Podstawy konstrukcji betonowych. Wykład
1. Wprowadzenie
Rys historyczny rozwoju betonu i żelbetu
Starożytny Rzym – obiekty budowlane i drogi na bazie cementu naturalnego, tzw. romańskiego, pochodzenia wulkanicznego.
Anglia, 1810r. – opracowanie technologii produkcji cementu sztucznego.
USA, ok. 1850r. – początek teorii żelbetu, badania wiązania betonu ze stalą, prace Hyata: Ec/Es=20.
Francja, 1854r. – łódź Lambot’a zbrojona – początek historii siatkobetonu, nieco później zbrojone doniczki Monniera.
Francja, 1868r. – Monnier: belki i zbiorniki betonowe na ciecz, zbrojone wkładkami stalowymi.
Austria, 1886r. – Koenen: rozprawa naukowa na temat współpracy betonu i stali.
Francja, 1892r. – Hennebique: projekt mostu o rozpiętości 50m.
Początek XX wieku – prace Cosidere’a, Mörscha (metoda kratownica obliczania żelbetu); Polska – Maksymilian Thullie: tzw. klasyczna teoria żelbetu, lata 20-te: pierwszy mostek żelbetowy we Lwowie.
Austria, 1934r. – prace Saligera.
ZSRR, 1935r. – prace Loleita.
ZSRR, 1940-50r. – prace Muraszowa.
Polska: Olszak, Zalewski, Kuczyński, Kaufman, Walkus…
Opracowała dr inż. Beata Ordon-Beska
4
Kopiowaniejakiejkolwiek części wyłącznie za zgodą Autorki. Całkowity zakaz umieszczania w internecie
Podstawy konstrukcji betonowych. Wykład
Wady żelbetu
Wady betonu
a) podatność na korozję,
b) mała wytrzymałość na rozciąganie,
c) porowatość, nasiąkliwość, pełzanie, skurcz,
d) kruchość, niejednorodność struktury i wytrzymałości.
Wady stali
a) podatność na korozję,
b) pełzanie, skurcz termiczny.
Duża różnica modułów sprężystości i wytrzymałości.
Zalety konstrukcji żelbetowych
a) ognioodporność,
b) trwałość,
c) duża wytrzymałość na ściskanie i rozciąganie,
d) możliwość kształtowania architektonicznego obiektów,
e) możliwość wznoszenia obiektów o dużych gabarytach
(mosty, wiadukty, wysokościowce, przekrycia hal),
f) zastosowanie w konstrukcjach podwodnych, naziemnych i podziemnych, na terenach sejsmicznych i asejsmicznych,
g) pochłanianie promieniowania radioaktywnego (zastosowanie do budowy reaktorów jądrowych),
h) duża pojemność cieplna.
Opracowała dr inż. Beata Ordon-Beska
5
Kopiowaniejakiejkolwiek części wyłącznie za zgodą Autorki. Całkowity zakaz umieszczania w internecie