CHEMIA ORGANICZNA
Dr hab.inż. Daniela Szaniawska,
prof. nadzw.
Szczecin 2004
CHEMIA ORGANICZNA
lð CHEMIA ZWIZKÓW WGLA
1.wprowadzenie
lð B. duża liczebność zwiÄ…zków wÄ™gla
lð tylko 0,5 mln zwiÄ…zków nieorganicznych
lð 12 mln zwiÄ…zków organicznych + kilkaset
tysięcy rocznie syntetyzowane przez
chemików i wyodrębniane z organizmów
żywych
lð Szczególna zdolność atomów C do
łączenia się ze sobą trwałymi wiązaniami
kowalencyjnymi
lð Oraz z innymi pierwiastkami - H, O, N,
S, F, Cl, Br, I)
1.1. Atomy węgla w związkach
organicznych
lð C
lð C
lð C
1.2.Szkielet węglowy cząsteczki
wzory strukturalne
lð C C C C
lð C C C C
lð C C C C
1.4.Izomeria, izomery
lð Izomeria - dwa lub wiÄ™ksza ilość
związków o tym samym wzorze
sumarycznym (różne wzory strukturalne)
lð Izomery różna budowa czÄ…steczek,
różne właściwości fizyczne i chemiczne
lð Np. C6H14 5 zwiÄ…zków; C8H18 18; C10H22
75;.....C30H62 4 111 846 763
(zsyntetyzowanych tylko kilka)
1.5.Wzory grupowe
np.C3H6O2
1) OH-CH2-CH2-CHO
2) CH3CH2COOH
3) OH-CH2-CO-CH3
4) CH3-COO-CH3
5)
CH-OH
CH2
CH-OH
1.6.Inne pierwiastki w zwiÄ…zkach
organicznych
lð Chlorowce: -Cl; -Br; -I;
lð Tlen: O ; O = ;
lð Azot: N ; N ; N
lð Inne: np. siarka
1.7.WiÄ…zania w zwiÄ…zkach
organicznych
lð Teoria elektronowa (elektronowa teoria wiÄ…zaÅ„
walencyjnych Lewisa)
lð Wady:1) nie umożliwia przewidywania
geometrycznej budowy czÄ…stek; 2) nie wszystkie
cząsteczki i jony można przedstawić za pomocą
wzorów elektronowych, np. benzen
lð Teoria kwantowa peÅ‚ny opis bardzo zÅ‚ożony
WiÄ…zania - teoria elektronowa
lð ReguÅ‚a oktetu
lð WiÄ…zania tworzÄ… elektrony ostatniej powÅ‚oki
(powłoka walencyjna; elektrony walencyjne)
lð WiÄ…zanie tworzÄ… 1, 2 lub 3 pary elektronowe
lð Elektrony tworzÄ…ce parÄ™ wiążącÄ… mogÄ…
pochodzić od obu atomów lub tylko jednego
(wiÄ…zanie koordynacyjne)
lð Elektrony powÅ‚oki walencyjnej nie
uczestniczÄ…ce w tworzeniu wiÄ…zania tworzÄ…
niewiążące lub wolne pary elektronowe
zlokalizowane na atomie
Wzory elektronowe
lð CH3 O H
O
lð CH3 C CH3
O
lð CH3 C
O H
Elektroujemność pierwiastków,
ocena stopnia polaryzacji wiÄ…zania
-d +d
lð R O H; kwasowe wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci
alkoholi można wyjaśnić polaryzacją
wiązania OH (przesunięciem pary
elektronowej w kierunku tlenu)
2) R O ; jon alkoholanowy jest
trwały, tlen ma oktet elektronowy
WiÄ…zania - teoria kwantowa
lð Stan elektronów w czÄ…steczkach opisany
jest funkcjami falowymi, zw. orbitalami
molekularnymi
lð WiÄ…zanie pojedyncze s tworzy para
elektronowa zajmujÄ…ca w przestrzeni
obszar orbitalny o uproszczonym
kształcie:
C C C H
WiÄ…zania -teoria kwantowa
lð Nie można wyznaczyć Å›ciÅ›le poÅ‚ożenia elektronu w
atomie lub czÄ…steczce
lð Można okreÅ›lić prawdopodobieÅ„stwo znalezienia
elektronu w danym obszarze przestrzeni
lð Obszar orbitalny wycinek przestrzeni wokółjÄ…drowej,
w którym prawdopodobieństwo znalezienia elektronu
jest duże
lð Granice obszaru orbitalnego wyznacza powierzchnia
(kontur orbitalu) na zewnątrz, której
prawdopodobieństwo znalezienia elektronu jest
zaniedbywalnie małe (obszar orbitalny opisuje kształt
przestrzenny chmury elektronowej)
WiÄ…zania - teoria kwantowa
lð WiÄ…zanie podwójne tworzÄ… 2 pary
elektronowe (jedna s i druga p); obszar
orbitalny pary p jest inny niż pary s; leży
nad i pod płaszczyzną rysunku; obszar
orbitalny pary s leży w płaszczyznie
rysunku
WiÄ…zania - teoria kwantowa
lð WiÄ…zanie potrójne tworzÄ… 3 pary
elektronowe - jedno wiÄ…zanie s i dwa
wiÄ…zania p)
2.Węglowodory
2.1. węglowodory nasycone - alkany
lð Najprostsze pod wzglÄ™dem budowy zwiÄ…zki
organiczne
lð Zbudowane z C i H
lð C-C
lð CH4 metan, najprostszy przedstawiciel alkanów
( tetraedryczny atom węgla równocenne wiązania C-
H, jednakowe długości wiązań, jednakowe kąty
między wiązaniami; budowa cząsteczki tetraedr z
atomem C w wierzchołku)
lð C2H6 etan ( 2 tetraedryczne atomy wÄ™gla poÅ‚Ä…czone
wiązaniem s; 2 tetraedry połączone wierzchołkami)
2.1. n-alkany
lð Proste Å‚aÅ„cuchy wÄ™glowe
lð Wzór sumaryczny: CnH2n+2
lð Wzory grupowe:
lð H-(CH2)n-H, n=1,2,...,n
lð CH3-(CH2)n-CH3; n = 0,1,2,...,n
Szereg homologiczny grupa związków różniących
siÄ™ liczbÄ… grup -CH2-
Homologi związki należące do danego szeregu
homologicznego
Nazewnictwo: 1) zwyczajowe metan, etan, propan,
butan; 2) systematyczne np. penta (grec. pięć) +
an - pentan
Szereg homologiczny alaknów
1. Metan 9. nonan
2. Etan 10. dekan
3. Propan 11. undekan
4. Butan 12. dodekan
5. Pentan 13. tridekan
6. Heksan 14. tetradekan
7. Heptan 15. pentadekan
8. Oktan 16. heptadekan
2.1. alkany rozgałęzione
lð Np. n butan: 1) CH3-CH2-CH2-CH3;
lð 2) izobutan, 2-metylopropan:
CH3 CH CH3
CH3
Izomeria alkanów izomeria konstytucyjna,
szkieletowa
Rzędowość atomów węgla liczba atomów węgla
zwiÄ…zanych z rozpatrywanym atomem C:
2.1. alkany rozgałęzione
rzędowość atomów C
I rzędowy: C C IV rzędowy
C C
II rzędowy: C C C C C
C C
III rzędowy: C C
C
2.1. alkany rozgałęzione nazwy
systematyczne
lð Grupy alkilowe (I-wartoÅ›ciowa grupa
utworzona przez oderwanie atomu H od
czÄ…steczki alkanu):
lð Metan metyl- grupa metylowa: CH3 -
lð Etan etyl grupa etylowa: CH3CH2 -
lð Propan: 3 2 1
lð propyl, grupa propylowa: CH3CH2CH2-
lð 1-metyloetyl, grupa 1-metyloetylowa ( grupa etylowa
podstawiona w poz.1 grupÄ… metylowÄ…: CH3-CH-CH3
2 1
2.1. alkany rozgałęzione nazwy
systematyczne
1. Wybrać łańcuch główny ( najdłuższy nierozgałęziony )
2. Pozostałe atomy C tworzą podstawniki, grupy alkilowe ( łańcuchy
boczne)
3. Liczbę jednakowych podstawników określa się przedrostkami: di
(2); tri(3); tetra (4)
4. Podstawniki wymienia się w kolejności alfabetycznej, przy czym
nie uwzględnia się przedrostków zwielokrotnionych
5. Położenie grup alkilowych w łańcuchu głównym określa się
podając lokanty (nry atomów C w łańcuchu głównym); koniec
łańcucha głównego, od którego rozpoczyna się numerację
wybiera się tak, aby lokanty miały jak najmniejsze numery
Przykład: nazewnictwo systematyczne
alkanów rozgałęzionych
lð Podać nazwÄ™ wÄ™glowodoru o poniższym
wzorze grupowym:
CH3 CH3
1 2 3 4 5 6
CH3 C CH CH2 CH CH3
CH3 CH2CH3
3-etylo-2,2,5-trimetyloheksan
2.1.cykloalkany
Nazwa Wzór grupowy Wzór umowny
Cyklopropan (CH2)3
Cyklobutan (CH2)4
Cyklopentan (CH2)5
Cykloheksan (CH2)6
cykloalkeny
lð Cyklopropen, C3H4
lð Cykloheksen, C6H10
2. Węglowodory
2.2. węglowodory nienasycone alkeny i alkiny
lð WiÄ…zania podwójne i potrójne:
C C C C
CH2 CH2 CH CH
etylen acetylen(etyn)
Nazewnictwo systematyczne
alkenów i alkinów
Nazwa Wzór Nazwa Wzór
systema grupowy systema- grupowy
-tyczna tyczna
Eten CH2 = CH2 Etyn CH CH
(etylen) (acetylen)
Propen CH2 = CHCH3 Propyn CH CCH3
But-1- CH2 = But-1-yn CH
en CHCH2CH3 CCH2CH3
przykład
lð Podać wzory nastÄ™pujÄ…cych zwiÄ…zków
lð But-2-en
lð But-2-yn
Wzory grupowe
lð Wzór grupowy but-2-enu
CH3-CH=CH-CH3
lð Wzór grupowy but-2-ynu
CH3-C C-CH3
Izomeria geometryczna cis trans
lð Izomer cis
lð Izomer trans
Odp.
lð Trans-but-2-en
Przykład: izomeria alkenów i
alkinów
lð Wymienić wszystkie rodzaje izomerii na
przykładzie butenu: CH3-CH=CH-CH3;
wyjaśnić różnicę między izomerami
strukturalnymi i stereoizomerami
lð Omówić rodzaje izomerii na przykÅ‚adzie
butynu : CH3-C C-CH3
Przykład: dieny
lð Napisać wzór dienu skÅ‚adajÄ…cego siÄ™ z
łańcucha zawierającego 4 atomy C;
nazwać ten związek
lð Do produkcji syntetycznych kauczuków
stosowany jest chloropren i izopren;
napisać wzory tych związków i podać ich
nazwy systematyczne
Przykład: cykloalkeny
lð Narysować szkielet cykloheksenu; w
jakich związkach naturalnych występuje;
podać przykłady takich związków
Właściwości fizyczne i chemiczne etylenu
(CH2=CH2)
lð Wymienić podstawowe wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci fizyczne
etylenu ( stan skupienia, rozpuszczalność w
wodzie i rozpuszczalnikach organicznych;
wyjaśnić rozpuszczalność)
lð Scharakteryzować wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci chemiczne
etylenu:
lð Reakcja z wodÄ… bromowÄ…, bromem i wodÄ…;
wyjaśnić mechanizm addycji elektrofilowej
lð Reakcja uwodornienia
lð Reakcja polimeryzacji (polietylen)
Przykład: właściwości fizyczne i
chemiczne acetylenu
lð Podać podstawowe wlaÅ›ciwoÅ›ci fizyczne
acetylenu (stan skupienia, gęstość, zapach,
zachowanie w podwyższonym ciśnieniu i
sposób przechowywania, rozpuszczalność)
lð Scharakteryzować wlaÅ›ciwoÅ›ci chemiczne
acetylenu
lð Spalanie niepeÅ‚ne i peÅ‚ne, zastosowanie
lð Reakcje addycji (Br2, HCl,H2O)
lð Reakcje polimeryzacji (polichlorek winylu)
lð Reakcje uwodornienia
Przykład otrzymywanie alkenów
lð Wymienić podstawowe metody
otrzymywania alkenów; napisać
odpowiednie reakcje otrzymywania
etylenu (etenu):
lð Piroliza
lð Odwodnienie alkoholi
lð Reakcje eliminacji (bromu, bromowodoru)
Przykład: otrzymywanie alkinów
lð Wymienić główne metody otrzymywania
alkinów; napisać odpowiednie reakcje
otrzymywania acetylenu:
lð Metoda karbidowa
lð RozkÅ‚ad metanu
lð Podwójna eliminacja HBr z dibromoalkanów
Przykład: zastosowanie alkenów i
alkinów
lð Narysować zestawienie najważniejszych
produktów otrzymywanych z etylenu i
acetylenu
lð Alkeny ( olejki roÅ›linne, żywice, tran) i
alkiny (b. rzadkie) w przyrodzie
2. Węglowodory
2.3. węglowodory aromatyczne (areny)
lð Benzen, C6H6 bezbarwna, palna ciecz,
lżejsza od wody, aromatyczny zapach,
związek toksyczny, rakotwórczy
lð Nienasycony charakter ?
lð Nie odbarwia wody bromowej i nie daje innych
reakcji addycji charakterystycznych dla
węglowodorów nienasyconych
lð Reaguje z bromem w obecnoÅ›ci katalizatora ( nie
na świetle jak alkany): C6H6 + Br2 = C6H5Br + HBr
(mechanizm aromatycznego podstawienia
elektrofilowego)
Benzen budowa czÄ…steczki
H
C
C C H
H
C H
H C
C
H
Wiązanie zdelokalizowane 6 elektronów tworzących jedno wiązanie
zdelokalizowane, obejmujące wszystkie atomy węgla pierścienia benzenowego
( 30 elektronów walencyjnych 6x 4=24 pochodzące od atomów C i 6x1 = 6 od
atomów H; 6 wiązań C-H to 24 elektrony; pozostaje 6)
benzen
Pochodne benzenu
lð CH3C6H5 metylobenzen
lð C2H5C6H5 - etylobenzen
przykład
lð Podać wzory: 1,4-dietylobenzenu, 1-etylo-3-
metylobenzenu; 1-propylo-2-metylo-4-
etylobenzenu
Naftalen C10H8
Węglowodory aromatyczne
wielopierścieniowe
Właściwości chemiczne benzenu
lð Bromowanie i nitrowanie benzenu
Br/NO2
+ Br2/HNO3 = + HBr/H2O
benzen bromo/nitrobenzen
Katalizator FeBr3 (bromowanie); H2SO4
(nitrowanie)
Przykład: reakcja uwodornienia
benzenu
lð 1. Napisać reakcjÄ™ uwodornienia
benzenu, jaki zwiÄ…zek powstaje w tej
reakcji; 2. wyjaśnić dlaczego benzen
ulega uwodornieniu znacznie trudniej niż
alkeny
Przykład: otrzymywanie benzenu
lð Napisać reakcjÄ™ odwodornienia
odpowiedniego zwiÄ…zku w celu
otrzymania C6H6
Przykład: homologi benzenu
lð Napisać wzory i nazwy (zwyczajowe i systematyczne)
najbliższych homologów benzenu zawierających grupy
metylowÄ… i etylowÄ…
lð Podać wzory i nazwy systematyczne orto-, meta- i
paraksylenów (izomery konstytucyjne)
lð Uogólnić powyższe przykÅ‚ady ( alkilowe pochodne
benzenu; arylowe pochodne alkanów); podać wzór
grupy arylowej (C6H5-)
lð Podać wzory i nazwy nitro- i bromotoluenów; co
będzie produktem reakcji bromowania toluenu wobec
światła i wobec katalizatora FeBr3
3. Jednofunkcyjne zwiÄ…zki
organiczne
lð SkÅ‚adajÄ… siÄ™ z reszty wÄ™glowodorowej i
grupy funkcyjnej:
lð Fluorowce g.fluorowcowa (F, Cl, I, Br); RX
lð Tlen 1.g. hydroksylowa, wodorotlenowa
(-O-); ROH alkohole; ArOH fenole;
R1OR2 etery; 2. g. karbonylowa (O=C):
aldehydy (RCHO) i ketony (R1COR2);
3. g. karboksylowa, kwasy (RCOOH) i
estry (R1COOR2)
3. Jednofunkcyjne zwiÄ…zki
organiczne
lð Azot 1. g. aminowa, RNH2 (aminy
I-rzędowe), R1NHR2 (II), R1NR2R3(III) ;
2. g. amidowa, RCONH2 (amidy I-
rzędowe), R1CONHR2 (II), R1CONR2R3 (III)
Przykład 3.1: fluorowcopochodne
lð Narysować wzory strukturalne i podać
nazwy wybranych fluorowcopochodnych
węglowodorów;
lð Jakie zwiÄ…zki powodujÄ… niszczenie
warstwy ozonowej i jakie szkody
powoduje to w środowisku;
Chlorowcopochodne metanu
lð CH3Cl chlorometan
lð CH2Cl2 - dichlorometan
lð CHCl3 trichlorometan
lð CCl4 - tetrachlorometan
freony
lð grupa mieszanych halogenków metylu i etylu
lð najbardziej popularny - Freon 12
dichlorodiflourometan, CCl2F2
lð czynnik chÅ‚odzÄ…cy, gaz noÅ›ny w aerozolach
obecnie niestosowany reagujÄ… z ozonem, O3
(odmiana alotropowa tlenu) występującym w
górnych warstwach atmosfery - dziura
ozonowa
Przykład 3.2.1: alkohole,
nazewnictwo, rzędowość
1. Podać nazwy systematyczne alkoholi
wywodzÄ…cych siÄ™ od metanu, etanu i
propanu;
2. Podać nazwy systematyczne wszystkich
alkoholi wywodzÄ…cych siÄ™ od propanu,
jaki jest to rodzaj izomerii;
3. Podać nazwy systematyczne wszystkich
alkoholi pochodzÄ…cych od butanu;
zdefiniować rzędowość alkoholi;
Odp.1.
lð CH3OH - metanol
lð CH3CH2OH - etanol
lð CH3CH2CH2OH propan-1-ol
Odp.2. izomeria konstytucyjna,
położenia grupy funkcyjnej
lð Propan-1-ol
CH3CH2CH2OH - alkohol I-rzędowy
R - CH2 - OH
lð Propan-2-ol
CH3CH(OH)CH3 alkohol II-rzędowy
R2 CH OH
Odp.3.
lð CH3CH2CH2CH2OH butan-1-ol
lð CH3CH2CH(OH)CH3 butan-2-ol
lð (CH3)2CHCH2OH 2-metylopropan-1-ol
lð (CH3)3COH 2-metylopropan-2-ol-
alkohol III-rzędowy, R3 C OH
Przykład 3.2.2: alkohole,
wlaściwości fizyczne
lð WyjaÅ›nić rozpuszczalność 1-n-alkanoli w
wodzie i węglowodorach; uogólnić
podać regułę rozpuszczalności;
Przykład 3.2.3: alkohole,
wlaściwości chemiczne
lð Napisać reakcje charakterystyczne dla
alkoholi:
lð z sodem (Na), nazwać produkt reakcji, jakie
wiÄ…zanie ulega rozerwaniu; jaki jest odczyn
roztworu po hydrolizie produktu;
lð z HBr, HCl; jaki jest to rodzaj reakcji; jak zależy
szybkość tej reakcji od rzędowości alkoholu; czy
jest to zasada słuszna dla wszystkich reakcji
(porównać z reakcją z Na)
lð eliminacji wody
lð tworzenia eteru
Przykład 3.2.4: alkohole,
otrzymywanie
lð Wymienić podstawowe metody
otrzymywania alkoholi:
lð Hydroliza odpowiednich halogenków alkilów
(z wyjątkiem fluorków); (reakcja z wodnym
roztworem zasady)
lð Addycja wody do alkenów
lð Fermentacja alkoholowa glukozy (etanol)
3.3.aldehydy i ketony
lð Grupa karbonylowa - tlen zwiÄ…zany z
atomem węgla wiązaniem podwójnym
(aldehydy ketony; kwasy karboksylowe, estry
amidy)
lð zwiÄ…zki karbonylowe - duża reaktywność, wiÄ…zania C
= O: s - trwałe i p - nietrwałe; ze względu na różnicę
elektroujemności; C - 2,5 (d+); O - 3,5 (d-); wiązanie
spolaryzowane; odczynniki elektrofilowe(+)będą
atakować atom tlenu, a nukleofilowe (-) atom węgla;
atom tlenu posiada 2 wolne pary elektronowe-
wiÄ…zania wodorowe np. z alkoholami
3.3.1. Nazewnictwo aldehydów
lð Grupa aldehydowa (formylowa)
H - C = O
lð nazwy systematyczne: nazwa
węglowodoru + al.
lð Metanal - HCHO
lð etanal - CH3CHO
lð propanal - CH3CH2CHO
lð propenal - CH2=CHCHO
3.3.1.nazewnictwo ketonów
lð Dodanie do nazwy macierzystego
węglowodoru przyrostka - on i podanie
lokantu określającego położenie grupy
karbonylowej:
lð propanon - CH3COCH3
1 2 3 4 5
lð pentan-2-on: CH3COCH2CH2CH3
1 2 3 4 5
lð pentan-3-on: CH3CH2COCH2CH3
3.3.2.właściwości chemiczne
aldehydów i ketonów
lð Aldehydy
lð wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci redukujÄ…ce ( przemianie ulega grupa
funkcyjna, szkielet węglowy cząsteczki bez zmian):
lð próba Tollensa - aldehyd utlenia siÄ™ do kwasu, a
tlenek srebra (I) zredukował do wolnego metalu
(wyrób luster i ozdób choinkowych)
lð próba Trommera - aldehyd - kwas, miedz(II) do
miedzi (I)
lð ketony nie wykazujÄ… wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci
redukujących (konieczność rozerwania łańcucha
węglowego); można utlenić stosując mocne odczynniki
utleniające do odpowiednich kwasów
3.3.2.właściwości chemiczne
aldehydów i ketonów
lð Reakcja uwodornienia:
lð RCHO + H2 = R-CH2-OH ( alkohol I-
rzędowy)
lð R1COR2 + H2 = R1CHR2OH (alkohol II-
rzędowy
lð addycja alkoholi do wiÄ…zania C = O:
lð R1R2C=O + RO-H = R1R2COROH
(hemiacetal - związek nietrwały, istnieje w równowadze z macierzystym
aldehydem lub ketonem tylko w roztworze alkoholowym;ugrupowanie
hemiacetalowe -O-C-OH występuje w formie łańcuchowej glukozy)
3.3.3.otrzymywanie aldehydów i
ketonów
lð Utlenianie alkoholi (odpowiedni czynnik
utleniajÄ…cy):
lð CH3OH + O2 = HCHO + H2O (alkohol I-rzÄ™dowy +tlen z
powietrza + katalizator + temperatura)
lð CH3CHOHCH3 = CH3COCH3(alkohol II rzÄ™dowy + silniejszy
czynnik utleniajÄ…cy)
lð Reakcje odwodornienia alkoholi
(katalizator + wysoka temperatura):
lð RCH2OH = RCHO + H2 (I-rzÄ™dowy - aldehyd)
lð R1CHOHR2 = R1COR2 + H2 (II-rzÄ™dowy - keton)
3.3.4.aldehydy i ketony o
znaczeniu praktycznym
lð Aldehyd mrówkowy, formaldehyd, metanal -
HCHO;(produkcja: tworzyw sztucznych, żywic, klejów,
leków, środków ochrony roślin, materiałów
wybuchowych; 40% roztwór wodny formalina -
konserwacja preparatów biologicznych)
lð aldehyd octowy, etanal - CH3CHO (produkcja kwasu
octowego, leków, tworzyw sztucznych, środków
ochrony roślin)
lð aceton,propanon - CH3COCH3 (rozpuszczalnik do
farb i lakierów, produkcja tworzyw sztucznych,
środków ochrony roślin, leków)
3.3.5.aldehydy i ketony w
przyrodzie
lð SkÅ‚adniki olejków zapachowych
( geranial i neral - cytryna; wanilina -
wanilia; kamfora - żywica drzewa
kamforowego)
lð hormony ( estron, testosteron)
3.4.kwasy karboksylowe
lð Grupa karboksylowa: -COOH
lð ogólny wzór kwasu karboksylowego:
RCOOH (reszta węglowodorowa + grupa
karboksylowa)
lð rodzaje kwasów karboksylowych:
lð alifatyczne, nasycone i nienasycone (R =
alkil)
lð cykloalifatyczne (R = cykloalkil)
lð aromatyczne (R = Ar = aryl)
3.4.1.nazewnictwo kwasów
karboksylowych
lð Systematyczne:
lð I sposób: metan kwas metanowy
lð H-CH3 HCOOH
lð CH3-CH3 CH3-COOH (kwas etanowy)
lð grupÄ™ karboksylowÄ… zalicza siÄ™ do szkieletu
węglowego i gdy potrzeba uzyskuje lokant 1)
lð II sposób: benzen kwas
benzenokarboksylowy (C6H5COOH)
lð grupa karboksylowa nie zalicza siÄ™ do szkieletu
węglowego
3.4.1.nazewnictwo kwasów
karboksylowych
lð Zwyczajowe:
lð mrówkowy (metanowy, HCOOH)
lð octowy (etanowy, CH3COOH)
lð masÅ‚owy (butanowy, CH3CH2CH2COOH)
lð walerianowy ( pentanowy,
CH3(CH2)2COOH)
lð szczawiowy (etanodiowy, COOH-COOH)
lð benzoesowy (benzenokarboksylowy,
C6H5COOH)
3.4.2.właściwości fizyczne
kwasów karboksylowych
lð Temperatura wrzenia: roÅ›nie ze
wzrostem długości łańcucha ( wiązania
wodorowe; z udziałem dwóch i wielu
czÄ…steczek kwasu)
lð Rozpuszczalność:
lð w wodzie - bez ograniczeÅ„, metanowy -
butanowy; wyższe kwasy nierozpuszczalne;
3.4.3. Właściwości chemiczne
kwasów karboksylowych
lð Kwas octowy:
lð Odczyn roztworu wodnego ( kwaÅ›ny, r.
dysocjacji; stała dysocjacji K = 1,8 x 10-5;
słaby kwas):
lð CH3COOH CH3COO- + H+
lð silniejszy od wÄ™glowego:
lð CH3COOH + NaHCO3 = CH3COONa + CO2
+ H2O
3.4.3.właściwości chemiczne
kwasu octowego
lð Tworzenie soli (octany) - I.podstawienie
atomu wodoru w grupie karboksylowej:
lð Mg + 2 CH3COOH = (CH3COO)2Mg + H2
lð CuO + 2CH3COOH = (CH3COO)2Cu + H2O
lð NaOH + CH3COOH = CH3COONa + H2O
lð hydroliza octanów:
lð CH3COONa + H2O = CH3COOH + Na+ + OH-
(odczyn zasadowy)
3.4.3.właściwości kwasu
octowego
lð II. Podstawienie caÅ‚ej grupy OH:
lð reakcja estryfikacji :
lð CH3COOH + ROH = CH3COOR + H2O
lð reakcje tworzenia amidów ( np. z
amoniakiem - tworzenia amidu I-rzędowego:
lð CH3COOH + NH3 = CH3CONH2 (acetamid) +
H2O
3.4.3.właściwości chemiczne
kwasu octowego
lð III. Przemiana grupy karbonylowej, C=O
( redukcja kwasów karboksylowych):
lð uwodornienie do aldehydu, a nastÄ™pnie do
alkoholu:
lð RCOOH RCHO RCH2OH
3.4.3.właściwości chemiczne
kwasu octowego
lð IV. Podstawienie caÅ‚ej grupy
karboksylowej, COOH (dekarboksylacja
- zastÄ…pienie wodorem):
lð kwasy jednokarboksylowe:CH3COONa +
NaOH = CH4 + Na2CO3
lð kwasy dikarboksylowe, np. malonowy:
COOHCH2COOH = CH3COOH + CO2
lð metabolizm glukozy w komórkach organizmów -
dekarboksylacja - wydychanie CO2
3.4.4.otrzymywanie kwasów
karboksylowych
lð Utlenianie aldehydów:
lð 2CH3CHO + O2 = 2CH3COOH
lð utlenianie alkoholi ( np.fermentacja
octowa):
lð CH3CH2OH + O2 = CH3COOH + H2O
lð reakcja zwiÄ…zków magnezoorganicznych
z CO2:
lð R-MgBr + CO2 = R-COO-MgBr = R-COOH
3.4.5.inne kwasy karboksylowe
lð Kwasy tÅ‚uszczowe (nazwa zwyczajowa) -
kwasy alkanowe o długich łańcuchach
węglowych występują w formie
związanej w tłuszczach;
lð np. kwas masÅ‚owy może powstawać w
wyniku hydrolizy tłuszczów wchodzących w
skład masła
lð kwas palmitynowy - CH3(CH2)14COOH i
stearynowy - CH3(CH2)16COOH - sole
sodowe-mydło, stan wolny, świece-stearyna
3.4.5.inne kwasy karboksylowe
lð Nienasycone kwasy alifatyczne:
lð kwas akrylowy (propenowy) -
CH2=CHCOOH (produkcja tworzyw
sztucznych i włókien syntetycznych)
lð kwas oleinowy (cis-oktadec-9-enowy, 18
atomów węgla, wiązanie podwójne między
9 i 10)- CH3(CH2)7CH=CH(CH2)7COOH
18 10 9 1
występuje w formie związanej w olejach roślinnych, które są
podstawowym zródłem NNKT- organizm nie syntezuje tych kwasów,
muszą być dostarczone z pożywieniem-cis (trans szkodliwe)
3.4.5.inne kwasy karboksylowe
lð Kwasy aromatyczne:
lð kwas benzoesowy (benzenokarboksylowy) -
C6H5COOH(benzoesan sodu - środek
konserwujÄ…cy - szkodliwy dla zdrowia)
lð kwas 2,4-dichlorofenoksyoctowy - herbicyd,
związek chwastobójczy
Cl O CH2 COOH
Cl
3.4.6.sole kwasów
karboksylowych
lð Kwas karboksylowy + metal/tlenek
metalu/wodorotlenek metalu = sól
lð zastosowanie:
lð benzoesan sodu - C6H5COONa -
konserwowanie przetworów owocowych i
warzywnych
lð sole sodowe kwasów tÅ‚uszczowych - mydÅ‚a
(mieszanina soli sodowych wyższych kwasów
tłuszczowych + substancje zapachowe)
3.5.estry kwasów
karboksylowych
lð Kwas karboksylowy: RCOOH
lð ester kwasu karboksylowego: R1COOR2
lð grupa estrowa: -COO-
lð nazewnictwo:
lð HCOOCH3 - mrówczan metylu
lð CH3COOCH3 - octan metylu
lð CH3COOCH2CH3 - octan etylu
lð CH2=CH-COOCH3 - akrylan metylu ( ester
metylowy kwasu propenowego)
3.5.1.właściwości fizyczne
estrów
lð Na ogół ciecze trudno rozpuszczalne w wodzie, o
gęstości mniejszej od gęstości wody
lð przyjemny zapach, kwiatów i owoców (podstawowy
składnik substancji zapachowych wielu roślin):
lð maÅ›lan butylu - CH3CH2CH2COOCH2CH2CH2CH3
zapach ananasa
lð octan izoamylu - CH3COOCH2CH2CH(CH3)2
zapach bananów
lð octan benzylu - CH3COOCH2C6H5 zapach
jaśminu
3.5.2.otrzymywanie estrów
lð Reakcja estryfikacji, kwas
karboksylowy + alkohol/fenol; przykład r.
kondensacji (produkt złożony z
fragmentów cząsteczek reagentów):
lð R1COOH + R2OH R1COOR2 + H2O
lð CH3COOH (kwas octowy) + CH3CH2OH
(etanol) CH3COOCH2CH3 (octan etylu) +
H2O
Jest to reakcja odwracalna: ester + woda = kwas karboksylowy +
alkohol/fenol
3.5.3.hydroliza estrów
lð Kwasowa ( z roztworami kwasów
nieorganicznych), odwrócenie reakcji
estryfikacji:
lð R1COOR2 + H2O + H+ R1COOH + R2OH
lð zasadowa (w Å›rodowisku zasadowym),
reakcja nieodwracalna:
lð R1COOR2 + Na+ + OH- R1COO- + Na+ +
R2OH
3.5.4.tłuszcze
lð Estry glicerolu (alkohol trójhydroksylowy)
i kwasów karboksylowych o długich
łańcuchach ( kwasów tłuszczowych)
CH2OCOR1
CH2OH
CHOCOR2
CHOH
CH2OH
CH2OCOR3
3.5.4.1.tłuszcze - właściwości
fizyczne
lð Stan skupienia - ciaÅ‚a staÅ‚e(nasycone,
zwierzęce), półstałe (maziste) lub oleiste
ciecze (nienasycone, roślinne)
lð rozpuszczalność - praktycznie
nierozpuszczalne w wodzie, słabo
rozpuszczalne w alkoholu etylowym, dobrze
rozpuszczalne w węglowodorach oraz
fluorowcopochodnych węglowodorów
( tłuszcze związki niepolarne)
3.5.4.2.właściwości chemiczne
tłuszczów
lð Hydroliza (jak inne estry, zasadowa -
zmydlanie):
lð tÅ‚uszcz (tristearynian glicerolu) + 3NaOH =
glicerol + mydło (sól sodowa kwasu
tłuszczowego-stearynowego)
lð utwardzanie (katalityczne uwodornienie
wiązań podwójnych):
lð tÅ‚uszcz nienasycony(trioleinian glicerolu) +
3H2 = tłuszcz nasycony (tristearynian
glicerolu)
3.5.4.3.tłuszcze - zastosowanie
lð Paliwa ekologiczne
lð PrzemysÅ‚ spożywczy - produkcja
margaryny - częściowe uwodornione
tłuszczów nienasyconych
lð farby olejne - oleje roÅ›linne zawierajÄ…ce
reszty kwasowe o dużym stopniu
nienasycenia
3.6.zwiÄ…zki organiczne zawierajÄ…ce azot ;
3.6.1.aminy ;3.6.2. amidy kwasowe
lð Aminy = pochodne amoniaku, w których
atomy H zastąpione zostały grupami
węglowodorowymi
lð aminy = reszta wÄ™glowodorowa + grupa
aminowa (-NH2)
lð aminy I-rzÄ™dowe (RNH2); II-rzÄ™dowe
(R1NHR2), III-rzędowe (R1NR2R3)
3.6.1.1.wzory i nazewnictwo
amin
lð Aminy I-rzÄ™dowe:
lð CH3NH2 - metanoamina (metyloamina)
lð CH3CH2NH3 - etanoamina (etyloamina)
lð CH3CH2CH2NH2 - propano-1-amina
(propyloamina); CH3CH(NH2)CH3 -
propano-2-amina
lð NH2CH2CH2NH2 - etano-1,2-diamina
lð C6H5NH2 - benzenoamina, fenyloamina,
anilina
3.6.1.1.wzory i nazwy amin
lð Aminy II-rzÄ™dowe:
lð CH3NHCH3 - dimetyloamina
lð CH3CH2NHCH3 - N-metyloetanoamina (N-
metyloetyloamina)
lð C6H5NHCH3 - N-metylobenzenoamina (N-
metylofenyloamina)
lð C6H5NHC6H5 - difenyloamina
3.6.1.1.wzory i nazwy amin
lð Aminy III-rzÄ™dowe:
lð CH3N(CH3)2 - trimetyloamina
lð CH3CH2CH2N(CH3)(C2H5) - N-etylo-N-
metylopropano-1-amina
lð C6H5N(C2H5)2- N,N-dietylobenzenoamina
(N,N-dietylofenyloamina)
lð N(C6H5)3- trifenyloamina
3.6.1.2.właściwości amin
lð Zasadowość amin (obecność wolnej
pary elektronowej na atomie N):
lð dysocjacja w roztworach wodnych:
lð RNH2 + H2O RNH3+ + OH-
lð reakcja z kwasami, sole:
lð CH3NH2 + HCl CH3NH3+Cl- (chlorek
metyloamoniowy)
3.6.1.3.otrzymywanie amin
lð Aminy alifatyczne:
lð halogenki alkilów + amoniak = mieszanina
amin I-, II- i III-rzędowych (rozdzielanie)
lð CH3Br + NH3 CH3NH2
lð CH3NH2 + CH3Br + NH3 (CH3)2NH
lð (CH3)2NH + CH3Br + NH3 (CH3)3N
lð aminy aromatyczne (np.redukcja
nitrobenzenu):
lð C6H5NO2 + 3H2 C6H5NH2(anilina) + H2O
3.6.1.4.aminy w przyrodzie
lð Aminokwasy ( grupy aminowe i
karboksylowe)
lð proste aminy powstajÄ… w wyniku
rozkładu bardziej złożonych związków
(np. zapach zepsutych śledzi powoduje
przede wszystkim trietyloamina)
lð alkaloidy - narkotyki
3.6.1.4. Aminy w przyrodzie -
alkaloidy
lð ZwiÄ…zki pochodzenia roÅ›linnego o charakterze
zasadowym, zawierajÄ…ce azot ( co najmniej 1 atom
N w formie grupy aminowej, najczęściej III-
rzędowej, będącej częścią pierścienia
heterocyklicznego)
lð np.nikotyna (liÅ›cie tytoniu); morfina, kokaina;
heroina-pochodna morfiny;
lð substancje toksyczne w roÅ›linach i grzybach
(muchomor sromotnikowy)
lð dziaÅ‚anie znieczulajÄ…ce i przeciwbólowe (zwiÄ…zki
syntetyczne - nie uzależniają tak jak narkotyki)
3.6.1.5.zastosowanie amin
lð Półprodukty w syntezach organicznych
( leki, środki ochrony roślin, tworzywa
sztuczne)
lð aminy aromatyczne - produkcja
barwników
3.6.2.amidy kwasowe
lð Pochodne kwasów
karboksylowych(RCOOH) grupa -OH
zastÄ…piona -NH2 (RCONH2-amid I-
rzędowy; R1CONHR2 - II-rzędowy;
R1CONR2R3 - III-rzędowy)
lð grupa amidowa: -C=O
N
3.6.2.1.wzory i nazwy amidów
lð Amidy I-rzÄ™dowe
lð HCONH2 - amid kwasu mrówkowego, formamid
lð CH3CONH2 - amid kwasu octowego, acetamid
lð C6H5CONH2 - amid kwasu benzoesowego,
benzamid
lð amidy II-rzÄ™dowe
lð CH3CONHCH3 - N-metyloacetamid
lð Amidy III-rzÄ™dowe
lð CH3CON(CH3)2 - N,N-dimetyloacetamid
3.6.2.2.właściwości acetamidu -
CH3CONH2
lð Fizyczne:
lð biaÅ‚e, krystaliczne ciaÅ‚o staÅ‚e, dobrze
rozpuszczalne w wodzie; odczyn roztworu
wodnego obojętny (wolna para elektronowa
atomu N oddziaływuje z elektronami grupy
karbonylowej - redukuje zasadowe
właściwości azotu)
3.6.2.2.właściwości acetamidu
lð Chemiczne:
lð hydroliza w Å›rodowisku kwaÅ›nym i
zasadowym
lð CH3CONH2 + H2SO4 + H2O CH3COOH +
NH4HSO4
lð CH3CONH2 + NaOH CH3COONa + NH3
lð amidy II- i III-rzÄ™dowe hydrolizujÄ… z
utworzeniem kwasu karboksylowego i
odpowiedniej aminy I- lub II-rzędowej
3.6.2.3.otrzymywanie amidów
lð Reakcja kwasu karboksylowego z
amoniakiem + ogrzewanie soli
amonowej kwasu karboksylowego
(amidy I-rzędowe):
lð CH3COOH + NH3 CH3COONH4 (octan
amonu) CH3CONH2 (acetamid) + H2O
lð kwas karboksylowy + RNH2/R1NHR2
amidy II i III-rzędowe
Są to przykłady reakcji kondensacji
3.6.2.4.mocznik - karbonamid,
diamid kwasu węglowego
lð NH2CONH2 - biaÅ‚a, krystaliczna
substancja stała, dobrze rozpuszczalna
w wodzie; odczyn wodny obojętny (tak
jak inne amidy)
lð hydrolizuje w Å›rodowisku kwaÅ›nym do
gazowego CO2 i jonów amonowych,
NH4+, a zasadowym do jonów CO3-2 i
gazowego amoniaku, NH3
3.6.2.5.biuret i reakcja biuretowa
lð Biuret (dwumocznik) powstaje w reakcji
kondensacji mocznika:
lð 2 NH2CONH2 NH2CONHCONH2 + NH3
Reakcja biuretowa - biuret reaguje w środowisku
kwaśnym z jonami Cu+2 tworząc związek kompleksowy o
różowofioletowym zabarwieniu; reakcja ta jest
charakterystyczna też dla innych związków zawierających
większą liczbę wiązań amidowych -CO-NH- (wiązania
peptydowe - wykrywanie białek)
3.6.2.6.mocznik - zastosowanie
lð Otrzymywanie mocznika na skalÄ™
przemysłową: CO2 + 2NH3 NH2CONH2
+ H2O
lð zastosowanie: nawóz sztuczny, surowiec
do produkcji leków i tworzyw sztucznych
lð koÅ„cowy produkt metabolizmu biaÅ‚ek w
organizmach ( wydalany z moczem)
4. ZwiÄ…zki organiczne
wielofunkcyjne
lð Pochodne wÄ™glowodorów zawierajÄ…ce
dwie lub więcej grup funkcyjnych
lð nazwy zwiÄ…zków wielofunkcyjnych:
lð główna grupa funkcyjna (karboksylowa,
estrowa, amidowa, aldehydowa i ketonowa)
lð pozostaÅ‚e grupy funkcyjne - podstawniki
(fluorowce i grupy - nitrowa, aminowa,
hydroksylowa)
4.1.nazwy związków
wielofunkcyjnych
lð ClCH2COCH3 - chloropropanon
(chloroaceton)
lð NH2CH2CH2COOH - kwas 3-
aminopropanowy
lð ClCH2CH2OH - 2-chloroetanol
lð NH2CH2CH2CH2OH - 3-aminopropan-1-
ol
lð OHCH2CHO - hydroksyetanal
4.2.hydroksykwasy
lð Budowa czÄ…steczek hydroksykwasów -
zwiÄ…zki organiczne zawierajÄ…ce grupy -
COOH i -OH
lð wzór ogólny hydroksykwasów: (OH)m -
R/Ar - (COOH)n
4.2.1.ważne hydroksykwasy
lð Kwas mlekowy: CH3CH(OH)COOH - kwas 2-
hydroksypropanowy
lð kwas salicylowy: OHC6H5COOH - kwas o-
hydroksybenzoesowy
lð kwas winowy: COOHCH(OH)CH(OH)COOH -
kwas 2,3-dihydroksybutanodiowy
lð kwas cytrynowy:
COOHCH2(OH)COOHCH2COOH - kwas 2-
hydroksypropano-1,2,3-trikarboksylowy
4.2.1.1.kwas mlekowy
lð czÄ…steczka posiada asymetryczny atom
węgla (C-2, 4 różne podstawniki: COOH;
CH3; OH; H) jest czÄ…steczka chiralnÄ…;
kwas mlekowy posiada 2 enancjomery
(zwiÄ…zki optycznie czynne):
lð prawoskrÄ™tny kwas (+) mlekowy
lð lewoskrÄ™tny kwas (-) mlekowy
4.2.1.1.kwas mlekowy
lð Wzory stereochemiczne obu
enancjomerów:
COOH COOH
CH3
CH3
C C
H OH
OH H
4.2.1.1.kwas mlekowy
lð Oba enancjomery tworzÄ… siÄ™ w wyniku
procesów zachodzących z udziałem
organizmów żywych:
lð prawoskrÄ™tny (+) - w mięśniach podczas
pracy fizycznej
lð lewoskrÄ™tny (-) - w procesie fermentacji
niektórych cukrów pod wpływem enzymów
wytwarzanych przez bakterie LA (kwaśne
mleko, kiszone ogórki, kapusta)
Syntetycznie można otrzymać tylko racemat -
równomolową mieszaninę obu enancjomerów
4.2.1.2.kwas salicylowy
lð CzÄ…steczka ma pÅ‚aszczyznÄ™ symetrii (pÅ‚aszczyzna
pierścienia benzenowego); jest achiralna; nie
występuje w formach czynnych optycznie
lð wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci typowego kwasu karboksylowego (
odczyn wodny - kwaśny)
lð wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci bakteriobójcze ( 2% roztwór w 70%
etanolu - spirytus salicylowy)
lð zastosowanie (leki) - pochodne - estry kwasu
salicylowego: salicylan metylu (leki
przeciwreumatyczne) i fenylu (leki przeciwbakteryjne)
oraz kwas acetylosalicylowy (aspiryna)
4.2.1.3.kwas winowy
lð Hydroksykwas dwukarboksylowy; wystÄ™puje w
sokach wielu owoców; stosowany w przemyśle
spożywczym i gospodarstwie domowym
lð czÄ…steczka ma 2 asymetryczne atomy wÄ™gla -
2 centra chiralności
lð istniejÄ… 3 różne czÄ…steczki kwasu winowego
(stereoizomery); 2 sÄ… odbiciami lustrzanymi i
tworzą parę enancjomerów; trzecia cząsteczka
jest achiralna (ma płaszczyznę symetrii) - jest
to przypadek diastereoizomerii
4.2.1.3.diastereoizomery kwasu winowego
lð ZależnoÅ›ci konfiguracyjne stereoizomerów
kwasu winowego
COOH
HO
COOH
HO
H COOH
C C C
H
H
HO
I II III
HO
H
HO
C C C
COOH
COOH H
HO COOH
H
*przejście od jednego enancjomeru do drugiego (I i II) - zmiana konfiguracji na
przeciwną obu centrów chiralności (wszystkich); * zmiana konfiguracji tylko
jednego centrum chiralności ( nie wszystkich) - cząsteczka (forma mezo), która
nie jest odbiciem lustrzanym i nie jest taka sama jak wyjściowa - para
diastereoizomerów (I i II oraz II i III);
4.2.1.3.kwas winowy - właściwości fizyczne
stereoizomerów
lð Kwas winowy skrÄ™calność T.top.
lð kwas (+) winowy +120 170 C
lð kwas (-) winowy -120 170 C
lð k. mezo-winowy 00 140 C
lð k.winowy racemi- 00 206 C
czny
4.3.aminokwasy, peptydy, białka
lð BiaÅ‚ka - najważniejsza grupa zwiÄ…zków
naturalnych, podstawowy budulec organizmów
żywych, uczestniczą w procesach
biochemicznych
lð zwiÄ…zki zÅ‚ożone (masa czÄ…steczkowa do
41 000 000 u - białko wirusa mozaiki
tytoniowej), zbudowane z długich łańcuchów
reszt aminokwasowych połączonych
wiÄ…zaniami peptydowymi
lð w wyniku hydrolizy dajÄ… aminokwasy
4.3.1.aminokwasy
lð ZwiÄ…zki dwu- lub wielofunkcyjne,
zawierajÄ… grupy karboksylowe (-COOH) i
aminowe (-NH2)
lð ogólny wzór (NH2)m - Z- (COOH)n (Z -
fragment węglowodorowy, może
zawierać także inne grupy funkcyjne)
4.3.1.1.wzory i nazwy
aminokwasów
lð Nazwy: dodanie przedrostka amino- do
nazwy macierzystego kwasu
lð najprostsze aminokwasy:
lð NH2CH2COOH - kwas aminooctowy, kwas
aminoetanowy, glicyna
lð NH2CH2CH2COOH - kwas 3-
aminopropanowy; CH3CH(NH2)COOH -
kwas 2-aminopropanowy
lð NH2C6H4COOH - kwas 2-aminobenzoesowy
4.3.1.2.właściwości kwasu
aminooctowego
lð biaÅ‚a, krystaliczna substancja, dobrze
rozpuszczalna w wodzie
lð odczyn roztworu wodnego - obojÄ™tny (sól
wewnętrzna - zobojętnienie grupy
kwasowej przez grupÄ™ aminowÄ…)
NH2CH2COOH NH3+CH2COO- K=104
Glicyna (Gly) występuje niemal w całości w formie soli
wewnętrznej (wysoka temperatura topnienia - 240C)
4.3.1.2.właściwości aminokwasów - kwas
aminooctowy
lð ZwiÄ…zki amfoteryczne, reagujÄ… z
kwasami i zasadami:
NH3+COO- + H+ NH3+COOH
NH3+CH2COO- + OH- NH2CH2COO- + H2O
4.3.1.2.właściwości
aminokwasów
lð Jedna z najważniejszych reakcji:
kondensacja aminokwasów z
utworzeniem dipeptydów:
O H
H2N CH C + N CH COOH
R1 OH H R2
NH2CH(R1) CO NH CH(R2)COOH + H2O
wiÄ…zanie/grupa peptydowa
4.3.1.3.aminokwasy białkowe
lð Nazwy zwyczajowe i symbole:
lð glicyna (Gly) - NH2CH2COOH
lð alanina (Ala) - NH2CH(CH3)COOH
lð seryna (Ser) - NH2CH(CH2OH)COOH
lð cysteina(Cys) - NH2CH(CH2SH)COOH
lð lizyna (Lys) - NH2CH(C4H8NH2)COOH
lð aspargina (Asn) -
NH2CH(CH2CONH2)COOH
4.3.1.3.1.budowa aminokwasów
białkowych
lð duża różnorodność - zwiÄ…zki alifatyczne,
aromatyczne, heterocykliczne; mogÄ…
zawierać więcej niż jedna grupę
karboksylowÄ… i aminowÄ… oraz inne grupy
funkcyjne (OH; SH; CONH2)
lð wspólny element - jedna grupa NH2 jest
zawsze zwiÄ…zana z tym samym atomem
węgla, z którym związana jest grupa
COOH oraz atom H - atom węgla a
a- aminokwasy
4.3.1.3.2. Czynność optyczna
aminokwasów białkowych
lð W czÄ…steczce asymetryczny atom C (oprócz
glicyny) - jedno centrum chiralności
lð aminokwasy otrzymane przez hydrolizÄ™ biaÅ‚ek
są zawsze czynnie optycznie; z różnych białek
wyodrębnia się zawsze jeden i ten sam
enancjomer danego aminokwasu; konfiguracja
grup związanych z atomem węgla a jest dla
wszystkich aminokwasów białkowych taka
sama - oznacza siÄ™ umownie literÄ… L,
przeciwną D (np.L-tyrozyna jest gorzka, a D-słodka)
Aminokwasy białkowe są L-a-aminokwasami
4.3.2.peptydy
lð Aminokwasy dipeptydy ( 2 reszty
aminokwasowe) polipeptydy
białka (ponad 100 reszt
aminokwasowych)
lð peptydy o dużym znaczeniu
biologicznym:
lð glutation, Glu-Cys-Gly ( 3 aminokwasy -
kwas glutaminowy + cysteina + glicyna),
obecny w większości żywych komórek
Biochemiczna notacja białek: L-strona: symbol aminokwasu z wolną
grupÄ… NH2; P-strona: wolna grupa COOH
4.3.2.peptydy
lð Peptydy o dużym znaczeniu
biologicznym lub praktycznym:
lð insulina - hormon regulujÄ…cy gospodarkÄ™
cukrami w organizmie
lð penicylina - antybiotyk, zakażenia
bakteryjne
lð aspartam (nazwa handlowa) - Å›rodek
słodzący, w organizmie ulega hydrolizie do
naturalnych aminokwasów
4.3.3.białka
lð AaÅ„cuchy polipeptydowe zaliczane do
polimerów ( złożone z różnych
elementów-reszt aminokwasowych,
połączonych tak samo - wiązaniami
peptydowymi)
4.3.3.1.budowa białek
lð PeÅ‚ne zrozumienie wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci i funkcji
biologicznej:
lð Struktura pierwszorzÄ™dowa -
sekwencja/kolejność reszt
aminokwasowych w łańcuchu
polipeptydowym
lð s.drugorzÄ™dowa - ukÅ‚ad przestrzenny
łańcuchów polipeptydowych wynikający z
występowania wiązań wodorowych ( między
H grupy aminowej i O grupy karbonylowej)
4.3.3.1.budowa białek
lð s. drugorzÄ™dowa ( a- ksztaÅ‚t prawoskrÄ™tnej
linii śrubowej/heliks i b - struktura
pofałdowanej kartki)
lð s.trzeciorzÄ™dowa - opisuje ukÅ‚ad przestrzenny
zwiniętego w heliks łańcucha peptydowego;
związana jest z oddziaływaniami bocznych
grup aminokwasów oraz wiązaniami, które
mogą tworzyć się między nimi (1. mostki
disiarczkowe: wiązania S-S; np.łączą 2 łańcuchy
peptydowe w cząsteczce insuliny; 2. oddziaływania
hydrostatyczne między NH3+ i COO- )
4.3.3.1.budowa białek
lð s. czwartorzÄ™dowa - majÄ… czÄ…steczki
zbudowane z większej liczby łańcuchów
polipeptydowych połączonych w układ
przestrzenny za pomocą różnych wiązań i
oddziaływań (struktura znana tylko dla
niektórych białek, np.białko hemoglobiny
krwi - 4 łańcuchy polipeptydowe)
1. Budowa przestrzenna białek jest
odpowiedzialna za ich funkcje biologiczne
2. Białka - najbardziej złożone związki
występujące w przyrodzie
4.3.3.2.właściwości fizyczne
białka
lð rozpuszczalność w wodzie - roztwór koloidalny
( przyczyna: duży rozmiar cząsteczek białka oraz
oddziaływania solwatacyjne z cząsteczkami wody -
każda cząsteczka białka jest otoczona cząsteczkami
wody zwiÄ…zanymi z niÄ… wiÄ…zaniami wodorowymi -
otoczka solwatacyjna)
lð wysolenie biaÅ‚ka - strÄ…cenie z roztworu po dodaniu
roztworu mocnego elektrolitu (zniszczenie otoczki
solwatacyjnej - jony elektrolitu sÄ… silniej solwatowane
przez czÄ…steczki wody); proces odwracalny (struktura
przestrzenna białka nie ulega naruszeniu), białko
można ponownie rozpuścić;
4.3.3.2.właściwości fizyczne
białka
lð Denaturacja biaÅ‚ka - strÄ…cenie z roztworu w
sposób nieodwracalny ( pod wpływem: soli
metali ciężkich, mocnych kwasów,
reaktywnych związków organicznych,
np.aldehydu mrówkowego; przyczyna:
zniszczenie przestrzennej budowy białka -
rozerwanie wiązań wodorowych i innych
oddziaływań wiążących łańcuchy
polipeptydowe)
denaturacja nie zmienia budowy chemicznej białka, tylko
budowę przestrzenną - białko nie spełnia funkcji
biologicznych
4.3.3.3.właściwości chemiczne
białka
lð Hydroliza - w Å›rodowisku kwaÅ›nym lub
zasadowym - rozerwanie łańcucha
polipeptydowego z utworzeniem
aminokwasów wchodzących w skład
białka ( zachodzi w przewodzie pokarmowym
w procesie trawienia, uwolnione aminokwasy
organizm wykorzystuje do syntezy własnych
białek; hydrolizat białkowy - przemysł
spożywczy)
4.3.3.3.właściwości chemiczne
białka
lð Wykrywanie biaÅ‚ek:
lð reakcja ksantoproteinowa - nitrowanie
pierścienia aromatycznego w reszcie
aminokwasu tyrozyny - zółte zabarwienie
zmieniające się w pomarańczowe pod
wpływem amoniaku
lð reakcja biuretowa - r. kompleksowania
jonów Cu+2 przez wiązania peptydowe
( grupy-CO-NH-) - różowofioletowe
zabarwienie po dodaniu roztworu jonów miedzi (II)
4.4.cukry
lð Cukry, sacharydy, wÄ™glowodany - trzecia podstawowa
grupa naturalnych związków organicznych (obok
tłuszczów i białek)
lð czÄ…steczki zbudowane z C, H i O ( w podstawowych
cukrach w stosunku 1:2:1 (na 1 atom C przypada 1
cząsteczka wody - węglowodany)
lð 3 główne grupy:
lð cukry proste (jednocukry, monosacharydy)
lð dwucukry (disacharydy - 2 czÄ…steczki jednocukrów)
lð wielocukry (polisacharydy - od kilkudziesiÄ™ciu do wielu tysiÄ™cy
cząsteczek jednocukrów)
4.4.1.cukry proste
lð Glukoza (cukier gronowy):
lð wystÄ™puje w 2 odmianach izomerycznych:
a- i b-glukoza ( jedyna różnica - odmienna
konfiguracja podstawników atomu węgla C-
1 (anomeryczny atom węgla)
6 CH2OH
H 5 O
H
O OH
H
a-glukoza 4 OH H 1 b- glukoza 1
OH OH
3 2 H
H OH
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
chemia organiczna2chemia organicznachemia organiczna octan etyluchemia organiczna W 2Chemia organiczna wykład 14Chemia organiczna wykład 9Chemia organicznaChemia organiczna wykład 13Chemia organiczna Vwięcej podobnych podstron