Metoda OWAS

(O

VAKO

P

OSTURE

A

NALYSING

S

YSTEM

)

Zarządzanie

ryzykiem

zawodowym

Metoda OWAS

Identyfikacja zagrożeń

Szacowanie ryzyka

wynikającego

z obciążenia zewnętrznego

Szacowanie ryzyka

wynikającego z pozycji

przyjmowanych podczas

pracy

Kroki w metodzie OWAS

-

Obserwacja i
rejestracja
przyjmowanych
podczas pracy i
uwzględnionych w
metodzie pozycji
segmentów
narządu ruchu w
przyjętych
interwałach
czasowych,

-

Klasyfikacja tych
pozycji według
określonych
kryteriów,
stanowiąca
podstawę działań
korygujących na
stanowisku pracy.

Pozycje segmentów ruchu i

kody

Kody w metodzie OWAS

Rozróżnienie Pozycje są

252 kombinacji opisane
pozycji obciążenia czterocyfrowym
ciała kodem

Pozycje te
podlegają

kategoryzacji

od 1 do 4

Kategorie oceny obciążenia

Kategorie oceny obciążenia



Kategorie wskazują pracodawcy na
zakres zmian niezbędnych na stanowisku
pracy. Są one wyznaczone przede
wszystkim w celu:

-

określenia wpływu obciążenia na układ
mięśniowo-szkieletowy,

-

wskazania czasu i obszarów
wymagających od pracodawcy działań w
zakresie kształtowania przyjmowanych w
czasie pracy pozycji ciała pracownika,

-

zarządzania komfortem i
bezpieczeństwem pracy.

Kategorie oceny obciążenia

Wyznaczanie ryzyka



Metoda OWAS daje

również możliwości w

zakresie szacowania

ryzyka wynikającego z

obciążeń statycznych.

W tym celu

wyróżniono dwa

rodzaje pozycji:

wymuszoną i

niewymuszoną.



Ryzyko jest

wyznaczane na

podstawie:

-

kategorii zajmowanej

pozycji,

-

rodzaju pozycji

(wymuszona,

niewymuszona),

-

całkowitego czasu

utrzymania pozycji

danej kategorii

mierzonego jego

procentowym

udziałem w zmianie

roboczej.

Wyznaczanie ryzyka

Ograniczenia i zalety metody:



Ograniczenia:



nieadekwatne do treści

norm ISO i EN kryteria

oceny przyjmowanych

pozycji,



metoda nie uwzględnia

połączeń stawowych w

kończynach górnych,



nie uwzględnia

zakresów kątowych w

stawach,



nie uwzględnia

asymetrii funkcjonalnej i

dynamicznej ciała,



nie uwzględnia

istotnych części narządu

ruchu

.



Zalety:



łatwość i prostota

stosowania,



możliwość zbierania

wyników bez

zaangażowania

obserwowanego

pracownika,



możliwość uzyskania

jednoznacznej

informacji w ramach

przyjętych uproszczeń,



powtarzalność i

porównywalność

wyników obserwacji.

Bibliografia:



Horst W.: Ryzyko zawodowe na
stanowisku pracy, wyd.
Politechniki Poznańskiej, Poznań
2004.



Lewandowski J.: Zarządzanie
bezpieczeństwem w
przedsiębiorstwie, wyd.
Politechniki Łódzkiej, Łódź 2000.



www.wikipedia.pl