PLANOWANIE

ZEWNĘTRZNE W

ADMINISTRACJI

Przygotowały i opracowały:

Magdalena Lange

Katarzyna Jereczek

Agata Papros

1. PLAN A PLANOWANIE

Termin „PLAN" rozumiemy jako

pewnego rodzaju rozstrzygnięcie,

do osiągnięcia którego potrzebne

jest zastosowanie szczególnej

procedury.

Planowanie natomiast jest

jedynie procesem, celem którego

jest ustanowienie planu.

2. RODZAJE PLANÓW

• Plany można systematyzować wg różnych

kryteriów. Możemy wyróżnić następujące

rodzaje planów:

• * krótkookresowe – plany o charakterze wykonawczym (np. planowanie środków)

• * średniookresowe - obejmujące co najmniej okres pięciu lat (są to np. plany stabilizacji gospodarki)

• * długookresowe - obejmujące okres powyżej pięciu lat

RODZAJE PLANÓW – C.D.

• Dodatkowo możemy wyróżnić następujące

rodzaje planów:

• * plany ramowe - których wykonywanie następuje poprzez wykonywanie planów

cząstkowych.

• * plany wykonawcze - stanowiące podstawę do wydawania decyzji w zakresie zabudowy i

zagospodarowania terenu

RODZAJE PLANÓW – C.D.

Kolejnym podziałem jest podział na:

• * plany imperatywne - których adresat ma prawny obowiązek je wykonać

• * plany indykatywne - których wykonanie nie stanowi prawnego obowiązku, bowiem

są one planami ogólnymi, zaznaczającymi

jedynie ramy problemu lub też zawierają

one tylko ogólne cele.

3. PLANOWANIE

• Planowanie jest szczególnego rodzaju

procesem decyzyjnym.

• Formą działania administracji są akty

planowania.

• Procesem prowadzącym do wydania takiego

aktu jest planowanie, natomiast jego efektem jest plan, czyli dokument zawierający ogólne założenia, co do realizacji celów tego planu.

4. PLANOWANIE ZEWNĘTRZNE

Administracja jest systemem decyzyjnym,

którego efektami działania są decyzje.

Najczęściej są to decyzje skierowane na

zewnątrz aparatu administracyjnego i tam

wywołujące skutki:

• * społeczne

• * gospodarcze

• * prawne

PLANOWANIE ZEWNĘTRZNE –

C.D.

Poprzez podejmowanie decyzji zewnętrznych

administracja wykonuje prawnie nałożone na nią zadania. Należy podkreślić, że planowanie

zewnętrzne ma charakter zadaniowy. Jego

przedmiotem są różnego rodzaju sfery życia

społecznego:

• * komunikacja

• * oświata

• * opieka zdrowotna

• * gospodarka wodna

• * energetyka

• * itp.

PLANOWANIE ZEWNĘTRZNE –

C.D.

W swojej działalności organy

administracji wydają różne akty,

będące formą ich działania. Pomiędzy

nimi są tzw. decyzje

administracyjne, których wydawanie

jest szczegółowo unormowane

przepisami Kodeksu Postępowania

Administracyjnego.

5. DECYZJA ADMINISTRACYJNA

Decyzja administracyjna

jest aktem woli organu administracji i

stanowi wybór pomiędzy różnymi

możliwościami rozstrzygnięcia danej

sprawy. Tym samym decyzje

administracyjne są sposobem

kształtowania społeczno-gospodarczych

stosunków w społeczeństwie.

• W celu wydania właściwej decyzji musi

nastąpić przepływ informacji zarówno w

obrębie danej instytucji jak też informacji, które można uzyskać na zewnątrz.

• Planowanie zadań powinno mieć

charakter zintegrowany, co polega na tym,

że obejmuje planowanie zewnętrzne (cele

i zadania) oraz planowanie systemu

(organizacji i procedur)

• System administracyjny powinien tak

funkcjonować, by optymalizował osiąganie

celów zewnętrznych.

6. KONCEPCJA PLANOWANIA

Planowanie jest nierozerwalnie związane z

administracją. Nie ulega wątpliwości, że

działania administracji publicznej są w

dużej mierze planowane. Planowanie w

administracji zmieniało swój zasięg oraz

znaczenie. Podmiotem planowania

zawsze były ograniczone zasoby. Dlatego

też budżet jest najstarszą formą

planowania publicznego, dla którego

realizacji wypracowano bardzo efektywne

techniki.

KONCEPCJA PLANOWANIA – C. D.

• Planowanie powoduje, że działania

państwa stają się przewidywalne i

obliczalne. Planowanie wymaga

koordynacji.

• Funkcja koordynacji jest niezbędna we

wszystkich fazach planowania a więc:

• * ustalania celów

• * formułowania i dokonywania wyboru

alternatyw

• * określania niezbędnych środków

• * w fazie wykonywania planu oraz kontroli

KONCEPCJA PLANOWANIA –

C.D.

Planowania charakteryzuje

kompleksowość, co powoduje, że

często przełamuje bariery

resortowe. W konsekwencji

racjonalny proces planowania

wymaga wzajemnej wymiany

informacji, współpracy oraz

dokonywania uzgodnień.

7. PLANOWANIE JAKO PROCEDURA

DECYZYJNA

Planowanie jest procesem

decyzyjnym złożonym z wielu faz. Nie

każdy proces planistyczny ma

jednakowa strukturę, jednakże można

wyodrębnić konieczne oraz typowe

etapy tego procesu. Procedura

planistyczna jest szczególnego

rodzaju procedurą decyzyjną.

8. FAZY PLANOWANIA

Planowanie planowania – obejmuje:

• * zaplanowanie odpowiednich struktur

organizacyjnych

• * środki konieczne do opracowania planu

• * ukształtowanie racjonalnej procedury

planistycznej

• * dokonanie oceny potencjalnych przeszkód

oraz restrykcji, jak również określenie

procedur ich przezwyciężenia

FAZY PLANOWANIA – C.D.

Planowanie właściwe oraz planowanie

wykonania:

w pierwszej kolejności powinno się

zadbać, aby do dyspozycji znajdowały się

środki niezbędne do realizacji planu oraz

kompetentny zespół ludzi zdolnych

zrealizować zamierzenia planistyczne.