ZARZĄDZANIE
WIEDZĄ
Autorzy:
Agnieszka Gluza
Paulina Konior
Renata Polak
2
Bibliografia
Pod redakcją B. Wawrzyniaka; Zarządzanie wiedzą
w przedsiębiorstwie, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości
i Zarządzania im. Leona Koźmińskiego, Warszawa 2003
A. Kowalczyk, B. Nogalski; Zarządzanie wiedzą. Koncepcja i
narzędzia, Centrum Doradztwa i Informacji Difin sp. z o.o., Warszawa 2007
J. Baruk, Zarządzanie wiedzą i innowacjami, Wydawnictwo Adam
Marszałek, Toruń 2006
W. Grudzewski, I. Hejduk, Zarządzanie wiedzą w
przedsiębiorstwach, Centrum Doradztwa i Informacji Difin sp.z o.o.,
Warszawa 2004
K. Perechuda, Zarządzanie wiedzą w przedsiębiorstwie, PWN,
Warszawa 2005
J. Brilman, Nowoczesne koncepcje i metody zarządzania, Polskie
Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2002
3
SPIS TREŚCI
Pojęcie wiedzy i zarządzania nią
Rodzaje wiedzy
Modele zarządzania wiedzą
Strategie zarządzania wiedzą
Organizacja ucząca się
Bariery w przekazywaniu wiedzy
Korzyści płynące z zarządzania
wiedzą
4
„
Wiedzieć, że się wie, co
się wie
i wiedzieć, czego się nie
wie –
oto prawdziwa wiedza”
(Konfucjusz)
5
Pojęcie wiedzy
Wiedza wiąże się z danymi i
informacjami
Wiedza oznacza uporządkowane i
"oczyszczone" informacje. Powstaje ona
dopiero po wyciągnięciu wniosków
z dostępnych danych i informacji.
6
Hierarchia wiedzy
DANE
( surowe fakty )
INFORMACJ E
( przeanalizowane dane )
WIEDZA
MĄDROŚĆ
Ludzie
Komputery
7
Definicje zarządzania wiedzą
„Zarządzanie wiedzą to system
zaprojektowany tak, aby pomóc
przedsiębiorstwom w zdobywaniu,
analizowaniu i wykorzystaniu wiedzy w celu
podejmowania szybszych, mądrzejszych
i lepszych decyzji prowadzących do
osiągnięcia przewagi konkurencyjnej.”
(Ernst & Young)
8
Definicje zarządzania
wiedzą
„Zarządzanie wiedzą to strategia i
procesy umożliwiające tworzenie i
obieg wiedzy w organizacji, poprzez
które kreuje ona wartość służącą samej
organizacji i jej klientom.”
(Dawid Smith,
Unilever)
9
Definicje zarządzania
wiedzą
„Zarządzanie wiedzą to ciągły proces
zarządzania wszelkimi rodzajami wiedzy
w celu zaspokojenia obecnych i przyszłych
potrzeb, identyfikacji istniejących bądź
nabytych aktywów wiedzy i wykorzystania
nowych możliwości.
(Quintas, Lefrere, Jones)
10
Narzędzia wspomagające
zarządzanie wiedzą
Internet
Intranet
Poczta elektroniczna
Wewnętrzna poczta
(tradycyjna)
Źródła danych on-
line
Hurtownia danych
System wspomagania
decyzji
System wspomagania
pracy grupowej
Stosowanie
wideokonferencji
11
Rodzaje wiedzy
Wiedza cicha (ukryta)
Wiedza formalna (jawna)
Wiedza lepka
Wiedza wyciekająca
12
Wiedza cicha (ukryta)
Wiedza ukryta, to wiedza, która istnieje
w ludzkich umysłach
Jest ona trudna do wyrażenia w formie
pisemnej, trudna do skodyfikowania
nabywana jest w drodze osobistych
doświadczeń
13
Nabywanie wiedzy cichej
(ukrytej)
poza przedsiębiorstwem
udział pracowników w studiach
podyplomowych
udział w różnego rodzaju szkoleniach,
konferencjach, seminariach
uczestnictwo w warsztatach opartych
na praktycznym przekazywaniu wiedzy
14
Nabywanie wiedzy cichej
(ukrytej)
w przedsiębiorstwie
E-lerning - polegający na nauce przy
wykorzystywaniu narzędzi informatycznych
Coaching – polegający na nauce w trakcie
wykonywania pracy pod nadzorem innego
doświadczonego i wykwalifikowanego
pracownika
Staże pracownicze – odbywane przez
pracowników w innych jednostkach
organizacyjnych danego przedsiębiorstwa
15
Nabywanie wiedzy cichej
(ukrytej)
w przedsiębiorstwie
Rotacja pracowników – polegająca na
systematycznej zmianie stanowisk pracy.
Szkolenia wewnętrzne – pracownicy, którzy nabyli
wiedzę poza przedsiębiorstwem powinni w trakcie
takich szkoleń przekazać ją innym współpracownikom.
Spotkania nieformalne – dzielenie się wiedzą
następuje również podczas spotkań przyjacielskich.
Sprzyjają one przekazywaniu sobie nawzajem wielu
różnych informacji, niejednokrotnie dotyczących
pracy.
16
Wiedza formalna (jawna)
Wiedzę jawną można skodyfikować
i przedstawić w sposób formalny przy
pomocy liczb, słów, znaków i symboli
Jest ona jasno sprecyzowana
i usystematyzowana
Składają się na nią głównie dokumenty, bazy
danych i inne rodzaje zapisanych informacji
17
Wiedza formalna (jawna)
Można ją utrwalać, aktualizować,
udostępniać i przechowywać w bazach
danych, firmowych sieciach intranetu
oraz archiwach własności intelektualnej.
Nabywanie wiedzy formalnej polega na
pozyskiwaniu informacji przez
przedsiębiorstwo
z różnych źródeł.
18
Rodzaje źródeł informacji
ŹRÓDŁA PIERWOTNE
ŹRÓDŁA WTÓRNE
Raporty finansowe
Dokumenty rządowe
Przemówienia
Bilanse roczne
Książki
Raporty analityków
Artykuły prasowe
Programy radiowe
i telewizyjne
Publikacje w
Internecie
19
Rodzaje źródeł informacji
Źródła formalne (otwarte)
pisemne, audiowizualne
i informatyczne środki rozpowszechniania
informacji (prasa, źródła prawne, banki
danych, wydawnictwa książkowe)
Źródła nieformalne (zamknięte)
bazują na nieformalnej sieci kontaktów
(Informacje pozyskiwane są od konkurentów,
dostawców, klientów, podwykonawców)
20
Gromadzenie informacji
Ocenie należy poddać:
znaczenie
wartość
jednoznaczność
kompletność
pilność
aktualność informacji
21
Dzielenie się wiedzą
formalną
Ważnym etapem w modelu
zarządzania
wiedzą formalną (jawną) jest
rozpowszechnianie zebranych
i przetworzonych informacji,
22
Metody dzielenia się wiedzą
formalną
kwartalne i roczne prezentacje dla kadry
kierowniczej
specjalne raporty przygotowane na zamówienie
osób zainteresowanych
stworzenie i udostępnienie w wewnętrznej
sieci firmy (intranecie) baz danych
zawierających wyniki wszystkich analiz
tematyczny biuletyn przesyłany drogą
elektroniczną do zainteresowanych pracowników
cykliczne prezentacje organizowane dla
pracowników poszczególnych działów firmy
23
Wiedza lepka
Poprzez lepkość należy rozumieć trudność
przeniesienia określonych rozwiązań
w inne środowisko.
Ludzie oraz ich wiedza i doświadczenie
są wtopieni w kontekst i kulturę danej
organizacji.
24
Wiedza wyciekająca
prywatne kontakty osobiste pracowników
konkurujących ze sobą przedsiębiorstw
mogą prowadzić do zagrożenia utrzymania
oryginalności pomysłów
utrata zasobów wiedzy związana z
odejściem pracowników (fachowców,
ekspertów, specjalistów) z organizacji. Wiedza
ukryta, jest trudna do skodyfikowania i dlatego
nie da się w prosty sposób odtworzyć
25
Modele zarządzania
wiedzą
Podejście japońskie
Podejście procesowe
Podejście zasobowe
26
Podejście japońskie
Modelem zarządzania wiedzą jest
„spirala wiedzy” autorstwa dwóch
naukowców japońskich I. Nonaki i H.
Takeuchi’ego.
Podejście japońskie opiera się na
wspomnianym wcześniej podziale
wiedzy na formalną i ukrytą.
27
Podejście japońskie – konwersja
wiedzy
wiedza ludzka
powstaje i
rozprzestrzenia
się za pomocą
społecznych
interakcji między
wiedzą cichą i
jawną. Interakcje
te określane są
mianem
„konwersji
wiedzy”.
Ukryta
J awna
U
kr
yt
a
Ja
w
n
a
wiedza
w
ie
d
za
Socjalizacja
przekazywanie
praca grupowa
nadzór
Eksternalizacja
uzewnętrznianie
dzielenie
Internalizacja
przyswajanie
rozumienie i nauka
Klasyfikowanie
systematyzowanie
28
Podejście japońskie
Nonaka i Takeuchi twierdzą, że najlepszym
sposobem na tworzenie wiedzy
w przedsiębiorstwie jest zarządzanie w stylu
„środek- góra- dół”.
Według nich to kadra średniego szczebla jest
w największym stopniu stymulatorem tworzenia
wiedzy nowej i sama ją tworzy.
29
Podejście japońskie
Tworzeniem wiedzy nie zajmuje się jedynie grupa
ludzi specjalnie do tego powołanych, lecz każdy
pracownik organizacji.
Zgodnie z podejściem japońskim,
transformacja nieuchwytnej wiedzy cichej
w formę możliwą do percepcji przez innych
członków organizacji jest procesem
tworzenia wiedzy.
30
Podejście procesowe
wg T. Davenporta i L. Prusaka - model
zarządzania wiedzą oparty jest na trzech
fundamentach:
poszerzaniu wiedzy
kodyfikacji
transferze
31
Podejście procesowe
Poszerzanie wiedzy
Przejmowanie wiedzy
Wydzielanie zasobów
Fuzje wewnętrzne
Tworzenie sieci
32
Podejście procesowe
Kodyfikacja spełnia funkcję
odpowiedniej organizacji wiedzy
Transfer wiedzy spełnia zadanie jej
wymiany między pracownikami
przedsiębiorstwa
33
Podejście zasobowe
Wg D. Leonard-Barton, model źródeł wiedzy,
składa się z pięciu elementów:
Skuteczne importowanie wiedzy z otoczenia
Implementacja i integracja nowych narzędzi
i technologii
Eksperymentowanie
Wspólne rozwiązywanie problemów
Kluczowe kompetencje, (wiedza i umiejętności
pracowników, organizacyjne normy i wartości,
systemy fizyczne i techniczne, system
zarządzania)
34
Podejście
zasobowe
Źródła wiedzy
w modelu
zasobowym
Źródłem wiedzy
może być
przedsiębiorstw
o
i jego otoczenie.
Im
po
rt
ow
an
ie
w
ie
dz
y
Im
pl
em
en
ta
cj
a
i
in
te
gr
ac
ja
W
N
Ę
T
R
Z
E
O
T
O
C
Z
E
N
IE
Wspólne rozwiązywanie problemów
Eksperymentowanie
TERAŹNIEJ SZOŚĆ
PRZYSZŁOŚĆ
KLUCZOWE
UMIEJ ĘTNOŚCI
35
Podejście zasobowe
W podejściu tym uważa się,
że wiedza jest najważniejszym
zasobem firmy
36
Strategie zarządzania
wiedzą
Strategia kodyfikacji
Strategia personalizacji
37
Strategia kodyfikacji
Polega na gromadzeniu danych, informacji
i wiedzy w komputerowych bazach danych
Opiera się głównie na wiedzy jawnej
Określana jest także nazwą „ludzie do
dokumentów”
Wymaga dużej umiejętności wykorzystania
nowoczesnej infrastruktury i technologii
informatycznej
38
Strategia personalizacji
opiera się na założeniu, że wiedza jest
ściśle związana z człowiekiem
zorientowana jest na wiedzę ukrytą
inaczej jest nazywana „ludzie do ludzi”
główną rolę odgrywa bezpośredni kontakt
współpracowników
39
Cechy
strategii kodyfikacji i strategii
personalizacji
Strategia kodyfikacji
Strategia
personalizacji
Wiedza jawna
Zasada „ludzie do
dokumentów”
Bazy danych
Poczta elektroniczna
Strony www
Portale internetowe
Programy komputerowe
Wideokonferencje
Komunikatory
elektroniczne
Wiedza ukryta
Zasada „ludzie do ludzi”
Partnerska kultura
organizacyjna
Wspólnoty
profesjonalistów
Rozwój kompetencji
Styl kierowania
zorientowany na wspieranie
pracowników
Motywowanie do
kreatywności i dzielenia się
wiedzą
Metody zarządzania
pracownikami wiedzy
40
Organizacja ucząca się
organizacja ucząca się
,
to taka, która
:
wspiera uczenie się wszystkich swoich
członków
tworzy, kapitalizuje i rozpowszechnia
nową wiedzę
dokonuje samooceny i porównuje się
z najlepszymi oraz sama ciągle się
przekształca
41
Cechy organizacji uczącej
się
otwartość pracowników na nowe idee i trendy
elastyczność
gotowość przystosowywania się do zmiennych
warunków otoczenia
ciągłe podnoszenie kwalifikacji członków
organizacji
dobrze zdefiniowane procesy służące do
określania, tworzenia, pozyskiwania, wymiany i
wykorzystania wiedzy
42
Bariery w przekazywaniu
wiedzy
Rodzaje barier
bariery osobiste
bariery zespołowe
bariery strukturalne
bariery polityczno - kulturowe
43
Bariery osobiste
Nie wiadomo, co inni potrzebują
wiedzieć,
Wymaga to zbyt wiele wysiłku
Nie ma oczywistych korzyści lub
nagród
Brak pewności siebie w rozwijaniu
i promowaniu nowej wiedzy
44
Bariery zespołowe
Źle zorganizowany i umotywowany
transfer wiedzy
Wewnętrzna konkurencja
Brak wsparcia i inicjatywy ze strony
menedżerów
Brak wiedzy o pracy innych zespołów
45
Bariery strukturalne
Zatrzymywanie najlepszych praktyk
w dywizjach i oddziałach
Presja czasu
Zbyt uboga struktura IT
46
Bariery polityczno -
kulturowe
Uboga kultura nie promująca budowy
wzajemnego zaufania
Brak pomocy w rozwiązywaniu
konfliktów
Brak wspólnego języka
Konkurencja między oddziałami
Brak promocji pozytywnych działań
47
Korzyści płynące z zarządzania
wiedzą
DOSTĘPNOŚĆ
WIEDZY
wiedza
o rynku
wiedza
o firmie
Lepsze dopasowanie
do potrzeb klienta
Rozwój
kompetencji
Wyższa efektywność
działania firmy
WZROST
PRZYCHODÓW
WZROST
PRZYCHODÓW
OGRANICZENIE
KOSZTÓW
OGRANICZENIE
KOSZTÓW
Synteza wiedzy
o potrzebach i
wymaganiach klientów
Charakterystyka
i opis zachowań
klientów
Spójna strategia
marketingowa
(eliminacja
kanibalizacji
produktów)
Krótszy czas
wykonywanej pracy
Szybsze
podejmowanie decyzji
Eliminacja
duplikowania działań -
„wyważania
otwartych drzwi”
48
Inne pozytywne aspekty zarządzania
wiedzą
Udostępnienie zasobów wiedzy właściwym
osobom w odpowiednim miejscu i czasie
Ułatwienie poszukiwania i zastosowania
specjalistycznej wiedzy i know-how
Wsparcie współpracy, komunikacji, dzielenia
się wiedzą, ustawicznego uczenia się
i doskonalenia zarówno indywidualnych
pracowników, jak i całej organizacji
Przełożenie wiedzy i aktywów niematerialnych
na wartość dodaną – poprawa funkcjonowania
całej organizacji
49
Czynniki sukcesu zarządzania
wiedzą
Wkomponowanie działań wspierających
wymianę wiedzy w procesy codziennej
pracy,
Motywacja użytkowników np. poprzez
zachęty finansowe i niefinansowe,
Uświadomienie przydatności wymiany
wiedzy,
Dobry przykład ze strony przełożonego
50
Czynniki sukcesu zarządzania
wiedzą
Kreowanie pozytywnego wizerunku dzielących
się wiedzą,
Wsparcie administracyjne i odgórne poparcie
procesu zarządzania wiedzą,
Kultura promująca współpracę, innowacyjność
i dająca poczucie bezpieczeństwa,
Widoczne efekty wymiany wiedzy i ciągła
ocena służących temu rozwiązań
51
Zarządzanie wiedzą
jest jak żeglowanie po oceanie
informacji