Zasady układania jadłospisów dla
dziewcząt w wieku 10-12, 13-15,
16-18 o różnej aktywności
fizycznej.
Anna Andrysiak,
Anna Czekajło,
Katarzyna Ekiert
Dorota Płatek
Żywienie dzieci i młodzieży powinno zapewnić
prawidłowy rozwój fizyczny i umysłowy oraz
umożliwić wykorzystanie w pełni genetycznie
uwarunkowanego potencjału rozwojowego,
jednocześnie powinno zapobiegać rozwojowi
chorób wieku dziecięcego i zmniejszać ryzyko
rozwoju chorób dietozależnych w późniejszych
fazach życia.
Cele te spełnia zbilansowana dieta – czyli taka,
która dostarcza rozwijającemu się organizmowi
zgodnie z wiekiem, płcią i aktywnością fizyczną,
dostatecznej ilości energii i wszystkich
niezbędnych składników odżywczych.
Największe przyrosty masy ciała u
dziewcząt mają miejsce między 12. a 13.
rokiem życia i wynoszą średnio ok. 5kg na
rok, następnie zmniejszają się i
praktycznie w wieku 15-16 lat są
minimalne.
Szczególnej uwagi wymaga żywienie
dziewcząt w wieku 10-12 lat.
W tym czasie następują wyraźne zmiany
zarówno w budowie ciała jak i zmiany w
psychice oraz przyspieszenie tempa wzrostu.
U dziewcząt wzrasta ilość tkanki tłuszczowej i
figura zaokrągla się nabierając „kobiecych
kształtów”. Większość dziewcząt w tym
okresie nie może zaakceptować zmian w
sylwetce i stosuje różne diety odchudzające.
Założenia zbilansowanej diety wymagają,
by wraz ze zwiększeniem się u młodzieży
normy dla całodziennej wartości
energetycznej posiłków było zawsze
równocześnie realizowane większe
zapotrzebowania na wszystkie składniki
odżywcze.
Normy żywienia – znowelizowane w 2008r
45-65% energii z węglowodanów
Cukry dodawane – poniżej 10%
Tłuszcze – maksymalnie do 30% energii
Białko 10-15%
W pierwszej zasadzie zdrowego żywienia
dzieci i młodzieży w wieku szkolnym
zwraca się uwagę na konieczność
urozmaicania diety w produkty spożywcze
z różnych grup.
Produkty zbożowe – co najmniej 5
porcji, należy wybierać te z grubego
przemiału – pieczywo pełnoziarniste, ryż
niełuskany, kaszę gryczaną, jęczmienną,
razowy makaron
-są one przede wszystkim źródłem energii
dla organizmu, są bogate w błonnik, wiele
składników mineralnych i witamin
Warzywa i owoce- co najmniej 5 porcji
dziennie, powinno się stosować różnorodne
warzywa (zielone-sałata, brokuły;
pomarańczowe- marchew, pomidor) jak i
wzbogacać dietę w owoce (świeże, mrożone,
suszone) oraz w mniejszej ilości w soki.
-dostarczają składników mineralnych, witamin,
flawonoidów, są głównym źródłem witam
antyoksydacyjnych, błonnika pokarmowego
Mleko i przetwory mleczne
-najważniejsze źródło wapnia w diecie, w
mleku znajdują się także witaminy (A, D, B
2
),
jest źródłem najwyższej jakości białka
Celem zrealizowania normy na wapń –
1300mg dziennie dla osób w wieku 10-
18lat – uczniowie powinni wypijać 3-4
szklanki mleka dziennie lub część mleka
zastępować produktami mlecznymi, a także
serami
Mięso, drób, ryby, wędliny, jaja i nasiona
roślin strączkowych oraz orzechy
źródło pełnowartościowego białka, żelaza,
cynku, witamin z grupy B
2 porcje produktów dziennie
Z produktów mięsnych wybierać chude
gatunki, ryby morskie (makrela, śledź,
sardynka)
Najlepiej jeśli produkty mięsne są gotowane
lub pieczone.
Tłuszcze
Większość tłuszczów w diecie powinna pochodzić z
ryb, orzechów i tłuszczów roślinnych.
Konieczne jest ograniczenie tłuszczów stałych
zwierzęcych, jak smalec, masło – podnoszą poziom
cholesterolu w surowicy, zwiększają krzepliwość
krwi, zwiększają ryzyko rozwoju miażdżycy.
Zalecane są oleje roślinne – rzepakowy, oliwa z
oliwek.
Tłuszcze powinny stanowić dodatek do potraw.
Należy zwrócić uwagę na to, żeby ze
wszystkich grup produktów wybierać te
które są chude.
Ograniczyć produkty zawierające dużo
cholesterolu (podroby) i izomery trans
nienasyconych kwasów tłuszczowych
(wyroby ciastkarskie, cukiernicze,
margaryny twarde, żywność typu fast
food, chipsy).
NAPOJE:
Woda jest niezbędnym składnikiem diety, odgrywa istotną
rolę w regulowaniu temperatury ciała, transporcie składników
odżywczych oraz we wszystkich procesach życiowych.
Niedobór wody – powoduje uczucie osłabienia, zawroty
głowy, obniża wydolność organizmu, może prowadzić do
odwodnienia, sprzyja rozwojowi chorób układu moczowego.
Zapotrzebowanie zależy od aktywności fizycznej,
temperatury, wilgotności otoczenia, wydalania wody przez
skórę i płuca, z moczem, kałem.
U dziewcząt zapotrzebowanie na wodę wynosi
w wieku 10-12 lat -> 2100ml
a w wieku 16-18 lat -> 2300ml płynów dziennie.
Wartości uwzględniają zarówno wodę pochodzącą z napojów
jak i produktów spożywczych.
Uniwersalnym napojem-który powinien być stosowany jest
woda.
Do napojów chętnie wypijanych należą soki, głownie
owocowe, rzadziej warzywne. Należy pamiętać, że soki
owocowe są nie tylko źródłem cennych składników
odżywczych, ale także energii, przez co wypijanie ich w
zbyt dużych ilościach może przyczyniać się do rozwoju
nadwagi i otyłości.
Częste spożywanie soków może również sprzyjać próchnicy
poprzez kontakt zębów z zawartymi w nich
węglowodanami.
Nie zaleca się spożywania kawy przez dzieci – jest ona
istotnym źródłem kofeiny mającej działania pobudzające.
Kofeina może niekorzystnie wpływać na gęstość mineralną
kości, kształtującej się w dzieciństwie i wczesnej młodości.
Różnice w tempie podstawowej przemiany
materii, aktywności fizycznej i etapie
dojrzewania fizjologicznego znajdują
odzwierciedlenie w znacznych wahaniach
indywidualnego zapotrzebowania na
składniki odżywcze.
Spożycie powinno być regulowane
indywidualnie, zależności od apetytu, tempa
wzrostu, aktywności i odkładania się tkanki
tłuszczowej.
Niedobory składników odżywczych w tym
okresie prowadzą do zahamowania tempa
wzrostu, obniżenia podstawowej
przemiany materii, a także zaburzeń
miesiączkowania.
W ocenie spożycia u młodzieży w okresie
dojrzewania najczęściej stwierdza się
niedostateczny udział energii, wapnia i
żelaza.
Socha J. Żywienie dzieci zdrowych i
chorych wyd. PZWL, Warszawa 1998
Jarosz M. Praktyczny podręcznik dietetyki
Wyd. Instytut Żywności i Żywienia,
Warszawa 2010