SZKOLENIE UZUPEA
NIAJ
CE PRZED CERTYFIKACJ
W ATC
AutoCAD poziom średniozaawansowany
ĆWICZENIE NR 1
I. Rozszerzenie poznanych narzędzi i metod pracy
1. Filtrowanie współrzędnych
 Za pomocą filtrów współrzędnych można wyodrębniać pojedyncze wartości współrzędnych
punktów z istniejących obiektów.
Filtry współrzędnych określają nowe położenie w układzie współrzędnych przy użyciu wartości X z jednej
lokalizacji, wartości Y z drugiej lokalizacji, a dla współrzędnych 3D, wartość Z z trzeciej lokalizacji. Jeżeli filtry
współrzędnych są stosowane z trybami lokalizacji, to wyodrębniają wartości współrzędnych istniejących obiektów.
Filtry współrzędnych są powszechnie używane do lokalizacji środka prostokąta i do wyznaczenia rzutowania
punktu 3D na płaszczyznę XY LUW. Aby określić filtr w wierszu polecenia, wprowadz
kropkę i jedną lub więcej
liter X, Y i Z.
Przykład: stosowanie filtrów współrzędnych w 2D.
Na rysunku poniżej otwór w płytce mocującej został wyśrodkowany w prostokącie przez znalezienie wartości
współrzędnych X, Y punktów symetrii poziomych i pionowych segmentów linii płytki.
Rysunek 1
Sekwencja wierszy polecenia:
Polecenie: okrąg
Określ środek okręgu lub [3p/2p/Ssr (sty sty promień)]: .x
punktu: kliknij punkt symetrii boku poziomego przy włączonym trybie lokalizacji i szukaniu symetrii
Wybierz linię poziomą na dolnej krawędzi płytki
punktu: (potrzebne YZ): kliknij punkt symetrii boku pionowego przy włączonym trybie lokalizacji i szukaniu symetrii
Wybierz linię pionową na lewej krawędzi płytki
Średnica/ Określ promień otworu
Filtry współrzędnych działają tylko wtedy, gdy program monituje o wprowadzenie punktu. Próba użycia filtru
współrzędnych w wierszu polecenia powoduje wyświetlenie komunikatu o błędzie. (Autocad 2010 User Guide, s.
709)
Uwagi
1) polecenie filtrowania można wydać przy pomocy myszy: w czasie, gdy program prosi o
współrzędne, kliknij prawy klawisz myszy przy wciśniętym Shift, a następnie wybierz
odpowiednią opcję filtra, jak na rysynku 2.
2) filtrowanie działa w 3D, można też filtrować współrzędne w dowolnej kolejności (np.
najpierw .y, potem .z, potem .x, lub po dwie .xz, .yz, .xy)
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
Rysunek 2
1. Powtarzanie poleceń i tryb nakładkowy
a) powtarzanie i anulowanie poleceń:
 Aby powtórzyć użyte przed chwilą polecenie, naciśnij klawisz Enter lub Spacja albo kliknij wiersz polecenia
prawym przyciskiem urządzenia wskazującego.
Polecenie można również powtórzyć przez wpisanie wiele, spacji i nazwy polecenia, jak w poniższym
przykładzie:
Polecenie: wiele okrąg
Aby anulować wykonywane polecenie wielokrotne, naciśnij klawisz ESC.
b) przerwanie polecenia innym poleceniem lub zmienną systemową (tryb nakładkowy)
 Wiele poleceń może być używanych w trybie nakładkowym: mogą być wprowadzane w wierszu polecenia
podczas używania innych poleceń. Polecenia nakładkowe często zmieniają ustawienia rysunku lub wyświetlają
opcje, na przykład SIATKA lub ZOOM. W dokumentacji Opis poleceń nazwy poleceń nakładkowych są
poprzedzone apostrofem.
Aby użyć polecenia w trybie nakładkowym, należy wybrać odpowiedni przycisk na pasku narzędzi lub po
zgłoszeniu w wierszu polecenia wpisać nazwę polecenia poprzedzoną apostrofem ('). W wierszu polecenia
podwójny nawias trójkątny (>>) poprzedza zgłoszenia wyświetlane dla poleceń nakładkowych. Po zakończeniu
wykonywania polecenia nakładkowego program wznawia oryginalne polecenie. W poniższym przykładzie
podczas rysowania linii włączana jest siatka i odstępom między jej węzłami nadana jest wartość
1 jednostki, a następnie kontynuowane jest rysowanie linii.
Polecenie: linia
Określ pierwszy punkt: 'siatka
>>Odstępy węzłów siatki (X) albo [Tak/Nie/Skok/Różne] <0.000>: 1
Wznawianie polecenia LINIA
Określ pierwszy punkt:
Zazwyczaj w trybie nakładkowym mogą zostać wykonane polecenia, które nie wybierają obiektów, tworzą
nowe obiekty lub kończą sesję rysunkową. Zmiany wprowadzone w oknach dialogowych otwartych w trybie
nakładkowym zostaną zastosowane po zakończeniu wykonywania przerwanego polecenia. Podobnie, nowa
wartość zmiennej systemowej, zresetowana w trybie nakładkowym, zostanie zastosowana po rozpoczęciu
kolejnego polecenia. (AUG 2010)
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
2. Tworzenie własnego szablonu
 Jeśli istnieje potrzeba utworzenia kilku rysunków używających takich samych konwencji i ustawień domyślnych,
zamiast określać konwencje i ustawienia domyślne dla każdego z rysunków osobno, można zaoszczędzić czas,
tworząc własne pliki szablonów rysunków lub korzystając z już istniejących. Konwencje i ustawienia zazwyczaj
przechowywane w plikach szablonów obejmują:
% Rodzaj i dokładność jednostek
% Tabelki rysunkowe, obramowanie i znaki firmowe
% Nazwy warstw
% Ustawienia skoku, siatki i orto.
% Ograniczenia siatki
% Style opisów (wymiarowy, tekst, tabela i wielolinia)
% Rodzaje linii
Domyślnie pliki szablonu rysunku są przechowywane w folderze szablon, gdzie są łatwo dostępne.
UWAGA: Gdy ustawienia w plikach szablonu rysunku acad.dwt lub acadiso.dwt zostaną zmienione z
oryginalnych domyślnych, można je zresetować przez otwarcie nowego rysunku bez szablonu i zapisanie go w
postaci pliku szablonu rysunku, zastępując w ten sposób pliki acad.dwt lub acadiso.dwt. (AUG)
a) z wykorzystaniem istniejącego szablonu i poleceń
Ćwiczenie: Utwórz własny szablon definiując:
1. Jednostki (polecenie jedn), ustal dokładność jednostek liniowych i kątowych, orientację układu współrzędnych,
jednostki dla wstawianej zawartości, etc.
2. Przejdz
do przestrzeni papieru, użyj menedżera ustawień strony do zdefiniowania drukarki, stylu wydruku, wstaw
tabelkę rysunkową (A4_PL_L.dwg), logo PK
3. Zdefiniuj warstwy(WARSTWA): główna (kolor czarny, linia ciągła 0.5 mm,..), osie (kolor niebieski, linia
acad_iso10w100 0.25 mm,..)
4. Ustaw skok na 30 (SIATKA)
5. Ustaw granice (granice): 0,0 i 900,1200, włącz zablokowanie rysowania poza granice przez opcję Tak polecenia
granice (wydaj polecenie drugi raz)
6. Modyfikuj styl wymiarowania ISO-25 (WYMSTYL), ustaw globalny wspł. skali na 2
7. Zdefiniuj styl tekstu nowy_1 (styl), czcionka Arial, wysokość 5, styl czcionki normalny, zapisz nowy styl
8. Zdefiniuj tabelkę (tabela) w przestrzeni papieru (umieść pod standardową rzutnią), utwórz 5 kolumn i cztery
wiersze danych
9. Wczytaj style linii: Dashed, ACAD_ISO10w100
10. Poleceniem zoom z opcją Wszystko ustal powiększenie rysunku
11. Zapisz nowy plik szablonu o nazwie  cwicz1.dwt w katalogu Template AutoCAD-a (Menu aplikacji-> Zapisz
jako -> Szablon programu AutoCAD
c) otwarcie pliku bez szablonu
Aby otworzyć plik bez okna dialogowego z wyborem szablonu (standardowe zachowanie
AutoCAD-a) ustaw zmienną systemową STARTUP na wartość 1 (w linii komend wpisz:
STARTUP, a potem 1). Wtedy polecenie Nowy (lub Plik->Nowy) pokazuje okno dialogowe jak na
rys. poniżej
Bez Tryb
szabl. wizarda
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
Kliknięcie pierwszej z opcji (tryb uproszczony bez szablonu) powoduje ustalenie jedynie
jednostek metrycznych lub calowych, opcja środkowa to klasyczny tryb z wyborem gotowego
szablonu, natomiast opcja trzecia uruchamia wizarda, który pozwala zdefiniować podstawowe
ustawienie w trybie interaktywnym.
Ćwiczenie: Utwórz szablon z wykorzystaniem wizarda w trybie Zaawansowanym. Ustal parametry jak poprzednio i zapisz
szablon pod nową nazwą.
Uwaga: aby powrócić do standardowego trybu pracy polecenia Nowy (z oknem wyboru
szablonu) ustaw zmienną systemową STARTUP na 0.
4. Co jeszcze potrafi Design Center?
" Bardzo wiele. Możesz kopiować nie tylko bloki, jak na ćwiczeniach, ale m.in. (rys. 3):
- Style wymiarowania
- warstwy
- układy z przestrzeni papieru
- typy linii
- style tekstu, tabel, wymiarowania, wielolinii odniesienia
- odnośniki zewnętrzne
" Możesz kopiować wszystko, co powyżej nie tylko z podkatalogów Design Center, ale
także między otwartymi rysunkami (kliknij zakładkę otwarte pliki (rys. 4), wybierz
kategorię kopiowanych elementów, z okna browsera po prawej stronie wybierz
interesujący element  np. układ papieru czy styl wymiarowania i przeciągnij do
bieżącego rysunku)
" Możesz przeszukiwać dysk w poszukiwaniu nie tyle nazw plików, co plików
zawierających różne nazwane elementy (bloki, warstwy, etc.  rys. 5)
" Możesz przeszukać witrynę Autodesk SEEK w poszukiwaniu zawartości (bloki,
rysunki, etc.)  kliknij Autodesk Seek w prawym górnym rogu ekranu, otworzy się
przeglądarka internetu ze stroną oferującą wyszukiwanie treści (rys. 6)
" Możesz użyć narzędzia Design Center Online do kopiowania wprost zawartości z
internetu. UWAGA: wymaga doinstalowania narzędzia CAD Manager Control Utility
i uaktywnienia w nim DC Online (rys. 7). Po kliknięciu zakładki DC Online, można
załadować gotowe elementy wprost z internetu.(rys. 8)
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
Szukaj w internecie
W witrynie Autodesk Seek
Wstawiaj z innych Szukaj na dysku
rysunków
Rysunek 3
Wstawianie z innego otwartego rysunku np. warstw
Rysunek 4
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
Przeszukiwanie dysku spod Design Center w poszukiwaniu plików z zawartością o danej
nazwie (bloki, warstwy, układy papieru, etc).
Rysunek 5
Przeszukiwanie Autodesk Seek. Witryna oferuje download wybranych elementów
Rysunek 6
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
Design Center Online  uaktywnianie w CAD Manager Control Utility
Kliknij tu w
Menedrzeże CAD
Uruchom Setup AutoCAD-a,
kliknij Install Tools and
Utilities, a następnie wybierz
CAD Manager Control Utility
Rysunek 7
Nowa zakładka DC
Online po
uaktywnieniu w
CAD Manager
Contro Utility
Rysunek 8
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
5. Modyfikatory znanych wcześniej poleceń
a) Rozciągnij
Polecenie Rozciągnij ma swoje charakterystyczne wymagania: selekcji części
obiektów musimy dokonać za pomocą Crossing Window (inne metody selekcji nie
dadzą zamierzonego efektu). Jeśli jednak w Crossing Window znajdzie się cały
obiekt, to będzie on przesuwany ruchem sztywnym, jako całość. Daje to możliwość
zmiany położenia całych elementów, jak np. okna w poniższym przykładzie:
Rysunek 9
Po wskazaniu punktu bazowego (np. lewy dolny róg okna) można go przesunąć do nowego
położenia, absolutnie bez przerysowywania całego fragmentu:
Rysunek 10
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
b) Odsuń
Możesz użyć zmiennej systemowej OFFSETGAPTYPE (przyjmuje wartości 0, 1, 2)
do sterowania trybem odsuwania polilinii.
ĆWICZENIE:
1. Z użyciem narzędzia polilinia narysuj dowolną łamaną i skopiuj ją dwukrotnie
2. Wywołaj polecenie odsuń, ustal parametr odsunięcia na 10, kliknij polinię i
kliknij punkt poza, aby dokonć odsunięcia (zwróć uwagę na echo wartości
OFFSETGAPTYPE listowane w linii komend po wydaniu polecenia odsuń  rys.
11)
Rysunek 11
3. W linii poleceń wpisz OFFSETGAPTYPE i ustal wartość na 1, wykonaj
polecenia z pkt. 2 na kopii polilinii, potem ponownie ustal wartość
OFFSETGAPTYPE na 2 i ponów polecenie odsuń na drugiej kopii polilinii.
Powinieneś otrzymać kształty jak na rys. 12.
Rysunek 12
c) Utnij/Wydłuż
Polecenia Utnij/Wydłuż w standardowym trybie nie działają w przypadku jak na rys.
13: ani linia 2 nie może służyć jako krawędz
tnąca linię 1, ani linia 2 nie może
posłużyć jako krawędz
do wydłużenia linii 3. Tak jest dopóki nie użyjesz opcji
Krawędzie i nie wybierzesz opcji  Zrozciąganiem (rys. 14)
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
Rysunek 13
Rysunek 14
Ćwiczenie: wykorzystaj opcję  Zrozciąganiem do przycięcia litery F z rys. 15 bez
dorysowywania krawędzi tnącej (przerywana linia na rysunku).
Rysunek 15
d) Obwiednia
Używaj polecenia obwiednia do tworzenia skomplikowanej geometrii.
Przykład: Wielowypust (rys. 16)
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
Rysunek 16
Użycie polecenia utnij kosztuje sporo pracy (każdą krawędz
należy usunąć ręcznie).
Lepiej zamiast polecenia utnij otocz tworzony kształt drugim okręgiem (roboczy) i wydaj
polecenie obwiednia, z opcją  region wskazując jako punkt wewnętrzny jakikolwiek punkt
wewnątrz roboczego okręgu, a na zewnątrz wielowypustu  rys. 17. Usuń niepotrzebne
elementy (prostokąty i zewnętrzne okręgi)  gotowe. Jeżeli chcesz uzyskać obszar z dziurą, to
zwróć uwagę, że i wewnętrzny okrąg jest teraz regionem, czyli można użyć polecenie różnica
do utworzenia regionu z wewnętrznym otworem (wskaż zewnętrzny obrys jako odjemną,
wewnętrzny okrąg jako odjemnik  i gotowe).
Rysunek 17
Rysunek 18
Uwaga: polecenie obwiednia tworząc regiony, tworzy kopię elementów, a nie dokonuje
konwersji np. okręgów czy polilinii do regionów (są zdublowane na rysunku).
e) Rozbij
Używaj polecenia rozbij m.in. do:
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012
- konwersji polilinii na proste i łuki
- rozbicia regionów na elementy składowe
- wielolinii na segmenty linii prostych
- tekstu wielowierszowego na tekst jednowierszowy
f) znaki specjalne w tekście jednowierszowym
Przy wprowadzaniu tekstu przydatne mogą być znaki spacjalne jak np. znak średnicy czy
stopni. AutoCAD oferuje nast. Możliwości wprowadzania znaków specjalnych:
- przez unicodes
- przez sekwencje %%nnn
Przykłady unicode:
\U+00B0 Degrees symbol (�)
\U+00B1 Tolerance symbol (ą)
\U+2205 Diameter symbol (�)
To samo uzyskuje się za pomocą sekwencji %%nnn jako:
%%d Degrees symbol (�)
%%p Tolerance symbol (ą)
%%c Diameter symbol (�)
Inne sekwencje to np.
%%o - nadkreślenie (wymaga odwołania tą samą sekwencją)
%%u - podkreślenie        
Można używać obu na raz.
Ćwiczenie: uzupełnij wymiarowanie o znak średnicy jako przedrostka wymiaru liniowego (rys. 19)
Rysunek 19
� Centrum Kompetencji Autodesk przy PK Kraków, 2012