pu.

–Dla​cze​gowy​jeż​dżasz?–Ibezpo​że​gna​nia…Ko​bie​tyniemó​wi​łymu„dowi​dze​-

nia”,toonimmó​wił„dowi​dze​nia”.

– Wy​jeż​dżam, bo mu​szę upo​rząd​ko​wać swo​je in​te​re​sy. – Skrzy​żo​wa​ła ręce na

pier​si.–Idla​te​go,żetwo​jaaro​gan​cjajestdo​praw​dyzdu​mie​wa​ją​ca.Jakśmieszza​-

kła​dać,żeje​stemwto​bieza​ko​cha​na?Zna​mysięle​d​wieoddwóchty​go​dni.My​śla​-
łeś,żemu​sia​łamsięza​ko​chaćwpierw​szymmęż​czyź​nie,zktó​rymsięprze​spa​łam?
Po​wie​dzia​łeś ko​muś o imie​niu An​dres, że by​łam dzie​wi​cą. Jak śmia​łeś oma​wiać
zkimśmojepry​wat​nespra​wy?

Za​ci​snąłzęby.
–Nie​ste​ty,ży​ciekró​labywawła​sno​ściąpu​blicz​ną.Aleniemia​łempra​waujaw​niać

tychin​for​ma​cji.

Za​śmia​łasięchra​pli​wie.
–Cóż,niemamnaj​mniej​sze​goza​mia​rupo​zna​waćta​kie​goży​cia,więcodtegomo​-

men​tu będę wdzięcz​na, je​śli za​cho​wasz szcze​gó​ły na​sze​go ro​man​su wy​łącz​nie dla
sie​bie.Imożepanbyćspo​koj​ny,Wa​szaKró​lew​skaMość,nieza​ko​cha​łamsięwto​-
bie.

Nie ucie​ka​ła​by w taki spo​sób, gdy​by pod​słu​cha​na roz​mo​wa nie wzbu​rzy​ła​by jej

ażtakbar​dzo.Zmru​żyłoczy.

–Taktyl​komó​wisz…
– Tak my​ślę – wy​pa​li​ła w od​po​wie​dzi, prze​ra​żo​na, że mógł​by uj​rzeć coś wię​cej

w jej twa​rzy. – Oszczę​dzi​łam ci fa​ty​gi uda​wa​nia, że coś do mnie czu​jesz, więc
oszczę​dzę ci jesz​cze fał​szy​wych ro​man​tycz​nych oświad​czyn, z ja​ki​mi się no​si​łeś…
Od​po​wiedźbrzmi„nie”.

–Mó​wisz„nie”napro​po​zy​cjęzo​sta​niakró​lo​wą?Ży​ciawnie​zmie​rzo​nymbo​gac​-

twieiluk​su​sie?

Po​czu​łaskurczwżo​łąd​ku.
– Mó​wię nie mał​żeń​stwu po​zba​wio​ne​mu ludz​kich uczuć i ży​ciu w zło​tej klat​ce.

My​śla​łeś,żespro​wa​dzi​ła​bymnaświatdziec​ko,żebyżyłozro​dzi​ca​mityl​kood​gry​-
wa​ją​cy​miswo​jerole?

Jegooczyprzy​bra​łyod​cieństa​li.
–Dzi​siajranoni​cze​gonieod​gry​wa​łaś.
–Zpew​no​ściąniepo​my​li​łeśżą​dzyzmi​ło​ścią?My​śla​łam,żeje​steśbar​dziejwy​ra​-

fi​no​wa​ny.

Za​czer​wie​niłsię,aletoniebyłodlaniejżad​nepo​cie​sze​nie.Czu​łamdło​ści.
–Po​słu​chaj.Wiem,żetomo​głociętro​chęza​bo​leć.Cho​dzioto,żeko​bie​ta,któ​rą

wy​bie​ramnamojąkró​lo​wą,musispeł​niaćkon​kret​nekry​te​ria.Sza​nu​je​mysięwza​-
jem​nie.Lu​bi​my.Jestmię​dzynamisza​lo​nache​mia.Todo​brygruntdlamał​żeń​stwa.
Lep​szyniżcośopar​te​gonaka​pry​śnychemo​cjach.

Po​my​śla​łaomał​żeń​stwiejegoro​dzi​ców,alepo​temprzy​po​mnia​łaso​bie,jakosza​-

co​wał,żetomo​głojątro​chęza​bo​leć,ireszt​kaem​pa​tiiznik​nę​ła.

–Ni​g​dyniepo​wie​dzia​łeśmi,żeje​steśtakbli​skopo​wro​tunatron.
–Niemo​głem.Wie​dzie​liotymtyl​komoinaj​bliż​sido​rad​cy.
–Więcwy​jazdnawy​spębyłje​dy​niepró​bązmy​le​niaprze​ciw​ni​ków?Ajaby​łamde​-

ko​ra​cyj​nymele​men​temtejko​me​dii?Wy​god​nąko​chan​kąwmiej​scetam​tej,po​rzu​co​-
nejwtry​biedo​raź​nym?–Za​czę​łacho​dzićposkle​pie.–MonDieu,ależby​łamidiot​-
ką.Dwarazypodrząd.

–Nieje​stemtaki,jaktam​tenmęż​czy​zna,atynieby​łaśidiot​ką.
–Ow​szem,by​łam.Uwie​rzy​łam,żetobyłspon​ta​nicz​nygest.Totyprzy​sła​łeśko​-

goś,żebyzro​biłtozdję​cie,praw​da?

Za​czer​wie​niłsię.Nieza​prze​czył.Po​trzą​snę​łagło​wą.Po​zwo​liłjejmy​śleć,żebyli

na wy​spie sami. Od​da​ła mu swo​je na​gie cia​ło i du​szę, a on ją wy​ko​rzy​stał. Te​raz
mu​sia​łachro​nićsie​bie,od​stra​szyćgo.Uda​łanon​sza​lan​cję.

–Szcze​rzemó​wiąc,Alix,tojawy​ko​rzy​sta​łamcie​bie.
Tobyłszok.
–Wy​ko​rzy​sta​łaśmnie?
Wzru​szy​łalek​kora​mio​na​mi.
–Chcia​łamsiępo​zbyćdzie​wic​twa,aleniespo​tka​łamod​po​wied​nie​godotegokan​-

dy​da​ta…do​pó​kiwskle​pieniepo​ja​wi​łeśsięty.Zmo​jejstro​nytobyłowszyst​ko.No
ieks​cy​ta​cja,nieprze​czę.Mojamat​kabyłana​do​pie​kuń​cza,alete​razje​stemwol​na
inie​za​leż​na.Niemamza​mia​ruska​zy​waćsięnamał​żeń​stwozroz​sąd​kutyl​kodla​te​-
go, że uzna​łeś mnie za od​po​wied​nią kan​dy​dat​kę na żonę i mat​kę swo​ich cen​nych
kró​lew​skichsuk​ce​so​rów.–Do​da​łaziro​nią:–Toiry​tu​ją​ce,żewy​ko​rzy​sta​łeśmniedo
swo​ichce​lów,aleniepo​czu​łamsiętymzra​nio​na.Zpew​no​ściąniemy​ślisz,żeje​steś
pierw​szymbo​ga​tymmęż​czy​zna,jakiza​pro​siłmniedoswo​je​goapar​ta​men​tunapry​-
wat​nekon​sul​ta​cje?–Niecze​ka​łanaod​po​wiedź.–Cóż,nieby​łeśpierw​szyipraw​do​-
po​dob​nieniebę​dzieszostat​ni.

Po​my​ślałoniej,jakwcho​dzidoko​lej​ne​goapar​ta​men​tu,uśmie​cha​jącsiędoja​kie​-

gośmęż​czy​zny,wy​cią​ga​jącdlanie​goswo​jebu​te​lecz​ki.Ob​my​śladlanie​goper​fu​my.
Idzieznimdołóż​ka.

Wy​ko​rzy​sta​łago.Takjakwy​ko​rzy​sta​nogowcze​śniej.Ślu​bo​wał,żeni​g​dywię​cej

natoniepo​zwo​li.Ajed​naksta​łosię…

Jed​namyślprze​dzie​ra​łasięprzezwzbie​ra​ją​cąwnimwście​kłość.
–Mo​żeszbyćwcią​ży.
–Nieje​stem.–Lek​kopo​bla​dła.
Niechciałwtympunk​cieżad​nychwąt​pli​wo​ści.Naj​mniej​szych.
–Skądwiesz?
–Dziśranoza​cząłmisięokres.
–Mamuwie​rzyć,żegdy​byśbyławcią​ży,tak​żepo​wie​dzia​ła​byśnie?
Wi​dział,jakza​ci​snę​ładło​niewpię​ści.
–Twójcy​nizmdo​praw​dynieznagra​nic.Ate​razmu​szęzdą​żyćnapo​ciąg.Pro​szę

wyjść.

Miał ocho​tę zrzu​cić pół​kę z bu​te​lecz​ka​mi i roz​trza​skać je wszyst​kie o pod​ło​gę.

Zmiaż​dżyćLe​ilęswo​imgnie​wem.Zmu​sićją,byzno​wusta​łasięsła​baiule​gła.Po​-
czułsamdosie​bieobrzy​dze​nie.Od​wró​ciłsięiwy​szedłzeskle​pu.

Do​pie​ro w swo​im apar​ta​men​cie otrzą​snął się z mrocz​nej mgły, spo​wi​ja​ją​cej mu

mózg.Na​wetniemógłjejza​rzu​cićchci​wo​ści.Mi​lionin​nychko​bietsły​szącjegoroz​-
mo​wę,sku​si​ło​bysię,żebydzie​lićznimży​ciewluk​su​sie.Aleonanie.

Ką​temokado​strzegłłóż​kozpo​ście​ląwnie​ła​dzieicośjesz​cze.Wpadłdosy​pial​ni

ichwy​ciłfla​konDomuLe​ilizjegosy​gno​wa​ny​miper​fu​ma​mi.Przedocza​mista​nąłmu
ob​raz Le​ili w ką​pie​li po tym, jak ko​cha​li się po raz pierw​szy. Zmy​sło​wy uśmiech
igra​ją​cynajejustach.Tobyłuśmiechsa​tys​fak​cji.Mi​sjawy​ko​na​na.Wy​ko​rzy​sta​łam
cię.Wfu​riici​snąłbu​tel​kąonaj​bliż​sząścia​nę,gdzieroz​trza​ska​łasięnami​lionka​-
wał​ków,roz​bry​zgu​jącdo​oko​łabursz​ty​no​wypłyn.Za​pachdo​tarłdojegotrze​wi.

Pod​niósłsłu​chaw​kęiwy​dałszorst​kiepo​le​ce​nieoprze​pro​wadz​cedoin​ne​goho​te​-

lu.Za​razpotymza​dzwo​niłpod​eks​cy​to​wa​nyAn​dres.

–Son​da​żesąpo​zy​tyw​neiwska​zu​jąnamiaż​dżą​cąprze​wa​gę.Rządwpadłwpa​ni​-

kę,alejestjużzapóź​no.Tojestto,Alix.Czasje​chaćdodomu.Kie​dywró​cisztam
zLe​iląpodrękę…

Prze​rwałmuchłod​no:
–Ni​g​dywię​cejniewspo​mi​najjejimie​nia.
Po dru​giej stro​nie za​pa​dła ci​sza, za​nim An​dres od​zy​skał pa​no​wa​nie nad sobą

ikon​ty​nu​ował,jakgdy​byni​g​dynic.Alixsłu​chałgozpo​nu​rąminą.Byłnasie​biezły,
żedałsiępo​nieśćemo​cjom.Za​nimwy​siadłzsa​mo​cho​duiwszedłdono​we​goho​te​lu,
Le​ilabyłajużtyl​kood​le​głymwspo​mnie​niem.Jegoprze​zna​cze​niemia​łosięod​ro​dzić
zpo​pio​łówni​czymfe​niksitobyłanaj​waż​niej​szaspra​wanaświe​cie.

Do​pie​ro,kie​dypo​ciągzo​sta​wiłPa​ryżda​le​kowtyleLe​ilapo​czu​ła,żena​pię​cieze​-

lża​łowjejza​ci​śnię​tychmię​śniach.Po​my​śla​łacie​płoosta​rymprzy​ja​cie​lumat​ki,któ​-
rypo​zwo​liłjejza​trzy​maćsięusie​bienatro​chęwGras​se.Niebyłożad​ne​gospo​tka​-
niawin​te​re​sach.Po​byttampo​zwo​lijejtrzy​maćsięzdalaodPa​ry​ża,do​pó​kiAlixnie
wy​je​dzie.Bólzno​wuza​cząłsięsą​czyć.Towy​ma​ga​łowięk​szejsiły,niżsą​dzi​ła,żeby
sta​nąćtakprzednimiudać,żenicdlaniejniezna​czył.Żegowy​ko​rzy​sta​ła.Toon
wy​ko​rzy​stałją.Dzię​kiBogupra​sanieod​kry​łajejtoż​sa​mo​ści.Namyślowła​snejna​-
iw​no​ścizro​bi​łojejsięnie​do​brze.Atoprzy​po​mnia​łojejolek​kichmdło​ściach,któ​re
od​czu​wa​ła od kil​ku dni. Skła​da​ła je na karb ob​fi​tej kuch​ni Ma​til​de. Skła​ma​ła, mó​-
wiąc mu o mie​siącz​ce. Jesz​cze się nie po​ja​wi​ła. Ale chcia​ła, żeby so​bie po​szedł.
Gdy​by po​my​ślał, że ist​nie​je cień szan​sy… Po​czu​ła gro​zę na samą myśl. Po​ło​ży​ła
rękęnabrzu​chuipo​wie​dzia​łaso​bieostro,żeniemożebyćwcią​ży,bowszech​świat
niemógłbyćtakokrut​ny,żebyprze​no​sićgrze​chymat​kinacór​kę.

Je​ślibyławcią​żyniechcia​łasięza​sta​na​wiaćnadre​ak​cjąAli​xaSa​intCro​ix.Poich

ostat​niejroz​mo​wiemógłzniątyl​koze​rwać.BoLe​ilaVe​ru​ghe​sewła​śniewy​co​fa​ła
sięzestaw​kiod​po​wied​nichkan​dy​da​teknajegożonę.

ROZDZIAŁÓSMY

Sie​demty​go​dnipóź​niej

Alixpa​trzyłnapa​no​ra​męroz​cią​ga​ją​cąsięzoknaswo​je​gobiu​rawzam​kufor​te​cy

IsleSa​intCro​ix.Znaj​do​wa​łosięnaty​łachbu​dow​li,gdziemurniedozdo​by​ciaopa​-
dałstro​modomo​rzazeska​ły.Byłonaj​bez​piecz​niej​szymtammiej​scem.

Przezotwar​teoknowpa​da​łała​god​na,cie​płamor​skabry​za,azniąwszyst​kieza​-

pa​chyzna​nemuzdzie​ciń​stwa:zie​mi,mo​rzaidzi​kichkwia​tów.Zmiej​skie​gotar​gu
do​cho​dzi​łyeg​zo​tycz​newo​nieprzy​prawiziół.

Ostat​niety​go​dniebyłyburz​li​we,alena​daltu​tajpo​zo​sta​wałitowie​lezna​czy​ło.
Le​ila.Nie​ustan​niena​wie​dza​łajegomy​śli.Nieda​jącmuspo​ko​ju.Drę​czącgo.Kie​-

dy po​wró​cił trium​fal​nie na wy​spę, tu​tej​sze za​pa​chy przy​po​mnia​ły mu ją. Per​fu​my,
któ​redlanie​gospo​rzą​dzi​ła.

Czysie​dzite​razwja​kimśluk​su​so​wymapar​ta​men​cieho​te​lo​wymzeswo​imielik​si​-

ra​mi roz​ło​żo​ny​mi przed sobą? Uśmie​cha się do ja​kie​goś nie​szczę​śni​ka? Znie​wa​la
go?Cza​row​ni​ca.Na​dalniemógłuwie​rzyć,żeod​rzu​ci​łaspo​sob​ność,byzo​staćjego
kró​lo​wą. A może ra​czej, że jej od​mo​wa za​bo​la​ła go tak moc​no. Mó​wił so​bie, że
ucier​pia​ło tyl​ko jego ego. Wy​brał ją, wie​rząc, że po​sia​da​ła ko​niecz​ne atry​bu​ty.
Świet​niesięro​zu​mie​liiczuł,żebyłaszcze​ra,szla​chet​naigod​naza​ufa​nia.Niemó​-
wiącjużosza​lo​nejche​miiist​nie​ją​cejmię​dzynimi.Mimotomia​łainnepla​ny.

Rap​tow​nepu​ka​niedodrzwiwy​wo​ła​łogry​masnajegotwa​rzy.
–Wejść.
TobyłAn​dres,wy​raź​nieza​nie​po​ko​jo​ny.Trzy​małwrękuta​blet.
–Mu​siszcośzo​ba​czyć.
Ob​ró​cił urzą​dze​nie i Alix spoj​rzał na prze​gląd pra​sy na ekra​nie. Do​pie​ro po se​-

kun​dzieuświa​do​miłso​bie,nacowła​ści​wiepa​trzy.Falago​rą​caude​rzy​łagowsplot
sło​necz​ny.Tobyłozdję​ciejegoiLe​ili,kłó​cą​cychsięnauli​cytam​te​godniasie​demty​-
go​dniwcze​śniej.Ontrzy​małrękęnajejra​mie​niu,aonabyłazde​ner​wo​wa​na.Itaka
pięk​na.Na​wette​razjejwi​dokpo​zba​wiłgotchu.Prze​czy​tałna​głó​wek:„Chceszpo​-
znaćpięk​niepach​ną​cąta​jem​ni​cząko​chan​kęno​we​gokró​laIsleSa​intCro​ix?Przejdź
nastro​nęszó​stą”.

Spoj​rzałnaAn​dre​sa.
–Zróbto.
An​drespo​ka​załnata​ble​ciestro​nęszó​stą.Alixza​cząłczy​tać,aleniemógłdokoń​-

ca zro​zu​mieć. Sło​wa ska​ka​ły mu przed ocza​mi: Nie​ślub​na se​kret​na cór​ka Ala​ina
Ba​sti​ne​au…przy​szłe​gopre​zy​den​taFran​cji?Testcią​żo​wy…wy​nikpo​zy​tyw​ny…kró​-
lew​skidzie​dzic?CzykrólAlixwie,żezo​sta​nieoj​cem?Skan​dalikon​tro​wer​sjenaj​-
wy​raź​niejniechcąpo​zo​sta​wićno​we​gokró​lawspo​ko​ju…

Le​ilana​dalbyławszo​ku,choćodwczo​rajmia​łaczas,bypo​go​dzićsięzfak​ta​mi.

Poty​go​dniachwy​pie​ra​niata​kiejmoż​li​wo​ści,kie​dypierw​szamie​siącz​kasięniepo​ja​-
wi​ła, a po​tem na​stęp​na, zdo​by​ła w koń​cu pew​ność. Była w cią​ży, mniej wię​cej od
ośmiuty​go​dniwe​długle​ka​rza,doktó​re​gowkoń​cupo​szłapotym,jakzro​bi​łatrzy
te​stycią​żo​we.Zwy​ni​kiempo​zy​tyw​nym.Po​zy​tyw​nym.Po​zy​tyw​nym.

Wcią​żyibezojcadziec​ka.Takjakjejmat​ka.Czu​ławstydibez​sil​ność.Tomia​ła

wge​nach.Je​dy​naróż​ni​capo​le​ga​łanatym,żetymra​zemoj​ciecdziec​kachciałpo​-
ślu​bićjegomat​kę.Uśmiech​nę​łasięzesmut​kiem.Więcmożejed​nakbyłpe​wienpo​-
stęp?Możewna​stęp​nympo​ko​le​niujejdziec​kozdo​łaniezajśćwcią​żęiunik​niedy​-
le​ma​tu po​mię​dzy od​rzu​ce​niem a mał​żeń​stwem z roz​sąd​ku? Ob​ję​ła brzuch. Jej
dziec​ko.Synalbocór​ka.Zta​kimdzie​dzic​twem.Ja​kietoża​ło​sne.Łzygo​ry​czyza​pie​-
kłyjąpodpo​wie​ka​mi.

Usły​sza​ławście​kłeło​mo​ta​niedodrzwipię​troni​żejiwrza​wę.Wpraw​dziespóź​ni​ła

siędzi​siajzotwar​ciemskle​pu,alejejklien​te​lara​czejnieprzy​by​wa​łatłum​nieinie
wa​li​łade​spe​rac​kowdrzwi.Od​ry​wa​jącsięodupo​rczy​wychmy​śli,po​śpie​szy​łanadół
doskle​pu,my​śląc,żemożezda​rzyłsięja​kiśwy​pa​dek.

Ło​motnieusta​wał…Szar​piącsięzzam​kiem,otwo​rzy​łasze​ro​kodrzwi.Cze​kałna

niągradfle​szy,krzy​kiina​pie​ra​ją​cylu​dzie.Tobyłotakszo​ku​ją​ceinie​ocze​ki​wa​ne,
żedo​pie​ropochwi​lido​tar​łydoniejichsło​wa.

Czytopraw​da,żejestpaniwcią​żyzAli​xemSa​intCro​ix?
Wró​ci​li​ściedosie​bie?
Jakdłu​gosięspo​ty​ka​cie?
Dla​cze​goze​rwa​li​ście?
Je​ste​ściewkon​tak​cie?
Czyonwieodziec​ku?
Gło​syzla​łysięwje​deniwkoń​cunatyleoprzy​tom​nia​ła,żebyza​trza​snąćdrzwi,

za​nimktośzdo​łałwsa​dzićwniesto​pę.Jed​naktużprzedtymdośrod​kawpa​dłaga​-
ze​ta, lą​du​jąc u jej stóp. Schy​li​ła się, żeby ją pod​nieść. Na ca​łej pierw​szej stro​nie
wid​nia​ła fo​to​gra​fia jej i Ali​xa, kłó​cą​cych się na uli​cy tam​te​go dnia sie​dem ty​go​dni
temu.Na​głó​wekkrzy​czał:„Le​ilaVe​ru​ghe​se,ta​jem​ni​czako​chan​kaAli​xaSa​intCro​ix
i jesz​cze bar​dziej ta​jem​ni​cza cór​ka Ala​ina Ba​sti​ne​au, któ​ry nie chciał​by, że​byś
oniejsiędo​wie​dział”.

Wie​dzie​liojejojcu.Opar​łasięple​ca​miodrzwiiosu​nę​łasięponich,bonogijej

zmię​kły.Le​d​wore​je​stro​wa​ława​le​niewdrzwiiwrza​skinaze​wnątrz.

Zotę​pie​niawy​rwałjąupo​rczy​wydzwo​nek.Opie​ra​jącsięnarę​kachiko​la​nachdo​-

czoł​ga​łasiędote​le​fo​nuiode​bra​ła.Niebyłaza​sko​czo​na,sły​szączna​jo​my,wład​czy
głos w słu​chaw​ce. Ale nie wy​wo​łał w niej emo​cji. Na​dal była oszo​ło​mio​na. Po​wie​-
działjej,żezago​dzi​nęRi​car​dozja​wisięzja​kąśko​bie​tąprzytyl​nymwyj​ściujejpo​-
se​sji.Mia​łaichwpu​ścićdośrod​ka.Wcze​śniejspa​ko​waćsię,apo​temwyjśćra​zem
zRi​car​dem.

Szokotu​lałjąni​czymko​kon,od​gra​dza​jącodmy​śliojegopo​le​ce​niachiwy​ją​cym

mo​tło​chunaze​wnątrz.Pogo​dzi​niewpu​ści​ładośrod​kaRi​car​dazdziew​czy​ną,nie​-
po​ko​ją​co do niej po​dob​ną. Nie za​sta​na​wia​jąc się, po​ży​czy​ła dziew​czy​nie je​den ze
swo​ichpłasz​czyiwy​pu​ści​łająfron​to​wy​midrzwia​mi.Wy​ją​cymo​tłochwy​dałzsie​bie
roz​go​rącz​ko​wa​nypiskiwrzask:Onaucie​ka!

Ri​car​domó​wiłpo​spiesz​nie:

– Pan​no Ve​ru​ghe​se, szyb​ko się zo​rien​tu​ją, że ona nie jest pa​nią. Gdzie jest pani

tor​ba?Mu​si​myza​my​kaćiiść,już.

Ode​skor​to​wałjądotyl​nychdrzwisa​mo​cho​duzza​ciem​nio​ny​miszy​ba​miipo​pę​dzi​li

uli​ca​miPa​ry​ża.Kie​dydo​tar​lidojed​ne​goznaj​bar​dziejeks​klu​zyw​nychho​te​liwmie​-
ście, sa​mo​chód na​tych​miast oto​czył rój męż​czyzn w czar​nych gar​ni​tu​rach. Je​den
znichotwo​rzyłjejdrzwi.Spoj​rza​łanaRi​car​da.

–Wszyst​kowpo​rząd​ku,pan​noVe​ru​ghe​se,toochro​nakró​la.Do​sta​lidys​po​zy​cje,

żebyprzy​pro​wa​dzićpa​niąpro​stodonie​go.

Byłte​razkró​lem.Zbla​dła.
–Onjesttu​taj?
–Wła​śnieprzy​le​ciał.Ocze​ku​jepani.–Ri​car​dopa​trzyłnaniązewspół​czu​ciemito

jąze​lek​try​zo​wa​ło.Niebę​dziesięko​rzyćprzedAli​xem.Toprzeznie​gojejży​cieroz​-
pa​dłosięnaka​wał​ki.Byławście​kła.Do​pó​kiniesta​nę​łaprzeddrzwia​miapar​ta​men​-
tunanaj​wyż​szympię​trzeho​te​lu,aeskor​tu​ją​cyjąochro​niarznieza​stu​kałwpo​le​ro​-
wa​nedrew​no.Na​tych​miastpo​czu​łazde​ner​wo​wa​nie,nie​po​kójimdło​ści.Chcia​łasię
od​wró​cićiuciec.Aleześrod​kaode​zwałsięgłę​bo​ki,zim​nyiwład​czygłos:

–Pro​szę.
Ochro​niarz otwo​rzył drzwi za po​mo​cą kar​ty ma​gne​tycz​nej i wpro​wa​dził ją do

środ​ka.Omalnieupa​dłanapro​gu.Zna​la​złasięwholu,któ​re​goniepo​wsty​dził​bysię
miej​ski ra​tusz. Po​czu​ła się jak Ali​cja w kra​inie cza​rów. A wte​dy ciem​na, wy​so​ka
ibar​czy​stapo​staćwy​ło​ni​łasięzzajed​nychdrzwi.

–Wa​szaKró​lew​skaMośćmniewzy​wał?
Twarzmupo​ciem​nia​ła,aleniedałsięspro​wo​ko​wać.
–Mu​si​mypo​roz​ma​wiać,wejdź,pro​szę.
Zcałąpew​no​ściąsie​bie,najakąmo​głasięzdo​być,mi​nę​łagoiprze​szładoga​bi​ne​-

tu,zktó​re​googrom​nychokienroz​cią​gałsięwi​doknaPlacdelaCon​cor​deiwie​żę
Eif​fla.Sta​ra​łasięniewdy​chaćjegoza​pa​chu,prze​cho​dzącobok,aletobyłosil​niej​-
szeodniej.Na​tych​miastsięnimupo​iła…Aleniemo​głaod​na​leźćwnimzna​jo​mych
nut.Nieuży​wałjużper​fum,któ​redlanie​gospo​rzą​dzi​ła.

Pa​trzy​ła przez okno, ża​łu​jąc, że nie wy​glą​da​ła bar​dziej re​pre​zen​ta​cyj​nie. Mia​ła

naso​biesta​re,ciem​nespodnieibia​łypod​ko​szu​lek.Wło​syścią​gnię​tewku​cyk,jaki
no​si​ławpra​cy.Zeroma​ki​ja​żu.

–Czytopraw​da?Je​steśwcią​ży?
Po​ło​ży​łaso​bierękęnabrzu​chu.
–Tak,topraw​da.
–Tomojedziec​ko?
Od​wró​ci​łasięgwał​tow​nie.
–Oczy​wi​ście,żejesttwo​je…Jakśmieszsu​ge​ro​wać…?
Uniósł rękę, chłod​ny i obo​jęt​ny. Ni​g​dy go ta​kim nie wi​dzia​ła, za wy​jąt​kiem ich

ostat​niejroz​mo​wy.

–Śmiem,bocho​dzituonie​ma​łypo​sag.
–Je​ślipa​mię​tasz,totyprzy​sze​dłeśdomnie,anienaod​wrót.
Wsa​dziłręcedokie​sze​ni.
–Atyprzy​szła​byśdomnie?
– Sama się do​pie​ro do​wie​dzia​łem. Nie mia​łam cza​su, żeby to prze​my​śleć. – To

byłapraw​da.–Niepo​zbę​dęsiędziec​katyl​kodla​te​go,żeprze​sta​łambyćdlacie​bie
od​po​wied​nimma​te​ria​łemnażonę.

Zmarsz​czyłbrwi.
–Aktomówiopo​zby​wa​niusię?–Najegotwa​rzypo​ja​wiłsięnie​smak.–Po​dej​rze​-

wa​łaśtojużtam​te​godnia,praw​da?

–Niedo​sta​łamokre​su.My​śla​łam,żetyl​kosięspóź​niałimia​łamna​dzie​ję…
– Że nie bę​dzie żad​nych kon​se​kwen​cji? – skrzy​wił się. – Cóż, jed​nak są. Ra​czej

da​le​ko​sięż​ne.

Pod​szedłdoniej.Owie​lezabli​sko.Po​czu​łajegoza​pach,jegocie​pło.Chcia​łasię

cof​nąć,aleniemo​gła.

–Okła​ma​łaśmnie.
–Alesamado​pie​roco…
–Po​wie​dzia​łaś,żetwójoj​ciecnieżyje.
–Tyteżkła​ma​łeś.By​łeśokrokodob​ję​ciatro​nuiuży​łeśmniejakoza​sło​nydym​-

nej.

Zi​gno​ro​wałjejsło​wa.
–Dla​cze​goskła​ma​łaśoojcu?
Podjegooskar​ży​ciel​skimwzro​kiemczu​łasięjakprzy​szpi​lo​nyowad.
– To z po​wo​du mamy, za​wsze mó​wi​ła: Dla nas on umarł, Le​ila. Je​śli kto​kol​wiek

spy​ta,umarł.Wie​dzia​łam,kimbył,ja​kiemiałide​al​neży​cieiro​dzi​nę.Ro​biłka​rie​rę
po​li​tycz​ną.Dla​cze​gomia​łamsięprzy​zna​wać?Byłomiwstyd,izanie​go,izasie​bie.

GłosAli​xabyłlo​do​wa​ty,gdypo​wie​dział:
– Do​wie​dzie​li​śmy się, że pra​sa zi​den​ty​fi​ko​wa​ła cię i za​czę​ła grze​bać w two​jej

prze​szło​ści,szu​ka​jąccze​gośin​te​re​su​ją​ce​go.Uda​łoimsię.Twójoj​ciecwszyst​kie​go
sięwy​pie​ra,twier​dząc,żetopró​bauda​rem​nie​niajegoszanswwy​bo​rach.

Toza​bo​la​ło.Ko​lej​neod​rzu​ce​nie,tymra​zempu​blicz​neitonaoczachAli​xa.
–Tomnieniedzi​wi–po​wie​dzia​łatępo.
Tendzieńniemógłbyćchy​bagor​szy.Ajed​nakmógł.
– Za go​dzi​nę od​bę​dzie się kon​fe​ren​cja pra​so​wa. Za​mó​wi​łem sty​list​kę z eki​pą,

żebycięprzy​go​to​wa​li.

–Kon​fe​ren​cjapra​so​wa?Sty​list​ka?Poco?
Miałminęnie​zno​szą​cąsprze​ci​wu.
–Żebyogło​sićna​szeza​rę​czy​ny.Po​temwró​ciszzemnąnaIsleSa​intCro​ix.
Woszo​ło​mie​niuuchwy​ci​łasięnaj​bar​dziejnie​win​ne​gosło​wa.
–Wró​cę?Prze​cieżni​g​dynieby​łam…
Roz​ległsiędzwo​nekiAlixode​brałko​mór​kę.
– Po​cze​kaj tu na sty​list​kę. Nie​dłu​go przyj​dę. – Za​nim zdo​ła​ła za​re​ago​wać, wy​-

szedł.

Akie​dywresz​ciesięotrzą​snę​ła,krewjejsięwzbu​rzy​ła.Cozaaro​gan​cja!Mia​ła

siępo​tul​niezgo​dzićnawszyst​ko,boonmiałkom​pleksKingKon​ga?Jakbu​rzawy​pa​-
dła za nim z po​ko​ju, prze​mie​rza​jąc nie​koń​czą​ce się ko​ry​ta​rze. W koń​cu usły​sza​ła
ni​skigłosdo​cho​dzą​cyzzaza​mknię​tychdrzwi.Wtar​gnę​łaprzezniebezpu​ka​nia.

–Te​razpo​słu​chaj:któ​re​gowy​ra​zuz„niechcęzacie​biewy​cho​dzić”niezro​zu​mia​-

łeśzapierw​szymra​zem?

Tu​zintwa​rzyzwró​ciłsięwjejstro​nę.Przy​gnę​bio​nyAlixstałwśrod​ku.Oglą​da​li

cośwte​le​wi​zji.Męż​czy​znawwie​kuAli​xapod​szedłdoniej,wy​cią​ga​jącrękę.

– Pan​no Ve​ru​ghe​se, jak​że mi miło. Je​stem An​dres Bal​sak, szef per​so​ne​lu Ali​xa.

Oglą​da​mywia​do​mo​ści.

Tłu​meksięroz​stą​pił,wpa​trzo​nywniąba​daw​czo.Wte​le​wi​zjipo​ka​zy​wa​noład​ne

mia​sto peł​ne ko​lo​ro​wych do​mów, nie​da​le​ko ru​chli​we​go por​tu. Im​po​nu​ją​cy za​mek
stałnaza​le​sio​nymwzgó​rzuzamia​stem.Ja​kiśre​por​termó​wił:

– Czy król Alix zdo​ła opa​no​wać ten skan​dal na sa​mym po​cząt​ku swe​go pa​no​wa​-

nia?Czaspo​ka​że…–Te​le​wi​zorzo​stałwy​łą​czo​ny.

–Wszy​scywyjść.Już.
Po​kój na​tych​miast opu​sto​szał. Krót​ki re​por​taż te​le​wi​zyj​ny uświa​do​mił Le​ili roz​-

miartego,wob​li​czucze​gosięzna​la​zła.

–Ocotucho​dzi?Oświad​czyszmisięnakon​fe​ren​cjipra​so​wejiza​bie​raszmniena

IsleSa​intCro​ix?

Pa​trzyłnanią.Wy​glą​da​łanaosiem​na​ścielat.Byłabla​daipięk​niej​szana​wet,niż

pa​mię​tał.Czyteoczyza​wszebyłyta​kieogrom​ne?

– Po​je​dziesz ze mną, bo no​sisz w so​bie mo​je​go dzie​dzi​ca, i cały świat już o tym

wie.

Za​czę​łacho​dzićpopo​ko​ju.
–Musibyćchy​baja​kieśroz​wią​za​nie…Wiem,żeniechceszsięzemnąże​nić.Te

za​rę​czy​nymająbyćnapo​kaz,do​pó​kispra​wytu​tajnieucich​ną…

– Nie, Le​ila. Weź​mie​my ślub. Za dwa ty​go​dnie. Na wy​spie na​rze​czeń​stwo trwa

tra​dy​cyj​niekrót​ko.

–Dwaty​go​dnie?–Oszo​ło​mio​nausia​dłacięż​konaja​kimśkrze​śle.–Tonie​do​rzecz​-

ne!

–Toprze​zna​cze​nie.Na​szeina​sze​godziec​ka.Onomazo​staćkró​lemalbokró​lo​-

wą Isle Sa​int Cro​ix. Przej​mie ogrom​ną spu​ści​znę i bę​dzie mieć wspa​nia​łą przy​-
szłość.Chy​banieod​bie​rzeszmuszan​sydo​ra​sta​niazoj​cem,wpeł​nejro​dzi​nie?Wła​-
śniety?

Zbla​dłaiwsta​ła.
–Tociospo​ni​żejpasa.
Zno​wuzi​gno​ro​wałjejsło​wa.
– Mu​si​my my​śleć te​raz o na​szym dziec​ku. Na​sze spra​wy sta​ją się dru​go​rzęd​ne.

Je​ślimisięsprze​ci​wisz,nieza​wa​hamsięużyćmo​ichwpły​wów…

–Tydra…
–Cho​dzinietyl​koodziec​ko,aletak​żeolu​dzinaIsleSa​intCro​ix.Spo​rosięwy​da​-

rzy​ło, od​kąd od​zy​ska​łem tron. Sy​tu​acja jest de​li​kat​na i za wszel​ką cenę mu​szę
utrzy​mać sta​bi​li​za​cję, do​pó​ki kraj nie sta​nie na nogi. Ten skan​dal może wszyst​ko
zni​we​czyć.Weź​miesztonaswo​jesu​mie​nie?–Przy​po​mnia​łaso​biere​la​cjęte​le​wi​zyj​-
nąitam​tomia​stecz​konaidyl​licz​nejwy​spie.

–Toniefair.Niepo​no​szęod​po​wie​dzial​no​ścizatwo​ichlu​dzi.
–Nie,alejaow​szem,po​no​szępeł​nąod​po​wie​dzial​nośćzacałątęsy​tu​ację.
Wkoń​cucię​żarod​po​wie​dzial​no​ścijąprze​ko​nał.Zresz​tąpo​dej​rze​wa​ła,żetaksię

sta​nie.Alboto,alboka​zał​byjejsiępo​zbyćdziec​ka.To,żena​wetotymniepo​my​-
ślał…

Po​ło​ży​łarękęnabrzu​chu,czu​jącfalętro​skli​wo​ści.Po​czu​łająwchwi​li,kie​dydok​-

torpo​twier​dziłpo​nadwszel​kąwąt​pli​wość,żejestwcią​ży.Ra​zemzbez​rad​nąmi​ło​-
ścią.Awięctoprze​ży​wa​łaprzedlatyjejmat​ka…Onasta​nę​łaprzedczymśin​nym,
przedwy​mu​szo​nymmał​żeń​stwemzmęż​czy​zną,któ​ryjejnie​na​wi​dził.Bę​dziemu​sia​-
łaztymżyć.Alejejdziec​koniebę​dziecier​pia​ło,wy​cho​wu​jącsiębezojca,takjak
ona.

–Go​to​we,pan​noVe​ru​ghe​se.Copaniotymmy​śli?
Uśmiech​nę​łasięzroz​tar​gnie​niemdosty​list​ki,któ​rajużcze​ka​łazca​łymwie​sza​-

kiem ubrań, kie​dy Alix eskor​to​wał ją z po​wro​tem ni​czym krnąbr​ne dziec​ko. Była
tam też fry​zjer​ka, żeby ją ucze​sać, i wi​za​żyst​ka. Spoj​rza​ła w lu​stro i wstrzy​ma​ła
od​dech.Wy​glą​da​łazu​peł​nieina​czej.Ele​ganc​ko.Mia​łanaso​biedo​pa​so​wa​nąsuk​nię
z dłu​gi​mi rę​ka​wa​mi z mięk​kiej, je​dwa​bi​stej tka​ni​ny w głę​bo​kim zie​lo​nym ko​lo​rze.
Skrom​ną,boza​kry​wa​łapier​siażposzy​ję,alecie​ka​wieuszy​tą.Wło​syupię​tojejwy​-
so​kowkok,od​sła​nia​jącszy​ję.Oczyiko​ścipo​licz​ko​wezda​wa​łysięwy​róż​niaćjesz​-
czebar​dziejdzię​kiumie​jęt​ne​muma​ki​ja​żo​wi.Do​sta​łateższpil​kinawy​so​kimob​ca​-
sie.Wte​dypo​ja​wiłsięAlix,prze​bra​nywinnygar​ni​turizkra​wa​temko​re​spon​du​ją​-
cymko​lo​ry​stycz​niezjejsuk​nią.

–Pro​szęnaszo​sta​wić.
Razjesz​czepo​kójopu​sto​szałna​tych​miast.Sza​reoczylu​stro​wa​łyjąchłod​no,jak

gdy​bybyłzu​peł​nieob​cymczło​wie​kiem.Wy​cią​gnąłdoniejwy​ło​żo​neak​sa​mi​tempu​-
deł​koiotwo​rzyłje.Wśrod​kubyłycu​dow​neszma​rag​do​wekol​czy​kiwsty​luorien​tal​-
nym.

–Sąpięk​ne…
–Na​le​żądoklej​no​tówko​ro​ny.Byłychro​nio​neprzezmo​ichzwo​len​ni​ków,gdyby​-

łemnawy​gna​niu.Włóżje.

Po​czu​łaichcię​żar,kie​dyza​wi​słynawy​so​ko​ścijejbro​dy.
– Mam coś jesz​cze… – Wy​cią​gnął mniej​sze ak​sa​mit​ne pu​deł​ko. Ser​ce jej za​bi​ło.

Ma​rzy​ła o tej chwi​li, ale nie w ta​kich oko​licz​no​ściach. Nie, kie​dy pa​trzył na nią
ztakąnie​chę​cią.Otwo​rzyłpu​deł​koiza​krę​ci​łojejsięwgło​wienamo​ment.Wśrod​-
kuznaj​do​wałsięnaj​pięk​niej​szypier​ścio​nek,jakikie​dy​kol​wiekwi​dzia​ła.Pięćszma​-
rag​dówwzło​tejopra​wie.Byłnie​conie​rów​ny,nie​do​sko​na​ły.Do​tknę​łagozczcią.

–Musibyćbar​dzosta​ry.
–Po​cho​dzizpo​ło​wysie​dem​na​ste​gowie​ku–od​parłnie​dba​le.
–Niemogęgoprzy​jąć.
–Pa​su​jedotwo​ichoczu.
Po​my​śla​ła,żemógłprze​cieżwziąćpierw​szyzbrze​gupier​ścio​nek.Wsu​nąłgona

jejpa​leciwstrzy​ma​łaod​dech.Pa​so​wałide​al​nie.Alixniepu​ściłjejręki;spoj​rza​łana
nie​gozdez​o​rien​to​wa​na.Wy​razjegotwa​rzybyłnie​od​gad​nio​ny.

–Jestjesz​czecoś.
–Wię​cejbi​żu​te​rii?Na​praw​dęniepo​trze​bu​ję…–Urwa​ła,bopo​chy​liłsięido​tknął

war​ga​mijejust.Byłatakza​sko​czo​na,żenieza​re​ago​wa​łaprzezse​kun​dę,cowy​ko​-
rzy​stał, ca​łu​jąc ją co​raz moc​niej. Kie​dy od​zy​ska​ła ro​zum, pró​bo​wa​ła się od​su​nąć,
aleprzy​trzy​my​wałjejgło​wę.Roz​są​dekkrzy​czał,żebygoode​pchnąć,alecia​łona​pa​-
wa​ło się tym po​ca​łun​kiem, spi​ja​jąc go, jak gdy​by usy​cha​ło ty​go​dnia​mi na pu​sty​ni
iwła​śnieod​na​la​złoży​cio​daj​nąwodę.

Gło​śne pu​ka​nie do drzwi prze​bi​ło się przez mgłę i Alix od​su​nął się od niej.

Wdrzwiwsa​dziłgło​węAn​dres.

–Cze​ka​jąnawas.
Alixod​parłszyb​ko:
–Zachwi​lęprzyj​dzie​my.
An​dres znik​nął i Le​ila uświa​do​mi​ła so​bie, że na​dal jest wcze​pio​na w jego ma​ry​-

nar​ką.Onle​d​wojejdo​ty​kał.Cof​nę​łasięokrok.Pa​trzyłnaniąnie​uf​nie,jakgdy​by
mo​głaeks​plo​do​wać.

–Dzien​ni​ka​rzezca​łe​goświa​tacze​ka​jąnanasnadole.Mu​si​myichprze​ko​nać,że

to była tyl​ko sprzecz​ka ko​chan​ków i szczę​śli​wie do sie​bie wró​ci​li​śmy. Cią​ża była
ka​ta​li​za​to​rem,któ​rynaszno​wupo​łą​czył.

Szyb​kość i spo​kój, z ja​ki​mi zda​wał się re​ago​wać na całą tę sy​tu​ację, a tak​że

waga,jakąprzy​wią​zy​wałdoszcze​gó​łów,utwier​dzi​łyjąwprze​ko​na​niu,jakbar​dzo
był bez​względ​ny. I że ni​g​dy tak na​praw​dę go nie zna​ła. Chcia​ła zrzu​cić szpil​ki
iucie​kaćtakszyb​ko,jaktyl​komo​gła,itakdłu​go,jaktobyłomoż​li​we.Aleniemo​-
gła.Ra​zempo​wo​ła​linaświatdziec​koite​razonobyłonaj​waż​niej​sze.Do​kład​niejak
topo​wie​działAlix.

Wy​pro​sto​wa​łasię.
–Do​sko​na​le,niepo​win​ni​śmyza​temka​zaćimcze​kać,praw​da?
Pa​trzył,jakpod​cho​dzidodrzwiijeotwie​ra.Trzy​ma​łasiępro​stoni​czymba​let​ni​ca

ino​si​łaiściepokró​lew​sku,zwięk​sząna​tu​ral​no​ściąniżja​ka​kol​wiekbłę​kit​nejkrwi
księż​nicz​ka,ja​kiewży​ciuspo​ty​kał.Ro​słownimcośnakształtpo​dzi​wunaprze​mian
zprze​bły​ska​miżą​dzy,któ​rawciążtrzy​ma​łajegocia​łowsta​niekrę​pu​ją​ce​gopod​nie​-
ce​nia.Pró​bo​wałza​blo​ko​waćefekt,jakiwnimwy​wo​ły​wa​ła,wma​wia​jącso​bie,żenie
mógłbyćażtaksil​ny,jakmy​ślał.Alebyłsil​niej​szy.

ROZDZIAŁDZIEWIĄTY

Sa​mo​lot,któ​ryichza​brałnaIsleSa​intCro​ix,byłwięk​szyniżten,zja​kie​goAlix

ko​rzy​stałpo​przed​nio.Le​ila,cobyłona​wetza​baw​ne,po​dró​żo​wa​ławży​ciuwy​łącz​-
niepry​wat​ny​miod​rzu​tow​ca​mi.Alete​razniemo​głasięzdo​byćnanie​fra​so​bli​wość.

Kon​fe​ren​cjapra​so​wami​nę​ławroz​ma​za​nejpla​miewy​krzy​ki​wa​nychpy​tańitrza​-

ska​ją​cych fle​szy. Z tru​dem pa​no​wa​ła nad drże​niem nóg. An​dres po​słał ko​goś, aby
za​braćzjejmiesz​ka​nianaj​po​trzeb​niej​szerze​czy.Znaj​do​wa​łysięte​razwła​dow​ni.
Pra​cow​ni​cyAli​xa,któ​rychpo​zna​ławPa​ry​żu,iAn​dresle​cie​liznimi.OnaiAlixsie​-
dzie​li sami w luk​su​so​wej przed​niej czę​ści sa​mo​lo​tu. Skła​da​ła się z sa​lo​nu, ja​dal​ni
isy​pial​nizła​zien​ką.Ste​war​dzipo​da​liko​la​cję,alemo​głatyl​kocośskub​nąć,takmia​-
ła ści​śnię​ty żo​łą​dek. My​śla​ła o tym, co Alix po​wie​dział na kon​fe​ren​cji py​ta​ny o jej
ojca.

„Je​śliAla​inBa​sti​ne​aujesttakpe​wien,żeniejestoj​cemmo​jejna​rze​czo​nej,niech

udo​wod​nitozapo​mo​cąte​stuDNA”.

–Kie​dyza​py​ta​liomo​je​goojca…niemu​sia​łeśod​po​wia​daćwtenspo​sób.
–Ow​szem,mu​sia​łem.Ten,ktood​rzu​cawła​snedziec​ko,niejestmęż​czy​zną.Masz

zo​stać kró​lo​wą Is​land Sa​int Cro​ix i nie po​zwo​lę, żeby spe​ku​lo​wa​no na twój te​mat
wtakispo​sób.–Awięcująłsięzaniąwy​łącz​niezuwa​ginawła​snąre​pu​ta​cję.Była
głu​pia,do​szu​ku​jącsięwtymcze​gośin​ne​go.

–Mu​siszwię​cejjeść,schu​dłaś.–Pa​trzyłnaniąuważ​nieibyłazła,żeprzy​cią​gnę​ła

jegouwa​gę.

–Utra​tawagiwpierw​szejcią​żyjestnor​mal​na.
–Umó​więcięnawi​zy​tędokró​lew​skie​gole​ka​rza,jaktyl​kosięroz​go​ścisz.Mu​si​-

mycizor​ga​ni​zo​waćopie​kępre​na​tal​ną.

Zdzi​wi​łająza​pal​czy​wośćwjegogło​sie,aleprze​cieżonaidziec​kobyligwa​ran​tem

przy​szło​ściwy​spy.Nur​to​wa​łojącośin​ne​go.

–Jaksiędo​wie​dzie​li?
–Mie​lina​szezdję​cienauli​cyichcie​lisiędo​wie​dziećcze​goświę​cejoto​bie.Kie​dy

od​zy​ska​łem tron, te​mat stał się go​rą​cy. Mie​li cię na oku. Ktoś pew​nie prze​szu​kał
two​jeśmie​ciizna​lazłtestcią​żo​wy.

Po​czu​łamdło​ści.Ze​rwa​łasięzfo​te​laipo​bie​gładoła​zien​ki.Kujejza​że​no​wa​niu,

pro​stu​jącsię,uj​rza​ławlu​strzejegoza​tro​ska​nątwarz.

–Wszyst​kowpo​rząd​ku,tonor​mal​ne.
–Je​steśbla​dajakupiór.Po​łóżsięiod​pocz​nij.Po​trze​bu​jesztego.
Wszedłdosy​pial​niizdjąłna​rzu​tę.Zrzu​ci​łabutyiusia​dła.
–Cozmoimskle​pem?
–Zor​ga​ni​zu​je​myko​gośdojegopro​wa​dze​niaprzezja​kiśczas,alenaj​le​piejbę​dzie,

je​śligosprze​dasz.Jakokró​lo​waimat​kabę​dzieszzbytza​ję​ta.

Po​czu​ławście​kłośćiwsta​ła,całejejzmę​cze​niena​gleznik​nę​ło.
–Jakśmieszod​bie​raćmimojeży​cie,ottak?–Pstryk​nę​łapal​ca​mi.

–Le​ila,po​słu​chaj…
–Nie,totypo​słu​chaj–wy​ce​lo​wa​ławnie​gopa​lec.Całyzgiełkdniado​padłjąte​-

raz. – Ta fir​ma jest dzie​dzic​twem mo​jej ro​dzi​ny. Pro​du​ko​wa​nie per​fum to po​wo​ła​-
nie,niezre​zy​gnu​jęztego.Je​ślibę​dziesznatona​le​gał,nieza​wa​hamsięopu​ścićwy​-
spy pierw​szym sa​mo​lo​tem. – Skrzy​żo​wa​ła ra​mio​na na pier​si. – A może uwię​zisz
mnieni​czymja​kiśwład​cafeu​dal​ny?Je​stempew​na,żeta​blo​idyby​ły​byza​chwy​co​ne!

–Świet​nie.Omó​wi​my,wjakispo​sóbwłą​czyćtowtwo​jeży​cie.
Takszyb​kojakgniew siępo​ja​wił,takszyb​ko mi​nął,po​zo​sta​wia​jącją cał​ko​wi​cie

wy​czer​pa​ną. Po​ło​ży​ła się sku​lo​na, za​ci​ska​jąc po​wie​ki. Może kie​dy się obu​dzi, to
wszyst​kooka​żesięzłymsnem?

Stał,spo​glą​da​jącnako​bie​tęle​żą​cąnałóż​ku,ob​ser​wu​jąc,jakjejod​dechsięwy​-

rów​nu​je,amię​śniestop​nio​wosięroz​luź​nia​ją.Wie​dział,żepo​su​nąłsięzada​le​ko,su​-
ge​ru​jąc,żepo​win​nasprze​daćfir​mę.Do​strzegł,żenie​znacz​neza​okrą​gli​łasięwta​-
lii. Jej dłoń spo​czy​wa​ła te​raz w tym miej​scu, jak gdy​by chro​niąc dziec​ko. Po​czuł
wzru​sze​nieichęćoto​cze​niajejopie​ką.

Zo​sta​wiłjąsamąiusiadłwfo​te​lu,pro​szącste​war​daowhi​sky.Przezdłu​gąchwi​lę

mie​szał ciem​no​bursz​ty​no​wy tru​nek w cięż​kiej krysz​ta​ło​wej szklan​ce. Za​wsze my​-
ślał,żepo​ja​wie​niesięwswo​imży​ciudziec​kaprzyj​mienachłod​no.Niecał​ko​wi​cie
bezemo​cji,rzeczja​sna.Ob​da​rzył​byjeta​kimuczu​ciem,naja​kieby​ło​bygostać.Ale
ko​cha​ją​cymro​dzi​cembyćnieumiał,samnieza​znałmi​ło​ściojca.Takna​praw​dęko​-
chałtyl​kojed​nąoso​bę,swo​je​gobra​ta.Ból,jakiczuł,kie​dybratzo​stałza​mor​do​wa​-
ny,omalnieza​biłjegosa​me​go.Ni​g​dynieza​po​mniałtam​tejży​wejot​chła​nignie​wu
iroz​pa​czy,ni​g​dyniechciałpo​czućtegozno​wu.Ate​raztar​ga​łynimmrocz​neemo​-
cje.

De​cy​zjaouczy​nie​niuLe​ilikró​lo​wąpo​cząt​ko​wowy​da​wa​łasiępro​sta.Lu​biłją.Lu​-

biłzniąroz​ma​wiać,spę​dzaćzniączas.Ce​niłto,żebyłjejpierw​szymko​chan​kiem.
Sza​lo​na che​mia ist​nie​ją​ca mię​dzy nimi mó​wi​ła mu, że nie będą mieć pro​ble​mów
wsy​pial​ni.Wy​da​wa​łasięide​al​nymwy​bo​rem.Pięk​napan​namło​da…kró​lo​wa,zktó​-
rą bez tru​du stwo​rzy ro​dzi​nę. Do​pó​ki bru​tal​nie nie od​rzu​ci​ła jego ofer​ty. A te​raz
jestznimwcią​żyiniemiałwy​bo​ru,mu​siałjąwziąćzażonę.Bo​go​wieza​drwi​liso​-
biezjegopy​chy.

Do​tar​li na Isle Sa​int Cro​ix już po pół​no​cy. Zbyt póź​no na ja​kie​kol​wiek ofi​cjal​ne

przy​ję​cie,kuwiel​kiejuldzeLe​ili.Na​dalbyłatymwszyst​kimprzy​tło​czo​na.Wsa​mo​-
lo​ciemia​łaprze​ra​ża​ją​cesny,wktó​rychucie​ka​łaprzedja​kąśwy​so​ką,groź​nąpo​sta​-
ciąpró​bu​ją​cąjąschwy​cić.

Pierw​szymwra​że​niem,ja​kieod​nio​sła,po​ja​wia​jącsięnawy​spie,byłocie​pło.Wil​-

got​ny upał. Tem​pe​ra​tu​ra wyż​sza, niż się spo​dzie​wa​ła. Czy​ste, noc​ne nie​bo usia​ne
gwiaz​da​mi i pi​kant​no-sło​na świe​żość po​bli​skie​go oce​anu w po​wie​trzu. Po dro​dze
zlot​ni​skauchwy​ci​ławprze​lo​ciewi​dokład​nychmia​ste​czekiwięk​szejmiej​sco​wo​ści
nadbrze​giemześwia​tła​mimi​go​cą​cy​miwpor​cie.Po​temskrę​ci​liinaszczy​ciewzgó​-
rza wy​ło​nił się ja​sno oświe​tlo​ny za​mek. W te​le​wi​zji wy​glą​dał jak za​baw​ka, te​raz
mo​głado​strzec,jakibyłpo​tęż​ny.Jakgdy​bywy​ku​togobez​po​śred​niowska​lenazbo​-
czugóry.No​siłwy​raź​newpły​wymau​re​tań​skiezeswo​imipła​ski​mida​cha​miidłu​gi​mi
mu​ra​mi.Jegosu​ro​wepięk​nojąurze​kło.

–Tojestza​mek.Naszdom.

Tobyłczy​stysur​re​alizm.
–Niewiemna​wet,ja​kimmó​wi​cietuję​zy​kiem…
–Toko​lo​kwial​namie​szan​kahisz​pań​skie​go,fran​cu​skie​goiarab​skie​go.Ofi​cjal​nym

ję​zy​kiemjestfran​cu​ski,boFran​cu​ziażdoosiem​na​ste​gowie​kumie​litu​tajko​lo​nię.

–Takwie​lurze​czyniewiem.
–Po​le​cęAn​dre​so​wizna​leźćdlacie​bieko​re​pe​ty​to​ra.
Sa​mo​chódzjeż​dżałwdółkrę​tą,stro​mądro​gąkudo​li​nie.Wi​dzia​łaświa​tłapo​bli​-

skie​go mia​sta, za​pew​ne sto​li​cy. Po​tem za​czę​li wjeż​dżać w górę do zam​ku, mi​nę​li
ozdob​ne bra​my i za​trzy​ma​li się na ogrom​nym dzie​dziń​cu ze spie​nio​ną fon​tan​ną
wśrod​ku.Przezprzy​ciem​nio​neoknauj​rza​łaocze​ku​ją​cąnanichwy​so​ką,przy​stoj​ną
ko​bie​tę.

Wy​sie​dlizautaiAlixwziąłjązarękę,pod​cho​dzącdoko​bie​ty.Zwy​raź​nąsym​pa​-

tiąwgło​siepo​wie​dział:

–ToMa​rie-Lo​uise,go​spo​dy​ni.Wrazzmę​żemry​zy​ko​wa​liży​cie,chro​niącnaj​star​-

szear​te​fak​tymo​jejro​dzi​ny,łącz​niezklej​no​ta​miko​ro​ny.

Pier​ścio​nekza​rę​czy​no​wyLe​ilibły​snąłwświe​tleksię​ży​ca.
–Towy​ma​ga​łowiel​kiejod​wa​gi.
Roz​pro​mie​nio​nako​bie​tawpro​wa​dzi​łaichdośrod​ka,wist​nemro​wi​skooka​za​łych

ka​mien​nychko​ry​ta​rzyiwe​wnętrz​nychdzie​dziń​ców.Alixprze​mó​wiłdoniejwichję​-
zy​ku.Naj​wy​raź​niejży​czyłjejdo​brejnocy,boza​razichpo​że​gna​ła.Pu​ściłrękęLe​ili
ige​stemwska​zał,żebyszłazanimdłu​gimko​ry​ta​rzem.Oświe​tla​łygomałepło​ną​ce
la​tar​nie. Zbli​ży​li się do muru z ogrom​ny​mi, drew​nia​ny​mi, bo​ga​to zdo​bio​ny​mi
drzwia​mi.Sto​ją​cyprzynichstraż​nikskło​niłsię,kie​dyAlixjeotwo​rzyłiwpro​wa​dził
ichdośrod​ka.

–Tosąpry​wat​neapar​ta​men​tyro​dzi​nykró​lew​skiej.–Alixza​trzy​małsięprzedko​-

lej​ny​midrzwia​miiotwo​rzyłje.–Atuznaj​du​jąsiętwo​jepo​ko​je.

Po​czu​łaulgęwy​mie​sza​nązroz​cza​ro​wa​niem.
–Niebę​dzie​mydzie​lićpo​koi?
Niepo​wie​działjej,żejegoro​dzi​cemie​liosob​nepo​ko​jeiżezo​sta​ło​bytouzna​ne

zacośnor​mal​ne​go.Po​trza​snąłgło​wą.

–Tyl​kodoślu​bu,dlaza​cho​wa​niakon​we​nan​sów.
Uśmiech​nę​łasięszy​der​czo,wska​zu​jącnaswójbrzuch.
–Jakgdy​byniewie​dzie​li,żejużskon​su​mo​wa​li​śmynaszzwią​zek.
Niedałsięspro​wo​ko​waćiwszedłdośrod​ka.
–Mamna​dzie​ję,żebę​dziecituwy​god​nie.
We​szłazanim,roz​glą​da​jącsięsze​ro​kootwar​ty​miocza​mi.Uj​rzałtownę​trzejak

gdy​byporazpierw​szy.Pe​łenpro​sto​tyluk​sus,któ​ryre​żimuznałzasto​sow​neza​trzy​-
mać dla sie​bie. Te​raz wszyst​ko było tro​chę pod​nisz​czo​ne, choć na​dal no​si​ło śla​dy
wcze​śniej​szejchwa​ły.

–Dosy​pial​niwcho​dzisięprzezgłów​nyhol.Wy​da​łemroz​ka​zy,że​byśmia​ławszyst​-

ko, cze​go mo​żesz po​trze​bo​wać. – Spoj​rza​ła na nie​go i do​strzegł lek​kie cie​nie pod
jejocza​mi.–Ju​troumó​wi​łemcięnaba​da​nieUSGwszpi​ta​lu.

– Chcesz się upew​nić, że wszyst​ko w po​rząd​ku z two​im na​stęp​cą, za​nim się ze

mnąoże​nisz?

Miałocho​tępo​dejśćido​tknąćusta​mijejwarg,żebyzmięk​czyćichzbun​to​wa​neli​-

nie.

– Coś w tym ro​dza​ju. – Ru​szył do drzwi. – Po​win​naś od​po​cząć, ko​lej​ne dni będą

mę​czą​ce.–Wy​szedłpo​spiesz​nie,żebyniedo​strze​głajegowzbu​rze​nia.

Pa​trzy​ła, jak wy​cho​dzi. Odrę​twia​ła ze zmę​cze​nia, le​d​wo za​uwa​ża​ła wspa​nia​łość

oto​cze​nia.Idączpo​wro​temdogłów​ne​goholuzna​la​złasięwprzy​le​ga​ją​cejdojejsy​-
pial​niła​zien​cezogrom​nąwan​nąpo​środ​ku.No​wo​cze​snagar​de​ro​bawy​ło​żo​nabyła
luk​su​so​wąwy​kła​dzi​nąiodpod​ło​giposu​fitwy​peł​nio​naubra​nia​mi.

Wy​bra​łanaj​mniejską​pystrójnoc​ny,jakimo​głazna​leźć,je​dwab​nąpi​ża​mę.Popo​-

spiesz​nej to​a​le​cie ostroż​nie scho​wa​ła klej​no​ty do szu​fla​dy i wspię​ła się na łoże,
wktó​rymzmie​ści​ła​bysiędru​ży​napił​kar​ska.Dłu​gopa​trzy​ławsu​fit.Sko​ronieczuł
jużdoniejpo​żą​da​nia,tocomia​łoutrzy​maćichzwią​zekpozapo​czu​ciemobo​wiąz​ku
iwspól​nąod​po​wie​dzial​no​ściązadziec​ko?

Na​stęp​ne​godniaMa​rie-Lo​uisepo​ja​wi​łasięwjejapar​ta​men​ciezpo​tul​niewy​glą​-

da​ją​cą dziew​czy​ną, jej oso​bi​stą po​ko​jów​ką. Pro​te​sty Le​ili zo​sta​ły zi​gno​ro​wa​ne,
więcwy​ma​sze​ro​wa​ładoma​łejja​dal​ni,gdziepo​da​nopysz​neśnia​da​nie.Na​dalmia​ła
ści​śnię​ty żo​łą​dek i nie​wie​le zja​dła. Zwie​dza​jąc oko​licz​ne po​miesz​cze​nia, od​kry​ła
pięk​neatriumzma​łymba​se​nem,któ​re​godnopo​kry​wa​łabłysz​czą​camo​zai​ka.Pły​-
wa​ławnimko​lo​ro​waryba.Zadrzwia​misy​pial​nibyłta​rasibal​kon,zktó​re​goroz​-
cią​gał się wi​dok na mia​sto i port. Za​pa​chy ła​sko​ta​ły jej noz​drza. Od​chy​li​ła gło​wę
i wzię​ła głę​bo​ki od​dech. Po​czu​ła woń zie​mi, kwia​tów, mo​rza, od​le​głe​go lasu… To
dla​te​goAlixtaksil​nieza​re​ago​wałnaper​fu​my,któ​redlanie​goprzy​rzą​dzi​ła.Uda​ło
jejsięin​tu​icyj​nieod​two​rzyćza​pa​chywy​spy,cho​ciażni​g​dyprzed​temtuniebyła.Ale
onjużichnieuży​wał…

Prze​glą​da​łasięwła​śniewlu​strze.Jejubra​niajesz​czeniedo​tar​łynamiej​sce,mu​-

sia​ławięcwy​braćcośzsze​ro​kie​goasor​ty​men​tuwgar​de​ro​bie.Zde​cy​do​wa​łasięna
pro​stąob​ci​słąsuk​nięwgłę​bo​kimnie​bie​skimko​lo​rzeipa​su​ją​cedoniejbuty.

–Jaksiędzi​siajmie​wasz?–Alixstałobokzrę​ka​miwkie​sze​niach.Miałnaso​bie

ciem​ny gar​ni​tur i bia​łą ko​szu​lę. Każ​dy cal jego cia​ła ema​no​wał czy​stą mę​sko​ścią
izmy​sło​wo​ścią.Pe​łenbyłre​zer​wyza​bar​wio​nejdez​apro​ba​tą.

Za​że​no​wa​na,żeza​stałjąwta​kiejsy​tu​acji,unio​słaza​czep​niebro​dę.
–Czassięupew​nić,żewszyst​kodo​brzeztwo​imcen​nymspad​ko​bier​cą?
Oczymulśni​ły.
–Dok​torcze​kananaswszpi​ta​lu.
Sta​nąłztyłu,po​zwa​la​jąc,żebypierw​szawy​szłazpo​ko​ju.Mo​dli​łasię,byniedo​-

strzegł, z ja​kim tru​dem nad sobą pa​no​wa​ła. Szli nie​koń​czą​cym się la​bi​ryn​tem ka​-
mien​nychko​ry​ta​rzyimu​sia​łaprzy​znać,żebyłapodwiel​kimwra​że​niemwspa​nia​ło​-
ścizam​ku.Gdydo​tar​lidobra​my,tu​zinochro​nia​rzypo​de​rwałsięnabacz​ność.Alix
otwo​rzył dla niej drzwi pa​sa​że​ra, a sam usiadł w fo​te​lu kie​row​cy. Pa​trzy​ła, z jaką
pew​no​ścią chwy​cił za kie​row​ni​cę. Przed nimi i za nimi je​cha​li ochra​nia​rze. Lek​ko
za​nie​po​ko​jo​na,spy​ta​ła:

–Mó​wi​łeś,żesy​tu​acjajestte​raztro​chęnie​pew​na.Czyist​nie​jeja​kieśnie​bez​pie​-

czeń​stwo?

–Ni​g​dyniena​ra​ził​bymanicie​bie,anidziec​kananie​bez​pie​czeń​stwo.Czu​wanad

naminaj​lep​szafir​maochro​niar​skaświa​ta.Aleniemu​siszsięnie​po​ko​ić.Moiprze​-
ciw​ni​cy są nie​licz​ni i nie mają re​al​ne​go po​par​cia, upew​ni​łem się co do tego. Nie

uzna​jęjed​nakni​cze​gozapew​nik,stądtaochro​na.Do​pó​kiwy​spaniesta​nienaso​lid​-
niej​szymgrun​cieeko​no​micz​nie.

Je​cha​liprzezmia​stoimo​głazbli​skapo​dzi​wiaćjegouro​ki,alewpo​wie​trzuuno​si​-

ła się aura za​nie​dba​nia. Kil​ka osób po​ma​cha​ło na wi​dok je​epa i Alix po​ma​chał im
tak​że.

–Tozaj​mielu​dziomtro​chęcza​su,za​nimsięprzy​zwy​cza​jądopo​wro​tukró​la.Nie

wie​dząjesz​cze,jaksiędomnieod​no​sić.

–Chcesz,żebycisiękła​nia​liwpas?
Spoj​rzałnaniąznie​do​wie​rza​niem.
–Nie.Nieumiemso​biewy​obra​zićnicgor​szo​ne​go.Chcężyćra​mięwra​mięzmo​-

imiludź​mi.Po​ru​szaćsięmię​dzynimijakrów​nyzrów​nym.Niechcępompice​re​mo​-
nia​łów. Ale rów​no​cze​śnie chcę być ich przy​wód​cą i obroń​cą. Słu​żyć im. – W jego
gło​siebrzmia​łatro​ska.

Za​nimmo​głapo​my​śleć,cowzwiąz​kuztymczu​ła,wje​cha​linapar​kingprzedbu​-

dyn​kiemwy​glą​da​ją​cymjakpoob​strza​lear​ty​le​ryj​skim.Alixskrzy​wiłsię,za​trzy​mu​-
jącsa​mo​chód.

–Szpi​talmożeniespra​wiado​bre​gowra​że​nia,aleza​trud​niajed​nychznaj​lep​szych

kon​sul​tan​tówwświe​cie.Sampo​sy​ła​łemstu​den​tówme​dy​cy​nynastu​diawtymwła​-
śniecelu,bywró​ci​lidodomu,pra​co​wa​liiuczy​liin​nych.Nie​da​le​kobu​du​je​mynowy
szpi​tal.–Za​sko​czyłjąza​an​ga​żo​wa​niemwspra​wywy​spy.Takmałoonimwie​dzia​ła.

Wy​siadłzje​epaipo​mógłjejwy​siąść.Pra​cow​ni​cyszpi​ta​lausta​wi​lisięwko​lej​kę,

żebyichpo​wi​tać.Na​daltrzy​małjązarękę.Zro​zu​mia​ła,żepro​mo​wałwtakispo​sób
ba​jecz​kę,żesąko​cha​ją​cąsięparą.Przed​sta​wio​nojąper​so​ne​lo​wiidok​to​ro​wi,któ​-
rymiałpro​wa​dzićjejcią​żę.Po​tempo​szła,żebysięprzy​go​to​waćdoba​da​nia.Bar​-
dzo się sta​ra​ła uła​twić pra​cę nie​śmia​łej mi​łej pie​lę​gniar​ce, na​wet je​śli sama była
kłęb​kiemner​wów,żeba​da​niewy​ka​żecośzłe​go.WrazzAli​xemdoga​bi​ne​tuwszedł
dok​tor,bar​dzoroz​mow​nyipe​łencie​pła.Niemo​głaopa​no​waćzde​ner​wo​wa​nia,kie​-
dy po​sma​ro​wał jej brzuch zim​nym że​lem. Skrzy​wi​ła się pod sil​niej​szym na​ci​skiem
gło​wi​cyichcia​łachwy​cićAli​xazarękę,aleonwpa​try​wałsięwekranmo​ni​to​ra,na
któ​rym le​karz sku​pił uwa​gę, prze​su​wa​jąc gło​wi​cę po jej brzu​chu. Za​ci​snę​ła więc
dło​niewpię​ściitak​żespoj​rza​łanaekran.Jejmat​kaprze​cho​dzi​łaprzeztosa​mot​-
nie.Oj​ciecdziec​kaLe​ilibyłtużobok,alenieczu​łasięmniejsa​mot​na.

Na​gle ja​kieś szyb​kie ude​rze​nia wy​peł​ni​ły po​kój i do​pie​ro po chwi​li po​ję​ła, że to

byłobi​cieser​cadziec​ka.Dok​torsięuśmiech​nął.

– On albo ona, jest sil​ny, to na pew​no. – Ja​kiś kształt po​ja​wił się na ekra​nie, ni​-

czymzwi​nię​tyorze​szek.Wi​daćbyłogłów​kęikrę​go​słup.De​li​kat​neikru​che,aleroz​-
po​zna​wal​ne. Emo​cje wez​bra​ły w jej pier​si i mu​sia​ła po​ło​żyć rękę na ustach, żeby
po​wstrzy​maćszloch.

Dok​tormó​wiłuspa​ka​ja​ją​co:
– Wszyst​ko wy​glą​da pra​wi​dło​wo. Bę​dzie​my mu​sie​li po​wtó​rzyć ba​da​nie za kil​ka

ty​go​dni,żebyspraw​dzićpo​stę​py,alenara​ziepro​szęsiędo​brzeod​ży​wiać,ro​bićlek​-
kiećwi​cze​niaidużospać.

Przy​tak​nę​ła,zbytwzru​szo​na,żebymó​wić.Po​gła​dziłjąporęku,za​pew​newi​dział

ta​kierze​czynacodzień.Tro​chęspo​koj​niej​szaspoj​rza​łanaAli​xa.Niebyłaprzy​go​-
to​wa​nanachłód,jakiuj​rza​łanajegotwa​rzy.Oczyna​dalmiałutkwio​newekra​nie

izda​wałsiębu​dzićzja​kie​gośtransu.

–Awięcwszyst​kojestwpo​rząd​ku,dok​to​rze?
–Tak,tak…niemażad​nychpo​wo​dówdonie​po​ko​ju.
–Todo​brze.–Na​wetnaniąniespoj​rzał.Naj​wy​raź​niejpod​szedłdotegonachłod​-

no,nieoka​zu​jącna​wetcie​niaza​in​te​re​so​wa​nia.

Kie​dyprze​bra​łasięipo​ja​wi​łanako​ry​ta​rzu,uj​rza​łaAli​xacho​dzą​ce​gowtęizpo​-

wro​tem z te​le​fo​nem przy uchu. Jak gdy​by nie oglą​dał wła​śnie na ekra​nie swo​je​go
dziec​ka.Zo​ba​czyłjąige​stemdałjejznać,żewy​cho​dzą.Mu​sia​łanie​malbiec,żeby
zanimna​dą​żyć,izkaż​dymkro​kiembyłaco​razbar​dziejzłaizra​nio​na.

Skoń​czyłroz​ma​wiaćdo​pie​ro,kie​dyzna​leź​lisięwje​epie.Za​pa​dłaci​sza.Po​sta​no​-

wi​ła jej nie prze​ry​wać, zbyt roz​e​mo​cjo​no​wa​na. Wie​dzia​ła, że na nią zer​kał, ale
igno​ro​wa​łagoce​lo​wo,wpa​trzo​nawokno.Kie​dyza​trzy​ma​lisiępodzam​kiem,otwo​-
rzy​ładrzwi,za​nimonmógłtozro​bićlubkto​kol​wiekinny,iwy​sia​dła.Pra​wiebie​gła
wstro​nęol​brzy​miejka​mien​nejfor​te​cyinaśle​poru​szy​łako​ry​ta​rzem,zna​dzie​ją,że
ob​ra​ławła​ści​wykie​ru​nek.Wszyst​kowniejażki​pia​ło–ból,nie​odwza​jem​nio​nepra​-
gnie​nieAli​xa,chęćuciecz​kiodczło​wie​ka,któ​ryprze​wró​ciłjejży​ciedogóryno​ga​-
mi.

Zaple​ca​misły​sza​łakro​ki.
–Le​ila…Stój!
Za​trzy​ma​łasię,beztchu.Po​ło​ży​ładłońnabrzu​chu.
–Nicnieczu​łeśtamwga​bi​ne​cie,praw​da?Możepozasa​tys​fak​cją,żetwójbez​-

cen​nydzie​dzicmie​wasiędo​brze.

Ni​g​dyniewy​glą​da​łapięk​niej.Po​licz​kijejpa​ła​ły,oczylśni​łygnie​wem.Ką​temoka

do​strzegłobec​nośćsłuż​byipod​szedłbli​żej,bio​rącjązarękę.

–Nietu​taj.
Ro​zej​rzał się, roz​po​zna​jąc miej​sce, w ja​kim się zna​leź​li. Otwo​rzył ja​kieś drzwi

iwpro​wa​dziłjądośrod​ka,za​my​ka​jącjezanią.Uwol​ni​łarękęszarp​nię​ciemiod​su​-
nę​łasię.Otwo​rzy​łasze​ro​kooczynawi​dokwy​staw​ne​gownę​trza.

–Cotozamiej​sce?
Urzą​dzo​na z prze​py​chem kom​na​ta mia​ła na środ​ku mar​mu​ro​we pod​wyż​sze​nie,

oto​czo​newnę​ka​mizumy​wal​ka​miikra​na​mizwodą.Su​fitbyłwy​skle​pio​nywko​pu​łę,
in​kru​sto​wa​nąty​sią​cempo​ły​sku​ją​cychgwiazdzmasyper​ło​wej.

–Tobyłkie​dyśham​mamdlako​biet.Wtejczę​ścipa​ła​cujesttak​żeha​rem.
Spoj​rza​łananie​goznie​do​wie​rza​niem.
–Ha​rem?Są​dzi​łam,żeje​ste​śmynacy​wi​li​zo​wa​nymza​cho​dzie,aniewja​kimśśre​-

dnio​wiecz​nymkró​le​stwie.

–Oddaw​naniejestuży​wa​ny.–Alixopa​no​wałiry​ta​cję.
–Cozaulga.–Za​śmia​łasiędrwią​co.–Alemożepla​nu​jeszjegouru​cho​mie​nieido​-

dat​ko​weżony,abywy​peł​nićkró​lew​skikon​tyn​gentdzie​ci?

Za​ci​snął zęby tak moc​no, że aż bo​la​ło. Za​ma​ja​czył mu ob​raz Le​ili roz​bie​ra​nej,

ma​so​wa​nej,ką​pa​nejistro​jo​nejprzezar​mięko​biet.Isie​bieod​wie​dza​ją​ce​gotese​-
kret​neipo​bu​dza​ją​cezmy​słypo​miesz​cze​nia,byzna​leźćjątam,cze​ka​ją​cąnanie​go
…

Chciałjejwtejchwi​litakstrasz​nie,żeażsiętrząsł.Za​ci​snąłdło​niewpię​ści.
–Chciećomó​wić,ococicho​dzi?–Niebyłwsta​niewy​sło​wićsiępo​praw​nie.Ta

ko​bie​tanie​opi​sa​niegoiry​to​wa​ła.

–Rów​niedo​brzewszpi​ta​lumo​głeśoglą​daćpro​gno​zępo​go​dy.Czywi​dokna​sze​go

dziec​kanamo​ni​to​rzewogó​lecięniepo​ru​szył?

ROZDZIAŁDZIESIĄTY

W ga​bi​ne​cie był wstrzą​śnię​ty. Ogar​nię​ty po​ry​wem dumy, po​mie​sza​nej z mi​ło​ścią

ipa​ra​li​żu​ją​cymprze​ra​że​niem.Żecośmo​gło​bysięstaćtemukru​che​muży​ciu,któ​re
jesz​czesięna​wetniena​ro​dzi​ło.Żecośmo​gło​bysięstaćzLe​ilą.Za​la​łagofalaemo​-
cji,ja​kichniespo​dzie​wałsięni​g​dywię​cejod​czu​wać.

–By​łeśtakichłod​ny…nie​czu​ły.Niespro​wa​dzędziec​kadomał​żeń​stwa,wktó​rym

mię​dzy nami nie ma ni​cze​go poza po​czu​ciem od​po​wie​dzial​no​ści i obo​wiąz​ku. Naj​-
wy​raź​niejnicdonie​gonieczu​jesz.

Alixuniósłrękę,prze​ry​wa​jącjej.Wi​działtyl​koją.Pięk​nąipeł​nąży​cia,tuprzed

nim.Gra​ją​cąmunaner​wach.Jejpier​siuno​si​łysięwgwał​tow​nymod​de​chu.

–Twier​dzisz,żeni​cze​gomię​dzynaminiema?
Kiw​nę​łaner​wo​wogło​wą,jużmniejpew​nasie​bie.
–Uwio​dłeśmnie,żebyod​cią​gnąćuwa​gęodswo​ichpla​nów.Wy​ko​rzy​sta​łeśmnie.

Nie chcesz mnie, tyl​ko mat​ki swo​ich dzie​dzi​ców. A to nie wy​star​czy ani mnie, ani
dziec​ku.

Stałtakbli​sko,żeczułjejza​pach.Uni​kal​nąmie​szan​kępiż​maisło​dy​czy.
–My​liszsię.
–Wczym?–za​py​ta​ławy​zy​wa​ją​co.
Wy​cią​gnąłrękęizła​pałpa​smodłu​gich,ciem​nychilśnią​cychwło​sów,okrę​ca​jącje

wo​kółpal​cailek​koprzy​cią​ga​jącjądosie​bie.

–Mię​dzynamijestcośiwy​star​czytego,żebynaspo​łą​czyćnaza​wsze.Jana​praw​-

dęcie​biechcę.Odchwi​li,kie​dycięuj​rza​łem.Przezostat​niesie​demty​go​dnicałyby​-
łemobo​la​łyodtegopra​gnie​nia.Bojęsię,żeni​g​dynieprze​sta​nęciępra​gnąć,dodia​-
bła.–Potychsło​wachstra​ciłnadsobąkon​tro​lęichwy​ciłjąwra​mio​na,przy​ci​ska​jąc
ustadojejustimiaż​dżącjąwuści​sku,za​tra​ca​jącsięwcie​ple,któ​re​gotakpra​gnął.

Le​ilaprzezdłu​giese​kun​dyczu​łatyl​koin​ten​syw​nąulgę,kie​dyjegoustazgnia​ta​ły

jejwar​gi.Jegoręcewę​dro​wa​łypojejple​cach,ta​lii,bio​drach,po​ślad​kach.Jęk​nę​ła,
ocie​ra​jącsięonie​go,pro​szącowię​cej.Takstrasz​niegopra​gnę​ła.Pra​gnę​łafi​zycz​-
no​ści.Niesłówanimy​lą​cychemo​cjiczybólu,tyl​kosa​tys​fak​cjizza​spo​ko​jo​nychpo​-
trzeb.

Ode​rwałodniejustaiod​su​nąłsię.Szarp​nię​ciemze​rwałjejsuk​nięiod​sło​niłokry​-

teko​ron​kąpier​si.Sta​łatyl​kodla​te​go,żepod​trzy​my​wałjąra​mie​niem,bonogimia​ła
jak z waty. Uwol​nił jej pier​si, a po​tem za​czął uci​skać de​li​kat​nie sut​ki. Były tak
uwraż​li​wio​ne,żenie​malkrzyk​nę​ła.Spoj​rzałnanią,wjegosrebr​nychoczachpło​nę​-
ła żą​dza i ta sama go​rącz​ka za​czę​ła ogar​niać te​raz ją. Wziął ją na ręce i wszedł
zniądogłów​ne​goham​ma​muida​lej,wgłąbha​re​mu.Wśrod​kubyłociem​no,ta​jem​-
ni​czo.Mi​jałko​lej​nepo​miesz​cze​nia,ażwkoń​cupchnąłra​mie​niemja​kieśdrzwiiuj​-
rza​łaogrom​ne,owal​nełoże,za​ście​lo​neje​dwa​biemisa​ty​nąobar​wiekrwi​stejczer​-
wie​ni. Ścia​ny po​kry​te były fre​ska​mi, ilu​stru​ją​cy​mi po​zy​cje z Ka​ma​su​try. Przez
oszklo​nedrzwiwi​daćbyłoto​ną​cywkwia​tachdzie​dzi​nieczfon​tan​ną,nadktó​rąla​-

tał barw​ny ptak. To było jak baj​ka, jak gdy​by to wnę​trze za​trzy​ma​ło się w cza​sie
przez całe stu​le​cia. Ale wte​dy po​ło​żył ją na łożu i wie​dzia​ła już, że to jed​nak nie
była baj​ka. Wie​dzia​ła, że po​win​na wstać i odejść, ale nie mo​gła się ru​szyć… Nie
chcia​ła.Je​ślitobyłowszyst​ko,comie​li,tochcia​łategotakstrasz​nie,jakon.

Nagiopadłnaniąiza​cząłokry​waćgo​rą​cy​mipo​ca​łun​ka​mijejtwarziszy​jępo​su​-

wa​jącsięwdół,gdziejejpulsbiłjakosza​la​ły.Jakgdy​bychciałzo​sta​wićnaniejswo​-
jeśla​dy.Gdygodo​tknę​ła,po​wstrzy​małją.

–Eks​plo​du​ję,je​ślibę​dzieszmnietakdo​ty​kać.Pra​gnęcię,te​raz.
Jego ję​zyk za​głę​biał się w nią, aż do​zna​ła speł​nie​nia. Ale to jej nie wy​star​cza​ło.

Dy​sza​łacięż​ko,nie​malszlo​cha​ła,kie​dywstałiwbiłsięwniągłę​bo​ko.Światroz​padł
się na mi​lion ka​wał​ków. Sta​ła się czy​stą zmy​sło​wo​ścią, za​to​pio​na w nie​koń​czą​cej
sięchwi​liszczę​ścia.Po​ru​szałsięwniej,głę​biejimoc​niejzkaż​dympchnię​ciem.Do​-
strze​głacośnadnimiispoj​rza​ławgórę.Su​fitbyłlu​strem,sta​rymiciem​nym.Ale
mo​głazo​ba​czyćwnimjakrzeź​bio​ne,umię​śnio​nepo​ślad​kiAli​xa,po​ru​sza​ją​ce​gosię
wniejryt​micz​nie,iwła​snenogiobej​mu​ją​cego,zkost​ka​miskrzy​żo​wa​ny​minajego
lę​dź​wiach.Wi​dokjegoogrom​ne​go,po​tęż​ne​gocia​łabyłtakpięk​ny,żedo​szłaporaz
czwar​ty, a or​gazm był tak in​ten​syw​ny, że le​d​wie po​czu​ła im​pet go​rą​ce​go na​sie​nia
Ali​xagłę​bo​kowniej,kie​dyszarp​nąłnimspazmjegowła​sne​gospeł​nie​nia.

Obu​dzi​ła się cał​ko​wi​cie zdez​o​rien​to​wa​na. Le​ża​ła sama w ogrom​nym owal​nym

łożuzprze​ście​ra​dłempod​cią​gnię​tymwy​so​konapier​si.Wi​dzia​łaswo​jeod​bi​ciewlu​-
strza​nym su​fi​cie, z wło​sa​mi roz​rzu​co​ny​mi wo​kół gło​wy. Ob​ra​zy wró​ci​ły… Czy​sta
cie​le​snośćichzbli​że​nia.Upo​ka​rza​ją​caszyb​kość,zjakąska​pi​tu​lo​wa​ła.

–Obu​dzi​łaśsię.
Unio​sła gło​wę. Stał przy otwar​tych prze​szklo​nych drzwiach, ubra​ny w spodnie,

alena​dalzgo​łymtor​sem.Zaoknemza​pa​dałzmierzch,sły​chaćbyłogło​sypta​ków.
Czu​ła moc​ny za​pach kwia​tów. In​stynk​tow​nie pró​bo​wa​ła przy​swo​ić ich woń. Czu​ła
sięjakprze​krę​co​naprzezma​szyn​kę.Do​strze​głasuk​nięnabrze​gułóż​kaiowi​nę​ła
sięprze​ście​ra​dłem,się​ga​jącponią.Nie​zgrab​nieza​ło​ży​łają,świa​do​main​ten​syw​no​-
ścijegospoj​rze​nia.

– Za​py​ta​łaś mnie wcze​śniej, czy po​ru​szył mnie wi​dok dziec​ka. Oczy​wi​ście, że

mniepo​ru​szył.Ja​kimbył​bymczło​wie​kiem,gdy​bym,wi​dzącwła​snedziec​ko,nicnie
czuł?

Wsta​łanadrżą​cychno​gach.Mu​sia​łasięzna​leźćzdalaodsce​ne​rii,wktó​rejtak

da​le​cestra​ci​łanadsobąkon​tro​lę.Uj​rza​łasto​ją​ceopo​dalkrze​słoiopa​dłananie.

–Dla​cze​gonicniepo​wie​dzia​łeś?
–Niemo​głem,towszyst​komnieprze​ro​sło.
–Wy​glą​da​łeś,jakgdy​byśod​ha​czałcośnali​ście.Bojęsię,żeniepo​ko​chaszdziec​-

ka.Żebę​dziedlacie​bietyl​kośrod​kiemdocelu.–Jaktomał​żeń​stwo.

Wal​czyłzesobą,alewkoń​cusięode​zwał:
–Po​wi​nie​nempo​wie​dziećciomoimbra​cie.
–Mó​wi​łeś,żezo​stałza​bi​ty,ra​zemztwo​imiro​dzi​ca​mi.
Ski​nąłgło​wą.
–Maxbyłnie​peł​no​spraw​ny,wwy​ni​kunie​do​tle​nie​niamó​zgupod​czasprzed​wcze​-

sne​gopo​ro​du.Toniebyłogłę​bo​kieupo​śle​dze​nie,roz​wi​jałsiętyl​kowol​niejniżdzie​-

ci w jego wie​ku. Mia​łem pięć lat, kie​dy się uro​dził. Po​cząt​ko​wo le​żał w szpi​ta​lu,
win​ku​ba​to​rze.Ro​dzi​ceniein​te​re​so​wa​lisięnim,więcsie​dzia​łemtamznimprzez
więk​szośćcza​su.

Wy​obra​zi​ła so​bie po​waż​ne​go, ciem​no​wło​se​go pię​cio​lat​ka, z ro​dzi​ca​mi Bóg wie

gdzie,pil​nu​ją​ce​gobra​ta.

– Dla ojca było ja​sne, że Max ni​g​dy nie zo​sta​nie kró​lem, więc nie chciał mieć

znimnicwspól​ne​go.

–Amat​ka?
–Le​d​wowie​dzia​łaomoimist​nie​niu,acóżdo​pie​rooist​nie​niuMaxa.
–Mu​siałciębar​dzoko​chać.
–Ko​chał,małygłup​tas,wszę​dziezamnącho​dził…Aleniemo​głemdaćmutego,

cze​gopo​trze​bo​wałnaj​bar​dziej:opie​kiimi​ło​ściro​dzi​ców.

–Cosięzda​rzy​łotegodnia,kie​dyumarł?
– Za​mor​do​wa​li go… Nie tyl​ko fak​tycz​ni za​bój​cy, ale moi ro​dzi​ce. Chro​ni​li mnie,

chcącza​cho​waćbez​cen​nącią​głośćdy​na​stii.Za​trzy​ma​liprzyso​bieMaxanapew​ną
śmierć,li​cząc,żeod​cią​gnieuwa​gężoł​nie​rzy.Poto,że​bymjamógłuciec.Ostat​nie,
co pa​mię​tam, to jego krzyk. Wo​łał mnie. Nie ro​zu​miał, dla​cze​go nie wra​cam i nie
za​bie​ram go ze sobą. A ja nie mo​głem… nie po​zwo​li​li​by mi na to. Lu​dzie, któ​rzy
mnie za​bie​ra​li, mu​sie​li mnie ogłu​szyć. Do​tar​łem na łódź i tak opu​ści​łem wy​spę…
Świa​do​mość,żegozo​sta​wi​łem,omalmnienieza​bi​ła.Ca​ły​mila​ta​mimie​wa​łemkosz​-
mar​nesny.Cza​sa​mizno​wusiępo​ja​wia​ją.

–Och,Alix…Takmiprzy​kro.–Chcia​łapo​dejśćdonie​go,alecośwjegooczach

po​wstrzy​ma​łoją.

–Nieli​tujsięnademną,toosta​niarzecz,ja​kiejbymchciał.Po​wie​dzia​łemcito,bo

mu​siszwie​dzieć,żenieby​łemdzi​siajobo​jęt​ny.Aleniebędęcięokła​my​wał.Za​wsze
pla​no​wa​łem za​cho​wa​nie emo​cjo​nal​ne​go dy​stan​su wo​bec kró​lo​wej i dzie​ci. By​cie
kró​lem to moja pra​ca i mu​szę uni​kać wszyst​kie​go, co by mnie od niej od​cią​ga​ło.
Sku​pićsięnatym,cojestnaj​lep​szedlakra​juiprzy​szło​ści.Alekie​dyuj​rza​łemten
ob​raz na mo​ni​to​rze, wszyst​ko po​wró​ci​ło, moja mi​łość do Maxa i ten strasz​ny żal,
kie​dyumarł.–Po​trzą​snąłgło​wą.–Prze​ra​żamnieto,żeniebędęwsta​niekon​tro​lo​-
waćwła​snychuczućdodziec​ka,je​ślicośsięsta​nie.Nieprze​żył​bymdru​giraztam​-
tejroz​pa​czy.Alechcęcie​bieichcęna​sze​godziec​ka.Zewszyst​kichsiłbędęsięsta​-
rałdo​brzewamsłu​żyć.

Znie​ru​cho​mia​ła.Po​win​naczućulgę.Wy​cią​gnąłdoniejrękę,alecof​nę​łasię.Gdy​-

bydo​tknąłjejte​raz,roz​pa​dła​bysię.Zmu​si​łasię,żebyjejgłosbrzmiałspo​koj​nie.

–Je​stembar​dzozmę​czo​na.Chcia​ła​bymwró​cićdosie​bie.
Opu​ściłrękę.Ni​g​dyniepra​gnąłtakstrasz​nieko​bie​ty.Prze​ko​nałsię,żeni​g​dynie

prze​sta​niejejpra​gnąć.Alepod​nie​ca​ją​ceoto​cze​nieha​re​muniepo​ma​ga​ło.Onapa​-
no​wa​łanadsobą,gdyonza​czy​nałtra​cićkon​tro​lę.

–Do​brze,chodź​my.
–Coza​mie​rzaszzro​bićztymmiej​scem?–spy​ta​ła,kie​dywy​szligłów​ny​midrzwia​-

mi.

–Chcia​łemsięgopo​zbyć,alete​raznieje​stemtegotakipe​wien.
Pod​szedłbli​żej,dzie​li​łoichtyl​kokil​kacen​ty​me​trów.
–Niebę​dziein​nychżon,Le​ila,tomiej​scebę​dzietyl​kodlanas.

–Obu​rza​ją​ce.Całyham​mamiha​remtyl​kodladwoj​ga?
Uśmiech​nąłsię.
–Tyl​kodlatwo​jejimo​jejprzy​jem​no​ści.Bę​dzieszmojąkró​lo​wą,chcę,że​byśbyła

usa​tys​fak​cjo​no​wa​na.

–Będęusa​tys​fak​cjo​no​wa​na,je​ślinieod​su​nieszodsie​biena​sze​godziec​ka.Seksto

tyl​koseks.

Pa​trzył,jakod​cho​dzi​łako​ry​ta​rzem.
–Le​ila–za​wo​łałszorst​ko.Sta​nę​łaiod​wró​ci​łasięzwy​raź​nąnie​chę​cią.
–Totędy.–Wska​załprze​ciw​nykie​ru​nek.
Prze​szła koło nie​go z wy​so​ko pod​nie​sio​ną gło​wą. Mu​siał się po​wstrzy​mać, żeby

nieza​cią​gnąćjejzpo​wro​temdoha​re​mu.

Niewie​dzia​ła,jakpo​ko​na​ładro​gędoswo​ichpo​koi,czu​jącnaple​cachpa​lą​cespoj​-

rze​nieidą​ce​gozaniąAli​xa.My​śla​łaoha​re​mie,ist​nie​ją​cymwy​łącz​niedlafi​zycz​nej
przy​jem​no​ści…Wy​łącz​nienaichuży​tek.Sekstotyl​koseks–ha!Kogochcia​łaoszu​-
kać, sko​ro czu​ła się jak wy​żę​ta? Po​wró​ci​ły emo​cje tam​te​go ran​ka, kie​dy wró​ci​li
zWe​ne​cji.Kie​dyza​czy​na​ławie​rzyć,żesięwnimza​ko​cha​ła.Tyl​kożetoniebyłoza​-
ko​cha​nie. Praw​da była jak ude​rze​nie w twarz. To była mi​łość. Przy​zna​ła​by to już
wcze​śniej,gdy​bybyłazesobąszcze​ra.Ostat​niaod​sło​nategotyl​kosek​supo​zo​sta​-
wi​ła ją cał​kiem bez​bron​ną. Bli​ska szlo​chu z ulgą do​pa​dła drzwi do kró​lew​skich
apar​ta​men​tów.

Jużchcia​łazanimiznik​nąć,kie​dypo​wie​dział:
–Cze​kaj.
–Tak?–Od​wró​ci​łasię.Jegooczymia​łyod​cieńdesz​czo​wychchmur.
– Pod ko​niec ty​go​dnia wy​da​je​my przy​ję​cie za​rę​czy​no​we. To bę​dzie oka​zja, żeby

przed​sta​wićcięso​cje​cie,będąteżgo​ściezza​gra​ni​cy.

Na​tych​miastpu​ści​łyjejner​wy.Byłaper​fu​miar​ką,pro​wa​dzi​łasklep,nieumia​łapa​-

ra​do​wać wśród kla​sy bo​ga​czy. Ro​dzi​na kró​lew​ska! Ale po​trze​bo​wa​ła prze​strze​ni
zdalaodAli​xa,żebytowszyst​koprze​my​śleć,więckiw​nę​łagło​wąnon​sza​lanc​ko.

–Okej,świet​nie.
Wśli​znę​ła się do swe​go po​ko​ju i opar​ła o drzwi, wy​pusz​cza​jąc dłu​gi, drżą​cy od​-

dech.Ko​cha​łamęż​czy​znę,któ​ryprzy​znałsię,żejestnie​zdol​nydomi​ło​ści,zpo​wo​du
bólu, jaki przy​nio​sła mu śmierć bra​ta. Ro​zu​mia​ła jego trau​mę, ale kim była, żeby
mumó​wić,żeniebę​dziewsta​niekon​tro​lo​wać,kogoijakko​cha.Chcia​ławyjśćza
nie​godlado​bradziec​ka.Jejpo​trze​byipra​gnie​niaprze​sta​łybyćważ​ne.Alecośjej
mó​wi​ło,żejed​nakbyływaż​neiżezgi​niewtymśro​do​wi​skubezmi​ło​ści.

Ze​rwa​ła z sie​bie ubra​nie i we​szła pod go​rą​cy prysz​nic, sta​ra​jąc się nie my​śleć,

czymbyłydlaniejpiesz​czo​tyAli​xado​ty​ka​ją​ce​gojejtakgłę​bo​ko,żebyłatokpi​naze
słów,ja​kiemurzu​ci​ła.Seksni​g​dyniejesttyl​kosek​sem.Po​wstrzy​ma​łałzysła​bo​ści.

Wie​czo​remwdniuichprzy​ję​ciaza​rę​czy​no​we​goLe​ilabyłakłęb​kiemner​wów.Od

cza​su ich ostat​niej roz​mo​wy pra​wie nie wi​dy​wa​ła Ali​xa. Prze​sy​łał jej wia​do​mo​ści
inoty,wy​ja​śnia​ją​ce,żebyłza​ska​ki​wa​nypo​li​tycz​ny​mispo​tka​nia​miiprzy​go​to​wa​nia​-
mi do ślu​bu. Sama była nie​ustan​nie za​ję​ta stu​dio​wa​niem hi​sto​rii wy​spy, lek​cja​mi
ety​kie​ty i przy​miar​ka​mi suk​ni ślub​nej. Ska​la tego, jak ra​dy​kal​nie zmie​nia​ło się jej

ży​cie,byłaprzy​tła​cza​ją​ca.Niechcia​ła,żebysiędo​my​ślił,jakbar​dzonie​pew​niesię
czu​ła.Jejoso​bi​stapo​ko​jów​ka,Ama​lie,wła​śniekoń​czy​łająubie​rać.Le​ilaspoj​rza​ła
nasie​biewlu​strze,nieroz​po​zna​jącdokoń​catejpięk​nieufry​zo​wa​nejko​bie​typrzed
sobą.Bałasię,żeroz​cza​ru​jeAli​xa.

Stałwdrzwiachodkil​kumi​nut,nie​zau​wa​żo​ny,ob​ser​wu​jąc,jakLe​ilaprze​ista​cza

sięzpięk​nejwolśnie​wa​ją​cą.Od​dechuwiązłmuwgar​dle.Mia​łanaso​biekre​mo​wą
suk​nię bez ra​mion z ob​ci​słym sta​ni​kiem opi​na​ją​cym jej buj​ne pier​si, spod któ​re​go
de​li​kat​nefaleszy​fo​nuopa​da​łydozie​mi.Ciem​newło​syupię​towmi​ster​nykokztyłu
gło​wy.Ma​ki​jażsub​tel​niepod​kre​ślałjejoczyipo​nęt​neusta.

Jego cia​ło za​re​ago​wa​ło na jej wi​dok z da​ją​cą się prze​wi​dzieć siłą, któ​rej przez

całyty​dzieństa​rałsięusil​nieuni​kać.Jaktchórz.Wtychdniachsta​nąłtwa​rzątwarz
zjed​nymzlu​dzi,któ​rzyza​strze​li​lijegoro​dzi​cówibra​ta,inieod​czułna​wetpo​ło​wy
tejemo​cjo​nal​nejza​wie​ru​chy,jakamio​ta​łanimte​raz.

Wy​czu​wa​jąc jego spoj​rze​nie, Le​ila od​wró​ci​ła gło​wę. Za​ru​mie​ni​ła się, a on za​ci​-

snąłzęby,po​wstrzy​mu​jącsięprzedjesz​czegwał​tow​niej​sząre​ak​cją.Czułsięjakne​-
an​der​tal​czyk. Chciał prze​rzu​cić ją przez ra​mię, od​nieść z po​wro​tem do ha​re​mu
iza​mknąćsiętamzniąnacałymie​siąc.Wkro​czyłdopo​ko​juzak​sa​mit​nympu​deł​-
kiemwręku,le​d​wieza​uwa​ża​jąc,żemło​dapo​ko​jów​kady​gnę​łaipo​spiesz​niewy​szła.

– Ko​lej​ne klej​no​ty? – Jej głos za​brzmiał, jak gdy​by wrę​czał jej omsza​ły kie​lich

ztru​ci​zną.Praw​do​po​dob​nietymbyłodlaniejtomał​żeń​stwo.

Po​wstrzy​małiry​ta​cję.
–Tak,ko​lej​neklej​no​ty.
Pod​szedł bli​żej i otwo​rzył pu​deł​ko, pa​trząc, jak jej oczy ogrom​nie​ją na wi​dok

prze​pięk​ne​gozło​te​gona​szyj​ni​kaipa​su​ją​cychdonie​gokol​czy​ków.Wie​dział,żebę​-
dziewy​glą​daćosza​ła​mia​ją​conajejnie​ska​zi​tel​nejoliw​ko​wejskó​rze.Za​wie​siłgona
jej szyi, z pa​lą​cą świa​do​mo​ścią jej bli​sko​ści i wła​sne​go pod​nie​ce​nia. Do​tknę​ła na​-
szyj​ni​kaicof​nę​łasię.

– Jest pięk​ny. Nie chcia​łam wy​dać się nie​wdzięcz​na. Po pro​stu nie je​stem przy​-

zwy​cza​jo​na…Czu​ję,żesiędotegoniena​da​ję.

Alixwi​działjejnie​pew​ność,za​dzi​wio​ny,jakbar​dzobyłanie​świa​do​mawła​snejuro​-

dyiwła​dzy,jakąnadnimmia​ła.Od​parłszorst​ko:

– Na​da​jesz się rów​nie do​brze, jak kto​kol​wiek przed​tem. Więk​szość kró​lo​wych

wtejro​dzi​niebyławcze​śniejnie​wol​ni​ca​mipo​rwa​ny​miprzezpi​ra​tów.

Do​strzegłwjejoczachrzad​kąuniejiskier​kęhu​mo​ru.
–Tęczęśćwa​szejhi​sto​riistu​dio​wa​łambezzbyt​nie​goen​tu​zja​zmu.
Wrę​czył jej kol​czy​ki i pa​trzył, jak je za​kła​da. Dieu. Zro​bi​ła to z nie​opi​sa​nym

wdzię​kiem.Czułsięwobo​wiąz​kupo​wie​dzieć:

–Prze​pra​szam,żezo​sta​wi​łemcięsamąprzezcałyty​dzień.Byłowie​lespraw,któ​-

ry​mi mu​sia​łem się za​jąć. – Za​brzmia​ło to ża​ło​śnie. Do​tąd żad​na ko​bie​ta nie spra​-
wia​ła,żeczułsiętaknie​pew​nie.–Je​steśgo​to​wa?

Kiw​nę​ła gło​wą. In​stynk​tow​nie wziął ją za rękę, wi​dząc, jak bar​dzo była spię​ta.

Po​pro​wa​dziłjąko​ry​ta​rzem.Do​tar​lidomiej​sca,skąddo​cho​dzi​łygło​sypo​naddwu​stu
go​ści,iLe​ilaza​trzy​ma​łasię,prze​ra​żo​na.Jejoczywy​da​wa​łysięogrom​ne.

–Co,je​śliniedamrady?Nieje​stemksięż​nicz​ką…
Wy​cią​gnąłrękęido​tknąłjejszyi.Ma​su​jącpal​ca​mimię​śniejejkar​ku,czuł,jakpo​-

wo​lisięroz​luź​nia​ją.Wi​działtyl​kojejoczy:ol​brzy​mieje​zio​razie​le​ni.Jejskó​rabyła
takde​li​kat​napodjegopal​ca​mi,żeniemógłsiępo​wstrzy​maćiprzy​cią​gnąłjądosie​-
bie,przy​ci​ska​jącustadojejwarg.Za​to​pi​lisięwso​bie,zroz​chy​lo​ny​miusta​miisplą​-
ta​ny​mi ję​zy​ka​mi, ca​łu​jąc się co​raz bar​dziej na​mięt​nie, za​nim przy​wo​łał się do po​-
rząd​ku.Zachwi​lęmie​lispo​tkaćgo​ści…Cof​nąłsię,oszo​ło​mio​ny.Le​ilawy​glą​da​łana
rów​nie zdez​o​rien​to​wa​ną. Usta mia​ła za​ró​żo​wio​ne i obrzmia​łe. Uda​ło mu się wy​-
chry​pieć:

–Wszyst​kobę​dziedo​brze.Zdajsięnamnie.
Niebyłapew​na,czyzdo​łaiśćpotympo​ca​łun​ku,alepod​trzy​my​wałjąpew​nąręką.

Na​gle zna​leź​li się u szczy​tu scho​dów przy wej​ściu do ma​je​sta​tycz​nej sali ba​lo​wej
i zno​wu po​czu​ła pa​ni​kę. Wi​sia​ły tu por​tre​ty wy​wo​łu​ją​cych prze​ra​że​nie przod​ków
Ali​xa.Tłumucichł,kie​dyichza​uwa​żo​no.Alixwziąłjejrękęipo​ło​żyłso​bienara​mie​-
niu.

Męż​czy​znawwy​myśl​nymmun​du​rzeude​rzyłwy​so​kimpa​sto​ra​łemopo​sadz​kę,wy​-

da​jącim​po​nu​ją​cyhukiza​wo​łał:

– Król Isle Sa​int Cro​ix, Ali​xan​der Saul Al​ma​ric Sa​int Cro​ix i przy​szła kró​lo​wa

imat​kaIsleSa​intCro​ix,Le​ilaAmalLak​sh​miVe​ru​ghe​se.

Alixspro​wa​dzałjązescho​dów,ajądła​wi​łonie​do​rzecz​newzru​sze​nie,żena​zwa​no

jąmat​kąIsleSa​intCro​ix.Kie​dydo​tar​linadół,wzię​łagłę​bo​kiwdechina​glecha​os
zo​stałopa​no​wa​ny.Po​ja​wiłsięAn​dresipo​pro​wa​dziłichdo​oko​łasali,przed​sta​wia​jąc
jągo​ściom.

ROZDZIAŁJEDENASTY

Pocza​sie,któ​ryzda​wałsięwiecz​no​ścią,Le​ilaza​czę​łasięza​sta​na​wiać,czyusta

nieza​sty​gnąjejwgry​ma​sieuśmie​chujużnaza​wsze.Po​licz​kijejpło​nę​ły,asto​pypa​-
li​ły od sta​nia w za wy​so​kich ob​ca​sach. Na szczę​ście tłum za​czął rzed​nąć i zno​wu
mo​głaod​dy​chać.

Alix skoń​czył roz​mo​wę z męż​czy​zną, któ​re​go na​zwi​ska Le​ila nie mo​gła so​bie

przy​po​mnieć.Od​wró​ciłsiędoniej,ztro​ską.

–Do​brzesięczu​jesz?Niepo​win​naśpo​zo​sta​waćnano​gachtakdłu​go.
Zmu​si​łasiędouśmie​chu.
–Niewy​głu​piajsię,tocią​ża,nieka​lec​two.
Alefak​tycz​niebyłojejgo​rą​coiczu​łazmę​cze​nie.Alixdałsy​gnałkel​ne​ro​wiiwy​-

pro​wa​dziłjązsalinaza​cisz​nydzie​dzi​niec.Zulgąusia​dłanaław​cezku​te​goże​la​za,
zsu​wa​jąc na mo​ment buty, żeby roz​pro​sto​wać nogi. Za​uwa​ży​ła jego spoj​rze​nie
imruk​nę​ła:

–Sto​pyza​czy​na​łymijużod​ma​wiaćpo​słu​szeń​stwa.
Po​ja​wiłsiękel​ner,nio​sąctacęzprze​ką​ska​miiga​zo​wa​nąwodą.Alixtak​żeusiadł,

roz​luź​nia​jącmu​chę.Wzru​szo​naoka​za​nątro​ską,po​wie​dzia​ła:

–Niemu​siszcze​kaćtuzemną.Po​trze​bu​jętyl​kochwi​li.
Wrzu​ciłdoustoliw​kęipo​trzą​snąłgło​wą.
– Sam mógł​bym zro​bić so​bie prze​rwę. Am​ba​sa​dor Fran​cji za​czy​nał za​nu​dzać

mnienaśmierć.

Uśmiech​nę​ła się. Przez chwi​lę wy​obra​zi​ła so​bie, że tak wła​śnie mo​gło​by być,

wspól​niewy​my​ka​li​bysięnaprze​rwęwpeł​nie​niuobo​wiąz​ków.Aleta​kiemy​ślipro​-
wa​dzi​łynanie​bez​piecz​nete​ry​to​riumbaj​ki.

Spró​bo​wa​ławe​ge​ta​riań​skie​govol-au-vent,de​lek​tu​jącsięcia​stempty​sio​wymzde​-

li​kat​nymna​dzie​niemgrzy​bo​wym,bar​dziejgłod​na,niżchcia​ła​byprzy​znać.

–Mu​siszwię​cejjeść.
– Na​dal mie​wam nud​no​ści – skrzy​wi​ła się – ale dok​tor po​wie​dział, że wkrót​ce

ustą​pią.

Wstałispo​glą​dałnapa​no​ra​mę.Zjegotwa​rzybiłatakasa​mot​ność.Po​czu​ła,żeni​-

g​dyniebę​dzieumia​ładonie​godo​trzećanitakna​praw​dęgopo​znać.Za​sta​na​wia​ła
się,czyko​mu​kol​wieksiętouda​ło.Po​czu​łaukłu​cieza​zdro​ści.Spy​ta​łazuda​nąbez​-
tro​ską:

–Ko​cha​łeśkie​dyśko​goś?Tozna​czyko​bie​tę?
Ze​sztyw​niał,aonawstrzy​ma​łaod​dech.
–My​śla​łemkie​dyś,żeko​cham.Aletoniebyłami​łość,tyl​kozra​nio​nemło​dzień​cze

ego.

Prze​łknę​łagulęwgar​dle.
–Kimonabyła?
–Po​zna​łemjąwAme​ry​cejakostu​dent.My​śla​łem,żeby​łemdlaniejAli​xemCros​-

sem.Sta​ra​łemsiępo​zo​sta​waćwcie​niuiwie​rzy​łem,żeza​in​te​re​so​wa​łasięmnąjako
ta​kim,nietym,kimby​łem…–Oparłdło​nienamu​rze.–ByłaAn​giel​ką.Przy​je​cha​ła
doAme​ry​ki,ucie​ka​jącprzedskan​da​lem,kie​dyjejoj​ciecha​zar​dzi​stastra​ciłcałyma​-
ją​tek.Bylisko​li​ga​ce​nizro​dzi​nąkró​lew​ską.Szu​ka​łaspo​so​bunapo​wrótdoEu​ro​py
i od​zy​ska​nie re​pu​ta​cji, przy po​mo​cy ko​goś zna​ne​go. Mnie. By​łem mło​dy i na​iw​ny.
Wy​star​cza​ją​coaro​ganc​ki,żebyuwie​rzyć,żemnieko​cha​ła.Aleonatyl​komniewy​-
ko​rzy​sta​ła do swo​ich ce​lów. Naj​wy​raź​niej nie wy​star​cza​łem jej, bo pew​ne​go dnia
na​kry​łemwjejpo​ko​jujed​ne​gozmo​ichochro​nia​rzy.Ob​cho​dziłsięzniąowie​lebru​-
tal​niejniżjakie​dy​kol​wiekmógł​bymlubchciał​bym.

Pa​trzy​łanajegoza​cię​tąminę.Wy​ko​rzy​sta​łamnie.Jejwła​snesło​warzu​co​nejemu

wró​ci​łydoniejni​czymude​rze​niewtwarz.Zro​bi​łojejsięnie​do​brze.

– Już ci mó​wi​łem, że je​dy​ną oso​bą, któ​rą ko​cha​łem był Max. Wy​cho​wa​no mnie

w prze​ko​na​niu, że mał​żeń​stwo to stra​te​gicz​ny so​jusz w celu po​zy​ska​nia suk​ce​so​-
rów.Niewi​dzia​łemmi​ło​ścimię​dzymo​imiro​dzi​ca​mi.Wmoimrów​na​niujejniebyło.
–Towła​śniemó​wiłprzezte​le​fonAn​dre​so​witam​te​godniawPa​ry​żu.–Mogęciobie​-
cać,żeoto​częcięczciąisza​cun​kiem.Świet​nieso​biedzi​siajpo​ra​dzi​łaśiniewąt​pię,
żebę​dzieszwspa​nia​łąkró​lo​wąimat​kąna​szychdzie​ci.Aletobę​dziemu​sia​łociwy​-
star​czyć,boniemogęza​ofe​ro​waćni​cze​gowię​cej.

–Cóż–uda​łojejsięod​po​wie​dzieć,jakgdy​byjejser​ceniebyłoroz​dar​tenami​lion

ka​wał​ków.–Przy​naj​mniejwie​my,naczymsto​imy.

De​spe​rac​ko uni​ka​ła jego spoj​rze​nia. Po​my​śla​ła, co po​wie​dział o by​ciu wy​ko​rzy​-

sta​nym.Niechcia​łategoro​bić,aleuczci​wośćzmu​si​łajądoszcze​ro​ści.Po​de​szłado
nie​go.

–Je​stemciwin​naprze​pro​si​ny.
–Czyż​by?
– Tam​te​go dnia w Pa​ry​żu… kie​dy po​wie​dzia​łam ci, że cię wy​ko​rzy​sta​łam, bo

chcia​łamsiępo​zbyćcno​ty…Skła​ma​łam.By​łamupo​ko​rzo​naizra​nio​na.Ucie​ka​łam,
boniechcia​łam,że​byśtowi​dział.

Błyskprze​ra​że​niaprze​biegłmupotwa​rzy,więcdo​da​łaszyb​ko:
–Nieoba​wiajsię.Nieza​ko​cha​łamsięwto​bie.Tobyłatyl​kozra​nio​naduma.
Uj​rza​łaulgęnajegotwa​rzy.
–Słu​chaj–po​ło​ży​ładłońnabrzu​chu.–Wszyst​ko,cze​gochcę,toszcze​rośćiza​-

ufa​nie mię​dzy nami. Na tym mo​że​my coś zbu​do​wać. To mał​żeń​stwo nie da mi
wszyst​kie​go, cze​go po​trze​bu​ję, ale zro​bię to dla dziec​ka i spró​bu​ję zo​stać do​brą
kró​lo​wą.

Byłwstrzą​śnię​ty.Pro​stozeskle​puwe​szławświatod​le​głyodwszyst​kie​go,cozna​-

ła. Tego wie​czo​ru olśnie​wa​ła wro​dzo​ną gra​cją, za​wsty​dza​jąc wszyst​kich wo​ko​ło.
Łącz​nieznim.Po​czułsięjakoszust,któ​ryzbru​kałcośpięk​ne​go.Po​wi​nienpo​zwo​lić
jejodejść,aleniemógł.Łą​czy​łoichprze​cieżdziec​ko.

–Mu​siszcośzro​zu​mieć.Kie​dycięspo​tka​łem,by​łemocza​ro​wa​ny.Nieza​mie​rza​-

łemwy​ko​rzy​sty​waćcięjakoza​sło​nydym​nej.Wy​pra​węnaIsledelaPaixza​pla​no​wa​-
łem spon​ta​nicz​nie, bo nie ży​czy​łaś so​bie na​ga​by​wa​nia przez pra​sę. Ale po​le​ci​łem
ko​muśzro​bićtam​tozdję​cie,chwy​ta​jącszan​sęnaod​wró​ce​nieuwa​gi.–Wes​tchnął.–
Nie mia​łem pra​wa wy​ko​rzy​sty​wać cię do wła​snych ce​lów. Prze​pra​szam za to. To
osta​tecz​nie do​pro​wa​dzi​ło ich pro​sto do cie​bie. Ale uwo​dzi​łem cię, bo cię pra​gną​-

łem,popro​stuiszcze​rze.

Potymwy​zna​niupo​czu​łasięjesz​czebar​dziejbez​rad​na.
–Je​ste​śmytuite​razimu​si​myiśćna​przód–po​wie​dzia​łazwy​mu​szo​nąbez​tro​ską.

Prze​ra​żo​na,żemógł​bywy​czy​taćcośwjejoczach,szyb​kowró​ci​ładosaliba​lo​wej.

Przezresz​tęwie​czo​ruuni​ka​łago,żebyzbli​skaniedo​strzegłjejwzru​sze​nia.Wie​-

dzia​ła, że obie​ca​li so​bie szcze​rość, ale to by​ła​by szcze​rość po​su​nię​ta za da​le​ko.
Czu​ła, jak gdy​by zro​bi​li dzie​sięć kro​ków na​przód, a po​tem cof​nę​li się o dwa​dzie​-
ścia. Je​śli mia​ła żyć z czło​wie​kiem, któ​ry ni​g​dy jej nie po​ko​cha, mu​sia​ła wy​pra​co​-
waćso​biesil​neme​cha​ni​zmyobron​ne.

„Jest taka na​tu​ral​na, Alix. Gdy​byś mógł ją wi​dzieć… Dzie​ci ją uwiel​bia​ją. Pie​lę​-

gniar​kiile​ka​rzesąpodjejwiel​kimwra​że​niem.Uda​łojejsięwię​cejzro​bićdlaIsle
Sa​int Cro​ix jed​ną tyl​ko wi​zy​tą na od​dzia​le dzie​cię​cym w szpi​ta​lu, niż ty mógł​byś
przezsześćmie​się​cy.Bezura​zy”.

Alixskrzy​wiłsięnawspo​mnie​nienie​daw​ne​gospo​tka​niazAn​dre​sem.Oczy​wi​ście

nieczułura​zy,sły​sząc,żejegona​rze​czo​nabę​dzieide​al​nąkró​lo​wą,jaktegoocze​ki​-
wał.Wte​dy,kie​dysą​dził,żejestwnimza​ko​cha​na.Jejza​pew​nie​nie,żetakniejest,
bar​dzomudo​skwie​ra​ło.

–Wa​szaWy​so​kość?Pań​skana​rze​czo​naprzy​szła,żebysięzpa​nemzo​ba​czyć.
–Pro​szęjąwpro​wa​dzić.
We​szła do po​ko​ju i za​raz po​czuł zna​jo​mą falę żą​dzy, wy​mie​sza​nej z czymś jesz​-

cze.Czymśowie​lebar​dziejzło​żo​nym.Byłabla​da.

–Cosięsta​ło?–za​kląłci​cho,ob​cho​dzącbiur​koiod​su​wa​jącdlaniejkrze​sło.–Za

wie​lebie​rzesznasie​bie.Po​wie​dzia​łemprze​cieżAn​dre​so​wi,żeje​steśwy​star​cza​ją​-
coza​ję​taprzy​go​to​wa​nia​midoślu​bu…

Unio​słarękęinieusia​dła.
–Nie,wszyst​kowpo​rząd​ku.Na​praw​dę.Wi​zy​tawszpi​ta​luspra​wi​łamira​dość.
Uśmiech​nąłsię.
–Od​nio​słaświel​kisuk​ces.
Za​ru​mie​ni​łasięiprze​chy​li​łagło​wę.Jejzdol​nośćdoru​mie​nie​niasięioka​zy​wa​nia

emo​cjibyłajed​nąztychrze​czy,dlaktó​rychsięwniejza​ko​chał…Za​marł,kie​dypo​-
my​ślałtesło​wa.Za​to​nę​ływjegotrze​wiachni​czymcięż​kiegła​zy.

–Alix…do​brzesięczu​jesz?Wy​glą​dasz,jak​byśzo​ba​czyłdu​cha.–Cof​nąłsięprzed

niązwy​ra​zemprze​ra​że​nianatwa​rzy.Wró​ciłzabiur​ko,jak​byfi​zycz​niemu​siałsię
odniejod​gro​dzić.

Ze​bra​łasięwso​bie.
–Chcia​łamztobąoczymśpo​roz​ma​wiać.Onasiona​szymmał​żeń​stwie.
–Śmia​ło–wy​chry​piał.
– Zro​bię wszyst​ko, co w mo​jej mocy, żeby stać się kró​lo​wą, z któ​rej bę​dziesz

dum​ny,ibędęko​chaćna​szedziec​koidzie​ci,je​ślipo​ja​wiasięinne.Wie​rzę,żemo​że​-
mystwo​rzyćhar​mo​nij​nyzwią​zekitojestdlamnieważ​ne.

–Le​ila…–Zmarsz​czyłbrwi.
– Ale poza dzieć​mi i obo​wiąz​ka​mi re​pre​zen​ta​cyj​ny​mi wo​la​ła​bym, że​by​śmy żyli

wse​pa​ra​cji.Niechcędzie​lićztobąpo​koi.Na​szeży​ciein​tym​neogra​ni​czysiętyl​ko

dopro​kre​acji.Zro​zu​miem,je​ślicitoniebę​dziewy​star​czy​ło.Pro​szęciętyl​ko,że​byś
za​cho​wałwswo​ichse​kret​nychzwiąz​kachdys​kre​cję.

Wstałgwał​tow​nieipo​ło​żyłdło​nienabiur​ku.
–Po​zwól,żeujmętowprost.Chceszpro​wa​dzićpry​wat​nieosob​neży​cieibę​dziesz

zemnąspaćtyl​kopoto,żebyzajśćwcią​żę?Aje​ślipo​czu​jępo​trze​bę,mamso​bie
po​szu​kaćchęt​nejidys​kret​nejko​chan​ki?

Przy​tak​nę​ła.Tyl​kowtakispo​sóbmo​głaprze​trwaćwmał​żeń​stwie,wie​dząc,żeon

jejnieko​cha.Za​ci​snąłusta.

– Mój oj​ciec afi​szo​wał się ze swo​imi licz​ny​mi ko​chan​ka​mi, wy​rzą​dza​jąc kra​jo​wi

nie​opi​sa​neszko​dy.Obie​ca​łemso​bie,żeni​g​dyniepo​wtó​rzęjegobłę​dów.Więcnie,
niesko​rzy​stamztwo​ichsu​ge​stiitrzy​ma​niadys​kret​nejko​chan​ki.

Ob​szedłbiur​koista​nąłprzednią.
–Inie–cią​gnął.–Niewy​da​jemisię,że​bymsięzgo​dziłnaży​ciewse​pa​ra​cji.Wie​-

rzę,żebę​dzieszconocspa​ławmoimłóż​kuiocze​ku​ję,żena​szeży​ciein​tym​nebę​-
dzie in​ten​syw​ne i uroz​ma​ico​ne. Na​praw​dę są​dzisz, że zmu​szę się do ży​cia z nie​-
chęt​nążoną?

Mu​sia​łapo​wstrzy​maćhi​ste​rycz​nyśmiech.Niemu​siałsięprzy​mu​szaćdonie​chęt​-

nejżony.Na​wette​razczu​ła,jakkaż​dako​mór​kajejcia​łasta​ra​łasięzbli​żyćdonie​-
go.Coso​biewogó​lemy​śla​ła?

– Więc nie mogę tego zro​bić, Alix. My​śla​łam, że mogę, dla do​bra dziec​ka… ale

nie.–Po​czu​łasięsła​ba,ża​ło​snaisa​mo​lub​na.

–Cotymó​wisz?
–Mó​wię,żechcęcze​goświę​cejniżto,comiofe​ru​jesz,prze​pra​szam…–Prze​ra​-

żo​na,żesięroz​pła​cze,wy​pa​dłazpo​ko​ju.

Za​chwiał się na no​gach. Na​kre​śli​ła wła​śnie wi​zję mał​żeń​stwa, ja​kie​go za​wsze

chciał.Dy​stan​sumię​dzysobąażoną.Ro​ze​śmiał​bysię,gdy​byniewstrzą​sa​ją​ceod​-
kry​cie,któ​rymbyłpo​chło​nię​ty.Falami​ło​ści,jakąod​czułwte​dy,pa​trzącnamo​ni​tor,
rów​nie moc​no jak dziec​ko obej​mo​wa​ła też Le​ilę. Po​wie​dzia​ła, że chcia​ła cze​goś
wię​cej.Oiro​nio,onteżchciałcze​goświę​cej.Na​gleza​pra​gnąłwszyst​kie​go.Abyło
jużzapóź​no.Bo​go​wieso​bieznie​goza​kpi​li.

Wy​czu​wa​łaobec​nośćochro​nia​rzy,ja​dą​cychzaniąwdys​kret​nymod​da​le​niuipró​-

bo​wa​łaichigno​ro​wać.Wzię​łaje​epaiwy​je​cha​łazzam​ku,żebyza​czerp​nąćod​dech.
Po​win​nawie​dzieć,żeuru​cho​mitymsa​mymalarmna​ro​do​wychsiłbez​pie​czeń​stwa.

Na​wetcu​dow​napa​no​ra​maroz​cią​ga​ją​casięznaj​wyż​sze​gopunk​tunawy​spienie

byławsta​niejejuko​ić.Usły​sza​łaod​głosjesz​czejed​ne​gopo​jaz​du.Do​praw​dy,tosię
sta​wa​ło nie​do​rzecz​ne. Obej​rza​ła się i uj​rza​ła wy​sia​da​ją​ce​go z sa​mo​cho​du Ali​xa.
Zpo​nu​rąminąpod​szedłdoochro​nia​rzy,akil​kase​kundpóź​niejwsie​dlidoswo​ichpo​-
jaz​dówiod​je​cha​li.Wpa​try​wałsięwniąprzeddłuż​sząchwi​lę,apo​temzbli​żyłsię.
Ge​stemgło​wywska​załnapa​no​ra​mę.

– W po​god​ny dzień z do​brą lor​net​ką moż​na stąd zo​ba​czyć wy​brze​że Hisz​pa​nii

iAfry​kę.

–Pięk​nietu.
–Wo​kółwy​spyleżynadniemnó​stwoza​to​pio​nychstat​ków.Mampla​ny,żebyprzy​-

cią​gnąćtu​ry​stównanur​ko​wa​niewewra​kach.Atrak​cjebę​dzie​myłą​czyćwpa​kie​ty.

–Wy​spajestma​gicz​na.Beztru​duprzy​cią​gnieszlu​dzidoprzy​jaz​dutu​taj.
–Acozza​chę​ca​niemlu​dzidopo​zo​sta​niatu​taj?Za​sta​na​wiamsię,comógł​bymza​-

ofe​ro​wać,żebyichdotegoprze​ko​nać…

Swo​jąmi​łość,po​my​śla​łapo​nu​ro.Alemu​sia​łapo​go​dzićsięzbez​sen​semswo​jejsy​-

tu​acji.

– Prze​pra​szam, po​nio​sły mnie emo​cje. Oczy​wi​ście nie wy​ja​dę. Nie mogę. Na​sze

dziec​koza​słu​gu​jenadwo​jero​dzi​ców.Tobyłytyl​ko…hor​mo​nyczycośwtymro​dza​-
ju.

Mil​czałprzezchwi​lę,apo​temwy​cią​gnąłrękę.
–Po​je​dzieszgdzieśzemną?Chcęcicośpo​ka​zać.
Je​cha​li w ci​szy dzie​sięć mi​nut, a po​tem skrę​ci​li z głów​nej dro​gi na za​ro​śnię​tą

ścież​kę.Byliwciążnie​da​le​komia​sta,wod​da​liwi​daćbyłoza​mek.Poja​kiejśmilista​-
nę​liiwy​sie​dli.Le​ilaro​zej​rza​łasiędo​oko​ła,aleniedo​strze​głanic,cobyprzy​ku​łojej
uwa​gę.Alixwska​załnaroz​le​głyte​ren,wła​śniepo​rząd​ko​wa​nyiwy​rów​ny​wa​ny,cho​-
ciażnamiej​scuniebyłodzi​siajro​bot​ni​ków.

–Cotota​kie​go?
Nieod​po​wie​działodrazu.Spoj​rza​łananie​go.Wświe​tlesło​necz​nymwy​glą​dałtak

pięk​nie,żetopra​wiebo​la​ło.

–Tobę​dzietwo​janowafa​bry​ka.
Za​mru​ga​ła,zdez​o​rien​to​wa​na.
–Mojanowa…fa​bry​ka?
– Po​rząd​ku​je​my te​raz te​ren i już usta​wi​łem w ko​lej​ce ar​chi​tek​tów, że​byś mo​gła

omó​wić z nimi pro​jekt. Jest tu miej​sce na ogród, gdzie mo​żesz ho​do​wać ro​śli​ny
i kwia​ty. Na wy​spie ro​śnie wie​le oka​zów, łącz​nie z rzad​ką od​mia​ną la​wen​dy mor​-
skiej.Moż​napo​sta​wićszklar​nię.Samawiesznaj​le​piej,cze​gopo​trze​bu​jesz.

Roz​glą​da​łasię,onie​mia​ła.Te​renbyłogrom​ny.Wtymśro​do​wi​skumo​głouro​snąć

pra​wiewszyst​ko.Niemo​głategoogar​nąć.Od​wró​ci​łasięipa​trzy​ła,jakwy​spałą​czy
sięzmo​rzem,cią​gną​cymsięwnie​skoń​czo​ność.

–Niepo​do​bacisiętomiej​sce?Jestzamałe?
Po​trzą​snę​ła gło​wą i wstrzy​ma​ła łzy, prze​ra​żo​na, że je​śli da wy​mknąć się emo​-

cjom,niebę​dzieichjużmoż​napo​wstrzy​mać.

– Nie, nie… Jest cu​dow​ne, nie​sa​mo​wi​te. – Kie​dy już się opa​no​wa​ła, po​wie​dzia​ła

ochry​ple: – Mó​wi​łeś, że będę mieć inne prio​ry​te​ty. Dziec​ko, moja rola jako kró​lo​-
wej?

–Le​ila,wdy​chaszza​pa​chyświa​ta,na​wetso​bietegonieuświa​da​mia​jąc,toczęść

cie​bie.Kie​ru​jeszsięwła​snymno​sem.Chcę,że​byśbyłatuszczę​śli​wa.Mamna​dzie​-
ję,żetoprzy​nie​siecira​dość.Wiem,żechceszwię​cej…Za​słu​gu​jesznaowie​lewię​-
cej…–Smu​tekprze​mknąłmupotwa​rzy.–Ichcę,że​byśzro​bi​łamiwię​cejtam​tych
per​fum,boznisz​czy​łembu​tel​kę,któ​rąmida​łaś.Zro​bi​łemto,boby​łemzłyizra​nio​-
ny.

–Nieby​łeśzra​nio​ny.Ucier​pia​łotwo​jeego,boośmie​li​łamsiępo​wie​dziećci„nie”.
–Takwte​dymy​śla​łem.Po​wta​rza​łemtoso​bie.Na​wetwów​czas,kie​dycięzno​wu

uj​rza​łem.Aletoniebyłomojeego,tobyłomojeser​ce.Tyl​koniemia​łemnatyleod​-
wa​gi,żebysięprzedsobąprzy​znać.–Chwy​ciłjejręce.–Toude​rzy​łomniedzi​siaj,
ni​czymtonace​gieł.Za​ko​cha​łemsięwto​biewmo​men​cie,kie​dyuj​rza​łemcięwskle​-

pie.Kie​dywy​jeż​dża​li​śmyztam​tejwy​spy,wie​dzia​łem,żemu​szępo​zwo​lićciodejść,
ale tego nie chcia​łem. Chcia​łem ci się oświad​czyć, bo tyl​ko w ten spo​sób mo​głem
spra​wić,że​byśzo​sta​ła…

–Mó​wisz,żemnieko​chasz?
Ski​nąłgło​wą,pa​trzącnaniąznie​po​ko​jem.Nase​kun​dępo​czu​łaosza​ła​mia​ją​cąra​-

dość.Aleprze​cieżbaj​kinieist​nie​ją…Uwol​ni​łaręce.

–Dla​cze​gotoro​bisz?Prze​cieżpo​wie​dzia​łam,żeniewy​jeż​dżam.
–Ro​bięco?Mó​więci,żecięko​cham?Botakjest.
–Nieob​ra​żajmo​jejin​te​li​gen​cji.Za​po​mi​nasz,żesły​sza​łam,jakroz​ma​wia​łeśprzez

te​le​fontam​te​godnia:Je​ślibędęmu​siałjąprze​ko​nać,żejąko​cham,zro​bięto.

–Pocomiał​bymte​razuda​wać?
– Zgro​ma​dzi​łeś bar​dzo prze​ko​nu​ją​ce ar​gu​men​ty, udo​wad​nia​jąc mi, że nie je​steś

zdol​ny do mi​ło​ści, a te​raz na​gle mam uwie​rzyć, że do​zna​łeś ja​kie​goś ob​ja​wie​nia?
Doślu​buzo​sta​łytrzydni.Wiem,ja​kietoważ​nedlacie​bieiwy​spy,aleni​g​dyniemy​-
śla​łam,żemo​żeszbyćnie​po​trzeb​nieokrut​ny.

Otwo​rzyłusta,aleza​wo​ła​łaszyb​ko:
–Pro​szę,nieróbtego.Do​ce​niamto,copró​bu​jeszzro​bićiwszyst​kototu​taj…–

Rękąwska​za​łate​renpodfa​bry​kę.–Towzu​peł​no​ściwy​star​czy,na​praw​dę.–Bę​dzie
mu​sia​ło.Przy​naj​mniejsięniedo​wie,żegoko​cha​ła.Tobyłajejostat​niali​niaobro​ny.

Dro​gadozam​kuupły​nę​łaimwpeł​nejna​pię​ciaci​szy.Kie​dytamdo​tar​li,wy​sko​czy​-

łazsa​mo​cho​du,aleonbyłszyb​szy.Chwy​ciłjązarękęipo​pro​wa​dziłjądozam​ku.
Pró​bo​wa​łaoswo​bo​dzićrękę,aleści​skałjąco​razmoc​niej.

–Nieskoń​czy​li​śmyjesz​czeroz​mo​wy.
Mu​sia​łabiec,żebydo​trzy​maćmukro​ku,izo​rien​to​wa​łasię,gdziesięzna​leź​li,do​-

pie​rokie​dyotwo​rzyłdrzwidoham​ma​mu.Wście​klewy​szarp​nę​łamurękę.

–Nieza​mie​rzamtamwcho​dzić.
–Dla​cze​go?Osta​tecz​niesekstotyl​koseks,praw​da?
Zna​leź​lisięwśrod​ku,za​nimzdą​ży​łaza​pro​te​sto​wać,idrzwiza​mknę​łysięzanimi.

Nieza​uwa​ży​łana​wet,kie​dypu​ściłjejrękę.

–Ni​g​dyniemy​śla​łem,żeje​steśtchó​rzem,Le​ila.
–Tchó​rzem?Cotomazna​czyć?
Ob​cho​dziłjąwo​ko​ło,tak​su​jącwzro​kiem,imu​sia​łaob​ra​caćsięzanim,ażza​krę​ci​-

łojejsięwgło​wie.

–Je​steśtchó​rzem,Le​iloVe​ru​ghe​se.Emo​cjo​nal​nymtchó​rzem.Wiem,bosamteż

nimby​łem.

–Tonie​do​rzecz​ne.Nieje​stemtchó​rzem,atyje​steśkłam​cą.
Ci​chogwizd​nął.
–Tookrut​ne.Po​wie​dzia​łem,żecięko​cham,atyna​zy​waszmniekłam​cą?
–Dla​cze​gotoro​bisz?Prze​cieżpo​wie​dzia​łam,żechęt​niezo​sta​nę.Niemu​siszmi

tegoosła​dzać.

–Chęt​niezo​sta​nieszjakomę​czen​ni​ca?Cza​sypi​ra​tówpo​ry​wa​ją​cycheu​ro​pej​skie

nie​wol​ni​ce i zmu​sza​ją​cych je do mał​żeń​stwa się skoń​czy​ły. Weź​mie​my ślub, bo
chcesz tego rów​nie moc​no jak ja. Ty też mnie ko​chasz i tyl​ko je​steś za wiel​kim
tchó​rzem, żeby to przy​znać. Z ja​kie​go in​ne​go po​wo​du chcia​łaś utrzy​mać mię​dzy
namidy​stans?

Ostat​niba​stionjejobro​nyroz​pa​dałsięnajejoczach.
–Nieko​chamcię.
– Kła​miesz. – Na​pię​cie iskrzy​ło mię​dzy nimi. – Po​wi​nie​nem zo​rien​to​wać się już

tegodnia,kie​dystądwy​szli​śmyipo​wie​dzia​łaś,żesekstotyl​koseks.Dlamnieza​-
wszetakwła​śniebyło,do​pó​kiniepo​zna​łemcie​bie.Dla​te​gonietkną​łemcięodtego
cza​su.Bokie​dyciędo​ty​kam,tra​cęnadsobąkon​tro​lęiba​łemsię,żetozo​ba​czysz.
My​ślę, że tak samo jest z tobą. Le​ila, na​praw​dę chcia​łaś, że​bym wziął so​bie ko​-
chan​kę?

–Tymnienieko​chasz,niemo​żesz.Takpo​wie​dzia​łeś.
–Mogęiko​cham.Rzu​ci​łaśmnienako​la​na.Po​ka​za​łaśmi,żetyl​kocał​ko​wi​teod​da​-

niesięmi​ło​ścispra​wia,żewar​tożyć.Wiem,ja​kietostrasz​neutra​cićko​goś,kogo
się ko​cha, ale nie moż​na żyć w cią​głym stra​chu przed tym. Ja też pra​gnę cze​goś
wię​cejichcętegoztobą.Zni​kimin​nym.

Łzyjąośle​pi​ły.Miałra​cję,byłatchó​rzem.Bałasięza​ufać,prze​ra​żo​na,żema​rze​-

nienieist​nie​je.

–Po​wiedzto,Le​ila.
–Pro​szę,niezmu​szajmnie…–Drę​czy​łająmyśl,żewy​znamumi​łość,aonzno​wu

sta​niesięzim​nyiobo​jęt​ny,pe​łensa​tys​fak​cji,żepod​da​łamusięcał​ko​wi​cie.

Ob​jąłjązaszy​ję.
–Więczro​bi​mytotak…Je​steśmoja,cia​łem,ser​cemidu​szą,iniescho​waszsięni​-

g​dzieprzedemną.–Opu​ściłgło​węido​tknąłusta​mijejust.Opie​ra​łasię.Alenaopór
było już za póź​no. Wy​szlo​cha​ła mu w usta swo​ją udrę​kę, kie​dy jego ję​zyk zde​rzał
sięzjejję​zy​kiem,ana​mięt​nośćroz​pa​la​łasięjakogień.Po​czu​ła,jakosu​wasięna
po​destzgład​kie​gomar​mu​ru.Ichru​chyniemia​łygra​cjiiniebyływy​kal​ku​lo​wa​ne.
Tobyładzi​każą​dza.

–Oczy​wi​ście,żecięko​cham,Alix.Ca​łymser​cemidu​szą.Je​steśmój,ajaje​stem

two​ja,naza​wsze–przy​zna​ławkoń​cu.

Do​strze​gła na jego twa​rzy sa​tys​fak​cję. Ra​zem z mi​ło​ścią. Ser​ce jej wez​bra​ło

iroz​po​cząłsięcu​dow​nyta​niecmi​ło​ści.

EPILOG

Le​ilawy​sia​dłaszyb​kozje​epaipo​spie​szy​ładozam​ku,wi​ta​jącsięwśrod​kuzpra​-

cow​ni​ka​mi.Szczę​ścieispeł​nie​nieod​czu​wa​łate​razco​dzien​nie,alenieprzyj​mo​wa​ła
tegozacośoczy​wi​ste​go.

W cią​gu osiem​na​stu mie​się​cy od wzru​sza​ją​cej ce​re​mo​nii, kie​dy po​ślu​bi​ła Ali​xa,

ichży​cieiży​ciewy​spypod​le​ga​łyre​wo​lu​cyj​nymprze​mia​nom.Wy​sparoz​kwi​ta​łairo​-
sławsiłękaż​de​godnia.Otwar​takil​kamie​się​cywcze​śniejfa​bry​kaLe​ilitak​żepro​-
spe​ro​wa​ła,od​kądza​czę​łapro​du​ko​waćper​fu​my.Apar​ta​mentnadjejpa​ry​skimskle​-
pemza​mie​niłsięte​razwbiu​ro,doktó​re​gowra​ca​łaśred​niorazwmie​sią​cu,żeby
miećnawszyst​kooko.

Kujejoszo​ło​mie​niupew​ne​godniaode​bra​łate​le​fonodswo​jejprzy​rod​niejsio​stry,

cór​kijejojca.Podpre​sjąpu​blicz​nąwy​ko​nałtestDNA,któ​rypo​twier​dził,żejestoj​-
cem Le​ili. To w kon​se​kwen​cji po​grze​ba​ło jego ka​rie​rę po​li​tycz​ną. Przy​rod​nia sio​-
stra No​el​le wy​zna​ła, że ona i jej brat cier​pie​li z po​wo​du licz​nych ro​man​sów ojca,
uniesz​czę​śli​wia​ją​cychichmat​kę.Przy​je​cha​łanaIsleSa​intCro​ix,żebysięspo​tkać
zLe​iląiichre​la​cjapo​wo​lista​wa​łasiędlanichobuco​razważ​niej​sza.

Aletakna​praw​dęży​cieLe​ilikon​cen​tro​wa​łosiętu​tajwzam​ku.Całaresz​tabyła

tyl​kodo​dat​kiem.

Wcho​dzącdobiu​raAli​xa,niemo​głapo​wstrzy​maćuśmie​chunawi​doksce​nyzjej

dwo​maulu​bio​ny​miisto​ta​miwro​lachgłów​nych:Ali​xemiichciem​no​wło​sym,je​de​na​-
sto​mie​sięcz​nymsyn​kiemMa​xem.

Maxska​kałener​gicz​nienako​la​nachAli​xa,ude​rza​jącma​ły​mipiąst​ka​miwblatsto​-

łu,jed​no​cze​śniepró​bu​jącpa​ko​waćdobuzicoś,cowy​glą​da​łonabar​dzoroz​gnie​cio​-
ne​goba​na​na.Alixobej​mo​wałjed​nąrękąsyn​ka,adru​gąwy​stu​ki​wałcośnalap​to​pie,
sta​ra​jącsiętrzy​maćurzą​dze​niepozastre​fąra​że​nia.

Spoj​rze​li na nią jed​no​cze​śnie. Dwie pary sza​rych oczu, jed​ne sze​ro​ko otwar​te

iszcze​re,dru​gieowie​lepo​waż​niej​sze,peł​nemę​skie​gopo​dzi​wuimi​ło​ści.

–Mama!–Małerącz​kiwy​cią​gnę​łysięwjejstro​nęiLe​ilapod​nio​słaMaxazko​lan

Ali​xa.Aleza​nimzdo​ła​łasięru​szyć,Alixob​jąłjąwpa​sieipo​cią​gnąłnaswo​jeko​la​na.
Ku za​chwy​to​wi syn​ka klasz​czą​ce​go w dło​nie i roz​rzu​ca​ją​ce​go ka​wał​ki ba​na​na we
wszyst​kichkie​run​kach.

–Chcia​łamcityl​kopo​móc–po​wie​dzia​łazdy​sza​nymgło​sem.
Alixod​su​nąłjejwło​syzara​mięiwy​ci​snąłpo​ca​łu​neknajejod​sło​nię​tymkar​ku.Za​-

drża​łazroz​ko​szyispy​ta​łabeztchu:

–AgdziejestMimi?
–Da​łemjejwol​nepo​po​łu​dnie.By​li​śmybar​dzosa​mot​nibezcie​bie,praw​da,mały

czło​wiecz​ku?

Maxza​gru​chałtwier​dzą​co.Le​ilawsta​łaisię​gnę​łapowil​got​nąchu​s​tecz​kę,pró​bu​-

jącwy​trzećbu​zię.Po​temwsa​dzi​łagodokoj​ca,pa​trząc,jakrzu​casięnaulu​bio​ną
za​baw​kęprzy​tu​lan​kę.

Od​wró​ci​łasiędoAli​xazbłysz​czą​cy​miocza​miiści​śnię​tymgar​dłem.
–By​łamwfa​bry​ceprzeztrzygo​dzi​nyijużpo​czu​li​ściesięsa​mot​ni?
Wstałipo​cią​gnąłjązarękęnanaj​bliż​sząsofę,sa​dza​jącjąso​bienako​la​nach.
–Po​czu​łemsięsa​mot​nywchwi​li,kie​dytyl​kostra​ci​łemcięzoczu.
Ser​ceLe​iliwez​bra​ło.
–Jateż–przy​zna​ła.
Po​dej​rza​naci​szado​cho​dzą​cazkoj​caka​za​łajejwy​chy​lićsięwtęstro​nę.Jejsy​nek

le​żałnaple​cachzkciu​kiemwbuzi,zprzy​tu​lan​kąuboku.Wy​czer​pa​nyszyb​kousy​-
piał.

Opar​łasięple​ca​miomęża.
–Mamcośdlacie​bie.–Wy​ję​łazkie​sze​nifla​konzety​kie​tą„Ma​rze​nieAli​xa”.To

byłyteper​fu​my,któ​respo​rzą​dzi​ładlanie​gozapierw​szymra​zem.Mia​łytakoso​bi​-
stycha​rak​ter,żeni​g​dyichni​ko​muniesprze​da​ła.

Po​ca​ło​wałją,dłu​go,wol​noimoc​no.
–Dzię​ku​ję.
–Mmm–za​mru​cza​łazza​chwy​tem.–Będęchy​bamu​sia​łaro​bićjeczę​ściej,sko​ro

taknatore​agu​jesz.

–Za​mie​rzamzbu​do​waćse​kret​neprzej​ściestąddoha​re​mu–mruk​nął.
Za​ru​mie​ni​ła się na myśl o ich in​tym​nej prze​strze​ni, te​raz od​no​wio​nej. Ham​mam

zno​wubyłotwar​tydlako​bietzoko​li​cyipra​cow​niczam​ku.Le​ilabar​dzolu​bi​łatam
cho​dzićra​zemznimiiwy​słu​chi​waćichopo​wie​ści.Tobyłajed​naztychrze​czy,dzię​-
kiktó​rymza​skar​bi​liso​biemi​łośćisza​cu​nekpod​da​nych–ichbez​po​śred​niośćito,że
chcie​libyćtrak​to​wa​nijakrów​niin​nym.

Ba​wiłsiępu​klemjejwło​sów,okrę​ca​jącgoso​biewo​kółpal​ca.
–An​dresmó​wiłmi,żeby​łaśdzi​siajwszpi​ta​lu.Zno​wuod​wie​dza​łaśnoweskrzy​dło

dladzie​ci?

Przy​tak​nę​łainiemo​gładłu​żejskry​waćwzbie​ra​ją​ce​gowniejwzru​sze​nia.
–Tak,alemia​łamteżwi​zy​tęudok​to​raFon​ta​ine​ble​au.
Nawzmian​kęokró​lew​skimle​ka​rzuAlixze​sztyw​niał.
–Źlesięczu​jesz?
Po​trzą​snę​łagło​wąipo​ło​ży​łaso​biejegorękęnabrzu​chu.
–Nie,wszyst​kojestwnaj​lep​szympo​rząd​ku…alebę​dzie​myodro​bi​nębar​dziejza​-

ję​cizaja​kieśosiemmie​się​cy.

Ru​mień​ceznik​nę​łyzjegotwa​rzyina​tych​miasttampo​wró​ci​ły.Przy​tu​liłjąmoc​niej

iuło​żyłnaso​fie.Po​chy​liłsięnadniąpe​łenszczę​ściaira​do​ści.Ode​zwałsięzdła​wio​-
nymgło​sem:

–Czywiesz,żeuczy​ni​łaśmnienaj​szczę​śliw​szymzlu​dziiżeko​chamcięnie​skoń​-

cze​nie,ana​wetbar​dziej?

Po​łknę​łałzywzru​sze​niaiob​ję​łara​mio​na​miszy​jęmęża,przy​cią​ga​jącgodosie​bie.
–Wiem,boczu​jędo​kład​nietosamo.Acodotegose​kret​ne​goprzej​ściadoha​re​-

mu…czymy​ślisz,żeuda​ło​bysięjezbu​do​waćjesz​czeprzedna​ro​dzi​na​midziec​ka?

Ty​tułory​gi​na​łu:AnHeirFitforaKing
Pierw​szewy​da​nie:Har​le​qu​inMills&BoonLi​mi​ted,2015
Re​dak​torse​rii:Ma​rze​naCie​śla
Opra​co​wa​niere​dak​cyj​ne:Ma​rze​naCie​śla
Ko​rek​ta:AnnaJa​błoń​ska

©2015byAbbyGre​en
©forthePo​lishedi​tionbyHar​per​Col​linsPol​skasp.zo.o.,War​sza​wa2017

Wy​da​nieni​niej​szezo​sta​łoopu​bli​ko​wa​nenali​cen​cjiHar​le​qu​inBo​oksS.A.
Wszyst​kie pra​wa za​strze​żo​ne, łącz​nie z pra​wem re​pro​duk​cji czę​ści lub ca​ło​ści dzie​ła w ja​kiej​kol​wiek for​-
mie.
Wszyst​kiepo​sta​ciewtejksiąż​cesąfik​cyj​ne.
Ja​kie​kol​wiekpo​do​bień​stwodoosóbrze​czy​wi​stych–ży​wychiumar​łych–jestcał​ko​wi​cieprzy​pad​ko​we.
Har​le​qu​iniHar​le​qu​inŚwia​to​weŻy​ciesąza​strze​żo​ny​mizna​ka​mina​le​żą​cy​midoHar​le​qu​inEn​ter​pri​sesLi​-
mi​tedizo​sta​łyuży​tenajegoli​cen​cji.
Har​per​Col​lins Pol​ska jest za​strze​żo​nym zna​kiem na​le​żą​cym do Har​per​Col​lins Pu​bli​shers, LLC. Na​zwa
iznakniemogąbyćwy​ko​rzy​sta​nebezzgo​dywła​ści​cie​la.
Ilu​stra​cjanaokład​cewy​ko​rzy​sta​nazazgo​dąHar​le​qu​inBo​oksS.A.
Wszyst​kiepra​waza​strze​żo​ne.

Har​per​Col​linsPol​skasp.zo.o.
02-516War​sza​wa,ul.Sta​ro​ściń​ska1B,lo​kal24-25

www.har​le​qu​in.pl

ISBN978-83-276-2986-9

Kon​wer​sjadofor​ma​tuMOBI:
Le​gi​miSp.zo.o.

Spistreści

Stronatytułowa
Rozdziałpierwszy
Rozdziałdrugi
Rozdziałtrzeci
Rozdziałczwarty
Rozdziałpiąty
Rozdziałszósty
Rozdziałsiódmy
Rozdziałósmy
Rozdziałdziewiąty
Rozdziałdziesiąty
Rozdziałjedenasty
Epilog
Stronaredakcyjna