1.
Instruktor omawiający na planszy znaczenie znaków drogowych opiera
się na myśleniu :
A – obrazowo – ruchowym ,
B – abstrakcyjnym ,
C – hipotetyczno – dedukcyjnym.
2.
Istotą nauczania wielostronnego jest :
A – nauczanie tokiem problemowym,
B – nauczanie tokiem podającym,
C – nauczanie tokiem poprzez działanie i przeżywanie
3.
Właściwa realizacja zasady wiązania teorii z praktyką w nauczaniu ma
na celu :
A – dostarczenie słuchaczowi jak najwięcej ilości wiedzy,
B – poznanie rzeczywistości i możliwości jej przekształcenia,
C – weryfikowanie teorii w praktycznym działaniu.
4.
Dobór metod nauczania zależy od :
A – wieku słuchaczy,
B – celów nauczania,
C – zadań dydaktycznych.
5.
Do grupy metod słownych nauczania należą:
A – dyskusja,
B – praca z książką,
C – wykład.
6.
Środki nauczania są to:
A – normy postępowania nauczyciela - instruktora,
B – przedmioty które dostarczają słuchaczowi bodźców sensorycznych,
C – pomoce naukowe.
7.
Metoda uczenia się to:
A - forma badań naukowych,
B - wynik dochodzenia do prawdy,
C - sposób dochodzenia do prawdy.
8.
Do podstawowych metod słownych zaliczamy:
A - wykład,
B - opis,
C - dyskusję.
9.
Czas trwania instruktażu wstępnego w trakcie zajęć praktycznych
utrwalających nie powinien przekraczać:
A - 35 min,
B - 15 min,
C - 25 min.
10. W trakcie prowadzenia zajęć teoretycznych metodą oglądową
stosujemy między innymi pokaz:
A - modeli zespołów i podzespołów,
B - projekcję filmu,
C - ćwiczenie.
11. Rozkład materiału nauczania (program uczenia) nauczyciel
przygotowuje w układzie:
A - liniowym: nie powtarza się żaden temat, każdy następny temat
opiera się na poprzedzającym,
B - piętrowym: tematy realizowane wybiórczo,
C - cyklicznym: niektóre tematy powracają w nauczaniu w układach
odmiennych i odmiennych powiązaniach.
12. Systematyczność w nauczaniu to stosowanie pewnych reguł między
innymi:
A - ujmowanie materiału nauczania we właściwej i określonej kolejności,
B - stałe nawiązywanie do materiału opanowanego,
C - właściwy podział materiału nauczania na odpowiednie „porcje”.
13. Programy nauczania poszczególnych przedmiotów określają:
A - treści programowe, które instruktor zobowiązany jest realizować,
B - dobór form i metod pracy dydaktycznej,
C - niezbędne wiadomości i umiejętności jakie powinien osiągnąć
absolwent kursu.
14. Konspekt do zajęć dydaktycznych to inaczej:
A -ogólny plan lekcji,
B - tylko rejestr metod i środków dydaktycznych,
C - szczegółowe rozwinięcie planu lekcji, stosowanych metod i pomocy
dydaktycznych.
15. Metoda nauczania to:
A - stosowany sposób postępowania prowadzący do osiągnięcia
założonego wyniku,
B - czynności myślowe i praktyczne mające na celu osiągnięcie
założonego wyniku,
C - uczenie zgodnie z możliwościami ucznia.
16. W nauczaniu teoretycznym stosuje się aktywizujące metody do których
należą:
A - wykład, praca z podręcznikiem,
B - pogadanka, dyskusja problemowa,
C - tylko wykład.
17. Istotą dyskusji jako metody nauczania jest :
A - wymiana informacji na określony temat i konfrontacja opinii,
B - niekontrolowana wymiana poglądów,
C - ustalenie odpowiedzi lub rozwiązanie jakiegoś problemu
wynikającego z programu kursu.
18. W instruktażu wstępnym najczęściej stosuje się metody:
A - pokazu,
B - pogadanki, objaśnienia,
C - ćwiczenia.
PSYCHOLOGIA
1.
Psychologia ogólna jako nauka zajmuje się:
A – rozwojem fizycznym człowieka,
B – zjawiskami psychicznymi,
C – zaburzeniami w zachowaniu.
2.
Które z wymienionych składników mają Pana zdaniem wpływ na rozwój
psychofizyczny człowieka :
A – środowisko,
B – wychowanie,
C -- kształcenie.
3.
Które z określeń typu temperamentu jest właściwe?
A - sangwinik: typ silny, zrównoważony, ruchliwy,
B - flegmatyk: typ słaby, zrównoważony, powolny,
C - choleryk: typ silny, niezrównoważony.
4.
Zespół cech psychicznych zwanych nastawieniami czynnościowymi, w
których wyraża się stosunek jednostki do rzeczywistości to:
A - emocje,
B - charakter,
C - instynkt.
5.
Instruktor w czasie prowadzenia nauki jazdy powinien :
A - ciągle zwracać uwagę kursantowi,
B - zachować spokój i opanowanie oraz pozostawić całkowitą swobodę
kursantowi,
C - udzielać krótkich, korygujących uwag i omówić je szczegółowo po
zatrzymaniu pojazdu.