1. Jak obliczamy wytrzymałość gwarantowaną betonu fGc,cube, dysponując n-wynikami ściskania próbek
betonowych.
2
fG = f  1,64s gdzie s=
c,cube cm,cube
Obliczamy średnią ze wszystkich wyników, anastępnie odchylenie standardowe od którego odejmujemy t=1,64
2. Co oznaczają wielkości fizyczne oznaczone w konstrukcjach żelbetowych jako fcd i fyd
fcd- wytrzymałość obliczeniowa betonu na ściskanie w konstrukcjach żelbetowych i sprężonych.
f =Ä…cc ck c
f /Ò
cd
fyd- obliczeniowa granica plastyczności stali zbrojeniowej
f =f /Ò
yd yk s
3. Narysować obliczeniowy wykres à  µ dla betonu
4. Narysować obliczeniowy wykres à  µ dla stali zbrojeniowej
5. Jak sprawdzić czy stal zbrojeniowa ma dobrą spawalność
Spawalność stali przewidzianej do stosowania w konstrukcjach żelbetowych określa się jako dobrą jeżeli
równoważnik węgla CE (%) obliczony ze wzoru CE=C+ + + na podstawie składu chemicznego
stali według norm przedmiotowych lub badań laboratoryjnych nie przekracza wartości CE=0,50%
(Dod.) Stale nie spełniające tego warunku określa się jako trudno spajalne, co oznacza że mogą być spajane tylko
w warunkach warsztatowych.
6. Jak określamy efektywną rozpiętość elementu leff
Efektywną rozpiętość elementu określa się według wzoru leff=ln+an1+an2 gdzie
ln- rozpiętość w świetle podpór lub wysięg wspornika
an1,an2- wartości określone na podstawie warunków podparcia
*elementy prefabrykowane an równe połowie głębokości oparcia
*płyty ciągłe monolityczne połączone z belkami obliczonych metodą plastycznego wyrównania momentów an=0
*inne przypadki an=0,025ln
7. Jak przyjmujemy efektywną szerokość półki przekroju teowego beff
- w przekrojach z pólkami po obu stronach środnika
b =b + I /5d" b +b +b
eff w 0 w 1 2
-w przekrojach z półką tylną z jednej strony
b = b + I /10 d" b + b
eff w 0 w 1
Przyjmuje się stałą wartość beff na odcinkach o długościach l0 , na których moment zginający ma stały znak.
I0 można przyjmować według schematu z rys. pod warunkiem że
-długość wspornika nie jest większa od połowy rozpiętości przyległego przęsła
- stosunek rozpiętości przyległych przęseł mieści się w przedziale od 1 do 1,5
Przy sprawdzaniu stanu granicznego nośności należy ponadto przyjmować:
- przy wysięgu dwustronnym beff1 lub beff2d"6hf
- przy wysięgu jednostronnym beff1 d" 4hf
W belkach obciążonych siłą skupioną, której wartość jest większa od pozostałego łącznego obciążenia belki ,
szerokość wysięgu płyty w przęśle należy zmniejszyć o 20%
8. Jak sprawdzamy czy przekrój jest pozornie, czy rzeczywiście teowy?
Zakładamy położenie osi obojętnej na dole półki i porównujemy, gdy spełniona jest relacja
M d" b x h x f x (d- ) => x d" h to jest przekrój pozornie teowy
sd eff f cd eff f
M b x h x f x (d- ) => x > h to jest przekrój rzeczywiście teowy
sd eff f cd eff f
9. Jak okreÅ›lamy graniczna wartość wzglÄ™dnej wysokoÅ›ci strefy Å›ciskanej przekroju ¾eff,lim ?
OkreÅ›la siÄ™ ze wzoru ¾eff,lim= = 0,8 ( ) gdzie
µcu= 0,0035
µyd= -fyd/Es
d- wysokość użyteczna przekroju przyjmowana w metodzie uproszczonej, równa odległości środka ciężkości
zbrojenia rozciąganego od ściskanej krawędzi przekroju.
10. Kiedy nośność elementów ściskanych sprawdzamy z uwzględnieniem ich smukłości?
Nośność elementów ściskanych należy sprawdzać z uwzględnieniem ich smukłości i wpływu obciążeń
długotrwałych, jeżeli zachodzą warunki:
- dla elementów betonowych l0/i Ã20 ( dla przekroju prostokÄ…tnego l0/h à 6 )
- dla cementów żelbetowych i sprężonych l0 /i à 25 ( dla przekroju prostokÄ…tnego l0 /h à 7 )
Gdzie i- promień bezwładności przekroju betonu w rozpatrywanej płaszczyz
nie.
l0- długość obliczeniowa słupa, h- wysokość przekroju w obliczanej płaszczyz
nie
11. Jak obliczamy wartość niezamierzonego mimośrodu przypadkowego ea?
Wartośc niezamierzonego mimośrodu przypadkowego ea należy przyjmować równą największej z podanych niżej
wartości:
ea=Icol / 600 - w ustrojach ścianowych i w ustrojach szkieletowych węzłach nieprzesuwnych, gdzie
Icol- odległość między punktami podparcia elementu; dla słupa wspornikowego- długość słupa.
lub
ea= (1+ )  w ustrojach szkieletowych o węzłach przesuwnych dla elementów n-tej kondygnacji licząc od
góry
ea = gdzie h- wysokość przekroju betonu w rozpatrywanej płaszczyz
nie
ea = 10 mm dla konstrukcji monolitycznych oraz prefabrykowanych ścian i powłok
ea = 20mm dla konstrukcji prefabrykowanych z wyjątkiem ścian i powłok
12. Warunki jakie musi spełnić skok uzwojenia ,Sn, w słupach uzwojonych
Sn d" 0,2 dcore
Sn d" 80 mm
13. Sprawdzanie stanu granicznego nośności na ścinanie belek żelbetowych ( dla odcinków pierwszego i drugiego
rodzaju)
Na odcinkach pierwszego rodzaju nie trzeba sprawdzać.
(to by było na tyle co udało mi się zanotować , było coś jeszcze o sile tnącej ;) jak ustalicie poprawną
odpowiedz
dajcie znać)
14. Nośność na przebicie elementów obciążonych symetrycznie na przykładzie stopy fundamentowej.
Nośność elementów obciążonych symetrycznie można sprawdzać ze wzoru:
Nsd  (g+p)A d" NRD = fctdupd gdzie:
A- Pole powierzchni odciętej przekrojami przebicia w poziomie (średnim) zbrojenia na zginanie A=(a+2d)(b+2d)
g, p- obciążenia równomierne lub odpór podłoża
Up- średnia arytmetyczna obwodów powierzchni na którą działa siła i powierzchni powstającej w poziomie
zbrojenia przy założeniu , że płaszczyzny boczne ostrosłupa pochylone są pod kątem 450 Up= 2(a+b+2d)
d- wysokość użyteczna; średnia dla kierunków x i y
fctd- wytrzymałość obliczeniowa betonu na rozciąganie
W przypadku schodkowych stop fundamentowych nośność na przebicie należy sprawdzać poniżej każdej
odsadzki.
15. Wymienić stany graniczne użytkowalności elementów konstrukcji.
- minimalne pole przekroju
- szerokość rys prostopadłych do osi elementu
- szerokość rys ukośnych
- ugięcie elementów zginanych
16. Minimalny i maksymalny rozstaw prętów zbrojenia w przekroju
Rozstaw prętów powinien umożliwić należyte ułożenie i zagęszczenie mieszanki betonowej, bez segregacji
składników , przy zapewnieniu właściwych warunków przyczepności zbrojenia do betonu.
Odległości poziome i pionowe sl mierzone w świetle miedzy poszczególnymi prętami lub warstwami prętów
powinny być nie mniejsze niż :
Sl e" 
Sl e" 20 mm
Sl e" dg + 5 mm
Gdzie - maksymalna średnica pręta
dg  maksymalny wymiar ziarn kruszywa
Rozstaw prętów zbrojenia w przekrojach krytycznych płyt powinien być nie większy niż:
- przy zbrojeniu jednokierunkowym
250 mm i 1,2 h jeżeli hÃ100 mm
120 mm jeżeli hd" 100 mm
- przy zbrojeniu dwukierunkowym  250 mm
Maksymalny rozstaw prętów poza przekrojami krytycznymi powinien być nie większy niż 300 mm
W elementach ściskanych maksymalny rozstaw w osiach prętów powinien być nie większy niż 400 mm
17. Zasady rozmieszczania strzemion w belkach żelbetowych- poza odcinkami, gdzie są one potrzebne ze względu
na ścinanie.
Maksymalny rozstaw ramion strzemion powinien spełniać warunki:
- w kierunku podłużnym Smax d" 0,75d Smax d" 400mm
- w kierunku poprzecznym Smax d" d Smax d" 600mm
Jeżeli w belce zastosowano pręty ściskane, potrzebne ze względów obliczeniowych, rozstaw strzemion powinien
być nie większy niż 15 średnic tego zbrojenia.
W belkach prostokątnych nie połączonych z płytami należy stosować strzemiona zamknięte. W belkach o
szerokości większej niż 350mm, zbrojonych w strefie rozciąganej więcej niż trzema prętami , należy stosować
strzemiona czteroramienne.
Zbrojenie elementów skręcanych lub jednocześnie skręcanych i zginanych powinno składać się z dwuramiennych
strzemion i dodatkowych prętów podłużnych rozmieszczonych równomiernie na obwodzie rdzenia belki.
W elementach skręcanych stosować strzemiona zamknięte, łączone na zakład o długości ls równej co najmniej
30 średnic strzemienia, lub łączone za pomocą spajania.
18. Zasady rozmieszczania strzemion w słupach żelbetowych
Podstawowy rozstaw strzemion powinien być nie większy niż :
- 15  zbrojenia podłużnego, gdy sumaryczny stopień zbrojenia słupa jest nie większy niż 3%
- 10  zbrojenia podłużnego, gdy sumaryczny stopień zbrojenia słupa jest większy niż 3%
- najmniejszy wymiar poprzeczny słupa lub jego średnica
- 400mm
Rozstaw strzemion powinien być zmniejszony w następujących przypadkach:
- na dÅ‚ugoÅ›ci zakÅ‚adu prÄ™tów zbrojenia podÅ‚użnego  do ½ rozstawu podstawowego- przy równoczesnym
spełnieniu dodatkowych wymagań z normy
- w miejscach zmiany przekroju sÅ‚upa, na dÅ‚ugoÅ›ci równej wiÄ™kszemu wymiarowi przekroju  do ½ rozstawu
podstawowego
- przy końcach słupów prefabrykowanych  na długości równej większemu wymiarowi przekroju  do 1/3
rozstawu podstawowego.
Stosowanie strzemion pojedynczych dozwolone jest tylko w przypadkach, w których wymiary boków słupa są nie
większe niż 450mm przy liczbie prętów zbrojenia podłużnego z każdej strony nie większej niż cztery. W innych
przypadkach należy stosować strzemiona podwójne.
Jeżeli sumaryczny stopień zbrojenia słupa jest większy niż 3%, strzemiona podwójne należy stosować bez
względu na wymiary poprzecznego przekroju słupa.
19. Zbrojenie płyt krzyżowo-zbrojnych. Narysować zbrojenie górne i dolne dla płyty swobodnie podpartej na
czterech krawędziach.
W płytach podpartych na czterech krawędziach zbrojenie każdego z dwóch kierunków wyznaczone dla
środkowej części płyty powinno być układane w paśmie środkowym o szerokości równej 3/5 szerokości płyty. W
pasmach skrajnych obejmujących po 1/5 szerokości płyty, przekrój zbrojenia może być zmniejszony do połowy.
W narożach swobodnie podpartych należy umieszczać dwukierunkowe zbrojenie górne, równoległe do
krawędzi, na szerokości równej 0,3 mniejszej rozpiętości. Przekrój tego zbrojenia na jednostkę szerokości
przekroju płyty powinien wynosić w każdym kierunku co najmniej połowę przekroju większego zbrojenia,
znajdującego się w środku płyty. W narożach, w których zbiega się krawędz
swobodnie podparta z krawędzią
zamocowaną, postanowienie to rozciąga się jedynie na zbrojenie naroża równoległe do krawędzi zamocowanej,
natomiast przekrój zbrojenia prostopadłego do krawędzi zamocowanej wynika z obliczeń.
W narożach swobodnie podpartych należy również umieszczać dodatkowe zbrojenie dolne, układane
prostopadle do dwusiecznej i rozmieszczone na szerokości równej 0,2 mniejszej rozpiętości płyty. Przekrój tego
zbrojenia na 1m szerokości przekroju powinien być co najmniej równy przekrojowi większego zbrojenia w
środku płyty.
20. Jaka jest długość zakładu zbrojenia dla prętów rozciąganych
Podstawowa długość zakotwienia jest długością prostego odcinka pręta, wymaganą w celu przekazania siły Asfyd
z pręta na beton przy założeniu, że przyczepność ma stałą wartość na tej długości, równą fbd. Przy ustalaniu
podstawowej długości zakotwienia uwzględniać należy rodzaj stali oraz właściwości przyczepnościowe prętów.
Podstawową długość zakotwienia lb, wymagana do zakotwienia pręta o średnicy , określa się ze wzoru
l = .
b
Średnicę  prętów układanych parami należy zastąpić we wzorze średnicą równoważną n= 
W przypadku konstrukcji poddanych obciążeniom wielokrotnie zmiennym, wartość lb należy zwiększyć o 50%
21. Czym się różnią konstrukcje kablobetonowe od strunobetonowych
Kablobetonowe  konstrukcje sprężone, w których naciąg cięgien następuje po osiągnięciu przez beton
odpowiedniej wytrzymałości, a siły naciągu są przekazywane na beton przez zakotwienie mechaniczne
Strunobetonowe  konstrukcje sprężone, w których naciąg cięgien następuje przed zabetonowaniem, a siły
naciągu są przekazywane na beton przez przyczepność.
Różnice:
- należy stosować betony o podwyższonej wytrzymałości. Najniższa klasa betonu
* konst. Kablobetonowe B30
* konst. Strunobetonowe B37
- do sprężania konstrukcji z betonu należy stosować druty, sploty lub pręty ze stali o wysokiej wytrzymałości
* sploty o średnicy 13mm do strunobetonów o wytrzymałości charakterystycznej na rozciąganie fpk = 1860MPa,
a splotów o średnicy 16mm o fpk = 1770MPa, do tworzenia kabli sprężających
- w konstrukcjach sprężonych należy uwzględniać straty sprężania, w zależności od wartości naprężeń
normalnych. Nieprężenia te należy wyznaczać dla obciążenia charakterystycznego i średnich wartości siły
sprężającej Pm,0 Pm,t . Straty należy obliczać w kolejności ich występowania tj.:
*w konst. Strunobetonowych:
- straty doraz
ne, wywołane częściową relaksacją stali oraz odkształceniami sprężystymi betonu
- straty opóz
nione (reologiczne) wywołane skurczem i pełzaniem betonu oraz pozostałą częścią
relaksacji stali
* w konst. Kablobetonowych:
- straty doraz
ne wywołane tarciem cięgien w zakotwieniu i o ścianki kanału, poślizgiem cięgien w
zakotwieniu, odkształceniem sprężystym betonu ( w przypadku naciągu kolejnych cięgien)
- straty opóz
nione (reologiczne) wywołane relaksacją stali, skurczem i pełzaniem betonu