Jan Paweł II Papież

przyjaciel

Nie zatwardzajmy serc, gdy

usłyszymy „krzyk biednych”.

Starajmy się usłyszeć to wołanie.

Starajmy się tak postępować i tak

żyć, by nikomu w naszej Ojczyźnie

nie brakło dachu nad głową i chleba

na stole, by nikt nie czuł się

samotny, pozostawiony bez opieki.

Jan Paweł II, 8

czerwca 1999

Papież zmienił świat

Nikt nie zrobił dla pokoju na świecie tyle,

co Jan Paweł II – to zdanie podzielają

miliony ludzi na świecie. Papież poświęcił

swój pontyfikat „budowie świata

zjednoczonego i żyjącego w pokoju,

będącego owocem prawdy, miłości,

wolności, sprawiedliwości i przebaczenia”.

Zdaniem polityków, intelektualistów,

duchownych i badaczy pontyfikatu

Jana Pawła II, pokój na świecie nie

byłby możliwy bez udziału papieża Polaka.

W styczniu 1979 roku papież na prośbę
zainteresowanych stron podejmuje się
mediacji między Chile a Argentyną w sporze
o kanał Beagle. Oba państwa od pierwszej
połowy XIX wieku spierały się o prawo do
wschodnią część tego kanału i trzech wysp:
Lennox, Nueva i Picton. Konflikt zbrojny
wisiał na włosku.

Negocjacje są trudne i długotrwałe. W
końcu, 23 stycznia 1984 roku, dzięki
mediacji dyplomatów papieskich, dochodzi
do podpisania w Watykanie wspólnej
deklaracji chilijsko-argentyńskiej o
pokojowym rozwiązaniu konfliktu. Sporne
wyspy przypadają Chile, jednak pas wód
terytorialnych wokół nich zostaje znacznie
ograniczony.

Dzięki papieżowi nie doszło
między Chile a Argentyną do
zbrojnego konfliktu o Kanał
Beagle

Zażegnana wojna chilijsko-

argentyńska

Pielgrzymka do Meksyku, na Dominikanę i

na Bahamy

Tuż po rozpoczęciu pontyfikatu Ojciec
Święty podejmuje decyzję o wyjeździe
do Meksyku do sanktuarium Matki
Bożej z Guadalupe. Mimo braku
oficjalnego zaproszenia od
prezydenta tego państwa, Jan Paweł
II wylądował w Ameryce Środkowej w
styczniu 1979 roku.
Papież miał pomóc rozwiązać problem
charakteru Kościoła i katolicyzmu
posoborowego w Ameryce Łacińskiej,
skomplikowanej jeszcze problemem
„teologii wyzwolenia”. Lansowała ona
poglądy, że Kościół nie ma być
społecznością wiernych, ale ma
zaakceptować walkę klas.
Przemawiając do zebranych w Puebla
papież podkreślił, że marksistowska i
materialistyczna wizja humanizmu
Kościoła powinna być zastąpiona
prawdą o tym, że człowiek został
stworzony na obraz i podobieństwo
Boga, i człowiek powinien być
podstawą wszelkich działań
podejmowanych w obronie jego
godności, wolności i życia.

Trudna sytuacja katolików w
Meksyku nie zniechęciła
papieża

Pielgrzymka do Irlandii (wrzesień 1797)

W czasie mszy odprawionej w
Drogheda papież wołał do
wszystkich Irlandczyków: -
Błagam was na kolanach,
porzućcie drogę przemocy i
wróćcie do drogi pokoju.
Należy szukać
sprawiedliwości. Ja również
wierzę w sprawiedliwość i
szukam sprawiedliwości. Ale
przemoc niszczy dzieło
sprawiedliwości.

Papież na forum ONZ

Na forum ONZ Jan Paweł II w
przemówieniu do
przedstawicieli wszystkich
krajów nawoływał do pokoju,
ale w kontekście
poszanowania sprawiedliwości
narodów i praw człowieka.
Ojciec Święty przypomniał, że
to właśnie ONZ ma stać na
straży poszanowania praw
człowieka. Mówił, że pokój jest
zagrożony już wtedy, kiedy
polityka uderza w biednych,
chorych i porzuconych. - Pokój
to myślenie o innych ludziach,
to budowanie sprawiedliwości
i podejmowanie prób
budowania takiej polityki,
która uszanuje każdego
człowieka - mówił. Papież
nawiązał do sprawy wolności
wyznania jako znaczącej
kwestii dla pokoju na świecie.

Papież przemawiając na forum ONZ
nawołuje do pokoju i poszanowania
praw człowieka

- Pierwszy rodzaj systematycznego zagrożenia praw człowieka wiąże
się z rozległą dziedziną podziału dóbr materialnych, który bywa
często niesprawiedliwy. (...) Drugi rodzaj zagrożenia, to różne formy
niesprawiedliwości i krzywdy, wyrządzanej duchowi ludzkiemu.
Można bowiem ranić człowieka w jego wewnętrznym stosunku do
prawdy, w jego sumieniu, w sferze jego przekonań i światopoglądu,
jego wiary religijnej, wreszcie w sferze tzw. swobód obywatelskich, o
których stanowi równouprawnienie wszystkich bez dyskryminacji ze
względu na pochodzenie, rasę, płeć, przynależność narodową,
wyznaniową, przekonania polityczne itp.

W Stanach Zjednoczonych papież spotkał się też z młodzieżą, od
której otrzymał dżinsy, podkoszulek i gitarę, w zamian nawoływał ją
do dojrzałości, do zachowywania norm moralnych i dojrzewania do
czystej miłości. Spotkał się także z prezydentem Jimmy’m Carterem
oraz przedstawicielami świata polityki. Tygodnik Time nazwał papieża
„Jan Paweł Superstar” .

Pierwsza pielgrzymka do Polski

Pierwsza wizyta papieża w Polsce w
1979 roku miała duże znaczenie nie
tylko dla wolności Kościoła w kraju,
lecz także pośrednio przyczyniła się
do odzyskania przez Polskę i jej
obywateli pełnych swobód
demokratycznych. Zdaniem wielu
analityków, to, co papież mówił
podczas tej pielgrzymki (2-10
czerwca) przyczyniło się do
powstania w następnym roku
„Solidarności”.

Ojciec Święty w homilii wygłoszonej
w czasie mszy św. na pl. Zwycięstwa
w Warszawie wzywał rodaków do
szczególnej odpowiedzialności za
losy kraju i ojczyzny.

Wypowiedział wówczas znamienne,
legendarne wręcz słowa: „Niech
zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze
ziemi! Tej ziemi!”. Słowa te zostały
odebrane jako wezwanie do
przemian ustrojowych i odbudowy
wolności w naszym kraju.

Zdaniem wielu analityków, to
co papież mówił podczas tej
pielgrzymki przyczyniło się do
powstania w następnym roku
„Solidarności”

Zamach i przebaczenie

13 maja 1981 roku o godz. 17:19
na placu Św. Piotra turecki
zamachowiec Ali Agça próbował
zabić papieża. Ojciec Święty
zostaje trafiony trzema kulami: w
prawe ramię, w lewą dłoń i w
brzuch. 0 godz. 17:45 karetka
wioząca papieża dotarła do
kliniki Gemelli. Dziesięć minut
później rozpoczęła się operacja,
która uratowała życie Ojcu
Świętemu.

17 maja, czyli cztery dni po
zamachu, Jan Paweł II w krótkim
przemówieniu z kliniki przebaczył
zamachowcy.

Dwa lata później, 27 grudnia
1983 roku, papież odwiedził
rzymskie więzienie Rebibbia.
Spotkał się w celi z Ali Agçą.
Ojciec Święty po raz kolejny
wypowiedział słowa
przebaczenia.

Papież odwiedza zamachowca
w więzieniu

Pojednanie między religiami

25 marca 1983 roku Jan Paweł II ogłosił rozpoczęcie
Roku Świętego Odkupienia. Miał on szczególny wymiar
ekumeniczny. Podjęto wtedy szereg kontaktów z
Kościołem wschodnim. Papież zabiegał nie tylko o
dobre stosunki z wyznawcami prawosławia, od
pierwszych dni swego pontyfikatu starał się także, aby
rozwijał się dialog katolicko-żydowski.

28 czerwca 1985 roku Ojciec Święty wygłosił w Kurii
Rzymskiej przemówienie na część 25. rocznicy
powstania Sekretariatu Jedności Chrześcijan,
podkreślając, że to Duch Święty, a nie ludzkie dążenie,
jest źródłem jedności chrześcijan, a każdy katolik
powołany jest do działań mających na celu
doprowadzenie do zjednoczenia chrześcijaństwa.
Podczas VI Zwyczajnego Zgromadzenia Synodu
Biskupów debatowano na temat pojednania i pokuty.

Jan Paweł II od pierwszych
dni swego pontyfikatu starał
się rozwijać dialog katolicko-
żydowski

Spotkanie z Dalaj Lamą

31 stycznia 1986 roku Jan Paweł II pojechał z pielgrzymką do
Indii. Papież wielokrotnie złożył hołd Mahatmie Gandhiemu:
tuż po przyjeździe odwiedza Raj Ghat, miejsce, w którym
spalono ciało Gandhiego i jego prochy wrzucono do małej
rzeczki. Zgodnie z obyczajem, papież zdejmuje buty, modli się
przy płycie i sadzi drzewko mango. Powtarza słowa Ojca Indii:
– Zwyciężajcie nienawiść miłością, nieprawdę – prawdą,
przemoc – cierpieniem.

W Palam do Ranczi Ojca Świętego wita duchowy i polityczny
przywódca Tybetu Dalaj Lama. Mnich owija swoją i papieską
dłoń białą taśmą w geście braterstwa, po czym następuje
półgodzinna rozmowa w cztery oczy.

Papież odwiedza też Aśram Nirmal Hriday, Dom Czystego
Serca, prowadzony przez Misjonarki Miłości Matki Teresy w
Kalkucie. Mieszkają tu najbiedniejsi, chorzy, bezdomni.
Papież podchodzi kolejno do każdego, rozdaje żywność i
błogosławi umarłych, czekających na pochówek.

Papież spotkał się z
duchowym przywódcą
Tybetu, który został
wypędzony ze swojego
kraju i mieszka w Indiach

Przyjaciel wszystkich religii

We wrześniu 1987 roku papież po raz drugi odwiedził Stany Zjednoczone. Na
powitanie Ojciec Święty powiedział: – Przyjeżdżam tu jako pielgrzym, pasterz i
przyjaciel: pielgrzym sprawiedliwości, pokoju i solidarności, przyjaciel katolików,
prawosławnych, protestantów i żydów, przyjaciel ludzi należących do wszystkich
religii.

Podczas rozmów z przywódcami żydowskimi o Holocauście papież powiedział: –
Rozważając to misterium cierpienia Dzieci Izraela, ich świadectwo nadziei, wiary,
człowieczeństwa w nieludzkich warunkach, Kościół doświadcza coraz głębiej
swych więzów z narodem żydowskim, z jego duchowym bogactwem w przeszłości i
teraźniejszości.

Przyznaje Żydom prawo do własnego państwa, ale opowiada się też za państwem
dla Palestyńczyków. – Żydzi mają prawo do swojej ojczyzny tak, jak ma je każdy
inny naród – w tym również Palestyńczycy.

W Columbii, stolicy Karoliny Południowej, najbardziej protestanckiego ze stanów
(98 proc. protestantów) i ośrodku protestanckich fundamentalistów, Ojciec Święty
spotkał się z przedstawicielami 27 Kościołów chrześcijan-niekatolików. I
powiedział: – Ekumenizm nie jest sprawą sił ludzkich czy ludzkich taktyk, ale
służbą prawdzie, miłości i pokornym poddaniem się Bogu. Podobnie nasza
współpraca nie ma wynikać z wyrachowania czy racji strategicznych, ale ma być
współpracą podejmowaną ze względu na Chrystusa, który zbliża nas do jedności.

Sekretarz z sekretarzem

W dniach 8-14 czerwca 1988 roku delegacja watykańska z
sekretarzem stanu kard. Agostino Casarolim uczestniczy
w obchodach Chrztu Rusi Kijowskiej w Moskwie i Kijowie.
Po raz pierwszy w historii watykański sekretarz stanu
spotyka się z I sekretarzem Komunistycznej Partii
Związku Radzieckiego, Michaiłem Gorbaczowem.

Gdy w ZSRR zaczęła się gorbaczowowska pierestrojka,
Jan Paweł II dwukrotnie przyjmował w Watykanie Michaiła
Gorbaczowa, którego – według ówczesnego
watykańskiego sekretarza stanu, kardynała Agostino
Casaroliego – uważał za „człowieka, który odegrał
pierwszorzędną rolę w doprowadzeniu do zmiany kursu
historii świata”.

Jan Paweł II dwukrotnie
przyjmował w
Watykanie Michaiła
Gorbaczowa

Rumunia: pierwsze zaproszenie

prawosławnych.

W maju 1999 roku papież jedzie do Rumunii. Pielgrzymka nie
ma precedensu. – Dziękuję za to, że chcieliście być pierwszym
prawosławnym Kościołem, który zaprosił do swego kraju
papieża z Rzymu – mówi Jan Paweł II. Prawosławny patriarcha
Rumunii Teoktyst i Ojciec Święty wspólnie odprawili „Boską
Liturgię Świętego Jana Chryzostoma”, podczas której razem
podchodzą do ołtarza, a potem wymieniają znak pokoju i
błogosławią wiernych.

Ojciec Święty podczas homilii w katedrze św. Józefa zachęcał
grekokatolików do zaangażowania w dialog ekumeniczny: –
Uzdrówcie rany przeszłości miłością. Niech wspólne
cierpienie nie prowadzi do rozłamu, ale niech spowoduje cud
pojednania. Czy to nie tego cudu świat oczekuje od
wierzących?

Także patriarcha Teoktyst kilkakrotnie odwołuje się do
czasów jedności wszystkich chrześcijan: – Powrót do źródeł,
do procedury Kościoła z pierwszego tysiąclecia: taki był
wspólny punkt odniesienia, który radykalnie zmienił
perspektywy i postawy w stosunkach między
chrześcijaństwem rzymskokatolickim a chrześcijaństwem
prawosławnym. Teoktyst wyraził żal z powodu historycznych
win i wezwał do pojednania.

Ojciec Święty
podziękował
rumuńskim
prawosławnym, że
zaprosili papieża z
Rzymu

Podróż do Ziemi Świętej

W marcu 2000 roku papież pojechał do Jordanii i
Izraela. Odwiedził sanktuarium Mojżesza na
górze Nebo w Jordanii. Na mszę w stolicy kraju
Ammanie przyszło 45 tysięcy ludzi, wielu w
keffijach. Jan Paweł II modlił się także nad rzekę
Jordan – to tam Jan Chrzciciel ochrzcił Jezusa.

Ojciec Święty odwiedził Betlejem – miejsce
narodzin Chrystusa, które obecnie znajduje się
na terenach Autonomii Palestyńskiej. Papież
powtórzył słowa wypowiedziane wielokrotnie
wcześniej: o prawie Palestyńczyków do ojczyzny.

Ojciec Święty, by nie zagłuszyć śpiewu muezina
wzywającego muzułmanów do modlitwy,
przerwał odprawianą w miejscu narodzin Jezusa
mszę.

Papież modląc się przed
Ścianą Płaczu - zgodnie z
żydowską tradycją -
wetknął w szczeliny muru
kartkę ze spisaną modlitwą

W Izraelu papież celebrował nabożeństwo w jerozolimskim Wieczerniku, na
Górze Błogosławieństw, w Nazarecie i w bazylice Grobu Pańskiego. Ojciec Święty
złożył też wizytę w Instytucie Yad Vashem. Po raz pierwszy w historii papież,
najwyższy zwierzchnik Kościoła katolickiego, modlił się i złożył hołd milionom
Żydów zamordowanym podczas II wojny światowej. – Nie ma słów dostatecznie
mocnych, aby opłakiwać straszliwą tragedię Szoah – powiedział Ojciec Święty. W
poruszającym, bardzo osobistym przemówieniu Jan Paweł II wyraził żal z powodu
przejawów antysemityzmu i przypadków prześladowania Żydów przez
chrześcijan.

Papież modlił się też przed Ścianą Płaczu. Zostawił tam – zgodnie z tradycją –
modlitwę spisaną na kartce. Jej treść papież wygłosił w Dniu Przebaczenia 12
marca w Rzymie: „Boże naszych ojców, Ty wybrałeś Abrahama i jego potomstwo,
aby objawić swe Imię narodom. Jesteśmy głęboko zasmuceni postępowaniem
tych, którzy w ciągu historii spowodowali cierpienia Twoich dzieci. Prosząc Cię o
przebaczenie, chcemy zobowiązać się do prawdziwego braterstwa z narodami
Przymierza”.

„

Nie ” wojnie w Iraku

Papież był zagorzałym przeciwnikiem wojny w Iraku.
Wielokrotnie apelował do władz tego państwa o spełnienie
żądań ONZ i podanie dowodów rozbrojenia. Bez końca
powtarzał też swój sprzeciw wobec perspektywy nowej
wojny w Zatoce Perskiej, podkreślając, że przyniosłaby ona
nowe cierpienia narodowi irackiemu.

Watykan wydelegował do Bagdadu specjalnego
wysłannika, francuskiego kardynała Rogera Etchegaray.
Miał on nakłonić Saddama Husajna, aby ten zgodził się na
przeprowadzenie kontroli na terenie Iraku przez
inspektorów rozbrojeniowych ONZ.

Jan Paweł II wzywa również USA i Wielką Brytanię –
zwolenników zbrojnego ataku na Irak – do pokojowego
rozwiązania konfliktu.

Włoski dziennik „Il Messaggero” napisał o Janie Pawle II:
„Zawdzięczamy mu, że atak amerykański nie został uznany
przez ponad miliard muzułmanów za krucjatę
chrześcijańskiego Zachodu przeciwko jednemu z krajów
islamu”. Komentator dziennika podkreślił, że papież „nie
okazał się pacyfistą, ale niosącym pokój zwolennikiem
dążenia do sprawiedliwości, będącej niezbędnym
warunkiem dla osiągnięcia pokoju”.

Karina Bukowska

Document Outline

Slide 1
Slide 2
Slide 3
Slide 4
Slide 5
Slide 6
Slide 7
Slide 8
Slide 9
Slide 10
Slide 11
Slide 12
Slide 13
Slide 14
Slide 15
Slide 16
Slide 17
Slide 18

prezentacja Jan Paweł II papież przyjaciel

Document Outline