ZABURZENIA PREFERENCJI

SEKSUALNYCH

Parafilia

–

zaburzenie preferencji seksualnych (dawniej dewiacja

seksualna, zboczenie seksualne) to rodzaj zaburzenia na tle

seksualnym, w którym wystąpienie pełnej satysfakcji seksualnej

uzależnione jest od pojawienia się specyficznych przedmiotów,

rytuałów czy sytuacji.

O stanie parafilii mówimy dopiero wtedy gdy preferencje

uniemożliwiają zdolność utrzymania aktywno-emocjonalnego

związku z druga osoba. Osoby cierpiące na parafilie mogą nie

odczuwać potrzeby zmiany swoich preferencji. Chęć zmiany

pojawia się gdy Parafilia staje się uciążliwa lub niszczy związek z

druga osoba. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy partnerzy tych

osób uświadamiają sobie ze pełnia w związku role rekwizytu

niezbędnego lub ułatwiającego realizacje potrzeb seksualnych.

Osoby dotknięte Parafilia zwykle maja poczucie winy z powodu

swoich preferencji, które uważają za niemoralne czy obrzydliwe.

Klasyfikacja parafilii



Takie, w których do stymulacji seksualnej konieczna jest

obecność przedmiotów nieosobowych (fetysze, w tym

fetyszyzm transwestycyjny)



Takie, w których osiągnięcie satysfakcji seksualnej

uzależnione jest od obecności sytuacji związanych z

cierpieniem i upokarzaniem (sadyzm, masochizm)



Takie, w których koniecznym do podniecenia

seksualnego elementem jest obecność niedobrowolnych

partnerów (ekshibicjonizm, voyeuryzm, skatologia

telefoniczna)

ZABURZENIA PREFERENCJI

SEKSUALNYCH (parafilie)

DEWIACJA

SEKSUALNA

(odchylenie seksualne)

PARAFIALIA

zaburzenia

płciowe

perwersja

Rozpoznanie na
poziomie
społecznym

Rozpoznanie na
poziomie medycznym

PRZYCZYNY

BIOLOGICZNE PSYCHICZNE



Zaburzenia genetyczne (np.. Zespół

Klinefeltera)



Zaburzenia neurologiczne



Uzależnienia



Czynniki hormonalne



Predyspozycje genetyczne



uwarunkowanie powstałe w wyniku

fantazji erotycznych, pornografii.



Zaburzenia identyfikacji seksualnej



Urazy, szoki i wykorzystywanie

seksualne w dzieciństwie



Kompleks niższości połączony z

potrzebą dominacji



Zaburzenia osobowości typu:

osobowość wielokrotna, borderline



Eskalacja uzależnienia od seksu



Wymuszanie miłości, poczucie winy,

gra w zwycięstwo przez klęskę



Potrzeba bycia zauważonym

połączona lękiem kastracyjnym i z

lękiem przed kobietami



Mechanizmy obronne



Kontakt z subkulturą (np. z

sadomasochistami).

TYPY PARAFILII

John Money (1990) traktując parafilie jako złożone relacje

między zmysłowością, miłością i śmiercią, dzieli je na typy:



OFIARNO-POKUTNY

w którym znaczenie ma życie społeczne

i religia (mord z lubieżności, śmierć masochistyczna)



ŁUPIEŻCZO-DRAPIEŻCZY

wiążący się z walką, np. raptofilia

(gwałcicielstwo)



MERKANTYLNO-KORUPCYJNY

np. chrematistofilia

(okradanie innych)



FETYSZYSTYCZNO- TALIZMANNY

, związany z magią np.

fetysze, urofilia



Znamiona, znaki, przynależność; wiąże się z pokrewieństwem

np. gerontofilia.



Wabieni, zaloty; wiąże się z modą, stylem, np. oglądactwo.

OBJAWY KLINICZNE PARAFILII

Hyperorgazmia parafilików

Odtwarzanie fantazji parafilicznych

podczas masturbacji

Zablokowana możliwośc zakochania się

lub stworzenia związku partnerskiego

Akty dewiacyjne (stany dysocjacyjne)

podobne do transu, podczas którego nie

jest w stanie odstąpic od swojego rytuału

parafilicznego.

ZABURZENIA PREFERENCJI

SEKSUALNYCH



Fetyszyzm,



Transwestytyzm fetyszystyczny,



Ekshibicjonizm,



Oglądactwo,



Pedofilia,



Sadomasochizm,



Złożone zaburzenia preferenccji seksualnej,



Inne zaburzenia preferencji seksualnej,



Zaburzenia preferencji seksualnej, nie

okreslone

PEDOFILIA

(gr. Paidos i philia – miłość do

dzieci)

Definicja

PEDOFILII

wg ICD-10

trwalona lub dominująca

skłonność do aktywności

seksualnej

z dzieckiem lub dziećmi w wieku przed

dojrzewaniem.

Pedofilia dzieli się na zaburzenia polegające

na:

fantazjach seksualnych z dziećmi,

oglądactwie pornografii z dziećmi,

czyny pedofilskie (bezpośrednie zaspokajanie

popędu

płciowego z dziećmi.

Typy pedofilów:

INFANTYLNY

– To osobowość niedojrzała: jest łagodny,

preferuje nie tyle ostry seks, ile zabawy seksualne z dziećmi

(dotykanie, głaskanie, całowanie, przytulanie), czyli wykonuje

inne czynności seksualne.

DEWIANT

– jest biologicznie zaprogramowany jedynie na

seks z dziećmi. Kontaktów z nieletnimi poszukuje już w wieku

dojrzewania. Preferuje kontakty oralno-genitalne.

REGRESYWNY

– traktuje dziecko jak osobę dorosłą –

dziewczynka jest dla niego kobietą. Doprowadza do pełnych

stosunków seksualnych.

SADYSTA

– osiąga pełną satysfakcje seksualną jedynie poprzez

brutalny gwałt na dziecku. Taki seks z dzieckiem często kończy

się śmiercią dziecka.

Prawo

Art. 200

Kto doprowadza małoletniego poniżej lat 15 do obcowania

płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej albo

wykonywania takiej czynności, podlega karze pozbawienia

wolności od roku do lat 10.

W Polsce karalne jest obcowanie płciowe z osobą małoletnią
poniżej lat 15 (tak zwany wiek ochronny) lub dopuszczanie się
wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub
doprowadzanie jej do poddania się takim czynnościom albo do
ich wykonania. Ustawodawca chcąc chronić osoby niedojrzałe
fizycznie i psychicznie, czyli dzieci przed przedwczesnym
rozpoczęciem życia płciowego wprowadził sztywną granicę
wiekową do której zachowania seksualne wobec nieletnich są
karalne.

W różnych krajach prawo daje inną barierę wiekową
rozgraniczającą pedofilię od dojrzałego życia seksualnego. W
Rosji jest to 14 lat, w wielu stanach USA 17 lat, w państwach
muzułmańskich granica zależy od rodziców dziewczynki, kiedy
zostanie uznana za dojrzałą do życia płciowego.

Przyczyny:

zaburzenia psychiczne, np.. Nerwice, fobie, osobowość

nieprawidłowa,

patologia rodzinna, uzależnienie od alkoholu,

zaburzenia identyfikacji płciowej, lęk wobec dorosłych

partnerów, zahamowania,

poszukiwanie relacji międzyludzkich z okresu

dzieciństwa, szoki i urazy seksualne,

tęsknota do wyidealizowanego dzieciństwa,

następstwo fantazji o treściach pedofilnych,

zablokowana zdolność osiągania satysfakcji seksualnej z

dorosłymi partnerami

Skutki wczesnego molestowania seksualnego na późniejsze

życie ofiary (A. J. Cotgrove, I. Kolvin), podzielili oni na 4

grupy:

Skutki psychologiczne

– chroniczna depresja, znaczne

obniżenie samooceny, uporczywe leki, poczucie winy,

zaburzenia snu i trudności z koncentracja.

Zaburzenie w zachowaniu

– skłonności do

samouszkodzeń, nadużywanie środków uzależniających,

włóczęgostwo, zachowania przestępcze i in.

Zaburzenia psychoseksualne

– nieumiejętność

utrzymywania trwałych związków, promiskuityzm

seksualny połączony z rozlicznymi zahamowaniami

seksualnymi oraz podatnością na stawanie się ofiara

wynaturzonych i agresywnych zachowań seksualnych ze

strony innych osób.

Posttraumatyczne objawy psychiatryczne

– w

szczególności objawy z pogranicza psychozy, do których

m.in. należy patologiczna podejrzliwość, labilność

nastrojów oraz autyzm.

CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA ROZWIJANIE SIĘ W

JEDNOSCE SKŁONNOŚCI PEDOFILNYCH:

- niedojrzałość seksualna

- frustracja seksualna

- dewiacja seksualna

- psychopatologia ( może się wiązać z neurotyzmem,

alkoholizmem, fobiami seksualnymi, brakiem

pewności siebie)

a także:

- przedmiotowe traktowanie dziecka,

- pozbawienie go tożsamości społecznej

- zaburzenia komunikacji interpersonalnej i

charakteru pełnionych ról w rodzinie,

- częste konflikty

Cztery rodzaje seksualnego wykorzystywania dzieci wg

Davida i Patracii Mrazków:

Pokazywanie narządów płciowych i czynności seksualnych;

od tego rodzaju aktów pedofilii autorzy zaliczają

udostępnienie pornografii osobom nieletnim

Naruszenie „zakazanych rewirów” w pieszczotach z

dzieckiem, a wiec poszerzenie tych pieszczot o drażnienie

rożnych sfer erogenicznych dziecka, aż do jego genitaliów,

a także prowokowanie tego dziecka do podobnych form

aktywności w stosunku do dorosłego

Efekty finalne stosowanych w fazie drugiej wypaczonych

pieszczot, czyli stosunek seksualny w rożnych jego

formach

Stosunek seksualny wymuszony siłą, czyli gwałt.

Oczywiście nie u wszystkich i nie w każdym przypadku

seksualnego wykorzystywania dziecka występują w pełni skutki,

ale siła urazu psychicznego dziecka po fakcie uwiedzenia zależy

od 4 czynników wg J. Cullberga:

Od sytuacji spustowej

, czyli momentu, w jakim nastąpiło

uwiedzenie. Najpoważniejszym skutkiem bywa poczucie winy z

cala gama towarzyszących temu stanowi ducha reakcji

nerwicowych. Im wymuszony kontakt, tym większy jest syndrom

stresu posttraumatycznego.

Od splotu doznań intymnych skojarzonym z danym

wydarzeniem,

wynikających z dotychczasowych doświadczeń

życiowych dziecka, jego sposobów przezywania nadzwyczajnych

wydarzeń i reagowania na takie wydarzenia

Od okresu rozwojowego dziecka

, w którym wydarzenie to

miało miejsce.

Od atmosfery wychowawczej panującej w rodzinie

pokrzywdzonego dziecka,

a także stopnia bliskości

emocjonalnej dziecka z rówieśnikami.

Na co cierpią ofiary pedofilów?

Osoby wykorzystywane w dzieciństwie

seksualnie cierpią na:

depresje, nerwice, seksualne obsesje,

mają trudności ze znalezieniem życiowego

partnera,

stany lękowe, mają skłonności samobójcze,

anorgazmia, dystans wobec własnego ciała,

skłonność do poniżających praktyk

seksualnych,

Badania prof. Rogera Collinsa z University of Montana

Kim są typowi pedofile?

Osoby, które w dzieciństwie same były molestowane seksualnie,

Ludzie chorobliwie nieśmiali (wybierają dzieci, gdyż obawiają się,

że dorosły partner seksualny ich wyśmieje

Mężczyźni, którzy z powodu rosnącej ekspansywności kobiet

czują się nieporadnie w swojej tradycyjnej roli

Zainteresowanie dziećmi przejawiają częściej ci, którzy przeżyli

niepowodzenia w pierwszych kontaktach seksualnych lub byli

zdominowani przez kobiety.

Pedofil to często osobnik:

- niedojrzały,

- o niskim poczuciu własnej wartości,

- zahamowany,

- niezdolny do ekspansji,

- chcący poreperować swoje nadwątlone ego.

Prawie połowa pedofilów (42%) to członkowie
rodzin dzieci. Pedofilami są rodzice w 2,5%
wypadków wykorzystywania córek, 1%
wykorzystywania synów. Większość pedofilów (90%)
to osoby znane ofiarom i darzone zaufaniem przez
rodziców.

Od 10% do 20% (maksymalnie 33%) pedofilów to
kobiety. Kobiety pedofile odpowiadają za 5 do 17%
aktów pedofilskich wobec dziewczynek, 20 do 37%
aktów pedofilskich wobec chłopców.

Kobiety stanowią:

- 4% sprawców przestępstw seksualnych wobec
dzieci w USA,
- 12% sprawców molestowania dzieci poniżej 6 roku
życia,
- 1% przestępców seksualnych wobec dorosłych.
Pedofilami wśród kobiet najczęściej są matki i
opiekunki do dzieci.

Dzieci padają też ofiarami wykorzystywania
seksualnego przez inne dzieci. Ofiarami brata lub
siostry pedofila padło 2,5% dzieci ofiar pedofilii.

40% molestujących dzieci poniżej 6 roku życia jest
nieletnia (w tym 13% to dzieci w wielu 7 do 11 lat).

Najczęściej pedofil jest żonatym mężczyzną w wieku
od 25 do 30 lat.

Większość pedofilów:

- nie stosuje przemocy,
- wykorzystują psychomanipulacje,
- nie wykazuje zaburzeń psychicznych
- ma satysfakcjonujące życie seksualne z dorosłymi
partnerami.
- nigdy nie przestają krzywdzić dzieci.

Polowanie

Pedofil by wykorzystać seksualnie dziecko przez bardzo
długi czas na nie poluje.

Przez wiele miesięcy pedofil:

* Urabia psychicznie i emocjonalnie swoją ofiarę
* Przyzwyczaja ją do siebie,
* Emocjonalnie uzależnia ofiarę od siebie,
* Podważa autorytet rodziców,
* Przyzwyczaja do kontaktów fizycznych ze sobą,
* Ostatecznie dochodzi do seksu.
* Pedofil wymusza na ofierze zachowanie tajemnicy.

Psychomanipulacja, kontrola i władza nad dzieckiem, daja
pedofilowi satysfakcję.

KONTEKST WIKTYMOLOGICZNY



Aktywność seksualna proponowana dziecku przez

dorosłego niesie ze sobą ryzyko stygmatyzacji ofiary i

zaburzeń jej rozwoju seksualnego. Broniąc

pokrzywdzonych trzeba liczyć się z faktem, że nazywanie

ich „ofiarami” jest równocześnie naznaczeniem.



Przyjęcie roli ofiary zmienić może nastawienie do siebie i

świata, wpłynąć na poczucie wartości i obniżyć zasoby

potrzebne do radzenia sobie ze stresem.

KONTEKST WIKTYMOLOGICZNY



Każda ofiara przestępstwa, w tym także i pedofilii, staje się

ofiarą w dwojakim wymiarze.



Po pierwsze, negatywnej i destruktywnej modyfikacji ulega jej

struktura wewnętrzna, jej osobowość. Intensywność i wymiar

tego typu przekształceń zależą od wielu czynników np.:



poziomu wrażliwości psychicznej dziecka,



jego wieku,



reakcji rodziny na zdarzenie,



formy przebiegu śledztwa,



formy czynów lubieżnych.

W tym przypadku nie ma najmniejszego znaczenia czy owo

działanie jest rezultatem impulsywnie pojawiającego się

pożądania seksualnego, chęci ubarwienia tej sfery, czy jest

ono efektem ukrytej choroby.

Dla ofiary znaczy to zawsze to samo – załamanie pewnych

struktur, które pozwalają na normalne funkcjonowanie w

społeczeństwie, na właściwe rozumienie i pełnienie swej roli

w rzeczywistości społecznej obecnej i przyszłej.

KONTEKST WIKTYMOLOGICZNY

Bardzo ważny jest fakt, że aspekt następstw psychicznych u dzieci

może przybierać dwojaką postać:

Bezpośrednia

– bezpośrednie maltretowanie psychiczne może

być:

- poniżanie, straszenie, doprowadzenie do reakcji nerwicowej,
depresji, samobójstwa.

Pośrednia

– maltretowanie w dzieciństwie mogą odcisnąć się

na całym życiu człowieka.

- postawy agresywne, lekowe skierowane ku rzeczywistości,

zachowania antyspołeczne i przestępcze, niemożność
wyrwania się z przytłaczających kompleksów we własnym
życiu rodzinnym.

W wyniku pedofilii ofiary mają okaleczoną a nawet
zrujnowaną psychikę. Doskonałym tego przykładem jest to że
połowa prostytutek była ofiarami pedofilów.

Dziewczęta

ofiary pedofilów zostają 4 razy częściej

prostytutkami,

Chłopcy

ofiary pedofilów 8 razy częściej zostają

prostytutkami, niż nie molestowani rówieśnicy.
Ofiary pedofilii częściej popełniają przestępstwa, niż ich nie
molestowani rówieśnicy.

Ofiarami pedofilów padają dzieci niezależnie od wieku
(najczęściej dzieci w wieku od 4 do 14 lat).
Relacje dzieci o molestowaniu są prawdziwe w 95%
wypadkach.

Na molestowanie seksualne narażone są najbardziej dzieci:

- niepełnosprawne,
- z zaburzeniami psychicznymi,
- z problemami emocjonalnymi,
- samotnych matek (pedofil romansuje z matką by mieć
dostęp do dziecka),
- ofiar molestowania, mieszkające z opiekunem nie
będącym ich biologicznym rodzicem, będące już ofiarami
pedofilów.

Dzieci wykorzystane seksualnie prezentują określony typ
zachowań, które nawet niewprawne oko jest w stanie
zauważyć. Każdy psycholog wie, że małe dzieci w
bezrefleksyjny sposób w zabawie i rysunkach powtarzają
wszystko, co zaobserwowały.

Jeśli dziecko w specyficzny sposób

- bawi się lalkami,
- nagle staje się nieufne
- nie o wszystkim chce powiedzieć mamie,
- jeśli nie chce iść do określonego wujka
powinniśmy zaniepokoić się i spróbować znaleźć przyczynę.

Bardzo ważnym sygnałem, że dzieje się coś złego, są oczywiście

siniaki,
obgryzanie paznokci,
moczenie nocne i koszmary,
utrata apetytu i zainteresowania zabawą,
seksualne zachowania dziecka,
używanie słów o znaczeniu seksualnym,
nagła agresja dziecka lub apatia.

W 2005 roku w Polsce zaginęło:

- 131 dzieci do lat siedmiu,

- 683 dzieci od lat 7 do 14,

- 3285 nastolatków od lat 14 do 17.

Wiele z nich stało się ofiarą pedofilów.

NEKROFILIA

(gr.

nekros

- martwy,

philia

- miłość)

Bardzo rzadko spotykana parafili, w której satysfakcja

seksualna jest osiągana w kontakcie z osobami zmarłymi,

umierającymi, nieprzytomnymi, śpiącymi.

Podział nekrofilów wg Rosmana i Resnika

Prawdziwi nekrofile:

morderców obcujących ze zwłokami,

regularnych nekrofilów

nekrofilów fantastów.

Rzekoma nekrofilia

– kontakt ze zwłokami wiąże się z

przemocą bez intencji nekrofilicznej.

Von Hentig cytuje jako przykłady nekrofilii:

(1) akty kontaktu seksualnego z ciałem kobiety
(stosunek, dotykanie organów płciowych),
(2) seksualne podniecenie pojawiające się w wyniku
oglądania zwłok kobiety,
(3) zamiłowanie do zwłok i grobów oraz przedmiotów
związanych z obrządkami pogrzebowymi, jak kwiaty
czy wizerunki2,
(4) akty rozczłonkowywania zwłok
(5) oraz pragnienie dotykania lub wąchania odoru
zwłok lub zapachu gnicia (H von Hentig 1964).

Nekrofilia jest znacznie częściej spotykana, niż się to
powszechnie zakłada. Z przyczyn praktycznych
jednakże ta perwersja ma bardzo ograniczone
możliwości zaspokajania. Jedynymi ludźmi, którzy
mają łatwy dostęp do zwłok, a więc sposobność
dopuszczania się na nich takich perwersji, są

grabarze i personel kostnic.

ZACHOWANIA NEKROFILNE NA TLE

HISTORYCZNYM



W Egipcie zwłoki młodych i pięknych kobiet wydawano
balsamującym dopiero w kilka dni po śmierci, by nie
profanowali zmarłych stosunkiem płciowym.



Król Herod siedem lat sypiał ze zwłokami swej małżonki
Marianny.



W XIX wieku królowa Joanna z Nawary trzymała zwłoki
swego męża kilka tygodni.

konieczność posiadania pewnych przedmiotów jako
bodzców do uzyskania pobudzenia oraz satysfakcji
seksualnej.

Wskazówki diagnostyczne

Fetyszyzm rozpoznaje się tylko wtedy, gdy fetysz jest
najważniejszym źródłem stymulacji seksualnej lub
jest niezbędny do uzyskania zadowalającej reakcji
seksualnej.

FETYSZYZM

Fetyszyzm mały

charakteryzuje się tym, że podniecenie i

zaspokojenie seksualne możliwe jest tylko wtedy, gdy

partnerka (partner) ma cechę o charakterze fetysza. Ten

rodzaj fetyszyzmu może być wbudowany w układ partnerski,

gdy np. żona zaakceptuje upodobania męża do jedwabnej

odzieży.

Fetyszyzm duży

przejawia się tym, że fetysz nie służy jako

symbol ukochanej osoby, lecz w ogóle ją zastępuje. Widok

lub dotknięcie fetysza (butów, włosów, rękawiczek)

podniecają fetyszystę i dają mu zaspokojenie seksualne. Ten

rodzaj fetyszyzmu nie może być wbudowany w partnerstwo.

Istnieją badania oceniające fetyszyzm jako zjawisko

kulturowe :



W kulturze Chin fetyszem były stopy



W kulturze Nowej Gwinei usta chłopców



U Hotentotów wargi sromowe

Kontekst wiktymogenny



Partner seksualny jest traktowany przedmiotowo do

zaspokojenia seksualnego, może to powodować nieudane

życie seksualne, kłótnie w związku.



Zdobycie danego fetyszu może wiązać się z łamaniem

prawa np.: kradzieżą, włamaniem, pobiciem.



Człowiek wystarczy, że posiada dany fetysz ( może być nim

wszystko: charakterystyczne obuwie, ubiór, kolor szminki),

a może stać się ofiarą gwałtu, kradzieży itp.



Jeśli fetyszem będzie osoba okaleczona występuje ryzyko

popełnienia zbrodni. Sprawca może naruszyć cielesność

ofiary w celu własnej satysfakcji seksualnej. Jednak

najczęściej wybiera na partnera osobę posiadającą już

dany stymulujący defekt bądź też namawia ją do amputacji.

Preferowanie aktywności seksualnej, w której

dochodzi do zniewolenia, zadawania bólu lub

upokorzenia. Jeżeli dana osoba chce by ofiarą

takiej stymulacji seksualnej – jest to masochizm,

jeśli woli by wykonawcą – mamy do czynienia z

sadyzmem.

Wskazówki diagnostyczne

Kategorii tej należy używa tylko wtedy, gdy

aktywność sadomasochistyczna staje się

najważniejszym źródłem stymulacji lub jest

niezbędna do uzyskania zaspokojenia

seksualnego.

SADOMASOCHIZ

SADYZM

(algolagnia activa, od algos-ból i lagneja- rozkosz)



Typ parafilii, w której satysfakcja seksualna jest osiągana

przez psychiczne i/lub fizyczne znęcanie się nad

partnerem.



Sadyzm jest terminem pochodzącym od nazwiska

francuskiego pisarza Alfonsa Franciszka

Markiza de

Sade’a.



Sadyzm jest parafilią często spotykaną (około 5% mężczyzn

i 2% kobiet)

FORMY SADYZMU SEKSUALNEGO

A -

B -

C -

D -

FORMY SADYZMU



Sadyzm fantazyjny-

wyobrażanie sobie zachowań

sadystycznych wobec obiektów erotycznych w trakcie

masturbowania się, współżycia. Ograniczanie się jedynie

do świata fantazjii, wyobrażeń.

Występuje u osób z:

wysokim poziomem inteligencji

bogatym światem fantazji

dobrą adaptacją do życia społecznego

Sadyzm tego typu może być zakodowanym doświadczeniem,

np. z pornografi

Sadyzm bierny-

w trakcie współżycia seksualnego świadomie

unika się zaspokajania oczekiwań i potrzeb partnerki w

celu wywołania u niej żalu, dyskomfortu, rozczarowania.

Zbliżoną do tego formą jest stosowanie pieszczot których nie

lubi kobieta. Tej formie sadyzmu ujawnia się ukryta agresja

wobec danej kobiety, odmawia się jej tego, na czym jej

najbardziej zależy.

OFIARA- kobieta mocno zakochana, podporządkowana,

uzależniona.

Sadyzm agresywny

wyrażany jest na różnych poziomach nasilenia

agresji, od subtelnego wyrafinowania, poprzez poniżanie,

tyranizowanie, stosowanie nieakeptowanych przez drugą osobę

zachowań seksualnych, aż do form destrukcyjnych wobec ciała

partnera tj. bicie, kopanie, przypalanie, ranienie itp.



Flagellantyzm

odczuwanie podniecenia seksualnego w wyniku

chłostania siebie lub innych osób. Podnietę seksualną stanowi

widok obnażonych pośladków.W Kamasutrze flagellantyzm

stanowił jedną z „technik pobudzania seksualnego”, w

chrześcijaństwie – „ascezę seksualną” a w XVIII-wiecznej

Francji była to „metoda karania prostytutek”. Natomiast jako

„sadomasochistyczna forma aktywności” był preferowany w

XVIII i XIX-wiecznej Anglii.



Saliromania-

Źródłem podniecenia jest pobrudzenie kogoś

moczem, kałem, atramentem. Odmianą saliromanii jest

pollucjonizm, polegający na brudzeniu ubioru kobiet nasieniem.



Zoosadyzm-

Podniecenie seksualne wywołuje znęcanie się nad

zwierzętami.



Wampiryzm seksualny-

odmiana sadyzmu połączona z

fetyszyzmem. Fetyszem jest krew partnera, a satysfakcję

seksualną przynosi drapanie, gryzienie, widok krwi jej smak. W

skrajnych przypadkach może doprowadzić do picia krwi, mordu

z lubieżności, pożerania ciała partnera.



Gwałt sadystyczny-

Nie jest agresywną formą wyrażania

potrzeby seksualnej, lecz seksualną formą wyrażania agresji.

OFIARĄ

seksualnej agresji jest osoba podobna do kogoś kto:

Przyczynił się do powstania poważnego urazu psychicznego u

sprawcy, najczęściej w okresie dzieciństwa

Dręczył kiedyś sprawcę, co doprowadziło go do podniecenia

seksualnego



Mord z lubieżności-

skrajna odmiana sadyzmu, w której

źródłem rozkoszy seksualnej jest mordowanie ofiary.

Hanausek

definiuje zabójstwo na tle seksualnym jako

spowodowanie śmierci człowieka „pozostające w związku

ze wzbudzeniem, nasileniem, utrzymywaniem lub

zaspokojeniem popędu seksualnego sprawcy skierowanego

na jego ofiarę”.



Determinantą tego typu zabójstwa jest realizowanie

potrzeby seksualnej w sposób odbiegający od powszechnie

przyjętych norm.

TYPOLOGIA (wg Hanausek 1995)

Zabójstwa pozorowane

Pozorowane na zabójstwo na tle

seksualnym ale rzeczywisty motyw

był odmienny np. Zemsta.

Zabójstwa quasi- seksualne

Zabójcą jest osoba chora psychicznie,

przyczyną zabójstwa nie jest

zaburzenie seksualne lecz treść

przeżyć chorobowych

Zabójstwa przypadkowe

Swymi cechami zewnętrznymi może

przypominać zabójstwo na tle

seksualnym.

Zabójstwa akcesoryjne

Akt seksualny dokonał się przed

zabójstwem. Zamordowano w celu

ukrycia dowodów kontaktu

seksualnego z ofiarą.

Właściwe zabójstwa na tle

seksualnym

Cel



wzbudzenie,utrzymanie lub nasilenie

popędu seksualnego sprawcy.

Zabójstwo po odbyciu stosunku

seksualnego stanowi namiastkę

powtórnego stosunku.

Mord z lubieżności

Zabójstwo popełnione zamiast

stosunku seksualnego.



Cechy charakterystyczne mordu z lubieżności

Okresowość napadów

Wbijanie noża w piersi i genitalia kobiety

Ssanie, lizanie pocieranie członkiem ran.

Stereotypowość działania sprawców

Przypadkowy dobór ofiar

Staranne dobieranie miejsca przestępstwa

Rzadkość okaleczania ciała ofiary

Sylwetka zabójcy

(Gurgul)



Płeć męska



Wiek < 40 lat



Wygląd przeciętny



ginie w tłumie



Psychopata



Sfrustrowany seksualnie



Nieumiejący nawiązywqć kontaktów z kobietami



Ulegał demoralizacji i konfliktom



Poczytalny

(Leszczyński)



Żonaty ( związek nieudany )



wywodzi się z ubogiej rodziny wielodzietnej, często

zdemoralizowanej



Ograniczona potencja seksualna przy zachowaniu silnego

popędu płciowego



Schizoidalny typ osobowości



Psychiczne formy agresji sadystycznej występują częściej u

kobiet



Ta forma agresji polega na poniżaniu, ośmieszaniu

mężczyzny w roli partnera seksualnego



Zwiększanie pułapu wymagań tak by nie mógł im sprostać



Domaganie się obecności partnera w trakcie zdradzania go

z inną osobą



Świadome prowokowanie mężczyzny aż do stanu wrzenia,

po czym następuje cyniczna zmiana zachowania na

odrzucające i ośmieszające.

Praktyki sadystyczne stają się

patologiczne gdy:



Stanowią główną i podstawową formę zaspokajania

potrzeby seksualnej



Podtrzymywane są przez minimum 6 m-cy więc przestają

być wyłącznie epizodycznym zachowaniem



Naruszają przyjęte normy np.: partnerskie, kliniczne,

funkcjonalne.

Treści popędu sadystycznego



Tak naprawdę

istotą

popędu sadystycznego

nie jest

pragnienie

zadawania

bólu

drugiemu człowiekowi, bowiem cierpienie

partnera jest tylko środkiem prowadzącym do celu.



Impulsem sadyzmu jest

chęć całkowitego zawładnięcia drugiej

osoby, zrobienia z niej bezwolnego obiektu naszej woli,

zdominowanie jednostki

, przez co sprawca sadyzmu czuje się

jej Bogiem, który może zrobić z ofiarą co mu się tylko podoba.

Cel ten można osiągnąć poprzez zadawanie bólu i cierpienia

innemu człowiekowi.

Rozkosz z zupełnego opanowania drugiej

osoby jest najistotniejszą treścią popędu sadystycznego.

Rodzaje skłonności Sadystycznych wg. E.

Fromm’a

Uzależnienie innych od siebie

Zdobycie nad nimi władzy

Wykorzystywanie innych osób

Okradanie ofiar

„

Wysysanie z innych wszystkiego co jadalne „ (rzeczy

materialne oraz niematerialne np : emocje motywacje )

III

Zadawanie innym bólu lub oglądanie ich cierpienia

Krzywdzenie czynne (poniżanie, wprowadzanie w stan

zakłopotania)

Oglądanie innych w kłopotliwych lub poniżających

sytuacjach

Przyczyny SADYZMU



Mechanizmy wczesno dziecięce (błędy wychowawcze)



Wyobrażenia erotyczne w czasie masturbacji powstałe w

wyniku oddziaływania pornografii



Kompleksy + poczucie małej wartości (sadyzm jako

mechanizm obronny)



Niepowodzenia seksualne, urazy, brutalne odrzucenie,

ośmieszenie,(sadyzm jako forma zemsty odwetu i potrzeby

karania)



Nieprawidłowa osobowość



Zaburzenia psychiczne

Pamiętaj



Forma zachowań sadystycznych może ulegać zmianie



Sadyzm może przerodzić się w masochizm



Sadyzm można porównać z „górą lodową”, tylko jej

wierzchołek jest ujawniany w życiu społecznym, sprawy

trafiają do sądów, a pozostała część sadystów seksualnych

nigdzie nie jest ujawniana. Dzieje się tak ponieważ często

sadyści wiążą się z partnerami o tendencjach

masochistycznych i są to związki udane lub też sadyzm jest

na tyle zawoalowany, iż partnerzy nie domyślają się nawet

jego istnienia. Zatem istnieje tu



Leczenie sadyzmu jest możliwe. Polega na stosowaniu

psychoterapii dynamicznej oraz treningowej, podawaniu

leków zmniejszających popęd.

MASOCHIZM



Dewiacja seksualna polegająca na osiąganiu satysfakcji

seksualnej w wyniku cierpienia psychicznego lub

fizycznego, zadawanego przez partnera lub samemu sobie

zamiast lub w trakcie stosunku seksualnego.



Występuje u 2,5% mężczyzn i 4,6% kobiet



Pierwowzorem masochizmu jest

Leopold Sacher- Masoch

Źródła masochizmu



Mechanizmy nieprawidłowego rozwoju okresie

dzieciństwa (masochistyczny charakter)



Zaburzenie identyfikacji z płcią



Wczesno dziecięce doświadczenia, przeżywanie

przyjemności w trakcie kar fizycznych (to skojarzenie kary,

cierpienia, bólu z przyjemnością może ulec zakodowaniu i

sprzężeniu)



Poczucie małej wartości (masochizm jest wówczas

odbierany jako poniżenie i zasłużona kara)

Portret Masochisty



Jednostka samotna, odczuwająca poczucie braku znaczenia



Pragnąca bezpieczeństwa



Szukająca więzi z innymi ludźmi za cenę poniżania się

wobec nich



Pragnąca akceptacji nawet za cenę cierpienia



Mająca fatalistyczną wizję świata



Pomniejszająca swą wartość



Służalcza, bojaźliwa, bierna w kontaktach z innymi



Prowokująca agresję skierowaną na siebie



Wyrzeka się przyjemności



Doprowadza do konfliktów w swych związkach partnerskich

POZIOMY MASOCHIZMU



Podporządkowywanie się osobie partnera

– nastawienie na

spełnienie wszystkich oczekiwań partnera przy rezygnacji z

własnych potrzeb



Ograniczenie potrzeb masochistycznych do fantazji

–

towarzyszących masturbacji lub współżyciu seksualnemu. 12%

kobiet i 22% mężczyzn ma sadomasochistyczne fantazje

erotyczne.



Realizacja potrzeb masochistycznych poza stałym związkiem

małżeńskim

– mężczyźni nawiązują kontakt z prostytutkami, a

współżycie małżeńskie jest wolne od tych praktyk.



Prowokowanie podświadomie partnera do przejawów

niezadowolenia

– swym zachowaniem prowokuje do

agresywności



Prowokowanie partnera do sadystycznych zachowań

seksualnych

– oczekiwanym bodźxcem seksualnym są: kłucie,

torturowanie, poniżanie, karanie, zadawanie bólu,

prowokowanie zdrady itp..

Aspekt wiktymizacyjny



Formy obrony- wyparcie, projekcja, zaprzeczenie,

szczególnie agresji i wrogości, chroniczne

powstrzymywanie reakcji.



Niskie poczucie wartości ofiary sprzyja jej wiktymizacji

przez sprawcę



Kobiety czasami posiadają nie uświadomione tendencje

masochistyczne wiąże się to z powstaniem związków

partnerskich z mężczyznami o sadystycznej,

psychopatycznej osobowości, przestępcami i osobami

uzależnionymi od alkoholu i narkotyków.



Ludzie z osobowością masochistyczną ujawniają problemy

seksualne, często ich związki narażone są na konflikty.

Bibliografia

1. J. Warylewski,

Przestępstwa seksualne,

Gdańsk

2001.

2. K. Brzezicki,

Czas kultury,

nr 3/2008.

3. K. Pospiszyl,

Przestępstwa seksualne

, Warszawa

2006.

4. M. Podgajna-Kuśmierek,

Pedofilia

, Kraków 2003.

5. Z. Lew-Starowicz,

Seksuologia sądowa,

Warszawa 2000.

6. Sylwia Krzemińska,

Parafilie – zaburzenia

seksualne,

7. M. Beisert,

I skrzywdzeni i naznaczeni

Charaktery, nr 4, 2004.

8. J. Wyżyńska,

Jak chronić dzieci przed

molestowaniem seksualnym

, Media Rodzina, 2007.

Document Outline

Slide 1
Slide 2
Slide 3
Slide 4
Slide 5
Slide 6
Slide 7
Slide 8
Slide 9
Slide 10
Slide 11
Slide 12
Slide 13
Slide 14
Slide 15
Slide 16
Slide 17
Slide 18
Slide 19
Slide 20
Slide 21
Slide 22
Slide 23
Slide 24
Slide 25
Slide 26
Slide 27
Slide 28
Slide 29
Slide 30
Slide 31
Slide 32
Slide 33
Slide 34
Slide 35
Slide 36
Slide 37
Slide 38
Slide 39
Slide 40
Slide 41
Slide 42
Slide 43
Slide 44
Slide 45
Slide 46
Slide 47
Slide 48
Slide 49
Slide 50
Slide 51
Slide 52
Slide 53
Slide 54
Slide 55
Slide 56
Slide 57
Slide 58
Slide 59
Slide 60

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Diagnostyka i Psychoterapia Zaburzeń Psychicznych i Seksualnych
Zaburzenia zachowań seksualnych i macierzyńskic psów
ZABURZENIA AKTYWNOŚCI SEKSUALNEJ
Imprinting – u podstaw tworzenia się więzi rodzinnych i preferencji seksualnych
Diagnostyka i psychoterapia zaburzeń dr Rawińska - ćwiczenia, psychologiaWSFIZ-notatki, Semestr 8, d
Zgłaszanie zaburzeń funkcji seksualnych podczas terapii zaburzen lekowych
Diagnoza kliniczna i leczenie zaburzeń psychicznych i seksualnych
zaburzenia odżywiania się,snu i seksualne
klasyfikacja i etiopatogeneza zaburzen seksualnych
Zaburzenia seksualne u kobiet, edukacja sexualna
DeklaracjaPrawSeksONZ, SWPS, zaburzenia seksualne
Zaburzenia seksualne u kobiet praca na zaliczenie, edukacja sexualna
5 Zaburzenia osobowosci i zachowania, zespoly behawioralne, zaburzenia

więcej podobnych podstron

zaburzenia preferencji seksualnych

Document Outline