GRY I ZABAWY W WIEKU
PRZEDSZKOLNYM
I W MŁODSZYM WIEKU SZKOLNYM
POMOCNE W NAUCE JĘZYKA
ANGIELSKIEGO
Opracował: Jacek Jankowski
Obecnie w skutecznym nauczaniu języków obcych, coraz większą rolę i znaczenie
przypisuje się zarówno grze jak i zabawie, które są nieodłączną częścią wzrastania
młodych ludzi do ich późniejszego dorosłego życia. Ich zalety zostały już dawno
dostrzeżone i zaakceptowane w krajach anglojęzycznych. Natomiast w naszym kraju
z roku na rok, coraz więcej wydawnictw widzi potrzebę uatrakcyjniania nauki języka
obcego w szkole, czego wyrazem jest coraz bogatsza oferta stosowania różnorodnych
form i technik nauczania słownictwa oraz zachęcania do mówienia. Mają one za zadanie
nie tylko odprężyć lub zrelaksować uczniów w czasie lekcji, ale i również utrwalić
nabytą wiedzę i umiejętności w sposób jak najbardziej zbliżony do naturalnych
zachowań dzieci zarówno w młodszym jak i w starszym wieku szkolnym. Poniższy zbiór
zabaw i gier został opracowany z myślą do wykorzystania nie tylko przez nauczycieli
podczas różnego rodzaju zajęć w przedszkolu, szkole, lub pozalekcyjnych ale i przez
rodziców w domu jako propozycja do wspólnie i aktywnie spędzanego czasu ze swoimi
dziećmi w myśl zasady: „Nauka przez zabawę, zabawa jako nauka”. Ponadto to także
jest propozycja dla uczniów w różnym wieku szkolnym jako okazja do wspólnej zabawy
lub rywalizacji z rówieśnikami, połączonej z korzystania z nabytej wiedzy i umiejętności
w języku obcym , co w konsekwencji ma sprzyjać lepszej komunikacji zwłaszcza
poprzez aktywne słuchanie i mówienie.
1. Potocz piłkę. ( 5 – 10 minut )
Cel: ćwiczenia zadawania pytań i udzielania odpowiedzi.
Materiały: piłeczka do gry.
a) Dzieci siadają na podłodze w kółku;
b) Nauczyciel toczy piłkę do jednego z dzieci i zadaje pytanie: What`s your name?
(Jak masz na imię?);
c) Gdy dziecko weźmie piłkę, powinno podać swoje imię, np. Piotr;
d) Następnie Piotr toczy piłkę do następnego dziecka i zadaje pytanie:
What`s your name?, które powinno podać swoje imię;
e) Zabawa trwa do chwili, gdy wszystkie dzieci wezmą w niej udział.
2. Podaj piłkę. ( 5 – 10 minut )
Cel: ćwiczenia przedstawiania się: My namès… (mam na imię…), Ìm four (mam
4 lata), kolory, nazwy zwierząt oraz wykonywanie poleceń, np. run round the circle
(biegnij dookoła koła), touch your toes (dotknij swoich palców u nóg).
Materiały: piłeczka do gry, przedmioty lub karty z obrazkami oraz pudełko (worek).
a) Dzieci podają sobie piłkę (jedna osoba do następnej itd.) lub rzucają do siebie piłkę
w kole, siedząc na podłodze, kiedy gra muzyka;
b) Gdy muzyka cichnie pada komenda: stop i dzieci przestają podawać sobie piłkę;
c) Nauczyciel trzymając piłkę danego dziecka, mówi np.: My namès Jacek i zachęca
daną osobę, aby w podobny sposób przedstawiła się innym dzieciom;
d) Jeżeli dziecko wykona poprawnie to polecenie, to wszyscy klaszczą w ręce jeden
raz, a gdy uczeń nie wykona samodzielnie tego polecenia, nauczyciel stara się mu
pomóc je wykonać i dopiero po wykonaniu jakiegoś polecenia zadanego przez
nauczyciela lub chętne dziecko, można przejść do innej osoby;
e) Muzyka zaczyna grać i piłka znów „wędruje” między dziećmi i zabawa trwa dalej
do chwili, gdy muzyka zostanie ponownie wyłączona. Nauczyciel może zapytać:
Who has got the ball? (Kto ma piłkę?) i ta osoba podnosi rękę do góry lub mówi:
Ìve got the ball (Ja mam piłkę). Nauczyciel lub dzieci mogą zadać pytanie: What`s
your name? (Jak masz na imię?) i dane dziecko udziela odpowiedzi, np:
My namès Piotr i zabawa trwa dalej, aż udział wezmą wszystkie dzieci.
• Zamiast przedstawiania się uczniowie mogą wyciągać
przedmiot y lub ob razki z pudeł k a (wo rk a) i pod awać i ch n az wę
w j ęz yku an gi els kim.
3. Idź / Biegnij i znajdź.( 5 – 10 minut )
Cel: słuchanie i wykonywanie instrukcji, ćwiczenie słownictwa używanego w klasie.
Materiały: obrazki z przedmiotami z gazet lub czasopism.
a) Wycięte lub narysowane obrazki rozmieszczone są w różnych miejscach w klasie;
b) Nauczyciel mówi, np. Go and find the pen (Idź i znajdź długopis) i idzie w
kierunku danego przedmiotu lub obrazka z tą rzeczą i odpowiada: Here it is (Tutaj
jest) i pokazuje długopis wszystkim uczniom;
c) Następnie nauczyciel mówi, np. Piotr, come here, please (Piotr, proszę podejdź
tutaj) i podaje polecenie uczniowi do wykonania, np. Run to the bus (Biegnij do
autobusu) i jeśli uczeń wykona polecenie prawidłowo to nauczyciel mówi: Well
done (Bardzo dobrze) i prosi ucznia, aby usiadł na swoje miejsce: Sit down,
please.
Rozwinięcie jako gra:
• Nauczyciel dzieli klasę na dwie drużyny i zaprasza do siebie po kolei po jednej
osobie z każdej drużyny i mówi, np. Andrzej, go and find a window and Piotr, go
and find a book (Andrzej idź i znajdź okno i Piotr idź i znajdź książkę). Osoba,
która pierwsza weźmie przedmiot lub obrazek do ręki i podniesie do góry,
wygrywa. Gra toczy się aż wezmą udział wszystkie osoby a nauczyciel jest sędzią
w tej grze i przydziela punkty.
Cel: poprawne wykonywanie instrukcji oraz utrwalenie poznanego słownictwa.
Materiały: przedmioty lub karty z obrazkami rzeczy (zwierzęta, owoce, zabawki).
a) Nazwy przedmiotów nauczyciel powtarza z dziećmi kilkakrotnie na podstawie np.
kart obrazkowych poprzez ich pokazywanie;
b) Dzieci siedzą w ławkach, a przedmioty (karty obrazkowe) są umieszczone na środku
sali, na biurku nauczyciela lub na tablicy;
c) Nauczyciel wydaje komendę jednej osobie, np. Marta, could you fetch me a rabbit,
please ? (Marta, proszę, czy możesz przynieść mi królika?).
d) Jeżeli dziecko wykona polecenie poprawnie, to pozostali uczniowie i nauczyciel
klaszczą jeden raz w dłonie, a jeżeli dana osoba nie potrafi wykonać polecenia, to
nauczyciel lub chętny uczeń pomaga dziecku wykonać to polecenie, itd.;
e) Zabawa trwa do chwili, aż wszystkie osoby wezmą w niej udział – zamiast
nauczyciela, jakaś chętna osoba może poprowadzić dalej zabawę.
5. Wskazywanie przedmiotów.( 5 – 10 minut )
Cel: poprawne wykonywanie instrukcji oraz utrwalenie poznanego słownictwa.
Materiały: karty obrazkowe z przedmiotami.
a) Nauczyciel pokazuje po kolei dzieciom obrazki z przedmiotami, powtarza ich nazwę
i umieszcza je na tablicy „do góry nogami” na wysokości oczu uczniów;
b) Następnie nauczyciel mówi do jednego z uczniów, np. Ewa, go and point to the tree,
please (Ewa, proszę, idź i pokaż drzewo);
c) Jeżeli dana osoba wskaże poprawny obrazek, to odwraca go prawidłowo i wraca na
swoje miejsce a zabawa trwa dalej;
d) W przypadku trudności, nauczyciel lub chętny uczeń pomaga danemu dziecku
odnaleźć prawidłowy obrazek.
Rozwinięcie zabawy:
• Po wydaniu komendy danemu dziecku, np. Ewa, go and point to the tree,
please (Ewa, proszę, idź i pokaż drzewo) nauczyciel może również zadać
danej osobie inne pytanie, np. What’s this? (Co to jest?) i gdy uczeń odpowie,
np. It’s the tree (To jest drzewo), to wtedy siada na swoje miejsce.
6. Rysowanie na tablicy. ( 5 – 10 minut )
Cel: słuchanie i poprawne wykonywanie poleceń oraz utrwalenie nazw części ciała.
Materiały: tablica, kreda lub mazaki oraz czyste kartki papieru.
a) Nauczyciel prosi jedno dziecko, aby narysowało kredą na tablicy głowę, np. Piotr take
the chalk and draw the head;
b) Następnie kolejna osoba rysuje tułów i łączy go z głową, np. Ewa, take the chalk and
draw the body and join it to the head;
c) Później dzieci rysują kolejne części ciała, aż do narysowania całej postaci, np. oczy -
eyes, uszy - ears, ręce - arms, dłonie - hands, nogi - legs, stopy - feet.
Rozwinięcie zabawy:
• Podczas rysowania postaci, można dodać kolory do każdej części ciała lub
używać zamiennie liczby pojedynczej i mnogiej.
7. Robot mówi.( 5 minut ) - GRA
Cel: słuchanie i wykonywanie poleceń, utrwalenie słownictwa związanego
z częściami ciała i klasą.
a) Osoby w klasie stoją i gdy nauczyciel mówi takie zdania, jak: Robot says touch the
floor (Robot mówi, dotknij podłogi), Robot says stand on one leg (Robot mówi stań na
jednej nodze), to uczniowie wykonują podane polecenia, gdyż poprzedzają je słowa:
Robot says;
b) Gdy nauczyciel podaje komendę, np. Touch your nose (dotknij swojego nosa), to
dzieci nie powinny wykonać danego polecenia;
c) Młodsze dzieci zamiast wykluczenia z gry, mogą liczyć „swoje wpadki”, kiwać
głową, machać ręką, klękać na kolano lub usiąść na chwilę;
d) Gdy jest jakaś chętna osoba w klasie, to ona może prowadzić tą grę zamiast
nauczyciela, który wtedy jest obserwatorem i sędzią w czasie jej trwania.
8. Jak masz na imię ? ( 10 – 15 minut )
Cel: zadawanie pytania o imię i udzielanie odpowiedzi.
Materiały: zabawka lub pacynka.
a) Nauczyciel trzymając zabawkę, mówi: Hello boys and girls! (Witam chłopcy i
dziewczęta), My name is Bingo ( Mam na imię Bingo), This is Bingo (To jest Bingo);
b) Następnie nauczyciel stara się zachęcić dzieci do zadawania pytań i udzielania
odpowiedzi, mówiąc: Hello! What’s your name? My name is Bingo (Cześć! Jak masz
na imię? Mam na imię Bingo) i podchodzi do dzieci, aby mogły się przywitać z
pacynką lub ją pogłaskać (forma relaksu);
c) Gdy dzieci włączą się w zabawę to nauczyciel chwali je mówiąc: Very good (Bardzo
dobrze) i uśmiecha się lub przytakuje głową;
d) Później nauczyciel może nauczyć uczniów rymowanki do dowolnego podkładu
muzycznego, np.
I’m a little dog. My name is Bingo, Bingo, Bingo. What’s your name?
(Jestem małym pieskiem. Mam na imię Bingo. Jak masz na imię?)
Rozwinięcie zabawy:
• Dzieci mogą przynieść swoje ulubione zabawki i ćwiczyć zadawanie pytań
oraz udzielanie odpowiedzi w parach lub z wybranymi osobami w klasie,
używając także nazw kolorów, części ciała itp., np. I’m a teddy bear. My name
is Teddy. What’s your name?( Jestem pluszowym misiem. Mam na imię Tedy.
Jak masz na imię?);
• Na następnej lekcji, można zrobić podział na chłopców i dziewczynki, którzy
korzystają ze swoich zabawek, np. I’m a little girl. My name is Basia. What’s
your name? (Jestem dziewczynką. Mam na imię Basia. Jak masz na imię?) lub
I’m a little boy. My name is Piotr. What’s your name? (Jestem chłopcem. Mam
na imię Piotr. Jak masz na imię?).
9. Ja lubię zabawki.( 10 – 15 minut )
Cel: utrwalenie słownictwa związanego z zabawkami oraz odmianą w liczbie mnogiej.
Materiały: tablica, kreda, karty obrazkowe z zabawkami.
a) Nauczyciel rysuje głowę z uśmiechniętą buzią i mówi: I like…(Ja lubię…) i zachęca
dzieci, aby powtórzyły ten zwrot kilka razy;
b) Następnie nauczyciel rysuje kolejną głowę lecz z buzią z większym uśmiechem i mówi:
I love…(Ja uwielbiam…) i zachęca uczniów, aby powtórzyli ten zwrot kilka razy;
c) Później nauczyciel uczy dzieci rymowanki, wykorzystując dowolny podkład muzyczny:
I like toys, dolls, cars, trains, (Ja lubię zabawki, lalki, samochody, pociągi)
I love them all, puppets and games. (Ja uwielbiam je wszystkie, maskotki i gry);
d) Pod koniec zajęć, uczniowie mogą narysować na kartce lub w zeszycie swoje ulubione
zabawki, a nauczyciel może je wykorzystać do utrwalania poznanego słownictwa
związanego z zabawkami, częściami ciała, kolorami lub z zadawaniem pytania o imię.
10. Krok naprzód. ( 5 – 10 minut ) – GRA
Cel: ćwiczenie zwrotu ‘ have got’ (mieć), utrwalenie nazw członków rodziny, kolorów,
zabawek, przyborów szkolnych oraz słuchanie i wykonywanie poleceń.
Materiały: kreda lub sznurek.
a) Nauczyciel dzieli klasę na pół, za pomocą sznurka lub kredy. Dzieci stoją plecami do
ściany po jednej stronie klasy, a nauczyciel stoi plecami do ściany po drugiej stronie
klasy i stoi twarzą w kierunku uczniów;
b) Następnie nauczyciel wydaje komendę, np. Step forward if you have got a Maria in your
family (Zrób krok naprzód, jeśli masz Marię w swojej rodzinie) a osoba, która zrobi
krok do przodu, powinna powiedzieć, np. My mother’s name is Maria (Mojej mamy
imię jest Maria);
c) Później nauczyciel kontynuuje grę z innymi imionami, kolorami bądź z zabawkami, np.
Sit down if you are wearing green (Usiądź, jeśli jesteś ubrany na zielono) lub Stand up if
you have got a car in your room (Wstań jeśli masz samochód w swoim pokoju) albo
Clap your hands if you have got a pen in your bag (Klaśnij w ręce jeśli masz długopis w
swoim plecaku);
d) Nauczyciel może wykorzystać inne polecenia, np. Put your hand up if you…(Podnieś
rekę do góry, jeśli…), Sit down and cross your legs if…(Usiądź po turecku, jeśli…);
e) Osoba, która pierwsza dotrze do linii wygrywa i jest później pomocnikiem nauczyciela.
11. Zamiana miejsc.( 10 – 15 minut )
Cel: utrwalenie nazw kolorów, członków rodziny oraz pożywienia.
Materiały: krzesło dla każdego dziecka.
a) Dzieci siedzą w kole, każda osoba na swoim krześle;
b) Nauczyciel stoi w środku koła i wydaje komendę uczniom, np. Change places if you are
wearing blue (Zamieniamy się miejscami, jeśli jesteście ubrani na niebiesko);
c) Gdy dzieci wstają i szukają innego krzesła, to nauczyciel stara się usiąść na jakimś
krześle, a dziecko, które pozostanie bez krzesła, staje w środku koła i wydaje polecenie
pozostałym osobom, np. Change places if you’ve got a sister (Zamieniamy się
miejscami, jeśli masz siostrę) lub Change places if you like chocolate ( Zamieniamy się
miejscami, jeśli lubisz czekoladę);
d) Zabawę można urozmaicić poprzez używanie innego słownictwa, np. związanego z
zwierzętami, sportem, liczbami lub zabawkami.
12. GRA w robota ( 10 minut )
Cel: słuchanie i wykonywanie poleceń z użyciem słowa ‘ please’ (proszę) oraz nazw
przedmiotów w klasie.
a) Nauczyciel zaprasza chętne dziecko na środek sali i mówi mu, że będzie robotem, który
wykonuje polecenia, np. Sit down, please (Usiądź, proszę), Stand up, please (Wstań,
proszę), Walk to the door, please (Podejdź do drzwi, proszę), Touch the window, please
(Dotknij okna, proszę) lub Point to the wall, please (Pokaż ścianę, proszę) – nauczyciel
może zmienić barwę głosu;
b) Następnie nauczyciel zaprasza dwie chętne osoby, z których jedna będzie wydawać
komendy, a druga będzie je powtarzać zmienionym głosem, jak robot, a później
wykonywać polecenia;
c) Na koniec, nauczyciel prosi uczniów, aby w parach ćwiczyli wydawanie poleceń oraz
ich wykonywanie.
• W przypadku trudności z wydawaniem poleceń przez dzieci lub ich
powtarzaniem, punkt b i c można pominąć.
Rozwinięcie gry:
• Dzieci siedzą w ławkach w parach, a nauczyciel oznajmia im, że będą grać w
robota w taki sposób, że jedna osoba wydaje polecenia a druga je wykonuje, ale
tylko wtedy, gdy usłyszy słowo ‘please’ i na początek demonstruje zasady tej
gry z chętnym uczniem, aby wszyscy je zrozumieli;
• Osoby, które szybko skończyły grę, mogą grać z innymi dziećmi kolejny raz lub
pomagać nauczycielowi w jej sędziowaniu, a wygrywa ten uczeń, który
odpadnie z gry jako ostatni.
13. Twarze – ćwiczenie z luką. ( 10 – 15 minut ) - GRA
Cel: utrwalenie nazw kolorów i części ciała oraz wydawanie i słuchanie poleceń.
Materiały: tablica, kolorowa kreda, karta obrazkowa z twarzą, której każda część jest
w innym kolorze.
a) Nauczyciel rysuje twarz na tablicy lub pokazuje kartę z kolorową twarzą i zadaje
pytanie w klasie, np. What colour is hair? (Jakiego koloru są włosy?), odpowiedź:
Brown (brązowe); What colour is the left eye? (Jakiego koloru jest lewe oko?),
odpowiedź: Blue (niebieskie); What colour is the nose? (Jakiego koloru jest nos?),
odpowiedź: White (biały), itp.;
b) Następnie nauczyciel prosi uczniów, aby narysowali podobną twarz w swoim zeszycie
lub na kartce papieru i pokolorowali ją tak, aby osoba siedząca obok w ławce nie
widziała tego rysunku;
c) Potem nauczyciel prosi uczniów, aby narysowali tym razem tylko zarys twarzy w
swoim zeszycie, po czym będzie praca w parach. Jedna osoba zadaje pytania partnerowi
w ławce typu: What colour is…? z podaniem części twarzy i stara się ją pokolorować w
swoim zeszycie według odpowiedzi i wzoru drugiej osoby. Gdy twarz jest cała
pokolorowana, to jest zamiana ról i kolega stara się pokolorować twarz w swoim
zeszycie na podstawie odpowiedzi partnera w ławce;
d) Po zakończeniu ćwiczenia dzieci sprawdzają sobie nawzajem pokolorowane twarze,
czyli jak zrozumieli zadawane pytania i udzielane odpowiedzi;
e) W przypadku niewłaściwego wykonania ćwiczenia, uczniowie mogą je wykonać
ponownie w tych samych parach, bądź z innymi osobami a nauczyciel jest tylko
obserwatorem tej gry;
f) Osoby, które poprawnie poradziły sobie z tym zadaniem, mogą ponownie pracować w
parach, ale ze słabszymi uczniami, bądź im pomagać w celu właściwego wykonania
i zrozumienia danego ćwiczenia.
Rozwinięcie gry:
• Gdy wszyscy uczniowie mają utrwalone części twarzy lub ciała oraz kolory, to
nauczyciel może zagrać z nimi w grę BINGO, np. dzieci rysują twarz lub postać
w swoim zeszycie i kolorują według swojego uznania - również nauczyciel
rysuje i koloruje swój model na kartce papieru, a następnie mówi głośno w jakim
kolorze są poszczególne części ciała lub twarzy. Osoba, która ma najwięcej
podobnych elementów do nauczyciela, jest zwycięzcą tej gry i później ona może
w nagrodę poprowadzić w podobny sposób tą grę w klasie.
14. Kolory dla Ciebie ( 10 – 20 minut ) – piosenka
Cel: utrwalanie nazw kolorów.
Materiały: karty obrazkowe z kolorami.
a) Nauczyciel umieszcza karty obrazkowe z kolorami na tablicy i prosi dzieci, aby
powtarzały je kilkakrotnie według wzoru – można skorzystać z podkładu muzycznego:
Red and yellow, pink and green; orange and purple and blue,
(czerwony i żółty, różowy i zielony, pomarańczowy i fioletowy i niebieski);
b) Następnie nauczyciel prosi uczniów, aby powtórzyli inne kolory według innego wzoru:
Red and orange and green; yellow, purple, pink and blue;
(czerwony i pomarańczowy i zielony; żółty, fioletowy, różowy i niebieski),
Black and white and grey and brown; these are the colours for you;
(czarny i biały i szary i brązowy; to są kolory dla Ciebie),
Look for the rainbow, look for the rainbow in the sky;
(spójrz na tęczę, spójrz na tęczę na niebie).
c) Nauczyciel stara się zachęcić dzieci, aby samodzielnie śpiewały piosenkę lub w parach
albo pokazywały kolory podczas ich wymieniania.
15. Proszę, panie krokodylu.( 5 – 10 minut)
Cel: słuchanie nazw kolorów i zadawanie pytań.
Materiały: duży kawałek niebieskiego materiału (imitacja wody) lub dywan (jako
jezioro), dwie skakanki (jako brzegi rzeki).
a) Nauczyciel wyznacza „rzekę” na środku sali za pomocą niebieskiego materiału lub
dywanu i „brzegi rzeki” za pomocą skakanek;
b) Następnie nauczyciel uczy dzieci pytania: Please, Mr Crocodile, can we cross the river?
(Prosimy panie Krokodylu, czy my możemy przepłynąć rzekę). Nauczyciel wyjaśnia
uczniom, że krokodyl lubi pewne kolory i tylko pozwoli tej osobie przepłynąć, która ma
na sobie jego ulubiony kolor;
c) Dzieci stoją w szeregu na jednym brzegu rzeki a nauczyciel udając krokodyla na środku
rzeki, mówi: I’m a crocodile and I like to eat children! (Jestem krokodylem i lubię jeść
dzieci). Potem nauczyciel zachęca uczniów, aby użyli poznane wcześniej pytanie:
Please, Mr Crocodile, can we cross the river?;
d) Nauczyciel wybiera jeden kolor i mówi, np. Only if you are wearing red! (Jeśli jesteście
ubrani na czerwono). Wtedy dzieci „przepływają przez rzekę” a osoby, które mają na
sobie coś czerwonego są bezpieczne aż do drugiego brzegu. Natomiast krokodyl próbuje
złapać jedno dziecko, które nie ma na sobie niczego w kolorze czerwonym;
d) Złapany uczeń staje się „krokodylem” i zabawa zaczyna się od początku.
Rozwinięcie zabawy:
• Zamiast różnych kolorów rzeczy można w zabawie użyć: koloru włosów lub
oczu albo członków rodziny, np. Only if there’s an Adam in your family!(Jeśli
tylko jest Adam w Twojej rodzinie).
16. Torba z figurami.( 10 – 15 minut ) – GRA
Cel: utrwalenie nazw kolorów w połączeniu z figurami.
Materiały: torba lub kapelusz z dużą ilością figur lub kartami obrazkowymi.
a) Nauczyciel kładzie figury na swoim biurku i po kolei pokazuje je uczniom, wymawia
ich nazwę i prosi dzieci, aby powtarzały ich znaczenie w języku obcym, np. Green
triangle (zielony trójkąt), yellow circle (żółte koło), red square (czerwony kwadrat),
blue rectangle (niebieski prostokąt);
b) Następnie nauczyciel wkłada wszystkie figury do torby i dzieli klasę na kilka grup 4 – 5
osobowych, trzyma torbę za swoimi plecami i wyciąga jedną figurę tak, aby uczniowie
jej nie widzieli;
c) Każda grupa musi odgadnąć: co to jest za figura i w jakim kolorze, po czym nauczyciel
pokazuje ją wszystkim dzieciom, a grupa która odgadnie prawidłowo kolor figury i
zbierze ich najwięcej wygrywa.
Rozwinięcie gry:
• Nauczyciel zamiast figur może użyć nazw: liczebników, pomieszczeń w domu,
zabawek lub zwierząt w połączeniu z kolorami;
• Dla uatrakcyjnienia zajęć, chętne osoby lub słabsi uczniowie mogą prowadzić tą
grę, a nauczyciel jest tylko obserwatorem i sędzią w czasie jej trwania.
17. Która jest godzina, panie Wilku? ( 10 - 15 minut ) - GRA
Cel: utrwalenie nazw liczebników, pytanie i udzielanie odpowiedzi o czas.
a) Nauczyciel uczy uczniów zwrotu: What’s the time, Mr Wolf? (Która jest godzina, panie
Wilku?) i wyjaśnia klasie, że wilk jest głodny i czeka na posiłek;
b) Następnie nauczyciel stoi twarzą do ściany i jest „wilkiem”, a dzieci stoją plecami do
ściany po drugiej stronie sali i zadają pytanie: What’s the time, Mr Wolf?;
c) Wilk odwraca się na chwilę w stronę uczniów i mówi, np. It’s two o’clock (Jest godzina
druga), po czym odwraca się znowu twarzą do ściany a dzieci robią dwa kroki naprzód
w kierunku wilka;
d) Potem uczniowie zadają ponownie to samo pytanie kilka razy, a wilk podaje różne
godziny, które określają ilość kroków i w pewnej chwili wilk mówi: It’s dinner time!
(Jest pora obiadu);
e) Wtedy wilk odwraca się i stara się złapać jedną osobę, podczas gdy pozostałe dzieci
próbują dotrzeć do ściany, przy której stał wilk, która jest „bezpiecznym miejscem”;
f) Złapany uczeń staje się „nowym wilkiem” i gra zaczyna się od początku, przy czym
„stary wilk” wypada z gry a wygrywa ta osoba, która jako ostatnia zostanie w grze.
• Uczniowie, którzy wypadli z gry pomagają kolejnemu wilkowi w przestrzeganiu
zasad gry przez pozostałe dzieci, aby każda osoba miała równe szanse;
• Grę należy przeprowadzić na podwórku lub w sali bez mebli, aby zabawy
ruchowe były bezpieczne dla zdrowia jej uczestników.
18. Mój ulubiony kolor. ( 15 – 20 minut )
Cel: utrwalenie nazw kolorów poprzez zadawanie pytań i udzielanie odpowiedzi.
Materiały: karty obrazkowe z kolorami, czasopisma, nożyczki, klej, biały papier.
a) Nauczyciel pyta się dzieci: What’s your favourite colour? (Jaki jest Twój ulubiony
kolor?) i stara się uzyskać od nich odpowiedź, po czym pokazuje w klasie różne kolory
i powtarza z uczniami kilkakrotnie ich nazwę;
b) Następnie nauczyciel rozdaje dzieciom kolorowe czasopisma, klej, nożyczki oraz białe
arkusze papieru i prosi uczniów, aby wycinali swoje ulubione kolory z gazet
i przyklejali je na kartki papieru;
c) Po zakończeniu zajęć nauczyciel może urządzić wystawę prac dzieci i przy okazji
zapoznać uczniów z różnymi przedmiotami w języku obcym.
19. Co jest niepotrzebne?( 5 – 10 minut )
Cel: słuchanie poleceń, utrwalenie kolorów, porównywanie przedmiotów.
Materiały: tablica, kreda lub obrazki z przedmiotami.
a) Nauczyciel rysuje na tablicy, np. trzy banany i jedno jabłko i pyta się dzieci: What’s
this? (Co to jest?) i po uzyskanie odpowiedzi zadaje kolejne pytanie: Which thing is
different? (Która rzecz jest inna?) i wtedy bierze w „kółko” jabłko;
b) Później nauczyciel w podobny sposób, postępuje z innymi przedmiotami, kolorami lub
zabawkami;
c) Na koniec, chętne dzieci mogą same prowadzić takie zajęcia w klasie w podobny
sposób.
20. Wizyta u lekarza. ( 10 – 15 minut )
Cel: mówienie o dolegliwościach, odgrywanie roli lekarza i pacjenta.
Materiały: kawałek papieru jako recepta ( prescription), długopis ( pen), telefon
( telephone), fartuch lekarski ( overall), stetoskop ( stethoscope), bandaż ( bandage), plaster ( sticking plaster), termometr ( thermometer), lekarz ( doctor).
a) Nauczyciel pyta się dzieci, pokazując zdjęcie lekarza: Who it is? (Kto to jest?)
i mówi: A doctor (lekarz) i objaśnia przedmioty związane z tym zawodem, po czym
zadaje kolejne pytanie: Have you ever been to the doctor ? (Czy kiedykolwiek
byliście u lekarza?), odpowiedź: Yes (tak) / No (nie);
b) Nauczyciel trzymając się za głowę, mówi, np. Oh, oh, I’ve got a headache (O, boli
mnie głowa), później kładzie rękę na brzuchu i mówi: I’ve got stomach – ache (Boli
mnie brzuch), następnie trzyma rękę na policzku i mówi: I’ve got toothache (Boli
mnie ząb), po czym trzyma termometr pod pachą lub w dłoni i mówi: I’ve got a
temperature (Mam temperaturę) i na koniec udając, że kicha mówi: I’ve got a cold
(Jestem przeziębiony);
c) Nauczyciel powtarza powyższe czynności kilka razy z dziećmi i zachęca je, aby
także mówiły o dolegliwościach w języku obcym. Jeżeli jest to zbyt trudne, to
uczniowie mogą wymawiać tylko dolegliwości, np. headache (ból głowy);
d) Następnie nauczyciel zakłada fartuch i stetoskop i mówi: I’m the doctor (Jestem
lekarzem) i pokazuje na telefon, aby zadzwonić po lekarza, po czym zaprasza chętne
dziecko, aby było pacjentem i zadaje pytanie: What’s the matter with you ? (Co
Tobie dolega?);
e) Potem „lekarz” zachęca chętną osobę, aby zadzwoniła do niego korzystając
z telefonu, mówiąc, np. Good morning, I’m a boy, I’m Marek, I’m six years old.
(Dzień dobry, jestem chłopcem, mam na imię Marek, mam 6 lat), po czym lekarz
zadaje pytanie: What’s the matter with you ? a pacjent odpowiada: I’ve got …
i podaje dolegliwość;
f) Wtedy „lekarz” mówi: OK., come to me, please (Dobrze, proszę przyjść do mnie)
i pacjent przychodzi do gabinetu, gdzie lekarz wypisuje receptę, mówiąc: It’s your
prescription (Oto Twoja recepta) i podaje ją „choremu”, mówiąc: Here you are
(Proszę) a pacjent odpowiada: Thank you (Dziękuję);
g) Powyższa scenka jest odgrywana kilka razy w klasie, po czym uczniowie mogą ją
ćwiczyć w parach.
• W przypadku braku telefonu, pacjent zamiast dzwonić do lekarza, przychodzi
od razu do gabinetu i puka do drzwi, natomiast lekarz po chwili mówi: Come in,
please (Proszę wejść) i dalej jest rozmowa związana z jakąś dolegliwością.
21. Sygnalizacja świetlna. ( 10 – 15 minut )
Cel: utrwalenie nazw kolorów, słuchanie poleceń i nauka zasad bezpiecznego
poruszania się po drodze.
Materiały: kolory sygnalizacji świetlnej.
a) Nauczyciel pokazuje i przypomina dzieciom kolory sygnalizacji świetlnej i ich
znaczenie w ruchu drogowym, tj. Green - go (Zielony – jedź), orange – slow
(pomarańczowy – powoli/zwalniaj), red – stop (czerwony – zatrzymaj się);
b) Następnie nauczyciel prosi dzieci, aby stanęły w kole: Form a circle, a nauczyciel stoi
w środku koła i mówi: You are driving cars (Kierujecie samochodami) i wtedy
uczniowie poruszają się po kole, jedna osoba za drugą, w zależności od koloru
sygnalizacji świetlnej, który jest wymieniany przez nauczyciela;
c) Na koniec zajęć zamiast nauczyciela, chętne osoby mogą „kierować” ruchem jazdy
innych dzieci w klasie.
Rozwinięcie zabawy:
• Nauczyciel może użyć podkładu piosenki: The wheels on the bus, do słów:
a) Beep, beep, beep, in my little car / 3 X / Green means ‘go’;
b) Beep, beep, beep, in my little car / 3 X / Orange means ‘slow’;
c) Beep, beep, beep, in my little car / 3 X / Red means ‘stop’.
( Pip, pip, pip (klakson) w moim małym samochodzie…
zielony oznacza – jedź, pomarańczowy oznacza – powoli/zwalniaj,
czerwony oznacza – zatrzymaj się).
22. Zabawa w sygnały dźwiękowe.( 10 – 15 minut )
Cel: słuchanie poleceń, utrwalenie liczebników i słownictwa związanego z wzywaniem
pomocy oraz korzystaniem z numerów specjalnych – Emergency Services, jak: policja
– Police – tel. 997, straż pożarna – Fire engine – tel. 998, pogotowie ratunkowe –
Ambulance – tel. 999.
Materiały: telefon, zdjęcia samochodów specjalnych, jak: Police car, Fire engine,
Ambulance, kartki z numerami telefonów: 997, 998, 999.
a) Nauczyciel pokazuje dzieciom trzy zdjęcia z specjalnymi samochodami, wymawia ich
nazwę i prosi, aby uczniowie powtórzyli je kilka razy, po czym kieruje do nich pytanie:
What noise these vehicles make? (Jaki dźwięk wydają te pojazdy?) i oczekuje różnych
odpowiedzi;
b) Następnie nauczyciel przydziela każdej osobie jakąś rolę, np. You are a fire engine (Ty
jesteś strażą pożarną ), You are a police car (Ty jesteś samochodem policji), You are an
ambulance (Ty jesteś karetką pogotowia) i pokazuje odpowiedni numer telefonu oraz
wymawia na głos odpowiednie cyfry a dziecko powtarza je kilkakrotnie;
c) Później dzieci ćwiczą swoje numery specjalne w parach przez kilka minut, po czym
nauczyciel wydaje uczniom komendę, np. Stand in a row (Stajemy w rzędzie) a sam stoi
po drugiej stronie sali i po chwili wykręca jakiś numer specjalny, wymieniając na głos
jego cyfry i odpowiednie wezwanie, np. 999 – Can you send an ambulance, please?
(Czy możesz wysłać karetkę?) i wtedy dzieci, które „udają karetki” poruszają się
swobodnie w sali oraz wydają odpowiedni sygnał;
d) Po upływie około dwóch minut, nauczyciel mówi: Stop (Zatrzymać się) i dzieci –
karetki wracają na swoje miejsce a nauczyciel powtarza wezwanie z policją i strażą
pożarną;
e) Później jest zmiana ról, aby każda osoba mogła utrwalić wszystkie numery specjalne
wprowadzone na zajęcia.
Rozwinięcie zabawy:
• Chętne osoby mogą samodzielnie wybierać numery specjalne i wzywać pomocy
przez telefon natomiast pozostałe dzieci mogą np. siedzieć w kole a wzywane
„pojazdy” wstają i poruszają się poza kołem;
• Nauczyciel może nauczyć dzieci rymowanki do jakiegoś podkładu wg słów:
Ee-aa-ee, goes the engine, Ee-aa-ee –aa-ee, / 2x ( i-ja-i, jedzie straż, i-ja-i-ja-i…)
Ee-aa-ee, goes the ambulance, Ee-aa-ee –aa- ee, / 2x
Ee-aa-ee, goes the police car, Ee-aa-ee –aa- ee. / 2x
Chorus: Ee-aa-ee-aa-ee, Ee-aa-ee-aa-ee, Ee-aa-ee-aa-ee, Ee-aa-ee-aa-ee. / x2
23. Pogoda. ( 10-15 minut ) - GRA
Cel: rozumienie i utrwalenie poleceń oraz słów związanych z pogodą i ubraniami.
Materiały: karty obrazowe związane z pogodą: słońce, deszcz, śnieg, wiatr.
a) Nauczyciel pokazuje, różne karty związane z daną pogodą, np. słońce (sun) – okulary
przeciwsłoneczne (sunglasses), spodenki (shorts); deszcz (rain) - buty (shoes),
parasolka (umbrella); śnieg (snow) - bałwan (snowman), rękawiczki (gloves); wiatr
(wind) – spodnie (trousers), chmura (cloud), sukienka (dress) i kilka razy powtarza
powyższe słowa z dziećmi;
b) Następnie nauczyciel umieszcza wszystkie karty na tablicy lub na biurku i siada obok
dzieci;
c) Nauczyciel prosi jedną osobę, aby przyniosła odpowiednią kartę do pogody np. Kamil,
go and find a dress ( Kamil idź i znajdź sukienkę) lub pokazać na obrazku i
powiedzieć: What`s this?(Co to jest?)
d) Dzieci mogą grać w parach, gdy jest dużo osób lub kieruje nimi nauczyciel w
przypadku małej grupy i zwycięża ta osoba, która uzbiera najwięcej rzeczy
odpowiednich do pogody.
e) Później nauczyciel podaje komendę, np. Ola, It`s rainig (Ola, pada deszcz), Choose
the right clothes (wybierz odpowiednie rzeczy)… according to the weather (do rodzaju
pogody).
Rozwinięcie gry:
• Dzieci mogą nauczyć się rymowanki do podkładu muzycznego, według słów
podanych przez nauczyciela:
It`s snowing, It`s snowing (pada śnieg, pada śnieg) – nauczyciel pokazuje palcami powoli
spadający śnieg, brr brr brr (oh, oh, oh) – i wstrząsa ramionami;
It`s raining, It`s raining (pada deszcz) – nauczyciel pokazuje palcami szybko spadający
deszcz, Pit – a – pat - pat (kap, kap) – i porusza na przemian palcami na swojej głowie;
It`s sunny, It`s sunny (świeci słońce) – nauczyciel ma rozpostarte szeroko ramiona i obraca
się dookoła ciała; Phew- Phew – delikatnie kiwa głową i rozgląda się na boki;
It`s windy, It`s windy ( wieje wiatr) – nauczyciel obejmuje się za ramiona i trzęsie się,
Whoosh! Whoosh! – i nadyma policzki a później wydmuchuje powietrza jakby wiał wiatr.
24. Ruchy zwierząt. ( 10-15 minut )
Cel: słuchanie poleceń, utrwalenie nazw zwierząt w liczbie pojedynczej i mnogiej oraz
ich ruchów.
Materiały: zdjęcia dzikich zwierząt jak: kangur ( kangaroo), ptak ( bird), wielbłąd
( camel), wąż ( snake), jaguar ( jaguar), koń ( horse).
a) Nauczyciel pokazuje po kolei zdjęcia zwierząt, mówi ich nazwę i prosi, aby dzieci
powtórzyły je kilka razy;
b) Następnie nauczyciel pokazuje np. zdjęcia kangura i mówi: Kangaroos jump (kangury
skaczą) i podskakuje kilka razy do góry i zachęca dzieci, aby powtarzały te ruchy;
c) Później nauczyciel pokazuje kolejne zdjęcia zwierząt, mówi co one robią i zachęca
dzieci, aby naśladowały ich ruchy:
Birds fly (ptaki latają) – machają rękoma, Camels walk (wielbłądy chodzą), Snails crawl
(węże czołgają się) lub snails wriggle (węże pełzają) – kiwają ciałem raz w lewą stronę
raz w prawą stronę, Jaguars run (Jaguary biegają), Horses gallop (konie pędzą);
d) Nauczyciel włącza spokojną muzykę a dzieci swobodnie chodzą i w pewnym momencie
wydaje polecenie, np. Birds fly – dzieci powinny naśladować fruwanie ptaków, itd.;
e) Przy dużej liczbie dzieci, nauczyciel może utworzyć kilka grup, które mają ustalone
nazwy zwierząt i ich ruchy. Gdy prowadzący poda jakieś zwierzę i jego ruchy to
odpowiednia grupa zaczyna je naśladować, np. Horses gallop;
f) Na koniec zajęć, zamiast nauczyciela odpowiednie polecenia mogą wydawać chętne
osoby lub mogą pomagać słabszym uczniom.
Rozwinięcie zabawy:
• Nauczyciel może wprowadzić odgłosy zwierząt, jak: Dogs say woof woof (Psy
szczekają), Cats say miaow (koty miauczą), Pigs say oink oink (świnie
chrząkają), Birds say tweet tweet (ptaki ćwierkają), Snakes say ssss (węże
syczą), Horses say neigh (konie rżą) i połączyć je z ruchami innych zwierząt
lub dodać do powyższych jako urozmaicenie.
25. Odgadywanie prezentów.( 10 – 15 minut ) – Święta Bożego Narodzenia
Cel: zadawanie pytania: What is it? (Co to jest?) i udzielanie odpowiedzi związanych z
prezentami / zabawkami oraz utrwalenie nazw kształtów i kolorów: What shape is it?
(Jaki to jest kształt?), What colour is it? (Jaki to jest kolor?).
Materiały: kolorowe zdjęcia z prezentami / zabawkami, tablica, kreda.
a) Nauczyciel pokazuje po kolei zdjęcia z prezentami, wymienia ich nazwę i powtarza je
kilkakrotnie z dziećmi oraz używa pytań: What is it?, What shape is it? oraz What
colour is it?, przypominając przy tym rodzaje kolorów i kształtów;
b) Następnie nauczyciel mówi: Today we are going to guess some presents (Dzisiaj
będziemy odgadywać prezenty) i zaczyna rysować na tablicy kontur jakiegoś
przedmiotu;
c) Później nauczyciel zaczyna zadawać powyższe pytania do wybranej osoby i jeśli
odpowie prawidłowo to zatrzymuje zdjęcie danej rzeczy;
d) Nauczyciel postępuje podobnie z kolejnymi przedmiotami, tak aby w miarę możliwości
każda osoba mogła odgadnąć: nazwę, kolor i kształt przedmiotu.
Rozwinięcie zabawy:
• W starszych klasach lub przy dużej liczbie osób, nauczyciel może prowadzić to
jako grę, gdzie dzieci mogą w parach konsultować swoje odpowiedzi, notować
propozycje w zeszycie i na koniec ta para, która udzieli najwięcej prawidłowych
odpowiedzi wygrywa; prowadzący może również wykorzystać grę „BINGO” z
uwzględnieniem poznanych wcześniej nazw kolorów i kształtów.
Dodatkowe słownictwo przydatne na zajęciach:
This is a star (To jest gwiazda). Today we are going to make a star (Dzisiaj będziemy robić
gwiazdę). Who wants to be…? (Kto chce być…?). Here’s a …(Oto jest…). Where are
your (wings),Ola? (Gdzie są Twoje… skrzydła Ola?). Move backwards (Do tyłu). Move
forwards (Do przodu). Stand near (Stań obok). Kneel down (Klęknij). Give the pen to
Adam (Daj długopis Adamowi). I’m going as a Batman (Ja jestem jako Batman). What
colour eyes has he got? (Jaki kolor oczu on ma?).
26. Rymowanka na bal.( 5 – 10 minut )
Cel: utrwalenie słownictwa związanego z karnawałem oraz zwrotu: „to be going to”
(mieć zamiar).
Materiały: rytmiczny podkład muzyczny, radiomagnetofon.
a) Nauczyciel zapoznaje dzieci najpierw z refrenem i zachęca je, aby powtórzyły go
kilkakrotnie, według słów:
Chorus: Carnival, carnival, everybody loves carnival / 2x
(refren: karnawał, karnawał, każdy uwielbia karnawał)
b) Następnie nauczyciel uczy dzieci tekstu zwrotki, według słów:
Verse: We are going to have a party / 3x (Będziemy mieć bal )
And I’m going as… (I ja jestem jako …)
I w tym momencie nauczyciel może nauczyć dzieci słownictwa związanego z
postaciami, za jakie przebrały się dzieci na bal;
c) W czasie śpiewania refrenu, dzieci trzymają się za ręce i poruszają się po kole raz w
lewą stronę, raz w prawą stronę lub są ustawione „gęsiego” – jedna osoba za drugą;
d) Podczas śpiewania zwrotki, uczniowie klaszczą w ręce stojąc w miejscu i gdy zbliża się
ostatnia linijka, to nauczyciel pokazuje odpowiedni gest dłonią lub powie „stop” i
dzieci przestają klaskać, a wybrana osoba (osoby) przez nauczyciela mówi, za kogo jest
przebrana, np. I’m going as a Prince (Jestem jako Książe).
27. Wyścig z jajkiem na łyżce.( 10 – 15 minut ) – Święta Wielkanocne - GRA
Cel: słuchanie poleceń i utrwalenie słownictwa związanego z grą: Hold the spoon
(Trzymaj łyżkę), Ready – steady – go (Uwaga – gotowy – start), Run (Biegnij), Don’t
drop the egg (Nie upuść jajka), Come on Ola (No dalej / pośpiesz się Ola).
Materiały: 4 łyżki stołowe, 4 jajka ugotowane na twardo lub piłeczki pingpongowe.
a) Nauczyciel dzieli klasę na cztery grupy obok siebie w jednym miejscu i w każdej
grupie dzieci stoją w szeregu, jedna osoba za drugą;
b) Pierwsza osoba w każdej grupie otrzymuje łyżkę z jajkiem i na dany znak przez
nauczyciela, musi jak najszybciej dobiec do ściany lub tablicy i dotknąć jej bez
upuszczenia jajka, wrócić do swojej grupy i przekazać jajko na łyżce następnemu
dziecku;
c) W przypadku upuszczenia jajka, dana osoba musi się zatrzymać, podnieść jajko i
położyć je na łyżce i dopiero wtedy może kontynuować wyścig;
d) Wyścig trwa do chwili aż ostatnia osoba ukończy bieg, a wygrywa ta grupa, która
wykona to najszybciej.
28. Turlanie jajka.( 10 – 15 minut ) - GRA
Cel: utrwalenie nazw kolorów, liczebników oraz słuchanie poleceń z konstrukcją
„to be going to” – mieć zamiar.
Materiały: ugotowane i pokolorowane jajko na twardo lub piłeczka pingpongowa dla
każdego dziecka, kartka czystego papieru, dowolny przedmiot stojący lub leżący
albo kreda do rysowania.
a) Nauczyciel przypomina kolory i liczebniki na podstawie kolorowych jajek i ilości
osób w klasie;
b) Następnie dzieci siadają w rzędzie (obok siebie) i każdy uczeń trzyma swoje jajko w
ręce, a nauczyciel umieszcza na środku sali kartkę papieru a na niej jakiś przedmiot
albo rysuje kredą koło, do którego jajka będą turlane;
c) Później nauczyciel mówi, np. Number one is Karol and you are going to roll your egg
to this point (Karol jesteś numerem 1 i będziesz turlał swoje jajko do tego punktu).
Who gets the egg the closest to this point is the winner (Kto dotrze swoim jajkiem
najbliżej do tego punktu jest zwycięzcą), itd.;
d) Gra toczy się, aż wszystkie dzieci poturlają swoje jajka i nauczyciel ogłosi zwycięzcę
tej rundy;
e) W nagrodę najlepszy gracz może pomagać nauczycielowi i wskazywać osoby, która
będą turlać swoje jajka w następnej grze.
29. Gdzie są jajka? ( 5 – 10 minut )
Cel: zadawanie pytania: Where is an egg? (Gdzie jest jajko?), utrwalenie nazw
przedmiotów w klasie i liczebników.
Materiały: kolorowe zdjęcia jajek (pisanki) – jedno jajko dla każdego dziecka.
a) Nauczyciel chowa w różne miejsca w klasie zdjęcia pisanek i potem mówi do dzieci:
Today we are going to find the Easter eggs in the class (Dzisiaj będziemy szukać
pisanek w klasie);
b) Następnie nauczyciel wywołuje po kolei każde dziecko i mówi, np. Numer one is Ola,
can you find one Easter egg , please? (Numer jeden jest Ola, czy możesz znaleźć jedną
pisankę?) i następne pytanie: Tell me where this egg is? (Powiedz mi gdzie jest to
jajko?);
c) W przypadku dzieci nieśmiałych, kolega lub koleżanka może pomóc, aby zachęcić do
wspólnej zabawy lub wykonać to ćwiczenie w parach.
30. Rozpoznawanie. ( 5 – 10 minut)
Cel: słuchanie poleceń, utrwalenie słownictwa związanego z kolorami, kształtami i
zwierzętami.
Materiały: tablica, kreda, kredki, kartki czystego papieru.
a) Nauczyciel rysuje na tablicy kilka zwierząt, np. a cat (kot), a bird (ptak), a snake
(wąż), a sheep (owca), wymienia ich nazwę i następnie mówi: Now I’ll draw a circle
round the cat (Teraz narysuję koło wokół kota);
b) Później nauczyciel prosi chętne dziecko, aby narysowało kwadrat wokół innego
zwierzątka, np. Ala can you draw a square round the bird, please (Ala czy możesz
narysować kwadrat wokół ptaka) itd.;
c) Potem nauczyciel prosi inną osobę, aby pokolorowało jedną figurę jakimś kolorem i
zwierzątko innym kolorem i powiedziało ich nazwę w języku obcym, np. Colour the
snake green (Pokoloruj węża na zielono) lub Colour a rectangle blue (Pokoloruj
prostokąt na niebiesko);
d) Jeżeli dziecko wykona polecenie poprawnie to kolejny uczeń podchodzi do
następnego zwierzątka i wykonuje podobnie powyższe ćwiczenie;
e) Zamiast tablicy na zajęciach można użyć białych kartek papieru oraz kredek.
31. Rozpoznaj różnice. ( 5 – 10 minut )
Cel: Słuchanie instrukcji, utrwalenie słownictwa, rozpoznawanie różnic na
obrazkach.
Materiały: podobne zdjęcia, ale różniące się między sobą kilkoma szczegółami.
a) Nauczyciel pokazuje dwa zdjęcia związane z pogodą i pyta się dzieci: Can you see
any diffrences beetwen the two pictures? ( Czy widzicie jakieś różnice między tymi
dwoma obrazkami?);
b) Później nauczyciel stara się zachęcić dzieci do odpowiedzi, np. In picture A the girl is
walking. In picture B she is running. ( na obrazku A dziewczyna idzie, na obrazku B
ona biegnie); In picture A it is sunny, In picture B it is raining ( na obrazku A jest
słonecznie, na obrazku B pada deszcz);
c) Następnie uczniowie na swoich rysunkach zaznaczają różnice kolorami.
32. Stacja edukacyjna - klasyfikowanie
Cel: Słuchanie instrukcji i poleceń, utrwalenie słownictwa, kolorów, kształtów oraz
łączenie przedmiotów w zbiory.
Lekcja 1 - ( 10 - 15 minut ):
Materiały: karton – pudełko na zabawki ( a toy basket); szafka – jako „szafa” lub
kapelusz na obrania ( a wardrobe for clothes); stolik z „talerzami” na artykuły
spożywcze ( a table with place for food); czasopisma, gazetki reklamowe, kartki
papieru i klej.
a) Nauczyciel dzieli klasę na 3 grupy: the Clothes group, the Food group, the Toy group
i daje każdej grupie czasopisma oraz gazetki reklamowe;
b) Każda grupa musi zebrać przedmioty, które pasują do ich nazwy i nakleja na kartki
papieru.
Lekcja 2 - ( 10 - 15 minut ):
Materiały: zdjęcia przedmiotów należących do: zabawek, ubrań i pożywienia.
a) Nauczyciel pokazuje po kolei zdjęcia, omawia je i wiesza na tablicy oraz prosi, aby
dzieci dopasowały je do swoich grup, które zostały wcześniej ustalone i wrzuciły je do
swoich „pojemników”.
Materiały: zdjęcia przedmiotów oraz zwierząt, aby można było użyć liczby mnogiej.
a) Nauczyciel rysuje na tablicy kilka rzeczy, np. a snake - wąż, a ball - piłka, a tree -
drzewo, a kite - latawiec, a house - dom, a teddy bear - pluszowy miś, i zadaje
pytanie: What`s this? ( co to jest);
b) Następnie nauczyciel rysuje kilka podobnych rzeczy i mówi, np. toys (zabawki)
i bierze je w kółka, podobnie robi z jedzeniem i pożywieniem i zaprasza chętne osoby
aby ustaliły inne kategorie przedmiotów;
c) Później nauczyciel rozdaje dzieciom duże kartki papieru z naklejonymi przedmiotami
i grupy próbują zrobić zbiory łącząc je takim samym kolorem lub rysując je w koło
i kolorując tło takim samym kolorem, np. wszystkie zwierzęta połączyć niebieskim
kolorem ( all the animals are blue).
Literatura:
1. Berestowska A. , Sumera A. : „ Enjoying English - zabawy słowne po angielsku”,
Klub dla Ciebie, Warszawa 2005;
2. Lewis G. , Bedson G. : „ Games for Children” Oxford University Press, 2002;
3. Zdybiewska M. : „100 language games” WSiP, Warszawa 1994;
4. Halliwell S. : „Teaching English in the Primary Classroom” Longman Group UK,
1992;
5. Reilly V. , Ward M. : „Very Young Learners” Oxford University Press, 1997.