WPŁYW PARAMETRÓW REOLOGICZNYCH NA DOSTĘPNOŚĆ
FARMACEUTYCZNĄ KETOPROFENU Z PRODUKTÓW
HYDROśELOWYCH WYTWORZONYCH NA BAZIE CARBOPOLU
Marian Mikołaj Zgoda, Justyna Kołodziejska
Zakład Technologii Postaci Leku, Katedra Farmacji Stosowanej
Uniwersytet Medyczny w Łodzi
Streszczenie
Zbadano parametry reologiczne rynkowych produktów hydrożelowych o działaniu
przeciwzapalnym, których receptura została opracowana na bazie Carbopolu.
Szybkość utraty lotnych składowych z preparatów farmaceutycznych oszacowano
metodą grawimetryczną, zaś ich parametry lepkościowe (lepkość strukturalną, granicę
płynięcia, wielkość pola pętli histerezy) wyznaczono przy użyciu reometru cyfrowego
typu stożek-płytka. W warunkach in vitro przeprowadzono badania kinetyki
uwalniania zawartego w hydrożelach środka leczniczego (ketoprofenu) przez
standardową membranę typu Viscing do kompartmentu zewnętrznego. Celem pracy
było ustalenie związku między parametrami reologicznymi uzależnionymi od
receptury badanych hydrożeli a dostępnością farmaceutyczną ketoprofenu.
Preparaty farmaceutyczne o działaniu przeciwzapalnym wytworzone na bazie
Carbopolu to płyny nienewtonowskie rozrzedzane ścinaniem. Ze względu na
zawartość etanolu w ich recepturze, po aplikacji na skórę, procesowi utraty lotnych
składowych z powierzchniowej warstwy preparatów będzie towarzyszyć wzrost
lepkości strukturalnej i zmniejszy się dostępność farmaceutyczna ketoprofenu.
Hydrożel Ketoprom zawierający w swym składzie glikol propylenowy charakteryzuje
się wyższymi wartościami lepkości, pola pętli histerezy i granicy płynięcia, niż
preparat Fastum. Z parametrami reologicznymi badanych hydrożeli mają związek
nieznaczne różnice między wyznaczonymi eksperymentalnie w warunkach in vitro
wielkościami pól powierzchni pod krzywymi uwalniania ketoprofenu, co
przewidziano na podstawie równania Einsteina-Smoluchowskiego. Przenikanie
ketoprofenu z badanych produktów farmaceutycznych opracowanych na bazie
1
Carbopolu do kompartmentu zewnętrznego przebiega zgodnie z kinetyką „0” rzędu i
jest kontrolowane dyfuzyjnie.
Słowa kluczowe: Carbopol, ketoprofen, Fastum, Ketoprom, lotne składowe, lepkość,
dostępność farmaceutyczna
WPROWADZENIE
Kwas poliakrylowy (karboksypolimetylen, polimer karboksywinylowy, karbomer),
znany pod nazwą handlową Carbopol jest uniwersalną substancją pomocniczą,
stosowaną w nowoczesnej preparatyce farmaceutycznej. O kierunkach zastosowania
poszczególnych produktów handlowych objętych nazwą Carbopol decydują ich
właściwości fizykochemiczne, kształtowane przez średnią masę cząsteczkową
uzależnioną od ilości łańcuchów bocznych w strukturze kwasu poliakrylowego [1].
Carbopole wykorzystywane są do zagęszczania roztworów, do stabilizowania
zawiesin i emulsji, do produkcji tabletek i kapsułek. Ze względu na właściwości
bioadhezyjne
mogą
mieć
zastosowanie
w
opracowaniu
donosowych,
podpoliczkowych, domacicznych i doodbytniczych postaci leku [2-4]. W ostatnich
latach
szczególnie
popularnym
kierunkiem
zastosowania
Carbopoli,
jest
wprowadzanie ich do receptury preparatów farmaceutycznych w formie hydrożelu o
wodnej lub wodno-etanolowej dyspersji [4-6].
Przedmiotem badań w niniejszej pracy jest ocena parametrów reologicznych
(lepkość
i
kinetyka
utraty
lotnych
składowych),
rynkowych
produktów
hydrożelowych o działaniu przeciwzapalnym, których receptura została opracowana
na bazie Karbomeru 940 (Carbopol 940 lub Carbopol 980). Celem pracy było
ustalenie związku między właściwościami fizykochemicznymi wynikającymi ze
składu recepturowego badanych preparatów, a dostępnością farmaceutyczną środka
leczniczego o działaniu przeciwzapalnym (ketoprofenu).
2
MATERIAŁ I METODY
Odczynniki
Preparaty będące przedmiotem badań:
- preparat Fastum, nr serii 44418, dw.10. 2009, (Fastum-1),
- preparat Fastum, nr serii 51007, dw. 12. 2009, (Fastum-2),
- preparat Fastum, nr serii 51009, dw.12. 2009, (Fastum-3),
- preparat Ketoprom, nr serii 4004, dw. 04. 2007, (Ketoprom-1),
- preparat Ketoprom, nr serii 4005, dw. 04 2007, (Ketoprom-2),
- preparat Ketoprom, nr serii 4006, dw.04. 2007, (Ketoprom-3).
Aparatura:
- reometr cyfrowy typu stożek-płytka DV-III-Brookfield, wersja 3,0 wraz z
programem komputerowym „Rheocalc for Windows”;
- termostat łaźniowy PGW E1, prod. Medingen;
- spektrofotometr Nicolet Evolution 300, wersja 1,0, prod. Spectro-Lab;
- waga techniczna, prod. Zakład Mechaniki Precyzyjnej „Radwag”.
Wyznaczanie parametrów lepkościowych badanych hydrożeli [7,8]
Badania lepkościowe hydrożeli przeprowadzono w temp. 37°C przy użyciu reometru
cyfrowego typu stożek-płytka firmy Brookfield, DV-III, wersja 3,0 połączonego z
termostatem łaźniowym PGW E-1 firmy Medingen.
Badanie szybkości utraty lotnych składowych z hydrożeli zawierających
ketoprofen
Oznaczenie szybkości utraty lotnych składowych przeprowadzono z powierzchni
płytek szklanych (płytki Petriego) o średnicy 55 mm, które pokryto jednolitą warstwą
hydrożeli. Płytki umieszczono w cieplarce o temp. 37±0,10C z grawitacyjnym
obiegiem powietrza i co 30 min. oznaczano masę próbki.
3
Badanie kinetyki uwalniania środka leczniczego (ketoprofenu) z hydrożeli przez
membranę dializacyjną do modelowego płynu biorczego [9]
Szybkość dyfuzji ketoprofenu z hydrożelowych preparatów badano techniką
stosowaną do transdermalnych systemów terapeutycznych (TTS) zgodnie z
wymaganiami Farmakopei Europejskiej, USP XXIV i Farmakopei Brytyjskiej [9].
Sposób wykonania oznaczenia
Do niszy pojemnika dializacyjnego o objętości V=πr2h=19,625cm3 (2r=5,0cm,
h=1,0cm) i powierzchni wymiany Pw=πr2=19,625cm2, wprowadzono za pomocą
dozownika badany preparat tak, aby wypełnić niszę w całej objętości. Następnie
powierzchnię preparatu przykryto odpowiednio przygotowaną membraną dializacyjną
(Viscing Dialysis Tybing C/150 o grubości ściany 0,1 mm i deklarowanej średnicy
porów 25Ǻ). Całość uszczelniono pokrywą przez dokręcenie do wyczuwalnego oporu
nakrętek. Tak przygotowany pojemnik dializacyjny wprowadzono do naczynia
zawierającego 1000cm3 wody destylowanej. Roztwór nad pojemnikiem mieszano
mieszadłem mechanicznym, o szybkości obrotów nie większej niż 35-40 obrotów na
minutę.
Szybkość procesu wymiany masy, badano poprzez ilościowe oznaczenie ilości
dyfundującego ketoprofenu do płynu biorczego w jednakowych odstępach czasu
metodą spektrofotometryczną. Równanie aproksymacyjne przy p=0,05 i r ≥ 0,9965:
A=0,6411c + 4,2789·10-2, którym opisano zależność między absorbancją (A) a
stężeniem (c) środka leczniczego, przekształcone do postaci: c=A-4,2789·10-2/0,6411
umożliwiło oznaczenie ilości dyfundującego ketoprofenu przez granicę faz w funkcji
czasu t (min).
WYNIKI I ICH OMÓWIENIE
Krzywe płynięcia (zależność naprężenia stycznego od szybkości ścinania) preparatów
Fastum i Ketoprom wyznaczone w temp. 370 C przedstawiono na rycinie 1.
Pomiary lepkościowe wykazały, że badane hydrożele zawierające ketoprofen
są układami nienewtonowskimi, których krzywe płynięcia nie są liniami prostymi i
nie przechodzą przez początek układu współrzędnych (ryc. 1). Naprężenie styczne
4
tych układów rośnie wolniej niż liniowo, wraz ze zwiększaniem się szybkości
ścinania (płyny rozrzedzane ścinaniem) [10,11].
Wszystkie badane preparaty to płyny plastycznolepkie, posiadające
wyznaczoną eksperymentalnie granicę płynięcia. Wykazują one tendencję do
płynięcia po przekroczeniu pewnego granicznego naprężenia ścinającego, a przy
naprężeniach niższych zachowują się jak sprężyste ciała stałe. Granicę płynięcia
wyznaczono przez opisanie zależności naprężenia stycznego od szybkości ścinania w
postaci krzywej płynięcia matematycznym modelem Cassona (przy użyciu programu
komputerowego Rheocalc for Windows). Jest to model reologiczny, zalecany do opisu
krzywych płynięcia nieliniowych płynów plastycznolepkich [12].
Model Cassona opisany jest przez następujący wzór:
τ = τ + ηγ ,
0
gdzie:
τ –naprężenie styczne, τ0 -granica płynięcia, η –lepkość plastyczna, γ –szybkość
ścinania.
Parametry tego modelu dla hydrożeli Fastum zestawiono w tabeli 2, zaś dla
hydrożeli Ketoprom - w tabeli 3.
W przypadku hydrożeli Ketoprom wartość granicznego naprężenia
ścinającego, przy którym preparat zaczyna płynąć, są nieznacznie wyższe (62,4-63,9
N/m), niż dla hydrożeli Fastum (50,2-61,3 N/m). Świadczy to o sztywniejszej
strukturze Ketopromu, co wiąże się z zawartością glikolu propylenowego w jego
recepturze (poprzeczne usieciowanie hydrożelowych struktur Carbopolu). Z drugiej
jednak strony niższe wartości granicy płynięcia hydrożeli Fastum, ułatwiają
rozpływanie się preparatu na zmienionej chorobowo tkance. śel nie utrzymuje się
długo na powierzchni jego aplikacji i użycie niewielkiej siły ścinania powoduje
przekroczenie wartości granicznej i płynięcie preparatu [8,12].
Interpretacja parametrów lepkościowych w temp.37°C, prowadzi do
przewidywania dostępności farmaceutycznej środka leczniczego (ketoprofenu) z
badanych postaci hydrożeli. Dużą dostępność farmaceutyczną środka leczniczego
tłumaczy się w pewnym stopniu niską lepkością układów w temp. 37°C, z
zachowaniem pętli histerezy o niewielkim polu powierzchni [13,14].
5
Na podstawie pomiarów lepkościowych przeprowadzonych w temp. 37°C,
wyliczono teoretyczną wartość współczynnika dyfuzji ketoprofenu z badanych żeli do
kompartmentu zewnętrznego. Wykorzystano do tego celu równanie Einsteina-
Smoluchowskiego przedstawione w postaci:
kT
D = π ,
6 rη
gdzie:
D – współczynnik dyfuzji, k – stała Boltzmana, T – temperatura w stopniach Kelwina,
r – promień obserwowany cząsteczki ketoprofenu, η – lepkość [15].
Lepkość wyznaczoną przy trzech dowolnie wybranych szybkościach ścinania
oraz wyliczone wartości współczynników dyfuzji ketoprofenu dla żeli Fastum,
zestawiono w tabeli 4, zaś dla żeli Ketoprom - w tabeli 5.
Przy szybkości ścinania 0,4 1/s lepkość hydrożeli Fastum mieści się w
granicach 147112-186375 mPa·s i jest niższa, niż lepkość hydrożeli Ketoprom:
190351-212716 mPa·s. W związku z tym, wyliczone teoretycznie współczynniki
dyfuzji ketoprofenu z hydrożeli Fastum są wyższe, niż z hydrożeli Ketoprom. Przy
szybkości ścinania 0,4 1/s dla Fastum wynoszą one: 6,1580 – 7,8015· 10-22 m2/s, zaś
dla Ketopromu: 5,3954-6,0293 · 10-22 m2/s. Podobne zależności zaobserwowano także
przy innych szybkościach ścinania. Przy bardzo podobnych składach recepturowych
badanych hydrożeli, co wiąże się szczególnie z zastosowaniem Carbopoli o
zbliżonych parametrach fizykochemicznych; niewielkie różnice w wartościach
lepkości spowodowane są prawdopodobnie zastosowaniem w glikolu propylenowego
w recepturze Ketopromu.
Powyższe
znajduje
również
potwierdzenie
w
wynikach
badania
lepkościowego, określanego jako test pętli histerezy. Jest to tradycyjny test
jakościowy na występowanie tiksotropii [14]. Przeprowadza się go stale zwiększając
szybkość ścinania do pewnej wartości maksymalnej i natychmiast ją zmniejszając. Z
powodu niszczenia struktury preparatu, które następuje w trakcie eksperymentu,
uzyskuje się specyficzne krzywe płynięcia z tradycyjną pętlą histerezy. Przykładową
pętlę histerezy uzyskaną dla preparatu Ketoprom -1 przedstawiono na rycinie 2.
Dla wszystkich badanych hydrożeli odnotowano tiksotropię dodatnią. W
warunkach izotermicznego przepływu płynu, który uprzednio znajdował się dłuższy
6
czas w spoczynku, przy stałej szybkości ścinania naprężenie styczne maleje dla tych układów odwracalnie z upływem czasu.
Krzywą wstępującą i zstępującą pętli histerezy opisano równaniami
korelacyjnymi i metodą całkowania obliczono pola powierzchni pod tymi krzywymi
oraz pole powierzchni zakreślone przez pętlę histerezy wyrażone w jednostkach
umownych [j.u.]. Wyniki uzyskane dla preparatów Fastum wszystkich badanych serii
zestawiono w tabeli 6, zaś dla preparatów Ketoprom wszystkich badanych serii – w
tabeli 7.
Pętle histerezy wyznaczone w temp. 37oC dla preparatów Fastum charakteryzują
się mniejszymi polami powierzchni, niż pętle histerezy uzyskane dla preparatów
Ketoprom. Wartości pól powierzchni zakreślonych przez pętle histerezy preparatów
Fastum mieszczą się granicach: 2,1412 – 4,6510 j.u., zaś preparatów Ketoprom w
przedziale: 4,3213 – 7,2896 j.u.
Kinetykę szybkości utraty lotnych składowych przez hydrożele Fastum
przedstawiono na rycinie 3, zaś przez hydrożele Ketoprom – na rycinie 4.
Przebieg powyższych zależności opisano równaniami korelacyjnymi, które
umożliwiły wykorzystanie metody całkowania do wyliczenia wyrażonych w
jednostkach umownych (j.u.) pól powierzchni pod krzywymi szybkości utraty lotnych
składowych przez badane hydrożele. Rezultaty obliczeń zestawiono w tabelach 8 i 9.
Z powyższego zestawienia wynika, że hydrożele Fastum i Ketoprom w trakcie
ekspozycji efektywnie tracą lotne składowe (P(j.u.)/m0=13,38-19,66), co związane jest
z zawartością etanolu w recepturze [15]. Po podaniu na skórę, procesowi utraty
lotnych składowych z powierzchniowej warstwy aplikowanego preparatu, będzie
towarzyszyć wzrost lepkości strukturalnej hydrożelu (D=kT/6πrη). Tym samym w
czasie ekspozycji zmniejszy się szybkość dyfuzji (przenikania) ketoprofenu do
kompartmentu zewnętrznego, czyli obniży się dostępność farmaceutyczna środka
leczniczego.
Wyniki przeprowadzonych w warunkach in vitro badań szybkości uwalniania
środka leczniczego z badanych hydrożeli do płynu biorczego przedstawiono na
rycinie 5, jako zależność pomiędzy ilością uwolnionego ketoprofenu (mg) a czasem
uwalniania (min.) oraz na rycinie 6, jako zależność pomiędzy ilością uwolnionego
ketoprofenu (mg), a pierwiastkiem kwadratowym czasu uwalniania t 1/2 (min. 1/2).
7
Prostoliniowa zależność pomiędzy ilością uwolnionej substancji (M) a
pierwiastkiem kwadratowym czasu uwalniania (t1/2), wynikająca z równania Higuchi:
M = K ⋅ t świadczy o tym, że uwalnianie ketoprofenu z badanych hydrożeli jest kontrolowane dyfuzyjnie [16]. Proste przedstawione na rycinie 6 przecinają oś
pierwiastka kwadratowego czasu w pewnej odległości od początku układu
współrzędnych, co wskazuje na istnienie czasu opóźnionego uwalniania t0
uzależnionego od składników recepturowych i właściwości fizykochemicznych
badanych hydrożeli [17].
Przebieg zależności pomiędzy ilością uwolnionego ketoprofenu (mg), a
czasem uwalniania t (min.) oraz między ilością uwolnionego ketoprofenu (mg), a
pierwiastkiem kwadratowym czasu uwalniania t 1/2 (min 1/2) opisano równaniami
korelacyjnymi, które umożliwiły wykorzystanie metody całkowania do wyliczenia
wyrażonych w jednostkach umownych (j.u.) pól powierzchni pod krzywymi
uwalniania. Rezultaty obliczeń zestawiono w tabeli 10.
Z zestawionych w tabeli 10 równań aproksymacyjnych wynika, że proces
przenikania ketoprofenu z badanych produktów farmaceutycznych (Fastum,
Ketoprom) przez standardową membranę typu Viscing do kompartmentu
zewnętrznego, przebiega zgodnie z kinetyką „0” rzędu. O powyższym przesądzają
wysokie współczynniki korelacji r uzyskane dla równania typu: y=ax+b przy p= 0,05.
Wyliczone wartości pól powierzchni pod krzywymi uwalniania ketoprofenu
(j.u.), wskazują na niewielkie różnice w jego dostępności farmaceutycznej z badanych
hydrożeli. Pole powierzchni pod krzywą uwalniania ketoprofenu z preparatu Fastum
(zależność w funkcji czasu uwalniania) wynosi 6544,86 j.u. i nieznacznie przewyższa
wartość uzyskaną dla hydrożelu Ketoprom ( 6291,76 j.u.), charakteryzującego się
wyższą lepkością.
WNIOSKI
1. Badane preparaty farmaceutyczne o działaniu przeciwzapalnym wytworzone
na bazie Carbopolu, to płyny nienewtonowskie rozrzedzane ścinaniem, dla
których naprężenie styczne rośnie wolniej niż liniowo wraz ze zwiększaniem
się szybkości ścinania. Hydrożel Ketoprom charakteryzuje się wyższymi
wartościami lepkości, pola pętli histerezy i granicy płynięcia, niż preparat
8
Fastum, co wynika z zawartości glikolu propylenowego w recepturze
Ketopromu.
2. Badane hydrożele w trakcie ekspozycji efektywnie tracą lotne składowe
(P(j.u.)/m0=13,38-19,66), co związane jest z zawartością etanolu w ich
recepturze. Po podaniu na skórę, procesowi utraty lotnych składowych z
powierzchniowej warstwy aplikowanego preparatu będzie towarzyszyć wzrost
lepkości strukturalnej hydrożelu (D=kT/6πrη) i zmniejszy się dostępność
farmaceutyczna ketoprofenu.
3. Przenikanie ketoprofenu z badanych produktów farmaceutycznych (Fastum,
Ketoprom) przez standardową membranę typu Viscing do kompartmentu
zewnętrznego, przebiega zgodnie z kinetyką „0” rzędu. Przebieg zależności
między ilością uwolnionego ketoprofenu, a pierwiastkiem kwadratowym
czasu uwalniania (ryc.6), wskazuje na dyfuzyjne kontrolowanie procesu.
4. Wyliczone przy wykorzystaniu równania Einsteina-Smoluchowskiego
teoretyczne współczynniki dyfuzji ketoprofenu, znalazły potwierdzenie w
przeprowadzonych w warunkach in vitro badaniach kinetyki przenikania
środka leczniczego przez membranę typu Viscing do kompartmentu
zewnętrznego. Nieznaczne różnice między wyznaczonymi eksperymentalnie
wielkościami pól powierzchni pod krzywymi uwalniania ketoprofenu z
preparatów Fastum i Ketoprom, mają związek z parametrami reologicznymi
badanych hydrożeli (lepkość strukturalna, granica płynięcia, pole pętli
histerezy, szybkość utraty lotnych składowych).
LITERATURA
[1] Rybacki E., Stożek T.: Substancje pomocnicze w technologii postaci leku. PZWL
Warszawa (1980), 156-158.
[2] Bremecker K. D., Seidel K., Böhner A.: Polyacrylatgele-Einsatz „neuartiger“
Basen in der Rezeptur. Deutche Apotheker Zeitung, (1990), 8, 401-405.
[3] Musiał W., Kubis A .A.: Wybrane interakcje naturalnych i syntetycznych
polimerów anionowych z substancjami leczniczymi. Polimery w Medycynie
(2005), 1, 39-46.
[4] Samczewska G., Zgoda M. M: Wpływ parametrów reologicznych modelowych
preparatów stosowanych w opiece paliatywnej na szybkość dyfuzji chlorowodorku
9
morfiny w warunkach in vitro do kompartmentu zewnętrznego. Farmacja Polska
(2004), 10, 450-455.
[5] Ramirez A., Fresno J., Jimenez M.M, Selles E.: Rheological study of Carbopol®
UltrezTM10 hydroalcoholic gels, II: Thermal and mechanical properties as a
function of pH and polymer concentration. Pharmazie (1999), 54, 7, 531-534.
[6] Paulsson M., Edsman K.: Controlled drug release from gels using surfactant
aggregates: I. Effect of lipophilic interactions for a series of uncharged substances.
Journal of Pharmaceutical Sciences (2001), 9, 1216-1225.
[7] Kołodziejska J.: Parametry reologiczne past do zębów a dostępność
farmaceutyczna jonu fluorkowego. Bromat. Chem. Toksykol., (2004), 1, 77-83.
[8] Kołodziejska J.: Możliwości zastosowania niejonowych surfaktantów należących
do klas Rofamów, Rokopoli i Rokanoli w recepturze stomatologicznych żeli
przeciwzapalnych. Polimery w Medycynie, (2005), 3, 49-66.
[9] Zgoda M. M., Ogiński M.: Przydatność wybranych membran dializacyjnych do
oceny w warunkach in vitro procesu wymiany masy na granicy faz z preparatu typu
hydrożel. Polish Journal of Cosmetology, (1999), 3, 197-208.
[10] Górecki M., Zalewska A.: Reologia farmaceutyczna w analizowaniu układów
nienewtonowskich. Farmacja Polska, (2001), 9, 417-419.
[11] Górecki M., Zalewska A.: Reometryczna analiza farmaceutycznych układów
rozproszonych. Farmacja Polska, 15, (2000) 748-753.
[12] Milao D., Knorst M.T., Richter W., Gutteres S. S.: Hydrophilic gel containing
nanocapsules of diclofenac: development, stability study and physico-chemical
characterization. Pharmazie (2003), 5, 58, 325-329.
[13] Kodym A., Pyka U.: Badania porównawcze przydatności podłoża
polietylenowego polietylenowego glikolowego do maści z indometacyną. Cz. II.
Trwałość oraz dostępność farmaceutyczna indometacyny z maści - badania
reologiczne. Farmacja Polska (1985), 9, 530-534.
[14] Dolz M., Herraez M., Gonzalez F., Diez O., Delegido J., Hernandez M.J.: Flow
behaviour of Carbopol- 940® hydrogels. The influence of concentration and
agitation time. Pharmazie (1998), 53 (2), 126-130.
[15] Zgoda M. M.: Wpływ równowagi kwasowo-zasadowej (pH, a H+) śliny
spoczynkowej na hydrotropową solubilizację i dostępność biologiczną wybranych
niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Polish Journal of Cosmetology (2003),
1, 56-68.
10
[16] Bodek K. H.: Badania porównawcze kinetyki uwalniania diklofenaku z
hydrożelu mikrokrystalicznego chitozanu i hydrofilowej maści farmakopealnej.
Farmacja Polska, (2000), 15, 753- 762.
[17] Czarnecki W., Wiktorowicz M.: Wpływ właściwości reologicznych maści na
uwalnianie chloramfenikolu. Farmacja Polska, (1994), 10, 409-415.
Adres autorów:
Katedra Farmacji Stosowanej
Uniwersytet Medyczny w Łodzi
ul. Muszyńskiego 1, 90-151 Łódź
tel./fax (0-42) 677 92 40
e-mail: mmzgoda@pharm.am.lodz.pl
11
Tabela 1. Skład recepturowy badanych preparatów farmaceutycznych
Table 1. Prescription composition of the tested pharmaceutical preparations
Środek leczniczy i substancje pomocnicze
Therapeutic agent and adjuvant substances
Fastum
Ketoprom
Ketoprofen
+
+
Karbopol 940
+
-
Karbopol 980, 980 NF
-
+
Glikol propylenowy (PEG)
-
+
Trójetanoloamina (TEA)
+
+
Etanol
+
+
Olejek lawendowy – Lavender oil
+
-
Olejek z kwiatu pomarańczy gorzkiej
+
-
Bitter orange flower oil
+
+
Woda destylowana – Distilled water
Tabela 2. Parametry modelu Cassona wyznaczone w temp. 370C dla hydrożeli Fastum
Table 2. Casson`s model parameters determined at 370C hydrogels Fastum
Poziom ufności
Nazwa hydrożelu
Lepkość plastyczna
Granica płynięcia
dopasowania
Name of hydrogel
Plastic viscosity
Yield stress
Confidence of fit
(mPa·s)
(N/m2)
(%)
Fastum-1
952,9
50,2
98,8
Fastum-2
1803
61,3
97,9
Fastum-3
1214
51,7
99,0
12
Tabela 3. Parametry modelu Cassona wyznaczone w temp. 370C dla hydrożeli
Ketoprom
Table 3. Casson`s model parameters determined at 370C hydrogels Ketoprom
Poziom ufności
Nazwa hydrożelu
Lepkość plastyczna
Granica płynięcia
dopasowania
Name of hydrogel
Plastic viscosity
Yield stress
Confidence of fit
(mPa·s)
(N/m2)
(%)
Ketoprom-1
2356
63,4
96,0
Ketoprom-2
2707
63,9
95,9
Ketoprom-3
1329
62,4
98,5
Tabela 4. Parametry lepkościowe wyznaczone przy szybkościach ścinania 0,4 oraz 0,6
1/s oraz wyliczone wartości współczynników dyfuzji ketoprofenu dla hydrożeli
Fastum
Table 4. Viscosity parameters determined at shear rates 0,4 and 0,6 l/s and the values
of ketoprofen diffusion coefficients calculated for Fastum hydrogels
Nazwa
Szybkość ścinania
Szybkość ścinania
hydrożelu
Shear rate
Shear rate
Name of
0,4 1/s
0,6 1/s
hydrogel
Lepkość
Współczynnik dyfuzji
Lepkość
Współczynnik dyfuzji
Viscosity
ketoprofenu x 10-22
Viscosity
ketoprofenu x 10-22(m2/s)
(mPa·s)
(m2/s)
(mPa·s)
Diffusion coefficient
Diffussion coefficient
of ketoprofen
of ketoprofen
Fastum-1
147112
7,8015
103045
11,1378
Fastum-2
186375
6,1580
130545
8,7915
Fastum-3
154567
7,4252
108677
10,5606
13
Tabela 5. Parametry lepkościowe wyznaczone przy szybkościach ścinania
0,4, 0,6, 0,8 1/s oraz wyliczone wartości współczynników dyfuzji ketoprofenu dla
hydrożeli Ketoprom
Table 5. Viscosity parameters determined at shear rates 0,4 and 0,6 l/s and the values
of ketoprofen diffusion coefficients calculated for ketoprom hydrogels
Nazwa
Szybkość ścinania 0,4 1/s
Szybkość ścinania 0,6 1/s
hydrożelu
Lepkość
Współczynnik dyfuzji
Lepkość
Współczynnik dyfuzji
Name of
Viscosity
ketoprofenu x 10-22
Viscosity
ketoprofenu x 10-22 (m2/s)
hydrogel
(mPa·s)
(m2/s)
(mPa·s)
Diffusion coefficient of
Diffusion coefficient of
ketoprofen
ketoprofen
Ketoprom-1
207249
5,5377
146781
7,8191
Ketoprom-2
212716
5,3954
150425
7,6296
Ketoprom-3
190351
6,0293
134190
8,5527
Tabela 6. Pola powierzchni zakreślone przez pętle histerezy preparatów Fastum
Table 6. The areas drawn by hysteresis loop of Fastum hydrogels
Pole powierzchni pod
Pole powierzchni pod
Pole pętli histerezy
Nazwa hydrożelu
krzywą wstępującą
krzywą zstępującą
Hysteresis pool area
Name of hydrogel
Area under ascending
Area under descending
(j.u.)
curve (j.u.)
curve (j.u.)
Fastum-1
133,43
136,55
3,12
Fastum-2
150,96
155,61
4,65
Fastum-3
152,35
154,49
2,14
14
Tabela 7. Pola powierzchni zakreślone przez pętle histerezy preparatów Ketoprom
Table 7. The areas drawn by hysteresis loop of Ketoprom hydrogels
Pole powierzchni pod
Pole powierzchni pod
Nazwa hydrożelu
krzywą wstępującą
krzywą zstępującą
Pole pętli histerezy
Name of hydrogel
Area under ascending
Area under descending
Hysteresis pool area
curve (j.u.)
curve (j.u.)
(j.u.)
Ketoprom-1
191,20
198,49
7,29
Ketoprom-2
180,29
184,61
4,32
Ketoprom-3
169,79
174,71
4,92
Tabela 8. Równania korelacyjne typu y = ax + b opisujące przebieg zależności między
utratą lotnych składowych z preparatów Fastum a czasem ekspozycji
Table 8. Correlation equation of the type y=ax + b describing the course of the
dependence between Fastum volatile components loss and the time of exposure
Nazwa
Współczynniki równania
hydrożelu
Odważka (g)
korelacyjnego
Współczynnik
Name of
Weightet
Correlation equation
korelacji
hydrogel
amount (g)
coefficient
Correlation
P(j.u.)
P(j.u.)/m0
Pśr(j.u.)/m0
m0
coefficient
a
b
r
Fastum-1
5,863
0,0247
2,3309·10-3
0,9973
110,47
18,84
Fastum-2
6,341
0,0343
2,0478·10-3
0,9982
99,62
15,71
15,98
Fastum-3
6,920
0,0224
1,9356·10-3
0,9991
92,62
13,38
15
Tabela 9. Równania korelacyjne typu y=ax+b opisujące przebieg zależności między
utratą lotnych składowych z preparatów Ketoprom a czasem ekspozycji
Table 9. Correlation equation of the type y = ax + b describing the course of the
dependence between Ketoprom volatile components loss and the time of exposure
Nazwa
Współczynniki
hydrożelu
Odważka (g)
równania korelacyjnego
Współczynnik
Name of
Weighted
Correlation equation
korelacji
hydrogel
amount (g)
coefficient
Correlation
P(j.u.)
P(j.u.)/m0
Pśr(j.u.)/m0
m0
coefficient
a
b
r
Ketoprom-1
5,401
0,0456
1,9911·10-3
0,9965
100,96
18,69
Ketoprom-2
5,230
0,0343
2,1062·10-3
0.9968
102,82
19,66
18,73
Ketoprom-3
5,322
0,0052
2,100 ·10-3
0,9983
94,99
17,84
16
Tabela. 10. Równania korelacyjne opisujące proces wymiany masy na granicy faz
wraz z wyliczonymi polami pod krzywymi uwalniania ketoprofenu do płynu
biorczego P (j.u.)
Table 10. Correlation equations describing the process of mass exchange on phases
boundary together with calculated areas under ketoprofen release curves to dialysis
fluid P (c. u.)
Zależność
Typ równania
Współczynniki
funkcji
korelacyjnego
równania
Współczynnik
Nazwa
Dependence
The type of
korelacyjnego
korelacji
hydrożelu
of the
correlation
Correlation equation
Correlation
P (j.u..)
Name
of
function
equation
coefficient
coefficient
hydrogel
r
a
b
ct=f(t)
y=ax+b
0,1252
13,1371
0,9858
6544,86
log y=ax+b
0,0021
1,1679
0,9448
Fastum
ct=f(t1/2)
y=ax+b
2,5317
2,0087
0,9987
308,11
log y=ax+b
0,0442
0,9668
0,9850
ct=f(t)
y=ax+b
0,1202
12,6379
0,9746
6291,76
log y=ax+b
0,0023
1,1296
0,9238
Ketoprom
ct=f(t1/2)
y=ax+b
2,3701
2,1842
0,9940
291,97
log y=ax+b
0,0474
0,9150
0,9633
17
Ryc. 1. Krzywe płynięcia preparatów farmaceutycznych
zawierających ketoprofen
Fig. 1. Flow curves of pharmaceutical preparation containing
ketoprofen
140
)
2
120
/m
)
2
Fastum-1
(N
100
e
/m
n
Fastum-2
z
(N
c
s
80
Fastum-3
ty
s
s
tre
60
Ketoprom-1
ien
r s
e
a
Ketoprom-2
ż
e
40
rę
h
Ketoprom-3
p
s
a
20
n
0
0
0,5
1
1,5
2
2,5
3
3,5
szybkość ścinania (1/s)
shear rate (1/s)
Ryc. 2. Pętla histerezy uzyskana w temp 370C dla preparatu
Ketoprom-1
Fig. 2. Hysteresis loop obtained at 370C for Ketoprom-1
preparation
140
)
120
2
/m
)
2
100
(Ne
/m
n
krzywa wstępująca
z
(N
c
s
80
ascending curve
ty
s
s
tre
krzywa zstępująca
60
ien
r s
descending curve
e
a
ż
eh 40
rę
s
pan
20
0
0
0,5
1
1,5
2
2,5
szybkość ścinania (1/s)
shear rate (1/s)
18
Ryc. 3. Szybkość utraty lotnych składowych przez hydrożele Fastum
Fig. 3. The rate of volatile components loss by Fastum hygrogels.
0,8
0,7
0,6
0
0,5
Fastum-1
/m t 0,4
Fastum-2
-m 0
m 0,3
Fastum-3
0,2
0,1
0
0
50
100
150
200
250
300
350
t (min.)
Ryc.4. Szybkość utraty lotnych składowych przez hydrożele
Ketoprom
Fig. 4. The rate of volatile components loss by Ketoprom
hygrogels.
0,7
0,6
0,5
0
0,4
/m
Ketoprom-1
t
-m
Ketoprom-2
0
0,3
m
Ketoprom-3
0,2
0,1
0
0
50
100
150
200
250
300
350
t (min.)
19
Ryc. 5. Szybkość procesu uwalniania ketoprofenu z hydrożelowych
produktów farmaceutycznych*
Fig. 5. The rate of ketoprofen release process from pharmaceutical
hygrogel products*
45
n
u
fe
40
n
ro
fe
p
to
35
rop
e
to
k
30
e
de
k
)
s
)
Fastum
o
g
a
g 25
ge
le
Ketoprom
n
(m t re t (m 20
io
c
e
c
lno
15
f th
w
o
u
10
ćś
tityna
5
ilo
uq
0
0
50
100
150
200
250
t (min.)
*uśrednione wyniki z trzech pomiarów
*mean values from three measurements
Ryc. 6. Ilość uwolnionego ketoprofenu z hydrożelowych produktów
farmaceutycznych w funkcji t1/2 *
Fig. 6. The rate of ketoprofen release process from pharmaceutical hydrogel
products in function t1/2*
n
45
u
fe
n
ro
40
fe
p
ro
toe
35
p
to
k
e
d
30
k
)
es
o
g
)
a
g 25
g
Fastum
e
le
n
(m t
(m
re
t
20
c
Ketoprom
io
c
e
ln
15
o
f th
w
o
10
ućś
tity
5
n
ilo
au
0
q
0
5
10
15
20
t1/2 (min.1/2)
*uśrednione wyniki z trzech pomiarów
*mean values from three measurements
20
21