Zasady 哪吥統wienia os膫艂b w starszym wieku


tom 14, nr 2, 57 62
Gerontologia Polska PRACA POGL DOWA ISSN 1425 4956
El偶bieta Gabrowska1, Miko艂aj Spodaryk2
1
Szko艂a Policealna Pracownik贸w S艂u偶b Medycznych i Spo艂ecznych nr 3 w Krakowie
2
Klinika Pediatrii, Gastroenterologii i 呕ywienia Polsko-Ameryka艅skiego Instytutu Pediatrii Collegium
Medicum Uniwersytetu Jagiello艅skiego w Krakowie
Zasady 偶ywienia os贸b w starszym wieku
Nutrition guidelines for the elderly
Abstract
Physiological and pathological changes appearing at the elderly age as factors modifying a demand for energy
and nutritious ingredients have been discussed. General diet recommendations for the elderly respecting social
and economic feeding conditions as well as nutrition standards estabilished by The Institute of Food and Nutri-
tion in Warsaw have been presented. In the article a list of low  fat diet protein substitutes has been placed. It
has been focused that feeding should be individualised and food preferences of the elderly staying at hospital
should be taken into account.
key words: the nutrition of the elderly, nutrition standards, physiological and pathological
changes
Wst臋p wych w d艂ugotrwale stosowanej diecie mog膮 nieko-
Starzenie si臋 organizmu jest zjawiskiem nieodwra- rzystnie wp艂ywa膰 na organizm cz艂owieka i prowa-
calnym, a jego przebieg mo偶e by膰 modyfikowany dzi膰 do powstawania chor贸b dietopochodnych [9, 10].
przez wiele czynnik贸w wp艂ywaj膮cych na organizm W艣r贸d czynnik贸w wp艂ywaj膮cych na wyb贸r pokarmu
przez ca艂y okres 偶ycia. Istotne znaczenie maj膮 mi臋dzy przez osoby w podesz艂ym wieku nale偶y wymieni膰
innymi na艂ogi i nieprawid艂owe od偶ywianie si臋 [1 6]. reakcje warunkowe, wynikaj膮ce z upodoba艅 diete-
Istnieje 艣cis艂a zale偶no艣膰 mi臋dzy rodzajem po偶ywie- tycznych i awersji do niekt贸rych pokarm贸w. Reakcje
nia a rozwojem organizmu, odporno艣ci膮 na choroby te mog膮 si臋 zmienia膰 pod wp艂ywem prozdrowotnych
oraz d艂ugo艣ci膮 偶ycia cz艂owieka. Przez wiele wiek贸w porad 偶ywieniowych lub mody na okre艣lony spos贸b
o sposobie od偶ywiania decydowa艂o pierwotne 艣ro- od偶ywiania si臋. Nale偶y pami臋ta膰, 偶e niekt贸re zacho-
dowisko cz艂owieka, a tak偶e wierzenia religijne lub wania 偶ywieniowe zwi膮zane z doborem produkt贸w,
przes膮dy [7, 8]. Obecnie na spos贸b 偶ywienia si臋 spo- sposobem przygotowywania potraw czy samym zwy-
艂ecze艅stw wp艂ywaj膮 czynniki ekonomiczne kszta艂tu- czajem ich spo偶ywania wykszta艂ci艂y i utrwali艂y si臋
j膮ce styl 偶ycia. Warunki socjo-ekonomiczne mog膮 wy- w okresie m艂odo艣ci. Nie bez znaczenia s膮 tak偶e okresy
musza膰 nieprawid艂owy model od偶ywiania wynikaj膮- poszczenia wynikaj膮cego z zalece艅 religijnych, pro-
cy z ogranicze艅 finansowych lub braku pe艂nej spraw- wadz膮ce do ograniczenia liczby posi艂k贸w, okreso-
no艣ci fizycznej umo偶liwiaj膮cej samodzielne przygo- wego wykluczania niekt贸rych pokarm贸w lub do ca艂-
towywanie posi艂k贸w. W tych sytuacjach dieta zale偶y kowitej g艂od贸wki. W 艣wiadomo艣ci spo艂ecznej funk-
od tego, co mo偶na tanio kupi膰 w najbli偶szym sklepie cjonuj膮 tak偶e r贸偶norodne diety poprawiaj膮ce funk-
lub co przynios膮 opiekunowie. Po艣piech, korzystanie cj臋 narz膮d贸w, w艣r贸d kt贸rych mo偶na spotka膰 zalece-
z przemys艂owo przygotowywanych posi艂k贸w typu fast nia okresowego ograniczania lub zaniechania jedze-
food oraz niew艂a艣ciwy dob贸r sk艂adnik贸w pokarmo- nia w og贸le, z przypisywaniem tym zaleceniom re-
witalizuj膮cego wp艂ywu na organizm. 艢wiadoma re-
zygnacja z niekt贸rych produkt贸w czy potraw mo偶e
Adres do korespondencji:
by膰 u os贸b w podesz艂ym wieku nast臋pstwem przy-
dr med. El偶bieta Gabrowska
krych do艣wiadcze艅, na przyk艂ad zatrucia pokarmo-
Szko艂a Policealna Pracownik贸w S艂u偶b Medycznych
i Spo艂ecznych nr 3 w Krakowie
wego, niedostatku w okresie wojny i tym podobnych.
Os. Teatralne 4a, 31 945 Krak贸w
tel.: (012) 644 28 72
57
Gerontologia Polska 2006, tom 14, nr 2
Wiadomo, 偶e w ka偶dym wieku, a zw艂aszcza pode- stolca [16]. Cz臋艣ciej ni偶 u os贸b m艂odych stwierdza
sz艂ym, spo偶ycie sk艂adnik贸w od偶ywczych powinno by膰 si臋 tak偶e refluks 偶o艂膮dkowo-prze艂ykowy, kt贸ry jest od-
zgodne z zapotrzebowaniem metabolicznym orga- powiedzialny za uczucie zgagi i w istotny spos贸b
nizmu. Wyst臋puj膮ca w starszym wieku zwi臋kszona wp艂ywa na 艂aknienie, jest tak偶e przyczyn膮 niewska-
chorobowo艣膰 o charakterze przewlek艂ym wi膮偶e si臋 zanego ograniczania spo偶ycia niekt贸rych sk艂adnik贸w
cz臋sto z konieczno艣ci膮 stosowania wielu ogranicze艅 od偶ywczych. Zmiany zanikowe w b艂onie 艣luzowej
pokarmowych. 偶o艂膮dka prowadz膮 do zmniejszania wydzielania soku
Ze wzgl臋du na systematyczny wzrost liczebno艣ci po- 偶o艂膮dkowego, zw艂aszcza kwasu solnego i w mniej-
pulacji os贸b w podesz艂ym wieku 偶ywienie tej grupy szym stopniu pepsyny, oraz wzrostu sekrecji gastry-
ludzi jest znacz膮cym, ale r贸wnie偶 z艂o偶onym proble- ny jako mechanizmu regulacyjnego. Post臋puj膮ca
mem w nauce o 偶ywieniu cz艂owieka [11]. z wiekiem utrata oko艂o 20% masy w膮troby z towa-
rzysz膮c膮 redukcj膮 jej zdolno艣ci regeneracyjnych przy-
Odmienno艣膰 patofizjologiczna czynia si臋 do obni偶enia syntezy bia艂ek oraz zdolno艣ci
wieku podesz艂ego biotransformacji przyjmowanych lek贸w. Aktywno艣膰
U os贸b w starszym wieku znacznie zmniejsza si臋 ak- enzym贸w trzustkowych w podesz艂ym wieku jest wy-
tywno艣膰 fizyczna. Stwierdza si臋 redukcj臋 liczby i wiel- raznie ograniczona, co pogarsza tolerancj臋 posi艂k贸w.
ko艣ci w艂贸kien mi臋艣niowych powoduj膮c膮 spadek si艂y Wyczerpywanie si臋 zdolno艣ci wydzielniczych kom贸-
masy mi臋艣niowej. W wyniku przebytych chor贸b i pro- rek beta trzustki i upo艣ledzenie wydzielania insuliny
ces贸w starzenia zmienia si臋 praca narz膮d贸w we- prowadzi do cz臋stszego wyst臋powania cukrzycy typu
wn臋trznych [12 15]. Konsekwencj膮 tego jest zmniej- 2 w tej grupie. Dodatkowo stwierdza si臋 obni偶on膮
szenie przemiany materii w por贸wnaniu z osobami wra偶liwo艣膰 na insulin臋, przejawiaj膮c膮 si臋 mniejszym
w 艣rednim wieku. Przewodzenie bodzc贸w nerwowych wychwytywaniem glukozy w kom贸rkach mi臋艣ni, tkan-
u os贸b starszych zmniejsza si臋 艣rednio o 10 15%. ki t艂uszczowej i w膮troby. Cz臋stym zjawiskiem s膮 cho-
Cz臋sto upo艣ledzona lub ograniczona jest czynno艣膰 roby jamy ustnej i z臋b贸w. Braki w uz臋bieniu ograni-
nerek, kt贸rych masa zmniejsza si臋 o oko艂o 25 30%. czaj膮 偶ucie i rozdrabnianie pokarm贸w, s膮 tak偶e przy-
Przes膮czanie k艂臋bkowe mo偶e si臋 zmniejszy膰 nawet czyn膮 znacznego ograniczenia spo偶ycia niekt贸rych
do 60% w por贸wnaniu z osobami m艂odymi. Spada produkt贸w. Proces starzenia si臋 prowadzi do zmian
reninowa aktywno艣膰 osocza o oko艂o 30 50%, cze- funkcjonowania zmys艂贸w smaku i w臋chu. W wyniku
mu towarzyszy obni偶enie st臋偶enia aldosteronu. Na- zaniku kubk贸w smakowych mo偶e dochodzi膰 do utra-
st臋puje tak偶e obni偶enie zdolno艣ci konwersji witami- ty 艂aknienia, co sprzyja post臋puj膮cemu niedo偶ywie-
ny D3 do jej postaci aktywnych metabolicznie. R贸w- niu. Nieprawid艂owe odczuwanie smaku/zapachu
nolegle ze starzeniem si臋 zmniejsza si臋 pojemno艣膰 potraw jest przyczyn膮 niekorzystnego nadmiernego
oddechowa p艂uc do 70 80% warto艣ci stwierdzanych spo偶ycia przypraw, w tym soli kuchennej i cukru, co
u os贸b m艂odszych. Zmienia si臋 tak偶e sk艂ad cia艂a, wzra- mo偶e sprzyja膰 rozwojowi nadci艣nienia i oty艂o艣ci [17].
sta zawarto艣膰 t艂uszczu ustrojowego z oko艂o 20% do Dodatkowymi zjawiskami mog膮cymi wp艂ywa膰 na
36% (w wieku 70 lat) i zmniejsza si臋 zawarto艣膰 masy zaburzenie prawid艂owych nawyk贸w 偶ywieniowych s膮
mi臋艣niowej. Zawarto艣膰 sk艂adnik贸w mineralnych or- samotno艣膰, depresja i zaburzenia funkcji uk艂adu ner-
ganizmu zmniejsza si臋 z oko艂o 6% do 4%, co powo- wowego.
duje demineralizacj臋 uk艂adu kostnego. Wszystkie te
procesy prowadz膮 do modyfikacji dobowego zapo- Og贸lne zasady 偶ywienia w podesz艂ym wieku
trzebowania na energi臋 i sk艂adniki od偶ywcze. Zacho- Niejednorodno艣膰 grupy os贸b w podesz艂ym wieku
dz膮ce w procesie starzenia si臋 organizmu zmiany oraz r贸偶ne problemy zdrowotne powoduj膮 trudno-
w przewodzie pokarmowym utrudniaj膮 praktyczn膮 艣ci w opracowywaniu uniwersalnych zalece艅 doty-
realizacj臋 potrzeb metabolicznych. Obserwuje si臋 cz膮cych dietetyki tego okresu 偶ycia. Trudno stwo-
zmniejszone wydzielanie 艣liny i zawarto艣ci w niej rzy膰 model 偶ywienia akceptowany przez t臋 grup臋 lu-
enzym贸w trawiennych, dochodzi do zmian zaniko- dzi, kt贸ry jednocze艣nie by艂by optymalny pod wzgl臋-
wych b艂on 艣luzowych jamy ustnej prze艂yku, 偶o艂膮dka dem ekonomicznym, smakowym i zwyczajowym oraz
i jelit, a tak偶e zmniejszenia ilo艣ci tkanki gruczo艂owej. pozwala艂by zrealizowa膰 wszystkie zalecenia racjonal-
Zmniejszenie masy mi臋艣ni贸wki przewodu pokarmo- nego 偶ywienia. Zalecenia 偶ywieniowe propagowane
wego przyczynia si臋 do gorszej sprawno艣ci moto- w krajach europejskich i kierowane do ludzi z grup szcze-
rycznej przewodu pokarmowego, co mo偶e powodo- g贸lnego ryzyka, w tym os贸b starszych, zdaniem Rosz-
wa膰 cz臋ste w tym wieku zaparcia lub nietrzymanie kowskiego [11], mo偶na sprowadzi膰 do kilku zasad
www.gp.viamedica.pl
58
El偶bieta Gabrowska, Miko艂aj Spodaryk, Zasady 偶ywienia os贸b w starszym wieku
偶ywienia, wed艂ug kt贸rych osoby starsze powinny: przemiany materii w por贸wnaniu z 1,8 2,1-krotno-
 spo偶ywa膰 codziennie r贸偶norodne produkty spo- 艣ci膮 u ludzi m艂odszych, pracuj膮cych zawodowo.
偶ywcze; Opr贸cz realizacji 偶ywieniowej zapotrzebowania bar-
 zwi臋kszy膰 spo偶ycie niezb臋dnych nienasyconych dzo wa偶ne jest zachowanie w艂a艣ciwych proporcji
kwas贸w t艂uszczowych, skrobi i b艂onnika pokar- substrat贸w energetycznych w diecie. W臋glowodany
mowego; powinny stanowi膰 55 60%, t艂uszcze 25 30%, a bia艂-
 zmniejszy膰 spo偶ycie t艂uszczu, cholesterolu, cukru ka 12 15% ca艂odziennej puli energetycznej. Zalece-
i soli; nia dotycz膮ce t艂uszcz贸w opr贸cz og贸lnej ilo艣ci do-
 ogranicza膰 spo偶ycie alkoholu; tycz膮 konieczno艣ci spo偶ycia niezb臋dnych nienasyco-
 kontrolowa膰 mas臋 cia艂a; nych kwas贸w t艂uszczowych (NNKT) w ilo艣ci stano-
 zwi臋kszy膰 aktywno艣膰 fizyczn膮. wi膮cej przynajmniej 4% energii. Prawid艂owy stosu-
Praktyczne zalecania dotycz膮: nek kwas贸w t艂uszczowych z rodziny n-6 do kwas贸w
 zwi臋kszenia g臋sto艣ci od偶ywczej posi艂k贸w, czyli z rodziny n-3 powinien wynosi膰 5:1.
proporcji sk艂adnik贸w od偶ywczych do energii (spo- Powszechnie wiadomo, 偶e nadmierne spo偶ycie t艂usz-
偶ywanie przetwor贸w mlecznych odt艂uszczonych, czu oraz cukr贸w prostych prowadzi do zmniejszenia
chudego mi臋sa, drobiu, w臋dlin i ryb, je艣li nie ma g臋sto艣ci od偶ywczej diety, a tym samym do poten-
przeciwwskaza艅  przetwor贸w zbo偶owych cjalnych niedobor贸w, zw艂aszcza witamin i sk艂adni-
z pe艂nego ziarna, ciemnego pieczywa); k贸w mineralnych. Uwa偶a si臋, 偶e w podesz艂ym wieku
 stosowania do smarowania pieczywa mi臋kkich wzrasta zapotrzebowanie na witaminy: D, C, E, A
margaryn zawieraj膮cych zwi臋kszon膮 ilo艣膰 nie- i b-karoten.
zb臋dnych nienasyconych kwas贸w t艂uszczowych Zalecenia spo偶ycia sk艂adnik贸w mineralnych dla zdro-
(NNKT), a do kr贸tkiego sma偶enia i do sa艂atek wych os贸b w podesz艂ym wieku s膮 zbli偶one do zale-
 olej贸w ro艣linnych; ce艅 dla os贸b m艂odszych z wyj膮tkiem 偶elaza, na kt贸re
 unikania przejadania si臋; zapotrzebowanie u kobiet po okresie przekwitania
 unikania potraw i produkt贸w ci臋偶ko strawnych, istotnie si臋 zmniejsza. W tabeli 2 przedstawiono nor-
na przyk艂ad potraw d艂ugo sma偶onych, bigosu, my 偶ywienia dla os贸b powy偶ej 60 roku 偶ycia o wa-
grzyb贸w; dze 70 kg i ma艂ej aktywno艣ci fizycznej.
 codziennego spo偶ycia warzyw i owoc贸w, najle-
piej w postaci surowej; Podsumowanie
 cz臋stszego spo偶ywania posi艂k贸w (4 5), ale w ma艂ej Wspominana r贸偶norodno艣膰 populacji os贸b w pode-
obj臋to艣ci; sz艂ym wieku wymaga indywidualnego podej艣cia pod-
 regularnego przyjmowania posi艂k贸w; czas ustalania zasad 偶ywienia tej grupy. Opisuj膮c za-
 wypijania wi臋kszej ilo艣ci p艂yn贸w; lecenia, nale偶y uwzgl臋dni膰 wyst臋puj膮ce choroby, sy-
 znajdowania przyjemno艣ci w jedzeniu; tuacj臋 socjalno-bytow膮, ale tak偶e preferencje 偶ywie-
 zachowania aktywnego trybu 偶ycia dostosowa- niowe. Powszechnie wiadomo, 偶e osoby w starszym
nego do indywidualnych mo偶liwo艣ci. wieku cz臋sto od偶ywiaj膮 si臋 nieprawid艂owo. Nale偶y
Powy偶sze zalecenia mog膮 si臋 zmienia膰 w zale偶no艣ci jednak pami臋ta膰, 偶e nawyki 偶ywieniowe maj膮 u nich
od wieku, stanu zdrowia osoby starszej i rodzaju zle- charakter utrwalony i nawet je艣li s膮 nieprawid艂owe,
conej diety. Przy zmianie sposobu 偶ywienia osoby ich zmiana mo偶e powodowa膰 wiele trudno艣ci. Ka偶-
w podesz艂ym wieku przydatny jest wykaz zamienni- da zmiana modelu od偶ywiania si臋 u os贸b starszych
k贸w pokarmowych umo偶liwiaj膮cy wyb贸r preferowa- powinna przebiega膰 stopniowo, poniewa偶 z wiekiem
nych produkt贸w oraz urozmaicanie menu w ramach maleje zdolno艣膰 adaptacji do innego systemu 偶ywie-
zleconej diety. W tabeli 1 zaproponowano list臋 za- nia. Wydaje si臋 to szczeg贸lnie istotne w warunkach
miennik贸w pokarmowych obliczonych pod wzgl臋- szpitalnych, gdzie pacjentowi narzuca si臋 diet臋, kt贸-
dem zawarto艣ci bia艂ka w diecie niskot艂uszczowej rej smak i sk艂ad cz臋sto nie s膮 akceptowane. Za ka偶-
 najcz臋艣ciej stosowanej w polskich szpitalach. dym razem w momencie przyj臋cia starszego cz艂o-
wieka do szpitala powinno si臋 stawia膰 pytanie, czy
Zapotrzebowanie na energi臋 rygorystycznie przestrzegana, zalecana dieta, lecz
i sk艂adniki od偶ywcze zawieraj膮ca niech臋tnie i nieca艂kowicie spo偶ywane
Przyjmuje si臋, 偶e przy aktywno艣ci fizycznej typowej posi艂ki, jest lepsza od diety niedoskona艂ej, wynikaj膮-
dla tej grupy os贸b zapotrzebowanie energetyczne cej z wieloletnich przyzwyczaje艅, ale zawieraj膮cej
stanowi oko艂o 1,5-krotno艣膰 warto艣ci podstawowej posi艂ki ch臋tnie zjadane.
www.gp.viamedica.pl
59
Gerontologia Polska 2006, tom 14, nr 2
Tabela 1. Propozycje zamiany produkt贸w spo偶ywczych ze wzgl臋du na zawarto艣膰 bia艂ka  w diecie lekko
strawnej z ograniczeniem t艂uszczu*
Table 1. The suggestions of food products changes according to protein content  in light diet with
reducet fat
Produkt Zamiennik bia艂kowy Uwagi/
podstawowy Produkt Ilo艣膰 /produkty
100 g w gramach niezalecane
(ilo艣膰 bia艂ka w g)
Mleko 2% Mleko zag臋szczone nies艂odzone 50 T艂uste mleko krowie,
t艂uszczu Jogurt naturalny 2% 80 mleko kozie, owcze
(3,4 g) Jogurt owocowy 1,5% 90 Ser Brie pe艂not艂usty,
Kefir 2% 100 Camembert, Cheddar,
Ma艣lanka 0,5% 100 Edamski, Ementaler,
Ser twarogowy chudy 18 Gouda, My艣liwski,
Ser twarogowy p贸艂t艂usty 18 Parmezan, Rokpol,
Ser twarogowy homogenizowany zwyk艂y 22 Salami, Trapist贸w,
Ser twarogowy homogenizowany z Tyl偶ycki,
dodatkiem owoc贸w 22 Twar贸g t艂usty, ser Feta,
Ser twarogowy homogenizowany serki homogenizowane
waniliowy 20 t艂uste, ser Fromage,
Ser twarogowy ziarnisty 28 sery topione
Jaja kurze ca艂e Bia艂ko jaja kurzego 120 Jaja ca艂e  kilka razy
 2 ma艂e sztuki Mleko 2% 370 w tygodniu
(12,5 g) Mleko zag臋szczone nies艂odzone 190 Mleko t艂uste
Jogurt naturalny 290 Sery 偶贸艂te
Kefir 370 Sery twarogowe t艂uste
Ser twarogowy chudy 63 Sery homogenizowane
Ser twarogowy p贸艂t艂usty 67 t艂uste
Sery twarogowe homogenizowane 82 Sery topione
Serek twarogowy ziarnisty 100 T艂uste gatunki mi臋s:
Ciel臋cina bez ko艣ci 63 baranina, wieprzowina,
Wieprzowina bez ko艣ci (I klasa) 66 podroby: w膮troba, m贸zg,
Wo艂owina bez ko艣ci (I klasa) 58 nerki; g臋si, kaczki,
Indyk  pier艣 bez sk贸ry 65 ryby t艂uste: w臋gorz, 艂oso艣,
Indyk  udziec bez sk贸ry 65 makrela, 艣ledzie, sardynki
Kurczak  pier艣 bez sk贸ry 58 (polecane u chorych
Kurczak  udko bez sk贸ry 70 z hiperlipidemi膮);
Pol臋dwica sopocka 63 konserwy mi臋sne i rybne,
Szynka kanapkowa 90 pasztety; t艂uste w臋dliny,
Kie艂basa szynkowa z indyka 73 w臋dliny w臋dzone,
Szynka z indyka 73 mi臋sa peklowane, solanki
Szynka z kurczaka 60
Filety rybne bez sk贸ry (dorsz, sola,
sandacz) 76
Tu艅czyk w wodzie 60
www.gp.viamedica.pl
60
El偶bieta Gabrowska, Miko艂aj Spodaryk, Zasady 偶ywienia os贸b w starszym wieku
Tabela 1. cd.
Mi臋so bez ko艣ci Mleko 2% 580 Mleko krowie t艂uste,
 udziec ciel臋cy Mleko zag臋szczone nies艂odzone 300 kozie, owcze
lub 艂opatka Jogurt naturalny 2% 460
(19,9 g) Jogurty owocowe 1,5% 540
Kefir 2% 580
Ma艣lanka 0,5% 580 Sery twarogowe t艂uste,
Ser twarogowy chudy 100 homogenizowane t艂uste,
Ser twarogowy p贸艂t艂usty 100 sery topione, sery 偶贸艂te
Ser homogenizowany zwyk艂y 160 Baranina, wieprzowina,
Ser twarogowy ziarnisty 160 podroby:
Wieprzowina bez ko艣ci (I klasa) 105 w膮troba, m贸zg, nerki
Wo艂owina bez ko艣ci (I klasa) 92 g臋si, kaczki
Indyk  pier艣 bez sk贸ry 104 T艂uste w臋dliny:
Kurczak  pier艣 bez sk贸ry 93 baleron, boczek,
Szynka kanapkowa 140 mielonki, pasztety
Szynka z indyka 120
Pol臋dwica sopocka 100
Ryby (filet) bez sk贸ry 112 120
Jaja kurze ca艂e 160 Jaja kurze ca艂e: 2 3 sztuk
Bia艂ko jaja kurzego 180 w tygodniu
*Gramatur臋 produkt贸w spo偶ywczych w przeliczeniu na 100 g cz臋艣ci jadalnej** opracowano na podstawie [18].
**Cz臋艣膰 jadalna oznacza zawarto艣膰 sk艂adnik贸w pokarmowych w produkcie po usuni臋ciu niejadalnych odpadk贸w.
Tabela 2. Zapotrzebowanie na energi臋 i sk艂adniki od偶ywcze u os贸b starszych z uwzgl臋dnieniem p艂ci wg [19]
Table 2. The demand for energy and nutritious elements among elderly people with regard to their sex
according to [19]
Sk艂adnik pokarmowy Kobiety M臋偶czyzni
Energia (kcal) 1850 2000
Bia艂ko (g) 65 70 65 70
T艂uszcze (%/g) 25/51 25/56
NNKT (%/g) > 4/8 > 4/9
W臋glowodany og贸艂em [g] 330 365
Cukry proste (%) < 10 < 10
B艂onnik pokarmowy [g] 30 40 30 40
Witamina A [礸] 800 700
Witamina E [mg] 10 10
Witamina D [礸] 10 10
Witamina C [mg] 70 70
Witamina B1 [mg] 1,4 1,5
Witamina B2 [mg] 2,0 2,2
Witamina B6 [mg] 2,2 2,4
Witamina B12 [礸] 2,5 2,5
Foliany [礸] 320 340
Wap艅 [mg] 1100 900
Fosfor [mg] 800 700
Magnez [mg] 300 370
呕elazo [mg] 13 15
Potas [mg] min. 3500 min. 3500
S贸d [mg] min. 575 min. 575
www.gp.viamedica.pl
61
Gerontologia Polska 2006, tom 14, nr 2
Streszczenie
W pracy om贸wiono zmiany fizjologiczne i patologiczne zachodz膮ce u os贸b w podesz艂ym wieku jako czynniki
modyfikuj膮ce zapotrzebowanie na energi臋 i sk艂adniki od偶ywcze. Przedstawiono og贸lne zalecenia dietetyczne dla
os贸b starszych, uwzgl臋dniaj膮c spo艂eczno-ekonomiczne uwarunkowania zachowa艅 偶ywieniowych oraz normy
偶ywienia opracowane przez Instytut 呕ywno艣ci i 呕ywienia w Warszawie. W artykule zamieszczono list臋 zamienni-
k贸w bia艂kowych diety niskot艂uszczowej. Zwr贸cono uwag臋 na konieczno艣膰 indywidualizacji 偶ywienia uwzgl臋dnia-
j膮cej upodobania 偶ywieniowe os贸b w starszym wieku podczas pobytu w szpitalu.
s艂owa kluczowe: 偶ywienie os贸b w starszym wieku, normy 偶ywienia, zmiany fizjologiczne
i patologiczne
PI艢MIENNICTWO
10. Szponar L., Respondek W.: Choroby pierwotne na tle niedobo-
1. Coni N., Davison W., Webster S.: Starzenie si臋. PWN, Warszawa r贸w 偶ywieniowych. W: Hasik J., Gaw臋cki J. (red.). 呕ywienie cz艂o-
1994; 9 18, 34 41, 62 87, 120 123, 142. wieka zdrowego i chorego. PWN, Warszawa 2000; 95 109.
2. Gryglewska B., Adamkiewicz-Piejko A.: Specyficzne proble- 11. Roszkowski W.: 呕ywienie os贸b starszych. W: Hasik J., Gaw臋cki J.
my geriatryczne. W: Kocemba J., Grodzicki T. (red.). Zarys (red.). 呕ywienie cz艂owieka zdrowego i chorego. PWN, Warsza-
gerontologii klinicznej. Wyd. MCKP UJ, Krak贸w 2000; wa 2000; 86 94.
126 141. 12. Ortega R.M., Requejo A.M., Andres P.: Dietary intake and co-
3. Kocemba J., 呕yczkowska J.: Osobnicze i populacyjne starzenie gnitive function in a group of elderly people. Am. J. Clin. Nutr.
si臋 cz艂owieka. W: Kocemba J., Grodzicki T. (red.). Zarys Geron- 1997; 66: 803 809.
tologii Klinicznej. Wyd. MCKP UJ, Krak贸w 2000; 7 25. 13. Kocemba J., 呕yczkowska J.: Osobnicze i populacyjne starzenie
4. Jab艂o艅ski L., Wysoki艅ska-Miszczuk J.: Podstawy gerontologii si臋 cz艂owieka. W: Kocemba J., Grodzicki T. (red.). Zarys geron-
i wybrane zagadnienia z geriatrii. Wyd. Czelej, Lublin 2000; 37, tologii klinicznej. Wyd. MCKP UJ, Krak贸w 2000; 7 25.
63 65, 101 105. 14. Morley J.E.: Anorexia of aging: physiologic and pathologic. Am.
5. Ros艂awski A.: Wybrane zagadnienia z geriatrii. Wyd. Akademii J. Clin. Nutr. 1997; 66: 760 773.
Wychowania Fizycznego. Wroc艂aw 2001; 7 8. 15. Howard L., Malone M.: Clinical outcome of geriatric patients in
6. Krempe膰 M., Auczkowska J.: 呕ywienie i 偶ywno艣膰 zalecana oso- the United States receiving home parenteral and enteral nutri-
bom starszym. W: Opieka nad ludzmi starszymi. Wyd. DJ, Gda艅sk tion. Am. J. Clin. Nutr. 1997; 66: 1364 1370.
1999; 57 70. 16. Keller J.S.: Podstawy fizjologii 偶ywienia cz艂owieka. Wyd. SGGW,
7. Berger S.: Rozw贸j i znaczenie nauki o 偶ywieniu cz艂owieka. 呕yw. Warszawa 2000; 111.
Cz艂ow. Metab. Wyd. Instytutu 呕ywno艣ci i 呕ywienia, Warszawa 17. Szponar L., Dzieniszewski J.: Zalecenia dotycz膮ce prawid艂owego 偶ywie-
2002; Supl. 9 20. nia w szpitalach. W: Podstawy naukowe 偶ywienia w szpitalach. Wyd.
8. Gaw臋cki J.: 呕ywienie a zwyczaje kulturowe. W: Gaw臋cki J., Hry- Instytutu 呕ywienia i 呕ywno艣ci. Warszawa 2001; 689 752.
niewiecki L. (red.). 呕ywienie cz艂owieka. Podstawy nauki o 偶ywie- 18. Kunachowicz H., Nadolna I., Przygoda B.: Tabele warto艣ci
niu. PWN, Warszawa 1998; 438 442. od偶ywczej produkt贸w spo偶ywczych. Wyd. Instytutu 呕ywienia
9. Gaw臋cki J.: Racjonalne 偶ywienie jako sztuka kompromisu. 呕yw. i 呕ywno艣ci. Warszawa 1998.
Cz艂ow. Metab. Wyd. Instytutu 呕ywno艣ci i 呕ywienia, Warszawa 19. Ziemla艅ski 艢. (red.).: Normy 偶ywienia cz艂owieka. Fizjologiczne
2002; Supl. 21 26. podstawy. PZWL, Warszawa 2001.
www.gp.viamedica.pl
62


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Poziom niesprawno艣ci os贸b w starszym wieku jako wskazanie do wspierania opiekun贸w rodzinnych
Aktywizacja os贸b w starszym wieku
PROMOCJA JAKO艢CI 呕YCIA U OS脫B W STARSZYM WIEKU
Zachowania suicydalne os贸b w starszym wieku
Problem akt贸w samob贸jczych wsrod osob w starszym wieku
Aktywno艣膰 ruchowa a wyst臋powanie infekcji g贸rnych dr贸g oddechowych u os贸b w starszym wieku
Stereotypy dotycz膮ce os贸b oty艂ych a jako艣膰 偶ycia ludzi w starszym wieku
11 ERGONOMIA LUDZIE W STARSZYM WIEKU
impuls wybrane problemy osob starszych
Odpowied藕 na lecz trombolicztyne u os贸b starszych

wi臋cej podobnych podstron