Źródła i wchłanianie
ołowiu
Małgorzata Misiak
Katarzyna Pędrys
Ołów jest pierwiastkiem szeroko
rozpowszechnionym w przyrodzie.
Zawartość jego w wodzie i glebie
wiąże się z występowaniem
naturalnych pokładów, a także
zastosowaniem jego związków
nieorganicznych i organicznych w
wielu dziedzinach przemysłu oraz
ochronie roślin.
Ołów jest jednak zaliczany do grupy
szczególnie niebezpiecznych
zanieczyszczeń chemicznych
Zdaniem ekspertów Komisji
Zdaniem ekspertów Komisji
Toksykologii Środowiskowej
Toksykologii Środowiskowej
Komitetu Ekologii Człowieka PAN
Komitetu Ekologii Człowieka PAN
ołów zajmuje szóste miejsce na
ołów zajmuje szóste miejsce na
liście priorytetowych substancji
liście priorytetowych substancji
chemicznych
chemicznych
Występowanie ołowiu w
przyrodzie:
Skały magmowe – zawierają ołów
Skały magmowe – zawierają ołów
w stężeniach 10-20mg/kg
w stężeniach 10-20mg/kg
Rudy ołowiu – galen , cerusyd,
Rudy ołowiu – galen , cerusyd,
anglezyd
anglezyd
Źródła ołowiu w
przemyśle:
Produkcja akumulatorów
Produkcja akumulatorów
Benzyna – zawierająca
Benzyna – zawierająca
tetra
tetra
etylek ołowiu
etylek ołowiu
Pokryć kabli elektrycznych i telefonicznych
Drutów
Łożysk
Czcionek drukarskich
Barwników
Osłon zabezpieczających przed
promieniowaniem radioaktywnym
Cięcie i spawanie konstrukcji
Cięcie i spawanie konstrukcji
Produkcja szkła i kryształów
Produkcja szkła i kryształów
Farby pokładowe i wykończeniowe
Farby pokładowe i wykończeniowe
(antykorozyjne)
(antykorozyjne)
Odlewnie metali niezależnych
Odlewnie metali niezależnych
Składy złomu
Składy złomu
Aparatura chemiczna
Do wyrobu stopów lutowniczych
Huty ołowiu
Huty ołowiu
Dymy, pyły, ścieki, odpady
przemysłowe i spaliny
samochodowe to obecnie główne
źródła przede wszystkim lokalnego
zanieczyszczenia powietrza,
powierzchniowych warstw gleby
oraz roślin.
Największe zatrucie roślin, zwierząt i
ludzi występuje w rejonach
wydobycia oraz przetwarzania rud
ołowiu.
Najbardziej powszechne zatrucie
ołowiem powstaje w dużych
aglomeracjach miejskich oraz w
rejonach o nasilonym ruchu
samochodowym z powodu zatrucia
spalinami samochodowymi.
Badania prowadzone na roślinach
wykazały, ze zawartość ołowiu w
roślinach rosnących w pobliżu
autostrad może być nawet ok. 30-
krotnie wyższa niż u roślin
rosnących w miejscach znacznie
oddalonych od dróg.
Zanieczyszczenia środków
spożywczych ołowiem może
pochodzić z kotłów bielonych cyną
zawierającą ołów oraz puszek do
konserw, a także z naczyń
ceramicznych o wielobarwnej
wewnętrznej powierzchni.
Szczególnie narażone na ołów ze
środowiska są małe dzieci, co
wynika ze skłonności do lizania,
żucia, czy zjadania ciał obcych, w
tym wypadku farb, kosmetyków..
Stężenia ołowiu
Dopuszczalne stężenie ołowiu w
Polsce
(NDS) =0,05 mg/m3
Dopuszczalne stężenie biologiczne
(DBS) :
krew : kobiety 40 mg%
mężczyźni 60 mg%
mocz : 0,080 mg/l
Drogi wchłaniania ołowiu:
Układ oddechowy (20%)
wchłania się do płuc, skąd przenika do krwi drogą
fagocytozy
około 40% ołowiu znajdującego się w powietrzu
osadza się w płucach
pyły ołowiu osadzają się też w górnych odcinkach
dróg oddechowych, z których mogą być usunięte lub
połknięte
Układ pokarmowy (80%)
z żołądka, jelita cienkiego do krwiobiegu ogólnego
Losy w organizmie:
Rozmieszczenie ołowiu w ustroju jest
niezależne od drogi wchłaniania .
Wchłonięty ołów najpierw dostaje się z
krwią do wątroby, płuc, serce i nerek
(pula szybkowymienna).
Następnie gromadzi się w skórze i
mięśniach (pula średniowymienna).
Ostatecznie kumuluje się w tkance kostnej.
Czas przebywania w tkankach
miękkich wynosi około 30 dni, a w
kościach 40-90 lat u dorosłego
człowieka.
Stężenie w kościach w przeciwieństwie
do tkanek miękkich zwiększa się
przez całe życie.
Kumulacja ołowiu rozpoczyna się już
w życiu płodowym, gdyż
pierwiastek ten bardzo łatwo
przechodzi przez barierę krew-
łożysko.
Bilans ołowiu w
organizmie:
dzienne średnie spożycie Pb: 0,4
mg/dobę
utrata Pb: 0,35 mg/dobę
odkładanie się Pb w kościach: 0,05
mg/dobę
Dziękujemy