Filozofia i sztuka starożytnej Grecji i Rzymu.


function saveas()
{
document.execCommand('SaveAs');
}








Drukuj prace | Zapisz prace | Spowrotem
Filozofia i sztuka starożytnej
Grecji i Rzymu.Wyraz filozofia pochodzi od dwóch słów phileo
(lubię) i sophia (mądrość). W starożytności termin ten oznaczał
całokształt wiedzy racjonalnej. Filozofia grecka zaczęła rozwijać się w VI
w.p.n.e., natomiast jej największy rozkwit przypada na V i IV w.p.n.e.
Heraklit z Efezu (VI/V w.p.n.e.) - filozof grecki, przedstawiciel
jońskiej filozofii( Jońska filozofia [przyrody] - tradycyjna nazwa
całokształtu poglądów głoszonych przez filozofów z pierwszej filozoficznej
szkoły starożytnej Grecji,działającej w VI-IV w. p.n.e. w Jonii. Jej
przedstawiciele wyjaśniali początek świata i jego naturę za pomocą
czynników naturalnych, takich jak: woda, ogień, powietrze) dowodził, że
świat ustawicznie się zmienia, co wyraził słowami "panta rei" (wszystko
płynie). Jednym z największych myślicieli greckich był Sokrates
(469-399 p.n.e.). Nie zapisywał swoich myśli, gdyż uważał że najlepiej
jest je przekazywać słownie, swoją wiedzę przekazywał innym podczas rozmów
w różnych okolicznościach, dlatego nie pozostawił po sobie żadnych pism.
Uważa się go za twórcę etyki (Etyka - Nauka o moralności, zajmuje się się
ustalaniem tego, co jest moralnie dobre, a co złe)gdyż najbardziej
interesowała go moralność człowieka. Za największą wartość uważał cnotę,
która oznaczała sprawiedliwość, odwagę, prawdomówność, panowanie nad
swoimi uczuciami, mądrość i szlachetność. Twierdził, że cnota zapewnia
człowiekowi szczęście. Przeciwstawiał jej dobra materialne, zaszczyty,
siłę, urodę jako dobra nietrwałe. W 399 p.n.e. wytoczono mu proces,
oskarżając go o to, że nie uznawał państw, kultur religijnych i "psuł
młodzież"; skazany na śmierć poprzez otrucie cykutą. Uczniem Sokratesa był
Platon (427-347 p.n.e.). Reprezentował on kierunek filozoficzny zwany
idealizmem (Idealizm - Kierunek filozofii, przeciwstawny materializmowi,
jego podstawowym założeniem jest teza o pierwotności ducha i wtórności
materii.) Platon uważał, że istnieją gdzieś idee - wzory, a nasz
świat jest ich niedoskonałym odbiciem. Założyciel szkoły zwanej Akademią
Platońską. Stworzył utopijną teorię idealnego ustroju państwa
totalitarnego (ściśle wyznaczającego funkcje społeczeństwu). Pozostawił po
sobie dwa dzieła: "Obrona Sokratesa" i "Uczta". W pierwszym z nich bronił
oskarżonego o rzekomą bezbożność i deprawowanie młodzieży swego mistrza, a
swoje wywody włożył w jego usta. W "Uczcie" zawarł rozważania o miłości,
jako dążeniu duszy do osiągnięcia wiecznego posiadania dobra.
Epikur (341-270 p.n.e.) podobnie jak Sokrates za najważniejsze
dobro uważał szczęście człowieka, a upatrywał je w życiu moralnym.
Działalność filozoficzna i naukowa Arystotelesa (384-322 p.n.e.)
obejmowała niemal wszystkie dziedziny współczesnej mu wiedzy; 367-347
p.n.e. przebywał w Akademii Platońskiej, potem w 335 p.n.e. założył własną
szkołę filozoficzną w Atenach. W IV-III w. p.n.e. żyło wielu
mędrców nazywanych stoikami. Głosili oni życie zgodne z zasadami rozumu.
Zalecali powściąganie swoich emocji i umiejętne panowanie nad sobą
(stoicki spokój). W filozofii przyrody głosili materializm. Stoicy greccy
znaleźli naśladowców w Rzymie. Należał do nich Lucjusz Anneusz Seneka,
autor rozprawy "O życiu szczęśliwym". Uważał on życie szczęśliwe jako
zgodne z naturą człowieka, to jest dążące do czynienia dobra i odrzucenia
wszelkiego zła. Marek Aureliusz (121-180), cesarz rzymski, zwany
"filozofem na tronie" , pochodził ze starego rodu plebejskiego. Był
człowiekiem spokojnym i skromnym. Nienawidził wojen, które jeszcze
bardziej pognębiały lud rzymski nękany częstymi powodziami, pożarami, a
także głodem. Rządy sprawował z niechęcią, natomiast uwielbiał czytać i
pisać dzieła filozoficzne. "Rozmyślania" , powstałe jako pamiętnik spisany
na jednej z wypraw wojennych. Sztuka starożytnej Grecji i Rzymu
reprezentowana była głównie przez rzeźbiarzy. Do najwybitniejszych należą:
Fidiasz (brązowe posągi Ateny), Myron ("Dyskobol"), Skopas i Praksyteles.