4.1.2. NAJCZ
STSZE BA

DY PRZY POMIARZE CIŚNIENIA T
TNICZEGO
Scenka I
Pacjent wchodzi do przychodni. Pielęgniarka właśnie jest w gabinecie zabiegowym, zajęta
jakimiś czynnościami administracyjnymi. Wpisuje coś do książki zabiegów. Pacjent pyta, czy
mogłaby mu zmierzyć ciśnienie tętnicze. Pielęgniarka zgadza się i mówi:
- Dobrze, to najlepiej zróbmy to od razu. Proszę, niech pan siada.
Pacjent siada na zbyt niskim stołku, koło wysokiej lady (błąd 1: ręka będzie za wysoko).
Pielęgniarka od razu przystępuje do pomiaru (błąd 2: pacjent powinien odpocząć
przynajmniej 5 minut w pozycji siedzącej).
Pielęgniarka nie zadaje żadnych pytań przed pomiarem (błąd 3: powinna przynajmniej
zapytać, czy i kiedy zażywał leki, palił papierosy lub pił kawę).
Pacjent podwija rękaw dosyć obcisłej odzieży, a pielęgniarka nie prosi o jej zdjęcie (błąd 4:
rękaw może uciskać na ramię i zafałszować wynik).
Pielęgniarka zakłada mankiet aparatu na ramię pacjenta i od razu pompuje go powietrzem, a
dopiero potem przykłada stetoskop do dołu łokciowego (błąd 5: już podczas napełniania
mankietu powinna słuchać tętna, by napompować balon do wartości o 30 mmHg wyższej niż
ciśnienie skurczowe).
Pielęgniarka mierzy ciśnienie tylko raz i zdejmuje aparat (błąd 6: powinny być przynajmniej
dwa pomiary i obliczona średnia).
Pacjent pyta:
- No i jakie to ciśnienie?
Pielęgniarka odpowiada:
- Jak na pana, to całkiem niezłe  150/90. Nie ma się czym przejmować.
(błąd 7: powinna zinterpretować wynik, zapytać o leczenie farmakologiczne i
niefarmakologiczne, udzielić ewentualnej porady lub umówić się z pacjentem na
odrębne spotkanie)
(błąd 8: pomiar jest niedokładny, wynik zaokrąglony)
Pacjent dziękuje i wychodzi, a pielęgniarka powraca do wcześniejszych czynności (błąd 9:
pielęgniarka powinna odnotować wynik w swojej dokumentacji oraz w książeczce pacjenta,
służącej do monitorowania ciśnienia tętniczego).
Scenka II
Druga scenka odbywa się w tej samej scenerii z udziałem tego samego pacjenta i tej samej
pielęgniarki, jednak procedura przebiega prawidłowo.