Bilans

Pasywa

suma aktywów = suma

pasywów

Z

a

so

b

y

f

n

a

n

so

w

e

PASYWA

PASYWA

Kapitał własny

Kapitał własny

Kapitał obcy

Kapitał obcy

Kapitał

podstawowy

Kapitał

podstawowy

Pozostałe kapitały

Pozostałe kapitały

Wynik finansowy

Wynik finansowy

Zobowiązania

długoterminowe

Zobowiązania

długoterminowe

Rezerwy na

zobowiązania

• długoterminowe

• krótkoterminowe

Rezerwy na

zobowiązania

• długoterminowe

• krótkoterminowe

Zobowiązania

krótkoterminowe

Zobowiązania

krótkoterminowe

Rozliczenia

międzyokresowe

• długoterminowe

• krótkoterminowe

Rozliczenia

międzyokresowe

• długoterminowe

• krótkoterminowe

BILANS

KAPITAŁ (FUNDUSZ)

WŁASNY

Kapitały

Art. 3 ust. 1 pkt 29,
art. 28 ust. 1 pkt 9a
i 10,
art. 31 ust. 4,
art. 35 ust. 4, art.
36 UoR

A

KAPITAŁ (FUNDUSZ) WŁASNY

I

Kapitał (fundusz) podstawowy

II Należne wpłaty na kapitał podstawowy

(wielkość ujemna)

III Udziały (akcje) własne

(wielkość ujemna)

IV Kapitał (fundusz) zapasowy

V Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny

VI Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe

VII Zysk (strata) z lat ubiegłych

VIII Zysk (strata) netto

IX Odpisy z zysku netto w ciągu roku

obrotowego (wielkość ujemna)

Kapitał

podstawowy

-

kapitał

powierzony

-

równowartość wkładu w postaci środków pieniężnych i
niepieniężnych wniesionych przez właściciela(li) do
danej jednostki gospodarczej na czas nieokreślony

Kapitał zapasowy i kapitał rezerwowy
Stanowią część wygospodarowanego zysku, która jest
przeznaczona na uzupełnienie kapitałów własnych

Kapitał zapasowy
Jest to kapitał przeznaczony w szczególności na pokrycie
strat bilansowych (tworzony obligatoryjnie w spółkach
akcyjnych)

Kapitał rezerwowy
Jest to kapitał przeznaczony na finansowanie
wyznaczonych celów, zgodnie z postanowieniami statutu
w spółce akcyjnej lub umowy spółki w sp. z o.o.
Tworzony jest z innych źródeł, np.
dopłat właścicieli lub aktualizacji wyceny aktywów
trwałych.

W pozycji A.IV - Kapitał (fundusz) zapasowy wykazuje się

tworzony obowiązkowo kapitał. Kapitał ten zasilają
głównie:

 nadwyżki osiągnięte przy emisji akcji powyżej ich

wartości nominalnej, pozostałe po pokryciu kosztów
emisji (art. 396 § 2 Ksh) - pozycja ta nie stanowi
podatkowo przychodu (Agio),

 dopłaty do ceny akcji za przyznanie tym akcjom

szczególnych przywilejów (art. 396 § 3 Ksh); jest to
przychód podatkowy

 nadwyżki osiągnięte przy sprzedaży uprzednio

odkupionych akcji własnych - podatkowo jest to
przychód (art. 36a ust. 1 UoR)

 nadwyżki wyższej ceny nominalnej nad niższą ceną

nabycia akcji własnych umorzonych drogą obniżenia
kapitału akcyjnego (art. 36a ust. 2 UoR)

 8% zysku netto za dany rok obrotowy, do czasu gdy

wysokość kapitału zapasowego osiągnie wysokość 1/3
kapitału akcyjnego (art. 396 § 1 Ksh)

Kapitał (fundusz) własny - spółki akcyjne

W pozycji A.IV - Kapitał (fundusz) zapasowy wykazuje się

tworzony obowiązkowo kapitał. Kapitał ten zasilają
głównie:

 dobrowolne

odpisy

z

czystego

zysku,

nieprzeznaczonego ani obecnie, ani w przyszłości na
dywidendy,

 różnice

z

aktualizacji

wyceny

rozchodowanych

środków trwałych (art. 31 ust. 4 UoR)

 nadwyżka zobowiązań i pożyczek zaciągniętych przez

spółkę nad niższą od nich wartością nominalną akcji
objętych w zamian tych zobowiązań i pożyczek przez
wierzycieli (art. 36 ust. 2c UoR),

 przeniesienie zobowiązań bezwarunkowo umorzonych

w wyniku zakończenia postępowania naprawczego lub
układowego (art. 36 ust. 2d UoR),

 przeniesienie całości lub części kwot uzyskanych z

obniżenia kapitału zakładowego (art. 457 § 2 Ksh).

Kapitał (fundusz) własny - spółki akcyjne

Kapitał zapasowy służy przede wszystkim pokryciu strat
(art. 396 § 5 ksh).

Kapitał zapasowy zmniejsza ponadto różnica między
wyższą ceną nabycia akcjo własnych a niższą ceną ich
sprzedaży, pomniejszona o koszty tej sprzedaży oraz
niższą ceną ich nominalną w razie umorzenia tych akcji
drogą obniżenia kapitału zakładowego.

Zmniejszenia kapitału zapasowego wymagają uchwały
walnego zgromadzenia.

Spółki akcyjne tworzą ponadto na różne, określone w
statucie cel - Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe
(poz. A.VI).

Kapitał (fundusz) własny - spółki akcyjne

Spółki akcyjne tworzą więc:
 obowiązkowo - zablokowany kapitał rezerwowy z

nierozdzielonego zysku i stojącego do dyspozycji
spółki kapitału rezerwowego,

 nieobowiązkowo - kapitał rezerwowy z zysku neto na

przyszłe wypłaty dywidendy i inne cele, określone w
statucie.

Spółki akcyjne w organizacji do czasu ich

zarejestrowania w KRS

wykazują w poz. A.VI zadeklarowany kapitał zakładowy

zarówno

pokryty wkładami już wniesionymi, jak i wymagającymi

jeszcze

wniesienia.

Kapitał (fundusz) własny - spółki akcyjne

W poz. A.V.d Zysk (strata) z lat ubiegłych spółki
kapitałowe wykazują zgodny z uchwałą zgromadzenia
wspólników lub akcjonariuszy nierozdzielony zysk netto
lub niepokrytą stratę netto.

W poz. A.V.d Zysk (strata) z lat ubiegłych spółki
kapitałowe wykazują zgodny z uchwałą zgromadzenia
wspólników lub akcjonariuszy nierozdzielony zysk netto
lub niepokrytą stratę netto.

Poz. A.IX Odpisy z zysku netto w ciągu roku
obrotowego, a więc podział wyniku dokonywany już w
ciągu roku, pozostaje u osób prawnych niewypełniona.

Kapitał (fundusz) własny - spółki kapitałowe

KAPITAŁ OBCY

Zobowiązania i rezerwy na

zobowiązania

Art. 3 ust. 1 pkt 21,
art. 6 ust. 2,
art. 7 ust. 1 pkt 5,
art. 28 ust. 1 pkt 9,
art. 35d,
art. 37,
art. 39 ust. 2 i 5 UoR

Zobowiązania, których termin wymagalności lub kwota
nie są pewne
ustawa o rachunkowości określa terminem rezerw na
zobowiązania (UoR, art. 3, ust., pkt 21).

Do zobowiązań określanych jako rezerwy, zalicza się:

-

pewne lub o dużym stopniu prawdopodobieństwa

przyszłe
zobowiązania

-

przyszłe zobowiązania spowodowane restrukturyzacją

Rezerwa na świadczenia emerytalne i podobne jest
dzielona w bilansie na krótkoterminową i
długoterminową.

Jest to rezerwa na przyszłe zobowiązania pracodawcy,
wynikające z pozostawienia pracowników w stosunku
pracy, w szczególności na:

 odprawy emerytalne,

 odprawy rentowe,

 nagrody jubileuszowe,

 premie

 niewykorzystane urlopy wypoczynkowe.

Pozostałe rezerwy są dzielone na długoterminowe i
krótkoterminowe. Są one tworzone na przyszłe
zobowiązania np.:
- z tytułu poręczeń, gwarancji,
- operacji kredytowych,
- skutków toczącego się postępowania sadowego,
- restrukturyzacji.

Rezerwy są wyceniane w uzasadnionej, wiarygodnie
oszacowanej wartości (UoR, art. 28, ust. 1, pkt 9)

Zobowiązania długoterminowe

i krótkoterminowe

Art. 3 ust. 1 pkt 20,
art. 28 ust. 1 pkt 8,
art. 30 ust. 1 pkt 2 i ust. 4 UoR oraz
rozdz. 3 rozporządzenia z 12.12.2001 r.)

Zobowiązanie - wynikający z przeszłych zdarzeń
obowiązek wykonania świadczeń o wiarygodnie
określonej wartości, które spowodują wykorzystanie
już posiadanych lub przyszłych aktywów jednostki.

Warunkiem ujęcia w bilansie zobowiązania jest
spełnienie
następujących warunków:

a) wystąpienie w przeszłości obligującego zdarzenia,
które
stworzyło istniejący prawny lub zwyczajowy
obowiązek

b) prawdopodobieństwo, że wypełnienie obowiązku
spowoduje
konieczność rozchodu zasobów stanowiących
korzyści
ekonomiczne

c) możliwość wiarygodnego określenia kwoty
zobowiązania

ZOBOWIĄZANIA - Art. 3 ust. 1 pkt 20

zobowiązania finansowe - to zobowiązanie jednostki do
wydania
aktywów finansowych albo do wymiany instrumentu
finansowego
z inną jednostką, na niekorzystnych warunkach, (UoR,
art. 3,
ust. 1, pkt 27).

zobowiązania warunkowe - to obowiązek wykonania
świadczeń,
których powstanie jest uzależnione od zaistnienia
określonych
zdarzeń, (UoR, art. 3, ust.1, pkt 28).

Rozliczenia międzyokresowe

ROZLICZENIA MIĘDZYOKRESOWE

Definicji zobowiązań odpowiadają także bierne rozliczenia
międzyokresowe kosztów stanowiące przypadające na bieżący
okres sprawozdawczy prawdopodobne zobowiązania wynikające

w

szczególności:

1)

ze świadczeń wykonanych na rzecz jednostki przez

kontrahentów

jednostki, a kwotę zobowiązania można oszacować w sposób
wiarygodny,

2)

z obowiązku wykonania, związanych z bieżącą działalnością,

przyszłych świadczeń wobec nieznanych osób, których kwotę
można oszacować mimo, że data powstania zobowiązania nie

jest jeszcze znana, w tym z tytułu napraw gwarancyjnych i
rękojmi za sprzedane produkty długotrwałego użytku.

Do zobowiązań zaliczane są także zobowiązania będące
konsekwencją otrzymanych lub należnych od
kontrahentów
środków z tytułu świadczeń, których wykonanie nastąpi
w
następnych okresach sprawozdawczych, wykazywane
jako
rozliczenia międzyokresowe przychodów.

UJEMNA WARTOŚĆ FIRMY

Ujemna wartość firmy, która jest przeciwieństwem
wartości firmy, może powstać w dwóch przypadkach:

 w wyniku nabycia jednostki lub zorganizowanej jej
części;

 w wyniku połączenia spółek rozliczanego metodą
nabycia.

Ujemna wartość firmy oznacza wystąpienie różnicy
między niższą ceną nabycia jednostki lub
zorganizowanej jej części a wartością godziwą
przejętych aktywów netto.

Ujemna wartość firmy może wynikać m.in. z:

 złej kondycji finansowej przedsiębiorstwa;

 braku płynności;

 braku zysków.

Ujemna wartość firmy jest wykazywana w bilansie w
wartości księgowej pomniejszonej o dokonane odpisy
umorzeniowe ujemnej wartości firmy obciążające wynik
finansowy.

INNE ROZLICZENIA MIĘDZYOKRESOWE

Rozliczenia międzyokresowe bierne są
prezentowane w bilansie w podziale na
krótkoterminowe i długoterminowe. Są one
odwrotnością czynnych rozliczeń międzyokresowych
kosztów.

W pozycji „Inne rozliczenia międzyokresowe” są
wykazywane również międzyokresowe rozliczenia
przychodów, które obejmują przychody przyszłych
okresów, dokonywane w celu ich doliczenia do wyniku
okresu, którego dotyczą.

Do przychodów przyszłych okresów zalicza się

 otrzymane zaliczki na poczet przyszłych dostaw,

 przedpłaty,

 przyjęte nieodpłatnie środki trwałe.

Większość pozycji ujętych w rozliczeniach
międzyokresowych wymagać będzie ustalenia podatku
dochodowego odroczonego.

Wycena bilansowa

Każdy składnik aktywów i pasywów musi mieć
wiarygodnie
określoną wartość. Wycena bilansowa polega na
ustaleniu tej
wartości. Wyceny dokonuje się:
• na dzień powstania składnika (zakupu lub wytworzenia
składnika aktywów, zaciągnięcia zobowiązania itp.),
• na dzień bilansowy (np. 31 grudnia lub dowolny inny
dzień, na który jednostka chce sporządzić bilans).

Cena zakupu - kwota należna sprzedającemu, bez
podlegających odliczeniu podatku VAT oraz podatku
akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o cło, i
obniżona o rabaty i opusty.

Cena nabycia - cena zakupu powiększona o koszty
związane z zakupem i przystosowaniem składnika
aktywów do stanu zdatnego do używania lub
wprowadzenia do obrotu. Do kosztów zakupu zaliczamy
w szczególności koszty transportu, załadunku,
składowania, rozładunku, montażu, instalacji, a w
przypadku papierów wartościowych – prowizje
maklerskie.

Wycena bilansowa

Cena sprzedaży netto - możliwa do uzyskania na dzień
bilansowy cena sprzedaży składnika aktywów, bez
podatku od towarów i usług i podatku akcyzowego,
pomniejszona o rabaty i opusty i inne oraz koszty
związane z przystosowaniem składnika aktywów
do sprzedaży i dokonaniem tej sprzedaży

Wartość godziwa - kwota, za jaką składnik aktywów
mógłby zostać wymieniony, a zobowiązanie
uregulowane, na warunkach transakcji rynkowej,
pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi,
niepowiązanymi ze sobą stronami

Koszt wytworzenia - obejmuje koszty pozostające w
bezpośrednim związku z produktem (materiały
bezpośrednie, płace bezpośrednie) oraz uzasadnioną
część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem
tego produktu (zmienne pośrednie koszty produkcji oraz
ta część stałych pośrednich kosztów produkcji, które
odpowiadają poziomowi tych kosztów przy normalnym
wykorzystaniu zdolności produkcyjnych).

Wycena bilansowa

Do kosztu wytworzenia nie zalicza się kosztów
niewykorzystanych zdolności wytwórczych, kosztów
ogólnego zarządu i kosztów sprzedaży

Wycena bilansowa

Jeśli składnik aktywów traci na wartości, można dokonać
odpisu aktualizującego. W przypadku aktywów trwałych
mówi się o „odpisie z tytułu trwałej utraty wartości”.
Trwała utrata wartości zachodzi wtedy, gdy istnieje duże
prawdopodobieństwo, że kontrolowany przez jednostkę
składnik aktywów nie przyniesie w przyszłości w
znaczącej części lub w całości przewidywanych korzyści
ekonomicznych.
Odpis aktualizujący pozwala na doprowadzenie wartości
składnika aktywów do ceny sprzedaży netto lub inaczej
ustalonej wartości godziwej.

Odpisy aktualizujące wartość zalicza się do:
• pozostałych kosztów operacyjnych, w przypadku
aktywów
niefinansowych,
• kosztów finansowych, w przypadku aktywów
finansowych.

W przypadku ustania przyczyny, dla której dokonano
odpisu
aktualizującego, można „wycofać” odpis na dobro
pozostałych
przychodów operacyjnych lub przychodów finansowych.

Wycena bilansowa

na dzień powstania
CENA NABYCIA lub KOSZT WYTWORZENIA

na dzień bilansowy
WARTOŚĆ POCZĄTKOWA
– ODPISY AMORTYZACYJNE (UMORZENIE)
– ODPISY Z TYTUŁU TRWAŁEJ UTRATY WARTOŚCI

Wartość początkowa i odpisy amortyzacyjne od środków
trwałych mogą ulegać przeszacowaniu na podstawie
odrębnych przepisów (ostatnia aktualizacja urzędowa
miała miejsce w 1996 roku).

Odpisy z tytułu trwałej utraty wartości obciążają
pozostałe
koszty operacyjne.

Wycena środków trwałych i wnip

Środki trwałe i wartości niematerialne są poddawane
amortyzacji,
która polega na sukcesywnym odpisywaniu w koszty
wartości tych
składników.

Odpisów dokonuje się co miesiąc przez cały okres
ekonomicznej przydatności środka trwałego, określonego
w momencie przyjęcia środka do używania.

METODA LINIOWA
odpisy równomierne (co miesiąc taka sama
kwota),liczone od wartości początkowej

METODA DEGRESYWNA
odpisy obliczone za pomocą podwyższonej stopy
amortyzacji od wartości netto środka trwałego na
początek kolejnych lat a począwszy od roku
następującego po roku, w którym nastąpiło zrównanie
rocznej kwoty amortyzacji obliczonej wg odpisu
podstawowego dokonuje się odpisów liniowych

Wycena środków trwałych i wnip

na dzień powstania
CENA ZAKUPU lub CENA NABYCIA lub KOSZT
WYTWORZENIA

na dzień bilansowy
CENA NABYCIA (ZAKUPU) lub KOSZT WYTWORZENIA
nie wyższe od CENY SPRZEDAŻY NETTO
– ODPISY AKTUALIZUJĄCE

Produkty w toku można wyceniać w wysokości
bezpośrednich kosztów wytworzenia albo tylko
materiałów bezpośrednich bądź można nie wyceniać ich
wcale, jeśli nie zniekształca to stany aktywów i wyniku
finansowego.

Odpisy aktualizujące wartość zapasów obciążają
pozostałe
koszty operacyjne.

Wycena zapasów

Rozchody zapasów materiałów, produktów i towarów
mogą być
wyceniane wg jednej z czterech metod:

CENA PRZECIĘTNA - kolejne rozchody zapasów są
wyceniane po średniej ważonej cenie (koszcie) danego
składnika

FIFO - „first in first out” czyli „pierwsze weszło, pierwsze
wyszło”, gdy w rozchód wycenia się kolejno po cenach
(kosztach) tych składników, które zostały najwcześniej
nabyte (wytworzone),

LIFO - „last in first out” czyli „ostatnie weszło, pierwsze
wyszło”, gdy w rozchód wycenia się kolejno po cenach
(kosztach) tych składników, które zostały najpóźniej
nabyte (wytworzone),

SZCZEGÓŁOWA IDENTYFIKACJA - kolejne rozchody
zapasów są wyceniane po cenie (koszcie) danego
składnika ustalonej w drodze
szczegółowej identyfikacji

Wycena zapasów

Wycena bilansowa inwestycji

Odpisy z tytułu trwałej utraty wartości inwestycji finansowych
obciążają koszty finansowe a w przypadku inwestycji
niefinansowych – pozostałe koszty operacyjne.

Wycena bilansowa inwestycji po cenie

rynkowej

Różnice kursowe

Operacje gospodarcze wyrażone w walutach obcych
muszą być ujęte w księgach rachunkowych w walucie
polskiej.

Operacje zakupu i sprzedaży walut jak również zapłaty
zobowiązania lub należności wycenia się po faktycznym
kursie realizacji (kurs kupna lub sprzedaży banku).

Pozostałe operacje (np. powstanie należności) wycenia
się
po kursie średnim NBP na dzień operacji.

Na dzień bilansowy składniki bilansu wyrażone w
walutach
obcych wycenia się po średnim kursie NBP na ten dzień,
a różnice kursowe powstałe przy wycenie odnosi się:
• w koszty finansowe (ujemne różnice, gdy kurs jest
niekorzystny
dla jednostki),
• przychody finansowe (dodatnie różnice, gdy kurs jest
korzystny
dla jednostki).

Wycena należności

Odpisy aktualizujące wartość należności obciążają
pozostałe koszty operacyjne lub koszty finansowe, w
zależności od charakteru należności .

Wycena zobowiązań

 Stany aktywów trwałych w bilansie pomniejszają

dotyczące ich umorzenia i odpisy z tytułu trwałej
utraty wartości,

 Stan zapasów materiałów i towarów zwiększają

dotyczące

ich

koszty

zakupu

oraz

korygują

odchylenia

od

cen

ewidencyjnych

i

odpisy

aktualizujące,

 Stan zapasów produktów korygują dotyczące ich

odchylenia

od

cen

ewidencyjnych

i

odpisy

aktualizujące

 Stany należności pomniejszają dotyczące ich odpisy

aktualizujące,

NALEŻY PAMIĘTAĆ O:

NALEŻY PAMIĘTAĆ O:

 Salda i/lub obroty kont księgi głównej mogą być w

bilansie lub rachunku zysków i strat scalane lub
rozczłonkowane, odpowiednio do szczegółowości
wzorów sprawozdawczych;

na przykład

 należności i zobowiązania dzieli się na długo- i

krótkoterminowe, z dalszym wyodrębnieniem grup
rozrachunków;

 aktywa finansowe i inne, w tym rozliczenia

międzyokresowe, oraz zobowiązania, rezerwy i
rozliczenia międzyokresowe dzieli się na długo- i
krótkoterminowe.

W zamkniętych już wstępnie księgach rachunkowych

nie powinny – w zasadzie – być dokonywane dalsze
zapisy. Może się jednak zdarzyć, że:

do jednostki dotrą informacje o zdarzeniach, jakie

nastąpiły wprawdzie po dacie bilansu, a nawet po
dacie zamknięcia ksiąg, ale które stawiają w nowym
świetle niektóre istotne, wykazane w sprawozdaniu
finansowym, wielkości (art. 54)

 na akceptowany przez jednostkę wniosek biegłego

rewidenta (podmiotu uprawnionego) badającego
księgi i sprawozdanie finansowe w jej rocznym
sprawozdaniu finansowym i księgach mogą nastąpić
zmiany, pozwalające na bardziej prawidłowe i rzetelne
przedstawienie obrazu sytuacji jednostki

 rada nadzorcza lub walne zgromadzenie uchwaliły

zmiany w niebadanym przez biegłego rewidenta
rocznym sprawozdaniu finansowym, akceptowane
przez zarząd, który odpowiada za prawidłowość ksiąg
i sprawozdań finansowych.

ZAPISY DOKONYWANE PO ZAMKNIĘCIU KSIĄG

POZOSTAŁE CZYNNOŚCI

Przejrzeć i przeanalizować wszystkie konta majątkowe,
rozrachunkowe i wynikowe. Niektóre z nich mają
bowiem charakter tylko rozliczeniowy i nie mogąna
koniec roku wykazywać żadnego salda (muszą zostać
wyzerowane)

Oprócz

rozliczenia

składników

majątkowych

po

inwentaryzacji dokonuje się również "oczyszczenia"
kont wykazujących salda o małej wartości czy też
salda, które zgodnie z przepisami i zobowiązującym w
jednostce ZPK, muszą zostać rozliczone

Rozliczeniem przed dniem bilansowym należy objąć:

1) Zaliczki pobrane przez pracowników,
2) Przekazane pracownikom środki dewizowe,
3) Udzielone

pracownikom

i

innym

osobom

uprawionym pożyczki z ZFŚS,

4) Środki pieniężne w drodze,

POZOSTAŁE CZYNNOŚCI

Rozliczeniem przed dniem bilansowym należy objąć cd:

1)Koszty reprezentacji i reklamy, ze szczególnym

uwzględnieniem rekamy publicznej,

2)Koszty amortyzacji,
3)Koszty używania samochodów prywatnych oraz

innych samochodów nie będących w ewidencji
środków trwałych,

4)Zaliczki udzielone na poczet przyszłych dostaw,

włącznie z zaliczkami na poczet inwestycji,

5)Rozrachunki z urzędami skarbowymi i instytucjami

ubezpieczeniowymi,

6)Rozrachunki na kontach wekslowych, czekowych i

innych,

7)Tworzone i rozwiązywane rezerwy,
8)Występujące przychody i koszty, które nie dotyczyły

danego roku oborotwego

Konta bilansowe i ich funkcjonowanie od BO do

BZ

Bilans otwarcia

∑Yj

Suma

∑Xi

Suma

Y1
Y2

:
:

Ym

1.

Składnik P1

2.

Składnik P2

:
:

n. Składnik Pm

X1
X2

:
:

Xn

1.

Składnik A1

2.

Składnik A2

:
:

n. Składnik An

Kwota

Pasywa

Kwota

Aktywa

Sp. Y1

WN Konto P1 MA

Sp. Y2

WN Konto P2 MA

Sp. Ym

WN Konto Pm MA

Sp. X1

WN Konto A1 MA

Sp. X2

WN Konto A2 MA

Sp. Xn

WN Konto An MA

Konta bilansowe i ich funkcjonowanie od BO do

BZ

Sk. X1

WN Konto A1 MA

Sk. X2

WN Konto A2 MA

Sk. Xn

WN Konto An MA

Sk. Y1

WN Konto P1 MA

Sk. Y2

WN Konto P2 MA

Sk. Ym

WN Konto Pm MA

Bilans zamknięcia

∑Yj

Suma

∑Xi

Suma

Y1
Y2

:
:

Ym

1.

Składnik P1

2.

Składnik P2

:
:

n. Składnik Pm

X1
X2

:
:

Xn

1.

Składnik A1

2.

Składnik A2

:
:

n. Składnik An

Kwota

Pasywa

Kwota

Aktywa