SZKOLENIE UZUPEA
NIAJ
CE PRZED CERTYFIKACJ
W ATC
AutoCAD poziom średniozaawansowany
ĆWICZENIE NR 4
Opracował Radosław Przeklasa
1. Narzędzie  SZYK
SZYK: Tworzy kopie obiektów ustawionych w szyk 2D lub 3D.
Możliwe jest zastosowanie 3 rodzajów szyku:
- prostokątny - układa kopie obiektów w dowolnej kombinacji wierszy, kolumn i poziomów.
- biegunowy - równomiernie rozkłada kopie obiektów w szyku kołowym wokół punktu środkowego lub
osi obrotu.
- wzdłuż ścieżki - równomiernie rozkłada kopie obiektów wzdłuż ścieżki lub części ścieżki.
W ćwiczeniu użyte zostanie polecenie ŚCIEŻKASZYK odpowiadające szykowi wzdłuż ścieżki.
Ścieżka może być linią, polilinią, polilinią 3D, splajnem, helisą, łukiem, okręgiem lub elipsą.
Wyświetlane są następujące monity.
Wybierz obiekty: Użyj dowolnej metody wyboru obiektów
Wybierz krzywą definiującą: Użyj metody wyboru obiektu
Podaj liczbę elementów wzdłuż ścieżki lub [Orientacja/Wyrażenie] : Określ liczbę
elementów lub wprowadz
opcję
Określ punkt bazowy lub [Punkt kluczowy na obiekcie z
ródłowym] definiującej>: Określ punkt bazowy lub wprowadz
opcję
Określ kierunek, aby wyrównać do ścieżki lub [2 Punkty/Normalny] : naciśnij klawisz
ENTER lub wybierz opcję
Określ odległość między elementami wzdłuż ścieżki lub [Podziel/Całkowita/Wyrażenie]
: Określ odległość lub wprowadz
opcję
Naciśnij klawisz Enter, aby zaakceptować, lub [ZEspolony/Punkt
bazowy/Elementy/Wiersze/Poziomy/dopAs elementy/Kierunek Z/konIec]: Naciśnij
klawisz Enter lub wybierz opcję
-------------------------------------------------------
Orientacja:
Określa, czy wybrane obiekty są orientacji (Obróć) względem kierunku rozpoczęcia ścieżki, zanim
zostaną przeniesione do punktu początkowego ścieżki.
�� 2 punkty określa dwa punkty, aby zdefiniować kierunek będzie dopasowany do kierunku
rozpoczęcia ścieżki.
�� Normalny. Obiekty są wyrównywane prostopadle do początkowego kierunku ścieżki.
Uwaga: Opcja Wyrównaj elementy określa, czy zachować początkową orientację, czy też
kontynuować zmiany orientacji elementów wzdłuż ścieżki względem początkowej orientacji.
1
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
Odległość między elementami:
Podziel
Rozmieszcza elementy równo wzdłuż całej ścieżki.
Całkowita
Określa całkowitą odległość między pierwszym a ostatnim elementem.
Wyrażenie
Oblicza wartość za pomocą wyrażenia matematycznego lub równania.
Zespolone:
Określa, czy utworzyć elementy w szyku jako obiekt szyku skojarzonego, czy jako niezależne obiekty.
�� Tak. Zawiera elementy szyku w jednym obiekcie szyku, podobnie do bloku. Umożliwia to szybkie
wprowadzanie zmian przez edycję właściwości i obiektów z
ródłowych szyku.
�� Nie. Tworzy elementy szyku jako niezależne obiekty. Zmiany wprowadzone w jednym elemencie
nie będą miały wpływu na inne elementy.
UWAGA: Używając narzędzia  ROZBIJ możliwe jest przekształcenie szyku zespolonego w
niezespolony. Odwrócenie tej operacji nie jest możliwe przy użyciu żadnego narzędzia, tj. nie
ma możliwości zespolenia szyku niezespolonego.
Wyrównaj elementy:
Określa, czy wyrównać każdy element tak, aby był styczny do kierunku ścieżki. Elementy są
wyrównywane względem orientacji pierwszego z nich.
2
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
2. Edycja szyków skojarzonych
Szyki skojarzone modyfikuje się przez edycję właściwości szyku, zastosowanie nadpisania elementów
szyku, zastąpienie wybranych elementów lub edycję obiektów z
ródłowych.
W celu edycji właściwości szyku należy użyć polecenia  EDYTUJSZYK .
Stosowanie nadpisań elementów:
Przytrzymując klawisz Ctrl, kliknij elementy w szyku, aby wymazać, przesunąć, obrócić lub
przeskalować wybrane elementy bez wpływu na resztę szyku. Zresetuj szyk, aby usunąć wszystkie
nadpisania elementu.
Zastępowanie elementów:
Zastąp wybrane elementy innymi obiektami. Wszystkie nadpisania elementu zostaną zachowane.
Zamiast wybierać pojedyncze elementy, można zastąpić wszystkie elementy, które odnoszą się do
oryginalnych obiektów z
ródłowych.
Edycja obiektów z
ródłowych:
W celu edycji obiektów z
ródłowych elementu należy uaktywnić stan edycji dla wybranego elementu.
Wszystkie zmiany (w tym tworzenie nowych obiektów) są natychmiast stosowane do wszystkich
elementów odwołujących się do tego samego zestawu obiektów z
ródłowych. Zapisz lub odrzuć
zmiany, aby zakończyć edycję.
3
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
ZADANIE 1
Otwórz plik  crossing.dwg . Zawiera on koncepcyjne rozwiązanie skrzyżowania typu T. Zielonym
kolorem narysowano symbolicznie lampy oświetlające skrzyżowanie. Użyj kreatywnie narzędzia
 SZYK , aby rozstawić oświetlenie wzdłuż pobocza drogi. Wykorzystaj opcję  szyk wzdłuż ścieżki ,
aby ustawić mniejsze lampy w odległości 5 jednostek, a większe w odległości 10 jednostek, tak jak
przedstawiono to na poniższych rysunkach.
Spróbuj edytować szyk. Po kliknięciu na dowolny jego element ukazuje się nowa wstążka, która
pozwala na zmianę właściwości szyku.
Spróbuj edytować szyk poprzez zmianę z
ródła, czyli elementu wzorcowego.
Zmień punkt bazowy szyku i sprawdz
jaki wpływ będzie to miało na próby modyfikacji elementów
szyku.
Włącz i wyłącz opcję wyrównywania szyku.
Dorysuj nowy rodzaj lampy i spróbuj zastąpić elementy szyku nowym elementem  znajdz
odpowiedni
punkt bazowy (!) dla tej operacji, tak aby jak najłatwiej uzyskać efekt jak na rysunku poniżej.
Sprawdz
inne możliwości tego narzędzia aby być pewnym, że rozumiesz jego działanie w pełni.
4
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
UWAGA: W starszych wersjach programu AutoCAD (tj. 2011 i wcześniej), po włączeniu
narzędzia szyku (szczególnie prostokątnego i biegunowego) otwierało się okno ustawień
szyku. Począwszy od wersji 2012 okno to zostało zastąpione poleceniami wpisywanymi ręcznie
oraz wstążką edycji szyku dostępna po zakończeniu działania narzędzia. Aby uruchomić
narzędzie  SZYK ze starym oknem edycji, należy zainstalować Service Pack 1 dla wersji 2012
 wtedy dostępne jest polecenie  ARRAYCLASSIC .
5
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
3. Kreskowanie
KRESKUJ: Wypełnia obszar zamknięty lub wybrane obiekty wzorem kreskowania, pełnym
wypełnieniem lub wypełnieniem gradientowym.
Zespolone:
Umożliwia określenie, czy kreskowanie lub wypełnienie jest zespolone. Kreskowanie lub wypełnienie,
które są zespolone, aktualizują się podczas zmiany jego obwiedni.
Utw. oddz. kreskowania:
Steruje, czy tworzony jest pojedynczy obiekt kreskowania czy wiele obiektów, jeżeli określonych jest
kilka oddzielnych, zamkniętych obwiedni.
Warstwa:
Umożliwia przypisanie nowych obiektów typu kreskowanie do określonej warstwy, nadpisując bieżącą
warstwę. Aby użyć bieżącej warstwy, wybierz opcję Użyj bieżących.
Podgląd:
Umożliwia wyświetlenie aktualnie zdefiniowanych obwiedni z aktualnymi ustawieniami kreskowania
lub wypełnienia. Kliknij na rysunku lub naciśnij klawisz Esc, aby powrócić do okna dialogowego. Kliknij
prawym przyciskiem myszy lub naciśnij klawisz Enter, aby zaakceptować kreskowanie lub
wypełnienie.
Względem obszaru papieru:
Skaluje wzór kreskowania względem jednostek obszaru papieru. Umożliwia to wyświetlenie wzorów
kreskowania w skali odpowiedniej dla nazwanego układu. Ta opcja jest dostępna tylko w widoku
nazwanego układu.
Tolerancja przerwy:
Ustala maksymalną wielkość przerw, które mogą być zignorowane, gdy obiekty pełnią rolę obwiedni
kreskowania. Standardowa wartość, 0, określa obiekty ograniczające obszar, bez przerw.
Przesuń suwak lub podaj wartość w jednostkach rysunku, z przedziału od 0 do 5000, aby ustalić
maksymalną wielkość przerw, które mogą być zignorowane, gdy obiekty pełnią rolę obwiedni
kreskowania. Wszystkie przerwy równe lub mniejsze od określonej wartości zostaną zignorowane, a
obwiednia zostanie potraktowana jako zamknięta. (zmienna systemowa HPGAPTOL)
Początek kreskowania:
Steruje początkiem generowania wzoru kreskowania. Niektóre rodzaje kreskowania, takie jak wzory
cegieł, muszą być dopasowane względem punktu na obwiedni kreskowania. Domyślnie wszystkie
początki kreskowania zgadzają się z początkiem bieżącego układu LUW.
Użyj bieżącego początku
Umożliwia użycie punktu początku kreskowania przechowywanego w zmiennej
systemowej HPORIGIN.
Określony początek
Umożliwia przypisanie nowego początku kreskowania z zastosowaniem następujących opcji.
Wybierz:
Określa obwiednię z wybranych obiektów, które tworzą zamknięty obszar.
W przypadku użycia opcji Wybierz obiekty polecenie KRESKUJ nie wykrywa automatycznie obiektów
wewnętrznych. Trzeba zatem wybrać obiekty leżące we wnętrzu wybranej obwiedni, aby upewnić się,
że te obiekty będą kreskowane lub wypełniane odpowiednio do bieżącego ustawienia wykrywania
wysp.
6
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
Po każdym kliknięciu Wybierz obiekty polecenie KRESKUJ opróżnia poprzedni zbiór wskazań.
ZADANIE 2
Narysuj 4 okręgi jak na rysunku poniżej.
Stwórz warstwę  kreskowanie i nadaj jej dowolny kolor, lecz nie ustawiaj jej jako bieżącej.
 Przypisz narzędzie kreskowania do utworzonej warstwy  kreskowanie  w tym celu rozwiń kartę
właściwości.
Zakreskuj okręgi tak jak na rysunku. Zauważ, że wzór w każdym okręgu wygląda tak, jak gdyby punkt
początkowy kreskowania był wspólny dla wszystkich wybranych obszarów.
Spróbuj to zmienić: przypisz do każdego okręgu osobny wzór kreskowania, a następnie ustal, aby
punktem początkowym w każdym z nich był środek.
Usuń kreskowania i sprawdz
, co się stanie, gdy stworzysz je na nowo z włączoną/wyłączoną opcją
 Zespolone . W tym celu przekształć okrąg w polilinię, a zdeformuj go rozciągając za jeden z grip ów
(uchwytów).
Sprawdz
na czym polega opcja  tolerancja przerwy  w tym celu narysuj jakąś figurę nieznacznie
niedomykając jej obwodu. Zakreskuj ją.
Zobacz jak działa opcja wykrywania wysp  spróbuj wymyślić przykład związany z rysunkiem
budowlanym, w którym wykrywanie wysp przy kreskowaniu mogłoby być pomocne.
Zobacz jak działa zmienna systemowa MIRRHATCH <0,1>. (mirror hatching mode )
7
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
UWAGA: RÓŻNICE MI
DZY NARZ
DZIEM  OBWIEDNIA I  REGION .
Regiony to dwuwymiarowe obszary, które można tworzyć z zamkniętych kształtów lub pętli. Można
wybrać zamknięte polilinie, linie i krzywe. Krzywe zawarte w łukach kołowych, okręgach, łukach
eliptycznych, elipsach i splajnach. Program konwertuje zamknięte polilinie 2D i rozbite planarne
polilinie 3D ze zbioru wskazań w oddzielne regiony, a następnie konwertuje polilinie, linie i krzywe, by
utworzyć zamknięte pętle planarne (obwiednie i otwory regionu). Polecenie REGION spowoduje
usunięcie pierwotnych obiektów po przekształceniu w regiony, chyba że wartość zmiennej
systemowej DELOBJ będzie wynosić 0. Jeżeli oryginalne obiekty są zakreskowane, to zespolenie
kreskowania zostanie utracone. Aby odzyskać zespolenie, należy ponownie zakreskować region. Do
narzędzia REGION stosują się operacje SUMY, RÓŻNICY, ILOCZYNU.
Obwiednie tworzą polilinię (lub region) na podstawie zamkniętego obszaru.
8
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
4. Palety narzędzi  praca z warstwami
Aby przywołać Design Center użyj kombinacji Ctrl + 2.
Aby przywołsć Palety Narzędzi (Toolpalettes) użyj kombinacji Ctrl + 3.
Praca w rysunku z p. 3.
ZADANIE 3
Przywołaj Palety Narzędzi i wstaw do rysunku gotowy przekrój belki dwuteowej.
Następnie kliknij PPM (prawym przyciskiem myszy) na tym przekroju na Palecie Narzędzi i uruchom
okno właściwości narzędzia.
Zmień warstwę dla danego narzędzia na  kreskowanie .
Następnie wstaw narzędzie (przekrój belki dwuteowej) do rysunku.
Zauważ, że chociaż bieżącą warstwą jest warstwa  0 przekrój wstawił się na warstwie przypisanej do
narzędzia i dodatkowo nie aktywował tej warstwy.
Otwórz nowy rysunek, np. uruchamiając AutoCADa jeszcze raz.
Zauważ, że istnieją jedynie dwie domyślnie zdefiniowane warstwy:  0 i  Defpoints .
Wstaw z Palety Narzędzi ten sam przekrój.
Zauważ, że przekrój wstawiając się na rysunek wniósł ze sobą nową warstwę do zbioru warstw
nowego rysunku.
WNIOSEK:
Czym innym są właściwości narzędzi edytowane w Palecie Narzędzi, a czym innym właściwości
wstawionych już narzędzi edytowane np. w obszarze modelu. Właściwości narzędzi funkcjonują na
poziomie globalnym, tj. są zapamiętywane jako niezależne informacje o narzędziach i nie są
stowarzyszone z rysunkiem, lecz z narzędziem. Pomyśl, w jaki sposób mógłbyś to wykorzystać w
rysunku technicznym, aby stworzyć intuicyjną i uniwersalną bazę warstw i ich nazw.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Materiały i ilustracje opracowane/zaczerpnięte z Autodesk Exchange Pomoc.
9
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012