Uznanie typu i graniczne parametry pracy spalarek okrętowych
(Prawidło 16)
(1) Spalarki okrętowe opisane w prawidle 16(2) powinny posiadać zgodne z wymaganiami IMO
Świadectwo uznania typu wydane dla każdej spalarki. W celu uzyskania takiego Świadectwa,
spalarka powinna być zaprojektowana i zbudowana zgodnie z zatwierdzonymi normami
technicznymi opisanymi w prawidle 16(2). Na odpowiedzialność Administracji, każdy model
spalarki powinien zostać poddany określonemu programowi próby uznania typu w wytwórni
lub na uznanym stanowisku próbnym przy użyciu określonej poniżej standardowej mieszaniny
paliwa i odpadów, użytej w trakcie próby uznania typu w celu określenia, czy działa ona w
granicach
podanych
w ustępie (2) niniejszego Uzupełnienia:
Szlam olejowy składający się z: 75% szlamu z paliwa ciężkiego;
5% odpadowego oleju smarującego; oraz
20% wody zemulgowanej
Odpady stałe składające się z: 50% odpadów żywnościowych
50% śmieci zawierających:
około 30% papieru,
około 40% kartonu,
około 10% szmat,
około 20% tworzyw sztucznych.
Mieszanka może mieć do 50% wilgotności oraz 7%
niepalnych ciał stałych.
(2) Spalarki opisane w prawidle 16(2) powinny pracować w niżej podanych granicach:
Zawartość O2 w komorze spalania: 6-12%
Maksymalna zawartość CO w spalinach: 200 mg/MJ
Maksymalna zawartość sadzy 3 w skali Bacharacha lub
średnio: 1 w skali Ringelmana (20% zaczernienia).
(Wyższa zawartość sadzy jest dopuszczalna tylko
podczas bardzo krótkich procesów takich jak
rozruch).
Niespalone składniki w popiołach: maksimum 10% wagowo
Zakres temperatury spalin
na wylocie z komory spalania: 850-1200°C