Temat: Rodzaje nawozów

Temat: Rodzaje nawozów

mineralnych i

mineralnych i

organicznych, stosowane

organicznych, stosowane

w uprawie Roślin

w uprawie Roślin

Ozdobnych.

Ozdobnych.

Ewelina Piesta

Ewelina Piesta

kl. III TAK

kl. III TAK

-

NAWOZY ZWIERZĘCE

1.

Obornik

2.

Gnojówka i gnojowica

3.

Pomiot Ptasi

-

NAWOZY ROŚLINNE

1.

Komposty

2.

Nawozy zielone

3.

Torf

4.

Kora drzew

5.

Węgiel brunatny

OBORNIK

OBORNIK

nawóz naturalny składający się z

przefermentowanego kału, moczu

zwierząt i ściółki. Zawiera on

wszystkie składniki odżywcze

potrzebne do rozwoju roślin oraz

poprawia właściwości fizyczne

gleby.

Wyróżnia się obornik:

Wyróżnia się obornik:

•

świeży

– nie poddany fermentacji, o niejednolitej strukturze

i szerokim stosunku C:N,

•

przefermentowany

– poddany fermentacji przez 4-5

mies.; w tym czasie następuje częściowa mineralizacja

materii organicznej i zawężenie stosunku C:N do 15-20:1,

•

słomiasty

– zawierający dużo ściółki ze słomy i

odznaczający się szerokim stosunkiem C:N,

•

kompostowany

– o dużym stopniu rozkładu,

kompostowany z dodatkiem nawozów mineralnych, torfu,

fekaliów lub gliny; stosowany jest w ogrodnictwie,

•

sztuczny

– nawóz organiczny otrzymywany przez

kompostowanie pociętej słomy z gnojowicą, gnojówką,

wodą gnojową i nawozami mineralnymi (N, P, Ca) oraz

specjalnymi preparatami; w działaniu nawozowym nie

ustępuje obornikowi naturalnemu.

OBORNIK (film)

OBORNIK (film)





•

C:\Documents and
Settings\Iga\Pulpit\praca\video.flv

Gnojówka i gnojowica

Gnojówka i gnojowica

Gnojówką nazywamy mocz zwierząt z domieszką wody i

części stałych. Gnojowica zaś jest to mieszanina moczu i

kału zwierzęcego poddana w zbiornikach fermentacji. Oba

te nawozy organiczne mają bardzo duże zastosowanie

przede wszystkim przy nawożeniu pogłównym roślin

ozdobnych zarówno w szklarni, jak i w gruncie. Wpływają

one na bujniejsze rozrastanie się systemu korzeniowego, co

jest bardzo korzystne dla wzrostu roślin. Sposób

przygotowania gnojowicy jest następujący: bezsłomiasty

obornik (krowiak) umieszcza się w beczkach lub kadziach,

napełniając je do 1/3 wysokości, a następnie zalewa wodą w

proporcji 4 kubły wody na 1 kubeł obornika. Fermentacja

powinna trwać od 7 do 14 dni. Tak przygotowaną gnojowicę

do nawożenia używa się w dużym rozcieńczeniu; zazwyczaj

w stosunku 1 litr gnojowicy na 5—10 litrów wody, a dla

roślin bardziej wrażliwych — nawet na 20 litrów wody.

Pomiot ptasi

Pomiot ptasi

obornik drobiowy - nawóz naturalny,

będący mieszaniną wydalin

hodowanego drobiu i ściółki. Do

pomiotu mogą być dodawane środki

hamujące wydzielanie amoniaku.

Komposty

Komposty

nawóz organiczny wytwarzany z odpadów roślinnych i

zwierzęcych w wyniku częściowego, tlenowego

rozkładu (butwienie) przez mikroorganizmy poprzez

proces kompostowania w pryzmach kompostowych,

kompostownikach lub specjalnych bioreaktorach,

tudzież toaletach kompostujących.

Kompost wzbogaca glebę w próchnicę, zwiększa jej

pojemność wodną i powietrzną, poprawia wzrost i

rozwój roślin. Stosuje się go jako składnik podłoża

dla upraw warzyw oraz kwiatów rabatowych i

doniczkowych, a także jako nawóz organiczny w

rolnictwie, sadownictwie i ogrodnictwie, w parkach i

ogrodach.

Nawozy zielone

Nawozy zielone

świeża masa roślinna wprowadzona do gleby w

celu podniesienia jej żyzności. Do uprawy na

nawóz zielony najlepiej nadają się rośliny

motylkowe (np. łubin żółty, seradela, peluszka),

uprawiane w plonie głównym lub międzyplonie,

które wzbogacają glebę w substancję

organiczną i azot, a także w inne składniki

pokarmowe. Ich wartość nawozowa zależy od

ilości i składu chemicznego przyoranej masy;

najlepiej działają na glebach lekkich ubogich w

próchnicę. Odpowiednio dobrana mieszanka

międzyplonowa równoważy 0,75 wartości

nawozowej pełnej dawki obornika.

Zalety nawożenia zielonego:

Zalety nawożenia zielonego:

•

wzbogacają glebę w próchnicę

•

poprawiają struktury gleby

•

zwiększają aktywność mikrobiologiczną gleby

•

wzbogacają glebę w azot (w przypadku roślin

motylkowych)

•

zmniejszają skutki erozji i wymywanie

składników pokarmowych

•

zmniejszają zachwaszczenie

•

poprawiają zdrowotność roślin dzięki

zwiększeniu liczby gatunków w płodozmianie.

Torf

Torf

skała osadowa powstała w wyniku zachodzących w

szczególnych warunkach przemian obumarłych

szczątków roślinnych, najmłodszy węgiel kopalny.

Szczątki drzew, żyjących przed setkami i tysiącami lat,

pochłonięte zostały przez bagna, tworząc powłokę,

która pod naporem kolejnych warstw osadów

stopniowo została sprasowana. Po usunięciu tlenu,

powstał torf. W wyniku kolejnych procesów – ciśnienia

nadległych warstw osadów oraz pozbycia się resztek

tlenu, po upływie milionów lat, torf zamienia się w

węgiel brunatny i następnie w węgiel kamienny.

Kora drzew

Kora drzew

Węgiel brunatny

Węgiel brunatny

to skała osadowa pochodzenia

organicznego roślinnego powstała w

trzeciorzędzie w erze kenozoicznej ze

szczątków roślin obumarłych bez

dostępu powietrza. Zawartość węgla 62-

75%. Często stosowany jako paliwo.

Jego wartość opałowa waha się od 7,5

do 21 MJ/kg[1]. Węgiel brunatny jest

nieodnawialnym źródłem energii.

1.

Azotowe

-

Saletrzane,

-

Amonowe,

-

Saletrzano-amonowe,

-

Amidowe.

2. Potasowe
3. Fosforowe

Nawozy azotowe

Nawozy azotowe

to nawozy, które zawierają główny składnik

pokarmowy roślin - azot, niezbędny do

syntezy m.in. białek, często w formie

bezpośrednio przyswajalnej przez rośliny,

rzadziej w formie przyswajalnej po

przemianach zachodzących w glebie.

Spośród wszelkich nawozów mineralnych

nawozy azotowe mają największe

znaczenie gospodarcze, wpływając w

największym stopniu na plonowanie

większości roślin.

Nawozy te dzieli się na:

Nawozy te dzieli się na:

•

amonowe

: siarczan (21% N), chlorek amonu

(25% N), węglan amonu, ortofosforan(V)
amonu, woda amoniakalna

•

saletrzane

(azotanowe(V)): saletra

wapniowa (14% N), saletra sodowa (15%
N), saletra potasowa (14% N)

•

saletrzano-amonowe:

mieszaniny soli

amonu i saletr oraz saletra amonowa (34%
N), saletrzak

•

amidowe

np. mocznik (46% N).

Nawozy fosforowe

Nawozy fosforowe

•

nawozy mineralne

, których głównym

składnikiem jest fosfor,

makroelement w odżywianiu roślin,

składnik białek, fityny, także

organicznych kwasów nukleinowych

ortofosforanów i metafosforanów.

Do najważniejszych należą:

Do najważniejszych należą:

•

superfosfaty

, superfosfat podwójny (6-18% tlenku

fosforu(V)) - będące mieszaniną fosforanu

jednowapniowego i siarczanu wapnia, otrzymywane

w reakcji pomiędzy kwasem siarkowym a

fosforytami: Ca3(PO4)2 + 2 H2SO4 → Ca(H2PO4)2 + 2

CaSO4. Fosforan jednowapniowy jest rozpuszczalny

w wodzie, przez co łatwo przyswajalny przez rośliny.

•

precypitat

(tlenek fosforu(V) do 30%) - będący

fosforanem dwuwapniowym - CaHPO4*2(H2O

).

•

supertomasyna

(28-30% tlenku fosforu(V)) -

otrzymywana przez stapianie fosforytów z sodą i

krzemionką, także tomasyna, tzw. żużel Thomasa.

•

termofosfaty

•

metafosforany

•

mączki nawozowe

- mączki fosforytowe

•

polifosforany

Nawozy potasowe

Nawozy potasowe

Ich głównym składnikiem jest potas w

formie kationu K+, będący

makroskładnikiem pokarmowym dla

roślin, niezbędny przy asymilacji

dwutlenku węgla (CO2) oraz do

biosyntezy związków organicznych -

jego niedobór powoduje mniejsze

wytwarzanie cukrów

(monosacharydów i skrobi).

Wśród nawozów potasowych

Wśród nawozów potasowych

możemy wydzielić:

możemy wydzielić:

•

chlorkowe,

stosowane dla roślin

niewrażliwych na nadmiar chloru,
gdzie potas występuje w postaci
chlorku potasu (KCl), np. kainit (8-
10% K2O), sole potasowe;

•

siarczanowe

,

tu potas występuje w

postaci siarczanu potasu, może je
stosować dla wszystkich roślin, np.
kalimagnezja (26-30% K2O nawóz
potasowo-magnezowy);

Bibliografia:

Bibliografia:

– www.wikipedia.pl
– http://www.pmp.p-net.pl/torf.htm

– www.encyklopedia.pwn.pl
– Podręcznik ,, ROŚLINY OZDOBNE W

ARCHITEKTURZE KRAJOBRAZU” cz. I