ZARZĄDZANIE
WIEDZĄ
W ORGANIZACJI
Autorzy:
Małgorzata Bugaj
Elżbieta Maj
Anetta Starowicz
STRUKTURA
1.
Dane, informacje, wiedza
2.
Definicje wiedzy
3.
Cechy wiedzy
4. Rodzaje wiedzy
5.
Geneza zarządzania wiedzą
6.
Pojęcia zarządzania wiedzą
7.
Proces zarządzania wiedzą
8. Grupy celów zarządzania wiedzą
9. Ryzyko w zarządzaniu wiedzą
10. Organizacja ucząca się
11.
Proces tworzenia wiedzy organizacyjnej
12. Korzyści z zarządzania wiedzą
DANE
INFORMACJE
WIEDZA
HIERARCHIA WIEDZY
Źródło: Opracowanie własne
DANE
DANE – to surowe fakty, liczby lub
inne szczegóły, dotyczące pewnego
wydarzenia
INFORMACJA
INFORMACJA – przetworzone
dane, zinterpretowane tak, by
mogły być pomocne dla odbiorcy
WIEDZA
WIEDZA – świadomość i
zrozumienie informacji oraz
umiejętność efektywnego ich
przetworzenia
SCHEMAT PRZETWARZANIA
DANYCH W INFORMACJĘ
1. Kontekstualizacja –
sformułowanie celu gromadzenia
informacji
2. Kategoryzacja – analiza jednostki
lub kluczowego komponentu
3. Kalkulacja – analiza statystyczna
lub matematyczna
4. Korekta – usunięcie zbędnych
danych
5. Kondensacja – przedstawienie
danych
w precyzyjnej i przejrzystej formie
CECHY INFORMACJI
UŻYTECZNEJ
- Aktualność,
- Zrozumiałość dla odbiorcy,
- Związanie z teraźniejszością,
ukierunkowanie na przyszłość,
- Operatywność (łatwość
wykorzystywania)
- Dokładność i precyzja,
- Pewne pochodzenie
WIEDZA TO
informacja i doświadczenia umożliwiające
dostosowanie się do otoczenia i rozwój (S.
Kwiatkowski)
informacja przedłożona do produktywnego
użytku, jest indywidualna i często trudna do
ogarnięcia oraz może być nieuchwytna ( M.
Armstrong)
płynne połączenie wyrażonego doświadczenia,
wartości, odpowiednio dobranych informacji
oraz eksperckiego wglądu w jakieś zagadnienie,
które zapewnia ramy dla oceny i włączenia
nowych doświadczeń i informacji
(T.H.Davenport, L. Prusak)
WIEDZA TO
ogół
wiadomości
i
umiejętności
wykorzystywanych
przez
jednostki
do
rozwiązywania problemów. Obejmuje elementy
teoretyczne, praktyczne, a zarazem ogólne
zasady
i
szczegółowe
wskazówki
postępowania.
Podstawą wiedzy są informacje i dane. Jest
ona zawsze związana z konkretną osobą.
Wiedza jest dziełem jednostek i reprezentuje
ich
przekonania
dotyczące
zależności
przyczynowo-skutkowych (G. Probst, S. Raub,
K. Romhardt).
CECHY WIEDZY:
dominacja
– wiedza jest najważniejszym zasobem wśród
pozostałych, ma strategiczne znaczenie dla funkcjonowania
każdego przedsiębiorstwa.
niewyczerpalność
– wartość zasobów wiedzy nie
zmniejsza się wraz z ich przekazywaniem, wręcz
przeciwnie, po wykonaniu zadania na rzecz kontrahenta,
przekazana wiedza nie tylko pozostanie u usługodawcy, ale
prawdopodobnie zostanie rozwinięta o nowe elementy
zdobyte w trakcie procesu nauczania.
symultaniczność
– wiedza w tym samym czasie może
być wykorzystywana przez wiele firm jednocześnie i wielu
miejscach naraz. Posiadając wiedzę nie posiadamy do niej
wyłączności, o ile nie posiadamy praw autorskich,
patentów, itp.
nieliniowość
– posiadanie dużych zasobów wiedzy nie
decyduje bezpośrednio o przewadze konkurencyjnej, ale w
praktyce pozwala na uzyskanie takiej przewagi nad
przedsiębiorstwami uboższymi w zasoby wiedzy.
RODZAJE WIEDZY:
• wiedza jawna - inaczej formalna,
uzewnętrzniona
a
więc
jasno
sprecyzowana i usystematyzowana.
Wiedza jawna charakteryzuje się łatwą
dostępnością
i
możliwością
wykorzystania.
• wiedza ukryta - inaczej cicha –
gromadzi się wraz z doświadczeniem w
każdym
człowieku
a mimo to nie potrafimy jej jasno
sprecyzować
i przekazać.
GENEZA
ZARZĄDZANIA
WIEDZĄ
W ORGANIZACJACH
1987 – początek koncepcji zarządzania
pierwsza zorganizowana w Stanach
Zjednoczonych konferencja dotycząca
„Zarządzania wiedzą w XXI” wieku,
powstanie w Szwecji tzw. grupy Konrada,
która zainicjowała pracę nad kapitałem
intelektualnym,
druga połowa lat 90-tych – rozwój
Zarządzania wiedzą spopularyzowany przez
Japończyka Ikujiro Nonaka.
POJĘCIE ZARZĄDZANIA
WIEDZĄ:
system
zaprojektowany,
by
pomóc
przedsiębiorstwom
w
zdobywaniu,
analizowaniu, wykorzystywaniu wiedzy w celu
podejmowania szybszych, mądrzejszych i
lepszych decyzji dzięki czemu mogą one
osiągnąć przewagę konkurencyjną (Ernst &
Young)
proces identyfikowania, zdobywania i
wykorzystywania wiedzy mający na celu
poprawę pozycji konkurencyjnej organizacji
(A.Andersen)
POJĘCIE ZARZĄDZANIA
WIEDZĄ:
sztuka przetwarzania informacji i aktywów
intelektualnych w trwałą wartość dla
klientów
i
pracowników
organizacji
(Price
Waterhouse Coopers)
jest procesem za pomocą, którego
organizacja
generuje
bogactwo
na
podstawie
swoich
intelektualnych
lub
opartych
na
wiedzy
aktywach
organizacyjnych
(W.R. Bukowitz, P.W. Williams)
Z zewnątrz
i wewnątrz
organizacji
W umysłach i
instrumentach
Formalny
i nieformalny
W organizacji
W produkcie
POZYSKIWANIE
I ROZWIJANIE
KODYFIKACJA TRANSFER WYKORZYSTANIE
PROCES WIEDZY
Źródło: Opracowanie własne
Pozyskiwanie wiedzy
(udoskonalanie, tworzenie)
źródła wewnętrzne - protokoły z zebrań,
reklamacje i skargi, wewnętrzne banki
danych, Intranet, sprawozdania osób
zajmujących
się
obsługą
klienta,
doświadczenia
zaopatrzeniowców
w
kontaktach
z dostawcami, wiedza osób zatrudnionych
itp.
źródła
zewnętrzne
-
wymiana
doświadczeń na sympozjach, literatura
fachowa, szkolenia, sieć kontaktów z
innymi przedsiębiorstwami, zewnętrzne
banki danych, itp.
Kodyfikacja to przekształcenie wiedzy w
dokumenty, nośniki elektroniczne, zapisy
multimedialne itp.
Kodyfikacja wiedzy ukrytej to najczęściej:
• Mapy wiedzy - rysunki, tabele, dowolne
prezentacje
graficzne,
na
których
przedstawiono źródła i rodzaje wiedzy.
Lokalizuje się osoby posiadające jakiś
określony typ wiedzy, kieruje do określonych
obszarów informacyjnych, np. danych o
sprzedaży, itp.
•
Mapy
ekspertów
–
wykaz
osób
pracujących
dla
przedsiębiorstwa
z
podziałem np. na kategorie najczęściej
pojawiających się problemów.
TRANSFER WIEDZY (dzielenie się
wiedzą)
to jej udostępnianie zainteresowanym
osobom,
może się odbywać w sposób formalny lub
nieformalny
Transfer odbywa się poprzez:
• Transmisję
– polegającą na wysyłaniu
i prezentowaniu wiedzy potencjalnemu
odbiorcy
• Absorbcję
– polegającą na przyjęciu
wiedzy w celu późniejszego wykorzystania
Transfer wiedzy jawnej
– odbywa się za pomocą sieci
telefonicznej, poprzez sieć komputerową,
a w przypadku dokumentów ma miejsce
ich fizyczne przemieszczanie
Transfer wiedzy ukrytej
– odbywa się niekonwencjonalnie, np. w
trakcie
nieformalnych
spotkań
pracowników, w czasie luźnej wymiany
opinii i doświadczeń
BARIERY PROCESU
DZIELENIA SIĘ WIEDZĄ
1. Poczucie bezpieczeństwa
2. Brak zaufania do współpracowników i
przełożonych
3. Obawa błędu
4. Niedocenienie wartości posiadanej wiedzy
5. Brak mechanizmu przekazywania wiedzy
6.Brak czasu na przekazywanie wiedzy,
spostrzeżeń, doświadczeń
7. Niechęć do korzystania z technologii
przekazywania wiedzy.
ZACHOWYWANIE WIEDZY
OBEJMUJE:
1.Selekcję
2. Uaktualnianie
3. Przechowywanie
4. Ochronę
ELEMENTARNE DZIAŁANIA PRZYDATNE
NA ETAPIE OCHRONY WIEDZY
w zakresie ochrony zbiorów wiedzy
skodyfikowanej:
- stosowanie kilku stopni „wtajemniczenia” i
dostępu do zbiorów wiedzy,
- kody dostępu do baz danych,
- selektywne udzielanie zgody na korzystanie
z baz danych
w zakresie ochrony wiedzy posiadanej
przez pracowników:
- systemy motywujące pracowników do
lojalności wobec firmy,
- odpowiednio skonstruowane umowy o pracę,
utrudniające
przejście
do
pracy
u
konkurentów,
- ograniczenia dostępu pracowników do
tajemnic firmy,
- podpisywanie przez pracowników deklaracji
o zachowaniu tajemnicy firmy
w zakresie ochrony wiedzy zawartej w
kompetencjach firmy:
- patenty,
- znaki firmowe,
- licencje,
- znaki towarowe
GRUPY CELÓW ZARZĄDZANIA
WIEDZĄ:
odnalezienie
wiedzy
w
powodzi
informacji
retencja kompetencji
mistrzostwo operacyjne
podnoszenie innowacyjności
podnoszenie
kwalifikacji
i
rozwój
pracowników
RYZYKO W ZARZĄDZANIU WIEDZĄ
1. Na etapie pozyskiwania wiedzy
- celowe lub przypadkowe dezinformowanie,
manipulacja, propaganda lub dywersja informacji
- zagrożenia związane z wykorzystywaniem
Internetu jako źródła wiedzy o klientach i
konkurencji
- nadmierne tempo lub ilość napływających
informacji
2. Na etapie gromadzenia i przechowywania
wiedzy
- ryzyko utraty wiedzy organizacyjnej wraz z
odejściem pracowników
- ryzyko ingerencji w systemy baz danych (hakerzy,
złodzieje dokumentów)
3. Na etapie transferu wiedzy:
- ryzyko wypływu z organizacji danych o
charakterze strategicznym
- ryzyko związane ze źle funkcjonującą
komunikacją w organizacji
4. Na etapie wykorzystywania wiedzy
- ryzyko nieumiejętnego lub błędnego
wykorzystywania wiedzy zgromadzonej w
organizacji dla potrzeb konkretnego projektu
RYZYKO W ZARZĄDZANIU
WIEDZĄ
Organizacja ucząca się
to taka organizacja, która świadomie
gromadzi wiedzę i doświadczenia, inwestuje
w
kapitał
ludzki
w celu doskonalenia działań, pomnażania
wartości,
uzyskiwania
przewagi
konkurencyjnej.
CECHY PROCESU UCZENIA SIĘ
ORGANIZACJI
1. Zmiany w zasobach , jakości i strukturze
wiedzy
2. Wykorzystywanie wiedzy i informacji z
przeszłości
i teraźniejszości dla przyszłości
3. Integracja wewnętrzna organizacji
4. Narzędzie integracji interesariuszy
(klientów,dostawców) z organizacją
5. Jego efektywność zależy od poziomu
kompetencji
pracowników
i
warunków
wewnątrz organizacji (kultury organizacji)
6. Wzmocnienie
kapitału
intelektualnego
organizacji
Kapitał intelektualny
to suma indywidualnej wiedzy,
doświadczeń, relacji, kultury i umiejętności
pracowników oraz struktury, systemy i
sposoby
pracy,
czyli
infrastruktura
wspomagająca zasoby intelektualne.
PROCES TWORZENIA
WIEDZY
ORGANIZACYJNEJ
Model konwersji wiedzy jawnej i
ukrytej
(Jkujiro Nonaka, Hirotaka
Takeuchi)
- tworzenie wiedzy w trakcie
możliwych transformacji wiedzy
- istotne są rezultaty procesów
KONWERSJA WIEDZY JAWNEJ
I UKRYTEJ
1. Od wiedzy ukrytej do wiedzy ukrytej
– socjalizacja
2. Od wiedzy ukrytej do wiedzy jawnej
– eksternalizacja
3. Od wiedzy jawnej do wiedzy jawnej
– kombinacja
4. Od wiedzy jawnej do wiedzy ukrytej
– internalizacja
SPODZIEWANE KORZYŚCI
Z ZARZĄDZANIA WIEDZĄ:
lepsze zaspokojenie potrzeb klientów
wzrost efektywności pracy, usprawnienie
praktyk
i procesów, wzrost innowacyjności
wzrost motywacji i satysfakcji
pracowników, rozwój kompetencji
pozyskiwanie wykwalifikowanych
pracowników
ograniczenie kosztów
zwiększenie zdolności do pozyskiwania
wiedzy
z różnych źródeł
rozwój kultury organizacyjnej promującej
współpracę, innowacyjność i
współodpowiedzialność
Wiedza organizacji to:
Patenty, posiadane i opanowane
technologie,
Sekrety handlowe,
Bazy danych, procedury
wewnątrzorganizacyjne, systemy
informatyczne
Wiedza na temat otoczenia bliższego i
dalszego (sieć kontaktów)
Know-how, którym dysponują pracownicy,
doradcy, dostawcy, dystrybutorzy,
Kultura przetwarzania informacji,
reagowania na nowości, debaty, szkolenia,
formułowanie pytań i poszukiwanie
odpowiedzi,
Świadomość tego czego organizacja nie
wie
BIBLIOGRAFIA
1. Baruk, Zarządzanie wiedzą i innowacjami, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2006
2. Evans Ch., Zarządzanie wiedzą, PWE, Warszawa 2005
3. Glińska-Neweś
A,
Kulturowe
uwarunkowania
zarządzania
wiedzą
w
przedsiębiorstwie, TNOiK Dom Organizatora, Toruń 2007
4. Gołuchowski J., Technologie informatyczne w zarządzaniu wiedzą w organizacji, AE,
Katowice 2007
5. Informacja i wiedza w zintegrowanym przedsiębiorstwie, red. nauk. R. Borowiecki,
M. Kwieciński, Zakamycze 2004
6. Kowalczyk A., Nogalski B., Zarządzanie wiedzą: koncepcje i narzędzia, Difin,
Warszawa 2007
7. Ochrona wiedzy a kapitał intelektualny organizacji, red. nauk. W. Kotarba, PWE,
Warszawa 2006
8. Podstawy i metody zarządzania, praca zbiorowa pod red. E. Weiss, Vizja Press & IT,
Warszawa 2008
9. Podstawy zarządzania przedsiębiorstwami w gospodarce opartej na wiedzy, praca
zbiorowa pod red. B. Mikuły, A. Pietruszki–Ortyl, A. Potockiego, Difin, Warszwa 2007
10. Przedsiębiorstwo zorientowane na wiedzę, red. naukowa G. Kobyłko, M. Morawski,
Difin, Warszawa 2006
11. Scenariusze, dialogi i procesy zarządzania wiedzą, praca zbiorowa pod red.
K.Perechudy, M.Sobińskiej, Difin, Warszawa 2008
12. Strategie przedsiębiorstw a zarządzanie wiedzą, red. J. Dąbrowski, G. Gierszewska,
Wydawnictwo Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania im. Leona
Koźmińskiego, Warszawa 2005
13. Zarządzanie wiedzą, red. nauk. D. Jemielniak, A.Koźmiński, Wydawnictwa
Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008
14. Zarządzanie wiedzą jako kluczowy czynnik międzynarodowej konkurencyjności
przedsiębiorstwa, praca zbiorowa pod redakcją M.J.Stankiewicza, TNOiK Dom
Organizatora, Toruń 2006
15. Zarządzanie wiedzą w przedsiębiorstwie, praca zbiorowa pod redakcją B.
Wawrzyniaka, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania im.
Leona Koźmińskiego, Warszawa 2003
16. Zarządzanie wiedzą we współczesnych organizacjach, red. nauk. Jerzy Kisielnicki,
Wyższa Szkoła Handlu i Prawa im. R. Łazarkiewicza, Warszawa 2003
ARTYKUŁY:
1. Bendkowski J., Wspólnota działań jako metoda zarządzania wiedzą w
organizacjach, „Przegląd Organizacji” 2008, nr 5, s. 24 - 28
2. Fazlagić A.J., Wiedzieć znaczy móc: zarządzanie wiedzą personelu
kontaktowego na przykładzie banków, „Personel i Zarządzanie” 2007, nr 7, s. 15 –
19
ŹRÓDŁA ELEKTRONICZNE:
www.e-mentor.edu.pl