WYKŁAD II
INSTRUMENTY POLITYKI
STRUKTURALNEJ
UNII EUROPEJSKIEJ
INSTRUMENTY FINANSOWE EUROPEJSKIEJ
POLITYKI STRUKTURALNEJ
dr Bogdan EKSTOWICZ
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
EUROPEJSKI FUNDUSZ ROZWOJU
REGIONALNEGO
Europejski Fundusz Rozwoju
Regionalnego, EFRR [European Regional
Development Fund, ERDF], został
utworzony w 1975 roku, w ramach reformy,
która związana była z rozszerzeniem
Wspólnoty o Irlandię, Danię i Wielką
Brytanię
.
EFRR jest największym funduszem pod
względem budżetu.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Kluczowa pomoc EFRR obejmuję 4
obszary interwencji:
a) inwestycje pozwalające utrzymać lub
tworzyć stałe miejsca pracy, np.:
- poprawa otoczenia firm i podwyższenie
atrakcyjności inwestycyjnej regionu;
- pobudzenie rozwoju badań i nowych
technologii;
b) rozwój społeczeństwa informacyjnego;
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
c) rozwój infrastruktury np. budowa dróg, sieci
telefonicznych, która:
- wspomaga rozwój ekonomiczny regionu,
- prowadzi do tworzenia nowych miejsc pracy,
- przyczynia się do rozwoju transeuropejskiej sieci
transportowej,
- osłabia skutki peryferyjnego położenia regionu,
- służy dywersyfikacji działalności gospodarczej,
d) wspieranie lokalnych inicjatyw rozwojowych
np. organizacji przygotowujących szkolenia z
zakresu przedsiębiorczości, wspierających przepływ
nowych technologii lub ułatwiających dostęp do
finansowania dla małych i średnich przedsiębiorstw.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Obszary interwencji funduszu w
zakresie zwiększania konkurencyjności
regionu sprowadza się głównie do
inwestycji w infrastrukturę transportową,
gospodarkę energetyczną i
telekomunikacyjną, a także w rozwój
wysokiej jakości infrastruktury ochrony
środowiska naturalnego. Bardzo ważnym
obszarem wspierania EFRR są inwestycje w
wysokie technologie i innowacje oparte na
badaniach i eksperymentach naukowych
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Finansowanie inwestycji z zakresu
infrastruktury transportowej powinno przyczynić
się m. in. do:
a) efektywności – modernizacja i podniesienie jakości
transportu, integracja różnych sposobów transportu,
b) równowagi między sposobami transportu –
zwiększenie spójności w wykorzystywaniu
poszczególnych gałęzi transportu,
c) dostępności – powinna w większym stopniu
uwzględnić potrzeby osób niepełnosprawnych,
d) zrównoważonego rozwoju – zachęcanie do
wykorzystywania bardziej ekologicznych form
transportu.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Inwestycje z zakresu infrastruktury na rzecz sektora
energetycznego powinny koncertować się na:
a) sieciach energetycznych – uzupełnienie deficytów w zakresie
połączeń sieci energetycznych TEN
, poprawa sieci wysokiego
napięcia, przesyłu gazu i sieci dystrybucji;
b) efektywności wykorzystania energii – wsparcie inwestycji w
przemyśle, przyczyniającym się do rozwoju efektywnego
wykorzystania energii i innowacyjnych technologii;
c) stymulowanie rozwoju nowych usług i innowacyjnych
sposobów ich zastosowania; wymienia się tu takie obszary jak
handel elektroniczny i wykorzystanie Internetu jako narzędzia
biznesowe;
d) odnawialności źródeł energii – promowanie zakupu przez
małe i średnie przedsiębiorstwa urządzeń wykorzystujących
energię odnawialną np. w sektorze turystycznym;
e) wyposażenie potencjalnych użytkowników w zaplecze w
postaci dostępu do sieci, edukacji i szkoleń.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Jednym z najważniejszych celów
EFRR, wynikającej z horyzontalnej
zasady UE, dotyczącej wszystkich
polityk Wspólnoty, a także wszystkich
priorytetów europejskiej polityki
strukturalnej, jest wspieranie
środowiska naturalnego prze fundusz i
uwzględnianie w planowaniu i
programowaniu pomocy strukturalnej
kwestii ekologicznych.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
REALIZACJA DZIAŁAŃ
EFRR
POWINNA
PRZYCZYNIĆ SIĘ DO:
a) spełniania standardów WE w zakresie wody –
zapewnienie dostaw wody pitnej, gromadzenia,
oczyszczania i odprowadzania ścieków
miejskich,
b) profesjonalnego zarządzania odpadami –
zapobieganie nadmiernemu wytwarzaniu
odpadów oraz ich szkodliwemu wpływowi na
środowisko i człowieka, odzyskanie surowców
poprzez recycling, ponowne użycie i bezpieczne
składowanie.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Interwencje funduszu powinny przyczyniać się do realizacji
następujących celów:
a)
promowanie innowacji
– działania mogą dotyczyć np.
nowych form finansowania, zachęcania do rozpoczęcia
działalności gospodarczej, transferu technologii,
b)
budowa sieci współpracy przemysłowej
–
rozpowszechnianie nowych technologii, pomoc małym i
średnim przedsiębiorstwom w dostępie do umiejętności i
wiedzy, które są konieczne dla ich sprawnego działania;
wymiana doświadczeń,
c)
rozwój umiejętności i wiedzy zasobów ludzkich
– programy
rozwoju kapitału ludzkiego w profesjonalnym zarządzaniu
instytucjami, przedsiębiorstwami i organizacjami,
d)
skonsolidowanie działań w zakresie badań i rozwoju oraz
innowacji
poprzez efektywne i skuteczne zarządzanie
polityką rozwoju – wprowadzenie mechanizmów pomocy
ukierunkowanych na rezultaty, poprawa narzędzi
statystycznych na szczeblu regionalnym i lokalnym.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
KLUCZOWE ZADANIA
EFRR
NA
LATA 2000-2006 i 2007-2013
Pomoc dla małych i średnich
przedsiębiorstw [MŚP]
Wsparcie obszarów o szczególnym
potencjale potrzeb społeczno-
ekonomicznych: środowisko,
turystyka i kultura, wspieranie
instytucji i organizacji.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
EFRR
musi przyczyniać się także do
rozwoju społeczeństwa informacyjnego.
Oraz
trasnarodowej, transgranicznej i
międzyregionalnej współpracy
, mającej
na celu trwały rozwój regionalny i lokalny.
We wszystkich działaniach musi
kształtować
politykę równego
traktowania kobiet i mężczyzn
a także
godzenie życia rodzinnego z pracą
zawodową.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
EFRR
wchodzi w skład funduszy
strukturalnych posiada największe środki
finansowe ze wszystkich funduszy
strukturalnych. Współ-finansuje on
realizację celów 1 i 2 polityki strukturalnej
UE.
Propozycją Komisji Europejskiej było
utrzymanie
EFRR
jako instrumentu polityki
strukturalnej UE w latach 2007-2013
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
EUROPEJSKI FUNDUSZ SPOŁECZNY
Europejski Fundusz Społeczny, EFS
[European Social Fund, ESF] jest drugim
pod względem wielkości budżetu funduszem
strukturalnym i głównym instrumentem
polityki społecznej UE, utworzonym na mocy
Traktatu ustanawiającego EWG w 1957
roku.
Po raz pierwszy zastosowano go w 1960
roku
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
EFS
Współ-finansuje działania krajów
członkowskich UE w dziedzinie polityki
zatrudnienia i rozwoju zasobów ludzkich.
Pomoc, podobnie jak w przypadku
pozostałych funduszy, koncentruje się na
najbiedniejszych regionach.
EFS jako jedyny fundusz strukturalny
ma możliwości finansowania także
cele horyzontalne
pozostałych
obszarów UE.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Szczegółowe zasady funkcjonowania EFS
na okres najbliższych lat określają –
Rozporządzenie Ramowe PE i Rady UE
z dnia 21 czerwca 1999 roku
wprowadzające ogólne przepisy dotyczące
funduszy strukturalnych [1260/1999/WE]
oraz
Rozporządzenie PE i Rady UE z
dnia 12 lipca 1999 roku w sprawie
Europejskiego Funduszu Społecznego
[1784/1999/WE].
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
EFS
był w latach 2000-2006 przede wszystkim
dynamicznym instrumentem polityki
zatrudnienia i zwalczania bezrobocia na obszarze
WE, mającym realizować zadania wynikające z
Europejskiej Strategii Zatrudnienia [ESZ],
która została wypracowana w ostatnich latach w
tzw. „Procesie Luksemburskim”.
Strategia ta bazuje na czterech filarach:
wspieranie zatrudnienia, adaptacyjności,
przedsiębiorczości i równości szans
a także
licznych corocznych wytycznych i
rekomendacjach dla poszczególnych państw
członkowskich przez KE.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Głównym celem EFS w okresie programowania 2000-2006 było i
nadal jest wspieranie osób, które może być realizowane w pięciu
obszarach wsparcia:
1. Przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu.
2. Aktywne formy zwalczania bezrobocia [zwalczanie bezrobocia
młodzieży, zwalczanie bezrobocia długoterminowego, wspieranie osób
zagrożonych bezrobociem, wspieranie osób powracających na rynek
pracy po dłuższej nieobecności oraz wszelkie ułatwianie powrotu na
rynek pracy].
3.Promowanie i poprawa kształcenia ustawicznego.
4. Doskonalenie kadr gospodarki i rozwój przedsiębiorczości.
5. Aktywizacja zawodowa kobiet [poprawa dostępu kobiet do
zatrudnienia i edukacji, rozwój zawodowy i dostęp do karier, stanowisk
kierowniczych, zwalczanie segregacji i dyskryminacji kobiet na rynku
pracy ze względu na płeć, wspieranie inicjatyw o rozpoczęciu działalności
gospodarczej przez kobiety, pomoc w łączeniu zajęć zawodowych z
obowiązkami domowymi, szczególnie opieką i wychowywaniem dzieci]
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
EFS
- Pomoc kobietom może dotyczyć usług
szkoleniowych, wspierania ich inicjatyw
gospodarczych przy zakładaniu firmy lub
obejmować tzw. Działania Towarzyszące,
[Accompaning measures], które polegają na
usługach dodatkowych dla kobiety i jej
rodziny, np. zapewnienie opieki nad dziećmi
lub innym członkiem rodziny wymagającym
pielęgnacji, pomoc w godzeniu życia
zawodowego z rodzinnym.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
EFS w latach 2000-2006 finansował i nadal finasuje
projekty wspierania
struktur i systemów [suport to
systems]. Polegała to na udoskonaleniu szkoleń, rozwoju
instytucji kształcenia, doskonaleniu zawodowym
trenerów, instruktorów, nauczycieli i personelu, który
bezpośrednio styka się z bezrobotnymi.
Celem wspierania struktur i systemów jest
podnoszenie efektywności służb zatrudnienia,
rozwój powiązań między światem pracy a edukacją,
instytucjami szkoleniowymi i badawczymi, a także
rozwój mechanizmów przewidywania zmian w
zakresie zapotrzebowania na siłę roboczą i
odpowiednie kwalifikacje.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
EFS może finansować także Lokalne Pakty
na Rzecz Zatrudnienia [LP-RZ].
Pakty te są oddolną inicjatywą podmiotów
społecznych, gospodarczych i władz
samorządowych w terenie i polegają na
wypracowaniu zintegrowanej analizy sytuacji
na rynku pracy, a także innowacyjnych
pomysłów na poprawienie możliwości
zatrudnienia.
Komisja Europejska co jakiś czas wybiera
najciekawsze pakty i próbuje je przenieść do
innych regionów UE jako przykłady dobrej
praktyk
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
EFS jest funduszem strukturalnym, który
służy osiągnięciu spójności ekonomicznej i
społecznej orasz wysokiego poziomu
zatrudnienia w UE poprzez finansowanie
wyżej omówionych
pięciu obszarów wsparcia.
Fundusz współ-finansuje realizację celu 3 na
całym obszarze UE oraz wspiera cele 1 i 2.
Propozycją KE było utrzymanie EFS jako
instrumentu polityki strukturalnej UE
na perspektywę budżetową 2007-2013
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Europejski Fundusz Orientacji i
Gwarancji Rolnej
Europejski Fundusz Orientacji i
Gwarancji Rolnej, EFOiGR [European
Agriculture Guidance and Guarantee
Fund, EAGGF] został utworzony 4
kwietnia 1962 roku na mocy
rozporządzenia Rady Ministrów [nr
25/1962] w ramach budżetu WE na
podstawie Traktatu EWG. Celem
funduszu jest finansowe wsparcie
Wspólnej Polityki Rolnej, WPR [Common
Agricultural Policy, CAP].
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Podstawa prawną strukturalnego funkcjonowania
funduszu rolnego jest Rozporządzenie rady
1257/99 z 17 maja 1999 roku, dotyczące wsparcia
rozwoju wsi przez EFOiGR, poprawiające i
odwołujące niektóre dotychczas istniejące
przepisy. Dodatkowym Rozporządzeniem
wykonawczym KE, ustanawiającym szczegółowe
zasady stosowania EFOiGR jest Rozporządzenie
1750/99;
Rozporządzenie Rady 1257 z 17 maja 1999 roku o
podtrzymaniu rozwoju obszarów wiejskich przez
EFOiGR, poprawiające i odwołujące niektóre
przepisy – Dz. U. WE seria L 160 i 161, s. 80.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Główne zadanie funduszu polegało na:
Wyrównywaniu strat w eksporcie rolnym z
krajów członkowskich na rynek światowy
[dopłaty pokrywające różnice między niższymi
cenami światowymi a wyższymi cenami UE],
Interwencyjnych zakupach od europejskich
producentów produktów rolnych po ustalonych
cenach oraz finansowaniu działań
zmierzających do zmiany struktury rolnictwa
państw partnerskich.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
W 1964 roku EFOiGR został podzielony na dwie sekcje:
Sekcję Gwarancji i Sekcję Orientacji.
Sekcja
Gwarancji finansuje: wydatki związane ze wspólna
organizacja rynków rolnych, z ochrona środowiska
i zachowaniem naturalnego krajobrazu wiejskiego
[objęte WPR] oraz zalesianiem, a także koszty
wcześniejszych emerytur dla rolników.
Z Sekcji Orientacji pochodzą środki na finansowanie
działań podejmowanych w ramach
polityki
strukturalnej, związanych z restrukturyzacją i
modernizacją rolnictwa [prace melioracyjne,
badawcze z zakresu agrotechniki, budowa
obiektów rolnych, działania marketingowe]
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Wydatki funduszu w ramach Sekcji Gwarancji
w latach 60-tych stanowiły ponad 90% wszystkich
obciążeń budżetu WE [w latach 70-tych blisko
75%], to w okresie ustanawiania jednolitego rynku
europejskiego zmniejszyły się do około 48%
środków budżetu UE.
Wydatki Sekcji Orientacji rolnictwa obejmują
tylko 8% wszystkich środków funduszu, a są
przeznaczane na finansowanie infrastruktury
wiejskiej, działań dywersyfikujących zakres
produkcji rolnej, ochronę środowiska lub rozwój
agroturystyki, modernizację gospodarstw,
transformację i komercjalizację produktów.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
W 1989 roku Sekcja Gwarancji została
włączona do funduszy strukturalnych,
a jej udział w ogólnej sumie budżetu
zaczął systematycznie wzrastać.
Funduszem zarządza KE, corocznie
przyznając każdemu państwu środki
finansowe w ramach Sekcji Gwarancji.
Środki finansowe Sekcji Orientacji
przyznawane są doraźnie.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
EFOiGR finansował następujące działania:
ulepszanie struktur wewnętrznych gospodarstw
rolnych oraz struktur przemysłu i handlu
rolnego;
konwersję i reorientację potencjału
produkcyjnego rolnictwa, wprowadzenie nowych
technologii i podnoszenie jakości produktu,
pobudzenie produkcji nieżywnościowej;
trwały rozwój lasów;
dywersyfikację działalności gospodarczej w
kierunku rozwoju działów uzupełniających i
alternatywnych;
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
EFOiGR finansował następujące działania c.d:
utrzymanie i wzmocnienie żywotnej tkanki społecznej
na obszarach wiejskich;
rozwój działalności gospodarczej i zwiększanie
zatrudnienia w celu lepszej eksploatacji lokalnych
zasobów;
polepszanie warunków pracy;
utrzymanie i promocję ekstensywnych systemów
gospodarki rolnej;
zachowanie i promocję walorów naturalnych regionu i
rolnictwa respektującego wymogi ochrony środowiska;
usuwanie nierówności społecznych, związanych z
różnicą płci, w tym w szczególności dyskryminacji
kobiet.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Jedną z kluczowych podstaw funkcjonowania
funduszu jest
pomoc regionom, które maja gorsze
możliwości rozwoju strukturalnego [Less
Favourable Area, LFA].
Tereny te są objęte szczególnym wsparciem funduszu,
który kieruje swoje finansowanie na utrzymanie tam
rolniczego charakteru użytkowania tych terenów.
Polega
to głównie na promocji ekstensywnych upraw. Są to
przede wszystkim tereny górskie, gdzie występuje
wysoki koszt upraw oraz hodowli [krótki czas wegetacji,
ostry klimat utrudniający pełny rozwój flory, ciężki
dojazd dla maszyn rolniczych] oraz tereny powyżej 62
równoleżnika [północna Szwecja i Finlandia]. Zgodnie z
zapisami regulaminu EFOiGR tereny te nie mogą
przekraczać 10% terytorium danego państwa
członkowskiego.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Poza tymi wymienionymi głównymi
kierunkami finansowania funduszu w
rozporządzeniu wymienia się również obszary
pomocy:
pomoc interwencyjną dla wybranych gospodarstw
rolnych [wysokie wymagania podmiotowe];
pomoc dla młodych rolników do 40 lat;
pomoc w szkoleniu zawodowym [zarządzanie
gospodarstwem];
doskonalenie przetwórstwa i handlu rolnego;
inne działania na rzecz rozwoju obszarów
wiejskich.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Komisja Europejska podjęła decyzję o
przesunięciu w kolejnym okresie
programowania całości finansowania
rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich do
Wspólnej Polityki Rolnej, a tym samym
likwidację EFOiGR.
Dla finansowania rozwoju rolnictwa i
obszarów wiejskich powstał nowy
instrument nazwany: Europejski Fundusz
Rozwoju Obszarów Wiejskich.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
INSTRUMENT FINANSOWY ORIENTACJI RYBOŁÓWSTWA
Instrument Finansowy Orientacji Rybołówstwa IFOR,
[Financial Instrument of Fisheries Guidance, FIFG]
powstał w 1993 roku w ramach kolejnej reformy funduszy
strukturalnych.
Ogólne zadania „Funduszu Rybołówstwa” są określone w
art. 30 i 100 TWE, Rozporządzeniu Rady [EWG] 3760/92
wprowadzającym wspólna politykę w omawianej dziedzinie
oraz przepisach Rozporządzenia Rady [WE] 1260/99.
Podstawą funkcjonowania funduszu jest Rozporządzenie
Rady UE z dnia 21 czerwca 1999 roku dotyczące
instrumentów finansowych skierowanych na politykę
rybołówstwa [1263/1999/WE.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Celem finansowanych projektów powinno być:
dążenie do uzyskania równowagi w środowisku
morskim pomiędzy systemem połowów a zasobami
znajdującymi się w morskich akwenach na
terenach wodnych państw członkowskich;
wzmocnienie konkurencyjności struktur oraz
rozwój ekonomicznie stabilnych przedsiębiorstw w
sektorze;
poprawa zaopatrzenia rynku oraz wzrost wartości
produktów rybołówstwa i kultur wodnych;
udział w ożywieniu gospodarczym obszarów
uzależnionych od rybołówstwa i kultur wodnych.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Pomoc dla omawianego strukturalnego
sektora rybołówstwa i przetwórstwa ryb
polega szczególnie na:
finansowaniu odnowienia floty rybackiej i
modernizacji kutrów;
pomocy w dostosowaniu połowów do
wymogów rynku;
tworzeniu małych jednostek rybołówstwa
przybrzeżnego i wspólnych przedsiębiorstw;
dofinansowania połowów przybrzeżnych;
znajdowania nowych rynków zbytu;
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Pomoc dla omawianego strukturalnego
sektora rybołówstwa i przetwórstwa ryb
polega szczególnie na, c.d.:
rekompensowaniu czasowego zaprzestania
działalności;
pomocy w zachowaniu fauny i flory
przybrzeżnej;
ulepszaniu wyposażenia portów;
poprawie przetwórstwa i marketingu owoców
morza.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Pomoc na realizację tych zadań udzielana jest
przez IFOR w nieco odmienny sposób
, w zależności
ot tego, z którym z priorytetów strukturalnych jest
związana: w ramach obszaru celu 1 ma ona bowiem
stanowić część jego programów operacyjnych [lub
odrębny program operacyjny], natomiast poza tym
obszarem pomoc ma być ujęta przez każde państwo
członkowskie w formie jednolitego dokumentu
programowego.
Działania podejmowane przez poszczególne państwa,
przy wsparciu tego funduszu, w zakresie
restrukturyzacji flot rybackich muszą być zgodne z ich
międzynarodowymi zobowiązaniami co do wielkości i
miejsc połowów
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Programowanie polityki strukturalnej
na lata 2007-2013 objeło również
FIOR
. Komisja Europejska podjęła
decyzję o przesunięciu w kolejnym
okresie programowania całości środków
finansowania rybołówstwa do
Wspólnej
Polityki Rolnej
, a tym samym likwidację
FIOR. Jednocześnie zaproponowała
utworzenie nowego
Europejskiego
Funduszu Rybołówstwa
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
FUNDUSZ SPÓJNOŚCI
Fundusz Spójności, FS [Cohesion Fund,
CF] został utworzony w
1993 roku na
mocy Traktatu o utworzeniu Unii
Europejskiej
.
FS jest instrumentem ekonomiczno-
politycznym Komisji Europejskiej,
zdefiniowanym w
Rozporządzeniu Rady
Nr 1164 z dnia 16 maja 1996 roku
ustanawiającym Fundusz Spójności.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
FS nie należy do funduszy strukturalnych,
ponieważ pomoc kierowana jest nie do
poszczególnych regionów, ale do poszczególnych
krajów. Fundusz ma na celu wzmocnienie
gospodarczej i społecznej spójności państw UE. Z FS
współfinansowane są wydatki o charakterze
infrastrukturalnym w dziedzinie transportu oraz na
rzecz ochrony środowiska naturalnego.
Kraje,
w których poziom PKB na jednego
mieszkańca jest niższy niż 90% średniej dla całej
UE
. Kryterium te spełniały w okresie budżetowym
1993-1999 cztery państwa członkowskie:
Grecja,
Hiszpania, Irlandia i Portugalia
, i one były
beneficjentami FS. Najwięcej środków – ponad 55%
całości budżetu – trafiło do Hiszpanii.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
W okresie od 1993 do 1999 roku całość środków
finansowych FS wynosiła
15.15 mld ecu
W 1999 roku ze względu na fakt, że ocena
ex-post funkcjonowania FS wypadła
pozytywnie, Rada Europejska na „Szczycie
Berlińskim” rekomendowała przedłużenie
działania tego instrumentu do 2006 roku.
Wprowadzono jednak kilka znaczących
zmian.
Najważniejszą zmiana było
wprowadzenie kryterium 90% Produktu
Narodowego Brutto [PNB]
dla danego
państwa, zamiast 90% PKB, jak było w
okresie wcześniejszym.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Działanie FS różni się tym od pozostałych funduszy
strukturalnych, że zarządzanie nim ma bardziej
zcentralizowany i uproszczony charakter. Ma to służyć
przede wszystkim przyśpieszeniu procedur i wyeliminować
bardzo złożony proces programowania. FS finansuje
projekty, a nie całościowe programy, jak to ma miejsce
przy funduszach strukturalnych i posiada bardziej
preferencyjne sposoby finansowania.
Dotyczy to głównie mniejszych kwot udziału danego państwa
przy montażu finansowym [
nie mniej niż15% udziału
beneficjenta
]. Fundusz, którego środki kierowane są na
poziom krajowy, a nie regionalny,
ma narzucona
minimalną wartość projektu inwestycyjnego – 10 mln
euro.
Oznacza to, że FS finansuje tylko duże projekty inwestycyjne,
które w strategiczny sposób przyczyniają się do rozwoju
całego kraju, a nie tylko regionu.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Dysproporcje strukturalne i deficyty niektórych
państw członkowskich UE, głównie w infrastrukturze
transportowej i ochrony środowiska naturalnego były
tak duże, że wspólnota postanowiła dodatkowo objąć
kraje peryferyjne specjalnym wsparciem z nowego
funduszu.
Traktat z Maastrichtu wprowadził nawet osobny
rozdział poświęcony transeuropejskim sieciom
transportowym
[Trans-European Networks-
TEN’s],
zakładając konieczność rozwoju ze strony
państw członkowskich tego sektora.
Ustalono, że celem FS w pierwszy rzędzie będzie
pomoc finansowa dla projektów z zakresu TEN’s.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
FS został więc utworzony dla dwóch celów: aby wspomagać
projekty w dziedzinie ochrony środowiska naturalnego i
transeuropejskich sieci transportowych
Z pomocy w ramach FS początkowo korzystały cztery
kraje: Grecja Hiszpania, Portugalia i do końca grudnia
2004 roku Irlandia.
Dzięki, wsparciu finansowemu z FS kraje
te mogły osiągnąć kryteria konwergencji dla Unii Gospodarczej
i Walutowej UGW [Economic and Monetary Union, EMU]
W wyniku rozszerzenia UE w dniu 1 maja 2004 roku o 10
nowych państw z Europy Środkowo-Wschodniej, prawo do
ubiegania się o pomoc w ramach funduszu uzyskali nowi
członkowie UE, tj.: Polska, Litwa, Łotwa, Estonia, Czechy,
Słowacja, Węgry, Słowenia, Cypr i Malta.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
INICJATYWY WSPÓLNOTOWE [IW]
Inicjatywy Wspólnotowe powołano do życia w ramach
„Wielkiej Reformy” Polityki Strukturalnej z 1988 roku.
Zarówno w latach 1989-1993, jak i w okresie lat 1994-1999,
KE zainicjowała kilkanaście Inicjatyw Wspólnotowych, które
najczęściej dobrze sprawdziły się w zakresie interwencji
sektorowych, regionalnych i grupowych.
Podobnie jak przypadku funduszy strukturalnych, głównym
celem IW jest dążenie do rozwiązywania problemów
ekonomiczno-społecznych i przyczynianie się do osiągnięcia
większej spójności regionalnej państw członkowskich.
IW były niezależną formą interwencji zarówno od
poszczególnych celów, jak i środków innowacyjnych oraz
pomocy technicznej.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Do 1994 roku IW stanowiły tylko 5% budżetu
funduszy, ale jak podają niektórzy eksperci w
latach 1989-1993 przeznaczono na IW znacznie
więcej środków, bo około 7,2% całości budżetu
funduszy strukturalnych, to jest około 4,7 mld ecu
Na lata 1994-1999 wspólnota przeznaczyła na
IW 13,5 mld ecu, co stanowiło około 9%
wszystkich środków strukturalnych.
Wspieranie przez IW mogło być tylko
współfinansowaniem danego projektu lub
programu do wysokości
45-75%
całkowitych
kosztów przedsięwzięcia
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Na okres 2000-2006 powołano
cztery następujące IW:
INTERREG
III, LEADER+, EQUAL i URBAN
II.
W porównaniu z nakładami w latach
1994-1999
zmniejszono wydatki z
9% do 5%
budżetu strukturalnego.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
INTERREG III
INTERREG III powołany Decyzją z
28 kwietnia 2000 roku. Podobnie
jak w przypadku innych inicjatyw
jest ona wydana na podstawie art.
20 Rozporządzenia Rady UE nr
1260/1999 z dnia 21 kwietnia 1999
roku, ustanawiającego przepisy
ogólne w sprawie funduszy
strukturalnych.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
W ramach tej inicjatywy realizowane są trzy komponenty:
komponent
A – współpraca przygraniczna,
komponent B – współpraca transnarodowa oraz
komponent C – współpraca międzyregionalna
Celem INTERREG III, jest wspieranie współpracy
przygranicznej, międzynarodowej i
międzyregionalnej zarówno na zewnętrznych, jak i
wewnętrznych granicach UE. Ma to służyć
zrównoważonemu rozwojowi oraz integracji
terytorium UE.
W ramach INTERREG III kładzie się
dodatkowy nacisk na współpracę z regionami
granicznymi krajów kandydujących do UE i z krajami
korzystającymi ze wsparcia przedakcesjnego [Europa
Środkowo-Wschodnia], TACIS [kraje byłego ZSRR] i
MEDA [kraje śródziemnomorskie i Bliski Wschód]
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Komponent A [INTERREG IIIA] – współpraca
przygraniczna.
które maja na celu:
a) promocje rozwoju obszarów wiejskich i miejskich;
b) wspieranie rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw,
również w sektorze turystycznym;
c) wspomaganie inicjatyw lokalnych służących tworzeniu
nowych miejsc pracy;
d) pomoc w reintegracji regionów z rynkiem pracy;
e) wspieranie ochrony środowiska naturalnego;
f) poprawę infrastruktury transportowej, rozbudowa
systemów wodnych i energetycznych;
g) współpracę w dziedzinie sprawiedliwości i
administracji;
h) badania i rozwój, szkolnictwo, kultura, komunikacja,
zdrowie, ochrona cywilna.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Komponent B [INTERREG IIIB] – współpraca
ponadnarodowa.
W tym celu wspierane są następujące działania:
a) ustanowienie strategii rozwoju regionalnego
na poziomie ponadnarodowym, przez co rozumie
się współpracę między miastami lub strefami
miejskimi oraz strefami regionalnymi;
b) ułatwianie komunikacji miedzy regionami
poprzez zapewnienie skutecznego sytemu
transportu i dostępu społeczeństwa do
informacji;
c) ochrona środowiska i zasobów naturalnych, w
szczególności zasobów wodnych
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Komponent C [INTERREG IIIC] – współpraca
międzyregionalna
.
a) wymianę doświadczeń będących efektem współpracy
ponadgranicznej i ponadnarodowej między krajami
członkowskimi, jak i z krajami trzecimi;
b) współpracę w dziedzinie badań, rozwoju
technologicznego, przedsiębiorczości, turystyki, kultury i
ochrony środowiska naturalnego.
Przykłady projektów, które mogą być realizowane w
ramach niniejszego komponentu, to m.in.:
badania,
przygotowanie analiz i studiów pod przyszłe projekty,
szkolenia, seminaria, warsztaty, konferencje, wizyty
studyjne, wspólne spotkania, strategie i działania
marketingowe, działania informacyjne i PR, zarządzanie i
koordynacja oraz projekty pilotażowe i pokazowe.
STREFY
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
URBAN
Podstawowym dokumentem dotyczącym
funkcjonowania URBAN jest Komunikat
KE z 28 kwietnia 2000 roku
wprowadzając wytyczne dla IW URBAN II
Celem URBAN II jest promocja oraz
wdrażanie szczególnie innowacyjnych
strategii, które mają zrównoważyć rozwój
ekonomiczno-społeczny małych i średnich
miast oraz wybranych dzielnic wielkich miast
[liczących przynajmniej 100 000
mieszkańców].
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
ZADANIA:
renowacja budynków [celem jest w tym zakresie tworzenie
możliwości zatrudnienia, integracja społeczności lokalnej i
poprawa poziomu życia na obszarach miejskich z
poszanowaniem zasad ochrony środowiska];
inicjatywy lokalne dotyczące tworzenia miejsc pracy
związanych z kulturą, usługami dla ludności oraz ochrona
środowiska [dodatkowo celem jest zapewnienie równego
dostępu do miejsc pracy];
wprowadzenie programów edukacyjnych i szkoleń zawodowych
dla ludności odrzuconych i defaworyzowanych przez
społeczeństwo;
rozwój przyjaznych dla środowiska sieci komunikacji miejskiej;
wdrażanie systemów zarządzania energią pozwalających na
efektywniejsze jej wykorzystanie;
promowanie i wykorzystywanie technologii internetowych w
życiu gospodarczym, społecznym i ochronie środowiska.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Strefy miejskie, które chciały pozyskać i ubiegają
się o pomoc finansową w ramach URBAN II muszą
spełniać co najmniej trzy z niżej wymienionych
warunków kwalifikacyjnych:
wysoka stopa długotrwałego bezrobocia, mała
aktywność ekonomiczna, wysoki stopień biedy,
konieczność rekonwersji wynikającej z
trudności ekonomicznych i socjalnych, duża
liczba emigrantów, mniejszości etnicznych oraz
uchodźców, niska stopa edukacji oraz wysoki
odsetek porzucenia szkoły, wysoka
przestępczość oraz zdegradowane środowisk.
Budżet na lata 2000-2006
700 mln euro
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
EQUAL
Do podstawowych dokumentów określających
funkcjonowanie
IW EQUAL
należy zaliczyć
Komunikat KE do państw członkowskich z 14
kwietnia 2000 roku oraz Komunikat Komisji do
Rady UE, Parlamentu Europejskiego,
Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego
oraz Komitetu Regionów z dnia 30 grudnia 2003
roku.
Komunikat Komisji do Krajów członkowskich
zawierający wytyczne dla inicjatywy Wspólnotowej
EQUAL
dotyczące ponadnarodowej współpracy w
celu promowania nowych sposobów do walki z
dyskryminacją i nierównością na rynku pracy:,
Komisja Europejska, Bruksela 14.04.2000 –
COM[2000]853.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Ogólnym celem IW EQUAL jest promowanie
innowacyjnych rozwiązań prowadzących do
zwalczania wszelkich form dyskryminacji i
nierówności związanych z rynkiem pracy w drodze
współpracy ponadnarodowej
. Innowacje mogą być
zorientowane na różne aspekty:
innowacje zorientowane na proces
– opracowywanie
nowych metod, narzędzi, podejść, doskonalenie metod już
istniejących;
innowacje zorientowane na cel
– nowe założenia i
typowanie nowych obiecujących kwalifikacji, otwieranie się
na nowe obszary zatrudnienia poszerzające rynek pracy;
innowacje zorientowane na kontekst
– odnoszą się do
struktur politycznych i instytucjonalnych, polegają na
budowie systemów i struktur związanych z rynkiem pracy.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Propozycje tematyczne EQUAL to zakresy, które muszą
pokrywać się z następującymi czterema filarami Europejskiej
Strategii Zatrudnienia [ESZ]:
potencjał zatrudnieniowy:
ułatwienie dostępu i powrotu na
rynek pracy osobom trudno integrującym się z rynkiem i
społeczeństwem oraz przeciw działanie rasizmowi i ksenofobii w
kontekście rynku pracy;
przedsiębiorczość:
zapewnienie powszechnego dostępu do
instrumentów i narzędzi niezbędnych do uruchomienia
przedsiębiorstwa oraz podniesienie jakości miejsc pracy w
gospodarce społecznej;
adaptacyjność:
rozwijanie praktyk integrujących w miejscu
pracy, doskonalenie zawodowe oraz wprowadzanie technologii
informatycznych i przewidywanie zmian strukturalnych;
równość szans kobiet i mężczyzn
: rozwijanie nowych form
organizacji pracy, mających na celu godzenie życia rodzinnego z
życiem zawodowym oraz ograniczenie segregacji pracy i
zawodów na typowo męskie i typowo kobiece.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
LEADER+
Podstawowe wytyczne do realizacji
LEADER+ są zawarte w Nocie KE
do państw członkowskich z 14
kwietnia 2000 roku wprowadzającej
wytyczne dla Inicjatywy
Wspólnotowej dotyczącej rozwoju
obszarów wiejskich.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
KE na lata 2000-2006 ustaliła następujące
priorytety:
wykorzystanie nowych umiejętności i technologii do podnoszenia
konkurencyjności wyrobów lokalnych rynków;
wspieranie możliwości zbytu produktów lokalnych;
wykorzystywanie zasobów naturalnych i kulturowych obszarów
wiejskich.
Środki finansowe z IW LEADER+ mogły być
przeznaczone na trzy kluczowe zakresy realizacji
działań:
wspomaganie nowoczesnych strategii rozwoju terenów wiejskich;
wsparcie dla międzyregionalnych i międzynarodowych projektów
współpracy;
tworzenie sieci obszarów wiejskich UE – zarówno objętych
pomocą LEADER+, jak i nie korzystających z tej pomocy.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Środki w ramach IW LEADER+ były
przyznawane dla ograniczonej liczby obszarów.
Beneficjentami pomocy mogły być przede
wszystkim tzw. Lokalne Grupy Działania, LGD
[Local Action Group, LAG], czyli związki
partnerów publicznych i prywatnych wspólnie
podejmujących działania innowacyjne związane
z rozwojem obszaru wiejskiego.
IW LEADER+ była realizowana w latach 2000-
2006
W obecnej perspektywie budżetowej nie jest
już kontynuowana.
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
INNE UNIJNE FORMY POMOCY
Środki Innowacyjne
Programy Operacyjne
Pomoc Techniczna
Pomoc Przedakcesyjna dla krajów
Europy Środkowej i Wschodniej w
tym dla Polski w latach 2000-2006
PHARE
ISPA
SAPARD
INSTRUMENTY FINANSOWE
EUROPEJSKIEJ POLITYKI
STRUKTURALNEJ
Inne formy pomocy dla krajów
przedakcesyjnych
Program Phare –Tacis Demokracja
PROGRAM CARDS
PROGRAM TACIS
PROGRAM MEDA
TRANSITION FACILITY [środki
przejściowe]