USTAWA WILCZKA,
UWŁASZCZENIE
NOMENKLATURY I PLAN
BALCEROWICZA
Natalia Warych
Wydział Bezpieczeństwa
Narodowego
Kierunek Bezpieczeństwo
narodowe, gr. F
Rok II, studia licencjackie
USTAWA WILCZKA
To potoczne określenie dotyczy Ustawy z dnia 23
grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej,
opracowanej według projektu ministra przemysłu
Mieczysława Wilczka i premiera Mieczysława
Rakowskiego, która umożliwiała każdemu
obywatelowi podejmowanie i prowadzenie
działalności gospodarczej na równych prawach.
Spowodowało to aktywizację drobnych
przedsiębiorców, którzy utworzyli wiele nowych
miejsc pracy.
W latach 1990–1992 przybywało średnio rocznie
ok. 250 tys. zarejestrowanych spółek cywilnych, a
w latach 1990–2004 powstało w sumie 3 mln
nowych przedsiębiorstw prywatnych
Okoliczności uchwalenia ustawy Wilczka
Sytuacja społeczno-gospodarcza pod koniec lat 80. wymagała
radykalnych i natychmiastowych zmian.
Patologicznie rozbudowana administracja i wszechobecna
biurokracja stanowiła kolejny czynnik wywołujący niechęć
wśród Polaków.
Prawo służyło nie obywatelom, a władzy, będąc głównym
elementem uprawiania polityki.
Pojawienie pomysłów zmian gospodarczych, które pomimo
umocowania w doktrynie komunistycznej, polegały na pewnej
liberalizacji prowadzenia działalności gospodarczej.
Władza w owym czasie nie starała się rozwiązywać problemów
obywateli, a jedynie odwracać od nich uwagę.
Art. 1 ustawy stanowi że:
„Podejmowanie i prowadzenie
działalności gospodarczej jest wolne i
dozwolone każdemu na równych
prawach z zachowaniem warunków
określonych przepisami prawa”.
W pierwszym roku od obowiązywania ustawy
powstało 2,5 mln prywatnych firm, w następnym 1
mln. Natomiast w kolejnych niespełna siedmiu
latach dalsze 6 mln.
Zmiany prowadzące do ograniczenia wolności
gospodarczej.
Ustawę Wilczka nowelizowano aż 40 razy.
Ustawa umożliwiła każdemu obywatelowi PRL
podejmowanie i prowadzenie działalności
gospodarczej na równych prawach, co m.in.
spowodowało aktywizację drobnych
przedsiębiorców. W połączeniu z zastąpieniem
gospodarki planowej centralnie sterowanej
systemem gospodarki wolnorynkowej w efekcie
zaowocowała dużą dynamiką gospodarczą na
samym początku lat 90.
Uwłaszczenie nomenklatury -
potoczne określenie
procesu prywatyzacji i przejmowania
majątku publicznego przez niektórych
działaczy nomenklatury partyjnej i
państwowej, które pojawiło się na fali
przemian ustrojowych w 1989 roku w
Polsce i innych krajach bloku
sowieckiego.
Warstwa ludzi, zwana potocznie
nomenklaturą, miała szereg
niedostępnych dla innych przywilejów
– bardzo zresztą formalnie
zróżnicowanych, od nieznacznie
lepszych warunków wczasów, po
specjalne kliniki, sklepy i inne dobra.
Wśród osób usprawiedliwiających w różnym
stopniu proces "uwłaszczenia nomenklatury"
jako konieczny było wielu
uczestników Okrągłego Stołu . Swoje racje
przedstawiali oni m.in. na łamach Gazety
Wyborczej :
"Jeśli ludzie z nomenklatury wejdą do spółek
akcyjnych, jeśli staną się jednymi z właścicieli,
wówczas będą zainteresowani by tych akcyjnych
stowarzyszeń bronić, a system akcyjny niszczy
porządek stalinowski."
PLAN BALCEROWICZA
Plan Balcerowicza to potoczna
nazwa pakietu reform gospodarczo-
ustrojowych rozpoczętych w 1990 r.
PLAN BALCEROWICZA
Plan zakładał:
usprawnienie polityki monetarnej, polska waluta miała być stabilna
doprowadzenie do równowagi w budżecie państwowym co z kolei
przełożyć się miało na stabilizację państwa polskiego
uporanie się z inflacją (hiperinflacja została odziedziczona w
spadku po poprzednim ustroju)
gwałtowną prywatyzację (niewydolne i nieudolnie zarządzane
spółki państwowe miały zostać w części lub w całości
sprywatyzowane i przekazane prywatnym inwestorom)
utrzymanie równoważnego i stabilnego kursu wymienialności
walut.
KILKA USTAW, KTÓRE SKŁADAŁY
SIĘ NA PLAN BALCEROWICZA
Ustawa o gospodarce
finansowej przedsiębiorstw
państwowych (Dz.U. 1989 nr
74, poz 437)
Likwidowała gwarancję finansowania
z budżetu deficytowych przedsiębiorstw
państwowych i wprowadzała przepisy
o postępowaniu upadłościowym
przedsiębiorstw nieefektywnych.
Ustawa o podatku od wzrostu
wynagrodzeń (tzw.
popiwek) (Dz.U. 1989 nr 74,
poz. 438)
Nowy podatek od ponadnormatywnego
wzrostu wynagrodzeń zmuszał
przedsiębiorstwa przekraczające
dopuszczalny wzrost płac (ustalany
poniżej wskaźnika inflacji), do zapłaty 2 zł
za każdą 1 złotówkę przekroczenia limitu.
Jeśli przekroczenie było większe niż 3
proc. – nawet 5 zł podatku.
Ustawa o nowych zasadach
opodatkowania (Dz.U. 1989
nr 74, poz. 443)
Wprowadzała jednolity, 40-procentowy
podatek we wszystkich sektorach
gospodarki oraz podnosiła niektóre stawki
podatkowe, uwzględniając inflację.
Ustawa o zatrudnieniu (Dz.U.
1989 nr 75, poz. 446)
Unieważniła ustawę o osobach
uchylających się od obowiązku pracy oraz
zmieniła zasady funkcjonowania biur
pośrednictwa pracy. Formalnie
sankcjonowała istnienie bezrobocia.
PLAN BALCEROWICZA - OCENA
PLUSY
MINUSY
- obniżenie inflacji i uporanie się
z deficytem budżetowym
- zmiana gospodarki, ustroju
gospodarczego
- prywatyzacja i rozwój
prywatnych przedsiębiorstw
- pojawienie się tzw. prywatnej
własności
- polepszenie jakości towarów,
produktów i życia społecznego
- umocnienie waluty polskiego
złotego
- uruchomienie handlu
zagranicznego i pozyskanie w
Polsce kapitału zagranicznego
- ustabilizowanie budżetu Polski,
optymalizacja kosztów i
wydatków państwowych
- usprawnienie aparatu
urzędniczego
- likwidacja miejsc pracy,
gwałtowne zwolnienia i
niezadowolenie społeczne z
przeprowadzonych reform
- pojawiła się tzw. szara strefa
ekonomiczna i interesy
nielegalne
- spadek stopy stopy życiowej
części społeczeństwa, które nie
potrafiło się odnaleźć w nowym
ustroju
- nowe oprocentowanie kredytów,
które dotyczyło również umów
już zawartych
- recesja podczas realizacji planu
Balcerowicza, mimo usilnych
prób realizacji reform,
gospodarka nie szła do przodu
•
Ustawa Wilczka a obecne regulacje dotyczące wolności
gospodarczej – analiza prawno-historyczno porównawcza,
Szymon Migała, dostęp: (09.12.2016)
•
http://portalwiedzy.onet.pl/85578,,,,balcerowicza_plan,haslo.ht
ml, dostęp: (09.12.2016)
•
http://encyklopedia.naukowy.pl//Uw
%C5%82aszczenie_nomenklatury,vstrona_2, dostęp:
(09.12.2016)
•
https://www.obserwatorfinansowy.pl/tematyka/makroekonomia
/reformy-gospodarcze-w-polsce-2/, dostęp: (09.12.2016)
Bibliografia