DIALOG PUBLICZNY

DIALOG PUBLICZNY

W PROCESACH ROZWOJU

W PROCESACH ROZWOJU

SEMINARIUM

WŁĄCZANIE I ANGAŻOWANIE OBYWATELI I ORGANIZACJI SPOŁECZNYCH

W PROCESY DECYZYJNE SAMORZĄDU LOKALNEGO

Poznań, 28 czerwca 2004 roku

Motto

Motto

„Brak im serca do korzyści wspólnoty”

Emanuel Kant o Polakach

Dlaczego w kwestiach

Dlaczego w kwestiach

rozwoju dialog jest

rozwoju dialog jest

szczególnie ważny

szczególnie ważny

1.

Przewaga czynników endogennych
nad egzogennymi.

2.

Jeśli nie ma potencjału własnego
nawet znaczna interwencja go nie
stworzy.

Wrażliwe miejsca dialogu

1.

Budowa strategii,

2.

Wieloletni Program Inwestycyjny,

3.

Partnerstwo Publiczno-Prywatne,

4.

Wieloletni Program Wspierania
Przedsiębiorczości,

5.

Infrastruktura etyczna.

Nie mamy serca…

1.

Brak dojrzałych tradycji dialogu
wspólnot,

2.

Kolonizowanie wspólnot
samorządowych przez partie
polityczne,

3.

Nieświadomość korzyści z dialogu.

… a czasem koncepcji…

1.

Poczucie wyższości wśród urzędników,

2.

Zamęt pojęciowy,

3.

Obojętność mieszkańców.

Nieporozumienia

1.

Przekonanie liderów, że wiedzą lepiej,

2.

Skupienie na pieniądzach,

3.

Lekceważenie przez liderów zasobu
intelektualnego wspólnoty.

Złe tradycje

1.

Kojarzenie przywództwa lokalnego z
systemem nakazowym,

2.

Pojmowanie dialogu jako wiecowania,

3.

Niedocenianie faktu istnienia
środowisk.

Wyzwania wokół strategii

1.

Wola dialogu ze strony lidera,

2.

Zrozumienie faktu, że budowa strategii
to wyzwanie intelektualne,

3.

Współpraca z wybitnymi mieszkańcami,
(Błędów, sławny malarz).

4.

Przecenianie znaczenia tak zwanych
„zebrań ogólnych” (ściana płaczu).

Porządek i praca

1.

Właściwa segmentacja obszarów
raportu, (czytelne podziały),

2.

Identyfikacja i wyselekcjonowanie
przywódców środowisk,

3.

Chęć do pracy ze strony przywódców
środowisk przy raporcie stanu i
analizach SWOT.

WPI – narzędzie
podstawowe

1.

Idea dialogu – każdy ma mieć możliwość

wyrażenia swojego pomysłu, co do

projektu inwestycyjnego (Malbork),

2.

Narzędzie dialogu – przemyślany

formularz tak zwanego „wniosku

inwestycyjnego”, (Olsztyn),

3.

Wyzwanie - dotarcie z wnioskiem pod

każdy dach – obawa przed nadmiarem.

Czynniki pobudzające

1.

Przekonanie mieszkańców, że ich

wnioski mają szanse realizacyjne

(tradycja dialogu),

2.

Spotkania ze środowiskami – biznesu,

organizacji pozarządowych, młodzieży,

środowisk twórczych i naukowych

(Zielonka, Malbork).

3.

Reprezentatywny skład Zespołu

Koordynacyjnego (Bolesławiec).

Korzyści

1.

Koncepcja rozwoju jest znana

mieszkańcom,

2.

Znane są kryteria selekcji projektów do

realizacji w pierwszej kolejności,

3.

Polityka inwestycyjna jest

kontynuowana przez dłuższy okres

czasu, (społeczna zgoda).

Poparcie

1.

Wzrasta zaufanie do władz,

2.

Rośnie świadomość roli samorządu,

3.

Kształtują się aktywniejsze postawy

mieszkańców w związku ze wspólnym

wprowadzaniem zmian i nowych

projektów w mieście.

Partnerstwo Publiczno-
Prywatne

1.

Przekonanie radnych i mieszkańców,
że zamierzenie jest rzetelne, (Marki)

2.

Szeroka informacja osobista
burmistrza o projekcie,

3.

Spotkania z komisjami rady, (Stalowa
Wola),

Dialog w drodze do PPP

1.

Publiczne dyskusje,

2.

Etapowanie i relacjonowanie wyników
etapów (Żarów),

3.

Opis zamierzeń po każdym etapie,

4.

Wizualizacja projektu.

Wieloletni Program
Wspierania
Przedsiębiorczości,

1.

Eliminacja sporów wewnątrz
środowiska (kupcy, supermarkety),

2.

Podstawą ankietyzacja
przedsiębiorców,

3.

Znajdowanie wspólnoty interesów w
pobudzaniu rozwoju.

Podatki kontra ulgi

1.

Eliminacja uprzedzeń biznes-
administracja lokalna,

2.

Zagrożenie wzajemnymi
oskarżeniami,

3.

Przywództwo etyczne po obu
stronach.

Infrastruktura etyczna

1.

Warunek dialogu – istnienie
przywództwa etycznego,

2.

Przełamanie mowy milczenia,

3.

Konieczność szerokiej prezentacji
skutków i kosztów korupcji.

Przeciwności

1.

Syndrom ławy oskarżonych,

2.

Zagrożenie kaznodziejstwem,

3.

Brak usystematyzowanej wiedzy o
etyce.

Najlepsze formy dialogu o
rozwoju

1.

Grupy dyskusyjne,

2.

Systemy przekazywania wniosków,

3.

Debaty publiczne i spotkania
urzędników ze środowiskami, analiza
postulatów.

Konieczność stosowania
gdy:

1.

Decyzja będzie miała wpływ na społeczność lokalną z

punktu widzenia potencjalnych zysków i strat (wysypisko),

2.

Konsekwencje decyzji będą dotyczyły pewnej grupy

społecznej w większym stopniu niż innych (podwyżki dla

nauczycieli)

3.

Dzięki konsultacjom społecznym można uniknąć

konfrontacji i wystąpienia konfliktu (supermarket)

… a także gdy…

1.

Decyzje dotyczą zamierzeń, które

postrzegane są na tyle negatywnie, że

niezależnie od decyzji, będą

przedmiotem krytyki lub sprzeciwu

przynajmniej części mieszkańców

(budowa ratusza),

2.

Decyzje wymagają społecznej akceptacji

i poparcia w ich realizacji (likwidacja

szkoły).

Korzyści

1.

Włączenie szerszej reprezentacji społecznej

w podejmowane przedsięwzięcia, co

prowadzi do akceptacji społecznej

(uciążliwości budów i objazdów),

2.

Mobilizowanie zasobów lokalnych wiedzy,

myśli i kreatywności przy podejmowaniu

istotnych przedsięwzięć (opracowanie

strategii).

Konsultacje muszą być oparte
na dialogu, a nie na
przekazywaniu informacji.

DZIĘKUJEMY ZA PAŃSTWA CZAS I UWAGĘ

Nasza misja: ”Wspieranie samorządów

poprzez profesjonalny konsulting, doradztwo i

szkolenia,

wdrażanie najlepszych metod

oraz narzędzi organizacji i zarządzania,

w szczególności zarządzania finansami i

rozwojem”

ODWIEDŹ KONIECZNIE:

www.jefremienko.pl