16
Kreacjonizm
Kreacjonizm
Kreacjonizm
Kreacjonizm
Kreacjonizm
(5)
Mieczysław Pajewski
Ateizm Darwina
Na szczęS
cie istnieją zachowane wypowiedzi Dar-
W dwu ostatnich tekstach z tego cyklu pisałem, że
wina, które pozwalają ustalić, jaka była prawda.
teistyczni ewolucjoniS
ci nie mówią o tej samej ewolucji,
R
wiadczą one, iż biblijną opowieS
ć o stworzeniu uwa-
o której mówią biologowie ewolucyjni. Nie mówią też
żał  być może  za wzniosłą, ale jednoczeS
nie za kom-
o tym samym Bogu, o którym mówią chrzeS
cijanie. Za
pletnie nieprawdziwą:
wszelką jednak cenę starają się przekonać swoich
słuchaczy i czytelników, że Darwin był człowiekiem
W ten sposób niewiara ogarnęła mnie w bar-
wierzącym, a więc że przyjęcie ewolucjonizmu nie jest
dzo wolnym tempie, ale w końcu stała się cał-
zagrożeniem dla religii.
kowita. Tempo to było tak wolne, że nie czu-
Sprzyja tej fałszywej propagandzie fakt, iż sam Dar- łem żadnego strapienia i nigdy odtąd nie wątpi-
win ewoluował S
wiatopoglądowo od wiary do ateizmu łem ani przez sekundę, że mój wniosek był po-
oraz to, że unikając konfliktów nie manifestował prawny. Trudno mi sobie rzeczywiS
cie wyobra-
otwarcie swojej niewiary. zić, jak ktokolwiek mógłby chcieć, by chrzeS
ci-
jaństwo było prawdziwe; bo jeS
li tak, to zwykły
W jego głównym dziele O powstawaniu gatun-
język tekstu wydaje się pokazywać, iż ludzie,
ków z 1859 roku jest jedno zdanie o Stwórcy. Jest to
którzy nie wierzą  a do tych zaliczałbym moje-
w ogóle ostatnie zdanie książki. Brzmi ono tak:
go Ojca, Brata i prawie wszystkich moich naj-
lepszych przyjaciół, będą przez wieki karani.
2
Wniosły zaiste jest to pogląd, że Stwórca na-
A to jest przeklęta doktryna.
tchnął życiem kilka form lub jedną tylko i że
gdy planeta nasza podlegając S
cisłym prawom
Jak sam pisze, niewiara w końcu stała się całkowita.
ciążenia dokonywała swych obrotów, z tak pro- Ale kiedy? Czy przedtem, zanim napisał swoje główne
stego początku zdołał się rozwinąć i wciąż się
dzieło, czy póx
niej? Odpowiedx
znajdziemy w biografii
jeszcze rozwija nieskończony szereg form naj- Darwina napisanej przez White a i Gribbina, wydanej
1
piękniejszych i najbardziej godnych podziwu.
kilka lat temu po polsku:
KtoS
łatwowierny mógłby pomyS
leć, że Darwin
[po S
mierci córki, Annie, w 1851 roku]  wra-
wierzył, gdy pisał te słowa, iż życie na Ziemi powstało
cając wiejskimi drogami do Kent czuł się zdru-
wskutek  tchnięcia ze strony Stwórcy (tak mówi
zgotany, był pogrążony w najgłębszym w swym
Biblia, por. np. Ks. Rodz. 2:7). Dopiero potem włączał
życiu, porażającym smutku. Tracąc uroczą có-
się darwinowski dobór naturalny i robił całą resztę.
reczkę  którą tak bardzo kochał, bo było to
A jednak jest to mylny wniosek. Darwin nie wierzył,
dziecko wręcz idealne, miłe i spokojne, które
że życie jest rezultatem  tchnienia Stwórcy, bo w ogóle
nigdy S
wiadomie nikomu nie zrobiło przykro-
nie wierzył już wtedy w istnienie Stwórcy.
S
ci, bystre i inteligentne, wesołe i czułe  stra-
Proszę tylko zwrócić uwagę, co naprawdę napisał cił też wszelkie resztki wiary. Od tej chwili Dar-
w ostatnim zdaniu swojej książki. Uznał on tam jedynie win stał się absolutnym, nieprzejednanym ate-
pogląd o stworzeniu za wniosły. Ja swoim dzieciom istą, jego jedynym bogiem był racjonalizm, je-
opowiadałem bajki i baS
nie wieczorami. Niektóre dynym zbawieniem nauka i logika, i temu po-
z nich mogę też uznać za wzniosłe, ale trudno stąd S
więcił resztę swojego życia. Istnienie jest jedy-
wnioskować, bym uważał je za prawdziwe. nie nagromadzeniem wydarzeń biologicznych.
17
Kreacjonizm
Kreacjonizm
Kreacjonizm
Kreacjonizm
Kreacjonizm
Życie jest samolubne i okrutne, bezcelowe i nie- A więc czyżby odniósł się przychylnie do zamiaru
3 6
czułe. Poza biologią nie ma nic. Asy Graya? Niestety, nie. Mianowicie słowa Darwina,
których abp Życiński użył do wykazania, że Darwin
Swoje główne dzieło wydał 8 lat póx
niej, a więc sympatyzował z chrzeS
cijańską interpretacją Graya
gdy był już absolutnym i nieprzejednanym ateistą. nadaną teorii ewolucji, zostały wypowiedziane 2 lata
Teistycznym ewolucjonistom jednak bardzo zależy na WCZER
NIEJ, zanim jeszcze Asa Gray zdecydował się
 ochrzczeniu Darwina, na przedstawianiu go jako  ochrzcić dzieło Darwina. Odnosiły się więc do czegoS

człowieka wierzącego. W ten sposób starają się zupełnie innego. Darwin chwalił Graya, ale nie za to.
wmówić ludziom wierzącym, że ewolucjonizm nie
Parę lat temu ukazała się kolejna książka abpa
wywiera niszczącego wpływu na wiarę człowieka,
Życińskiego, w której propaguje on ponownie ideę
skoro sam twórca ewolucjonizmu był (rzekomo)
chrzeS
cijańskiego ewolucjonizmu i głosi nieprawdę
wierzący. Niestety, jak widzimy, Darwin w swojej
7
o wierzącym Darwinie. W książce Bóg i ewolucja
autobiografii przyznał się, że w końcu stał się
cytuje dosłownie te same zdania, jakie wyżej przyto-
całkowitym ateistą, choć nie od razu, bo proces utraty
czyłem z jego książki Ułaskawianie natury.
wiary trwał jakiS
czas. Badania prywatnych zapisków
Zdania z Ułaskawiania natury są wprawdzie po-
Darwina wykazały, że był ateistą już kilka lat przed
wtórzone dosłownie, ale brakuje teraz obu przypisów
opublikowaniem swojej głównej książki o doborze
do tych cytatów. WłaS
nie tych przypisów, które poda-
naturalnym.
wały daty podjęcia decyzji przez Graya o  ochrzcze-
W Polsce najbardziej zasłużonym człowiekiem
niu darwinizmu i pochwały ze strony Darwina. Teraz
w rozpowszechnianiu fałszywej informacji o wierzącym
czytelnik najnowszej książki Życińskiego nie może
Darwinie jest abp Lublina, Józef Życiński. Przyjrzyjmy
przyłapać Życińskiego na kłamstwie, zwątpić w to, że
się dokładnie, jak manipuluje on swoimi czytelnikami.
Darwin pozytywnie odniósł się do zamiaru Graya
W książce Ułaskawianie natury tak pisał:
nadania ewolucjonizmowi wymiaru chrzeS
cijańskiego.
Skoro przypisy w poprzedniej książce umożliwiały
zdemaskowanie kłamstwa, to teraz trzeba było usu-
Urzekająca propozycja wypracowania nowej
nąć przypisy, zamaskować kłamstwo.
wizji chrzeS
cijańskiego ewolucjonizmu ekscyto-
Podtytuł najnowszej książki Życińskiego mówi
wała wiele umysłów współczesnych Darwino-
o podstawowych pytaniach. Zadajmy takie podstawo-
wi. [Zwróćmy uwagę, że arcybiskupa też ona
we pytanie katolickiemu hierarsze: Czy wolno uczo-
urzekła  M.P.] Harwardzki botanik, Asa Gray,
nemu i jednoczeS
nie wysokiej rangi katolickiemu du-
w niespełna trzy lata po opublikowaniu The Ori-
chownemu manipulować posiadanymi informacjami,
gin pisał do autora dzieła, z którym łączyły go
aby per fas et nefas uzasadniać kłamliwą tezę?
więzy przyjax
ni:  Jestem zdecydowany ochrzcić
4
je, co chcąc nie chcąc zapewni mu zbawienie .
Mieczysław Pajewski
[e-mail]; www.creationism.org.pl
Podstawowa książka Darwina została opubli-
kowana w 1859 roku. Asa Gray cytowane słowa napisał
3 lata póx
niej, czyli w 1862 roku. Potwierdza to też
przypis 49, jakie abp Życiński zamieS
cił na s. 90 swojej
5
książki. No, dobrze. Asa Gray chce  ochrzcić dzieło
Darwina, czyli nadać mu chrzeS
cijańską wymowę. A co
1
na to sam Darwin? Jasne jest, że jeS
li był wierzący, to
Karol Darwin, O powstawaniu gatunków drogą doboru na-
mu się pomysł Asy Graya spodobał. JeS
li zaS
był turalnego czyli o utrzymaniu się doskonalszych ras w walce
o byt, DeAgostini, Altaya, Warszawa 2001, s. 560.
niewierzący, to mu się ten pomysł nie spodobał.
2
Charles Darwin, The Autobiography of Charles Darwin,
Żeby dowieS
ć twierdzenia, iż Darwin był wierzą- 1809-1882, W.W. Norton & Company, New York 1958, s. 87.
3
Michael White, John Gribbin, Darwin, Żywot uczonego,
cy, Życiński musi pokazać, że Darwin odniósł się po-
Prószyński i S-ka, Warszawa 1998, s. 170.
zytywnie do zamiaru Asy Graya. I  pokazuje to, tak
4
Józef Życiński, Ułaskawianie natury, Znak, Kraków 1992, s.
pisząc:
89-90.
5
Brzmi on tak:  List z 31 marca 1862 r., w: J.L. Gray, The Letters
Sam Darwin zdawał się sympatyzować z in-
of Asa Gray, Boston 1893, t. 2, 479 .
6
terpretacją Graya, podkreS
lał bowiem, iż jego
Na co zwrócił uwagę Kazimierz Jodkowski w swojej książce
przyjaciel stanowiący hybrydę poety, prawnika,
Metodologiczne aspekty kontrowersji ewolucjonizm-kre-
acjonizm, Realizm. RacjonalnoS
ć. Relatywizm t. 35, Wyd.
przyrodnika i teologa nie wypowiedział nigdy
UMCS, Lublin 1998, s. 327.
nawet słowa, które  nie wyrażałoby w pełni
7
Józef Życiński, Bóg i ewolucja, Towarzystwo Naukowe Ka-
moich przekonań .
tolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 2002, s. 26.