Zarządzanie
karierami
zawodowymi

Wykład 8

Motywowanie
pracowników w
kierunku rozwoju
kariery

Rola przełożonego w
kształtowaniu karier
podwładnych



Informator:



dostarcza pierwszych informacji na temat
dostępnych ścieżek karier zawodowych



stara się zrozumieć w trakcie prowadzonych
dyskusji postawy i potrzeby swoich pracowników



Konsultant:



pomaga ocenić posiadane przez pracownika
zdolności, zainteresowania związane z obranym
kierunkiem rozwoju zawodowego



pomaga wybrać odpowiedni wariant kariery i
sposoby jej realizacji



Oceniający:



wyznacza zadania pracownikowi i ocenia

ich realizację



identyfikuje zdarzenia krytyczne i pomaga

w wyeliminowaniu ich w przyszłości



Nauczyciel:



uczy specyficznych dla danego miejsca

pracy umiejętności i zachowań



Mentor:



wspiera podwładnego w trakcie wykonywania

ważnych zadań, które mogą pomóc w jego

promowaniu zarówno w samej organizacji, jak i

w jej otoczeniu



dostarcza przykładowych wzorców kariery

zawodowej



dostarcza przełożonym informacji o wynikach

pracy podwładnego



Doradca:



dostarcza informacji o rozwoju pracownika, o

sposobie odbierania jego zachowań przez

innych współpracowników



proponuje odpowiednie szkolenia i treningi

Metody stymulowania
kreatywności pracowników



przestrzeganie złotej reguły – „wszystko, co

byście chcieli, bym wam ludzie czynili, i wy im

czyńcie”



nie wtrącanie się do wszystkiego –

kierownictwo musi umieć pozostawić sprawy

swojemu biegowi



ciągłe wsłuchiwanie się w opinie, uwagi i

propozycje podwładnych



nie traktowanie podwładnych z góry –

kierownictwo organizacji nie powinno wynosić

się ponad pracownikami, to jest dawać im

odczuwać własną władzę



stworzenie takiej atmosfery pracy, w której

nie karze się niepowodzeń, lecz traktuje je

jako pożyteczne doświadczenia



służenie innym i rozumienie odmienności

indywidualnych każdego pracownika



traktowanie rozwoju podwładnych

priorytetowo – oznacza to, że rozwijanie

umiejętności podwładnych jest ważniejsze

niż osiąganie celów finansowych



unikanie nadmiaru żądań



dodawanie podwładnym odwagi i

powierzanie do wykonania pracy, która

sprawia im przyjemność i przynosi radość



dokładne przypatrywanie się sobie przez

kierowników, aby wymagania stawiane

podwładnym nie odbiegały od własnego

stylu życia



eliminowanie przyczyn powstających

błędów – niezbędne są szczere rozmowy o

wszystkich problemach, omawianie

nieporozumień i konfliktów



roztropne zachowanie się przełożonego –

roztropny oznacza subtelny, delikatny,

sprawny duchowo, odważny



podejmowanie przez przełożonego starań,

aby go bardziej lubiano niż bano się –

przełożony, który budzi jedynie strach,

obezwładnia podwładnych



unikanie przez przełożonego kierowania się

w kontaktach z podwładnymi podejrzliwością



uwzględnianie właściwej miary dla ludzi –
stawianie pracownikom wysokich wyzwań
tak, aby mogli poznać granice własnych
możliwości



zachowanie równowagi między mocnymi i
słabymi stronami – bo każdy człowiek ma
silne i słabe strony, i nie można wymagać
od człowieka przejawiania w pracy tylko
tych silnych

PRZYWÓDZTWO

Przywództwo



Przywództwo jest relacją wpływu
między przywódcami a ich
zwolennikami i ta relacja
odzwierciedla konieczne zmiany,
będące wynikiem przyjęcia
wspólnych celów

Kim jest przywódca



przywódca to osoba, która opanowała sztukę
tworzenia wizji, w której jak w soczewce skupia się
uwaga i zainteresowanie pracowników; wizja
inspiruje i prowadzi do zjednoczenia przywódców
z ich podwładnymi



przywódca to twórca prawdziwej komunikacji,
która stwarza słowa znaczące coś ważnego dla
ludzi



lider budzi zaufanie przez swoją determinację,
cierpliwość i wiarę

Umiejętności społeczne
wybitnych przywódców



umiejętność zaakceptowania ludzi takimi, jakimi są, wejścia w
ich skórę, nie osądzania ich lecz rozumienia



umiejętność bazowania na tym, co dzieje się w danej chwili,
bez ciągłego odwoływania się do przeszłości i rozpamiętywania
błędów



umiejętność traktowania najbliższych współpracowników z taką
samą atencją i uwagą, jaką wyrażamy wobec klientów i obcych
ludzi, oraz umiejętność ciągłego uczenia się od nich



umiejętność ufania innym, nawet jeżeli jest w tym pewna doza
ryzyka



umiejętność obywania się bez stałej aprobaty, poklasku i
potakiwania ze strony podwładnych i otoczenia

Wymiary przywództwa



wspieranie – zachowanie które umacnia poczucie
osobistej wartości i znaczenia podwładnego



ułatwianie interakcji – zachęcanie członków grupy do
nawiązywania bliskich, wzajemnie satysfakcjonujących
kontaktów



nacisk na cele – pobudzanie entuzjazmu związanego z
osiąganiem celów



ułatwianie pracy – zachowania pomagające w osiąganiu
celów: ustalanie rozkładów zajęć, koordynowanie,
planowanie, zapewnienie zasobów, itd.

PRZYWÓDZTWO
TRANSAKCYJNE I
TRANSFORMACYJNE

Przywództwo transakcyjne



Przywództwo transakcyjne opiera się na regule wymiany, to
znaczy jest w pewnym sensie wytargowane.



Stąd zarządzający wzmacnia motywację podwładnych
poprzez transakcje – odwołuje się do tego, co się
podwładnym opłaca i w zamian za wysiłek oferuje im cenne
nagrody, takie jak pieniądze czy status.



Przywódca transakcyjny dąży do osiągnięcia jak najwyższej
sprawności operatywnej i taktycznej w obszarze jego
oddziaływania, poprzez stosowanie kombinacji władzy
formalnej i nieformalnego wpływu rozpoznaje, modyfikuje i
spełnia potrzeby podwładnych oraz reaguje na zmieniające
się sytuacje.

Typy przywódców
transakcyjnych

1.

przywódcy narcystyczni

2.

przywódcy zaborczy

3.

przywódcy uwodzicielscy

4.

przywódcy roztropni

1. Przywódcy narcystyczni



nie dostrzegają innych ludzi



cechują się poczuciem megalomanii,
omnipotencji, niecierpliwością oraz
poczuciem nietykalności i
nieśmiertelności



sądzą, że są tak doskonali, że inni ludzie
powinni ich kochać wyłącznie z tego
powodu

2. Przywódcy zaborczy



postrzegają innych ludzi jak przedmioty
miłości i nienawiści, dążąc do ich posiadania i
używania do własnych celów



chęci posiadania towarzyszy uczucie
zazdrości



taki lider często nie potrafi nad sobą
zapanować i zachowuje się agresywnie, jest
zaborczy i ma paranoidalną strukturę
psychiczną

3. Przywódcy uwodzicielscy



lepiej niż inni przywódcy rozwinięci
emocjonalnie



postrzegają innych jako istoty, które
należy oczarować



koncentrują się na przyciąganiu uwagi
otoczenia



są osobami o histerycznej psychice – są
niestabilni emocjonalnie i humorzaści

4. Przywódcy roztropni



są osobami dojrzałymi, panującymi
nad popędami, mogącymi
ukierunkować swoją energię na
realizację świadomie wybranych celów



są życzliwi wobec ludzi, często
przyjmują postawę paternalistyczną,
dbając o rozwój swoich podwładnych

Przywództwo
transformacyjne



Przywództwo transformacyjne angażuje całą
osobę pracownika w celu zaspokojenia jego
potrzeb wyższego rzędu.



Ten rodzaj kreowania relacji przełożony-
podwładny to przywództwo wykraczające
poza zwykłe oczekiwania, przekazujące
poczucie posłannictwa (misji), stymulujące
proces uczenia się, inspirujące nowe
sposoby myślenia.

Elementy przywództwa
transformacyjnego



ponadprzeciętne zdolności dostrzegania sił
zmierzających do radykalnej zmiany



zdolności do tworzenia wizji, która zmobilizuje
organizację do zmierzania w określonym
kierunku



mobilizacja i wspieranie członków organizacji
do działania w kierunku wprowadzenia
strategicznych zmian niezbędnych do
wprowadzenia wizji w życie

Umiejętności przywódcy
transformacyjnego



indywidualne traktowanie – przywódca przejawia
zainteresowanie osobistym i zawodowym
rozwojem członków zespołu; świadomy potrzeb
swoich podwładnych motywuje ich i stwarza
okoliczności dla uczenia się



stymulacja intelektualna – przywódca pobudza
członków zespołu do myślenia, wykorzystywania
wyobraźni, kwestionowania przyjętych założeń i
uznanych, sprawdzonych i wypróbowanych metod
działania



inspirujące motywowanie – przywódca
roztacza optymistyczną i realistyczną
zarazem wizję przyszłości, a następnie
zachęca podwładnych, by zwiększyli
swoje oczekiwania i wysiłek wkładany w
urzeczywistnienie tego celu



wyidealizowany przykład – przywódca
jest modelem roli

Dziękuję za uwagę