Jay Friedman, Organize!, Sept. 15, 2013 tłum. A
ukasz Michalski
49. Gra w przeciwieństwa Game of Opposites
Jay Friedman, wrzesień 2013
Ostatnio rozważałem odwieczne kwestie dotyczące naszego sprzętu
i sposobów jego używania. W końcu doszedłem do takiego wniosku: graj na
możliwie największym instrumencie i ustniku; ale staraj się grać tak wyraz
nie
i skromnie, jak tylko potrafisz. Skromnie, to nie znaczy biednie. Ma być czysto,
żywo, skoncentrowanym dz
więkiem i, znowu- wyraz
nie. Muzyk ma
dysponować wielkim dz
więkiem, a jego instrument ma brzmieć skromnie
i prosto. Dużym błędem jest używanie wielkiego instrumentu i granie na nim
matowym, głuchym i niezogniskowanym dz
więkiem, najbardziej powszechnym
rodzajem dz
więku, jaki dzisiaj słyszę. Jak to się dzieje? Ma to związek ze
strumieniem powietrza. Każdy wie, że trzeba dać więcej powietrza, ale jak?
Pomyśl o strumieniu powietrza, jak o wężu do podlewania ogrodu: jak nie
założysz żadnej końcówki, wypłynie z niego duży i leniwy strumień, woda nie
popłynie daleko. Kiedy założysz dyszę, strumień się zwęzi, jego szybkość
wzrośnie, a woda poleci dalej. Tak właśnie rozumiem granie na dużym
instrumencie w sposób skromny i wyraz
ny. Ponieważ nowoczesne instrumenty
są większe w porównaniu z budowanymi w minionych wiekach, nie mamy
żadnego problemu by uzyskać duży dz
więk; nasz problem polega na tym, jak
uniknąć martwego brzmienia. Zajrzyj do mojego artykułu z listopada 2010
 Behold the Bright Seraphim." (29. Jasne Anioły).
Przy pomocy naszych nowoczesnych instrumentów musimy rozwiązać
jeszcze jedną zagadkę. To dążenie do ostrej, laserowej głośności i miękkości rogu
przeciwmgłowego. Naszym zadaniem jest odwrócenie tej tendencji. Zająłem się
tym w niedawnym artykule "Fighting the Horn" (6 paz
dziernika 2011), ale warto
o tym wspomnieć znowu. Jest jeszcze kilka innych spraw, które, jak się wydaje,
wymagają przeciwstawienia. Legata- zbyt szybkie między bliskimi pozycjami
suwaka, które trzeba przedłużać i te pomiędzy bardzo odległymi pozycjami,
które będę się starał przyspieszyć, by zniwelować różnicę między obu rodzajami
i ugruntować legato najwyższej gładkości i urody. Są też łuki wargowe, które
chciałyby się  wykrzywić poza instrument; będę je rozciąąąąągał, by
kontrolować strumień powietrza, jak to tylko możliwe. Kiedy suwak chce być za
szybki, a powietrze zbyt wolne, przeciwstawiaj się im. Nie, nie żądam
powolnego suwaka, chcę, by powietrze i suwak pozostawały sklejone tak, by nie
mogły się wzajemnie wypierać. Jeśli suwak mknie jak błyskawica, powietrze ma
robić to samo, ale nigdy kosztem legato, do którego puzon jest szczególnie
predestynowany.