Zespoły paranowotworowe
Zespoły paranowotworowe
Charakterystyka ogólna
Charakterystyka ogólna
Zespoły paranowotworowe są zaburzeniami
Zespoły paranowotworowe są zaburzeniami
czynności narządów i układów, które nie
czynności narządów i układów, które nie
stanowią
pierwotnego
umiejscowienia
stanowią
pierwotnego
umiejscowienia
nowotworów lub jego przerzutów. Są to
nowotworów lub jego przerzutów. Są to
zespoły objawów związane z okolicami
zespoły objawów związane z okolicami
niezajętymi bezpośrednio przez nowotwór
niezajętymi bezpośrednio przez nowotwór
złośliwy.
złośliwy.
Do nowotworów złośliwych, w których najczęściej
Do nowotworów złośliwych, w których najczęściej
występują zespoły paranowotworowe należą:
występują zespoły paranowotworowe należą:
Rak płaskonabłonkowy o różnym umiejscowieniu –
Rak płaskonabłonkowy o różnym umiejscowieniu –
hiperkalcemia
hiperkalcemia
Drobnokomórkowy rak płuca lub układu moczowo-
Drobnokomórkowy rak płuca lub układu moczowo-
płciowego -
płciowego -
zespół SIADH, zespół Lamberta –
zespół SIADH, zespół Lamberta –
Eatona, zespół Cushinga, encefalopatia,
Eatona, zespół Cushinga, encefalopatia,
obwodowa polineuropatia, retinopatia
obwodowa polineuropatia, retinopatia
Chłoniaki –
Chłoniaki –
pęcherzyca, hiperkalcemia,
pęcherzyca, hiperkalcemia,
zapalenie skórnomięśniowe
zapalenie skórnomięśniowe
Czerniak –
Czerniak –
retinopatia, hiperkalcemia
retinopatia, hiperkalcemia
Rak piersi –
Rak piersi –
hiperkalcemia, retinopatia,
hiperkalcemia, retinopatia,
zwyrodnienie móżdżkowe
zwyrodnienie móżdżkowe
Rak gruczołowy płuca –
Rak gruczołowy płuca –
osteoartropatia
osteoartropatia
przerostowa
przerostowa
Inwazyjne grasiczaki –
Inwazyjne grasiczaki –
miastenia, zespół
miastenia, zespół
Cushinga
Cushinga
Zespoły paranowotworowe stanowią klinicznie
Zespoły paranowotworowe stanowią klinicznie
ważne zagadnienie, ponieważ mogą:
ważne zagadnienie, ponieważ mogą:
Wyprzedzać inne objawy nowotworu
Wyprzedzać inne objawy nowotworu
złośliwego
złośliwego
Być niekiedy źródłem poważnych dolegliwości
Być niekiedy źródłem poważnych dolegliwości
Utrudniać rozpoznanie potencjalnie
Utrudniać rozpoznanie potencjalnie
wyleczalnego nowotworu złośliwego
wyleczalnego nowotworu złośliwego
Stanowić w trakcie leczenia wyznacznik
Stanowić w trakcie leczenia wyznacznik
odpowiedzi na leczenie
odpowiedzi na leczenie
Dostarczać informacji na temat rokowania.
Dostarczać informacji na temat rokowania.
Etiologia
Etiologia
Najczęściej
przyczyną
zespołów
Najczęściej
przyczyną
zespołów
paranowotworowych
jest
nieprawidłowe
paranowotworowych
jest
nieprawidłowe
wydzielanie
mediatorów
przez
komórki
wydzielanie
mediatorów
przez
komórki
nowotworowe.
nowotworowe.
Sekrecja ektopowa
Sekrecja ektopowa
- mediatory są
- mediatory są
wydzielane przez tkanki, które nie stanowią ich
wydzielane przez tkanki, które nie stanowią ich
naturalnego źródła
naturalnego źródła
Sekrecja eutopowa
Sekrecja eutopowa
- mediatory są
- mediatory są
wytwarzane w nadmiarze przez tkanki
wytwarzane w nadmiarze przez tkanki
produkujące te substancje w warunkach
produkujące te substancje w warunkach
prawidłowych
prawidłowych
Rzadziej
w
patogenezie
zespołów
Rzadziej
w
patogenezie
zespołów
paranowotworowych
odgrywają
rolę
paranowotworowych
odgrywają
rolę
przeciwciała skierowane przeciw antygenom
przeciwciała skierowane przeciw antygenom
komórek nowotworu, które mogą również
komórek nowotworu, które mogą również
reagować z epitopami niektórych tkanek
reagować z epitopami niektórych tkanek
prawidłowych
(neurologiczne
zespoły
prawidłowych
(neurologiczne
zespoły
paranowotworowe,
niektóre
zespoły
paranowotworowe,
niektóre
zespoły
hematologiczne).
hematologiczne).
Etiologia
Etiologia
Zespoły paranowotworowe występują u 5-
Zespoły paranowotworowe występują u 5-
10%
wszystkich
chorych
w
chwili
10%
wszystkich
chorych
w
chwili
rozpoznania nowotworu złośliwego. Ocenia
rozpoznania nowotworu złośliwego. Ocenia
się, że w przebiegu choroby częstość
się, że w przebiegu choroby częstość
objawów
zespołów
paranowotworowych
objawów
zespołów
paranowotworowych
wzrasta.
wzrasta.
Epidemiologia
Epidemiologia
Zespół wyniszczenia
Zespół wyniszczenia
nowotworowego
nowotworowego
Jest to zespół zaburzeń stanu odżywienia,
Jest to zespół zaburzeń stanu odżywienia,
który
obejmuje
szeroki
zakres
który
obejmuje
szeroki
zakres
nieprawidłowości
metabolicznych,
nieprawidłowości
metabolicznych,
hormonalnych oraz związanych z działaniem
hormonalnych oraz związanych z działaniem
cytokin prowadzących do wyniszczenia.
cytokin prowadzących do wyniszczenia.
Objawy kliniczne
Objawy kliniczne
Brak łaknienia
Brak łaknienia
Zmęczenie podczas wykonywania
Zmęczenie podczas wykonywania
codziennych czynności
codziennych czynności
Utrata masy ciała
Utrata masy ciała
Osłabienie
Osłabienie
Upośledzenie odporności
Upośledzenie odporności
Zwiększony dowóz kaloryczny nie wpływa na
Zwiększony dowóz kaloryczny nie wpływa na
poprawę ogólnego stanu zdrowia. Niemożność
poprawę ogólnego stanu zdrowia. Niemożność
utrzymania masy ciała mimo prawidłowego
utrzymania masy ciała mimo prawidłowego
dostarczania kalorii zależy przede wszystkim
dostarczania kalorii zależy przede wszystkim
od upośledzenia mechanizmów adaptacyjnych
od upośledzenia mechanizmów adaptacyjnych
efektywnego zużywania środków odżywczych
efektywnego zużywania środków odżywczych
dla
zaspokojenia
większych
wydatków
dla
zaspokojenia
większych
wydatków
energetycznych u chorych na nowotwór
energetycznych u chorych na nowotwór
złośliwy.
złośliwy.
Zespół wyniszczenia
Zespół wyniszczenia
Zaburzenia metaboliczne
Zaburzenia metaboliczne
Obniżenie stężenia glukozy we krwi
Obniżenie stężenia glukozy we krwi
Rozpad białek i tłuszczów z towarzyszącą
Rozpad białek i tłuszczów z towarzyszącą
insulinoopornością
insulinoopornością
Glukoneogeneza w wątrobie
Glukoneogeneza w wątrobie
Niewydolność procesów gromadzenia glukozy
Niewydolność procesów gromadzenia glukozy
w mięśniach
w mięśniach
Wzrost gromadzenia glukozy w komórkach
Wzrost gromadzenia glukozy w komórkach
nowotworowych z wtórną kwasicą mleczanową
nowotworowych z wtórną kwasicą mleczanową
Zespół wyniszczenia
Zespół wyniszczenia
Potrzeby energetyczne nowotworu mają
Potrzeby energetyczne nowotworu mają
pierwszeństwo nad potrzebami komórek
pierwszeństwo nad potrzebami komórek
prawidłowych.
prawidłowych.
Patogeneza
Patogeneza
Uważa
się,
iż
przyczyną
zespołu
Uważa
się,
iż
przyczyną
zespołu
wyniszczenia
jest
działanie
różnych
wyniszczenia
jest
działanie
różnych
neuropeptydowych cytokin wytwarzanych w
neuropeptydowych cytokin wytwarzanych w
nadmiarze przez nowotwór złośliwy.
nadmiarze przez nowotwór złośliwy.
Należą do nich:
Należą do nich:
Czynnik martwicy guza – TNF-
Czynnik martwicy guza – TNF-
α
α
Interleukina I
Interleukina I
Hormony – insulina, ACTH, epinefryna,
Hormony – insulina, ACTH, epinefryna,
hormon wzrostu
hormon wzrostu
Zespół wyniszczenia stwierdza się przede
Zespół wyniszczenia stwierdza się przede
wszystkim u chorych na nawotwór złośliwy o
wszystkim u chorych na nawotwór złośliwy o
złym rokowaniu takich jak:
złym rokowaniu takich jak:
Chłoniaki o niepomyślnym rokowaniu
Chłoniaki o niepomyślnym rokowaniu
Rak trzustki i żołądka
Rak trzustki i żołądka
Rak płuca
Rak płuca
Rak jelita grubego
Rak jelita grubego
Rak prostaty
Rak prostaty
Zespół wyniszczenia
Zespół wyniszczenia
Postępowanie w zespole wyniszczenia
Postępowanie w zespole wyniszczenia
obejmuje wspomaganie odżywiania, leczenie
obejmuje wspomaganie odżywiania, leczenie
farmakologiczne lub obie te metody. Jest ono
farmakologiczne lub obie te metody. Jest ono
w pełni skuteczne, jeśli istnieje możliwość
w pełni skuteczne, jeśli istnieje możliwość
kontroli nowotworu złośliwego. W innych
kontroli nowotworu złośliwego. W innych
sytuacjach przynosi gorsze efekty.
sytuacjach przynosi gorsze efekty.
Zespół wyniszczenia
Zespół wyniszczenia
Gorączka
Gorączka
Gorączka u chorych na nowotwór złośliwy
Gorączka u chorych na nowotwór złośliwy
ma
najczęściej
pochodzenie
zakaźne.
ma
najczęściej
pochodzenie
zakaźne.
Niekiedy występuje hipertermia w wyniku
Niekiedy występuje hipertermia w wyniku
rozregulowania
mechanizmów
rozregulowania
mechanizmów
termoregulacji (w przebiegu niektórych
termoregulacji (w przebiegu niektórych
zaburzeń metabolicznych lub po lekach).
zaburzeń metabolicznych lub po lekach).
U części chorych gorączka ma charakter
U części chorych gorączka ma charakter
paranowotworowy
w
wyniku
działania
paranowotworowy
w
wyniku
działania
polipeptydowych cytokin pirogennych.
polipeptydowych cytokin pirogennych.
Cytokiny pirogenne są szczególnie często
Cytokiny pirogenne są szczególnie często
wytwarzane
w
przebiegu
ostrych
i
wytwarzane
w
przebiegu
ostrych
i
przewlekłych
białaczek
szpikowych,
przewlekłych
białaczek
szpikowych,
limfatycznych
białaczek
przewlekłych,
limfatycznych
białaczek
przewlekłych,
szpiczaka plazmocytowego i chłoniaków.
szpiczaka plazmocytowego i chłoniaków.
Rzadziej w nowotworach złośliwych litych-
Rzadziej w nowotworach złośliwych litych-
czerniaku, raku z komórek wątrobowych,
czerniaku, raku z komórek wątrobowych,
mięsakach, raku jajnika.
mięsakach, raku jajnika.
Gorączka
Gorączka
Leczenie
Leczenie
Gorączka paranowotworowa na ogół
Gorączka paranowotworowa na ogół
ustępuje w następstwie leczenia nowotworu
ustępuje w następstwie leczenia nowotworu
złośliwego.
złośliwego.
W pierwszej kolejności należy wykluczyć
W pierwszej kolejności należy wykluczyć
tło zakaźne gorączki. Poza leczeniem
tło zakaźne gorączki. Poza leczeniem
przeciwnowotworowym
podstawą
przeciwnowotworowym
podstawą
postępowania jest stosowanie NLPZ.
postępowania jest stosowanie NLPZ.
Zespół wyczerpania
Zespół wyczerpania
Wyczerpanie
jest
jedną
z
najczęściej
Wyczerpanie
jest
jedną
z
najczęściej
zgłaszanych dolegliwości przez chorych na
zgłaszanych dolegliwości przez chorych na
nowotwór złośliwy- nawet do 80% chorych
nowotwór złośliwy- nawet do 80% chorych
skarży się na utratę energii lub uczucie stałego
skarży się na utratę energii lub uczucie stałego
zmęczenia. U części chorych zespół wyczerpania
zmęczenia. U części chorych zespół wyczerpania
ma związek z wyniszczeniem, a także z
ma związek z wyniszczeniem, a także z
zaburzeniami
metabolicznymi,
zakażeniami,
zaburzeniami
metabolicznymi,
zakażeniami,
niedokrwistością lub miopatiami występującymi
niedokrwistością lub miopatiami występującymi
w przebiegu nowotworu złośliwego.
w przebiegu nowotworu złośliwego.
Zespoły
endokrynno-metaboliczne
w
Zespoły
endokrynno-metaboliczne
w
przebiegu nowotworów złośliwych wynikają
przebiegu nowotworów złośliwych wynikają
najczęściej z ektopowego wytwarzania
najczęściej z ektopowego wytwarzania
hormonów lub ich prekursorów w komórkach
hormonów lub ich prekursorów w komórkach
nowotworów złośliwych.
nowotworów złośliwych.
Zespoły endokrynne i
Zespoły endokrynne i
metaboliczne
metaboliczne
Do peptydów o działaniu endokrynnym lub
Do peptydów o działaniu endokrynnym lub
prekursorów hormonalnych wytwarzanych
prekursorów hormonalnych wytwarzanych
przez nowotwory złośliwe zalicza się:
przez nowotwory złośliwe zalicza się:
ACTH
ACTH
HCG
HCG
ADH
ADH
PTH
PTH
Epo
Epo
Hormon wzrostu
Hormon wzrostu
Prolaktynę
Prolaktynę
Gastrynę
Gastrynę
Glukagon
Glukagon
Reninę
Reninę
Inne
Inne
Klinicznie najważniejszymi zespołami
Klinicznie najważniejszymi zespołami
endokrynno- metabolicznymi są:
endokrynno- metabolicznymi są:
Zespół SIADH
Zespół SIADH
Zespół Cushinga
Zespół Cushinga
Hiperkalcemia
Hiperkalcemia
Zespół Schwartza-Barttera
Zespół Schwartza-Barttera
Jest
to
patologicznie
zwiększone
Jest
to
patologicznie
zwiększone
wydzielanie ADH z zatrzymaniem wody i
wydzielanie ADH z zatrzymaniem wody i
hiponatremią z rozcieńczenia.
hiponatremią z rozcieńczenia.
Zespół ten najczęściej obserwuje się w
Zespół ten najczęściej obserwuje się w
drobnokomórkowym raku płuca, rzadziej w
drobnokomórkowym raku płuca, rzadziej w
rakowiaku i innych nowotworach płuca.
rakowiaku i innych nowotworach płuca.
Obraz kliniczny
Obraz kliniczny
Utrata łaknienia
Utrata łaknienia
Nudności
Nudności
Wymioty
Wymioty
Nadmierna pobudliwość nerwowa
Nadmierna pobudliwość nerwowa
Zmiana osobowości
Zmiana osobowości
Zatrucie
wodne
z
objawami
Zatrucie
wodne
z
objawami
neurologicznymi
(otępienie,
kurcze
neurologicznymi
(otępienie,
kurcze
mięśniowe)
mięśniowe)
U chorych na nowotwór złośliwy może
U chorych na nowotwór złośliwy może
mieć również inne przyczyny i mechanizmy,
mieć również inne przyczyny i mechanizmy,
takie jak:
takie jak:
Intensywne wymioty i biegunki
Intensywne wymioty i biegunki
Wzmożenie potliwości
Wzmożenie potliwości
Niewydolność nadnerczy
Niewydolność nadnerczy
Stosowanie leków moczopędnych
Stosowanie leków moczopędnych
Alkaloza metaboliczna
Alkaloza metaboliczna
Marskość wątroby
Marskość wątroby
Niedoczynność tarczycy
Niedoczynność tarczycy
Hiponatremia
Hiponatremia
Rozpoznanie
hiponatremii
Rozpoznanie
hiponatremii
paranowotworowej
ustala
się
przez
paranowotworowej
ustala
się
przez
wykluczenie
wymienionych
sytuacji
wykluczenie
wymienionych
sytuacji
klinicznych i opiera się na stwierdzeniu
klinicznych i opiera się na stwierdzeniu
niskiego
stężenia
sodu
i
obniżonej
niskiego
stężenia
sodu
i
obniżonej
osmolarności
osocza,
podwyższonej
osmolarności
osocza,
podwyższonej
osmolarności
moczu
i
nieobecności
osmolarności
moczu
i
nieobecności
nadmiernego wydzielania sodu w moczu.
nadmiernego wydzielania sodu w moczu.
Hiponatremia
Hiponatremia
Leczenie
Leczenie
Leczenie zależy od nasilenia objawów i czasu
Leczenie zależy od nasilenia objawów i czasu
trwania hiponatremii oraz stanu klinicznego.
trwania hiponatremii oraz stanu klinicznego.
W
przypadku
powolnego
narastania
W
przypadku
powolnego
narastania
hiponatremii i przy stężeniu sodu powyżej
hiponatremii i przy stężeniu sodu powyżej
120mEq/l wskazane jest ograniczenie płynów.
120mEq/l wskazane jest ograniczenie płynów.
W
razie
głębszej
i
gwałtowniejszej
W
razie
głębszej
i
gwałtowniejszej
hiponatremii należy podawać hipertoniczny 3%
hiponatremii należy podawać hipertoniczny 3%
roztwór chlorku sodu.
roztwór chlorku sodu.
Zespół Cushinga
Zespół Cushinga
Jest to zespół objawów klinicznych
Jest to zespół objawów klinicznych
powstałych w wyniku nadmiaru ACTH.
powstałych w wyniku nadmiaru ACTH.
Może on być:
Może on być:
Przysadkowo-zależny (gruczolaki
Przysadkowo-zależny (gruczolaki
wytwarzające ACTH)
wytwarzające ACTH)
Przysadkowo-niezależny (ektopowe
Przysadkowo-niezależny (ektopowe
wydzielanie ACTH lub pierwotne
wydzielanie ACTH lub pierwotne
wydzielanie kory nadnerczej)
wydzielanie kory nadnerczej)
Ektopowy zespół Cushinga opisywano
Ektopowy zespół Cushinga opisywano
praktycznie
we
wszystkich
rodzajach
praktycznie
we
wszystkich
rodzajach
nowotworów złośliwych najczęściej w:
nowotworów złośliwych najczęściej w:
Drobnokomórkowym raku płuca
Drobnokomórkowym raku płuca
Guzach grasicy
Guzach grasicy
Guzie chromochłonnym nadnerczy
Guzie chromochłonnym nadnerczy
Raku rdzeniastym tarczycy.
Raku rdzeniastym tarczycy.
Ektopowe postacie zespołu Cushinga nie
Ektopowe postacie zespołu Cushinga nie
są wrażliwe na zmiany stężenia kortyzolu
są wrażliwe na zmiany stężenia kortyzolu
wskutek stałej produkcji ACTH.
wskutek stałej produkcji ACTH.
Zespół Cushinga
Zespół Cushinga
Objawy
Objawy
Nadciśnienie tętnicze
Nadciśnienie tętnicze
Hiperpigmentacja skóry
Hiperpigmentacja skóry
Zaburzenia psychiczne
Zaburzenia psychiczne
Obrzęki
Obrzęki
Nietolerancja glukozy
Nietolerancja glukozy
Nieprawidłowy rozkład tkanki tłuszczowej
Nieprawidłowy rozkład tkanki tłuszczowej
Rozstępy
Rozstępy
Osłabienie mięśni
Osłabienie mięśni
Alkaloza hipokaliemiczna
Alkaloza hipokaliemiczna
Leczenie
Leczenie
Postępowanie polega na kontroli powikłań
Postępowanie polega na kontroli powikłań
metabolicznych
oraz
na
próbach
metabolicznych
oraz
na
próbach
skutecznego
leczenia
skutecznego
leczenia
przeciwnowotworowego.
Rokowanie
jest
przeciwnowotworowego.
Rokowanie
jest
zwykle poważne ze względu na ryzyko
zwykle poważne ze względu na ryzyko
występowania ciężkich zakażeń.
występowania ciężkich zakażeń.
Hiperkalcemia
Hiperkalcemia
Jest najczęściej obserwowanym powikłaniem
Jest najczęściej obserwowanym powikłaniem
metabolicznym u chorych na nowotwór złośliwy
metabolicznym u chorych na nowotwór złośliwy
(10-20%).
(10-20%).
Do wzrostu stężenia wapnia w surowicy
Do wzrostu stężenia wapnia w surowicy
dochodzi przede wszystkim u chorych na raka
dochodzi przede wszystkim u chorych na raka
piersi ze zmianami osteolitycznymi oraz u
piersi ze zmianami osteolitycznymi oraz u
chorych ze zmianami kostnymi w przebiegu
chorych ze zmianami kostnymi w przebiegu
szpiczaka.
szpiczaka.
U niektórych chorych hiperkalcemia jest
U niektórych chorych hiperkalcemia jest
objawem zespołu paranowotworowego w
objawem zespołu paranowotworowego w
następstwie wydzielania w nadmiarze proteiny
następstwie wydzielania w nadmiarze proteiny
parathormonopodobnej i innych czynników
parathormonopodobnej i innych czynników
humoralnych, które wpływają na reabsorpcję
humoralnych, które wpływają na reabsorpcję
wapnia w kościach i kanalikach nerek.
wapnia w kościach i kanalikach nerek.
Objawy
Objawy
U połowy chorych hiperkalcemia przebiega
U połowy chorych hiperkalcemia przebiega
bezobjawowo. U pozostałych mogą
bezobjawowo. U pozostałych mogą
wystąpić:
wystąpić:
Zaburzenia żoładkowo- jelitowe
Zaburzenia żoładkowo- jelitowe
Zaburzenia czynności nerek
Zaburzenia czynności nerek
Zaburzenia czynności serca
Zaburzenia czynności serca
Objawy nerwowo- mięśniowe
Objawy nerwowo- mięśniowe
Objawy przełomu hiperkalcemicznego
Objawy przełomu hiperkalcemicznego
Zespoły neurologiczne
Zespoły neurologiczne
Zespoły
paranowotworowe
neurologiczne
Zespoły
paranowotworowe
neurologiczne
mogą dotyczyć niemal każdej części układu
mogą dotyczyć niemal każdej części układu
nerwowego.
nerwowego.
Występują jako:
Występują jako:
Zmiany ogniskowe, ograniczone do jednego
Zmiany ogniskowe, ograniczone do jednego
typu komórek (zwyrodnienie móżdżkowe lub
typu komórek (zwyrodnienie móżdżkowe lub
retinopatia)
retinopatia)
Zmiany rozlane z objawami
Zmiany rozlane z objawami
wieloogniskowymi (encefalopatie)
wieloogniskowymi (encefalopatie)
Należy pamiętać, że niektóre nieneurologiczne
Należy pamiętać, że niektóre nieneurologiczne
zespoły paranowotworowe wywołują objawy ze
zespoły paranowotworowe wywołują objawy ze
strony układu nerwowego, np. encefalopatia w
strony układu nerwowego, np. encefalopatia w
zespole Cushinga.
zespole Cushinga.
Najczęściej
spotykanymi
zespołami
Najczęściej
spotykanymi
zespołami
paranowotworowymi neurologicznymi są:
paranowotworowymi neurologicznymi są:
Zwyrodnienie móżdżkowe (rak piersi i
Zwyrodnienie móżdżkowe (rak piersi i
jajnika u kobiet, rak drobnokomórkowy płuc u
jajnika u kobiet, rak drobnokomórkowy płuc u
mężczyzn)
mężczyzn)
Encefalopatia
Encefalopatia
Retinopatia (rak piersi i drobnokomórkowy
Retinopatia (rak piersi i drobnokomórkowy
rak płuc)
rak płuc)
Miastemia (nowotwory złośliwe grasicy)
Miastemia (nowotwory złośliwe grasicy)
Zapalenie skórne mięśniowe
Zapalenie skórne mięśniowe
Obwodowa polineuropatia
Obwodowa polineuropatia
(drobnokomórkowy rak płuca)
(drobnokomórkowy rak płuca)
Zespół Lamberta- Eatona
Zespół Lamberta- Eatona
(drobnokomórkowy rak płuca)
(drobnokomórkowy rak płuca)
Leczenie
Leczenie
W leczeniu największe znaczenie ma próba
W leczeniu największe znaczenie ma próba
uzyskania kontroli nowotworu złośliwego.
uzyskania kontroli nowotworu złośliwego.
Ponadto wartościowe może być stosowanie
Ponadto wartościowe może być stosowanie
kortykosteroidów w celu blokowania reakcji
kortykosteroidów w celu blokowania reakcji
autoimmunologicznych.
autoimmunologicznych.
Leczenie immunosupresyjne może wiązać
Leczenie immunosupresyjne może wiązać
się jednak z ryzykiem wywołania progresji
się jednak z ryzykiem wywołania progresji
nowotworów złośliwych i powinno być
nowotworów złośliwych i powinno być
ostrożnie
stosowane
w
przypadku
ostrożnie
stosowane
w
przypadku
wyleczalnych
nowotworów
złośliwych
z
wyleczalnych
nowotworów
złośliwych
z
towarzyszącymi neurologicznymi zespołami
towarzyszącymi neurologicznymi zespołami
paranowotworowymi.
paranowotworowymi.
Zespoły hematologiczne
Zespoły hematologiczne
Niedokrwistości
Niedokrwistości
Stany erytrocytozydy
Stany erytrocytozydy
Leukocytoza (reakcja białaczkowa,
Leukocytoza (reakcja białaczkowa,
eozynofilia i bazofilia)
eozynofilia i bazofilia)
Neutropenia autoimmunologiczna
Neutropenia autoimmunologiczna
Zaburzenia płytek (autoimmunologiczna
Zaburzenia płytek (autoimmunologiczna
małopłytkowość lub zaburzenia czynności
małopłytkowość lub zaburzenia czynności
płytek)
płytek)
Zaburzenia krzepnięcia (zakrzepowe, np.
Zaburzenia krzepnięcia (zakrzepowe, np.
zakrzepica żyły wrotnej i krwotoczne, np.
zakrzepica żyły wrotnej i krwotoczne, np.
DIC)
DIC)
Etiologia niedokrwistości w przebiegu
Etiologia niedokrwistości w przebiegu
nowotworu
złośliwego
jest
złożona
i
nowotworu
złośliwego
jest
złożona
i
obejmuje
niedobór
żelaza,
naciekanie
obejmuje
niedobór
żelaza,
naciekanie
szpiku.
Dodatkowo
leczenie
szpiku.
Dodatkowo
leczenie
przeciwnowotworowe
powoduje
często
przeciwnowotworowe
powoduje
często
supresję szpiku.
supresję szpiku.
Te
przyczyny
należy
odróżniać
od
Te
przyczyny
należy
odróżniać
od
niedokrwistości typu choroby przewlekłej,
niedokrwistości typu choroby przewlekłej,
która ma charakter paranowotworowy.
która ma charakter paranowotworowy.
Niedokrwistość
Niedokrwistość
Niedokrwistość typu choroby przewlekłej
Niedokrwistość typu choroby przewlekłej
charakteryzuje się obecnością:
charakteryzuje się obecnością:
Erytrocytów normo- lub hipochromicznych
Erytrocytów normo- lub hipochromicznych
Niskim stężeniem żelaza
Niskim stężeniem żelaza
Prawidłowym stężeniem ferytyny
Prawidłowym stężeniem ferytyny
Niskim wskaźnikiem retikulocytów
Niskim wskaźnikiem retikulocytów
Prawidłowym obrazem szpiku
Prawidłowym obrazem szpiku
Niskim stężeniem endogennej Epo.
Niskim stężeniem endogennej Epo.
Ten
rodzaj
niedokrwistości
wynika
z
Ten
rodzaj
niedokrwistości
wynika
z
hamowania przez cytokiny odpowiedzi na Epo.
hamowania przez cytokiny odpowiedzi na Epo.
Niedokrwistość
Niedokrwistość
Niedokrwistości hemolityczne są
Niedokrwistości hemolityczne są
zaburzeniem autoimmunologicznym.
zaburzeniem autoimmunologicznym.
W większości przypadków występuje u
W większości przypadków występuje u
chorych na raka żołądka lub inne nowotwory
chorych na raka żołądka lub inne nowotwory
złośliwe układu pokarmowego.
złośliwe układu pokarmowego.
Niedokrwistość
Niedokrwistość
Leukocytoza stanowi trudny problem
Leukocytoza stanowi trudny problem
diagnostyczny- różnicowanie między
diagnostyczny- różnicowanie między
zakażeniami a pochodzeniem
zakażeniami a pochodzeniem
paranowotworowym.
paranowotworowym.
Często konieczne jest empiryczne leczenie
Często konieczne jest empiryczne leczenie
antybiotykami jako test przyczyny
antybiotykami jako test przyczyny
leukocytozy.
leukocytozy.
Leukocytoza
Leukocytoza
Przyczyną może być:
Przyczyną może być:
Krwawienie z przewodu pokarmowego
Krwawienie z przewodu pokarmowego
Współistnienie procesu zapalnego
Współistnienie procesu zapalnego
Wzmożenie odnowy po chemioterapii
Wzmożenie odnowy po chemioterapii
Uwalnianie cytokin przez guz
Uwalnianie cytokin przez guz
Trombocytoza
Trombocytoza
Zaburzenia krzepnięcia
Zaburzenia krzepnięcia
Patofizjologia
o
charakterze
Patofizjologia
o
charakterze
paranowotworowym
jest
bardzo
złożona.
paranowotworowym
jest
bardzo
złożona.
Komórki nowotworów złośliwych mogą ulegać
Komórki nowotworów złośliwych mogą ulegać
agregacji
na
powierzchni
zarówno
agregacji
na
powierzchni
zarówno
uszkodzonego,
jak
i
nieuszkodzonego
uszkodzonego,
jak
i
nieuszkodzonego
śródbłonka, a także same uszkadzać go oraz
śródbłonka, a także same uszkadzać go oraz
wytwarzać wiele czynników stymulujących
wytwarzać wiele czynników stymulujących
procesy krzepnięcia.
procesy krzepnięcia.
Do najważniejszych zaburzeń krzepnięcia,
Do najważniejszych zaburzeń krzepnięcia,
które mogą mieć tło paranowotworowe zalicza
które mogą mieć tło paranowotworowe zalicza
się chorobę zakrzepowozatorową i DIC.
się chorobę zakrzepowozatorową i DIC.
Zespoły dermatologiczne
Zespoły dermatologiczne
W etiologii tychże zespołów zwykle rolę
W etiologii tychże zespołów zwykle rolę
odgrywają zaburzenia autoimmunologiczne
odgrywają zaburzenia autoimmunologiczne
(przeciwciała deponowane w naskórku,
(przeciwciała deponowane w naskórku,
warstwie
naskórkowo-
skórnej,
w
warstwie
naskórkowo-
skórnej,
w
naczyniach).
naczyniach).
Prowadzi to do występowania wysypki,
Prowadzi to do występowania wysypki,
nadżerek, owrzodzeń, pęcherzy.
nadżerek, owrzodzeń, pęcherzy.
Dość
częstymi
skórnymi
zespołami
Dość
częstymi
skórnymi
zespołami
paranowotworowymi są:
paranowotworowymi są:
Hiperkeratozy (rak płuca, ziarnica złośliwa,
Hiperkeratozy (rak płuca, ziarnica złośliwa,
raki układu pokarmowego i moczowo-płciowego)
raki układu pokarmowego i moczowo-płciowego)
Akeratoza (rak płaskonabłonkowy płuca oraz
Akeratoza (rak płaskonabłonkowy płuca oraz
regionu głowy i szyi)
regionu głowy i szyi)
Zaburzenia pigmentacji (rak płuca, nowotwory
Zaburzenia pigmentacji (rak płuca, nowotwory
układu pokarmowego i krwiotwórczego)
układu pokarmowego i krwiotwórczego)
Zespoły dermatologiczne
Zespoły dermatologiczne
Zespół pęcherzycowo-
Zespół pęcherzycowo-
podobny
podobny
Nadżerki śluzówek
Nadżerki śluzówek
Owrzodzenia skóry w obrębie pęcherzy
Owrzodzenia skóry w obrębie pęcherzy
(skóra tułowia i kończyn)
(skóra tułowia i kończyn)
Najczęściej współistnieje z chłoniakami,
Najczęściej współistnieje z chłoniakami,
grasiczakami inwazyjnymi, przewlekłą
grasiczakami inwazyjnymi, przewlekłą
białaczką limfatyczną
białaczką limfatyczną
Zespoły reumatyczne i
Zespoły reumatyczne i
łącznotkankowe
łącznotkankowe
Paranowotworowe zespoły reumatyczne
Paranowotworowe zespoły reumatyczne
mogą być pierwszym objawem nowotworu
mogą być pierwszym objawem nowotworu
złośliwego nawet u ok. 20% chorych.
złośliwego nawet u ok. 20% chorych.
Do
najczęściej
spotykanych
Do
najczęściej
spotykanych
kostnostawowych
i
łącznotkankowych
kostnostawowych
i
łącznotkankowych
zespołów paranowotworowych należą:
zespołów paranowotworowych należą:
Zapalenie stawów (raki płuca, białaczki,
Zapalenie stawów (raki płuca, białaczki,
chłoniaki)
chłoniaki)
Osteoartropatia przerostowa
Osteoartropatia przerostowa
(niedrobnokomórkowy rak płuca, nowotwory
(niedrobnokomórkowy rak płuca, nowotwory
grasicy, rak przełyku)
grasicy, rak przełyku)
Toczeń systemowy (chłoniaki, nowotwory
Toczeń systemowy (chłoniaki, nowotwory
układu pokarmowego, rak wątroby)
układu pokarmowego, rak wątroby)
Zespół Sjogrena (chłoniaki)
Zespół Sjogrena (chłoniaki)
Zespół Raynauda (rak nerki, jajnika, płuca,
Zespół Raynauda (rak nerki, jajnika, płuca,
przewodu pokarmowego)
przewodu pokarmowego)
Zespoły nerkowe
Zespoły nerkowe
Pierwotne zespoły paranowotworowe nerek można
Pierwotne zespoły paranowotworowe nerek można
podzielić na:
podzielić na:
Zaburzenia kłębków- tzw. choroba kłębków nerkowych
Zaburzenia kłębków- tzw. choroba kłębków nerkowych
u ok. 5-10% osób z nowotworem złośliwym, najczęściej z
u ok. 5-10% osób z nowotworem złośliwym, najczęściej z
rakiem płuca, piersi, przewodu pokarmowego polegająca
rakiem płuca, piersi, przewodu pokarmowego polegająca
na powstawaniu nefropatii błoniastej. Objawia się
na powstawaniu nefropatii błoniastej. Objawia się
nadciśnieniem tętniczym, krwiomoczem mikroskopowym,
nadciśnieniem tętniczym, krwiomoczem mikroskopowym,
białkomoczem, obrzękami i hiperlipidemią
białkomoczem, obrzękami i hiperlipidemią
Zaburzenia
kanalików
nerkowych-
uszkodzenie
Zaburzenia
kanalików
nerkowych-
uszkodzenie
kanalików bliższych nerek przez złogi łańcuchów lekkich
kanalików bliższych nerek przez złogi łańcuchów lekkich
immunoglobulin przebiegu szpiczaka plazmocytowego, a
immunoglobulin przebiegu szpiczaka plazmocytowego, a
także uszkodzenia przez złogi amyloidu- ziarnica złośliwa,
także uszkodzenia przez złogi amyloidu- ziarnica złośliwa,
rak płuca, czerniak, białaczka włochatokomórkowa
rak płuca, czerniak, białaczka włochatokomórkowa
Podsumowanie
Podsumowanie
Świadomość istnienia wielu zespołów
Świadomość istnienia wielu zespołów
paranowotworowych jest niezwykle ważne
paranowotworowych jest niezwykle ważne
dla prowadzenia prawidłowej diagnostyki
dla prowadzenia prawidłowej diagnostyki
wstępnej nowotworu złośliwego, jak również
wstępnej nowotworu złośliwego, jak również
dla
właściwego
leczenia
dla
właściwego
leczenia
przeciwnowotworowego,
obserwacji
po
przeciwnowotworowego,
obserwacji
po
zakończeniu leczenia i ustalenia rokowania.
zakończeniu leczenia i ustalenia rokowania.
W każdym przypadku potwierdzonego
W każdym przypadku potwierdzonego
zespołu paranowotworowego wskazane jest
zespołu paranowotworowego wskazane jest
podjęcie swoistego dla zespołu leczenia,
podjęcie swoistego dla zespołu leczenia,
które optymalnie powinno się prowadzić
które optymalnie powinno się prowadzić
równolegle
z
leczeniem
równolegle
z
leczeniem
przeciwnowotworowym.
przeciwnowotworowym.