Natamycyna / Natamycin 1,07 1 NS 1,75 1 NS 0,31 1 NS 1,08 2 NS
a) a) a)
WrażIiwoSć Amfoterycyna / Amphotericine 0,00 1 NS 1,66 1 NS 0,03 1 NS
na Ieki
5-fIuorocytozyna / 5-fluorocytosine 0,10 1 NS 6,81 1 p<0,01 0,46 1 NS 2,88 2 NS
Susceptibility
to drugs
KIotrimazoI / Clotrimazole 0,71 1 NS 1,02 1 NS 0,50 1 NS 1,37 2 NS
MikonazoI / Miconazole 0,01 1 NS 0,18 1 NS 0,01 1 NS 0,32 2 NS
a) a) a)
KetokonazoI / Ketoconazole 0,05 1 NS 0,02 1 NS 0,21 1 NS
Adherencja / Adherence 70,47 2 p<0,001 72,96 2 p<0,001 72,73 2 p<0,001 X X X
WłasnoSci hydrofobowe / Hydrophoblic properties 4,62 1 p<0,05 0,04 1 NS X X X X X X
WłasnoSci proteoIityczne (strefa przejaSnienia) 3,88 1 p<0,05 X X X X X X X X X
Proteolytic properties (clearance zone)
a)
zbyt małe liczebnoSci teoretyczne / too small theoretical numbers
TabeIa II: ZaIeżnoSci między obfitoScią wzrostu grzybów, IekoopornoScią, własnoSciami proteoIitycznymi (strefa przejaSnienia),
własnoSciami hydrofobowymi i adherencją u szczepów grzybów z rodzaju Candida
TabIe II: The reIationships among fungaI growth abundance, drug resistance, proteoIytic activity (cIearance zone), hydrophobicity,
and adherence capacity in Candida sp.
IloSć grzybów WłasnoSci proteolityczne WłasnoSci Adherencja
Amount of fungi (strefa przejaSnienia) hydrofobowe Adherence
Proteolytic properties Hydrophoblic
(clearance zone) properties
?2 DF P ?2 DF P ?2 DF P ?2 DF P
a) a) a)
Nystatyna / Nystatin 0,01 1 NS 0,37 1 NS 2,39 1 NS
Natamycyna / Natamycin 0,07 1 NS 1,02 1 NS 0,05 1 NS 1,86 2 NS
WrażIiwoSć Amfoterycyna / Amphotericine 0,08 1 NS 0,37 1 NS 0,05 1 NS 0,15 2 NS
na Ieki
a) a) a)
5-fIuorocytozyna / 5-fluorocytosine 0,01 1 NS 1,08 1 NS 0,98 1 NS
Susceptibility
to drugs
a) a) a)
KIotrimazoI / Clotrimazole 2,05 1 NS 0,02 1 NS 0,16 1 NS
MikonazoI / Miconazole 1,07 1 NS 0,66 1 NS 0,03 1 NS 0,73 2 NS
a) a) a)
KetokonazoI / Ketoconazole 0,02 1 NS 0,24 1 NS 0,07 1 NS
Adherencja / Adherence 26,27 2 p<0,001 25,95 2 p<0,001 28,09 2 p<0,001 X X X
WłasnoSci hydrofobowe / Hydrophoblic properties 2,42 1 NS 1,60 1 NS X X X X X X
WłasnoSci proteoIityczne (strefa przejaSnienia) 4,09 1 p<0,05 X X X X X X X X X
Proteolytic properties (clearance zone)
a)
zbyt małe liczebnoSci teoretyczne / too small theoretical numbers
fą przejaSnienia stwierdzono zależnoSć statystyczną właSciwoSciami proteolitycznymi (strefa przejaSnienia)
(p<0,05). Nie stwierdzono statystycznie istotnych róż- i adherencją oraz zdolnoScią tworzenia agregatów (hy-
nic między obfitoScią wzrostu grzyba a wrażliwoScią na drofobowoSć) i adherencją. Wykazano także zależnoSć
leki oraz między właSciwoSciami proteolitycznymi (stre- statystyczną (p<0,05) między obfitym wzrostem grzyba
fa przejaSnienia) a właSciwoSciami hydrofobowymi a zdolnoScią do wytwarzania strefy przejaSnienia. Nie
(tab. I). stwierdzono statystycznie istotnych różnic między wraż-
Dla innych grzybów z rodzaju Candida występuje liwoScią na leki i iloScią grzybów, lekowrażliwoScią
zależnoSć statystyczna (p<0,001) między iloScią grzy- i właSciwoSciami proteolitycznymi, wrażliwoScią na leki
bów w materiale klinicznym a zdolnoScią przylegania, i właSciwoSciami hydrofobowymi oraz właSciwoSciami
152
Badania nad niektórymi determinantami patogennoSci u grzybów z rodzaju Candida
TabeIa III: ZaIeżnoSci między obfitoScią wzrostu grzybów, IekoopornoScią, własnoSciami proteoIitycznymi (strefa przejaSnienia),
własnoSciami hydrofobowymi i adherencją u wszystkich badanych szczepów grzybów
TabIe III: The reIationships among fungaI growth abundance, drug resistance, proteoIytic activity (cIearance zone), hydrophobicity,
and adherence capacity in aII of the fungaI strains under study
IloSć grzybów WłasnoSci proteolityczne WłasnoSci Adherencja
Amount of fungi (strefa przejaSnienia) hydrofobowe Adherence
Proteolitic properties Hydrophoblic
(clearance zone) properties
?2 DF P ?2 DF P ?2 DF P ?2 DF P
Nystatyna / Nystatin 0,70 1 NS 4,84 1 p<0,05 0,06 1 NS 2,51 2 NS
Natamycyna / Natamycin 0,82 1 NS 0,25 1 NS 0,24 1 NS 1,90 2 NS
WrażIiwoSć Amfoterycyna / Amphotericine 0,35 1 NS 0,00 1 NS 0,01 1 NS 0,09 2 NS
na Ieki
5-fIuorocytozyna / 5-fluorocytosine 0,01 1 NS 9,27 1 p<0,01 1,90 1 NS 3,80 2 NS
Susceptibility
to drugs
KIotrimazoI / Clotrimazole 0,02 1 NS 0,72 1 NS 0,10 1 NS 2,28 2 NS
MikonazoI / Miconazole 0,35 1 NS 1,38 1 NS 0,04 1 NS 0,04 2 NS
KetokonazoI / Ketoconazole 0,01 1 NS 0,21 1 NS 0,25 1 NS 2,18 2 NS
Adherencja / Adherence 95,68 2 p<0,001 99,16 2 p<0,001 100,50 2 p<0,001 X X X
WłasnoSci hydrofobowe / Hydrophoblic properties 7,38 1 p<0,05 0,97 1 NS X X X X X X
WłasnoSci proteoIityczne (strefa przejaSnienia) 7,75 1 p<0,05 X X X X X X X X X
Proteolytic properties (clearance zone)
proteolitycznymi wyrażonymi strefą przejaSnienia a właS- wy wywołanej przez szczepy należące do gatunków
ciwoSciami hydrofobowymi (tab. II). C. glabrata, C. tropicalis, C. kefyr i innych (15).
U 271 szczepów (C. albicans i z rodzaju Candida) ObfitoSć wzrostu grzybów z materiału klinicznego
przedstawiono zależnoSć statystycznie znamienną jest istotną informacją podczas interpretacji wyniku ba-
(p<0,001) między obfitoScią wzrostu grzyba i adheren- dania mikologicznego. Pojedyncze kolonie izolowane
cją, właSciwoSciami proteolitycznymi i adherencją oraz z jamy ustnej lub z pochwy są dowodem na istnienie
właSciwoSciami hydrofobowymi i adherencją. Staty- tych grzybów w organizmie człowieka. NajczęSciej grzy-
stycznie znamienną zależnoSć (p<0,05) stwierdzono by Candida występują w przewodzie pokarmowym zdro-
między iloScią grzyba w materiale badanym a właSci- wych osobników. Zaistnienie czynników sprzyjających
woSciami hydrofobowymi oraz iloScią grzyba a właS- dla grzybów może doprowadzić do rozwinięcia się grzy-
ciwoSciami proteolitycznymi (strefa przejaSnienia). bicy. Momentem istotnym w tym procesie jest zwięk-
Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic między szenie liczby grzybów, a następnie kolonizacja tkanek
iloScią grzyba w materiale klinicznym a wrażliwoScią lub narządów oraz wystąpienie objawów klinicznych
na leki, właSciwoSciami proteolitycznymi i wrażliwoScią spowodowanych infekcją grzybiczą. Występowanie
na leki, właSciwoSciami proteolitycznymi a hydrofobo- grzybów Candida w postaci zlewnego wzrostu czy ich
woScią oraz właSciwoSciami hydrofobowymi a lekowraż- liczba w 1 ml lub 1 g materiału klinicznego jest informa-
liwoScią oraz także adherencją i wrażliwoScią na leki cją bardzo ważną. Pozwala na stwierdzenie, czy grzyb
(tab. III). wyizolowany od tego pacjenta jest czynnikiem pato-
gennym, czy też w wyniku izolacji pojedynczych kolonii
może być pomijany. U pacjentów z grup ryzyka ko-
Omówienie
nieczna jest częsta kontrola mikologiczna, w przypad-
SpoSród 271 zbadanych szczepów grzybów z ro- ku zaS zwiększenia się liczby grzybów w badanych
dzaju Candida 77,5% należało do gatunku C. albicans. materiałach podjęcie leczenia przeciwgrzybiczego.
Jest to zgodne z danymi wielu autorów (3, 4, 13), którzy W badanych materiałach klinicznych znaczące iloSci
podkreSlają największą chorobotwórczoSć tego gatunku grzybów C. albicans stwierdzono w 45% materiałów,
i najczęstszą jego izolację z materiałów klinicznych. natomiast inne gatunki grzybów z rodzaju Candida
Podczas naszych badań drugim w kolejnoSci wyizolowa- w 41% materiałów. Można więc uważać, że mniej niż
nym gatunkiem okazała się C. glabrata (6,27%), a na- połowa materiałów pochodziła od pacjentów z kandydo-
stępnie C. tropicalis (5,9%). Zwraca uwagę fakt, że szcze- zą narządową, tj. dróg oddechowych, pochwy, układu
py C. albicans zwykle izolowano z plwociny (36,24%), pokarmowego itp. W trakcie naszych badań częSciej
następnie z błony Sluzowej jamy ustnej (21,43%) oraz z po- stwierdzano iloSć grzybów patologicznie znamienną
płuczyn oskrzelowych (14,76%). Inne gatunki grzybów w plwocinie w 19 przypadkach na 73 badane próbki
z rodzaju Candida najczęSciej izolowano z pochwy plwociny, z których wyizolowano C. albicans. Jedynie
(44,26%), następnie z plwociny (22,95%) oraz z popłu- w trzech przypadkach na 45 materiałów z jamy ustnej
czyn oskrzelowych w takim samym odsetku, jak dla stwierdzono natomiast obfity wzrost C. albicans.
grzybów C. albicans (14,75%). W ostatnich latach ob- SpoSród różnych determinant patogennoSci u grzy-
serwuje się coraz więcej przypadków kandydoz poch- bów Candida zdolnoSć przylegania (adherencja) do ko-
153
Jadwiga Sysło, Anna B. Macura Mikol. Lek. 1998, 5 (3)
mórek gospodarza i substancji białkowych w przestrze- Stwierdzono, że szczepy wykazujące silne właSciwoSci
ni międzykomórkowej (fibronektyny, kolagenu, lamininy hydrofobowe (autoagregację i agregację) mają więk-
oraz fibrynogenu) jest uważana przez badaczy za jed- szą zdolnoSć adherencji w teScie przylegania in vitro
ną z najważniejszych (3, 7). W czasie naszych badań i jest to statystycznie istotne przy p<0,001. Stwierdze-
szczepy wyizolowane z materiałów, w których był obfity nie to dotyczyło zarówno grzybów z gatunku C. albi-
wzrost grzybów, czyli z potencjalnych ognisk grzybi- cans, jak i innych gatunków grzybów z rodzaju Candida.
czych, wykazywały znamiennie większą zdolnoSć ad- Jest to potwierdzeniem wyników naszych wczeSniej-
herencji, niż szczepy wyizolowane z materiałów o ską- szych prac, w których zbadano również wpływ działania
pym wzroScie grzybów. Było to statystycznie istotne detergentów na obniżenie właSciwoSci hydrofobowych
przy p<0,001 zarówno dla grzybów C. albicans, jak grzybów (6, 10).
i szczepów należących do innych gatunków rodzaju Ocena wrażliwoSci grzybów na wybrane leki przeciw-
Candida. Wiadomo, że szczepy Candida o większej grzybicze nie wykazała statystycznej istotnoSci między
zdolnoSci przylegania są bardziej patogenne dla zwie- wrażliwoScią na te leki a poszczególnymi determinanta-
rząt doSwiadczalnych (9, 12, 13). mi patogennoSci. Szczepy C. albicans wykazywały naj-
Szczepy wykazujące największą patogennoSć czę- większą opornoSć na nystatynę (45,7%), najmniej opor-
sto są również bardzo aktywnymi producentami enzy- ne były zaS na amfoterycynę B (4,76%). Nystatyna jako
mów proteolitycznych proteaz (1, 16, 17). Podczas lek najdłużej i najczęSciej stosowany w zakażeniach
naszych badań aktywnoSć proteolityczną grzybów Can- grzybami Candida mógł doprowadzić do selekcji szcze-
dida oceniano według zmodyfikowanej metody Staiba, pów o obniżonej wrażliwoSci na ten lek.
co uwidaczniało się wielkoScią strefy zmętnienia oraz Wydaje się, że badanie determinant patogennoSci
obecnoScią lub brakiem strefy przejaSnienia. Strefę grzybów z rodzaju Candida może mieć istotne znacze-
przejaSnienia wytwarzało 33,8% grzybów C. albicans nie dla prognozowania przebiegu grzybicy u pacjentów,
i 42,6% grzybów innych gatunków Candida. Szczepy zwłaszcza zagrożonych zakażeniem uogólnionym.
wytwarzające strefę przejaSnienia wykazywały staty-
stycznie istotnie (p<0,001) większe wartoSci przylegania
Wnioski
na podstawie testu adherencji w porównaniu do szcze-
pów nie wytwarzających strefy przejaSnienia. Dotyczyło 1. Szczepy wszystkich gatunków grzybów, cechują-
to zarówno grzybów C. albicans, jak i innych gatunków ce się znamiennie wysoką liczebnoScią grzyba w ba-
z rodzaju Candida. Jest to zgodne z rezultatami na- danym materiale klinicznym, wykazywały większą zdol-
szych wczeSniejszych badań przeprowadzonych na noSć przylegania do komórek nabłonka policzkowego
mniejszej liczbie szczepów (11). Tak wysokiej staty- oraz częSciej wytwarzały strefę przejaSnienia, co wska-
stycznej istotnoSci nie uzyskano natomiast między wła- zywało na silne właSciwoSci proteolityczne.
SciwoSciami proteolitycznymi, mierzonymi wielkoScią 2. Szczepy grzybów o silnych właSciwoSciach pro-
strefy zmętnienia, a zdolnoScią adherencji. Tylko dla teolitycznych wykazywały również znamiennie silniej-
szczepów należących do innych gatunków niż C. albi- szą zdolnoSć adherencji.
cans uzyskano zależnoSć statystyczną przy p<0,01. 3. Szczepy grzybów o silnych właSciwoSciach hydro-
Większej strefie zmętnienia w tej grupie szczepów to- fobowych cechowały się większą zdolnoScią przylegania.
warzyszyły wyższe wartoSci adherencji w teScie przyle- 4. Szczepy grzybów C. albicans, których gęstoSć po-
gania in vitro, a mniejsze strefy zmętnienia częSciej wy- pulacji w badanym materiale była wysoka, istotnie czę-
stępowały u szczepów wykazujących słabe przylega- Sciej wykazywały silniejsze właSciwoSci hydrofobowe.
nie. Obecnie wiadomo, że proteazy produkowane 5. WłaSciwoSci proteolityczne, wyrażone wielkoScią
przez grzyby są różne i, stosując nowoczesne metody, strefy zmętnienia, były istotnie większe u grzybów z wyż-
ujawniono proteazę kwaSną, obojętną i asparaginiano- szą zdolnoScią przylegania tylko w odniesieniu do szcze-
wą. Wydaje się, że najbardziej odpowiedzialna za pa- pów należących do gatunków innych niż C. albicans.
togennoSć wSród tych proteaz jest proteaza kwaSna (1,
13, 16, 17).
PiSmiennictwo
WłaSciwoSci hydrofobowe mogą mieć pewien wpływ
na patogennoSć grzybów Candida, chociaż nie są uwa- 1. Borg M., Rchel L.: Demonstration of fungal proteinase
żane za główne determinanty patogennoSci, takie jak during phagocytosis of Candida albicans and Candida
tropicalis. J. Med. Vet. Mycol., 1990, 28, 3-14.
zdolnoSć przylegania i produkcja proteaz. Szczepy
o silnych właSciwoSciach hydrofobowych mają zdol- 2. Budak A.: Badania iloSciowe grzybów w materiałach
noSć do wytwarzania agregatów zarówno in vitro, jak klinicznych. [w:] Zarys mikologii lekarskiej. red. E. Baran.
Volumed, Wrocław, 1998, 573-574.
i in vivo (4, 6, 10, 13). W obrębie agregatów może do-
chodzić do dużego stężenia enzymów i toksyn grzybi- 3. Calderone R., Wadsworth E.: Adherence molecules of
Candida albicans. J. Microbiol. Meth., 1993, 18, 197-211.
czych. W momencie gdy taki agregat, składający się
z dużej liczby komórek grzybów, znajdzie się w miejscu
4. Ghannoum M.A., Abu-Elteen K.H.: Pathogenicity deter-
uszkodzonej tkanki gospodarza, łatwo dochodzi do je- minants of Candida. Mycoses, 1990, 33, 265-282.
go adherencji, ponieważ nie poddaje się on mechaniz-
5. Jonsson P., Wadstrm T.: Cell surface hydrophobicity
mom obronnym gospodarza. W trakcie naszych badań
of Staphylococcus aureus measured by the Salt Aggre-
szczepy C. albicans wytwarzały autoagregację w 32% gation Test (SAT). Curr. Microbiol., 1984, 10, 203-210.
oraz agregację w 15,7%. Szczepy należące do innych
6. Macura A.B.: Hydrophobicity of Candida albicans rela-
gatunków rodzaju Candida wytwarzały autoagregację
ted to their adherence to mucosal epithelial cells. Zbl.
w teScie wysalania w 29,2% oraz agregację w 24,6%. Bakt. Hyg. A., 1987, 266, 491-496.
154
Badania nad niektórymi determinantami patogennoSci u grzybów z rodzaju Candida
7. Macura A.B.: Cząstki adhezyjne biorące udział w przy- 16. Rchel R., Tegeler R., Trost M.: A comparison of se-
leganiu grzybów Candida albicans. Przegl. Dermatol., cretory proteinases from different strains of Candida al-
1993, 80, 435-440. bicans. Sabouraudia, 1982, 20, 233-244.
8. Macura A.B.: Przyleganie grzybów z rodzaju Candida 17. Rchel R., Zimmermann F., Bning-Stutzer B., Helm-
do komórek ssaków. Post. Mikrobiol., 1993, 32, 321-336. chen U.: Candidosis visualised by proteinase direc-
ted immunofluorescence. Virchows Archiv., 1991, 419,
9. Macura A.B., Pawlik B., Wita Z.: Candida adherence to
199-202.
mucosal epithelial cells with regard to its pathogenicity.
Zbl. Bakt. Hyg. I Abt. Orig. A., 1983, 254, 561-565. 18. Rózga A.: WłaSciwoSci lipolityczne szczepów Candida
wyodrębnionych z ontocenoz w ustroju człowieka. Roz-
10. Macura A.B., Sysło J.: HydrofobowoSć i zdolnoSć adhe-
prawa doktorska, Łódx, 1983.
rencji szczepów Candida wyizolowanych od ludzi chorych
na grzybicę. Med. DoSw. Mikrobiol., 1990, 42, 84-88. 19. Staib F.: Serum proteins as nitrogen source for yeastlike
fungi. Sabouraudia, 1965, 4, 187-193.
11. Macura A.B., Sysło J.: The influence of proteinase pro-
duction on in vitro adherence of Candida Yeast. Alpe 20. Staib F.: Proteolysis and the pathogenicity of Candida
Adria Microbiol. J., 1994, 4, 239-243. albicans strains. Mycopathologia, 1969, 37, 345-348.
12. Macura A.B., Voss A., Melchers W.J.G. i wsp.: Charac-
terization of pathogenetic determinants of Candida albi-
cans strains. Zent. Bl. Bakteriol., 1998, 287, 501-508.
Adres do korespondencji:
13. Odds F.C.: Pathogenesis of Candida infections. J. Am.
Zakład Mykologii CM UJ
Acad. Dermatol., 1994, 31, S2-S5.
ul. Czysta 18
14. Pawlik B.: Oznaczanie wrażliwoSci grzybów drożdżo-
31-121 Kraków
podobnych na chemioterapeutyki krążkową metodą dy-
fuzyjną. Diagn. Lab., 1980, 16, 273-278.
15. Pawlik B., Macura A.B.: Grzyby izolowane z dróg rod-
nych wrażliwoSć na leki przeciwgrzybicze. Mikol. Lek., Praca wpłynęła do Redakcji: 9 czerwca 1998 r.
1995, 2, 205-208. Zaakceptowano do druku: 29 czerwca 1998 r.
155
Wyszukiwarka