3.1 Stopnie swobody
Położenie punktu materialnego jest określone przez trzy
współrzędne np. w układzie kartezjańskim x, y, z.
Liczba niezależnych geometrycznie współrzędnych
niezbędnych do jednoznacznego określenia położenia to
liczba stopni swobody.
Stopień swobody to jedna ze współrzędnych
(niezależna geometrycznie) służąca do jednoznacznego
określenia położenia. Niezależna geometrycznie?
Punkt swobodny ma 3 stopnie swobody.
Punkt na powierzchni. f(x, y, z) = C ma 2 stopnie swob.
f (
z
x, y, z)
2
2
≡ x + y − R = 0
L
Punkt na linii ma 1 stopień swobody.
Linia to jest przecięcie dwu powierzchni
Linia to jest zależność 3 współrzędnych od jednego
parametru, np. od czasu.
Przykład.
α
f (
z
x, y, z)
2
2
≡ x + y − R = 0
L
g( x, y, z) ≡ y − x tg(α ) = 0
Liczba stopni swobody bryły nieodkształcalnej
(6)
(2)
(4)
(5)
(1)
(3)
Punkt (1) ma 3 stopnie swobody. Punkt (2) dodawał by
następne trzy, ale – 1 bo stała odległość. Razem 5.
Punkt nr (3) dodaje 3 nowe stopnie swobody, ale -2 bo
stała odległość do (1) oraz (2). Razem 6.
Punkt (4) dodaje 3 nowe stopnie swobody, ale -3 stałe
odległości. Nic nie przybywa, nadal 6 stopni swobody.
Punkt (5) dodaje 3 stopnie swobody i odejmuje trzy odległości (nie 4 bo to są tożsamości, powierzchnie
sfer). Nadal 6. Możemy kontynuować, ale bryła sztywna
ma 6 stopni swobody. Trzy przesunięcia i trzy obroty.
3.2 Więzy
Więzy dwustronne – współrzędne są związane jednym lub dwoma warunkami typu „pozostań na powierzchni”.
f(x, y, z) - const. = 0. Przykład:
Kulka na końcu nieodkształcalnego pręta. Drugi koniec
pręta zamocowany przegubowo. (Rys. na tablicy)
Ruch płaski tego obiektu punkt na okręgu.
Punkt materialny może podlegać jednemu lub dwom
więzom tego typu. Nałożenie trzeciego więzu
unieruchamia punkt materialny. Dalsze więzy są
generalnie sprzeczne (tożsamościowe?).
Więzy jednostronne
Forma matematyczna nierówność f(x, y, z) <= const.
Przykład kulka na nierozciągliwej nici.
Więzy jednostronne nienaprężone nie oddziałują na
punkt materialny, który im podlega.
Na punkt materialny można nałożyć dowolnie wiele
niesprzecznych więzów jednostronnych.
Inne przymiotniki holonomiczne, różniczkowe, …
Więzy idealne (idealnie gładkie)
Poruszamy się po doskonale gładkiej płaszczyźnie.
Nie możliwy jest ruch prostopadły do tej płaszczyzny.
Siła reakcji jest prostopadła do tej płaszczyzny więzów.
Więzy nieidealne
N
V
R
T
Model wiskotyczny (idealnie lepkie smarowanie)
r
r
T = − c V
Model Coulomba (tarcie suche, model prosty)
r
r
r
r
V
T = − µ N τ , gdzie wersor τ = r
V
r
Zapiszemy, gdy oś x pokrywa się z kierunkiem V
r
r
r
r
V = i V
T = − i µ N sign( V )
x
x
Tx
µ N
Vx
− µ N
Model niedoskonały tarcia suchego
Tx
µ N
Vx
− µ N
Model tarcia suchego poprawiony.
Oswobadzanie z więzów – siła reakcji działa na nasz obiekt poruszający się.