Psychologia rozwoju człowieka

Wykład 1

24..02.2011

  1. Historia psychologii rozwojowej.

W XIX wieku psychologię tworzyli pedagodzy, którzy zwracali uwagę na to, że możliwości rozwojowe, emocjonalne dziecka są zupełnie inne od możliwości osób dorosłych.

Podstawy psychologii rozwoju to przełom XIX/XX wieku, kiedy badacze badali rozwój dziecka (prowadzono dzienniczki obserwacji rozwoju dziecka do lat 70. XX wieku)

Pastolozzi i Darwin również prowadzili dzienniczki obserwacji. Darwin chciał udowodnić, że przestawanie przebywania z osobnikiem lepiej rozwiniętym ewolucyjnie polepsza rozwój. (doświadczenie na jego synu i szympansie). Dziecko rozwojało się, bo naśladowało szympansa.

Zmiana - rozwój definiowany jest jako zmiana zachodząca w czasie.

PODZIAŁ ZMIAN:

  1. zmiany progresywne i regresywne

  1. zmiany adaptacyjne i dezadaptacyjne

  1. zmiany filogenetyczne, antropogenetyczne i ontogenetyczne

  1. zmiany uniwersalne, wspólne i indywidualne

Stabilność - występowanie cech niezmiennych.

  1. stabilności absolutne - jednostkowe cechy stałe, niepodlegające zmianom (np. kolor tęczówki, płeć, kolor skóry)

  2. stabilności ipsatywne - względnie niezmienne cechy jednostkowe np. nasze preferencje, uzdolnienia, orientacja seksualna.

  3. Stabbilności normatywne - cechy, które wyznaczają w miarę stabilną pozycję jednostki w grupie. (np. iloraz inteligencji)

Np.

I klasa: 93, 98, 102, 112, 116, 121, …

II klasa: 97, 102, 105, 118, 122, 127,…

Iloraz inteligencji wzrasta, ale pozycja w grupie się nie zmienia.